dcsimg

Management ( Anglèis )

fornì da EOL authors

The species is listed on the Habitats Directive, Annexes 2 and 4. More research is urgently needed on the distribution and ecology of the species. Important habitats should be protected and appropriately managed. The effects of conservation actions should be monitored by a Butterfly Monitoring Scheme. It benefits from proper management of semi-natural grasslands. The species will benefit from the establishment of areas of High Nature Value Farmland. In Hungary the species used to occur only in protected areas. However, there are no recent records from Hungary despite deliberate surveys.

licensa
cc-by-3.0
drit d'autor
Chris van Swaay
sitassion bibliogràfica
van Swaay C, Collins S, Dušej G, Maes D, Munguira M, Rakosy L, Ryrholm N, Šašić M, Settele J, Thomas J, Verovnik R, Verstrael T, Warren M, Wiemers M, Wynhoff I (2012) Dos and Don’ts for butterflies of the Habitats Directive of the European Union. Nature Conservation 1: 73-153. doi: 10.3897/natureconservation.1.2786
autor
Katja Schulz (Katja)
original
visité la sorgiss
sit compagn
EOL authors

Brief Summary ( Anglèis )

fornì da EOL authors

The Danube Clouded Yellow occurs in dry, warm grassland where its foodplant, species of the genus Chamaecytisus, are always abundant. However, the amount of shelter from bushes can vary considerably. While the female lays its eggs on the foodplant, the caterpillars hibernate in the litter layer. It has two to three generations a year. The species shows serious declines, especially at the western edge of its range. Within the last years it disappeared most probably from Germany, the Czech Republic, Austria, Hungary, Slovenia and Serbia. Habitats: dry calcareous grasslands and steppes (30%), mesophile grasslands (21%), dry siliceous grasslands (21%), coniferous woodland (8%), mixed woodland (8%).

licensa
cc-by-3.0
drit d'autor
Chris van Swaay
sitassion bibliogràfica
van Swaay C, Collins S, Dušej G, Maes D, Munguira M, Rakosy L, Ryrholm N, Šašić M, Settele J, Thomas J, Verovnik R, Verstrael T, Warren M, Wiemers M, Wynhoff I (2012) Dos and Don’ts for butterflies of the Habitats Directive of the European Union. Nature Conservation 1: 73-153. doi: 10.3897/natureconservation.1.2786
autor
Katja Schulz (Katja)
original
visité la sorgiss
sit compagn
EOL authors

Threats in Europe ( Anglèis )

fornì da EOL authors

This species is threatened both by intensification and abandonment of semi-natural grasslands, its main habitat. Furthermore, especially for the westernmost parts, climate change is considered as one of the most important reasons for the decline, but it cannot fully explain the situation over this scale. It is certain that in some cases land-use changes even under Agri-Environmental Schemes have led to drastic declines. In general, loss of habitat and habitat connectivity, unfavourable grassland management (wrong timing or intensity) and climate change (less continental climate) must be considered. At this moment abandonment and intensification of grazing and burning are probably the largest threats to the populations in Eastern Europe.

licensa
cc-by-3.0
drit d'autor
Chris van Swaay
sitassion bibliogràfica
van Swaay C, Collins S, Dušej G, Maes D, Munguira M, Rakosy L, Ryrholm N, Šašić M, Settele J, Thomas J, Verovnik R, Verstrael T, Warren M, Wiemers M, Wynhoff I (2012) Dos and Don’ts for butterflies of the Habitats Directive of the European Union. Nature Conservation 1: 73-153. doi: 10.3897/natureconservation.1.2786
autor
Katja Schulz (Katja)
original
visité la sorgiss
sit compagn
EOL authors

Žluťásek barvoměnný ( Cech )

fornì da wikipedia CZ

Žluťásek barvoměnný (Colias myrmidone) je celosvětově ohrožený[1] motýl z čeledi běláskovitých. Nachází se v lokalitách v západní Asii, jižním Rusku, na Ukrajině, v Rumunsku, od Maďarska po Rakousko a v pohoří Jura poblíž Regensburgu v Německu. V České republice se motýl nacházel v CHKO Bílé Karpaty při hranicích se Slovenskem. Poslední dva exempláře se v České republice vyskytly v roce 2006. V současné době (2010) je motýl v České republice považován za vyhynulý druh.[1]

Odkazy

Reference

V tomto článku byl použit překlad textu z článku Colias myrmidone na anglické Wikipedii.

  1. a b BAROCH, Pavel. Žluťásek byl motýl, budete říkat dětem. Právě vyhynul [online]. Aktuálně.cz, 2010-02-01 [cit. 2010-02-03]. Dostupné online.

