Brassia je rod orchidejí. Jsou to většinou epifyty s jednoduchými pahlízami a pohlednými květy s nápadně úzkými okvětními lístky. Rod zahrnuje přes 50 druhů a je rozšířen v Americe od Floridy po Bolívii.
Zástupci rodu Brassia jsou epifytní, řidčeji litofytní nebo pozemní orchideje. Oddenek je buď silně zkrácený nebo naopak dlouhý a tlustý. Listy vyrůstají po 1 až 3 z vrcholu jednoduché pahlízy. Pahlízy bývají spíše protáhlé, podlouhlé, vejcovité nebo elipsoidní, často ostře zploštělé, pokryté několika střechovitými pochvami. Listy jsou konduplikátní, většinou podlouhlé, podlouhle eliptické nebo podlouhle obvejčité, tence kožovité až poněkud dužnaté. Květenství jsou většinou hroznovitá nebo výjimečně latovitá, řídká nebo hustá, vyrůstající po 1 až 3 od báze pahlízy. Květy jsou obvykle nápadné a pohledné, často vonné, resupinátní (otočené o 180°), dlouho vytrvávající. Okvětní lístky jsou volné, dlouhé a úzké, na vrcholu zašpičatělé nebo dlouze protažené, většinou zbarvené v různých odstínech zelené, žluté nebo hnědé barvy a hnědě nebo purpurově skvrnité. Korunní lístky jsou podobné jako kališní ale často kratší. Pysk je celistvý, trojlaločný nebo houslovitý, kratší a širší než ostatní části okvětí, na vrcholu často zašpičatělý až ocasatý. Sloupek je krátký a tlustý, nekřídlatý. Prašník je vrcholový, se 2 polinii. Blizna je hřbetní, příčná, úzká.[1][2]
Rod zahrnuje asi 50[2] až 66[3] druhů a je rozšířen výhradně v Americe. Areál jeho rozšíření sahá od Floridy a jižního Mexika po Brazílii a Bolívii.[2][3]
Rod Brassia je v rámci čeledi Orchidaceae řazen do podčeledi Epidendroideae, tribu Cymbidieae a podtribu Oncidiinae.
Orchideje rodu Brassia mají pohledné a zajímavé květy a jsou pěstovány ve sbírkách orchidejí. Byly vyšlechtěny hybridní kultivary a také celá řada různých mezirodových kříženců.
Brassia je rod orchidejí. Jsou to většinou epifyty s jednoduchými pahlízami a pohlednými květy s nápadně úzkými okvětními lístky. Rod zahrnuje přes 50 druhů a je rozšířen v Americe od Floridy po Bolívii.
Die Gattung Brassia aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae) umfasst 68 Pflanzenarten, die alle im tropischen Amerika beheimatet sind. Die kleinen, ausdauernden Pflanzen wachsen epiphytisch. Einige Arten werden aufgrund ihrer großen Blüten gelegentlich kultiviert.
Alle Arten dieser Gattung bilden an einem kriechenden Rhizom Pseudobulben. Diese stehen horstartig dicht beieinander oder sind durch längere Rhizomabschnitte voneinander getrennt. Sie sind oval und seitlich zusammengedrückt mit einem Grat auf jeder Seite; sie bestehen aus einem einzigen Internodium. Die Pseudobulben sind von Niederblättern umgeben, deren oberste laubblattartig ausgebildet sind. An der Spitze der Pseudobulben sitzen je ein bis drei Laubblätter. Die Blätter sind glatt und in der Knospe längs der Mitte gefaltet. Die Blattform ist lanzettlich, am Grund schmal zulaufend, die Spitze ist stumpf.
