dcsimg
Plancia ëd Crepidotus calolepis (Fr.) P. Karst. 1879
Life » » Fungi » » Basidiomycota » » Inocybaceae »

Crepidotus calolepis (Fr.) P. Karst. 1879

Comprehensive Description ( Anglèis )

fornì da North American Flora
Crepidotus calolepis (Fries) Quel. Erich. Fung. 108. 1886
Agaricus calolepis Fries, Oefv. Sv. Vet.-Akad. Forh. 30 6 : 5. 1873. Crepidotus fulvotomentosus Peck, Ann. Rep. N. Y. State Mus. 26: 57. 1874.
Pileus suborbicular, reniform, or dimidiate, sessile or attached by a short, white-villose tubercle or rudimentary stipe, scattered or gregarious, 2.5-5 cm. broad; surface hygrophanous, watery-brown and sometimes striatulate on the margin when moist, whitish, yellowish, or pale-ochraceous when dry, adorned with small, tawny or reddish-brown, hairy or tomentose scales; lamellae broad, subventricose, moderately crowded, rounded behind, radiating from a lateral or eccentric white-villose spot, whitish, becoming brownish-ferruginous ; spores ellipsoid, often uniguttulate, 8-9 X 5-6 fi.
Type locality: Europe.
Habitat: Dead wood of poplar, basswood, and various other trees. Distribution: Throughout temperate North America; also in Europe.
licensa
cc-by-nc-sa-3.0
sitassion bibliogràfica
William Alphonso Murrill. 1917. (AGARICALES); AGARICACEAE (pars); AGARICEAE (pars). North American flora. vol 10(3). New York Botanical Garden, New York, NY

Crepidotus calolepis ( Szl )

fornì da wikipedia SZL

Crepidotus calolepis je grzib[5], co go nojprzōd ôpisoł Elias Fries, a terŏźnõ nazwã doł mu Petter Adolf Karsten 1879. Crepidotus calolepis nŏleży do zorty 'Crepidotus' i familije Inocybaceae.[6][7] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[6]

Przipisy

  1. Nordstein, S. (1990) The genus Crepidotus (Basidiomycotina, Agaricales) in Norway, In: Syn. Fung. (Oslo) 2:115 pp.
  2. Pilát (1940), In: Annls hist.-nat. Mus. natn. hung., n.s. 2B:74
  3. E.M. Fries (1873), In: Öfvers. K. VetenskAkad. Forh. 30(no. 5):5
  4. Ludwig, E. (2001), In: Pilzkompendium (Eching) 1([2]):xxiv, 758 pp.
  5. P.A. Karsten (1879), In: Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 32:414
  6. 6,0 6,1 Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.): Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2019 Annual Checklist.. Species 2000: Naturalis, Leiden, the Netherlands., 2019. [dostymp 24 września 2012].
  7. Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SZL

Crepidotus calolepis: Brief Summary ( Szl )

fornì da wikipedia SZL

Crepidotus calolepis je grzib, co go nojprzōd ôpisoł Elias Fries, a terŏźnõ nazwã doł mu Petter Adolf Karsten 1879. Crepidotus calolepis nŏleży do zorty 'Crepidotus' i familije Inocybaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SZL

Крепидот красивочешуйчатый ( russ; russi )

fornì da wikipedia русскую Википедию
Царство: Грибы
Подцарство: Высшие грибы
Подотдел: Agaricomycotina
Порядок: Агариковые
Семейство: Волоконницевые
Вид: Крепидот красивочешуйчатый
Международное научное название

Crepidotus calolepis (Fr.) P.Karst. 1879

Синонимы
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
NCBI 707240EOL 154067MB 191738

Крепидо́т (крепидо́тус) красивочешу́йчатый (лат. Crepidotus calolepis) — вид грибов рода Крепидот (Crepidotus).

Описание

Плодовое тело шляпочное, сидячее, ножка отсутствует, прикрепляется к субстрату краем или верхней поверхностью.

Шляпка диаметром 1,5—6 (10) см, от сильно выпуклой до распростёртой, полуокруглая или округлая, раковиновидная, почковидная, край слабо завёрнут. Поверхность желатинозная, белой, или кремовой окраски, покрыта точками коричневых или охристых чешуек.

Пластинки узкокоприросшие, частые, узкие, светло-охряно-коричневого цвета, край ровный, беловатый.

Мякоть кремовая или с оливковым оттенком, толстая, не ломкая, без запаха, со сладковатым вкусом, при созревании гигрофанная.

Остатки покрывал отсутствуют.

Споровый порошок бурый. Споры неамилоидные, желтовато-буроватые, яйцевидные или широкоэллипсоидальные, размерами 7,5—10×5—7 мкм, тонкостенные, гладкие.

Хейлоцистиды бесцветные, цилиндрические, ампуловидные, головчатые или извилистые, могут быть септированы, 30—60×5—8 мкм.

Гифальная система мономитическая, гифы без пряжками, диаметром 4—5 (20) мкм. В кожице шляпки расположены радиально, имеются инкрустации зёрнами коричневого пигмента. Тип пилеипеллисакутис.

Трама пластинок субрегулярная.

Базидии четырёхспоровые, реже двухспоровые, булавовидные, с центральной перетяжкой, размером 25—33×6—8 мкм, в основании пряжка отсутствует[1].

Экология

Сапротроф на остатках древесины лиственных, реже хвойных пород, вызывает белую гниль. Известен в умеренном климате Европы, Северной Америки, встречается на видах тополя (Populus), ивы (Salix), сосны (Pinus), ясеня (Fraxinus), боярышника (Crataegus)[2].

Сезон: июль — сентябрь (данные для Ленинградской области)[1].

Примечания

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Авторы и редакторы Википедии

Крепидот красивочешуйчатый: Brief Summary ( russ; russi )

fornì da wikipedia русскую Википедию

Крепидо́т (крепидо́тус) красивочешу́йчатый (лат. Crepidotus calolepis) — вид грибов рода Крепидот (Crepidotus).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Авторы и редакторы Википедии