Диса (лат. Disa ) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Африкалэн но Мадагаскарлэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 169 пӧртэм.
Диса (лат. Disa ) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Диса увтырӧ пырӧны 169 вид. Диса пантасьӧ Африкаын да Мадагаскарын.
Диса (латин Disa ) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Африкаын да Мадагаскарын.
Диса (латинокс Disa) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 169 калопне (вид). Васьфневихть Африкса ди Мадагаскарса.
Диса (лат. Disa ) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Африкалэн но Мадагаскарлэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 169 пӧртэм.
Диса (лат. Disa ) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Диса увтырӧ пырӧны 169 вид. Диса пантасьӧ Африкаын да Мадагаскарын.
Диса (латин Disa ) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Африкаын да Мадагаскарын.
Disa is a genus of flowering plants in the family Orchidaceae. It comprises about 182 species.[1][2] Most of the species are indigenous to tropical and southern Africa, with a few more in the Arabian Peninsula, Madagascar, and Réunion.[3] Disa bracteata is naturalised in Western Australia, where the local name is "African weed-orchid."[4]
The genus Disa was named by P.J. Bergius in 1767.[5][6] It was named after Disa, the heroine of a Swedish legend.[7]
The plants grow from a fleshy tuberous root which is a source of maltodextrins which are used as a sugar substitute. Some species attain a height of 90 cm. The flowers are solitary or arranged in racemes. The petals and the lip are small. The flowers consist essentially of the sepals. The flowers range in color from very light to dark red.
Disa exhibits a variety of pollination syndromes. Each species of Disa usually has a single species as pollinator and nearly every available pollinating insect is employed by some species of Disa. Species that adapted to the same pollinator often independently evolved a similar floral morphology which confounded the infrageneric classification of Disa until cladistic analysis was applied to DNA sequences from this genus.[8]
Examples of convergent evolution in Disa pollination include the following:
Disa serves as an example of how speciation can be caused by changes in pollinator availability and evolution.
Some Disa species are pollinated by sunbirds and have pollinaria that stick to the feet of the sunbirds when they perch on the inflorescence.[10]
The first molecular phylogeny of the genus involved comparison of nuclear ribosomal ITS1, 5.8S rDNA, and ITS2 sequences, and showed that Herschelia and Monadenia were nested within a paraphyletic Disa.[11]
In Genera Orchidacearum volume 2, Disa and Schizodium compose the subtribe Disinae of the tribe Diseae.[12] After that volume was published in 2001, molecular phylogenetic studies showed that Schizodium is nested within Disa.[13][14] Schizodium comprises only six species, all endemic to South Africa.[15]
In a classification of orchids that was published in 2015, Chase et alii placed Schizodium in synonymy under Disa. They also defined the subtribe Disinae as consisting of Pachites, Disa and Huttonaea. This version of Disinae is probably not monophyletic, but was created as a holding classification, to avoid the unnecessary designation of subtribes before further studies can clarify the relationships of these three genera.[1]
The genus can be split into two groups based on the size of the seeds. Those with relatively large balloon-shaped seeds up to 1.5 mm long belong to the Disa uniflora group. The remaining species have seeds that are smaller than 0.7 mm. The Disa uniflora group comprises plants that grow along stream sides: Disa uniflora, Disa tripetaloides, Disa cardinalis, Disa caulescens and Disa aurata. They belong to the few species in Orchidaceae that do not rely on mycorrhizal fungi for germination, and are thought to be an adaptation to hydrochory.[16][17] This pattern was later extended to split the genus into summer rainfall species and non-summer rainfall species. Those in the second group added Disa cornuta to the list of Disa seeds that germinate readily.[18]
The species Disa uniflora is well known as an ornamental. It is a spectacular red orchid known as "The Pride of Table Mountain."[19] Other commonly cultivated species include Disa aurata, Disa cardinalis, Disa crassicornis, Disa racemosa, Disa sagittalis, and Disa tripetaloides.[20] Some of the species are grown only in African gardens.[21]
Once very rare in cultivation, Disa uniflora is gaining in popularity as a cut flower. However, they are difficult to grow, because of the needed mineral composition of the potting soil. Also, if exposed to excessive moisture, they can be easily killed by rot.
The following species have been used to create more than 400 hybrids : Disa cardinalis, Disa caulescens, Disa racemosa, Disa tripetaloides, Disa uniflora, Disa aurata and Disa venosa.
