Sarcoscypha is a genus of ascomycete fungus and a type genus of the family Sarcoscyphaceae. Species of Sarcoscypha are present in Europe, North America and tropical Asia. They are characterised by a cup-shaped apothecium which is often brightly coloured. They have had a range of popular uses, one of which was as a table decoration.[1] Some members of the family such as S. coccinea and the - according to new knowledge - more common S. austriaca in western Europe and United States have bright scarlet apothecia which have given them familiar names such as the scarlet cup fungus and scarlet elf cap.
The name comes from the Greek skyphos meaning drinking bowl.[2]
Anamorphic forms were given the genus name, Molliardiomyces, but with single name nomenclature in fungi, the latter name is considered a synonym and no longer used.
Species in Sarcoscypha have cup-shaped fruiting bodies (apothecia) that are typically colored bright red or yellow, although a colorless variety of S. coccinea is known.[3] Apothecia usually have a stipe, although some individuals may appear to be attached directly (i.e., sessile) to the growing surface. Asci are cylindrical in shape, thick-walled, and have an apical operculum[4]—a cover or lid that is opened prior to spore discharge.
Anamorphic or imperfect fungi are those that seem to lack a sexual stage in their life cycle, and typically reproduce by the process of mitosis in structures called conidia. In some cases, the sexual stage—or teleomorph stage—is later identified, and a teleomorph-anamorph relationship is established between the species. The International Code of Botanical Nomenclature formerly permitted recognition of two (or more) names for one and the same organisms, one based on the teleomorph, the other(s) restricted to the anamorph; this practice was stopped in 2011. The anamorphic state of S. coccinea is Molliardiomyces eucoccinea, first described by Marin Molliard in 1904.[5] In 1972, John W. Paden again described the anamorph,[6] but like Molliard, failed to give a complete description of the species. In 1984, Paden created a new genus Molliardiomyces to contain the anamorphic forms of several Sarcoscypha species, with Molliardiomyces eucoccinea as the type species. This form produces colorless conidiophores (specialized stalks that bear conidia) that are usually irregularly branched, measuring 30–110 by 3.2–4.7 µm. The conidia are ellipsoidal to egg-shaped, smooth, translucent (hyaline), and 4.8–16.0 by 2.3–5.8 µm; they tend to accumulate in "mucilaginous masses".[7]
Members of the Sarcoscyphaceae grow as saprotrophs on dead wood, and especially in the case of Sarcoscypha, on mostly damp branches or twigs of hard-wood species often in association with damp loving mosses. There is a strong association with damp places and north facing slopes. Typical locations include woods in damp stream valleys. Fruiting in most species tends to be in late winter or early spring with fruiting bodies produced on the dead wood within which the mycelium grows, although in some cases the apothecium appears to arise from amongst moss or from the leaf-litter. Because of their brilliant colour, many species are very easy to see in damp woodlands before spring growth has started.
In areas with a continental climate, fruiting bodies may be developed underneath snow and are only revealed at the thaw.
The phylogenetic relationships in the genus Sarcoscypha were analyzed by Francis Harrington in the late 1990s. The cladistic analysis combined comparison of sequences from the internal transcribed spacer in the non-functional RNA in addition to fifteen traditional morphological characters, such as spore features, fruit body shape, and degree of hair curliness. Based on this analysis, one major clade includes the species S. austriaca, S. macaronesica, S. knixoniana and S. humberiana, while another has S. korfiana, S. occidentalis, S. mesocyatha, S. dudleyi, S. emarginata, and S. hosoyae. S. jarvensis is sister to all these species.[4]
According to the 10th edition of the Dictionary of the Fungi (2008), there are about 28 species in the genus.[8] An incomplete list follows:
The species Nanoscypha striatispora, formerly included in this list as S. striatispora, was transferred to the genus Nanoscypha to support a monophyly for Sarcoscypha.[4]
Sarcoscypha is a genus of ascomycete fungus and a type genus of the family Sarcoscyphaceae. Species of Sarcoscypha are present in Europe, North America and tropical Asia. They are characterised by a cup-shaped apothecium which is often brightly coloured. They have had a range of popular uses, one of which was as a table decoration. Some members of the family such as S. coccinea and the - according to new knowledge - more common S. austriaca in western Europe and United States have bright scarlet apothecia which have given them familiar names such as the scarlet cup fungus and scarlet elf cap.
The name comes from the Greek skyphos meaning drinking bowl.
Anamorphic forms were given the genus name, Molliardiomyces, but with single name nomenclature in fungi, the latter name is considered a synonym and no longer used.
Sarcoscypha estas genro de la askofungoj, kies specioj estas nomataj ankaŭ ia ruĝa tasofungo. La nomo elvenas el la greka σαρκός = sarkos kiu signifas karna, kaj κῦφος = kûphos : kuvo.
