El lloro becgròs de corona blava (Tanygnathus lucionensis) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita zones boscoses i terres de conreu de les Filipines i algunes illes properes.
El lloro becgròs de corona blava (Tanygnathus lucionensis) és un ocell de la família dels psitàcids (Psittacidae) que habita zones boscoses i terres de conreu de les Filipines i algunes illes properes.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Parot gwarlas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: parotiaid gwarlas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tanygnathus lucionensis; yr enw Saesneg arno yw Blue-naped parrot. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. lucionensis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r parot gwarlas yn perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Conwra clustfelyn Ognorhynchus icterotis Conwra euraid Guaruba guarouba Conwra Patagonia Cyanoliseus patagonus Conwra talcen glas Aratinga acuticaudata Corbarot Bourke Neopsephotus bourkii Macaw Spix Cyanopsitta spixii Macaw torgoch Orthopsittaca manilatus Macaw ysgwyddgoch Diopsittaca nobilis Parot cwta Graydidascalus brachyurus Parot wyneblas Northiella haematogasterAderyn a rhywogaeth o adar yw Parot gwarlas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: parotiaid gwarlas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Tanygnathus lucionensis; yr enw Saesneg arno yw Blue-naped parrot. Mae'n perthyn i deulu'r Parotiaid (Lladin: Psittacidae) sydd yn urdd y Psittaciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. lucionensis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
The blue-naped parrot (Tanygnathus lucionensis), also known as the blue-crowned green parrot, Luzon parrot, the Philippine green parrot, and locally known as pikoy, is a parrot found throughout the Philippines.
In 1760 the French zoologist Mathurin Jacques Brisson included a description of the blue-naped parrot in his Ornithologie based on a specimen collected on the island of Luzon in the Philippines. He used the French name Le perroquet de l'Isle de Luçon and the Latin name Psittacus lucionensis.[2] Although Brisson coined Latin names, these do not conform to the binomial system and are not recognised by the International Commission on Zoological Nomenclature.[3] When in 1766 the Swedish naturalist Carl Linnaeus updated his Systema Naturae for the twelfth edition he added 240 species that had been previously described by Brisson.[3] One of these was the blue-naped parrot. Linnaeus included a terse description, used the binomial name Psittacus lucionensis and cited Brisson's work.[4] The specific name lucionensis is from Luzon in the Philippines.[5] This species is now placed in the genus Tanygnathus which was introduced by the German naturalist Johann Wagler in 1832.[6]
There are four subspecies:[7]
This is a medium size parrot, around 31 cm (12 in) in length, primarily green except for a light blue rear crown and nape, pale blue lower back and rump, scalloped shoulders with orange-brown on black coverts, and blackish underwings with green underwing coverts.[8]
The species is widespread throughout the Philippines, including the Talaud Islands and islands off north and east Borneo (with introduced population in Borneo itself, e.g. Kota Kinabalu). It is found in secondary forest, at forest edges and in plantations at elevations of up to 1000 m. Flock size is usually under a dozen. The blue-naped parrot feeds on mangoes, berries, seeds, nuts and grains. It nests in tree holes.[1]
Habitat loss and trapping have made this species scarce on most islands except Mindoro and Palawan.[1] The Katala Foundation has raised concerns over the increasing illegal trade of this bird on Palawan.[9]
In Luzon, the Philippines
The blue-naped parrot (Tanygnathus lucionensis), also known as the blue-crowned green parrot, Luzon parrot, the Philippine green parrot, and locally known as pikoy, is a parrot found throughout the Philippines.
El loro nuquiazul (Tanygnathus lucionensis)[2] es una especie de ave psittaciforme de la familia Psittaculidae endémica del archipiélago filipino.
El loro nuquiazul mide alrededor de 31 cm de largo. No presenta dimorfismo sexual. Su plumaje es principalmente verde, excepto en la parte posterior del píleo, la nuca y el obispillo que son de color azul claro, aunque algunas subespecie presentan las alas con un patrón de plumas negruzcas algunas con bordes verdes que rodean a coberteras de color castaño anaranjado. Posee un pico rojo, robusto y muy curvado hacia abajo. Sus patas son grisáceas. Los juveniles carecen prácticamente de mancha azul en la cabeza.