Externí odkazy

Pahýl
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.


licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia autoři a editory
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CZ

Žluťásek barvoměnný: Brief Summary ( Cech )

fornì da wikipedia CZ

Žluťásek barvoměnný (Colias myrmidone) je celosvětově ohrožený motýl z čeledi běláskovitých. Nachází se v lokalitách v západní Asii, jižním Rusku, na Ukrajině, v Rumunsku, od Maďarska po Rakousko a v pohoří Jura poblíž Regensburgu v Německu. V České republice se motýl nacházel v CHKO Bílé Karpaty při hranicích se Slovenskem. Poslední dva exempláře se v České republice vyskytly v roce 2006. V současné době (2010) je motýl v České republice považován za vyhynulý druh.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia autoři a editory
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CZ

Orangeroter Heufalter ( Alman )

fornì da wikipedia DE
 src=
Colias mymidone in freier Natur
 src=
Orangeroter Heufalter, Männchen

Der Orangerote Heufalter oder Regensburger Gelbling (Colias myrmidone) ist ein Schmetterling aus der Familie der Weißlinge (Pieridae) in der Unterfamilie der Gelblinge. Das Artepitheton leitet sich von den Myrmidonen, einem thessalischen Volksstamm aus der griechischen Mythologie ab.[1]

In Deutschland ist diese Schmetterlingsart bereits seit 2001 ausgestorben.[2] Als Grund für sein Aussterben gibt der NABU den Verlust seines Lebensraumes an.[3]

Merkmale

Der Orangerote Heufalter hat eine Flügelspannweite von 44 bis 50 Millimeter, wobei die Falter der zweiten. Generation oft etwas größer als die der ersten Generation sind. Die Flügeloberseite der Männchen ist kräftig orangegelb gefärbt und hat einen dunklen Rand, der nicht bestäubt ist. Der dunkle Rand ist auf den Hinterflügeln schmaler und nicht von Adern durchbrochen (Unterschied zu Colias crocea). Die Flügeloberseite der Weibchen ist orangegelb bis grünlichweiß (C. myrmidone f. alba) gefärbt und hat einen dunklen, bestäubten Rand. Auf den Hinterflügeln bilden die Flecken der Submarginalregion oft ein zusammenhängendes Band.

Bei beiden Geschlechtern befindet sich in der Zelle der Hinterflügelunterseite ein roter Fleck, die Vorderflügelunterseite hat schwache schwarze Flecken in der Postdiskalregion.[4]

Ähnliche Arten

Vorkommen

Der Orangerote Heufalter war in von Westasien über Südrussland, Rumänien, Ungarn bis Österreich und dem östlichen und südöstlichen Deutschland verbreitet. Der westlichste Fundort war der Jura bei Regensburg in Deutschland.[4] Seit 2001 ist der Orangerote Heufalter in allen ehemaligen Fundorten in Deutschland (etwa München-Moosbach, Kirchseeon, Garchinger Heide) verschwunden.[5][6] Im Naturschutzgebiet Hutberg bei Fischbach, in der Nähe von Regensburg wurden die letzten Heufalter gesehen, aktuell wird die Art nur noch vereinzelt in Osteuropa gefunden.[2]

Die Art war in Österreich weit verbreitet und kam in den Bundesländern Burgenland, Niederösterreich, Steiermark, Oberösterreich und Wien vor, Einzelfunde auch in Tirol und Kärnten.[7][8] 2005 wurde der Orangerote Heufalter in der Roten Liste Österreichs als vom Aussterben bedroht gelistet.[9] Inzwischen geht man davon aus, dass die Art aufgrund der Zerstörung ihrer Lebensräume in Österreich ausgestorben ist.[7]

Die östlichen Populationen (etwa in der Ukraine) gehören der Unterart C. myrmidone ermak (Grum Grshimailo, 1890) an.[10]

Lebensweise

Die Raupe des Orangeroten Heufalters lebt an Regensburger Zwergginster (Chamaecytisus ratisbonensis) und Kopf-Zwergginster (Chamaecytisus supinus).[11]

Zwergginster bevorzugt Magerrasen, da er auf gedüngten, nährstoffreichen Böden schnell von anderen Pflanzen überwuchert wird. Aber auch die Raupen des Schmetterlings sind darauf angewiesen, dass der Boden, auf dem ihre Futterpflanzen sind nicht mit Nährstoffen übersättigt sind. Denn wenn die Pflanzen zu viel Stikkstoff aus dem Boden aufgenommen haben, vertragen die Raupen sie nicht mehr und sterben.[12]

Der Falter fliegt im Mai und von Juli bis August in zwei Generationen.

 src=
Regensburger Zwergginster, die angestammte Futterpflanze des Regensburger Gelblings

Gefährdung und Schutz

Der Orangerote Heufalter ist in der gesamten Europäischen Union (EU27) in der höchsten Gefährdungskategorie „vom Aussterben bedroht“ (CR) gelistet.[13]

Österreich führt die Art in der Roten Liste (2005) noch unter „vom Aussterben bedroht“[9], man geht jedoch aktuell (Stand: 2012) davon aus, dass die Art auch hier zwischenzeitlich ausgestorben ist[7].

