Melia és un genere d'arbres dins la família Meliàcia.[3]
El nom d'aquest gènere és originat pel grec,μηλια, que és el mom donat per Teofrast per al Fraxinus ornus, el qual té les fulles similars.[4]
Melia és un genere d'arbres dins la família Meliàcia.
El nom d'aquest gènere és originat pel grec,μηλια, que és el mom donat per Teofrast per al Fraxinus ornus, el qual té les fulles similars.
Paternostertræ-slægten (Melia) er en slægt, der er udbredt med fem arter i Sydøstasien og Australien. Det er små, løvfældende eller delvist stedsegrønne træer med en kort stamme og en løst opbygget, skærmagtig krone. Bladene er meget lange og har lange stilke. De er to- eller tredobbelt uligefinnede med takket rand. Blomsterne sidder i løse stande af regelmæssige, lyslille blomster. Frugterne er ovale og gule. De forvedder helt og har været brugt som perler. Alle dele af planten er giftig for mennesker. Her omtales kun den ene art, som danske turister kan møde på rejser i Middelhavsområdet.
Arter
Melia ist eine Pflanzengattung in der Familie der Mahagonigewächse (Meliaceae).[1][2] Die nur noch zwei Arten sind in der Paläotropis verbreitet.[3]
Melia-Arten wachsen als meist laubabwerfende Bäume oder Sträucher.[1] Die frisch gewachsenen Pflanzenteile sind mit meist sternförmigen[1] und einfachen Haaren bedeckt. Auf den Zweigen sind Blattnarben und Lentizellen erkennbar.[1]
Die wechselständig und spiralig an den Zweigen angeordneten[1] Laubblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert. Die Blattspreiten sind unregelmäßig zwei- oder dreifach gefiedert.[1] Die Fiederblättchen sind gestielt.[1] Die Ränder der Fiederblättchen sind gezähnt bis gelappt oder ± ganzrandig.[4][1]
In seitenständigen, stark verzweigten, rispigen oder schirmrispigen Blütenständen sind in Dichasien viele Blüten angeordnet.[1] Die meist zwittrigen[1] oder selten eingeschlechtigen Blüten von Melia-Arten sind fünf- oder sechszählig mit doppelter Blütenhülle. Im Blütenkelch überlappen sich die Kelchlappen dachziegelartig.[1] Die fünf oder sechs weißen oder purpurfarbenen Kronblätter sind linealisch-spatelförmig.[1] Die zehn bis zwölf Staubblätter sind zu einer meist kurzen zylindrischen Staminalröhre verwachsen, die zehn- oder zwölfrippig ist und zehn- oder zwölflappig endet und oben eine verbreiterte Öffnung besitzt.[1] Die Staubbeutel sind an der Innenseite der Staminalröhre zwischen den Staminalröhrenlappen inseriert.[1] Der Diskus ist ringförmig.[1] Der drei bis sechskammerige Fruchtknoten ist fast kugelig.[1] Jede Fruchtknotenkammer enthält zwei Samenanlagen.[4][1] Die kopfige Narbe ist drei bis sechslappig.[1]
Die etwas fleischige Steinfrucht[1] von Melia-Arten besitzt ein knochiges Endokarp.[4] Die Samen hängen. Endosperm ist fleischig, dünn oder fehlt.[1] Der Samen hat keinen Arillus (Samenmantel).[4] Die dünnen Keimblätter (Kotyledonen) sind laubblattartig. Die Radicula ist zylindrisch.[1]
Die Gattung Melia wurde 1753 durch Carl von Linné mit der Typusart Melia azedarach L. in Species Plantarum, 1, Seite 384 aufgestellt.[5][1] Der Gattungsname Melia leitet sich von μηλια ab, dem griechischen Namen, den Theophrastus (ca. 371 – ca. 287 v. Chr.) für die Baumart Esche (Fraxinus ornus) verwendete.[6] Linné wählte diesen Namen, weil die gefiederten Laubblätter und die von den Blattachseln ausgehenden Blütenstände der Esche ähnlich sind.[7] Synonyme für Melia azedarach L. sind: Antelaea Gaertn. nom. illeg., Azedarach Mill. nom. illeg., Zederachia Heist. ex Fabr. nom. illeg.[5][1]
Nur die beiden Gattungen Melia und Azadirachta A.Juss. gehören zur Tribus Melieae in der Unterfamilie Melioideae innerhalb der Familie Meliaceae.[8]
In der Gattung Melia gibt es je nach Autor nur ein, zwei[3] oder drei Arten[8][4] in der Paläotropis:
Melia ist eine Pflanzengattung in der Familie der Mahagonigewächse (Meliaceae). Die nur noch zwei Arten sind in der Paläotropis verbreitet.