Se encuentra en el archipiélago filipino, incluidas las islas Talaud y Sangihe situadas al noreste de Borneo y que pertenecen a Indonesia, y también existe una población introducida en el norte de la propia isla de Borneo alrededor de Kota Kinabalu.
Se encuentra en los bosques secundarios tropicales, los márgenes del bosque y las plantaciones hasta los 300 m de altitud. La perdida de hábitat y las capturas para usarlos como mascotas lo han convertido en escaso en muchas islas excepto en Mindoro y Palawan. Aunque la Fundación Katala, dedicada a la conservación de la naturaleza, ha alertado por el aumento del tráfico ilegal de esta ave en Palawan.[3]
Suele observarse en bandadas pequeñas de menos de una docena de individuos. Se alimenta de frutos y semillas.
Suelen reconocerse tres subespecies:
El loro nuquiazul (Tanygnathus lucionensis) es una especie de ave psittaciforme de la familia Psittaculidae endémica del archipiélago filipino.
Tanygnathus lucionensis Tanygnathus generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Tanygnathus lucionensis Tanygnathus generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Filippiiniennokkakaija (Tanygnathus lucionensis) on harvinaistuva aasialainen kaija.
Linnun pituus on noin 31 cm ja paino 200–230 g. Sen höyhenpuku on enimmäkseen vihreä, niska ja takaraivo ovat siniset ja siiven yläpeitinhöyhenet mustan ja oransiinkirjavat vatsapuoli on kellanvihreä. Nokka on punainen, koivet vihertävänharmaat ja iiris vaaleankeltainen. Nuori lintu on kauttaaltaan tummemman vihreä.
Filippiiniennokkakaijat elävät Filippiinien saarilla, Borneon itä- ja pohjoispuolen saarilla, sekä Sulawesin pohjoispuolen saarilla Indonesiassa ja Malesiassa. Lajista tunnetaan kolme alalajia: lucionensis Luzonin ja Mindoron saarilla, hybridus Polillossa ja talautensis eteläisillä saarilla. Populaation koon arvioidaan jäävän alle 10 000 yksilön. Metsien hakkuut ja raivaukset viljelysmaiksi sekä kaupallinen lemmikkieläinpyynti uhkaavat hävittää lajin.
Sitä tavataan vuoristometsissä 1 000 m korkeudelle merenpinnasta, paikoin myös kookospalmuviljelmillä.
Pesä on vanhan puun kolossa tai onkalossa. Munamäärä on yleensä kaksi, joskus kolme.
Ruokavalio koostuu hedelmistä, marjoista, siemenistä, pähkinöistä sekä viljasta, ja paikoin laji on haittaeläin viljanviljelyalueilla.
Filippiiniennokkakaija (Tanygnathus lucionensis) on harvinaistuva aasialainen kaija.
Tanygnathus lucionensis
La Perruche de Luçon (Tanygnathus lucionensis) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Psittacidae.
Cet oiseau mesure environ 31 cm de long. Son plumage est vert avec des écailles brunes sur les ailes, la nuque bleu ciel, le bec rouge orangé, les iris jaunes et les pattes rosées.
Cette espèce ne présente pas de dimorphisme sexuel.
La Perruche de Luçon est représentée par trois sous-espèces très proches :
Cet oiseau vit surtout dans les épaisses forêts primaires de plaine vers 1 000 m d'altitude mais peut également être observé dans des milieux plus ouverts comme les forêts secondaires et les cultures.
La Perruche de Luçon peuple les Philippines et les îles au nord-est de Bornéo.
Cette espèce se déplace généralement en groupes de 10 à 20 individus.
Cet oiseau consomme essentiellement des fruits, des baies, des graines et des noix.
