Physcia aipolia ist eine in Mitteleuropa häufigere Blattflechtenart, die Baumrinde besiedelt.
Das rosettige Lager von Physcia aipolia ist weißlich bis weißgrau und erreicht einen Durchmesser von maximal 6 cm. Im Unterschied zur sehr ähnlichen Physcia stellaris ist das Lager weiß punktiert (besonders in feuchtem Zustand sichtbar) und das Mark färbt sich mit Kalilauge gelb. Die dunkelbraunen bis schwarzen, meist bereiften Apothecien mit thallusfarbenem Rand treten häufig auf.
Physcia aipolia wächst auf Rinde von bevorzugt freistehenden Sträuchern oder Laubbäumen, oft auch in Astgabeln und Baumwipfeln. In Gebieten mit stärkerer Luftverschmutzung fehlt sie.
Physcia aipolia ist eine in Mitteleuropa häufigere Blattflechtenart, die Baumrinde besiedelt.
Physcia aipolia, commonly known as the Hoary rosette lichen, is a lichen species of fungus in the genus Physcia, and family Lecanoromycetes.[2] Physcia aipolia is a species of lichen in the family Physciaceae.[3] It has a worldwide distribution.[1]Physcia aipolia is a known host species to the lichenicolous fungus species Muellerella lichenicola.[4] It is characterized by the pale blue to gray thallus with many apothecia.[5] Physcia aipolia is a common, widely distributed species, and can be found growing on a variety of trees and branches.
Physcia aipolia, which is also known as the Hoary rosette lichen, is characterized by a pale blue to gray thallus. This foliose thallus typically grows approximately 6 centimeters in diameter.[6] Physcia aipolia lack a specialized root structure. There are numerous apothecia present, with discs that are dark gray to black in color. The apothecia can be up to 2 millimeters in diameter, and the shape ranges from flat to convex.[7] The apothecia contain ascospores that are brown in color, and 16-29 x 7-12 micrometers.[8][7] There are no soredia or isidia present.[7] The lower surface is white to pale brown in color, and it contains many pale rhizines.[8]
Physcia aipolia is a common lichen, typically grows in well-lit, nutrient dense areas.[9] It is often found on a variety of tree bark and wood.[7] Physcia aipolia is recognized as having a secure and apparently secure state and provisional conservation status.[10] Physcia aipolia has a wide coverage of habitat ranging from Eastern Canada, Alaska, California, Wisconsin, Michigan, and Missouri.[7] In addition, Physcia aipolia growth is not limited by elevation, and the lichen is found at both sea level and upper elevation environments across North America. It is found in both rural and urban environments, and this lichen can tolerate environmental stress and desiccation in arctic, temperate, and boreal areas of North America and Eurasia.[11] Physcia aipolia is resistant to pollution, and it has been used as a bioindicator to monitor air quality by the USDA.[12][13] Since Physcia aipolia does not have protective structures, environmental chemicals are reabsorbed. Physcia aipolia has been used to measure regional levels of Al, Cr, Cu, Fe, N, and S, which is then compared to local air pollution data.[13]
The medulla and cortex has a K+ yellow test, due to atranorin and zeorin.[8][7]
Physcia aipolia growing on the bark of a tree. Physcia aipolia, commonly known as the Hoary rosette lichen, is a lichen species of fungus in the genus Physcia, and family Lecanoromycetes. Physcia aipolia is a species of lichen in the family Physciaceae. It has a worldwide distribution.Physcia aipolia is a known host species to the lichenicolous fungus species Muellerella lichenicola. It is characterized by the pale blue to gray thallus with many apothecia. Physcia aipolia is a common, widely distributed species, and can be found growing on a variety of trees and branches.
Obrost sinawy (Physcia aipolia (Ehrh. ex Humb.) Fürnr.) – gatunek grzybów z rodziny obrostowatych (Physciaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2]. .
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Physcia, Physciaceae, Teloschistales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten opisany został w 1793 przez Ehrharta i Humboldta jako Lichen aipolius. Do rodzaju Physcia przeniósł go Fürnrohr w 1839 r. i nazwa nadana przez tegoż autora jest obecnie według Index Fungorum prawidłowa.
Niektóre synonimy nazwy naukowej[3]:
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Plecha listkowata, tworząca rozetki o średnicy 2-6 cm. Do podłoża przylega ściśle. Zazwyczaj plechy występują licznie obok siebie, tworząc skupiska. Górna powierzchnia plechy ma barwę białawoszarą lub ciemnoszarą. Jest głęboko wcinana, jej odcinki są płaskie lub nieco wypukłe i mają szerokość 0,5-5 mm. Charakterystyczną cechą jest występowanie na powierzchni plechy białawych plamek oraz brak izydiów i soraliów. Dolna strona plechy ma barwę białawą, różowawą lub jasnobrunatną i są na niej dość liczne, jasne lub brunatne chwytniki. Plecha zawiera glony protokokkoidalne[4].
Zazwyczaj dość obficie występują owocniki. Są to apotecja lekanorowe o średnicy 1-4 mm. Mają ciemnobrunatne lub czerwonobrunatne, nagie lub niebieskawo przyprószone tarczki oraz gładki lub karbowany brzeżek (ekscypulum). W jednym worku powstaje po 8 dwukomórkowych, brunatnych, grubościennych askospor o rozmiarach 15-26 × 7-11 μm[4]. Pyknidia są zanurzone w plesze, powstają w nich mniej więcej cylindryczne konidiospory o rozmiarach 4-6× 1 μm[5].
Reakcje barwne: kora i rdzeń K + żółty, C, KC-, P + żółte. Metabolity wtórne: w korze i rdzeniu występuje atranorin, rzadko inne triterpeny[5].
Gatunek kosmopolityczny, występujący na wszystkich kontynentach łącznie z Antarktydą. a także na wielu wyspach. Występuje od najdalej na północ wysuniętych skrawków lądu na półkuli północnej (północne wybrzeża Grenlandii i archipelag Svalbard), po wybrzeża Antarktydy[6]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[4], ale jest dość rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status NT – bliskie zagrożenie[7].
Główne siedlisko jego występowania to kora drzew liściastych, szczególnie poza zwartymi kompleksami leśnymi (w miejscach bardziej słonecznych)[4].
Na plesze pasożytuje grzyb Nectriopsis physciicola[8]
Najbardziej podobnymi gatunkami wśród obrostów występujących na korze drzew są obrost gwiazdkowaty (Physcia stellaris) i obrost modry (Physcia caesia). Najbardziej charakterystyczną cechą pozwalająca odróżnić od nich obrost sinawy są białawe plamki na jego górnej powierzchni plechy oraz brak izydiów i soraliów[4].
Obrost sinawy (Physcia aipolia (Ehrh. ex Humb.) Fürnr.) – gatunek grzybów z rodziny obrostowatych (Physciaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów. .
Тіло лишайника має вигляд великих розеток з вильчато розгалуженими лопатями на кінцях до 10 см в діаметрі. Зверху талом білувато- або голубовато-сірий, знизу темний, з коричневими ризоїдами. У центрі талома має численні апотеції 1,5−2 мм в діаметрі. Диск апотецій червонувато-коричневий, звичайно покритий густим сизим нальотом, злегка увігнутий, оточений товстим світлим краєм.[9]
Росте на корі листяних дерев, зокрема на осиці.
.jpg)
