Kalliandra (lat. Calliandra) - paxlakimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Calliandra és un gènere de prop de 200 espècies de plantes de la família de les Fabaceae, subfamília Mimosoideae, natiu de regions tropical i subtropical d'Àsia, Àfrica i Amèrica. Comprèn herbàcies, perennes, arbusts i rarament petits arbres de 0,5-6 m d'altura, amb fulles bipinnades. Flors amb nombrosos estams llargs i fins, en inflorescències cilíndriques o globoses.
Calliandra és un gènere de prop de 200 espècies de plantes de la família de les Fabaceae, subfamília Mimosoideae, natiu de regions tropical i subtropical d'Àsia, Àfrica i Amèrica. Comprèn herbàcies, perennes, arbusts i rarament petits arbres de 0,5-6 m d'altura, amb fulles bipinnades. Flors amb nombrosos estams llargs i fins, en inflorescències cilíndriques o globoses.
Kaliandra[1] (Calliandra) je rod rostlin z čeledi bobovité. Jsou to tropické a subtropické keře a stromy s nápadnými květenstvími s množstvím vyčnívajících a často pestře zbarvených tyčinek. Listy jsou střídavé a zpravidla dvakrát zpeřené. Plodem je elasticky pukající lusk. Rod zahrnuje asi 142 druhů a je rozšířen v tropických a subtropických oblastech Ameriky. Některé druhy jsou v tropech a subtropech pěstovány jako krásně kvetoucí okrasné dřeviny a mají význam i v domorodé medicíně.
Kaliandry jsou nejčastěji nevysoké a bohatě větvené keře, řidčeji nevelké stromy nebo polokeře, obvykle bez trnů. Některé druhy mají dřevnaté a vytrvalé pouze podzemní části a mohou tak být považovány za byliny. Listy jsou dvakrát zpeřené nebo výjimečně jen 1x zpeřené, složené z množství drobných lístků nebo jen z několika párů větších lístků. Některé druhy mají listy složené pouze z 1 páru postranních vřeten. Palisty mohou být vytrvalé nebo řidčeji opadavé, výjimečně jehlicovité. Na řapících nejsou vyvinuta nektária. Květy jsou červené, růžové nebo bílé, 5-četné nebo řidčeji 3 až 6-četné, nejčastěji přisedlé, řidčeji dlouze stopkaté, nahloučené v hlávkách, hustých hroznech nebo okolících. Kalich je zvonkovitý, zakončený zuby. Korunní lístky jsou drobné a asi do poloviny srostlé, některé květy v květenství mohou mít prodlouženou korunní trubku. Tyčinek je mnoho, asi 10 až 100, jsou nápadné, jasně červené, bílé nebo žlutozelené, dlouze vyčnívají z květů a na bázi jsou srostlé v trubičku. Semeník je přisedlý až krátce stopkatý a obsahuje nejčastěji 8 vajíček. Čnělka je tenká a dlouhá, často delší než tyčinky. Plody jsou přímé nebo mírně prohnuté, kožovité až dřevnaté, pukavé s chlopněmi pružně se stáčejícími směrem od konce plodu, uvnitř bez přehrádek. Obsahují až 8 zploštělých, vejcovitých až okrouhlých semen.[2][3][4]
Rod kaliandra zahrnuje asi 142 druhů.[5] Je rozšířen v Americe od jihozápadu USA až po Argentinu a severní Chile. Kaliandry rostou v tropech a subtropech, v Argentině zasahují i do teplých oblastí mírného pásu.[2][3] Z jižních oblastí USA je uváděno celkem 5 druhů. Největší počet z nich roste v Texasu, některé zasahují i západněji: druh C. humilis do Arizony, C. eriophylla až do Kalifornie.[6] Africké druhy byly v roce 2013 přeřazeny do samostatného rodu Afrocalliandra. Dva druhy kaliandry (C. umbrosa a C. cynometroides) jsou uváděny z tropické Asie (Indie, Myanmar, jižní Čína), tyto druhy se však od rodu kaliandra morfologicky odlišují a pravděpodobně budou přeřazeny do jiného rodu.[5] Kaliandry nejčastěji rostou v sezónně suchých tropických lesích, savanách a skalnatých stanovištích (campos rupestres), několik druhů roste v tropických deštných lesích nebo na subtropických savanách.[5]