Sarcoscypha austriaca estas specio en Mez-Eŭropo, aperas en tiu regiono jam frue eĉ en februaro en la neĝa arbaro. Ĝia kutima apero okazas en marto, ĉar la konstruo de la fungokorpo bezonas humidan ĉirkaŭon, akvon. (En seka vetero, la fungokorpo eĉ ne estiĝas.)
La tasoformaj fungoj kreskas sur maldikaj putriĝantaj branĉoj aŭ lignorestaĵoj. La tasoparto ligiĝas al la branĉo per eta pedunklo. La sporoj estiĝas sur la interna skarlatruĝa surfaco.
Kvankam ĝi estas manĝebla, ĝi ne havas karakteran guston.
Sarcoscypha estas genro de la askofungoj, kies specioj estas nomataj ankaŭ ia ruĝa tasofungo. La nomo elvenas el la greka σαρκός = sarkos kiu signifas karna, kaj κῦφος = kûphos : kuvo.
Sarcoscypha austriaca estas specio en Mez-Eŭropo, aperas en tiu regiono jam frue eĉ en februaro en la neĝa arbaro. Ĝia kutima apero okazas en marto, ĉar la konstruo de la fungokorpo bezonas humidan ĉirkaŭon, akvon. (En seka vetero, la fungokorpo eĉ ne estiĝas.)
La tasoformaj fungoj kreskas sur maldikaj putriĝantaj branĉoj aŭ lignorestaĵoj. La tasoparto ligiĝas al la branĉo per eta pedunklo. La sporoj estiĝas sur la interna skarlatruĝa surfaco.
Kvankam ĝi estas manĝebla, ĝi ne havas karakteran guston.
Sarcoscypha es un género de hongos ascomicetos de la familia Sarcoscyphaceae. Los miembros del grupo taxonómico están presentes en Europa, América del Norte y Asia tropical. Se caracterizan por un apotecio en forma de copa que, muchas veces, tiene colores brillantes. Etimológicamente, proviene de los vocablos griegos σαρκο- (sarco-), «carne», y σκύφος (skyphos), literalmente «cuenco para beber» (véase esquifo).
Los estadios anamórficos de los miembros cambian el nombre del género a Molliardiomyces.[1]
Según la décima edición del Dictionary of the Fungi (2008), el género tiene 28 especies,[2] entre ellas:
La especie S. striatispora estuvo incluida en esta lista, pero fue transferida a Nanoscypha para mantener la monofilia de Sarcoscypha.[3]
Sarcoscypha es un género de hongos ascomicetos de la familia Sarcoscyphaceae. Los miembros del grupo taxonómico están presentes en Europa, América del Norte y Asia tropical. Se caracterizan por un apotecio en forma de copa que, muchas veces, tiene colores brillantes. Etimológicamente, proviene de los vocablos griegos σαρκο- (sarco-), «carne», y σκύφος (skyphos), literalmente «cuenco para beber» (véase esquifo).
Los estadios anamórficos de los miembros cambian el nombre del género a Molliardiomyces.
Sarcoscypha est un genre de champignons ascomycètes de l'ordre des Pezizales et de la famille des Sarcoscyphaceae.
Sarcoscypha est un genre de champignons ascomycètes de l'ordre des Pezizales et de la famille des Sarcoscyphaceae.
Sarcoscypha (Fr.) Boud., Bulletin de la Société Mycologique de France 1: 103 (1885).
Sarcoscypha è un genere di funghi ascomiceti appartenente alla famiglia Sarcoscyphaceae.
Vi appartengono specie lignicole o terricole con carpoforo a forma di coppa e peduncolato, di colore tipicamente rosso-aranciato.
La specie tipo è Sarcoscypha coccinea (Jacq.) Sacc. (1889)
Altre specie sono:
Sarcoscypha (Fr.) Boud., Bulletin de la Société Mycologique de France 1: 103 (1885).
Sarcoscypha è un genere di funghi ascomiceti appartenente alla famiglia Sarcoscyphaceae.
Vi appartengono specie lignicole o terricole con carpoforo a forma di coppa e peduncolato, di colore tipicamente rosso-aranciato.
Sarcoscypha é um género de fungos ascomicetos da família Sarcoscyphaceae. As espécies de Sarcoscypha podem ser encontradas na Europa, América do Norte e Ásia tropical. Caracterizam-se pelo apotécio em forma de cálice frequentemente com cores muito vivas. Alguns membros da família como S. coccinea e - de acordo com conhecimentos recentes - o mais comum na Europa Ocidental e Estados Unidos, S. austriaca, têm apotécios de cor escarlate.
