Ceratonia és un gènere de plantes amb flor de la família Fabaceae.[1]
Són arbres de fruits en beina força grans. L'única espècie que es troba a les nostres contrades és el garrofer (Ceratonia siliqua). D'altres es troben a Somàlia i a l'Amèrica del Sud, entre altres llocs.
Ceratonia és un gènere de plantes amb flor de la família Fabaceae.
Rohovník (Ceratonia) je rod rostlin z čeledi bobovité. Rohovníky jsou nevelké stromy se zpeřenými lesklými listy a drobnými květy bez koruny. Plody rohovníku obecného, pěstovaného zejména ve Středomoří, jsou známy jako svatojánský chléb nebo karob.
Rohovníky jsou menší až středně vysoké stálezelené stromy dorůstající výšky až 20 metrů a průměru kmene přes 30 centimetrů. Rostliny jsou dvoudomé nebo mnohomanželné (s jednopohlavnými i oboupohlavnými květy). Koruna je široká, hustá. Listy jsou sudozpeřené, se 2 až 5 páry lesklých kožovitých lístků. Mladé rozvíjející se lístky jsou červenohnědé a chlupaté. Palisty jsou drobné nebo chybějí. Květy jsou drobné, jednopohlavné nebo oboupohlavné, v postranních hroznech vyrůstajících na mladých větévkách. Samčí květy jsou žluté až červenavé, samičí jsou zelené. V květech je přítomen nektáriový disk. Kalich je pěticípý, s kuželovitou kališní trubkou a krátkými zuby. Koruna chybí. Tyčinek je 5. Semeník je krátce stopkatý, s mnoha vajíčky a velmi krátkou čnělkou zakončenou štítovitou bliznou. Zralé lusky jsou hnědofialové, zploštělé, podlouhlé, tlustě kožovité, nepukavé, až 25 cm dlouhé. Mezi semeny je nasládlá, vonná dužnina.[1][2]
Rod rohovník zahrnuje 2 druhy. Rohovník obecný (Ceratonia siliqua) je původní ve východním Středomoří, je však již dlouho pěstován po celém Středomoří a v různých klimaticky příhodných oblastech jiných částí světa, např. v Číně. Vyhovují mu hluboké, těžké ale dobře propustné půdy a teplé, ne však horké klima. Prospívá spíše v nižších nadmořských výškách v blízkosti moře.[1][2] Rohovník Ceratonia oreothauma se vyskytuje v oblasti Somálska, Ománu a Jemenu.[3][4]
V roce 1980 byl z Ománu a Jemenu popsán nový druh rohovníku pod názvem Ceratonia oreothauma a počet druhů tohoto rodu se tak rozšířil na dva. Ceratonia oreothauma náleží mezi ohrožené druhy.[5][3]
V luscích rohovníku obecného je obsaženo asi 1 až 4% tříslovin. Dužnina lusků obsahuje 30 až 70% cukrů, dále tuky, škrob, bílkoviny, aminokyseliny, kyselinu gallovou, leukoanthokyany a fenolické látky.[6]
Rohovník obecný je odolný vůči suchu díky dlouhým kořenům sahajícím do hlubších vrstev půdy.[2]
Plody rohovníku obecného (Ceratonia siliqua), známé jako svatojánský chléb, obsahují sladkou měkkou hnědavou dužninu, která se suší a mele na mouku zvanou karob. Ze semen se také získává guma připomínající tragant. Má využití v potravinářství, kosmetice, farmacii a podobně. Semena rohovníku byla v minulosti používána v lékárnictví a klenotnictví jako závaží, z čehož pochází váhová jednotka karát. Egypťané z plodů připravovali víno. V některých oblastech Německa a Rakouska se pražené lusky míchají s cikorkou a používají jako náhrada kávy.[2][7][8] Lusky a také guma ze semen jsou v tradiční indické medicíně používány jako účinný prostředek při zánětech střev a kolitidě.[6]
Navzdory atraktivnímu olistění není rohovník příliš vhodný jako pouliční strom, neboť jeho silné kořeny nadzvedávají a vyboulují okolní terén. Mimo to z něj hojně opadávají zralé lusky.[2]
Obrázky, zvuky či videa k tématu rohovník ve Wikimedia Commons
Rohovník (Ceratonia) je rod rostlin z čeledi bobovité. Rohovníky jsou nevelké stromy se zpeřenými lesklými listy a drobnými květy bez koruny. Plody rohovníku obecného, pěstovaného zejména ve Středomoří, jsou známy jako svatojánský chléb nebo karob.