Der traubige, sehr selten etwas verzweigte Blütenstand erscheint seitlich aus der Basis der Pseudobulben. Die resupinierten Blüten sitzen zweizeilig an der Blütenstandsachse. Die Hochblätter sind klein. Die drei Sepalen sind schmal linealisch, oft sehr lang, und nicht miteinander verwachsen. Die beiden äußeren Petalen sind ebenso geformt, aber kleiner, manchmal nach vorne weisend. Die Blütenblätter haben eine gelbliche oder grünliche Grundfarbe mit braunen Flecken. Die Lippe ist oval, ungelappt, am Ende spitz zulaufend. Auf der Lippe sitzt ein zweireihiger Kallus, der an der Basis zwei kleine Zähnchen oder Höcker ausbildet. Die Säule ist kurz, gerade und nicht geflügelt. Die beiden harten Pollinien sind über ein kurzes, breites Stielchen mit einem kleinen Haftorgan (Viscidium) verbunden.
Von einigen Brassia-Arten ist bekannt, dass sie von Wegwespen (Pompilidae) bestäubt werden. Wespen aus den Gattungen Pepsis und Campsomeris, deren Beute Spinnen sind, werden durch das Aussehen der Blüten getäuscht und greifen sie an. Beim Versuch, die Blüte zu greifen und abzutransportieren, werden der Wespe Pollinien angeheftet, bzw. schon am Körper des Insekts vorhandene Pollinien werden auf der Narbe platziert.[1]
Die Arten der Gattung Brassia kommen nordwärts bis Mexiko und Florida vor, sie besiedeln ganz Mittelamerika, die Karibik und die Nordhälfte Südamerikas. Sie wachsen dort als Epiphyten in feuchten Wäldern von Meereshöhe bis in Höhenlagen von 1500 Meter.
Innerhalb der Unterfamilie Epidendroideae wird die Gattung Brassia in die Tribus Maxillarieae und dort in die Subtribus Oncidiinae eingeordnet.[2] Eine Gruppe von Arten um Brassia glumacea wurde von Williams 1972 in die Gattung Ada eingeordnet.[3] Weitere nahe verwandte Gattungen sind Aspasia, Cischweinfia, Miltonia und Systeloglossum.[1]
Es werden folgende 68 Arten in dieser Gattung anerkannt:[4]
Gelegentlich sind diese Arten in Kultur zu finden; die Blüten ausgewählter Exemplare erreichen einen Durchmesser von 50 Zentimeter. Sie benötigen eine hohe Luftfeuchtigkeit.
Die Gattung Brassia aus der Familie der Orchideen (Orchidaceae) umfasst 68 Pflanzenarten, die alle im tropischen Amerika beheimatet sind. Die kleinen, ausdauernden Pflanzen wachsen epiphytisch. Einige Arten werden aufgrund ihrer großen Blüten gelegentlich kultiviert.
Брассие (латинокс Brassia) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 34 калопне (вид). Васьфневихть Лямбеширень ди Central Америкса.
Брассие (латинокс Brassia) — Орхидея тъналста панчф касыкссь. 34 калопне (вид). Васьфневихть Лямбеширень ди Central Америкса.
Брассий (лат. Brassia ) – Орхидей-влак кушкыл-влакын тукымыш пура, Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 34 еш куэ уло.
Брассий (лат. Brassia ) – Орхидей-влак кушкыл-влакын тукымыш пура, Америкын шуко верлаште кушшо пеледыш. Чылаже 34 еш куэ уло.
Брассия (лат. Brassia ) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Брассия увтырӧ пырӧны 34 вид. Брассия пантасьӧ Медшöр да Лунвыв Америкаын.
Брассия (лат. Brassia) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 34 пӧртэм.
Брассия (латин Brassia ) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Шöрвыв да Лунвыв Америкаын.
Брассия (латин Brassia ) – Орхидея котырса быдмӧг увтыр. Сійӧ быдмӧ Шöрвыв да Лунвыв Америкаын.
Брассия (лат. Brassia ) – Орхидея котырись (Orchidaceae) быдмас увтыр. Брассия увтырӧ пырӧны 34 вид. Брассия пантасьӧ Медшöр да Лунвыв Америкаын.