Die Schweiz liegt jenseits der westlichen Verbreitungsgrenze des Orangeroten Heufalters, weshalb die Art in der Roten Liste der Tagfalter und Widderchen der Schweiz (2014) nicht genannt ist[14].

Aufgrund der rapiden Bestandsrückgänge und der Einstufung in der höchsten Gefährdungskategorie hat die Europäische Union im Jahr 2012 den „Action Plan for the Conservation of the Danube Clouded Yellow Colias myrmidone in the European Union“ veröffentlicht, in dem für alle EU-Staaten, die im natürlichen Verbreitungsgebiet des Orangeroten Heufalters liegen, Handlungsanweisungen formuliert wurden, um die Lebensräume für die Art wiederherzustellen und anschließend eine Wiederansiedlung durchführen zu können.[7] Es liegt an den einzelnen EU-Staaten, die Verbesserungsmaßnahmen entsprechend diesem Plan durchzuführen.

Der Orangerote Heufalter ist in der Fauna-Flora-Habitat-Richtlinie (92/43/EWG) in Anhang II und IV gelistet. Aufgrund der Listung in Anhang II müssen die EU-Mitgliedsstaaten durch Ausweisung und Management von Natura 2000-Schutzgebieten für diese Art den Fortbestand bzw. die Wiederherstellung eines günstigen Erhaltungszustands der Habitate der Art in ihrem natürlichen Verbreitungsgebiet gewährleisten (Artikel 3 und 6). Zusätzlich bewirkt die Listung des Orangeroten Heufalters in Anhang IV, dass die EU-Mitgliedstaaten die notwendigen Maßnahmen zu treffen haben, um ein strenges Schutzsystem für die Art in deren Verbreitungsgebiet einzuführen, das unter anderem alle absichtlichen Formen des Fangs oder der Tötung, jede absichtliche Störung und jede Beschädigung oder Vernichtung der Fortpflanzungs- oder Ruhestätten verbietet (Artikel 12).

Die Erhaltungszustände des Orangeroten Heufalters geben Rumänien mit „unzureichend“ und Polen, Slowenien, die Slowakei, Tschechien und Ungarn jeweils mit „schlecht“ an (Stand: 28. Februar 2014). In Litauen ist der Erhaltungszustand unbekannt, die EU-Staaten Deutschland und Österreich, die im natürlichen Verbreitungsgebiet der Art liegen, haben keine Bewertung abgegeben.[15]

Im Jahr 2021 existieren nur noch in der Slowakei, sowie Rumänien und im Grenzgebiet von Polen zu Belarus kleine Restbestände des orangen Tagfalters.[12]

Einzelnachweise

  1. Arnold Spuler: Die Schmetterlinge Europas. Band 1. E. Schweitzerbartsche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1908, S. 10.
  2. a b Regensburger Gelbling (Colias myrmidone). Bayerischer Ureinwohner in Osteuropa Bundesamt für Naturschutz, Aufgerufen am 18. September 2021
  3. Auswahl ausgestorbener Tier- und Pflanzenarten NABU, Aufgerufen am 18. September 2021
  4. a b Lionel G. Higgins, Norman D. Rilley: Die Tagfalter Europas und Nordwestafrikas (A Field Guide to the Butterflies of Britain and Europe). Verlag Paul Parey, 1971, ISBN 3-490-02418-4.
  5. Bayerisches Staatsministerium für Umwelt, Gesundheit und Verbraucherschutz (ed., 2005): Rote Liste der gefährdeten Tiere und Gefäßpflanzen Bayerns, 183 pp.
  6. Ludwig Osthelder, Die Schmetterlinge Südbayerns, Beilage zum 15. Jg. der Münchener Entomologischen Gesellschaft
  7. a b c d MARHOUL, P. & DOLEK, M. (2012): Action Plan for the Conservation of the Danube Clouded Yellow Colias myrmidone in the European Union, 13. April 2012, European Commission, 36 pp.
  8. MEIER, H. G. (1963): Beitrag zur Lepidopterenfauna des Oberen Murtales von Steiermark und Lungau (Salzburg) – Tagfalter, Naturwissenschaftlicher Verein für Steiermark, p. 242-273.
  9. a b HÖTTINGER, H. & PENNERSTORFER, J. (2005): Rote Liste der Tagschmetterlinge Österreichs, in: Bundesministerium für Land- und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft (ed., 2005): Rote Listen gefährdeter Tiere Österreichs, Band 14/1, 407 pp.
  10. Anja Freese et al., Biology, distribution and extinction of Colias myrmidone (Lepidoptera, Pieridae) in Bavaria and its situation in other European countries, Journal of Research on the Lepidoptera, 38: 51-58, 1999 (2005)
  11. www.tagschmetterlinge.de [1]
  12. a b Fritz Habekuss: Einer fehlt. In: Die Zeit Nr. 38 vom 16. September 2021, S. 15-17
  13. VAN SWAAY, C., CUTTELOD, A., COLLINS, S., MAES, D., LÓPEZ MUNGUIRA, M., ŠAŠIĆ, M., SETTELE, J., VEROVNIK, R., VERSTRAEL, T., WARREN, M., WIEMERS, M. & WYNHOFF, I. (2010): European Red List of Butterflies, European Union, IUCN, ISBN 978-92-79-14151-5, 60 pp.
  14. WERMEILLE, E., CHITTARO, Y. & GONSETH, Y. (2014): Rote Liste Tagfalter und Widderchen, Gefährdete Arten der Schweiz, Stand 2012, Bundesamt für Umwelt und Schweizer Zentrum für die Kartografie der Fauna, Umwelt-Vollzug Nr. 1403, 97 pp.
  15. European Topic Centre on Biological Diversity (2014): Species assessments at EU biogeographical level, Berichtsperiode 2007-2012, abgerufen am 5. Juli 2014.