Species currently (May 2014) recognized:[2]
Disa is a genus of flowering plants in the family Orchidaceae. It comprises about 182 species. Most of the species are indigenous to tropical and southern Africa, with a few more in the Arabian Peninsula, Madagascar, and Réunion. Disa bracteata is naturalised in Western Australia, where the local name is "African weed-orchid."
The genus Disa was named by P.J. Bergius in 1767. It was named after Disa, the heroine of a Swedish legend.
Disa es un género de orquídeas perteneciente a la subfamilia Orchidoideae dentro de la familia Orchidaceae.
Está compuesta de 172 especies de hábito terrestre originarias de Madagascar y del norte tropical de África y las islas cercanas.[2] Se desarrollan en los acantilados, cerca de cascadas y rápidos. Sus miembros son en su mayoría originarios de Sudáfrica y la especie más conocida es Disa uniflora. Otra especie conocida Disa bracteata, originario de Perth en el oeste de Australia. El nombre de este género es una referencia a Disa, la heroína de la mitología nórdica hecha por el botánico Carl Peter Thunberg.
Crece de un tubérculo que a veces se utiliza como un edulcorante de maltodextrina artificial y puede llegar a 90 cm de altura. Las flores se producen en la primavera en racimos o solitarias, con los pétalos y el labelo pequeños y los sépalos grandes y vistosos, a menudo con tonos de color rojo.[3]
La mayoría de las orquídeas son polinizadas por un solo tipo de polinización, sin embargo, en Disa se usan casi todos los tipos conocidos de insectos polinizadores lo que la obligó en su evolución para formar varios grupos distintos dentro del género. Cada uno de estos grupos tiende a ser polinizado por un tipo de insecto, entre ellos el grupo Disa uniflora, polinizadas por mariposas Aeropetes tulbaghia (Satyrinae). Otros grupos son polinizadas por abejas, moscas y mariposas.[4]
Las plantas son poco frecuentes en el cultivo debido a la dificultad de proporcionar las condiciones necesarias, especialmente la composición mineral del suelo y la alta humedad constante indispensable.
Las relaciones filogenéticas entre las especies de Disa, no ha sido aún dilucidado. En el pasado hubo muchos géneros, en la que estaban divididos. Hoy en día tiene un tratamiento infragenérico, que se explica a continuación, lo que refleja la morfología de las plantas, pero al parecer no es compatible con su análisis molecular. Existe la posibilidad de que en el futuro , este género, sea dividido nuevamente.
Según las últimas publicaciones Disa se divide en cinco subgéneros:
1. Micranthae , con 23 especies, cuya especie tipo es D. chrysostachya , se caracteriza por las anteras de las flores en posición vertical y la presencia del espolón unido al sépalo dorsal. 2. Falcipetalum , cuyo tipo de especies es D. longifolia , con 26 especies divididas en cuatro secciones:
3. Hircicornes , cuyo tipo de especies es D. hircicornis , con 37 especies, también se dividen en cuatro secciones:
4. Stenocarpa , cuyo tipo de especies es D. porrecta , con 52 especies divididas en seis secciones:
5. Disa , cuya especie tipo es D. uniflora , con 25 especies divididas en dos secciones:
Disa es un género de orquídeas perteneciente a la subfamilia Orchidoideae dentro de la familia Orchidaceae.
Está compuesta de 172 especies de hábito terrestre originarias de Madagascar y del norte tropical de África y las islas cercanas. Se desarrollan en los acantilados, cerca de cascadas y rápidos. Sus miembros son en su mayoría originarios de Sudáfrica y la especie más conocida es Disa uniflora. Otra especie conocida Disa bracteata, originario de Perth en el oeste de Australia. El nombre de este género es una referencia a Disa, la heroína de la mitología nórdica hecha por el botánico Carl Peter Thunberg.
Disa est un genre de la famille des Orchidaceae comptant 130 espèces d'orchidées terrestres d'Afrique, dont de nombreuses endémiques à l'Afrique du Sud, poussant dans les fynbos, les gorges humides, prairies, etc.
Elles produisent de belles fleurs généralement rouge, orange ou rose. Certaines espèces sont bleues ou blanches.
Les trois sépales sont ovales et de grande taille comparé aux petits pétales. Ils sont portés soit de manière lâche, soit dense.
Comme toutes les orchidées, elles sont en régression ou menacées par la destruction de leurs habitats ou le recul de leurs pollinisateurs.
Les tentatives de germination de graine in vitro échouent pour environ 80 % des espèces de Disa, alimentant les craintes pour la conservation de l'espèce.
