Aspidogyne ist eine Gattung aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae). Sie besteht aus etwa 78 Arten krautiger Pflanzen, die im tropischen Amerika beheimatet sind.
Die Arten der Gattung Aspidogyne bilden ein kriechendes Rhizom, das an den Nodien bewurzelt ist. Die aufsteigenden Sprosse tragen die Laubblätter in einer lockeren Rosette, die Internodien sind nicht stark gestaucht. Die Blätter sind breit bis schmal oval geformt und deutlich gestielt. Der Blattgrund umfasst den Spross.
Der traubige Blütenstand erscheint endständig. Die Blütenstandsachse ist behaart und wird von wenigen Hochblättern umfasst. Die Tragblätter sind etwa so lang wie Fruchtknoten und der kurze Blütenstiel zusammen. Die Blüten sind resupiniert, die Blütenblätter sind frei. Die drei Sepalen sind etwa gleich geformt und gleich groß, auf der Außenseite behaart. Die seitlichen Petalen liegen dicht am oberen Petal an und formen eine Röhre oder Haube. Die Lippe bildet an der Basis einen langen Sporn. Die Lippe ist zweigeteilt: der basale Teil, das Hypochil, ist leicht schüsselförmig und dicht an der Säule anliegend. Der vordere Teil, das Epichil, ist nach unten zurückgebogen. Die Säule ist länglich geformt, auffällig ist das große Trenngewebe zwischen Narbe und Staubblatt (Rostellum). Auf der Unterseite der Säule befinden sich zwei dicht beieinander liegende Narbenflächen. Das einzige fruchtbare Staubblatt enthält zwei Pollinien, die über jeweils ein Stielchen mit der Klebscheibe (Viscidium) verbunden sind.
Aspidogyne ist im tropischen Amerika verbreitet. Im Norden wird noch Guatemala und Honduras besiedelt, im Süden reicht das Areal bis nach Paraguay und ins nördliche Argentinien. Die Arten wachsen in der Humusschicht von feuchten Wäldern, gelegentlich auch auf moosbewachsenen Felsen.
Aspidogyne wird innerhalb der Tribus Cranichideae in die Subtribus Goodyerinae eingeordnet. Nach Dressler lässt sich diese weiter in zwei Gruppen unterteilen; Aspidogyne steht zusammen mit der Mehrzahl der Gattungen, die nicht zwei deutlich getrennte Narbenflächen aufweisen.[1] Verwandte Gattungen sind die ebenfalls in Südamerika verbreiteten Kreodanthus und Microchilus.
Die Gattung Aspidogyne wurde 1977 von Leslie Garay aufgestellt. Als Typusart wählte er die bis dahin als Pelexia foliosa bezeichnete Aspidogyne foliosa.
78 Arten werden zu Aspidogyne gezählt:[2]
Die Informationen dieses Artikels stammen überwiegend aus:
Aspidogyne ist eine Gattung aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae). Sie besteht aus etwa 78 Arten krautiger Pflanzen, die im tropischen Amerika beheimatet sind.
Аспиидогине (лат. Aspidogyne ) – Orchidaceae семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 39 пӧртэм.
Аспиидогине (лат. Aspidogyne ) – Орхидей-влак кушкыл-влакын тукымыш пура, Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 39 еш куэ уло.
Аспиидогине (лат. Aspidogyne ) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Аспиидогине увтырӧ пырӧны 39 вид. Аспиидогине пантасьӧ Америкаын.
Аспиидогине (латинокс Aspidogyne) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 39 калопне (вид). Васьфневихть Америкса.
Аспиидогине (латин Aspidogyne ) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.
Аспиидогине (лат. Aspidogyne ) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Аспиидогине увтырӧ пырӧны 39 вид. Аспиидогине пантасьӧ Америкаын.
Аспиидогине (лат. Aspidogyne ) – Orchidaceae семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 39 пӧртэм.
Аспиидогине (лат. Aspidogyne ) – Орхидей-влак кушкыл-влакын тукымыш пура, Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 39 еш куэ уло.
Аспиидогине (латин Aspidogyne ) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Америкаын.
Aspidogyne is a genus of flowering plants from the orchid family, Orchidaceae.[2] It includes about 40-50 species from Mexico, Central America, South America and Trinidad.[1]
Aspidogyne is a genus of flowering plants from the orchid family, Orchidaceae. It includes about 40-50 species from Mexico, Central America, South America and Trinidad.
Aspidogyne es un género de orquídeas perteneciente a la subfamilia Orchidoideae dentro de la familia Orchidaceae. Tiene 46 especies.