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia DE

Orangeroter Heufalter: Brief Summary ( Alman )

fornì da wikipedia DE
 src= Colias mymidone in freier Natur  src= Orangeroter Heufalter, Männchen

Der Orangerote Heufalter oder Regensburger Gelbling (Colias myrmidone) ist ein Schmetterling aus der Familie der Weißlinge (Pieridae) in der Unterfamilie der Gelblinge. Das Artepitheton leitet sich von den Myrmidonen, einem thessalischen Volksstamm aus der griechischen Mythologie ab.

In Deutschland ist diese Schmetterlingsart bereits seit 2001 ausgestorben. Als Grund für sein Aussterben gibt der NABU den Verlust seines Lebensraumes an.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia DE

Сары көпөлөк ( Kirghiz; Kyrgyz )

fornì da wikipedia emerging languages
 src=
Сары көпөлөк.

Сары көпөлөк (лат. Colias myrmidone) — Европадагы күндүзгү көпөлөктөрдүн бир түрү.

Колдонулган адабияттар

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia жазуучу жана редактор

Colias myrmidone ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

Colias myrmidone, the Danube clouded yellow, is a butterfly in the family Pieridae.

Distribution

It is found from Western Asia, through Southern Russia, Ukraine, Romania, Hungary up to Austria and the Jura Mountains near Regensburg in Germany.[1]

Description

The wingspan is 44–50 mm. the butterflies of the second generation are often slightly larger than those of the first generation. The wing uppers oft he males are bright orange-yellow in ground colour and have a dark edge that is not dusted. The dark border is narrower on the hind wingsand not broken through by veins (in contrast to Colias crocea ). The wing uppers of the females are orange-yellow to greenish-white ( C. myrmidone f. alba ) in colour and have a dark, dusty border. On the hind wings, the spots of the submarginal region often form a continuous band.In both sexes there is a red spot in the cell on the underside of the hindwing, the underside of the forewing has faint black spots in the postdiscal region [2]

Biology

The larvae feed on species of the flowering plant in the genus Chamaecytisus including Chamaecytisus ratisbonensis, Chamaecytisus ruthenicus and Chamaecytisus supinus. Dwarf broom prefers nutrient-poor grassland , as it is quickly overgrown by other plants on fertilized, nutrient-rich soil. But the caterpillars of the butterfly are also dependent on the soil on which their food plants grow being not oversaturated with nutrients. Because if the plants have taken up too much nitrogen from the soil, the caterpillars can not tolerate it and die.

The butterfly flies in May and again from July to August in two generations.[3]

Etymology

Named in the Classical tradition.In Greek mythology Myrmidone, is one of the Danaïdes, who married and killed Mineus, a son of Aegyptus.