Květy řady zejména červenokvětých druhů jsou opylovány ptáky, zejména kolibříky. Květy Calliandra laxa navštěvují také netopýři.[7] U druhu C. calothyrsus pěstovaného v Austrálii byli na květech pozorováni netopýři, medosavky a v malé míře i různý hmyz.[8]
V andských údolích v centrálním Ekvádoru byl v 19. století nalezen nový druh kaliandry popsaný jako Calliandra glyphoxylon. Později byl nalezen ještě v roce 1945. O současném výskytu není nic známo. Druh je v Červeném seznamu ohrožených druhů IUCN veden jako ohrožený.[9]
V taxonomii čeledi bobovité je rod Calliandra řazen do podčeledi Caesalpinioideae a do tribu Ingeae. Dříve byl součástí podčeledi Mimosoideae (resp. samostatné čeledi Mimosaceae), která byla v roce 2017 vřazena do podčeledi Caesalpinioideae.[10] Jednotlivé druhy jsou si často dosti podobné, důležitým znakem k jejich identifikaci je počet a velikost lístků skládajících složené listy.[11]
V roce 2013 byla vydána fylogenetická studie rodu Calliandra, v níž došlo k některým změnám v pojetí rodu. Dva druhy z tropické Afriky byly přeřazeny do samostatného rodu Afrocalliandra, který představuje sesterskou větev. Odlišuje se zejména přítomností trnů, vzniklých přeměnou zkrácených větévek či palistů, a znaky na pylu. Klad zahrnující oba tyto rody je sesterskou větví zbývajících zástupců tribu Ingeae. Rovněž bylo zpochybněno zařazení obou asijských druhů do rodu Calliandra, tyto druhy však dosud nebyly součástí molekulárních analýz a jejich taxonomické zařazení proto nebylo vyřešeno. Rod Calliandra byl v dané studii rozčleněn do 6 sekcí: sekce Calliandra (10 druhů v Mexiku, Střední Americe a Karibiku), sekce Septentrionales (6 druhů v USA a Mexiku), sekce Androcallis (76 druhů od USA po Uruguay), sekce Microcallis (6 druhů roztroušeně od USA po Bolívii), sekce Monticola (37 druhů v Brazílii ve státech Bahia a Minas Gerais) a sekce Tsugoideae (4 druhy v severních oblastech Jižní Ameriky).[5]
Různé druhy kaliandry jsou v tropech a subtropech pěstovány jako okrasné dřeviny, ceněné zejména pro nápadná květenství s dlouhými jasně zbarvenými tyčinkami. Nejčastěji pěstovaným druhem je kaliandra červenohlavá. Byly vyšlechtěny i různé okrasné kultivary, např. 'Alba' s čistě bílými květenstvími nebo 'Nana', kultivar drobného vzrůstu pěstovaný jako bonsaj. Jako bonsaje se občas pěstují i jiné druhy, např. C. eriophylla. Z dalších druhů se pěstuje zejména kaliandra surinamská, C. houstoniana, C. tergamina a C. tweediei.[11] S některými druhy se lze setkat ve sklenících botanických zahrad, např. Calliandra emarginata v tropickém skleníku Pražské botanické zahrady v Tróji.[13]
Extrakt z kořene Calliandra grandiflora je v Mexiku používán jako léčivo při očních onemocněních a průjmech. Kůra C. houstonii byla prodávána v Evropě jako náhražka chininu. Kořeny C. anomala jsou v Mexiku a Střední Americe používány ke zpomalení kvašení pulque, tradičního alkoholického nápoje z agáve.[4] Dřevo kaliandry je tvrdé, pevné a těžké a přitom dobře opracovatelné, nelze je však vyleštit do vysokého lesku. Je používáno na výrobu drobnějších předmětů a jako palivo.[4]
Kaliandra (Calliandra) je rod rostlin z čeledi bobovité. Jsou to tropické a subtropické keře a stromy s nápadnými květenstvími s množstvím vyčnívajících a často pestře zbarvených tyčinek. Listy jsou střídavé a zpravidla dvakrát zpeřené. Plodem je elasticky pukající lusk. Rod zahrnuje asi 142 druhů a je rozšířen v tropických a subtropických oblastech Ameriky. Některé druhy jsou v tropech a subtropech pěstovány jako krásně kvetoucí okrasné dřeviny a mají význam i v domorodé medicíně.