Les espèces qui fructifient durant les précipitations hivernales germent un peu plus facilement, alors que celles qui fructifient durant les pluies d'été refusaient de germer in vitro. On a cherché à mieux comprendre les conditions et besoins en germination in vitro pour les Disa refusant précédemment de germer, en modifiant la composition des substrats, leur viscosité, la température d'incubation et l'illumination. Quatre germinations (après plus de 12 semaines, contre 8 pour les espèces produisant leurs graines en été) ont été obtenues pour la première fois, pour Disa cooperi, Disa nervosa, Disa pulchra et Disa woodii) dans des substrats plus humides.
Le taux de germination était inférieur à 30 %. Il semble que la germination des Disa puisse dépendre de la disponibilité en eau mais aussi de la présence de phyto-inhibiteurs dans l'environnement de l'embryon, deux caractéristiques typiques des semences présentant une dormance avec imperméabilité à l'eau[1].
Herschelia, Lindl. 1838.
Disa est un genre de la famille des Orchidaceae comptant 130 espèces d'orchidées terrestres d'Afrique, dont de nombreuses endémiques à l'Afrique du Sud, poussant dans les fynbos, les gorges humides, prairies, etc.
Diza (Disa) – gegužraibinių (Ochidaceae) šeimos augalų gentis, kurią botanikas Karlas Tunbergas pavadino švedų legendos didvyrio Dizo garbei. Augalas iki 90 cm aukščio. Žiedai raudoni, juos apdulkina drugiai.
Augalai natūraliai auga Pietų Afrikoje, Madagaskare ir išilgai Vakarų Indijos vandenyno pakrantės. Auga tarpekliuose, prie krioklių ir upelių.
Gentyje yra apie 170 rūšių:
ir kt.
Diza (Disa) – gegužraibinių (Ochidaceae) šeimos augalų gentis, kurią botanikas Karlas Tunbergas pavadino švedų legendos didvyrio Dizo garbei. Augalas iki 90 cm aukščio. Žiedai raudoni, juos apdulkina drugiai.
Augalai natūraliai auga Pietų Afrikoje, Madagaskare ir išilgai Vakarų Indijos vandenyno pakrantės. Auga tarpekliuose, prie krioklių ir upelių.
Disa[1] is een geslacht uit de orchideeënfamilie en de onderfamilie Orchidoideae.
Het geslacht telt ongeveer 170 soorten, voornamelijk uit zuidelijk Afrika.
De meest bekende vertegenwoordiger is Disa uniflora uit Zuid-Afrika, een spectaculaire rode orchidee bekend als "The Pride of Table Mountain."
Het geslacht is waarschijnlijk vernoemd naar Koningin Disa, de heldin uit een Zweedse legende, door de botanicus Carl Peter Thunberg.
Disa zijn terrestrische orchideeën.
Uit een wortelknol ontspringt naast enkele korte, steriele stengels één enkele bloemstengel, tot 100 cm hoog. De bloeiwijze is een eindstandige aar met één tot vele bloemen ondersteund door meestal groene schutbladen.
De bloemen zijn meestal niet-geresupineerd (de lip wijst naar boven), waardoor het lijkt alsof ze ondersteboven staan. Ze zijn tot 5 cm in diameter, meestal rood of wit gekleurd, zelden geel, blauw of groen. Het dorsale kelkblad is meestal ovaal van vorm, rechtopstaand en draagt een slank, tot 8 cm lang spoor. De zijdelingse kelkbladen zijn lancetvormig tot breed ovaal, wijd opengespreid en dikwijls gekield. De kroonbladen zijn meestal veel smaller, tot draadvormig, teruggeslagen over het centrum van de bloem of naar achter. Ook de lip is klein en meestal lancetvormig.
Het gynostemium draagt een drielobbige stempel met een rostellum en een tweecellige helmknop. De pollinia zitten vast op viscidia, die gedragen worden door de zijdelingse lobben van het rostellum.
Disa komen voornamelijk voor in Afrika en Madagaskar en langsheen de westelijke Indische Oceaan. Disa bracteata wordt ook in Australië gevonden. Ze groeien vooral in nauwe, steile en vochtige kloven, bij watervallen en riviertjes.
Het geslacht telt naargelang de taxonoom 130 tot 170 soorten, die in verschillende groepen worden ingedeeld.
Bronnen, noten en/of referentiesDisa is een geslacht uit de orchideeënfamilie en de onderfamilie Orchidoideae.