Брассия (лат. Brassia) – Орхидной будосъёс (Orchidaceae) семьяысь Америкалэн сяськаё будос. Дуннеын тодмо ог 34 пӧртэм.
Brassia is a genus of orchids classified in the subtribe Oncidiinae. It is native to Mexico, Central America, the West Indies, and northern South America, with one species (B. caudata) extending into Florida.[1][2]
The genus was named after William Brass, a British botanist and illustrator, who collected plants in Africa under the supervision of Sir Joseph Banks. Its abbreviation in the horticultural trade is Brs.[3]
Brassia species and its popular hybrids are common in cultivation, and are notable for the characteristic long and spreading tepals (in some clones longer than 50 cm), which lend them the common name spider orchid. The grex Eternal Wind is a recipient of the Royal Horticultural Society's Award of Garden Merit.[4]
This epiphytic genus occurs in wet forests from sea level to altitudes under 1500 m, with the Peruvian Andes as its center of diversity. Occurrence is mostly restricted to a certain area, but Brassia caudata can be found over the whole geographic area.
They have large elliptic-oblong pseudobulbs with one or two leaves at the apex, lateral, unbranched many-flowered inflorescences with small floral bracts. The lip is not attached to the column. The pollinarium shows a narrow stipe. There are two distichous, foliaceous sheaths around the base, from which the inflorescence emerges.
Brassia has a very specific method for pollination; it uses entomophily - pollination by insects - and in this case specifically by female spider-hunter wasps of the genera Pepsis and Campsomeris. Mistaken by the mimicry of Brassia, the wasp stings the lip, while trying to grasp its prey without any success. By these movements the wasp comes into contact with the pollinarium, that then sticks to its head. By flying to another Brassia flower, this flower gets pollinated.
Species accepted as of May 2014:[1]
This list does not include nothogenera based on genera that are synonyms of Oncidium, as for instance Cochlioda. These nothogenera are now synonyms with other nothogenera in this list, or with Brassia (in the case of Brassioda = Brassia × Cochlioda).
Brassia is a genus of orchids classified in the subtribe Oncidiinae. It is native to Mexico, Central America, the West Indies, and northern South America, with one species (B. caudata) extending into Florida.
The genus was named after William Brass, a British botanist and illustrator, who collected plants in Africa under the supervision of Sir Joseph Banks. Its abbreviation in the horticultural trade is Brs.
Brassia es un género de orquídeas que tiene unas 30 especies simpodiales de hábito epífitas. Se encuentran en las selvas umbrías y húmedas de las montañas de Centroamérica y Suramérica tropicales, en altitudes inferiores de 1500 m.
Son epífitas o terrestres, pequeñas hasta grandes, con rizoma corto o con menos frecuencia alargado y rastrero; tallos secundarios generalmente engrosados en pseudobulbos subgloboso-ovoides, oblongo-ovoides hasta cilíndricos, generalmente 1–3-foliados (raras veces 4-foliados) apicalmente, lateralmente revestidos con varias vainas imbricadas con limbos foliares. Hojas y limbos de las vainas generalmente bastante angostos, conduplicados. Inflorescencias en racimos o raras veces panículas, erectas o encorvadas, paucifloras a multifloras, emergiendo de la base de los pseudobulbos o de las axilas de las hojas, las flores generalmente grandes y vistosas, las brácteas generalmente mucho más cortas que los ovarios pedicelados; sépalos libres y patentes, angostamente lanceolados a linear-lanceolados, angostamente acuminados hasta caudados, todos aproximadamente de igual longitud o los sépalos laterales mucho más largos que el dorsal; pétalos similares al sépalo dorsal o más pequeños que este; labelo patente, simple o inconspicuamente 3-lobado, más corto que los sépalos, sésil, disco con 1 callo longitudinalmente 2-laminado, 2-carinado o surcado, a veces piloso o verrugoso-glanduloso; columna corta y erecta, sin alas ni pie, longitudinalmente acanalada en la cara anterior, clinandro con el borde más o menos truncado, antera terminal, operculada, incumbente, 1-locular o imperfectamente 2-locular, polinios 2, cartilaginosos. Cápsulas elipsoides, obovoides o cilíndricas.>
Se ha descubierto que este género está relacionado para su polinización con las avispas hembras de los géneros Pepsis y Campsomeris que golpean en la columna intentando desprenderla para consumirla. Al estar empujando en el labelo, y en su lucha se le pega el polinio en su cabeza. Entonces al marchar a otra flor el polinio se adhiere en el fondo de la columna cuando entra en el estigma.