Similar species

References

  1. ^ "Colias myrmidone (Danube Clouded Yellow)". IUCN Red List of Threatened Species. Retrieved 17 August 2018.old-form url
  2. ^ Lionel G. Higgins, Norman D. Rilley: The Butterflies of Europe and Northwest Africa (A Field Guide to the Butterflies of Britain and Europe). Paul Parey Publishers, 1971, ISBN 3-490-02418-4 .
  3. ^ "Danube Clouded Yellow Butterfly - Colias myrmidone - Details - Encyclopedia of Life". Encyclopedia of Life. Retrieved 17 August 2018.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Colias myrmidone: Brief Summary ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

Colias myrmidone, the Danube clouded yellow, is a butterfly in the family Pieridae.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Safrané ( Fransèis )

fornì da wikipedia FR

Colias myrmidone

 src=
Colias myrmidone

Le Safrané ou Danubien (Colias myrmidone) est une espèce de lépidoptères de la famille des Pieridae et de la sous-famille des Coliadinae.

Systématique

L'espèce Colias myrmidone a été décrite par Eugen Johann Christoph Esper en 1781.

Sous-espèces

  • Colias myrmidone myrmidone – Europe, Caucase, Sud-Ouest de la Russie
  • Colias myrmidone ermak (Grum Grshimailo, 1890) – Sud de l'Oural, Ouest de la Sibérie, Kazakhstan

Noms vernaculaires

Le Safrané se nomme Danube Clouded Yellow en anglais, Orangeroter Heufalter ou Regensburger Gelbling en allemand et bremvlinder en néerlandais.

Description

Imago

Le Safrané est un papillon petit à moyen, de couleur jaune orangé, la bordure noire étant chez la femelle ponctuée de taches jaunes. Le revers, jaune orangé est bordé de vert pâle.

Espèces ressemblantes

Il partage avec le Vermeil Colias aurorina, le Souci Colias crocea, l'Orangé Colias chrysotheme et le Corallin Colias caucasica balcanica le dessus des ailes jaune-orangé mais leur revers présente des différences.

Chenille

Les œufs jaune clair qui deviennent roses éclosent vite et donnent des chenilles vertes ornées d'une bande blanche sur les côtés.

Biologie

Période de vol et hivernation

Il vole de mai à août, en deux générations.

Plantes hôtes

Les plantes hôtes de sa chenille sont des cytises (Cytisus sp.).

Écologie et distribution

Il était présent le long du Danube du sud de l'Allemagne jusqu'à la mer Noire, l'Ukraine, la Russie, et l'Ouest de l'Asie. Il est en voie de disparition en Bavière et dans d'autres pays du centre de l'Europe : Autriche, Hongrie, Roumanie[1].

Biotope

Le Safrané est un hôte des prairies sèches.

Notes et références

Voir aussi

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia FR

Safrané: Brief Summary ( Fransèis )

fornì da wikipedia FR

Colias myrmidone

 src= Colias myrmidone

Le Safrané ou Danubien (Colias myrmidone) est une espèce de lépidoptères de la famille des Pieridae et de la sous-famille des Coliadinae.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia FR

Colias myrmidone ( Latin )

fornì da wikipedia LA

Colias myrmidone (Anglice Danube clouded yellow) est papilio subfamiliae Coliadinarum familiae Pieridarum, ab Asia occidentali, per Russiam meridianam, Ukrainam, Romaniam, et Hungariam, ad Austriam et Iuratum Montem prope Ratisbonam in Germania endemicus.

Latitudo alarum est 44–50 mm. Sunt binae generationes per annum, cum adulti Maio et iterum ab Iulio ad Augustum volare solent.

Larvae Chamaecytiso ratisbonensi, Chamaecytiso ruthenico, et Chamaecytiso supino vescuntur.

Nexus externi

Insecta Haec stipula ad insectum spectat. Amplifica, si potes!
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Et auctores varius id editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia LA

Colias myrmidone ( Latin )

fornì da wikipedia LA

Colias myrmidone (Anglice Danube clouded yellow) est papilio subfamiliae Coliadinarum familiae Pieridarum, ab Asia occidentali, per Russiam meridianam, Ukrainam, Romaniam, et Hungariam, ad Austriam et Iuratum Montem prope Ratisbonam in Germania endemicus.

Latitudo alarum est 44–50 mm. Sunt binae generationes per annum, cum adulti Maio et iterum ab Iulio ad Augustum volare solent.

Larvae Chamaecytiso ratisbonensi, Chamaecytiso ruthenico, et Chamaecytiso supino vescuntur.

Nexus externi

Insecta Haec stipula ad insectum spectat. Amplifica, si potes!
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Et auctores varius id editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia LA

Colias myrmidone: Brief Summary ( Latin )

fornì da wikipedia LA

Colias myrmidone (Anglice Danube clouded yellow) est papilio subfamiliae Coliadinarum familiae Pieridarum, ab Asia occidentali, per Russiam meridianam, Ukrainam, Romaniam, et Hungariam, ad Austriam et Iuratum Montem prope Ratisbonam in Germania endemicus.

