La raboseta o llopet ibèric (Cobitis calderoni) és una espècie de peix de la família dels cobítids i de l'ordre dels cipriniformes.[3]
És endèmic de la península Ibèrica.
Menja principalment invertebrats aquàtics.[5]
Viu a zones de clima temperat.[6]
Es troba a la península Ibèrica:[6] és una espècie de peix endèmica del riu Ebre.[7]
Es troba amenaçat d'extinció a causa de la contaminació, la destrucció del seu hàbitat i la introducció d'espècies invasores.[8]
La raboseta o llopet ibèric (Cobitis calderoni) és una espècie de peix de la família dels cobítids i de l'ordre dels cipriniformes.
És endèmic de la península Ibèrica.
Cobitis calderoni is a species of ray-finned fish in the family Cobitidae. It is found in Portugal and Spain. Its natural habitat is rivers. It is threatened by habitat loss.
Cobitis calderoni is a species of ray-finned fish in the family Cobitidae. It is found in Portugal and Spain. Its natural habitat is rivers. It is threatened by habitat loss.
La lamprehuela (Cobitis calderoni) es una especie de pez de la familia Cobitidae. Es endémico de la península ibérica.
La lamprehuela (Cobitis calderoni) es una especie de pez de la familia Cobitidae. Es endémico de la península ibérica.
Mazkar arantzaduna (Cobitis calderoni) Cobitis generoko animalia espezie bat da. Arrainen barruko Cobitidae familian sailkatzen da.
Arrain txiki arantzadun hau Iberiar penintsulako endemismoa dugu[2] eta Euskal Herrian, Araban eta Nafarroan baino ez da agertzen, mediterraneoko isurialdean, hain zuzen. Azken hogei urteotan, espeziea Omecillo, Baia eta Ebro ibaietan bizi dela jakina da, baina banaketa naturalaren mugen aldetik, gorabehera oso handiak dira ibai arrootan. Laurogeita hamarreko hamarkadaren erdialdera, mazkar arantzadunak ikusi ziren Baias ibaiaren tarteko zatietan, baina harrezkero egindako azterlanen arabera ezin izan da ziurtatu espezie horren kokalekurik dagoenik ibaian gora, ez eta ibaian behera.
Espezie bentoniko txikia dugu, 80 mm-ko luzera nekez gainditzen duena. Gorputz zilindriko eta luzea du eta pedunkulu kaudal mehe eta estua du. Behe-ahoa dauka eta hiru pare bizartxo.
Predatzaileetatik babesteko ezkata supraorbitario bifidoa du, tentetzeko ahalmena daukana.
Bizkar-hegatsaren intsertzio puntua, sabel-hegatsak baino atzeraxeago dago. Bizkar hegatsean adarkatzen diren 7 erradio aurkezten ditu eta 6-7 erradio uzki-hegatsean.
Ez dago dimorfismo sexual ageririk ar eta emeen artean. Bi kasuetan, gorputzean zehar orban beltz batzuk daude lau hileratan kokatzen direnak. Beheko hilerak orban handiagoak ditu, formaz laukiagoak eta bentralki luzatuak. Ezkatak oso txikiak dira eta ezin dira begiz ikusi.
Arrain bentiko ez-migratzailea da, eta ibai hondoetan bizi da, beraz, ez dauka igeri egiteko puxikarik, kobitidoen familiakoen antzera.
Ebro eta Duero ibaietako arroetan eta Tajo ibaiko arroko Jarama, Lozoya, Tajuña eta Manzanares ibaietako goi-ibarretan zehar bizi den Iberiar Penintsulako endemismoa.
Euskal Herrian, Araban eta Nafarroan baino ez da bizi iraunkorki, mediterraneoko isurialdean hain zuzen.
Azken hogei urteotan, espeziea Omecillo, Baia eta Ebro ibaietan bizi dela jakina da, baina banaketa naturalaren mugen aldetik, gorabehera oso handiak dira ibai arrootan. Laurogeita hamarreko hamarkadaren erdialdera, mazkar arantzadunak ikusi ziren Baia ibaiaren tarteko zatietan, baina harrezkero egindako azterlanen arabera ezin izan da ziurtatu espezie horren kokalekurik dagoenik ibaian gora, ez eta ibaian behera ere.
Ibaietako erdi zonaldeetan edo zonalde altuetan bizi da, disolbatutako oxigeno kopurua handia den lekuetan (7 mgl-l baino handiagoa). Ur argietan bizitzea nahiago du, hondoan harriak dituztenetan.
Habitat bereko espezie gehiago:
Mazkar arantzadunaren elikadura iturri nagusiak ibaietako ornodun txikiak eta udan alga unizelularrak dira[3].
Martxoa eta maiatza bitartean ugaltzen da. Horretarako, hondo harritsuak eta korronte askoko ibai guneak aukeratzen ditu. Emeek habiak eraikitzen dituzte isats-hegatsaren bidez eta gutxi gorabehera 200 arrautza jartzen dituzte, tamainaz nahiko handiak proportzioan.
Ez dago informazio askorik espezie honen bizimoduaren inguruan baina jakina da bizitza nahiko motzeko arraina dela.[1]
Lutxoak (Esox lucius) mazkar arantzadunaren habitat eta elikagai-iturri berdinak ustiatzen ditu eta espezie honen agerpenari zor zaio, neurri handi batean, mazkar arantzadun populazioen murrizketa eta banaketa mugatua.
Mazkar arantzaduna "Galzorian" bezala sailkatuta dago EAEko Espezie Mehatxatuen Katalogoan[4] eta "Interes bereziko" bezala Nafarroakoan.