Johannesbrød-slægten (Ceratonia) er en planteslægt, der er udbredt i Middelhavsområdet og på den Arabiske Halvø. Det er træer med helrandede, læderagtige blade, blomster i klaser og lange, glatte bælge. Her omtales kun den ene art, som kendes fra de tørrede frugter, "johannesbrød".
Beskrevne arter
La carrùa è nu ligumi (ca si poti manciari) e lu fruttu dâ maccia di carrùa, usatu speci comu furaggiu e ntâ nnustria alimintari. In Sicilia è assai prisenti supratuttu ntê pruvinci di Raùsa e Sarausa.
Quannu a carrua è sicca sicca, senza spissuri, asciutta, praticamenti inutilizzabili, si chiama scerra.
другизначења4|за фамилија на бобови растенија|тврдокрилните инсекти со рокчиња|Еленчиња||
Рогачите (науч. Ceratonia) се род на цветни дрва од фамилијата на бобовите и се ендемски во средоземјето. Спаѓаат во потфамилијата на рогачовидни (Caesalpinioideae).[1]
Најпознат вид од родот е рогачот (Ceratonia siliqua), кој уште од древно време се користи во исхраната, но има и симболично значење во разни стари култури.
другизначења4|за фамилија на бобови растенија|тврдокрилните инсекти со рокчиња|Еленчиња||
Рогачите (науч. Ceratonia) се род на цветни дрва од фамилијата на бобовите и се ендемски во средоземјето. Спаѓаат во потфамилијата на рогачовидни (Caesalpinioideae).
Најпознат вид од родот е рогачот (Ceratonia siliqua), кој уште од древно време се користи во исхраната, но има и симболично значење во разни стари култури.
Ceratonia /ˌsɛrəˈtoʊniə/[1] is small genus of flowering trees in the pea family, Fabaceae, endemic to the Mediterranean region and the Middle East. Its best known member, the carob tree, is cultivated for its pods and has been widely introduced to regions with similar climates. The genus was long considered monotypic, but a second species, Ceratonia oreothauma, was identified in 1979 from Oman and Somalia.[2] It is in the tribe Umtizieae, subfamily Caesalpinioideae.
An obsolete name for Ceratonia was Acalis.
†Ceratonia emarginata fossils are known from the Miocene of Switzerland and Hungary.[3]
Ceratonia /ˌsɛrəˈtoʊniə/ is small genus of flowering trees in the pea family, Fabaceae, endemic to the Mediterranean region and the Middle East. Its best known member, the carob tree, is cultivated for its pods and has been widely introduced to regions with similar climates. The genus was long considered monotypic, but a second species, Ceratonia oreothauma, was identified in 1979 from Oman and Somalia. It is in the tribe Umtizieae, subfamily Caesalpinioideae.
An obsolete name for Ceratonia was Acalis.
La ceratonio [1] (Ceratonia) [2] estas palearktisa genro de angiospermaj arboj en la familio de la fabacoj, kiu estas endemia en la Mediteranea regiono. Ĝi apartenas al la subfamilio de la Caesalpinioideae, tribuo de la Caesalpinieae [3]. Antaŭa science nomo por Ceratonia estis Acalis.
La ceratonio (Ceratonia) estas palearktisa genro de angiospermaj arboj en la familio de la fabacoj, kiu estas endemia en la Mediteranea regiono. Ĝi apartenas al la subfamilio de la Caesalpinioideae, tribuo de la Caesalpinieae . Antaŭa science nomo por Ceratonia estis Acalis.
Ceratonia es un género de árboles de la familia Fabaceae, subfamilia Caesalpinioideae. Es natural de la región del Mediterráneo, Arabia y Somalía.[1] Es el único género de la subtribu Ceratoniinae.
Son árboles de pequeño o mediano tamaño de copa densa y hojas perennes pinnadas, de estípulas pequeñas o ausentes, con 2-4 pares de foliolos. Las flores son pequeñas, polígamas o dioicas, en racimos cortos, solitarias o fasciculadas. La inflorescencia es lateral, en ramitas del año en curso con brácteas y bractéolas caducas, escamosas, diminutas. El cáliz tiene tubo en cornete con 5 lóbulos caducos, de dientes cortas, imbricadas. Los pétalos son ausentes. Hay 5 estambres de filamentos filiformes con anteras ovoides. El ovario tiene numerosos óvulos y un estilo muy corto. El fruto es una legumbre comprimida, alargada, de piel gruesa, indehiscente y con numerosas semillas.[2]
El fruto de Ceratonia es una silicua que se emplea en la región mediterránea fundamentalmente para alimentación de animales y, solo en raras ocasiones, para elaborar productos, especialmente dulces, para el consumo humano. En medicina se ha utilizado como antidiarréico, teniendo el código A07XA02 de la clasificación internacional ATC.