Melia is a genus of flowering trees in the family Meliaceae.[3] The name is derived from μελία, the Greek name used by Theophrastus (c. 371 – c. 287 BC) for Fraxinus ornus,[4] which has similar leaves.[5]
As of March 2023, Plants of the World Online accepted three species:[2]
Melia is a genus of flowering trees in the family Meliaceae. The name is derived from μελία, the Greek name used by Theophrastus (c. 371 – c. 287 BC) for Fraxinus ornus, which has similar leaves.
La melio [3] (Melia) estas genro el la familio de la meliacoj [4], kies plej konata specio bida melio ( Melia azederach ) estas arbo de la Hinda subkontinento, ofte plantita laŭlonge de stratoj kaj avenuoj. Kiel ornama arbo ĝi estis ankaŭ disvastiĝinta en Sudafriko kaj Sudameriko.
La genronomo derivas de μηλια, la greka vorto kiun Teofrasto ( ĉirkaŭ 371 – ĉirkaŭ 287 antaŭ Kristo ) uzis por Fraxinus ornus, kiu havas similajn foliojn [5].
La melio (Melia) estas genro el la familio de la meliacoj , kies plej konata specio bida melio ( Melia azederach ) estas arbo de la Hinda subkontinento, ofte plantita laŭlonge de stratoj kaj avenuoj. Kiel ornama arbo ĝi estis ankaŭ disvastiĝinta en Sudafriko kaj Sudameriko.
La genronomo derivas de μηλια, la greka vorto kiun Teofrasto ( ĉirkaŭ 371 – ĉirkaŭ 287 antaŭ Kristo ) uzis por Fraxinus ornus, kiu havas similajn foliojn .
Melia es un género de plantas arbóreas en la familia Meliaceae. Comprende 45 especies descritas y de estas, solo 2 aceptadas.[2]
Son árboles caducifolios, que alcanzan un tamaño de hasta 20 m de alto, con indumento compuesto por una mezcla de tricomas estrellados y simples; polígamos. Hojas 15–35 cm de largo, 2–3-pinnadas, las pinnas opuestas; folíolos opuestos, lanceolados, profundamente serrados. Inflorescencias panículas axilares de muchas flores; cáliz profundamente 5-lobado; pétalos 5, oblongos, 7–9 mm de largo, libres e imbricados, rosados o lila; tubo estaminal 6–9 mm de largo, angostamente cilíndrico y ensanchado en la boca, terminando en 10 o 20 apéndices delgados, anteras 10, con tricomas o glabras, dispuestas en el margen del tubo o apenas por dentro; nectario anular o pateliforme; ovario 4–8-locular, lóculos con 2 óvulos superpuestos, ápice del estilo capitado con 4–8 lobos diminutos. Fruto una drupa 3–6-locular, endocarpo grueso y óseo, hueco en la base y en el ápice, usualmente con 1 semilla; semillas oblongas, lateralmente comprimidas, carnosas.[3]
Dentro de las especies arbóreas habituales en las ciudades, la melia es la más eficiente en cuanto a la absorción de dióxido de carbono. En una calle de cien metros de longitud y con diez árboles plantados, la melia absorbería al día el CO2 emitido por 10.373 vehículos (cada uno libera 200 gramos por kilómetro recorrido)
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum, vol. 1, p. 384–385[1], 1753.[3] y su descripción ampliada en Genera Plantarum, nº473, p. 182[2], 1754. La especie tipo es: Melia azedarach.
Melia es un género de plantas arbóreas en la familia Meliaceae. Comprende 45 especies descritas y de estas, solo 2 aceptadas.
Meeliat (Melia) on kasvisuku mahonkikasvien heimossa ja mahonkikasvien tyyppisuku. Siihen kuuluu kaksi lajia.[1] Meelioiden tyyppilaji on Itä-Aasiassa ja Australiassa alkuperäinen meelia (Melia azedarach) ja toinen laji on Melia volkensii.