Banaketari buruzko azterlan zehatzak egin ostean, mazkar arantzadunaren populazio bakarra aurkitu da Araban, Espejoko Omecillo ibaian eta zenbait populazio Nafarroan, Ebro, Aragoi eta Arga ibaietan. Azterlanen arabera (2000 eta 2001 urteak), azken bi hamarkadetan ezin izan da ziurtatu espezie hori bertan bizi denik, beraz, esan daiteke populazioa izugarri murriztu dela. Gainera, Euskal Herrian izan duen joera zeharo erregresiboa izan da, eta azken hamarkadan populazio batzuk desagertu egin dira. Ebroko populazioak, esate baterako, %50ean murriztu dira eta populazio desberdinak fragmentatzen hasi dira.
Erregresio honen arrazoi nagusia espezie exotikoen sartzea eta habitaten degradazioa izan dira, batik bat azpiegitura hidraulikoen eta isurketen ondorioz.
Mazkar arantzaduna (Cobitis calderoni) Cobitis generoko animalia espezie bat da. Arrainen barruko Cobitidae familian sailkatzen da.
Arrain txiki arantzadun hau Iberiar penintsulako endemismoa dugu eta Euskal Herrian, Araban eta Nafarroan baino ez da agertzen, mediterraneoko isurialdean, hain zuzen. Azken hogei urteotan, espeziea Omecillo, Baia eta Ebro ibaietan bizi dela jakina da, baina banaketa naturalaren mugen aldetik, gorabehera oso handiak dira ibai arrootan. Laurogeita hamarreko hamarkadaren erdialdera, mazkar arantzadunak ikusi ziren Baias ibaiaren tarteko zatietan, baina harrezkero egindako azterlanen arabera ezin izan da ziurtatu espezie horren kokalekurik dagoenik ibaian gora, ez eta ibaian behera.
Cobitis calderoni, conosciuto comunemente come lamprehuela, è un piccolo pesce d'acqua dolce appartenente alla famiglia Cobitidae.
Questa specie è endemica della Penisola iberica settentrionale, nei bacini dell'Ebro del Duero ed in una piccola parte di quello del Tago. Popola la parte alta dei bacini fluviali, in acque limpide, correnti, poco profonde con fondale di ciottoli o massi.
C. calderoni presenta l'aspetto tipico del genere Cobitis: corpo allungato, poco compresso ai fianchi dalla sezione ovaloide, bocca rivolta verso il basso provvista di barbigli. Le pinne sono piccole, la dorsale posizionata al centro del dorso. La livrea è mimetica, molto interessante: su un fondo giallo ocra il dorso è chiazzato di bruno, i fianchi minutamente screziati e verso il ventre una fascia orizzontale composta da chiazze ovalodi brune di grandi dimensioni. Il ventre è chiaro. Le pinne sono screziate di bruno.
La femmina raggiunge una lunghezza massima di 10 cm mentre i maschi si fermano a 6,5 cm.
Si riproduce in primavera in ambienti ciottolosi.
Si nutre di piccoli invertebrati.
Si tratta di una specie minacciata di estinzione ed in forte rarefazione. Le cause sono da ricercarsi nell'estrazione di ghiaia dal letto dei torrenti e dall'introduzione di predatori alieni.
Cobitis calderoni, conosciuto comunemente come lamprehuela, è un piccolo pesce d'acqua dolce appartenente alla famiglia Cobitidae.
Cobitis calderoni is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de modderkruipers (Cobitidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1962 door Mihai Băcescu.
Bronnen, noten en/of referenties
Cobitis calderoni é uma espécie de peixe actinopterígeo da família Cobitidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Portugal e Espanha.
O seu habitat natural é: rios.
Esta espécie está ameaçada por perda de habitat.
Cobitis calderoni é uma espécie de peixe actinopterígeo da família Cobitidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Portugal e Espanha.
O seu habitat natural é: rios.
Esta espécie está ameaçada por perda de habitat.
Cobitis calderoni är en bottenlevande sötvattensfisk i familjen nissögefiskar som finns i Spanien och Portugal.
Cobitis calderoni är en mycket långsmal fisk med en rund kropp och nedåtriktad mun, omgiven av tre par skäggtömmar. Den har flera längsrader av svarta fläckar mot ljus botten. Fläckarna ökar i storlek mot buken. Som många nissögefiskar har arten bakom ögat en tagg som den kan resa upp som försvar mot fiender.[3] Hanen kan bli 10 cm lång, honan 6,5 cm.[4]
Arten lever i vattendrag där den föredrar klart, grunt, syrerikt vatten med grus- eller stenbotten.[3] Den är tämligen kortlivad, och lever inte längre än högst 3 år. Arten är äggläggande, och könsmognaden inträffar omkring ett års ålder. Födan består främst av vattenlevande, ryggradslösa djur.[4]
Cobitis calderoni är klassificerad som starkt hotad ("EN") av IUCN (underklassificering "A2ace+3ce"), och populationen har minskat kraftigt på senare år. Främsta hoten är habitatförlust till följd av grustäkt, vattenföroreningar och inplantering av främmande fiskarter.[1]
Utbredningsområdet omfattar Dueros, Ebros och Tajos flodområden i Spanien och Portugal.[1]
Cobitis calderoni är en bottenlevande sötvattensfisk i familjen nissögefiskar som finns i Spanien och Portugal.
Cobitis calderoni là một loài cá vây tia thuộc họ Cobitidae. Loài này có ở Bồ Đào Nha và Tây Ban Nha. Môi trường sống tự nhiên của chúng là sông ngòi. Chúng hiện đang bị đe dọa vì mất môi trường sống.
Cobitis calderoni là một loài cá vây tia thuộc họ Cobitidae. Loài này có ở Bồ Đào Nha và Tây Ban Nha. Môi trường sống tự nhiên của chúng là sông ngòi. Chúng hiện đang bị đe dọa vì mất môi trường sống.