Este género se caracteriza por pseudobulbos llamativos con una o dos hojas dicótomas en el ápice. Las hojas son parecidas a brácteas rodeando la base. La inflorescencia, que generalmente no tiene ramificaciones, se eleva lateralmente y tiene unas brácteas florales pequeñas y llamativas.
El callo de la flor localizado en la base del labelo generalmente consiste en dos lamelas paralelas que pueden tener un diente apical, que puede estar separado o unido a los lamelas. La forma y color del callo es el mayor signo distintivo entre cada una de las especies.
Generalmente el labelo es liso pero en unas pocas especies tiene verrugas y una superficie áspera irregular, también está libre de la columna y no presenta espuela por detrás. No presentan pie de columna y es corto, con 2 lóbulos laterales carnosos, opuestos lateralmente que incluso rodean la base del callo. La antera es el apéndice de la columna, y transporta 2 Polinia duros, unidos a una estípite rectangular.
Estas orquídeas se pueden encontrar sobre helechos arborescentes o sobre un sustrato de grano suelto medio.
Se encuentran en las selvas humbrías y húmedas de Centroamérica y Suramérica tropicales hasta alturas de 1500 m.
El género fue descrito por Robert Brown y publicado en Hortus Kewensis; or, a Catalogue of the Plants Cultivated in the Royal Botanic Garden at Kew. London (2nd ed.) 5: 215. 1813.[1]
El nombre del género Brassia (abreviado Brs.) fue otorgado en honor de William Brass, un ilustrador de botánica del siglo XIX.
La especie tipo: Brassia maculata R.Br., in W.T.Aiton (1813)
Brassia es un género de orquídeas que tiene unas 30 especies simpodiales de hábito epífitas. Se encuentran en las selvas umbrías y húmedas de las montañas de Centroamérica y Suramérica tropicales, en altitudes inferiores de 1500 m.
Brassia est un genre d'orchidées de la tribu des Oncidiinae, décrit par Robert Brown en 1813. Son nom fut donné en honneur à William Brass, botaniste illustrateur anglais, qui a herborisé en Afrique sous la direction de Joseph Banks.
Les Brassia et ses nombreux hybrides sont des orchidées botaniques recherchées. Communément appelés « orchidées araignées », ils sont caractérisés par des fleurs à longs sépales et longs pétales (pour certains ils peuvent atteindre plus de 50 cm).
La zone d'expansion de cette plante épiphyte a pour centre les contreforts des Andes péruviennes et s'étend sur toute l'Amérique tropicale (Amérique centrale, Caraïbes, Floride, Pérou, Bolivie). Croissant en touffes sur des arbres, on le trouve dans les forêts humides entre 0 et 1 500 m d'altitude. Si certaines espèces sont restreintes à de petites zones géographiques, Brassia caudata peuple toute la zone susmentionnée.
Les Brassia possèdent de grands pseudobulbes elliptiques et oblongs au sommet desquels sortent une ou deux feuilles coriaces. Entre des gaines distiques et ces pseudobulbes sortent des inflorescences latérales non ramifiées de 15 à 25 cm, garnies de nombreuses fleurs. Les bractées sont petites et le labelle de la fleur n'est pas attaché à la colonne. Les deux pollinies sont fines.