Cette espèce édifie son nid dans les troncs creux où elle se reproduit en mai et juin.
Tanygnathus lucionensis
La Perruche de Luçon (Tanygnathus lucionensis) est une espèce d'oiseau appartenant à la famille des Psittacidae.
Betet-kelapa filipina (Tanygnathus lucionensis), juga diketahui sebagai Nuri-hijau Mahkota-biru, Nuri luzon, Nuri-hijau filipina, dan bahasa lokalnya adalah Pikoy, adalah nuri yang ditemukan di seluruh Filipina termasuk Pulau Talaud dan pulau-pulau di timur dan utara Borneo (dengan populasi yang terintroduksi di pulau Kalimantan itu sendiri, misalnya Kota Kinabalu).
Betet-kelapa filipina (Tanygnathus lucionensis), juga diketahui sebagai Nuri-hijau Mahkota-biru, Nuri luzon, Nuri-hijau filipina, dan bahasa lokalnya adalah Pikoy, adalah nuri yang ditemukan di seluruh Filipina termasuk Pulau Talaud dan pulau-pulau di timur dan utara Borneo (dengan populasi yang terintroduksi di pulau Kalimantan itu sendiri, misalnya Kota Kinabalu).
Il pappagallo nucazzurra (Tanignathus lucionensis (Linnaeus, 1766)) è un uccello della famiglia Psittaculidae.[2]
Il pappagallo nucazzurra (Tanignathus lucionensis (Linnaeus, 1766)) è un uccello della famiglia Psittaculidae.
Burung Bayan Tengkuk Biru (bahasa Inggeris: Blue-naped Parrot) ialah salah satu daripada haiwan yang terdapat di Malaysia. Nama sainsnya Tanygnathus lucionensis. [1]
Malaysia merupakan salah satu daripada 12 negara yang telah diiktiraf sebagai kepelbagaian raya "mega diversity" dari segi bilangan dan kepelbagaian flora dan fauna dengan 15,000 spesies pokok berbunga yang diketahui, 286 spesies mamalia, lebih 1,500 vertebrata darat, lebih 150,000 spesies invertebrata, lebih 1000 spesies rama-rama dan 12,000 spesies kupu-kupu, dan lebih 4,000 spesies ikan laut.
Spesies ini tersebar meluas di pulau-pulau di utara dan timur Borneo (dan sebagai spesies diperkenal di Borneo itu sendiri contohnya Kota Kinabalu.) Ia juga terdapat di seluruh Filipina, termasuk kepulauan Talaud. Ia didapati dalam hutan sekunder, di tepi hutan dan di ladang-ladang pada ketinggian sehingga 1,000 meter. Saiz kawanan burung biasanya kurang dari satu dozen.
Burung Bayan Tengkuk Biru merupakan sejenis nuri saiz sederhana (31 cm), dengan keseluruhannya badannya bewarna hijau kecuali biru lembut belakang kepala dan tengkuk, biru pucat pada bahagian belakang dan bontot, bahu beralun dengan bulu pelepah perang-oren atas hitam, dan bahagian bawah sayap kehitaman dengan bulu penutup hijau bawah sayap.[2]
Burung Bayan Tengkuk Biru membiak dengan cara bertelur. Telur yang dihasilkan mempunyai cangkerang keras di dalam sarang yang dibinanya. Burung Bayan Tengkuk Biru memakan mangga, buah, biji, kacang dan bijirin. Ia bersarang dalam lubang pokok.[3]
Burung Bayan Tengkuk Biru merupakan haiwan yang dilindungi di Malaysia dan memerlukan lesen pemburuan untuk memburunya. Di Filipina kehilangan habitat dan penangkapan menjadikan spesies ini jarang di kebanyakan pulau kecuali Mindoro dan Palawan.[3] Yayasan Katala telah menyuarakan kebimbangan mengenai peningkatan perdagangan haram burung ini di Palawan.[4]
Di Luzon, Filipina
Pada masa kini terdapat lima There subspesies yang diakui. Yang lain biasanya tidak dianggap rasmi.