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 1026 en 1753.[3][4] La especie tipo es: Ceratonia siliqua
Ceratonia: nombre genérico que proviene del griego: kerat¯onía, ker¯onía = el algarrobo (Ceratonia siliqua L.). Según Laguna, en sus anotaciones al Dioscórides, “El arbol que produze las Algarrouas, se llama en Griego xyloceras, & Ceratonia, y la mesma algarroua Ceration: los quales nombres nacen de la figura de aqueste fructo: porque como sea hecho à manera de cornezuelo, ansi el, como su planta, tienen epíteto cornudo: por quanto Ceras significa el cuerno en la lengua Griega” –gr. kéras, -atos n. = cuerno.[5]
Ceratonia es un género de árboles de la familia Fabaceae, subfamilia Caesalpinioideae. Es natural de la región del Mediterráneo, Arabia y Somalía. Es el único género de la subtribu Ceratoniinae.
Johanneksenleipäpuut (Ceratonia) on hernekasveihin kuuluva suku, jossa on kaksi lajia.[1] Niistä tunnetumpi on johanneksenleipäpuu, jota viljellään laajasti ravintokasvina varsinkin Välimeren alueella.
Johanneksenleipäpuut (Ceratonia) on hernekasveihin kuuluva suku, jossa on kaksi lajia. Niistä tunnetumpi on johanneksenleipäpuu, jota viljellään laajasti ravintokasvina varsinkin Välimeren alueella.
Rogač (lat. Ceratonia), rod korisnog, vazdazelenog grmlja ili drveća kojemu je dugo pripisivana samo vrsta Ceratonia siliqua, a 1980 opisana je i vrsta C. oreothauma iz Omana i Somalije.
Od fosilnih vrsta poznata je C. emarginata iz kenozoika[1], i oligocena.[2]
Stablo rogača
Listovi
Mahune na grani
Mahuna rogača
Sjemenke
Staro stablo
Stablo rogača
Listovi
Mahune na grani
Mahuna rogača
Sjemenke
Staro stablo
Rohowc (Ceratonia) je ród z podswójby rohowcowych rostlinow (Caesalpinioideae) znutřka swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wobsahuje sćěhowace družiny:
Rohowc (Ceratonia) je ród z podswójby rohowcowych rostlinow (Caesalpinioideae) znutřka swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wobsahuje sćěhowace družiny:
wšědny rohowc (Ceratonia siliqua)Ceratonia L., 1753 è un genere di piante appartenente alla famiglia delle Fabaceae.[1]
La distribuzione del genere Ceratonia comprende l'intera regione mediterranea, la penisola araba e la Somalia. L'unica specie presente in Italia è Ceratonia siliqua L., è un albero sempreverde, tozzo a chioma espansa, ramificato in alto e noto col nome di carrubo, il cui frutto è chiamato carruba.
Il genere Ceratonia comprende due sole specie:[1]
L'utilizzo del legume della Ceratonia siliqua nell'area mediterranea è rivolto specialmente all'alimentazione animale (specialmente dei cavalli), e talvolta anche per quella umana. Nelle zone di grande produzione i frutti vengono usati per la distillazione di alcol etilico e, sotto forma di preparato simile alla farina, come base di preparazione di alcune specialità dolciarie.
Il carrubo è una pianta mellifera, ma la produzione di miele è rarissima e si ha solo dove c'è una certa quantità di esemplari, nel sud Italia. Nei paesi dei monti Iblei, è possibile trovare pertanto gelati artigianali al gusto di carruba, biscotti fatti con farina di carruba e le caramelle di carruba, che vengono cotte in zucchero e sciroppo di carrube. Storicamente i semi di carruba, detti "carati", duri come fossero fatti d'avorio o di corno, venivano usati come contrappesi per la pesatura di precisione delle pietre preziose; tale nome è rimasto ad indicare l'unità di misura del peso dei preziosi (il carato: un quinto di grammo).