Aspidogyne incluye alrededor de 46 especies terrestres pequeñas, distribuidas en todo el territorio paraguayo, con 5 especies, el territorio brasileño, y desde Guatemala hasta el norte de Argentina, desde el nivel del mar hasta los dos mil metros de altitud, en lugares oscuros con la tierra húmeda en las márgenes de los ríos y en grietas de rocas.
Es un género muy cercano a Microchilus, del que se distingue por sus flores de rostelo que se rompen cuando se elimina la viscídio.
Las flores son pequeñas, poco frecuente en el cultivo porque no son fácilmente identificadas como orquídeas cuando se encuentran sin flores.
Tienen pseudobulbos con hojas agrupadas de color verde oscuro, a menudo mostrando venas grises. Tiene la inflorescencia apical con algunas o muchas pequeñas flores agrupadas cerca del final, por lo general de color blanco, verde o naranja a veces marrón sucio.
El género fue descrito por Garay en Bradea, Boletim do Herbarium Bradeanum 2: 200, en 1977, por la transferencia de estas especies desde el género Erythrodes. Aspidogyne foliosa (Poepp. Endl.) Garay, antes Pelexia foliosa Poepp. & Endl. es la especie tipo de este género.[2][3]
Aspidogyne: nombre genérico que viene del griego aspis, "escudo", y gyne, "hueco", con referencia a los grandes márgenes de curvas de sus flores, que se asemejan a un escudo.
Aspidogyne es un género de orquídeas perteneciente a la subfamilia Orchidoideae dentro de la familia Orchidaceae. Tiene 46 especies.
Aspidogyne incluye alrededor de 46 especies terrestres pequeñas, distribuidas en todo el territorio paraguayo, con 5 especies, el territorio brasileño, y desde Guatemala hasta el norte de Argentina, desde el nivel del mar hasta los dos mil metros de altitud, en lugares oscuros con la tierra húmeda en las márgenes de los ríos y en grietas de rocas.
Es un género muy cercano a Microchilus, del que se distingue por sus flores de rostelo que se rompen cuando se elimina la viscídio.
Las flores son pequeñas, poco frecuente en el cultivo porque no son fácilmente identificadas como orquídeas cuando se encuentran sin flores.
Tienen pseudobulbos con hojas agrupadas de color verde oscuro, a menudo mostrando venas grises. Tiene la inflorescencia apical con algunas o muchas pequeñas flores agrupadas cerca del final, por lo general de color blanco, verde o naranja a veces marrón sucio.
Aspidogyne – rodzaj rośliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae Juss.). Obejmuje 46 gatunków[3] występujących naturalnie w strefie tropikalnej obu Ameryk[4].
Nazwa rodzajowa pochodzi z języka greckiego – słowo "aspis" oznacza tarczę, natomiast "gyne" kobietę. Słowa te odnoszą się do dużego rostellum (tworu powstającego z jednej z łatek znamienia) zaokrąglonego na bokach, które przypomina tarczę[5].
Przedstawiciele rodzaju Aspidogyne rosną naturalnie na obszarze od Gwatemali i południowego Hondurasu aż do Boliwii, Paragwaju i północnej Argentyny[4].
Rośliny z rodzaju Aspidogyne rosną w cieniu na dnie lasu (przy brzegach rzek, na bagnach) na piaszczystej, próchnicznej lub granitowej glebie. Występują na wysokościach do 2000 m n.p.m.[4]
Jeden z rodzajów plemienia Cranichidinae w obrębie podrodziny storczykowych (Orchideae) z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Storczykowate są kladem bazalnym w rzędzie szparagowców Asparagales w obrębie jednoliściennych[1][6].
Aspidogyne jest blisko spokrewnione z rodzajem Microchilus C. Presl, od którego różni się budową kwiatów[4].
Rośliny z tego rodzaju zasadniczo nie są uprawiane[4].
Aspidogyne – rodzaj rośliny z rodziny storczykowatych (Orchidaceae Juss.). Obejmuje 46 gatunków występujących naturalnie w strefie tropikalnej obu Ameryk.
Aspidogyne é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi estabelecido por Garay em Bradea, Boletim do Herbarium Bradeanum 2: 200, em 1977, ao transferir estas espécies do gênero Erythrodes. O nome vem do grego aspis, escudo, e gyne, cavidade, em referência ao grande rostelo com margens curvas de suas flores, que lembra com um escudo. A Aspidogyne foliosa (Poepp. & Endl.) Garay, anteriormente Pelexia foliosa Poepp. & Endl. é a espécie tipo deste gênero.[1]
Aspidogyne agrupa cerca de 46 pequenas espécies terrestres, distribuídas por todo o território brasileiro, e desde a Guatemala até o norte da Argentina, do nível do mar até dois mil metros de altitude, em locais sombrios com solos úmidos, às margens dos rios, e em fendas de rochas.
