Hybomys basilii és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic de l'illa de Bioko (Guinea Equatorial), on viu a altituds d'entre 450 i 2.000 msnm. El seu hàbitat natural són les vores dels boscos. Està amenaçat com a conseqüència de la destrucció del seu medi com a conseqüència de la tala d'arbres, l'expansió dels camps de conreu i el pasturatge del bestiar.[1] L'espècie fou anomenada en honor del sacerdot Aurelio Basilio.[2]
Hybomys basilii és una espècie de rosegador de la família dels múrids. És endèmic de l'illa de Bioko (Guinea Equatorial), on viu a altituds d'entre 450 i 2.000 msnm. El seu hàbitat natural són les vores dels boscos. Està amenaçat com a conseqüència de la destrucció del seu medi com a conseqüència de la tala d'arbres, l'expansió dels camps de conreu i el pasturatge del bestiar. L'espècie fou anomenada en honor del sacerdot Aurelio Basilio.
Basilios Streifenmaus (Hybomys basilii) ist eine Nagetierart aus der Gattung der Streifenmäuse (Hybomys). Sie ist auf der Insel Bioko in Äquatorialguinea endemisch. Ursprünglich wurde sie als Unterart der Einstreifenmaus (Hybomys univittatus) beschrieben, erhielt jedoch 1985 den Status einer eigenständigen Art. Das Artepitheton ehrt den spanischen Zoologen Padre Aurelio Basilio, der lange Zeit Forschungen in Äquatorialguinea betrieb.
Basilios Streifenmaus ist die größte Art der Streifenmäuse. Sie erreicht eine Kopf-Rumpf-Länge von 118 bis 160 mm, wobei die Männchen etwas größer werden, als die Weibchen. Die Schwanzlänge beträgt 90 bis 132 mm, die Hinterfußlänge 29 bis 33 mm, die Ohrenlänge 15 bis 20 mm und das Gewicht 70 bis 95 g. Die Schädellänge beträgt 33,4 bis 37,8 mm und die Schädelbreite 15,5 bis 18,4 mm. Die gesamte Länge der oberen Zahnreihe vom ersten Schneidezahn bis zum dritten Mahlzahn beträgt 5,9 bis 6,7 mm. Das Fell ist lang, weich und glänzend. Das Rückenfell ist dunkel rötlich-braun und leicht gelblich-braun gefleckt. Die Haare sind grau an der Basis und schwarz an der Spitze oder es gibt ein gelblich-braunes Subterminalband mit schwarzen Haarspitzen. Über die Rückenmitte verläuft ein schwarzer Dorsalstreifen, der zur Schwanzbasis hin undeutlich wird. Das Bauchfell ist weißlich-grau, wobei gewöhnlich die mittleren Bauchpartien eine hellere Behaarung aufweisen. Die Basis der Bauchhaare ist grau, die Spitzen sind schmutzig-weiß oder hellgrau.
Basilios Streifenmaus bewohnt geschlossene Bergwälder und Waldränder mit einer dichten Vegetationsdecke am Bonyoma und am Pico Basile in Höhenlagen zwischen 450 und 2000 m.
Die Lebensweise ist kaum erforscht. Die Art ist bodenbewohnend und überwiegend nachtaktiv. Aktivitäten während des Tages sind jedoch auch bekannt. Zwei trächtige Weibchen wurden im Oktober und im Dezember entdeckt. Die Wurfgröße beträgt ein bis zwei Jungtiere.
Basilios Streifenmaus wird von der IUCN in die Kategorie „stark gefährdet“ (endangered) eingestuft. Die Art ist nur von 36 Exemplaren bekannt, die Martin Eisentraut zwischen Oktober und Dezember 1962 im Moca Valley auf Fernando Póo (heute Bioko) gesammelt hatte. Gegenwärtig liegen keine Informationen über den Populationstrend vor, vermutlich ist er abnehmend. Der größte Teil des Bergwald-Lebensraums ist durch Abholzung, Rodungen für die Anlage von Kakao-Plantagen sowie durch andere landwirtschaftliche Aktivitäten (Nutzpflanzen, Weidevieh) zerstört worden. Weitere Forschungsarbeiten sind notwendig, um festzustellen, ob und wo die Art noch weiter überlebt. Sollte sich das Verbreitungsgebiet als noch kleiner erweisen, als bisher angenommen, könnte die Art in die Kategorie „vom Aussterben bedroht“ (critically endangered) hochgestuft werden. Sollten weitere Suchen nach dieser Art fehlschlagen, wäre auch eine Klassifizierung in die Kategorie „ausgestorben“ (extinct) denkbar.