Calliandra ist eine Pflanzengattung in der Unterfamilie der Mimosengewächse (Mimosoideae) innerhalb der Familie der Hülsenfrüchtler (Fabaceae). Die 150 bis 200 Arten sind hauptsächlich in der Neotropis verbreitet. Von einigen Arten werden Sorten als Zierpflanzen verwendet, diese Arten werden Puderquastenstrauch genannt.
Calliandra-Arten sind laubabwerfende Sträucher oder kleine Bäume. Sie besitzen meist keine Dornen.
Die wechselständig an den Zweigen angeordneten Laubblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert. An den Laubblättern sind keine Drüsen vorhanden. Die doppelt gefiederten Blattspreiten bestehen nur aus einem Paar oder einigen Paaren Fiedern erster Ordnungen. Je Fieder erster Ordnung stehen gegenständig angeordnet nur ein Paar bis wenige oder viele Paare Fiederblättchen 2. Ordnung. Wenn viele Fiederblättchen vorhanden sind, dann sind sie klein; wenn es nur wenige sind, dann sind sie relativ groß. Die meist haltbaren Nebenblätter sind selten zu Dornen umgewandelt; selten fehlen sie vollständig.
Calliandra-Arten weisen autonome Blattbewegungen aufgrund von Turgoränderungen auf. Es handelt sich um circadiane, auch als „Schlafbewegung“ bezeichnete, Bewegungen der Fiederblätter. Diese klappen im Tag- und Nachtrhythmus abends die einzelnen Fiedern zusammen und öffnen sie morgens wieder.
Die Blüten stehen in seitenständigen und köpfchenförmigen oder endständigen und traubigen Blütenständen zusammen.
Die zwittrigen Blüten sind selten fünf-, meist sechszählig mit doppelter Blütenhülle. Die meist sechs Kelchblätter sind glockenförmig verwachsen mit erkennbaren Kelchzähnen. Die meist sechs Kronblätter sind bis zu ihrer Mitte trichterförmig verwachsen. Die in der Mitte des Blütenstands stehenden Blüten besitzen manchmal eine längere Kronröhre als die übrigen. Es sind viele (bis zu 100) Staubblätter vorhanden. Die weißen oder roten Staubfäden sind mehr oder weniger lang zu einer Staminalröhre verwachsen. Die Staubbeutel sind meist drüsig behaart. Die Staubblätter sind der auffälligste Teil der Blüte; sie überragen die Blütenhülle deutlich. In jeder Blüte ist nur ein sitzendes Fruchtblatt vorhanden; es enthält viele Samenanlagen. Der Griffel ist fadenförmig.
Die nektarreichen Blüten locken beispielsweise Schmetterlinge und Kolibris an.
Die steif ledrigen, flachen, riemenförmigen, etwas sichelförmigen Hülsenfrüchte verschmälern sich oft in Richtung Basis und ihr Rand ist oft verdickt. Die zwei Fruchtklappen öffnen sich elastisch vom oberen in Richtung unteres Ende. Die verkehrt-eiförmigen bis kugeligen Samen sind abgeflacht. Die Samenschale (Testa) ist hart. Es ist kein Arillus vorhanden.
Die Gattung Calliandra ist mit 150 bis 200 Arten hauptsächlich in der Neotropis von New Mexico bis Chile verbreitet. Sechs Arten kommen in Costa Rica vor, eine davon nur dort. In Argentinien gibt es acht Arten und in Chile nur eine Art. In Kuba gibt es sieben Arten[1]. Flora of China 2010 gibt an, dass einige Arten in Indien, Madagaskar sowie Myanmar beheimatet sind. Einige Arten (beispielsweise Calliandra houstoniana var. calothyrsus, Calliandra haematocephala, Calliandra surinamensis) sind in den Tropen und Subtropen weltweit Neophyten[2].
Die Gattung Calliandra wurde 1840 durch George Bentham in Journal of Botany, in der zweiten Serie von Botanical Miscellany, 2, 11, S. 138–141[3] aufgestellt. Typusart ist Calliandra houstonii (L’Hér.) Benth.[4] Calliandra Benth. nom. cons. ist nach den Richtlinien der ICBN (Vienna ICBN Art. 14.9 & App. III) konserviert, da die Typusart konserviert wurde. Synonyme für Calliandra Benth. sind: Anneslia Salisb., Codonandra H.Karst.[5] Der botanische Gattungsname Calliandra ist von den griechischen Wörtern kalos für schön und andros für Staubblätter abgeleitet, dies bezieht sich auf die durch ihre Staubblätter auffälligen, schönen Blüten.