Latitudo alarum est 44–50 mm. Sunt binae generationes per annum, cum adulti Maio et iterum ab Iulio ad Augustum volare solent.

Larvae Chamaecytiso ratisbonensi, Chamaecytiso ruthenico, et Chamaecytiso supino vescuntur.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Et auctores varius id editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia LA

Bremvlinder ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

Insecten

De bremvlinder (Colias myrmidone) is een dagvlinder uit de familie Pieridae, de witjes.

De voorvleugellengte bedraagt 22 tot 23 millimeter. De waardplant is brem (Cytisus ratisbonensis) en andere soorten uit het geslacht Cytisus, mede afhankelijk van de plaats. De eitjes worden bij voorkeur afgezet op jonge scheuten in de zon op een plant met veel loten en in de nabijheid van stenen. De rups overwintert volgens sommige auteurs in de strooisellaag, volgens anderen tegen de stam van de waardplant.

De soort komt zeer lokaal voor in Oost- en Zuidoost-Europa, het westen van Siberië en in Kazachstan. De soort gaat in Europa sterk achteruit, waarschijnlijk door verlies aan geschikt habitat. De vlinder is te vinden op warm, droog grasland met veel bremstruiken, bijvoorbeeld op zuidelijke hellingen.

De vliegtijd is van mei tot september in twee tot drie jaarlijkse generaties.

Ondersoorten

De volgende ondersoorten worden onderscheiden:

  • Colias myrmidone myrmidone (Esper, 1781)
  • Colias myrmidone ermak (Grum Grshimailo, 1890)

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Bremvlinder: Brief Summary ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

De bremvlinder (Colias myrmidone) is een dagvlinder uit de familie Pieridae, de witjes.

De voorvleugellengte bedraagt 22 tot 23 millimeter. De waardplant is brem (Cytisus ratisbonensis) en andere soorten uit het geslacht Cytisus, mede afhankelijk van de plaats. De eitjes worden bij voorkeur afgezet op jonge scheuten in de zon op een plant met veel loten en in de nabijheid van stenen. De rups overwintert volgens sommige auteurs in de strooisellaag, volgens anderen tegen de stam van de waardplant.

De soort komt zeer lokaal voor in Oost- en Zuidoost-Europa, het westen van Siberië en in Kazachstan. De soort gaat in Europa sterk achteruit, waarschijnlijk door verlies aan geschikt habitat. De vlinder is te vinden op warm, droog grasland met veel bremstruiken, bijvoorbeeld op zuidelijke hellingen.

De vliegtijd is van mei tot september in twee tot drie jaarlijkse generaties.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Szlaczkoń szafraniec ( polonèis )

fornì da wikipedia POL

Szlaczkoń szafraniec (Colias myrmidone) – gatunek motyla dziennego z rodziny bielinkowatych (Pieridae).

Wygląd

Skrzydła o rozpiętości 40-46 mm. Wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy.

Siedlisko

Murawy kserotermiczne, suche polany wśród lasu, przydroża, wrzosowiska, przesieki pod liniami wysokiego napięcia, nasłonecznione zbocza i wzgórza.

Okres lotu

W dwóch pokoleniach. Pierwsze od połowy maja do połowy czerwca, drugie od początku lipca do końca sierpnia[1]. Lot jest szybki. Podczas spoczynku i żerowania motyl trzyma skrzydła złożone.

 src=
Szlaczkoń szafraniec

Biologia i rozwój

Żółtobiałe jaja składane są na wierzchniej stronie liści; gąsienice objadają wierzchołki gałązek (liście, pąki i kwiaty). Od gąsienic innych szlaczkoni odróżniają się białą linią na boku.

Rośliny żywicielskie gąsienic

Gąsienice żerują na szczodrzeńcu ruskim i rozesłanym oraz na szczodrzyku czerniejącym.

Rozmieszczenie geograficzne

Europa. Gatunek nizinny - nie występuje w górach. W Polsce spotykany w północno-wschodniej części kraju, w okolicach Puszczy Knyszyńskiej i Białowieskiej. Dawniej notowany również na Lubelszczyźnie, Mazowszu, w świętokrzyskim i na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej.

Zagrożenia i ochrona

Należy do najbardziej zagrożonych gatunków w Europie. Wrażliwy na zmiany środowiskowe z uwagi na duże wahania liczebności. Przyczyny zanikania gatunku nie są jeszcze poznane, ale najprawdopodobniej mają związek z zanikaniem środowisk wczesnosukcesyjnych i zmniejszaniem się bazy pokarmowej.

W Polsce gatunek objęty był częściową ochroną gatunkową[2], od 2017 roku podlega ochronie ścisłej[3].