Les Brassia, comme toutes les orchidées, ont une méthode de pollinisation originale : la guêpe des chemins du genre Pepsis (et Campsomeris), trompée par la ressemblance du Brassia, pique la colonne et le labelle en essayant de saisir sa proie. Avec des mouvements, la tête de la guêpe entre en contact avec les sacs à pollen qu'elle transporte vers un autre Brassia.
Brassia est un genre d'orchidées de la tribu des Oncidiinae, décrit par Robert Brown en 1813. Son nom fut donné en honneur à William Brass, botaniste illustrateur anglais, qui a herborisé en Afrique sous la direction de Joseph Banks.
Brasija (Brassia) – gegužraibinių (Orchidaceae) šeimos epifitinių orchidėjų gentis, pavadinta anglų botaniko, rinkusio augalus Afrikoje, Viljamo Braso (William Brass) garbei.
Žiedų – žalsvai geltonų taurėlapių ir vainiklapių – viršūnės labai ištįsusios, jie išmarginti dėmėmis, kurios primena karpučių pavidalo išaugas.
Augalai paplitę Amerikos atogrąžose. Tinka auginti oranžerijose, bet patalpos turi būti labai drėgnos ir palaikoma vidutinė oro temperatūra.
Brasija (Brassia) – gegužraibinių (Orchidaceae) šeimos epifitinių orchidėjų gentis, pavadinta anglų botaniko, rinkusio augalus Afrikoje, Viljamo Braso (William Brass) garbei.
Žiedų – žalsvai geltonų taurėlapių ir vainiklapių – viršūnės labai ištįsusios, jie išmarginti dėmėmis, kurios primena karpučių pavidalo išaugas.
Augalai paplitę Amerikos atogrąžose. Tinka auginti oranžerijose, bet patalpos turi būti labai drėgnos ir palaikoma vidutinė oro temperatūra.
Brassia (spinorchidee) is een geslacht uit de orchideeënfamilie (Orchidaceae). Het geslacht is afkomstig uit Midden- en Zuid-Amerika. Ze komen ook voor in het Caraïbisch gebied. Het geslacht heeft ook een aantal hybriden opgeleverd. Brassia-soorten zijn te kruisen met Odontoglossum-soorten. De hoofdkleuren zijn lichtgroen en bruin. Brassia-soorten hebben ovale, groene schijnknollen. Ze kunnen 30 cm hoog worden.
Brassia (spinorchidee) is een geslacht uit de orchideeënfamilie (Orchidaceae). Het geslacht is afkomstig uit Midden- en Zuid-Amerika. Ze komen ook voor in het Caraïbisch gebied. Het geslacht heeft ook een aantal hybriden opgeleverd. Brassia-soorten zijn te kruisen met Odontoglossum-soorten. De hoofdkleuren zijn lichtgroen en bruin. Brassia-soorten hebben ovale, groene schijnknollen. Ze kunnen 30 cm hoog worden.
Brassia é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceæ) e à subtribo Oncidiinae. Foi descrito pelo botânico inglês Robert Brown em Hortus Kewensis; The second edition 5: 215, em 1813, usando a Brassia maculata, que fora recentemente coletada na Jamaica, como espécie tipo. A maioria das espécies produz flores de perfume agradável, especialmente durante as horas quentes do dia.[1]
O nome deste gênero é uma homenagem a William Brass, cujo nome latinizado é Gulielmus Brassus, um inglês, ilustrador de botânica do século XIX.
Inclui cerca de 30 robustas espécies de crescimento simpodial algo ascendente e aéreo, epífitas, encontradas nas selvas úmidas e sombreadas das montanhas da América do Sul e América Central e mesmo na Flórida, em altitudes inferiores a 1500 m. Há registros da ocorrência de onze delas no Brasil. São plantas de fácil cultivo desde que em ambientes mais ou menos quentes e com alta umidade.