É um gênero muito próximo de Microchilus, do qual difere pelo rostelo de suas flores que é inteiro e rompe-se quando o viscídio é removido.
São plantas de flores pequenas, pouco comuns em cultivo pois não são prontamente identificadas como orquídeas quando sem flores.
Não têm pseudobulbos, as folhas são herbáceas, agrupadas na extremidade dos caules, verde escuras, muitas vezes apresentando veias cinzentas. Apresentam longa inflorescência apical com algumas ou muitas flores pequenas agrupadas próximas à extremidade, geralmente brancas, verdes ou alaranjadas por vezes maculadas de marrom. O labelo de suas flores prolonga-se na base formando calcar.
Em 2002, a reorganização do gênero Erythrodes, que agora possui representantes apenas no sudeste asiático, deixou por reclassificar a espécie brasileira Erythrodes fissirostris Brade & Pabst, do grupo metallescens. Como as outra espécies desse grupo foram subordinadas a Aspidogyne, supomos que aqui deveria constar esta também.
Aspidogyne é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceae). Foi estabelecido por Garay em Bradea, Boletim do Herbarium Bradeanum 2: 200, em 1977, ao transferir estas espécies do gênero Erythrodes. O nome vem do grego aspis, escudo, e gyne, cavidade, em referência ao grande rostelo com margens curvas de suas flores, que lembra com um escudo. A Aspidogyne foliosa (Poepp. & Endl.) Garay, anteriormente Pelexia foliosa Poepp. & Endl. é a espécie tipo deste gênero.
Aspidogyne agrupa cerca de 46 pequenas espécies terrestres, distribuídas por todo o território brasileiro, e desde a Guatemala até o norte da Argentina, do nível do mar até dois mil metros de altitude, em locais sombrios com solos úmidos, às margens dos rios, e em fendas de rochas.
É um gênero muito próximo de Microchilus, do qual difere pelo rostelo de suas flores que é inteiro e rompe-se quando o viscídio é removido.
São plantas de flores pequenas, pouco comuns em cultivo pois não são prontamente identificadas como orquídeas quando sem flores.
Não têm pseudobulbos, as folhas são herbáceas, agrupadas na extremidade dos caules, verde escuras, muitas vezes apresentando veias cinzentas. Apresentam longa inflorescência apical com algumas ou muitas flores pequenas agrupadas próximas à extremidade, geralmente brancas, verdes ou alaranjadas por vezes maculadas de marrom. O labelo de suas flores prolonga-se na base formando calcar.
Em 2002, a reorganização do gênero Erythrodes, que agora possui representantes apenas no sudeste asiático, deixou por reclassificar a espécie brasileira Erythrodes fissirostris Brade & Pabst, do grupo metallescens. Como as outra espécies desse grupo foram subordinadas a Aspidogyne, supomos que aqui deveria constar esta também.
Aspidogyne là một chi thực vật có hoa trong họ, Orchidaceae.
Aspidogyne là một chi thực vật có hoa trong họ, Orchidaceae.
Aspidogyne Garay, 1977
СинонимыAspidogyne (лат.) — род однодольных растений семейства Орхидные (Orchidaceae)[3][4]. Род описан американско-венгерским ботаником Лесли Эндрю Гараи в 1977 году[5].
Синоним — Rhamphorhynchus[6] (название монотипного рода, в состав которого ранее включался вид Aspidogyne mendoncae[7]).
По информации базы данных The Plant List, род включает 46 видов[8]:
Произрастают в тропической Америке: от Гватемалы и Гондураса (по данным «KEW», от Мексики[5]) до Боливии, Парагвая и севера Аргентины. Растут на песчаной почве, перегное в затенённых лесных участках и на гранитных скалах на высоте до 2000 метров[9].
Листья яйцевидные или эллиптически-яйцевидные, иногда с прожилками серебряного оттенка, сгруппированы у основания стебля. Соцветия опушённые или железисто-опушённые. Плод — коробочка, незаметная[9].
Практически не культивируются[9].
Aspidogyne (лат.) — род однодольных растений семейства Орхидные (Orchidaceae). Род описан американско-венгерским ботаником Лесли Эндрю Гараи в 1977 году.
Синоним — Rhamphorhynchus (название монотипного рода, в состав которого ранее включался вид Aspidogyne mendoncae).