Frutto
Semi
Ceratonija (lot. Ceratonia) – pupinių (Fabaceae) šeimos Caesalpinioideae pošeimio dvinamių augalų gentis. Ceratonijos yra endeminės Viduržemio jūros regione.
Ceratonija (lot. Ceratonia) – pupinių (Fabaceae) šeimos Caesalpinioideae pošeimio dvinamių augalų gentis. Ceratonijos yra endeminės Viduržemio jūros regione.
Ceratonia is een geslacht uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). Het geslacht telt twee soorten die voorkomen in het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. Een bekende soort uit dit geslacht is de johannesbroodboom (Ceratonia siliqua).
Ceratonia is een geslacht uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). Het geslacht telt twee soorten die voorkomen in het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. Een bekende soort uit dit geslacht is de johannesbroodboom (Ceratonia siliqua).
Ceratonia er en slekt av trær i erteblomstfamilien.
De tilhører underfamilien Caesalpinioideae, som hovedsakelig omfatter trær som vokser i tropiske strøk. Ceratonia ble beskrevet av Carl von Linné. I over 200 år mente man at slekten kun omfattet én art, johannesbrødtre (C. siliqua), men i 1980 ble Ceratonia oreothauma beskrevet.
Ceratonia er en slekt av trær i erteblomstfamilien.
De tilhører underfamilien Caesalpinioideae, som hovedsakelig omfatter trær som vokser i tropiske strøk. Ceratonia ble beskrevet av Carl von Linné. I over 200 år mente man at slekten kun omfattet én art, johannesbrødtre (C. siliqua), men i 1980 ble Ceratonia oreothauma beskrevet.
Szarańczyn (Ceratonia L.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Należą do niego dwa gatunki drzew, z których Ceratonia oreothauma odkryty został dopiero w końcu XX wieku w Jemenie i Somalii. Znacznie bardziej rozpowszechnionym gatunkiem, też uprawianym jest szarańczyn strąkowy Ceratonia siliqua pochodzący z wschodniej części basenu Morza Śródziemnego. Gatunkiem typowym jest C. siliqua L.[2].
Rodzaj dawniej zaliczany do brezylkowatych Caesalpinioideae[3], obecnie wyłączany w odrębny klad wraz z grupą kilku spokrewnionych rodzajów (Umitza, Gleditsia, Gymnocladus). Grupa ta oddzieliła się po podziale bobowatych Fabaceae s.l. na linię Faboideae, a przed rozdzieleniem brezylkowatych Caesalpinioideae s.s i mimozowatych Mimosoideae[1].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa różowe (Rosidae Takht.), nadrząd Fabanae R. Dahlgren ex Reveal, rząd bobowce (Fabales Bromhead), rodzina bobowate (Fabaceae Lindl.), rodzaj szarańczyn (Ceratonia L.)[4].
Szarańczyn (Ceratonia L.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych. Należą do niego dwa gatunki drzew, z których Ceratonia oreothauma odkryty został dopiero w końcu XX wieku w Jemenie i Somalii. Znacznie bardziej rozpowszechnionym gatunkiem, też uprawianym jest szarańczyn strąkowy Ceratonia siliqua pochodzący z wschodniej części basenu Morza Śródziemnego. Gatunkiem typowym jest C. siliqua L..
Ceratonia é um género botânico pertencente à família Fabaceae.
Ceratonia L., 1753 este un gen de plante din subfamilia Caesalpinioideae.
Genul Ceratonia[1] cuprinde următoarele specii:
Arbore
Frunze
Flori
Fructe
Materiale media legate de Ceratonia la Wikimedia Commons
Ceratonia L., 1753 este un gen de plante din subfamilia Caesalpinioideae.
Johannesbrödssläktet (Ceratonia) är ett växtsläkte i familjen ärtväxter med två arter som förekommer naturligt i östra Medelhavsområdet och i östra Afrika.
Johannesbrödssläktet (Ceratonia) är ett växtsläkte i familjen ärtväxter med två arter som förekommer naturligt i östra Medelhavsområdet och i östra Afrika.
Ceratonia là một chi thực vật có hoa trong họ Đậu.[1] Đây là chi thực vật đặc hữu vùng Địa Trung Hải.
Ceratonia là một chi thực vật có hoa trong họ Đậu. Đây là chi thực vật đặc hữu vùng Địa Trung Hải.