Robert C. Barneby gliederte 1998 die Gattung Calliandra in neu beschriebene fünf Sektionen und 14 Serien mit nur noch neotropischen Arten. Die afrikanischen und asiatischen Arten dieser Verwandtschaftsgruppe wurden von Barneby in die, davor rein mexikanische, Gattung Zapoteca H.M.Hern. gestellt; dies wurde aber in manchen späteren Veröffentlichungen nicht gleich bewertet. Der Umfang der Gattung Calliandra wird kontrovers diskutiert.
Die Gattung Calliandra gehört zur Tribus Ingeae in der Unterfamilie Mimosoideae innerhalb der Familie Fabaceae.[5]
Die Gattung Calliandra enthält 150 bis 200 Arten:[6]
Von einigen Arten werden Sorten in den frostfreien Gebieten als Ziergehölze verwendet. Geeignet sind beispielsweise Calliandra californica, Calliandra eriophylla, Calliandra houstoniana var. anomala, Calliandra haematocephala, Calliandra surinamensis, Calliandra tergemina var. emarginata, Calliandra tweediei.[7] Sie eignen sich auch als Kübelpflanzen oder in Wintergärten als Zierpflanzen.
Die Blätter enthalten je nach Art beträchtliche Mengen von Pipecolinsäure und freies Prolin. Die Samen enthalten freie schwefelhaltige Aminosäure; sie kann auch in Keimlingen nachgewiesen werden. Es sind Saponine vorhanden. Hydroxypipecolinsäure wirkt insektizid und fraßabschreckend auf phytophage Insekten.[8]
Calliandra ist eine Pflanzengattung in der Unterfamilie der Mimosengewächse (Mimosoideae) innerhalb der Familie der Hülsenfrüchtler (Fabaceae). Die 150 bis 200 Arten sind hauptsächlich in der Neotropis verbreitet. Von einigen Arten werden Sorten als Zierpflanzen verwendet, diese Arten werden Puderquastenstrauch genannt.
Calliandra nyaéta salah sahiji marga (génus) tutuwuhan kembangan dina kulawarga (family) pea, Fabaceae, subfamily Mimosoideae. Ngawengku kurang leuwih 140 spésiés nu asli keur wewengkon tropis jeung subtropis di Amérika.[2]
Ieu génus ngawengku tutuwuhan héjo jajamu, semak jeung tangkal leutik nu jangkungna 0.5–6 m, kalayan daun anu nyabang dua (bipinnate. Kembangna dihasilkeun dina kembang silindris tur buleud sarta boga benang sari nu panjang leutik. Ieu tutuwuhan kembangan sapanjang taun, tapi pangalusna mah lamun kembangan nalika usum semi jeung usum panas. Bisa gampang ditigas.
Calliandra nyaéta salah sahiji marga (génus) tutuwuhan kembangan dina kulawarga (family) pea, Fabaceae, subfamily Mimosoideae. Ngawengku kurang leuwih 140 spésiés nu asli keur wewengkon tropis jeung subtropis di Amérika.
Ko e vali efuefu (hingoa taʻefakalakanga, mei he lea fakapilitānia) ko e fuʻu ʻakau siʻi ia, ʻomi ki Tongá ni mei ʻAmelika tonga naʻe ʻikai fuoloa.
Ko e vali efuefu (hingoa taʻefakalakanga, mei he lea fakapilitānia) ko e fuʻu ʻakau siʻi ia, ʻomi ki Tongá ni mei ʻAmelika tonga naʻe ʻikai fuoloa.
Calliandra is a genus of flowering plants in the pea family, Fabaceae, in the mimosoid clade of the subfamily Caesalpinioideae. It contains about 140 species that are native to tropical and subtropical regions of the Americas.[2]
The genus comprises herbaceous perennial plants, shrubs, and rarely small trees, growing 0.5–6 m (1.5–19.5 feet) tall, with bipinnate leaves. The flowers are produced in cylindrical or globose inflorescences and have numerous long slender stamens which give rise to the common names powder-puff, powder puff plant, and fairy duster. These plants flower all year round, but the best blooming is in spring and summer. They can be easily pruned.