Het geslacht telt ongeveer 170 soorten, voornamelijk uit zuidelijk Afrika.
De meest bekende vertegenwoordiger is Disa uniflora uit Zuid-Afrika, een spectaculaire rode orchidee bekend als "The Pride of Table Mountain."
Disa – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Obejmuje ok. 185 gatunków[4] występujące w Afryce na terenie takich krajów jak: Kenia, Tanzania, Uganda, Etiopia, Sudan, Angola, Malawi, Mozambik, Zambia, Zimbabwe, RPA, Gwinea, Lesotho, Wybrzeże Kości Słoniowej, Liberia, Niger, Nigeria, Sierra Leone, Burundi, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Kongo, Gabon, Rwanda, DRK, Madagaskar, Reunion oraz Jemen[5].
Rośliny rosną w bardzo zróżnicowanych środowiskach. Choć większość gatunków rośnie na siedliskach naturalnych, niektóre preferują także siedliska przekształcone np. wycinki pod drogi (D. woodii, D. chrysostachya) lub rośnie na sosnowych plantacjach (D. bracteata). Większość gatunków występuje w wilgotnych i mokrych środowiskach. Jednym z niewielu wyjątków, który występuje na terenach suchych jest gatunek D. karooica. Kilka gatunków rozwija się tylko po pożarach. U większości gatunków zaobserwowano wzmożone kwitnienie po pożarach lasów. A kilka gatunków kwitnie wyłącznie po pożarach (D. introrsa, D. micropetala, D subtenuicornis, D. atrorubens, D. bodkinii, D. begleyi)[5]. Kwitnienie u większości gatunków występuje na wiosnę, tylko gatunki występujące w wyższych górach oraz na brzegach strumieni kwitną późną wiosną lub wczesnym latem. Rzadko kwitnienie następuje latem lub jesienią[5].
W zależności od gatunków mogą one rosną pojedynczo (D. cornuta) lub bardziej lub mniej rozproszonych skupiskach (D. ferruginea, D. graminifolia, D. purpurascens). Wiele gatunków można także zaobserwować w wielkich skupiskach po kilkaset okazów rosnących blisko siebie (D. tenella, D. sagittalis, D. cooperi, D. obtusa, D. bivalvata, D.comosa, D. bolusiana)[5].
Płonne pędy wytwarzane są rzadko, osiągają do 15 cm długości z kilkoma ostro zakończonymi liśćmi do 40 cm długości. Płodne pędy mają do 100 cm długości. Liście lancetowate do owalnych, zwykle ostro zakończonymi. Kwiatostan z pojedynczym lub dużą liczbą kwiatów. Kwiat nie odwrócony, odwrócony, czasem podwójnie. Kwiaty od 4 do 80 mm średnicy, najczęściej czerwone lub białe, rzadziej niebieskie, żółte lub zielone[5].
Rodzaj sklasyfikowany do plemienia Diseae z podrodziny storczykowych (Orchidoideae) w rodzinie storczykowatych (Orchidaceae), rząd szparagowce (Asparagales) w obrębie roślin jednoliściennych[3][6].
Disa – rodzaj roślin z rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Obejmuje ok. 185 gatunków występujące w Afryce na terenie takich krajów jak: Kenia, Tanzania, Uganda, Etiopia, Sudan, Angola, Malawi, Mozambik, Zambia, Zimbabwe, RPA, Gwinea, Lesotho, Wybrzeże Kości Słoniowej, Liberia, Niger, Nigeria, Sierra Leone, Burundi, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Kongo, Gabon, Rwanda, DRK, Madagaskar, Reunion oraz Jemen.
Rośliny rosną w bardzo zróżnicowanych środowiskach. Choć większość gatunków rośnie na siedliskach naturalnych, niektóre preferują także siedliska przekształcone np. wycinki pod drogi (D. woodii, D. chrysostachya) lub rośnie na sosnowych plantacjach (D. bracteata). Większość gatunków występuje w wilgotnych i mokrych środowiskach. Jednym z niewielu wyjątków, który występuje na terenach suchych jest gatunek D. karooica. Kilka gatunków rozwija się tylko po pożarach. U większości gatunków zaobserwowano wzmożone kwitnienie po pożarach lasów. A kilka gatunków kwitnie wyłącznie po pożarach (D. introrsa, D. micropetala, D subtenuicornis, D. atrorubens, D. bodkinii, D. begleyi). Kwitnienie u większości gatunków występuje na wiosnę, tylko gatunki występujące w wyższych górach oraz na brzegach strumieni kwitną późną wiosną lub wczesnym latem. Rzadko kwitnienie następuje latem lub jesienią.