Przypisy

Bibliografia

  • Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska, Motyle dzienne, wyd. Multico, Warszawa 2010, s. 110-111.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia POL

Szlaczkoń szafraniec: Brief Summary ( polonèis )

fornì da wikipedia POL

Szlaczkoń szafraniec (Colias myrmidone) – gatunek motyla dziennego z rodziny bielinkowatych (Pieridae).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia POL

Colias myrmidone ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

Colias myrmidone é uma borboleta da família Pieridae. Ela é encontrada a partir do oeste da Ásia, através do sul da Rússia, Ucrânia, Roménia, Hungria e até à Áustria e às Montanhas Jura, perto de Ratisbona, na Alemanha.[1]

As larvas alimentam-se de Chamaecytisus ratisbonensis, Chamaecytisus ruthenicus e Chamaecytisus supinus.

Referências

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Colias myrmidone: Brief Summary ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

Colias myrmidone é uma borboleta da família Pieridae. Ela é encontrada a partir do oeste da Ásia, através do sul da Rússia, Ucrânia, Roménia, Hungria e até à Áustria e às Montanhas Jura, perto de Ratisbona, na Alemanha.

As larvas alimentam-se de Chamaecytisus ratisbonensis, Chamaecytisus ruthenicus e Chamaecytisus supinus.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Žltáčik zanoväťový ( slovach )

fornì da wikipedia SK

Žltáčik zanoväťový (Colias myrmidone) je celosvetovo ohrozený[1] motýľ z čeľade mlynárikovité.

Výskyt

Nachádza sa v lokalitách v západnej Ázii, južnom Rusku, na Ukrajine, v Rumunsku, od Maďarska po Rakúsko a v pohorí Jura blízko Regensburgu v Nemecku. Na Slovensku sa v súčasnosti vyskytuje veľmi sporadicky na hranici pozorovateľnosti v Borskej nížine, v severnej časti Malých Karpát a južných Javorníkov. Málo početnejšie posledné zvyšky motýľov sa nachádzajú len v centrálnych Bielych Karpatoch a dvoch lokalitách v Považskom Inovci.[2]

Referencie

  1. BAROCH, Pavel. Žluťásek byl motýl, budete říkat dětem. Právě vyhynul [online]. Aktuálně.cz, 2010-02-01, [cit. 2010-02-03]. Dostupné online.
  2. http://www.lepidoptera.sk/colias_myrmidone

Iné projekty

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autori a editori Wikipédie
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SK

Žltáčik zanoväťový: Brief Summary ( slovach )

fornì da wikipedia SK

Žltáčik zanoväťový (Colias myrmidone) je celosvetovo ohrozený motýľ z čeľade mlynárikovité.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autori a editori Wikipédie
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SK

Жовтюх шапранець ( ucrain )

fornì da wikipedia UK

Поширення

Вид поширений у Центральній та Східній Європі від Австрії до Північного Казахстану. В Україні відносно звичайний на півночі країни: в Житомирській, Київській, Чернігівській областях; одинична знахідка в Запорізькій області. Майже не трапляється в степовій зоні. Вкрай рідкісний у Західній Україні. Невідомий із Закарпаття.

Опис

Довжина переднього крила 2,5 см. Забарвлення самців яскраво-помаранчеве, самиць — помаранчево-жовте або зеленувато-біле. В обох статей по краю проходить чорна облямівка. Нижня сторона крил у самця яскраво-жовта, у самиць — жовта.

Доросла гусениця зелена, зі світло-зеленою лінією вздовж ніг і темною лінією на спині. Лялечка зелена, з жовтуватою бічною смугою і темними крапками з вентральної сторони черевця. Перед виходом метелика лялечка стає червоно-жовтою.

Спосіб життя

Метелики літають з травня по серпень. Їх можна спостерігати на луках, узліссях, галявинах. За рік буває два покоління. Гусінь живиться різними видами зіноваті (Chamaecytisus). Молода гусениця спершу виїдає середину листа, потім край. Заляльковується на твердих стеблах трав.

Посилання


licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Автори та редактори Вікіпедії
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia UK

Colias myrmidone ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Colias myrmidone là một loài bướm thuộc họ Pieridae. Nó được tìm thấy ở phía tây châu Á, qua khắp nam bộ Nga, Ukraina, România, Hungary đến Áodãy núi Jura gần RegensburgĐức.

Colias myrmidone, orig. figure from Esper, -1777-, pl. 65.jpeg

Sải cánh dài 44–50 mm. Chúng bay vào tháng 5 và một lần nữa từ tháng 7 đến tháng 8 làm hai đợt. Ấu trùng ăn Chamaecytisus ratisbonensis, Chamaecytisus ruthenicusChamaecytisus supinus.