Calliandra are often fed on by caterpillars, such as the larvae of statira sulphur (Aphrissa statira).[3] It is available in many vibrant colours such as pink, white, etc.
The following is an alphabetical listing of the 149 species in the genus Genus that are accepted by Plants of the World Online as of July 2022[1]
Calliandra is a genus of flowering plants in the pea family, Fabaceae, in the mimosoid clade of the subfamily Caesalpinioideae. It contains about 140 species that are native to tropical and subtropical regions of the Americas.
Calliandra es un género de plantas angiospermas pertenecientes a la familia de las leguminosas (Fabaceae) y, dentro de esta, se ubica en la subfamilia Mimosoideae. Comprende 420 especies descritas y de estas, solo 157 aceptadas.[2]
Es nativo de las regiones tropical y subtropical de Asia, África y América.
Comprende plantas herbáceas perennes, arbustos y, raramente, pequeños árboles de 0,5 a 6 m de altura, con hojas bipinnadas. Flores con numerosos estambres largos y finos, en inflorescencias cilíndricas o globosas.
El género fue descrito por George Bentham y publicado en Journal of Botany, being a second series of the Botanical Miscellany 2(11): 138–141. 1840.[3] La especie tipo es: Calliandra houstonii (L'Hér.) Benth.
El nombre del género proviene del griego "kallos", belleza y "andros", hombre; y hace referencia a los bellos estambres (parte masculina de la flor) que poseen las flores de estas especies. El nombre común de varias especies del género, plumerillo, también hace referencia a las flores y, en este caso, a que las mismas parecen pequeños plumeros.[4]
Calliandra calothyrsus - MHNT
Calliandra es un género de plantas angiospermas pertenecientes a la familia de las leguminosas (Fabaceae) y, dentro de esta, se ubica en la subfamilia Mimosoideae. Comprende 420 especies descritas y de estas, solo 157 aceptadas.
Calliandra est un genre de plantes dicotylédones de la famille des Fabaceae (légumineuses), sous-famille des Mimosoideae, originaire du continent américain, qui comprend environ 170 espèces acceptées[2].
Les espèces du genre Calliandra sont des arbres ou des arbustes, parfois appelés « arbres aux houpettes ». Certaines espèces sont largement cultivées comme plantes ornementales[3].
Selon The Plant List (19 décembre 2018)[4] :
Calliandra calothyrsus, inflorescence.
Calliandra haematocephala, fleur.
Calliandra tweediei, fleur.
Calliandra calothyrsus, gousses et graines.
Calliandra est un genre de plantes dicotylédones de la famille des Fabaceae (légumineuses), sous-famille des Mimosoideae, originaire du continent américain, qui comprend environ 170 espèces acceptées.
Les espèces du genre Calliandra sont des arbres ou des arbustes, parfois appelés « arbres aux houpettes ». Certaines espèces sont largement cultivées comme plantes ornementales.
Kaljandra (Calliandra) je ród ze swójby łušćinowcow.
Jeli sy jedyn z mjenowanych njedostatkow skorigował(a), wotstroń prošu potrjecheny parameter předłohi {{Předźěłuj}}
. Podrobnosće namakaš w dokumentaciji.
Kaljandra (Calliandra) je ród ze swójby łušćinowcow.
Calliandra adalah marga sekelompok tumbuhan berbuah polong (legum), dengan anggota sekitar 200 jenis. Wujudnya berupa pohon berukuran sedang dengan bunga tersusun majemuk. Di Indonesia, orang mengenal kaliandra terutama adalah kaliandra bunga merah (C. calothyrsus) sebagai tanaman penghijauan serta sumber pakan ternak.
Terdapat sekitar 200 jenis di dalam genus ini.
Calliandra adalah marga sekelompok tumbuhan berbuah polong (legum), dengan anggota sekitar 200 jenis. Wujudnya berupa pohon berukuran sedang dengan bunga tersusun majemuk. Di Indonesia, orang mengenal kaliandra terutama adalah kaliandra bunga merah (C. calothyrsus) sebagai tanaman penghijauan serta sumber pakan ternak.