Basilios Streifenmaus (Hybomys basilii) ist eine Nagetierart aus der Gattung der Streifenmäuse (Hybomys). Sie ist auf der Insel Bioko in Äquatorialguinea endemisch. Ursprünglich wurde sie als Unterart der Einstreifenmaus (Hybomys univittatus) beschrieben, erhielt jedoch 1985 den Status einer eigenständigen Art. Das Artepitheton ehrt den spanischen Zoologen Padre Aurelio Basilio, der lange Zeit Forschungen in Äquatorialguinea betrieb.
Father Basilio's striped mouse or the Bioko hybomys (Hybomys basilii) is a species of rodent in the family Muridae. It is found only in Equatorial Guinea. Its natural habitat is subtropical or tropical moist montane forest. It is threatened by habitat loss.
Father Basilio's striped mouse or the Bioko hybomys (Hybomys basilii) is a species of rodent in the family Muridae. It is found only in Equatorial Guinea. Its natural habitat is subtropical or tropical moist montane forest. It is threatened by habitat loss.
Hybomys basilii es una especie de roedor de la familia Muridae.
Se encuentra solo en la isla de Bioko (Fernando Póo), en Guinea Ecuatorial.
Su hábitat natural son: Clima tropical o subtropical, montañas húmedas.
Se encuentra amenazada de extinción por la pérdida de su hábitat natural.
Hybomys basilii Hybomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Hybomys basilii Hybomys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Hybomys basilii (Eisentraut, 1965) è un roditore della famiglia dei Muridi endemico dell'isola di Bioko.[1][2]
Roditore di medie dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 118 e 160 mm, la lunghezza della coda tra 90 e 132 mm, la lunghezza del piede tra 29 e 33 mm, la lunghezza delle orecchie tra 15 e 20 mm e un peso fino a 95 g.[3]
La pelliccia è lunga, soffice e brillante. Le parti dorsali sono bruno-rossastre scure, con dei riflessi bruno-giallastri e con la base dei peli grigia, mentre le parti ventrali sono grigio-biancastre, con la base dei peli grigia. Talvolta è presente una sottile striscia dorsale nera. La coda è leggermente più corta della testa e del corpo. I maschi sono leggermente più grandi delle femmine.
È una specie terricola e notturna, sebbene sua attiva anche di giorno.
Femmine gravide sono state catturate in ottobre e dicembre. Danno alla luce 1-2 piccoli alla volta.
Questa specie è endemica degli altopiani dell'isola di Bioko, Guinea Equatoriale.
Vive nelle fitte foreste montane ed ai margini forestali di fattorie tra 450 e 2.000 metri di altitudine.
La IUCN Red List, considerato l'areale limitato e il continuo declino nell'estensione e la qualità del proprio habitat forestale montano, classifica H.basilii come specie in pericolo (EN).[1]
Hybomys basilii (Eisentraut, 1965) è un roditore della famiglia dei Muridi endemico dell'isola di Bioko.
Hybomys basilii is een knaagdier uit het geslacht Hybomys dat voorkomt op het eiland Bioko, dat tot Equatoriaal-Guinea behoort. Deze soort is oorspronkelijk beschreven als een ondersoort van Hybomys univittatus, maar later als een aparte soort erkend op basis van morfometrische gegevens.
Bronnen, noten en/of referentiesGórolasek wyspowy[3] (Hybomys basilii) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący wyłącznie na wyspie Bioko w Gwinei Równikowej[2][4].
Gryzoń ten został opisany w 1965 roku przez Martina Eisentrauta jako podgatunek górolaska dżunglowego (Hybomys univittatus)[5]. Miejsce typowe to Moca na wyspie Bioko, na wysokości 1200 m n.p.m.[4] W 1985 roku Erik Van der Straeten przeprowadził analizę morfometryczną tych gryzoni i uznał, że H. basilii jest odrębnym gatunkiem[6][4]. W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” gatunkowi temu nadano nazwę górolasek wyspowy[3].