Hình ảnh

Tham khảo

Liên kết ngoài

 src= Phương tiện liên quan tới Colias myrmidone tại Wikimedia Commons


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến họ bướm Pieridae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.


licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI

Colias myrmidone: Brief Summary ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Colias myrmidone là một loài bướm thuộc họ Pieridae. Nó được tìm thấy ở phía tây châu Á, qua khắp nam bộ Nga, Ukraina, România, Hungary đến Áodãy núi Jura gần RegensburgĐức.

Colias myrmidone, orig. figure from Esper, -1777-, pl. 65.jpeg

Sải cánh dài 44–50 mm. Chúng bay vào tháng 5 và một lần nữa từ tháng 7 đến tháng 8 làm hai đợt. Ấu trùng ăn Chamaecytisus ratisbonensis, Chamaecytisus ruthenicusChamaecytisus supinus.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI

Желтушка ракитниковая ( russ; russi )

fornì da wikipedia русскую Википедию
Без ранга: Первичноротые
Без ранга: Линяющие
Без ранга: Panarthropoda
Надкласс: Шестиногие
Класс: Насекомые
Надотряд: Amphiesmenoptera
Подотряд: Хоботковые
Клада: Двупорые
Клада: Obtectomera
Надсемейство: Булавоусые
Семейство: Белянки
Подсемейство: Желтушки
Вид: Желтушка ракитниковая
Международное научное название

Colias myrmidone Esper, 1780

Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
NCBI 78617EOL 174689

Желтушка ракитниковая[1][2], или желтушка мирмидона[3] (лат. Colias myrmidone) — дневная бабочка из рода желтушки (Colias) в составе семейства белянок.

Описание

 src=
Самка

Длина переднего крыла 23—28 мм. Размах крыльев 45—55 мм. Основной фон крыльев оранжевый либо тёмно-жёлтый. Нижняя сторона крыльев у самца — ярко-жёлтый, у самки — жёлтый. Передние крылья на вершине дискальной ячейки с одиночными чёрными пятнышками. Задние крылья самца имеют фиолетовый отлив. У обоих полов по краю крыльев проходит чёрная кайма, у самки — более широкая и несущая желтые прикраевые пятнышки[2].

Ареал

Центральная и Восточная Европа, Северо-западный Казахстан. В Восточной Европе западная граница ареала проходит по центру Польши, где вид встречается локально, а далее на юг встречается по северным Карпатам. Имеются данные о находках в Венгрии, румынской Молдавии и Трансильвании, севере Молдовы. Вид довольно обычен на юге Беларуси и на севере Украины, локально встречается в средней полосе России. Далее на восток спорадично встречается на юге Среднерусской возвышенности и Южного Урала. На юго-востоке ареал охватывает степи Придонья[1].

Местообитание

Встречается на опушках и просеках в широколиственных и смешанных лесах, на севере ареала встречается в сухих сосняках. Чаще встречается в районах известняковых выходов.

Биология

В Восточной Европе развивается в двух поколениях. Время лёта первого поколения происходит с середины апреля (на севере ареала — с мая) до конца июня; второго поколения — с середины июля до конца августа. На юге ареала может отмечаться третье поколение, бабочки которого летают в конце сентября — начале октября.

Гусеница зелёного цвета с более тёмной линией, проходящей на спине и желтоватой на боку. Зимует взрослая гусеница или куколка.

Кормовые растения гусениц — ракитник, ракитник регенсбургский (Cytisus ratisbonensis)[1].

Литература

  • Львовский А. Л., Моргун Д. В. — Булавоусые чешуекрылые Восточной Европы (Определители по флоре и фауне России), М.: КМК, 2007

Примечания

  1. 1 2 3 Моргун Д. В., Довгайло К. Е., Рубин Н. И., Солодовников И. А., Плющ И. Г. Дневные бабочки (Hesperioidea и Papilionoidea, Lepidoptera) Восточной Европы. CD определитель, база данных и пакет программ «Lysandra». — Минск, Киев, М.: 2005.
  2. 1 2 Сочивко А. В., Каабак Л. В. Определитель бабочек России. Дневные бабочки. — М.: Мир энциклопедий Аванта+, Астрель, 2012. — 320 с.
  3. Горбунов П. Ю., Ольшванг В. Н. Бабочки Среднего Урала: Справочник-определитель. — Екатеринбург: «Сократ», 2007. — С. 253. — 352 с.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Авторы и редакторы Википедии

Желтушка ракитниковая: Brief Summary ( russ; russi )

fornì da wikipedia русскую Википедию

Желтушка ракитниковая, или желтушка мирмидона (лат. Colias myrmidone) — дневная бабочка из рода желтушки (Colias) в составе семейства белянок.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Авторы и редакторы Википедии