Το Πύρεθρον ή απλά το Πύρεθρο (Pyrethrum), ήταν ένα γένος αρκετών φυτών από τον Παλαιό Κόσμο τα οποία τώρα ταξινομούνται ως Χρυσάνθεμα ή Tanacetum (π. χ. C. cynomorium), που καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά φυτά για τις επιδεικτικές κεφαλές ανθέων. Το Πύρεθρο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως κοινή ονομασία για τα φυτά που περιλαμβάνονταν προηγουμένως στο γένος Πύρεθρο. Πύρεθρον είναι επίσης η ονομασία του φυσικού εντομοκτόνου το οποίο φτιάχνεται από τις αποξηραμένες ανθοκεφαλές του Χρυσάνθεμου του σταχτόφυλλου (Chrysanthemum cinerariifolium) και του Χρυσάνθεμου του κόκκινου (Chrysanthemum coccineum).
Ορισμένα μέλη του γένους Χρυσάνθεμον (Chrysanthemum), όπως τα παρακάτω δύο, αντιθέτως, τοποθετούνται από μερικούς βοτανολόγους, στο γένος Tanacetum. Και τα δύο γένη είναι μέλη της οικογένειας των Αστερίδων ή Συνθέτων (Asteraceae ή Compositae). Είναι όλα πολυετή (perennial)[Σημ. 1] φυτά με μια εμφάνιση σαν-μαργαρίτα και λευκά πέταλα (petals).[Σημ. 2]
Το Πύρεθρο έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες ως εντομοκτόνο[1] και ως θεραπεία για τις ψείρες στη Μέση Ανατολή (Περσική σκόνη, επίσης γνωστή ως «Περσικό pellitory»). Επωλείτο σε ολόκληρο τον κόσμο με την εμπορική ονομασία Zacherlin από τον Αυστριακό επιχειρηματία J. Zacherl.[2] Είναι από τα πλέον χρησιμοποιούμενα μη-συνθετικά εντομοκτόνα, τα οποία επιτρέπονται στην πιστοποιημένη βιολογική γεωργία[3]
Τα άνθη θα πρέπει να στεγνώσουν και στη συνέχεια συνθλίβονται και αναμιγνύονται με το νερό.
Τα επίπεδα θανατηφόρου δόσης50 στους αρουραίους και τα κουνέλια για το πύρεθρο είναι υψηλά (ασφαλή), με δόσεις, σε ορισμένες περιπτώσεις, περίπου το 1% του βάρους του σώματος του ζώου που απαιτείται για να προκαλέσει σημαντική θνησιμότητα, παρόμοια με τα επίπεδα στα συνθετικά πυρεθροειδή.[4] Ωστόσο, το πύρεθρο πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ίδια προσοχή, όπως και τα συνθετικά εντομοκτόνα.[5]
Οι άνθρωποι μπορούν στο χώρο εργασίας, να εκτεθούν στο πύρεθρο ως μείγμα της κινερίνης, ιασμολίνης και πυρεθρίνης με την εισπνοή, την είσοδο στους οφθαλμούς ή το δέρμα ή με την κατάποσή του. Η Διοίκηση για την Επαγγελματική Ασφάλεια και Υγεία (Occupational Safety and Health Administration (OSHA)), έχει ορίσει το νόμιμο όριο (Όριο επιτρεπτής έκθεσης) για την έκθεση πύρεθρου στο χώρο εργασίας, έως 5 mg/m³ για 8-ωρη εργασία. Το Εθνικό Ινστιτούτο για την Επαγγελματική Ασφάλεια και Υγεία (National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH)) έχει θέσει ένα συνιστώμενο όριο έκθεσης (Recommended exposure limit (REL)) 5 mg/m³ για 8-ωρη εργασία. Σε επίπεδα 5000 mg/m³, το πύρεθρο είναι άμεσα επικίνδυνο για τη ζωή και την υγεία. Οι άνθρωποι που εκτίθενται στο πύρεθρο, ενδέχεται να αντιμετωπίσουν συμπτώματα όπως κνησμό (φαγούρα), δερματίτιδα, βλατίδες, ερύθημα (κόκκινο δέρμα), ρινόρροια (καταρροή), φτέρνισμα και άσθμα.[6]
Επειδή τα χρυσάνθεμα περιέχουν pyrethrums, χρησιμοποιούνται ως συντροφικά φυτά για να αποκρούσουν τα έντομα από τις γύρω καλλιέργειες και τα καλλωπιστικά φυτά.[7] Θεωρούνται ότι αποκρούουν μεταξύ άλλων, αφίδες, κοριούς (Cimex lectularius), τζιτζίκια, αραχνο-ακάρεα, κοριούς αρλεκίνους, τσιμπούρια, pickleworms και εισαγόμενους λάχανο-σκώληκες, σε κήπους και αγροκτήματα. Για παράδειγμα, έχουν φυτευτεί ανάμεσα από φυτά μπρόκολου για προστασία από τα πολλά κοινά παράσιτα εντόμων.