Meeliat (Melia) on kasvisuku mahonkikasvien heimossa ja mahonkikasvien tyyppisuku. Siihen kuuluu kaksi lajia. Meelioiden tyyppilaji on Itä-Aasiassa ja Australiassa alkuperäinen meelia (Melia azedarach) ja toinen laji on Melia volkensii.
Melia est un genre d'arbres de la famille des Meliaceae.
Le genre fut nommé μελία / melia, c'est-à-dire « frêne » en grec, par Carl von Linné. Le feuillage de certaines espèces de Melia ressemble à celui du frêne commun.
Melia est un genre d'arbres de la famille des Meliaceae.
Le genre fut nommé μελία / melia, c'est-à-dire « frêne » en grec, par Carl von Linné. Le feuillage de certaines espèces de Melia ressemble à celui du frêne commun.
Očenašica (melika, melija, lat. Melia), maleni biljni rod iz porodice jasenjačevki (Meliaceae) kojoj pripaddaju dvije[1] ili tri vrste listopadnog korisnog drveća, od kojih su poznate očenaš ili melika perasta (Melia azedarach) i Melia volkensii, afrička vrsta iz Etiopije, Somalije, Kenije i Tanznije.
Očenaš je raširen danas širom svijeta jer je uvezen u brojne države, a porijeklom je iz južne i istočne Azije. Ime roda Melia dolazi od istoimene riječi melia, u značenju jasen, a zbog sličnosti njegovih listova sa jasenovim.
Očenaš naraste do 12 metara visine. Listovi su naizmjernični, nazubljeni, dugi do 50 cm., a nalaze se na dugim peteljkama. Cvjetovi su dvospolni i mali, svjetloljubičastih latica. Plod je otrovna koštunica, blijedosmeđe boje.[2]
Drvo očenaša koristi se za izradu namještaja i puhačkih instrumenata, dok se ekstrakti od listova i cvjetova koriste kao prirodni pesticidi,
Od kojih 45 vrsta svega su dvije priznate.
Očenašica (melika, melija, lat. Melia), maleni biljni rod iz porodice jasenjačevki (Meliaceae) kojoj pripaddaju dvije ili tri vrste listopadnog korisnog drveća, od kojih su poznate očenaš ili melika perasta (Melia azedarach) i Melia volkensii, afrička vrsta iz Etiopije, Somalije, Kenije i Tanznije.
Očenaš je raširen danas širom svijeta jer je uvezen u brojne države, a porijeklom je iz južne i istočne Azije. Ime roda Melia dolazi od istoimene riječi melia, u značenju jasen, a zbog sličnosti njegovih listova sa jasenovim.
Očenaš naraste do 12 metara visine. Listovi su naizmjernični, nazubljeni, dugi do 50 cm., a nalaze se na dugim peteljkama. Cvjetovi su dvospolni i mali, svjetloljubičastih latica. Plod je otrovna koštunica, blijedosmeđe boje.
Drvo očenaša koristi se za izradu namještaja i puhačkih instrumenata, dok se ekstrakti od listova i cvjetova koriste kao prirodni pesticidi,
Od kojih 45 vrsta svega su dvije priznate.
Vide etiam paginam discretivam: Melia
Melia est genus arborum florentium familiae Meliacearum.[2] Nomen genericum ex μηλια verbo Graeco deducitur, quod Theophrastus pro Fraxino orno, planta cui sunt folia similes, adhibuit.[3]
Vide "Melia" apud Vicispecies. 
Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes! Vide etiam paginam discretivam: Melia
Melia est genus arborum florentium familiae Meliacearum. Nomen genericum ex μηλια verbo Graeco deducitur, quod Theophrastus pro Fraxino orno, planta cui sunt folia similes, adhibuit.
Melia er en slekt i mahognifamilien (Meliaceae), som tilhører ordenen Sapindales.
Artene er busker og trær, og er som regel løvfellende. Unge skudd er dekket av stjernehår. Bladene sitter spredt og dobbelt- eller tredobbeltfinnete. Blomstene sitter i rikt forgrente kvaster i bladhjørnene; de er tvekjønnede med 5–6 hvite eller lilla kronblad og 10–12 pollenknapper. Frukten er en steinfrukt.