Calliandra est genus plantarum florentium tribus Ingearum subfamiliae Mimosoideae familiae Fabacearum. Genus consistit in circa 200 speciebus in tropicis subtropicisque Asiae meridianae, Africae, Australiae, et Americae regionibus endemicis.
Generi sunt herbales plantae perennes, frutices, et raro parvae arbores, ad 0.5–6 m altae, foliis bipinnatis. Flores longa tenuiaque stamina habent, et in inflorescentiis cylindricis aut globosis producuntur. Hae plantae omne anno florent, maxime vere et aestate. Facile putari possunt.
Calliandra est genus plantarum florentium tribus Ingearum subfamiliae Mimosoideae familiae Fabacearum. Genus consistit in circa 200 speciebus in tropicis subtropicisque Asiae meridianae, Africae, Australiae, et Americae regionibus endemicis.
Calliandra é um gênero botânico exclusivamente neotropical com 132 espécies de plantas com flores que pertence à família Fabaceae. Essas espécies estão presentes na Ásia, África, América do Norte, América Central, América do Sul e Austrália. Podem ser arbustos ou pequenas árvores de folhas bipinadas. Suas flores tem formato globoso e são formadas por inúmeros estames longos e finos. Tem vários nomes populares, como: Arbusto-chama, Diadema, Esponjinha, Esponjinha-sangue, Esponjinha-vermelha, Mandararé, Topete-de-pavão.
O gênero Calliandra foi estabelecido por Bentham (1844) e inclui espécies da subfamília Mimosoideae com androceu polistêmone e monadelfo que possuem um tipo de legume caracterizado pela deiscência longitudinal elástica a partir do ápice e valvas com margens espessadas. O gênero foi recentemente revisado por Barneby (1998) que o expurgou dos elementos africanos e asiáticos de modo que, na sua atual circunscrição.
Características Gerais - A caliandra é uma planta arbustiva, lenhosa e muito florífera. Apresenta caule ramificado e folhas compostas, bipinadas e opostas, com folíolo pequenos, de cor verde escura. As inflorescências são do tipo umbela, com flores pentâmeras e vermelhas, caracterizadas pelos longos e sedosos estames, que dão ao conjunto da inflorescência um aspecto de pompom. É uma espécie muito ornamental, devido principalmente ao charme de suas flores felpudas. Ela é excelente para formar cercas vivas topiadas ou renques informais. Também pode ser plantada isolada, criando um certo destaque ao jardim quando está florida.
Deve ser cultivada a pleno sol, em solo fértil, drenável, sem cuidados especiais pois é bastante rústica. As podas de formação estimulam o adensamento da planta. Multiplica-se por estacas e sementes e é tolerante ao frio.
Ecologia e distribuição – Calliandra geraisensis é uma espécie endêmica da serra da Tromba, no município de Piatã. Ocorre em ambiente de campo cerrado praticamente sem árvores, sobre solo arenoso compactado a uma altitude de cerca de 1.300 msm. Este tipo de paisagem é localmente conhecido como "gerais", de onde é derivado o epíteto específico. Foi encontrado material florido e frutificado no mês de novembro.A Chapada Diamantina é um dos principais centros de diversidade de Calliandra, onde ocorrem 40 espécies, sendo 30 delas endêmicas desta região (Souza 1999, Souza 2001). Destas espécies, 19 foram descritas a partir de 1980 (Renvoize 1981, Mackinder & Lewis 1990, Barneby 1998) demonstrando o grau de desconhecimento florístico da região e a complexidade taxonômica do gênero. Nesta área ocorre um grande maciço montanhoso que ocupa a maior parte da região central do Estado da Bahia.
Taxonomia – Calliandra geraisensis pertence à seção Calliandra (sensu Barneby 1998) e é mais semelhante a C. calycina Benth., uma espécie relativamente bem distribuída na Chapada Diamantina mas que, até o momento, não foi coletada na serra da Tromba (Souza 1999). Estas espécies aproximam-se pela disposição ascendente das folhas e folíolos lineares e contíguos. No entanto, C. geraisensis diferencia-se de C. calycina pelo hábito mais depauperado de subarbusto com xilopódio e ramos virgados, pelas folhas dísticas, laxamente dispostas nos ramos, e pelo perianto quase glabro, sem tricomas glandulares e com tricomas tectores apenas nos lobos do cálice, enquanto C. calycina, por sua vez, é um arbusto robusto com caule ramificado, folhas espiraladas fortemente congestas e imbricadas no ápice dos ramos e perianto esparsamente púberulo a glabro e com tricomas
BARNEBY, R.C. 1998. Silky tree, guanacaste, monkey's earring: a generic system for the synandrous Mimosaceae of the Americas. Memoirs of the New York Botanical Garden 74:1-223. [ Links ]
BENTHAM, G. 1844. Notes on Mimoseae. London Journal Botanical 3:82-112, 195-226.