Οι κοινές ονομασίες για το Χρυσάνθεμο το σταχτόφυλλο (Chrysanthemum cinerariifolium) περιλαμβάνουν:
Οι κοινές ονομασίες για το Χρυσάνθεμο .... (Chrysanthemum cynomorium) περιλαμβάνουν:
Το πύρεθρον ευδοκιμεί σε ορεινά και ψυχρά μέρη με άφθονες βροχές.[8] Τα τμήματα Boma la Ng'ombe και Dabaga στην Περιοχή Κιλόλο, στην Περιφέρεια Ιρίνγκα, είναι τα καταλληλότερα για την καλλιέργεια του πύρεθρου.[8] Κατά το 1950, σε ολόκληρη την τότε Τανγκανίκα, υπήρχαν μόλις τρεις Έλληνες καλλιεργητές, οι:
Tanacetum vulgare.
Tanacetum coccineum, εικονογράφηση από τον Köhler.
Tanacetum balsamita. Από τη συλλογή του Κεντρικού Βοτανικού Κήπου της Ακαδημίας Επιστημών στη Μόσχα (οικόπεδο πολυετών).
Το Πύρεθρον ή απλά το Πύρεθρο (Pyrethrum), ήταν ένα γένος αρκετών φυτών από τον Παλαιό Κόσμο τα οποία τώρα ταξινομούνται ως Χρυσάνθεμα ή Tanacetum (π. χ. C. cynomorium), που καλλιεργούνται ως καλλωπιστικά φυτά για τις επιδεικτικές κεφαλές ανθέων. Το Πύρεθρο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως κοινή ονομασία για τα φυτά που περιλαμβάνονταν προηγουμένως στο γένος Πύρεθρο. Πύρεθρον είναι επίσης η ονομασία του φυσικού εντομοκτόνου το οποίο φτιάχνεται από τις αποξηραμένες ανθοκεφαλές του Χρυσάνθεμου του σταχτόφυλλου (Chrysanthemum cinerariifolium) και του Χρυσάνθεμου του κόκκινου (Chrysanthemum coccineum).
Pyrethrum[1] är ett släkte av korgblommiga växter. Pyrethrum ingår i familjen korgblommiga växter.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Pyrethrum.
Denna artikel om korgblommiga växter saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Pyrethrum är ett släkte av korgblommiga växter. Pyrethrum ingår i familjen korgblommiga växter.
Pyrethrum là một chi thực vật có hoa trong họ Cúc (Asteraceae).[1]
Chi Pyrethrum gồm các loài:
Pyrethrum là một chi thực vật có hoa trong họ Cúc (Asteraceae).
Пире́трум (лат. Pyréthrum) — в настоящее время упразднённый род многолетних травянистых растений семейства Астровые, или Сложноцветные (Asteraceae). Включал виды, ныне относимые, в основном, к роду Пижма (Tanacetum), общим признаком которых является наличие белых или розовых язычковых цветков в корзинках[1].
Своё научное название род получил из-за полезных свойств некоторых своих представителей, оно происходит от греческого слова pyretos («жар», «лихорадка»). Партенолид, активное вещество, содержащееся в растении, исследуется на предмет терапевтической активности.
Народные названия рода — Ромашник, Поповник. Нередко растения из этого рода просто называют ромашками, как и растения из других родов семейства Астровые.
В род также включается целый ряд видов, окончательное положение которых в систематике в настоящее время не определено.
Пире́трум (лат. Pyréthrum) — в настоящее время упразднённый род многолетних травянистых растений семейства Астровые, или Сложноцветные (Asteraceae). Включал виды, ныне относимые, в основном, к роду Пижма (Tanacetum), общим признаком которых является наличие белых или розовых язычковых цветков в корзинках.