Burung Bayan Tengkuk Biru (bahasa Inggeris: Blue-naped Parrot) ialah salah satu daripada haiwan yang terdapat di Malaysia. Nama sainsnya Tanygnathus lucionensis.
Malaysia merupakan salah satu daripada 12 negara yang telah diiktiraf sebagai kepelbagaian raya "mega diversity" dari segi bilangan dan kepelbagaian flora dan fauna dengan 15,000 spesies pokok berbunga yang diketahui, 286 spesies mamalia, lebih 1,500 vertebrata darat, lebih 150,000 spesies invertebrata, lebih 1000 spesies rama-rama dan 12,000 spesies kupu-kupu, dan lebih 4,000 spesies ikan laut.
De blauwnekpapegaai (Tanygnathus lucionensis) is een papegaai die bijna-endemisch is voor de Filipijnen. Deze papegaai komt verder nog voor op de Talaud-eilanden en op eilanden ten noorden en oosten van Borneo. De vogel werd al in 1766 door Carolus Linnaeus als Psittacus lucionensis opgenomen in zijn Systema naturae.[2] De Filipijnse naam voor deze vogel is Loro.
De blauwnekpapegaai is een papegaai van gemiddelde grootte, inclusief staart gemiddeld 32 centimeter en heeft verder een vleugellengte van 19 centimeter. De mannetjes en vrouwtjes lijken sterk op elkaar. De drie ondersoorten verschillen wat in grootte, kleur en de hoeveelheid blauw in de nek. Bij A. argentata salvadorii zijn de plek voor de ogen, de voorzijde en de zijkanten van de kop blauwgroen. Boven de snavel zit een zwarte plek. De kruin en nek zijn felblauw. De rest van de blauwnekpapegaai is groen in diverse tinten. De buitenste en middelste veren van de vleugels hebben een zwart tot goud kleurige rand. De snavel is rood, waarbij het uiteinde wat valer of geel is. De ogen van het vrouwtje zijn geel, die van met mannetje witachtig geel met een gele ring. De poten zijn olijfgroen tot zwart.
Er zijn 4 ondersoorten bekend:
De blauwnekpapegaai komt voor in bossen en bosranden tot zo'n 1000 meter boven zeeniveau. Een enkele keer zijn ze ook te zien in boomgaarden en op akkerland. Ze zijn meestal alleen of in paartjes.
Deze vogelsoort paart van april tot en met juni. blauwnekpapegaaien maken hun nesten in holle bomen, gewoonlijk aan de bosranden of bij open stukken.
De grootte van de populatie werd in 2017 door BirdLife International geschat op 1,5 tot 7 duizend individuen en de populatie-aantallen nemen af door vangst voor de kooivogelhandel en door habitatverlies. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN. Er gelden beperkingen voor de handel in deze papegaai, want de soort staat in de Bijlage II van het CITES-verdrag.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe blauwnekpapegaai (Tanygnathus lucionensis) is een papegaai die bijna-endemisch is voor de Filipijnen. Deze papegaai komt verder nog voor op de Talaud-eilanden en op eilanden ten noorden en oosten van Borneo. De vogel werd al in 1766 door Carolus Linnaeus als Psittacus lucionensis opgenomen in zijn Systema naturae. De Filipijnse naam voor deze vogel is Loro.
Blånackad papegoja[2] (Tanygnathus lucionensis) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.[3]
Blånackad papegoja delas in i fyra underarter:[3]
Vissa urskiljer även underarten horrisonus som förekommer på ön Maratua utanför östra Borneo.[4]
IUCN kategoriserar arten som nära hotad.[1]
Blånackad papegoja (Tanygnathus lucionensis) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.
Tanygnathus lucionensis là một loài chim trong họ Psittacidae.[2]
Hiện tại có năm phân loài được công nhận. Các loài khác tựu chung bị coi là không có căn cứ.
Tại Luzon thuộc Philippines
Tanygnathus lucionensis là một loài chim trong họ Psittacidae.