O gênero caracteriza-se por apresentar rizoma algo alongado e ascendente, pseudobulbos robustos, ovóides ou elípticos e alongados, em regra bastante comprimidos lateralmente, raro mais arredondados e curtos, guarnecidos quando jovens por Baínhas foliares dísticas, com até três folhas grandes no ápice, elíptico lanceoladas, herbáceas.
A inflorescência brota das axilas das Baínhas basais, racemosas, eretas ou arqueadas, com brácteas florais bem pequenas. Podem ser confundidas com Miltonia quando estão sem flores, todavia as Brassia possuem raízes mais grossas e pseudobulbos mais elípticos e chatos, além de em regra serem plantas bem mais robustas com folhas mais espessas e bem maiores.
Suas pétalas e sépalas são longamente acuminadas, livres, todas similares em algumas espécies, em outras com pétalas muito menores que as sépalas e eretas ou curvadas. O labelo, inteiro, lanceolado ou oblongado, é descolado da coluna. Normalmente é liso, mas pode ser verrugoso em algumas espécies. As flores possuem um calo localizado na base do labelo, formado por duas lamelas paralelas algumas vezes com um dente na extremidade, unido ou não às lamelas. Por vezes a observação das variações deste calo é a única maneira de distinguir espécies de Brassia. Este fato torna bastante complexa a correta identificação de algumas delas e ocasionalmente botânicos discordam.
A coluna é bastante curta, com dois lobos laterais carnudos perto da base, que envolvem o começo dos calos do labelo. A antera situa-se no ápice da coluna e comporta duas polínias.
Desde a criação do gênero, cerca de oitenta plantas foram classificadas como Brassia. Em 1972 Norris Williams dividiu o gênero em dois removendo a secção da Brassia glumacea para o gênero Ada que é um gênero de transição entre Aspasia e Brassia. Espécies com flores quase sempre muito parecidas com a do último gênero, dele se diferenciam por apresentarem inúmeras folhas dísticas, mais inflorescências por pseudobulbo, e também por apresentarem grandes brácteas florais infladas, ausentes nos outros.
As Brassia são parentes próximas também de Miltonia das quais se diferenciam principalmente pelo fato de na maioria das espécies as pétalas e sépalas de suas flores serem longamente acuminadas ou mesmo caudadas.
A forma e cor do calo é o traço distintivo mais característico de cada uma das espécies.
A sua polinização está relacionada com as vespas fêmeas dos géneros Pepsis e Campsomeris que golpeiam a coluna tentando desprendê-la para a consumir. Ao empurrar o labelo, e como resultado da sua luta, a polínia fica colada à sua cabeça. Então, ao visitar outra flor, a polínea adere ao fundo da coluna na entrada do estigma.
Brassia é um género botânico pertencente à família das orquídeas (Orchidaceæ) e à subtribo Oncidiinae. Foi descrito pelo botânico inglês Robert Brown em Hortus Kewensis; The second edition 5: 215, em 1813, usando a Brassia maculata, que fora recentemente coletada na Jamaica, como espécie tipo. A maioria das espécies produz flores de perfume agradável, especialmente durante as horas quentes do dia.
Brassia là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.[2]
Danh sách các loài đến tháng 5 năm 2014:[1]
Brassia là một chi thực vật có hoa trong họ Lan.
Список видов по сводке Королевских ботанических садов в Кью[4]:
Все виды рода Брассия входят в Приложение II Конвенции CITES. Цель Конвенции состоит в том, чтобы гарантировать, что международная торговля дикими животными и растениями не создаёт угрозы их выживанию.
Температурный режим культивирования зависит от экологии вида. Требуют яркого рассеянного света и хорошей аэрации.
Выращивают в горшках, корзинках для эпифитов и на блоках. В период активного роста подкармливают 0,01%-ным раствором полного минерального удобрения раз в месяц[5].