Ceratonia L., 1753
Типовой вид
Церато́ния[3] (лат. Ceratónia) — олиготипный род растений семейства Бобовые (Fabaceae).
Вечнозелёные деревья с парноперистыми листьями.
Научное название рода происходит от греческого κεράτιον (сerátiοn), κέρας (сeras), означающего «рог». Термин карат, означающий меру веса, также исходит из того же греческого κεράτιον (сerátiοn), в связи с использованием в древнем Риме семян вида Ceratonia siliqua в качестве меры веса.
Род включает только два вида[4]:
Рожковое дерево (Ceratonia siliqua) культивируется с целью получения пищевой добавки камеди Е410.
Церато́ния (лат. Ceratónia) — олиготипный род растений семейства Бобовые (Fabaceae).
Вечнозелёные деревья с парноперистыми листьями.
长角豆属（学名：Ceratonia）是云实科下的一个属，为常绿小乔木植物。该属仅有长角豆（Ceratonia siliqua）一种，分布于地中海东部。[1]
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
イナゴマメ（蝗豆、学名: Ceratonia siliqua[1]）は、地中海地方原産のマメ科ジャケツイバラ亜科[2]の常緑高木。
ギリシア語でイナゴマメの実をκεράτιων（kerátiōn：「動物の角」の意味のκέρας[keras]に由来、属名Ceratoniaもこれによる）といい、カラットcaratはこのギリシア語名による。イナゴマメという和名は英語でその種子を指すLocust beanの訳。
高さは10 m以上になる。地中海沿岸のような温暖な土地でよく育ち、乾燥に耐える。
雌雄異花で、普通は雌雄異株。花は秋に咲き、赤いが花弁はなく、総状花序となって枝または幹に付く。果実は角張って細長い豆果で、動物の角あるいはイナゴを思わせる形をしている。熟すのに丸一年ほどかかる。
木
葉
実
豆の莢、果肉、または種子が食用、飼料、食品原料などに利用される。特に莢と果肉がキャロブ（英語: carob；アラビア語: Kharūb、ヘブライ語: Charuvから）と呼ばれる。
莢の中には黒い果肉と種子がある。果肉は糖分を含んで甘く、そのまま、または乾して食用あるいは食品原料にする。種子は飼料にすることが多いが、コーヒーの代わりにもされる。特に多糖類からなるローカストビーンガム Locust bean gum を多量に含むため、これを抽出し増粘安定剤として食品添加物や化粧品原料などにする。 また、イナゴマメの鞘から抽出されるピニトールには、血糖値の改善効果が期待できる。
イナゴマメは地中海東部で古代から食用にされ、古代エジプトでも甘味料として用いられた。サトウキビが利用される以前は砂糖の原料として最も重要であった。乾したイナゴマメは、ユダヤ人の祭日トゥ・ビシュヴァット（樹木の新年：新年の植樹祭）にアーモンドや干しブドウとともに食べられている。種子や殻は主に動物の飼料とされた。
イナゴマメは新約聖書とタルムードに言及されている。「放蕩息子のたとえ話」（ルカ福音書15:16）では、放蕩息子は飢えても「豚の餌」のイナゴマメさえ食べさせてもらえない。キリスト教の言い伝えでは、「バプテスマのヨハネが荒野でイナゴマメを食べていた」といわれる（ただし福音書の記述では「イナゴと野蜜」とされている）。
またイスラム教のラマダーンの時期にはイナゴマメから作った飲料が飲まれている。
イナゴマメの乾燥種子の重さは約0.2 gほどで均一なため、重さの単位カラットの語源ともなったとされる。しかし、実際にイナゴマメを個別に電子天秤はかりで計量すると、0.10gから0.25gの間でかなりのばらつきがあり均一ではない。 このことから、イナゴマメが宝石の取引に用いる分銅として機能したかどうかは疑わしい。しかし、何らかの理由により取引の道具に利用されたことは推察できる[独自研究?]。
![[icon]](http://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%95%E3%82%A1%E3%82%A4%E3%83%AB:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small}
イナゴマメ（蝗豆、学名: Ceratonia siliqua）は、地中海地方原産のマメ科ジャケツイバラ亜科の常緑高木。
ギリシア語でイナゴマメの実をκεράτιων（kerátiōn：「動物の角」の意味のκέρας[keras]に由来、属名Ceratoniaもこれによる）といい、カラットcaratはこのギリシア語名による。イナゴマメという和名は英語でその種子を指すLocust beanの訳。
_(2).jpg)