O nome tem origem no grego sarco que significa carne e escifo (skyphos) que significa cálice.[1]
As formas anamórficas são classificadas no género Molliardiomyces.
As espécies de Sarcoscypha têm corpos frutíferos (apotécios) em forma de cálice tipicamente coloridos com tons vivos de vermelho ou amarelo, embora se conheça uma variedade incolor de S. coccinea.[2] Os apotécios têm geralmente um estipe, embora alguns indivíduos possam parecer estar fixados directamente (i.e. sésseis) à superfície de crescimento. Os ascos têm forma cilíndrica, paredes espessas, e um opérculo apical[3]—uma tampa que abre antes da descarga dos esporos.
Os fungos anamórficos ou imperfeitos são aqueles que parecem carecer de um estádio sexual no seu ciclo de vida, e tipicamente reproduzem-se por mitose em estruturas chamadas conídios. Em alguns casos, o estádio sexual - ou estádio teleomórfico- é posteriormente identificado e é estabelecida uma relaçao teleomorfo-anamorfo entre as espécies. O Código Internacional de Nomenclatura Botânica permite o reconhecimento de dois (ou mais) nomes para um mesmo organismo, um baseado no teleomorfo, o(s) outro(s) restringidos ao anamorfo. O estado anamórfico de S. coccinea é Molliardiomyces eucoccinea, descrito pela primeira vez por Marin Molliard em 1904.[4] Em 1972, John W. Paden descreveu novamente o anamorfo,[5] mas tal como Molliard, nao consguiu fornecer uma descrição completa de espécie. Em 1984, Paden criou um novo género Molliardiomyces para conter as formas anamórficas de várias espécies de Sarcoscypha, sendo Molliardiomyces eucoccinea a espécie-tipo. Esta forma produz conidióforos incolores (caules especializados que portam os conídios) que são geralmente irregularmente ramificados medindo 30–110 por 3,2–4,7 µm. Os conídios são elipsoidais a ovais em forma, lisos, translúcidos (hialinos), e medem 4,8–16,0 por 2,3–5,8 µm; tendem a acumular "massas mucilaginosas".[6]
Os membros de Sarcoscyphaceae crescem como saprotróficos em madeira morta, e no caso de Sarcoscypha em particular, em ramos e galhos húmidos de espécies de madeira dura frequentemente associados a musgos afins da humidade. Existe uma forte relação entre locais húmidos e encostas voltadas a norte. Locais típicos incluem bosques em vales húmidos de riachos. A frutificação da maioria das espécies tende a ocorrer no fim do inverno ou início da primavera sendo os corpos frutíferos produzidos na madeira morta na qual se desenvolve o micélio, embora em alguns casos o apotécio pareça surgir de entre musgo ou de folhas mortas. Devido à sua cor viva, muitas espécies são fáceis de ver em bosques húmidos antes da primavera.
Em áreas com clima continental, os corpos frutíferos podem desenvolver-se debaixo de neve e são apenas visíveis após o degelo.
As relações filogenéticas dentro do género Sarcoscypha foram analisadas por Francis Harrington no final da década de 1990. A análise cladística combinou a comparação de sequências do espaçador interno transcrito do ARN não-funcional com quinze caracteres morfológicos tradicionais, como características dos esporos, forma do corpo frutífero, e grau de enrolamento do tomento. Com base nesta análise, um clado principal inclui as espécies S. austriaca, S. macaronesica, S. knixoniana e S. humberiana, enquanto outro tem S. korfiana, S. occidentalis, S. mesocyatha, S. dudleyi, S. emarginata, e S. hosoyae. S. jarvensis é irmão de todas estas espécies.[3]
Segundo a 10ª edição do Dictionary of the Fungi (2008), existem cerca de 28 espécies neste género.[7] Segue uma lista incompleta:
A espécie S. striatispora, antes incluída nesta lista, foi transferida para o género Nanoscypha para manter a monofilia de Sarcoscypha.[3]Harrington FA. (1998). Relationships among Sarcoscypha species: Evidence from molecular and morphological characters. Mycologia 90(2): 235–43.
Sarcoscypha é um género de fungos ascomicetos da família Sarcoscyphaceae. As espécies de Sarcoscypha podem ser encontradas na Europa, América do Norte e Ásia tropical. Caracterizam-se pelo apotécio em forma de cálice frequentemente com cores muito vivas. Alguns membros da família como S. coccinea e - de acordo com conhecimentos recentes - o mais comum na Europa Ocidental e Estados Unidos, S. austriaca, têm apotécios de cor escarlate.
O nome tem origem no grego sarco que significa carne e escifo (skyphos) que significa cálice.
As formas anamórficas são classificadas no género Molliardiomyces.