Slekta Melia ble beskrevet av Linné i Species plantarum (1753). Mange arter er blitt regnet hit, men slekta omfatter nå bare to arter: Melia volkensii i Øst-Afrika og paternostertre (Melia azedarach), som kommer fra Asia og Australasia og som er vanlig plantet i varme land.
Melia er en slekt i mahognifamilien (Meliaceae), som tilhører ordenen Sapindales.
Artene er busker og trær, og er som regel løvfellende. Unge skudd er dekket av stjernehår. Bladene sitter spredt og dobbelt- eller tredobbeltfinnete. Blomstene sitter i rikt forgrente kvaster i bladhjørnene; de er tvekjønnede med 5–6 hvite eller lilla kronblad og 10–12 pollenknapper. Frukten er en steinfrukt.
Slekta Melia ble beskrevet av Linné i Species plantarum (1753). Mange arter er blitt regnet hit, men slekta omfatter nå bare to arter: Melia volkensii i Øst-Afrika og paternostertre (Melia azedarach), som kommer fra Asia og Australasia og som er vanlig plantet i varme land.
Melia L. é um género botânico pertencente à família Meliaceae.[1]
Chi Xoan (danh pháp khoa học: Melia) là chi thực vật có hoa thuộc họ Xoan (Meliaceae).[3] Danh pháp khoa học của chi Melia này bắt nguồn từ μηλια, một từ trong tiếng Hy Lạp mang nghĩa tro được Carl von Linné dùng để miêu tả đặc điểm màu hoa của chúng gợi lên hình ảnh tương tự loài Fraxinus ornus mà Theophrastus (371 – 287 tr.CN) cũng đã sử dụng mô tả bằng từ μηλια.[4].
Các loài được giữ lại thuộc chi Xoan cho đến thời điểm hiện tại:[3][5][6][7]
Chi Xoan (danh pháp khoa học: Melia) là chi thực vật có hoa thuộc họ Xoan (Meliaceae). Danh pháp khoa học của chi Melia này bắt nguồn từ μηλια, một từ trong tiếng Hy Lạp mang nghĩa tro được Carl von Linné dùng để miêu tả đặc điểm màu hoa của chúng gợi lên hình ảnh tương tự loài Fraxinus ornus mà Theophrastus (371 – 287 tr.CN) cũng đã sử dụng mô tả bằng từ μηλια..
Melia L., 1753
Типовой вид
Ме́лия (лат. Mélia) — род двудольных цветковых растений, включённый в семейство Мелиевые (Meliaceae), типовой род семейства.
Название Melia было впервые употреблено по отношению к этому растению Карлом Линнеем в 1737 году в книге Genera plantarum. Позднее Линней указал, что этим названием в древнегреческом языке назывался ясень или другое дерево с рассечёнными листьями.
Представители рода — обычно листопадные деревья или крупные кустарники, покрытые простым опушением.
Листья сложные, дважды или трижды непарноперистые, спиралевидно расположенные вдоль стебля, листочки на коротких черешках, чаще всего с зубчатым краем.
Цветки собраны в соцветия-метёлки в пазухах верхних листьев. Центральный цветок обоеполый, большая же часть остальных — тычиночные. Чашечка разделённая на 5—6 почти свободных чашелистиков. Венчик пяти- или шестилепестковый, опушённый, белого или сиреневого цвета. Тычинки сросшиеся в цилиндрическую тычиночную трубку с 10—12 пыльниками. Пестик с полушаровидным рыльцем, длинный. Завязь трёх—восьмигнёздная, в каждой по 2 семяпочки.
Плод — шаровидная или продолговатая костянка с деревянистой косточкой. Семена коричневые, продолговатые.
Число хромосом 2n = 28.
Два вида мелии распространены в Африке, один — родом из Азии, однако завезён во многие регионы мира. В Африке известны все три вида рода. Типовой вид, Мелия азедарах, завезён туда, а Melia bambolo в естественных условиях произрастает в Западной Африки, родина Melia volkensii — Восточная Африка.
Ме́лия (лат. Mélia) — род двудольных цветковых растений, включённый в семейство Мелиевые (Meliaceae), типовой род семейства.
楝屬[註 1]（学名：Melia），一種開花樹木，屬於楝科。
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
.jpg)