Список видов по сводке Королевских ботанических садов в Кью:
Brassia angustilabia Schltr., 1925 Brassia antherotes Rchb.f., 1879 Brassia arachnoidea Barb.Rodr., 1877 Brassia arcuigera Rchb.f., 1869 Brassia aurorae D.E.Benn., 1992 Brassia bidens Lindl., 1844 Brassia boliviensis Schltr., 1913 Brassia caudata (L.) Lindl., 1825 Brassia cauliformis C.Schweinf., 1946 Brassia chloroleuca Barb.Rodr., 1877 Brassia cochleata Knowles & Westc., 1838 Brassia cyrtopetala Schltr., 1912 Brassia filomenoi Schltr., 1921 Brassia gireoudiana Rchb.f. & Warsz., 1854 Brassia helenae Rchb. ex Linden, 1881 Brassia huebneri Schltr., 1925 Brassia iguapoana Schltr., 1925 Brassia jipijapensis Dodson & N.H.Williams, 1980 Brassia josstiana Rchb.f. in E.A.von Regel, 1854 Brassia koehlerorum Schltr., 1921 Brassia lanceana Lindl., 1835 Brassia maculata R.Br. in W.T.Aiton, 1813 Brassia neglecta Rchb.f., 1856 Brassia pascoensis D.E.Benn. & Christenson, 2001 Brassia peruviana Poepp. & Endl., 1836 Brassia rhizomatosa Garay & Dunst., 1965 Brassia signata Rchb.f., 1881 Brassia suavissima Pupulin & Bogarín, 2005 Brassia thyrsodes Rchb.f., 1868 Brassia transamazonica D.E.Benn. & Christenson, 2001 Brassia verrucosa Bateman ex Lindl., 1840 Brassia villosa Lindl., 1854 Brassia wageneri Rchb.f., 1854 Brassia warszewiczii Rchb.f., 1852本文参照
ブラッシア属 Brassia は、ラン科の属の一つ。オンシジウムに近縁なもので、萼片と側花弁が細長く伸びるものが多いので、その形からスパイダーオーキッド(蜘蛛のラン)と呼ばれる。
多年生草本で常緑性[1]。偽鱗茎は一節のみが大きく膨らみ、その基部に二対以上の鞘葉がある。また先端からは普通は二枚の葉が伸びる。葉は線形から楕円状披針形、長楕円形。
花茎は偽鱗茎の基部にある鞘葉の隙間から出て、直立、または弓状に伸び[2]、総状、または円錐状に多数の花をつける。花は花弁や萼が平らに開き、縦長の形。萼片と側花弁は細長く、先端は尖り、形は似ているが、花弁の方がやや短い。唇弁は平らで短く、その基部には二本かそれ以上の数の縦畝がある。蕊柱には翼や脚部が無く、花粉塊は蝋質で二個からなる。
花色は緑や黄色が多いが、赤褐色の虎斑などの色を乗せるものもあり、また、よい香りを持つ主も多い[3]。
学名は18-19世紀の植物画家であったイギリス人のウィリアム・ブラス William Brass に献名されたものである。
フロリダ半島南端部から南の熱帯アメリカに分布する。多くの種が標高1500m以下の湿った森林内に生える。樹上に着生するものが多いが、一部に地生するものがある。
ブラッシア属には以下の種がある[4]。
洋ランとして栽培される。略号はBrs.である。その細長く伸びた弁の形が似ているとしてスパイダーオーキッドと呼ばれる[5]。ベルコーサは日本でも大正時代から栽培されていた。珍奇で独特な花形は広く好まれるとも。ただし普及しているベルコーサは花は美しいが、その香りは一般には好まれないとも[6]。
標高の低い地域のものは暑さに強く、耐暑性の弱いオドントグロッサムなどと交配して栽培の容易な改良品種をつくる事が試みられている。それらについてはオドントグロッサムなどの項も参照されたい。
ブラッシア属 Brassia は、ラン科の属の一つ。オンシジウムに近縁なもので、萼片と側花弁が細長く伸びるものが多いので、その形からスパイダーオーキッド(蜘蛛のラン)と呼ばれる。