Górolasek wyspowy jest endemitem Gwinei Równikowej, występuje na wyspie Bioko. Jest spotykany od 450 do 2000 m n.p.m. Znane osobniki zostały schwytane na skraju lasu w pobliżu farm[2][7].
Jest to średniej wielkości, ciemno ubarwiona mysz. Jego ciało wraz z głową ma długość 118–160 mm (średnio 137 mm), ogon ma 90–132 mm (średnio 114,3 mm), a długość tylnej stopy to 29–33 mm (śr. 31,2 mm). Masa ciała to 70–95 g, średnio 86,2 g. Samce są nieco większe od samic. Górolasek wyspowy ma większe średnie rozmiary od gatunków żyjących na kontynencie. Ma długie, miękkie i błyszczące futro. Grzbiet jest ciemny, rudobrązowy, z żółtobrązowymi plamkami. Czarny pasek od nasady ogona do połowy grzbietu jest słabo zaznaczony, może nie być widoczny. Włosy są szare u nasady, z czarnym czubkiem. Spód ciała jest białoszary, zwykle tylko w pobliżu linii środkowej; występują tam włosy o szarej nasadzie i jasnoszarym lub białym czubku[7].
Górolasek wyspowy prowadzi naziemny, głównie nocny tryb życia. Samice w ciąży były chwytane w październiku i grudniu; w miocie rodzi się jedno lub dwa młode[7].
Gatunek jest znany z 36 okazów, schwytanych na początku lat 1960. Liczebność i trend rozwoju populacji nie są znane. Znaczna część sprzyjającego mu środowiska została zniszczona przez wylesianie, rozwój plantacji kakaowców i inną działalność rolniczą. Na wyspie istnieją dwa obszary chronione, jednak nie są one efektywnie zarządzane i nie wiadomo, czy górolaski wyspowe żyją, bądź żyły w którymkolwiek z nich. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje górolaska wyspowego za gatunek zagrożony wyginięciem[2].
Górolasek wyspowy (Hybomys basilii) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący wyłącznie na wyspie Bioko w Gwinei Równikowej.
Hybomys basilii[2] är en däggdjursart som beskrevs av Martin Eisentraut 1965. Hybomys basilii ingår i släktet Hybomys och familjen råttdjur.[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som starkt hotad.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3]
Denna gnagare förekommer på ön Bioko (Ekvatorialguinea). Den lever i regioner som ligger 450 till 2000 meter över havet. Individer hittades vid skogskanter och på jordbruksmark nära skogar.[1]
Wikispecies har information om Hybomys basilii.
Hybomys basilii är en däggdjursart som beskrevs av Martin Eisentraut 1965. Hybomys basilii ingår i släktet Hybomys och familjen råttdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som starkt hotad. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Denna gnagare förekommer på ön Bioko (Ekvatorialguinea). Den lever i regioner som ligger 450 till 2000 meter över havet. Individer hittades vid skogskanter och på jordbruksmark nära skogar.
Hybomys basilii là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Eisentraut mô tả năm 1965.[1]
Hybomys basilii là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Eisentraut mô tả năm 1965.
비오코줄무늬쥐(Hybomys basilii)는 쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 적도기니에서만 발견된다.[1] 자연 서식지는 아열대 또는 열대 기후 지역의 습윤 산지 숲이다. 서식지 감소로 위협을 받고 있다.
보통 크기의 설치류로 몸통 길이가 118~160mm이고 꼬리 길이는 90~132mm이다. 발 길이는 29~33mm이고 귀 길이는 15~20mm, 몸무게는 최대 95g이다.[3] 털은 길고 부드러우며 반짝인다. 등 쪽 털은 짙은 적갈색이고 배 쪽은 회색빛의 희끄무레한 색을 띤다. 수컷이 암컷보다 약간 크다.
땅 위에서 주로 생활하는 육상성 동물이고 야행성 동물이지만 낮 시간에 활동적으로 움직이기도 한다. 10월과 12월 사이에 새끼를 밴 암컷이 발견된다. 한 번에 1~2마리의 새끼를 낳는다.
적도 기니의 비오코섬 고지대의 토착종이다. 해발 450m와 2,000m 사이의 울창한 산지림과 농장의 숲 가장자리에서 서식한다.