W zależności od gatunków mogą one rosną pojedynczo (D. cornuta) lub bardziej lub mniej rozproszonych skupiskach (D. ferruginea, D. graminifolia, D. purpurascens). Wiele gatunków można także zaobserwować w wielkich skupiskach po kilkaset okazów rosnących blisko siebie (D. tenella, D. sagittalis, D. cooperi, D. obtusa, D. bivalvata, D.comosa, D. bolusiana).
Disa é um género botânico pertencente à família Orchidaceae, composto por 172 espécies terrestres da África tropical e setentrional, Madagascar e ilhas próximas.[1] Crescem em ravinas, próximas de quedas d'água, e corredeiras. Seus membros são majoritariamente originários da África e a espécie mais conhecida é a Disa uniflora. Outra espécie muito conhecida é a Disa bracteata, originária de Perth no oeste da Austrália. O nome deste gênero é uma referência a Disa, heroína da mitologia nórdica feita pelo botânico Carl Peter Thunberg, porém as espécies do gênero são nativas da África e não da Escandinávia.
As Disa crescem a partir de um tubérculo que é às vezes utilizado como adoçante artificial maltodextrinas e podem chegar a noventa centímetros de altura. As flores não ressupinam e brotam em racemos ou são solitárias, com pétalas e labelo pequenos e grandes sépalas vistosas, frequentemente em tons de vermelho.[2]
A maioria das orquídeas é polinizada por apenas um tipo de agente polinizador, no entanto as Disa utilizam-se de quase todos os mais conhecidos tipos de insetos polinizadores os quais forçaram sua evolução formando diversos grupos distintos dentro do gênero. Cada um desses grupos costuma ser polinizado por um tipo de inseto, dentre eles o grupo da Disa uniflora, polinizado por borboletas Aeropetes tulbaghia (Satyrinae). Outros grupos são polinizados por abelhas, moscas de línguas longas e mariposas.[3].
São plantas raras em cultivo pela dificuldade em prover as condições necessárias, principalmente a composição mineral do solo e alta umidade constante indispensável.
O relacionamento filogenético entre as espécies de Disa, ainda não se encontra esclarecido. No passado muitos foram os gêneros em que se dividiam. Na atualidade existe um tratamento infragenérico, exposto adiante, que reflete a morfologia das plantas mas aparentemente não é suportado por análises moleculares. É possível que no futuro este gênero seja dividido.
Conforme as publicações mais recentes Disa encontra-se dividido em cinco subgêneros:
Disa é um género botânico pertencente à família Orchidaceae, composto por 172 espécies terrestres da África tropical e setentrional, Madagascar e ilhas próximas. Crescem em ravinas, próximas de quedas d'água, e corredeiras. Seus membros são majoritariamente originários da África e a espécie mais conhecida é a Disa uniflora. Outra espécie muito conhecida é a Disa bracteata, originária de Perth no oeste da Austrália. O nome deste gênero é uma referência a Disa, heroína da mitologia nórdica feita pelo botânico Carl Peter Thunberg, porém as espécies do gênero são nativas da África e não da Escandinávia.
As Disa crescem a partir de um tubérculo que é às vezes utilizado como adoçante artificial maltodextrinas e podem chegar a noventa centímetros de altura. As flores não ressupinam e brotam em racemos ou são solitárias, com pétalas e labelo pequenos e grandes sépalas vistosas, frequentemente em tons de vermelho.
A maioria das orquídeas é polinizada por apenas um tipo de agente polinizador, no entanto as Disa utilizam-se de quase todos os mais conhecidos tipos de insetos polinizadores os quais forçaram sua evolução formando diversos grupos distintos dentro do gênero. Cada um desses grupos costuma ser polinizado por um tipo de inseto, dentre eles o grupo da Disa uniflora, polinizado por borboletas Aeropetes tulbaghia (Satyrinae). Outros grupos são polinizados por abelhas, moscas de línguas longas e mariposas..
São plantas raras em cultivo pela dificuldade em prover as condições necessárias, principalmente a composição mineral do solo e alta umidade constante indispensável.
Disa[1] är ett släkte av orkidéer. Disa ingår i familjen orkidéer.[1]
Disa là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.[1]
Disa là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.