MACKINDER, B.A. & LEWIS, G.P. 1990. Two new species of Calliandra (Leguminosae - Mimosoideae) from Brazil. Kew Bulletin 45:681-684.
RENVOIZE, S.A. 1981. The genus Calliandra (Leguminosae) in Bahia, Brazil. Kew Bulletin 36:63-83.
SOUZA, E.R. 1999. O gênero Calliandra Benth. (Leguminosae - Mimosoideae) na região de Catolés, Bahia, Brasil. Monografia de especialização. Universidade Estadual de Feira de Santana, Feira de Santana.
SOUZA, E.R. 2001. Aspectos taxonômicos e biogeográficos do gênero Calliandra Benth. (Leguminosae - Mimosoideae) na Chapada Diamantina, Bahia, Brasil. Dissertação de mestrado. Universidade Estadual de Feira de Santana, Feira de Santana.
Élvia R. Souza1; Luciano P. Queiroz, 2004. Two new species of Calliandra Benth. (Leguminosae - Mimosoideae) from the Chapada Diamantina, Bahia, Brazil
Calliandra é um gênero botânico exclusivamente neotropical com 132 espécies de plantas com flores que pertence à família Fabaceae. Essas espécies estão presentes na Ásia, África, América do Norte, América Central, América do Sul e Austrália. Podem ser arbustos ou pequenas árvores de folhas bipinadas. Suas flores tem formato globoso e são formadas por inúmeros estames longos e finos. Tem vários nomes populares, como: Arbusto-chama, Diadema, Esponjinha, Esponjinha-sangue, Esponjinha-vermelha, Mandararé, Topete-de-pavão.
O gênero Calliandra foi estabelecido por Bentham (1844) e inclui espécies da subfamília Mimosoideae com androceu polistêmone e monadelfo que possuem um tipo de legume caracterizado pela deiscência longitudinal elástica a partir do ápice e valvas com margens espessadas. O gênero foi recentemente revisado por Barneby (1998) que o expurgou dos elementos africanos e asiáticos de modo que, na sua atual circunscrição.
Características Gerais - A caliandra é uma planta arbustiva, lenhosa e muito florífera. Apresenta caule ramificado e folhas compostas, bipinadas e opostas, com folíolo pequenos, de cor verde escura. As inflorescências são do tipo umbela, com flores pentâmeras e vermelhas, caracterizadas pelos longos e sedosos estames, que dão ao conjunto da inflorescência um aspecto de pompom. É uma espécie muito ornamental, devido principalmente ao charme de suas flores felpudas. Ela é excelente para formar cercas vivas topiadas ou renques informais. Também pode ser plantada isolada, criando um certo destaque ao jardim quando está florida.
Deve ser cultivada a pleno sol, em solo fértil, drenável, sem cuidados especiais pois é bastante rústica. As podas de formação estimulam o adensamento da planta. Multiplica-se por estacas e sementes e é tolerante ao frio.
Ecologia e distribuição – Calliandra geraisensis é uma espécie endêmica da serra da Tromba, no município de Piatã. Ocorre em ambiente de campo cerrado praticamente sem árvores, sobre solo arenoso compactado a uma altitude de cerca de 1.300 msm. Este tipo de paisagem é localmente conhecido como "gerais", de onde é derivado o epíteto específico. Foi encontrado material florido e frutificado no mês de novembro.A Chapada Diamantina é um dos principais centros de diversidade de Calliandra, onde ocorrem 40 espécies, sendo 30 delas endêmicas desta região (Souza 1999, Souza 2001). Destas espécies, 19 foram descritas a partir de 1980 (Renvoize 1981, Mackinder & Lewis 1990, Barneby 1998) demonstrando o grau de desconhecimento florístico da região e a complexidade taxonômica do gênero. Nesta área ocorre um grande maciço montanhoso que ocupa a maior parte da região central do Estado da Bahia.
