Obrost sinawy (Physcia aipolia (Ehrh. ex Humb.) Fürnr.) – gatunek grzybów z rodziny obrostowatych (Physciaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2]. .
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Physcia, Physciaceae, Teloschistales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten opisany został w 1793 przez Ehrharta i Humboldta jako Lichen aipolius. Do rodzaju Physcia przeniósł go Fürnrohr w 1839 r. i nazwa nadana przez tegoż autora jest obecnie według Index Fungorum prawidłowa.
Niektóre synonimy nazwy naukowej[3]:
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha listkowata, tworząca rozetki o średnicy 2-6 cm. Do podłoża przylega ściśle. Zazwyczaj plechy występują licznie obok siebie, tworząc skupiska. Górna powierzchnia plechy ma barwę białawoszarą lub ciemnoszarą. Jest głęboko wcinana, jej odcinki są płaskie lub nieco wypukłe i mają szerokość 0,5-5 mm. Charakterystyczną cechą jest występowanie na powierzchni plechy białawych plamek oraz brak izydiów i soraliów. Dolna strona plechy ma barwę białawą, różowawą lub jasnobrunatną i są na niej dość liczne, jasne lub brunatne chwytniki. Plecha zawiera glony protokokkoidalne[4].
Zazwyczaj dość obficie występują owocniki. Są to apotecja lekanorowe o średnicy 1-4 mm. Mają ciemnobrunatne lub czerwonobrunatne, nagie lub niebieskawo przyprószone tarczki oraz gładki lub karbowany brzeżek (ekscypulum). W jednym worku powstaje po 8 dwukomórkowych, brunatnych, grubościennych askospor o rozmiarach 15-26 × 7-11 μm[4]. Pyknidia są zanurzone w plesze, powstają w nich mniej więcej cylindryczne konidiospory o rozmiarach 4-6× 1 μm[5].
Reakcje barwne: kora i rdzeń K + żółty, C, KC-, P + żółte. Metabolity wtórne: w korze i rdzeniu występuje atranorin, rzadko inne triterpeny[5].
Gatunek kosmopolityczny, występujący na wszystkich kontynentach łącznie z Antarktydą. a także na wielu wyspach. Występuje od najdalej na północ wysuniętych skrawków lądu na półkuli północnej (północne wybrzeża Grenlandii i archipelag Svalbard), po wybrzeża Antarktydy[6]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[4], ale jest dość rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status NT – bliskie zagrożenie[7].
Główne siedlisko jego występowania to kora drzew liściastych, szczególnie poza zwartymi kompleksami leśnymi (w miejscach bardziej słonecznych)[4].
Na plesze pasożytuje grzyb Nectriopsis physciicola[8]
Najbardziej podobnymi gatunkami wśród obrostów występujących na korze drzew są obrost gwiazdkowaty (Physcia stellaris) i obrost modry (Physcia caesia). Najbardziej charakterystyczną cechą pozwalająca odróżnić od nich obrost sinawy są białawe plamki na jego górnej powierzchni plechy oraz brak izydiów i soraliów[4].
Obrost sinawy (Physcia aipolia (Ehrh. ex Humb.) Fürnr.) – gatunek grzybów z rodziny obrostowatych (Physciaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów. .