Disa P.J.Bergius, 1767
Типовой видДи́за (лат. Disa) — род многолетних травянистых растений, включённый в трибу Ятрышниковые (Orchideae) семейства Орхидные (Orchidaceae).
Научное название рода было дано ему в 1767 году шведским ботаником Петером Йонасом Бергиусом. Вероятно, оно образовано от народного названия одного из видов рода.
Представители рода — многолетние наземные травянистые растения с коротким стеблем и довольно многочисленными листьями.
Цветки одиночные или в густом колосовидном соцветии на конце стебля, заметные. Центральный чашелистик крупный, со шпорцем. Лепестки приросшие к основанию колонки. Губа языковидная. Колонка прямая, расширенная. Каудикула малозаметная.
Пыльцевые зёрна морщинистые или крючковатые.
Большая часть видов рода распространена в тропической Африке. Один вид известен из Австралии.
Род включает более 200 видов. Некоторые из них:
Ди́за (лат. Disa) — род многолетних травянистых растений, включённый в трибу Ятрышниковые (Orchideae) семейства Орхидные (Orchidaceae).
本文参照
ディサ属(ディサぞく、学名: Disa)は、ラン科植物の1属である。萼片3枚が大きく発達した花を付ける。花の美しいものが多い。
この属はアフリカの南半分に分布する地生ランで、花は萼片3枚が発達して、おおむね三角を成す。花弁はいずれも小さく、また萼片に距がある点も珍しい。花の美しいものが多く、特に欧米で改良が盛んに行われた。
属の学名の由来は不明であるが、一説にはラテン語に由来するとし、disが「止める」の意味で、花が美しいことから、と言うものである。またケープ地方での呼び名に由来するとの説もある[1]。またdisが「豊富な」の意味であり、その美しい花に由来するとの説もある[2]。
地面に根を下ろす地上性のランである[3]。地下に塊根を持つ草性の植物で、茎は単一で直立する。塊根は細長い形をしている[4]。茎の基部から先端に向かって少数から多数の葉をつける。葉は線形から広卵形で、葉質はやや肉厚で柔らかい[5]。花は先端に少数、または多数を総状花序につける。花の大きさは様々で、花色も多様。花被のうちで萼片がよく発達する。背萼片は頭巾状に発達し、その背面には距か先の丸い突起を持つ。側花弁と蕊柱はその基部に収まる[6]。側萼片は左右に張り出す。側花弁は小さく、唇弁はもっと小さい。
唇弁に距がなく、背萼片にあるのはラン科としても特異なものである。蕊柱の構造は複雑で、おしべは蕊柱の先端から伸び出してほぼ180°折れ曲がって下を向いている[7]。
2007年の段階では170種が知られ、その大部分はサハラ砂漠以南のアフリカ大陸に産する。それ以外ではマダガスカル島に4種、レユニオンに1種、それにアラビア半島に1種が知られている。もっとも集中しているのは植物区系で言うところのケープ区に当たる地域であり、ここには92種が知られ、その内の78種はこの地域の固有種である[8]。
もっとも近縁なものは Schizodium である。この属は本属と同地域に6種のみを有する小さな群であるが、本属と併せて Disinae ディサ亜連を構成するというのが現在の扱いである。分類的な扱いは経緯が複雑で、何度も複数の属が立てられ、それらはあらためて本属にまとめられた。上記の Schizodium も本属の同物異名に扱われたことがある。属内を亜属や節に分ける扱いも何通りか提案されているがまだ確定的なものはない。形態的な特徴で区分された節は分子系統のデータからは系統を反映したものではない恐れがある[9]。
本属に近縁なものとして日本ではジョウロウラン Disperis siamensis が沖縄の八重山諸島から知られている。この種が属するジョウロウラン属もアフリカに分布の中心があり、アジアにはインドからニューギニアの熱帯域に数種があるのみである[10]。
洋ランとして栽培される。特にディサ・ユニフロラ D. uniflora は「世界でもっとも美しい花」の一つと言われ、ヨーロッパやアメリカではよく栽培されてきた[11]。 南アフリカには本属だけの愛好家協会があり、また本属を専門に取り扱う業者も存在し、いわばディサ属の文化がある。ただし、日本での栽培は非常に難しい[12]。
交配品も作出されている。古くは1891年にヴィーチ (J. Veich & Sons) が最初のものを登録し、1920年頃までに登録品種は10種を超えた。その後しばらくはなかったものの1981年に世界蘭会議が南アフリカで開催されたのを契機に新品種が次々に登録されるようになった[13]。