Taxonomia – Calliandra geraisensis pertence à seção Calliandra (sensu Barneby 1998) e é mais semelhante a C. calycina Benth., uma espécie relativamente bem distribuída na Chapada Diamantina mas que, até o momento, não foi coletada na serra da Tromba (Souza 1999). Estas espécies aproximam-se pela disposição ascendente das folhas e folíolos lineares e contíguos. No entanto, C. geraisensis diferencia-se de C. calycina pelo hábito mais depauperado de subarbusto com xilopódio e ramos virgados, pelas folhas dísticas, laxamente dispostas nos ramos, e pelo perianto quase glabro, sem tricomas glandulares e com tricomas tectores apenas nos lobos do cálice, enquanto C. calycina, por sua vez, é um arbusto robusto com caule ramificado, folhas espiraladas fortemente congestas e imbricadas no ápice dos ramos e perianto esparsamente púberulo a glabro e com tricomas
Kalliandrasläktet (Calliandra) är ett växtsläkte i familjen ärtväxter med cirka 200 arter. De förekommer i tropiska och subtropiska Amerika, Madagaskar tropiska Västafrika, Indien och östra Pakistan.
Kalliandrasläktet (Calliandra) är ett växtsläkte i familjen ärtväxter med cirka 200 arter. De förekommer i tropiska och subtropiska Amerika, Madagaskar tropiska Västafrika, Indien och östra Pakistan.
Chi Kiều hùng (danh pháp khoa học: Calliandra) là một chi thực vật có hoa trong phân họ Trinh nữ, họ Đậu.[1] Ý nghĩa tên khoa học chi này Calliandra có nguồn gốc từ tiếng Hy Lap kalli = "đẹp" và Andros = "nam" (đề cập đến nhị hoa của nó có nhiều màu đẹp). Danh giới các loài của chi này chưa rõ dàng, có nhiều quan điểm hiểu rằng chi này có khoảng 150-200 loài, song có nhiều quan điểm lại tách các loài không có nguồn gốc thuộc châu Mỹ ra là một chi riêng Zapoteca và cho rằng chi Calliandra này chỉ gồm khoảng 140 loài có nguồn gốc từ vùng nhiệt đới và cận nhiệt đới châu Mỹ. Các loài trong chi Kiều hùng chủ yếu là dạng thân bụi hoặc gỗ nhỏ thường xanh cao từ 0,5-6m. Lá kép lông chim 2 lần chẵn có 1 cặp lá thứ cấp. Hoa tự đầu trạng hình cầu có nhiều nhị dài vươn ra. Kiều hùng có thể trổ hoa quanh năm nhưng nhiều nhất vẫn là mùa xuân - hạ.
Chi Kiều hùng (danh pháp khoa học: Calliandra) là một chi thực vật có hoa trong phân họ Trinh nữ, họ Đậu. Ý nghĩa tên khoa học chi này Calliandra có nguồn gốc từ tiếng Hy Lap kalli = "đẹp" và Andros = "nam" (đề cập đến nhị hoa của nó có nhiều màu đẹp). Danh giới các loài của chi này chưa rõ dàng, có nhiều quan điểm hiểu rằng chi này có khoảng 150-200 loài, song có nhiều quan điểm lại tách các loài không có nguồn gốc thuộc châu Mỹ ra là một chi riêng Zapoteca và cho rằng chi Calliandra này chỉ gồm khoảng 140 loài có nguồn gốc từ vùng nhiệt đới và cận nhiệt đới châu Mỹ. Các loài trong chi Kiều hùng chủ yếu là dạng thân bụi hoặc gỗ nhỏ thường xanh cao từ 0,5-6m. Lá kép lông chim 2 lần chẵn có 1 cặp lá thứ cấp. Hoa tự đầu trạng hình cầu có nhiều nhị dài vươn ra. Kiều hùng có thể trổ hoa quanh năm nhưng nhiều nhất vẫn là mùa xuân - hạ.
朱缨花属(学名:Calliandra)是含羞草科下的一个属,为灌木或小乔木植物。该属共有约125种,分布于美洲、非洲及印度的热带、亚热带地区。[1]