El lori vermell [1] ( Eos bornea ) és una espècie d'au de la família dels lloros (Psittacidae). És endèmica dels boscos i matolls tropicals i subtropicals de les Moluques.
Encara que no es considera amenaçada, està protegida pel tractat CITES. És una espècie valorada com a mascota i des de 1981 s'han comptabilitzat gairebé 100.000 exemplars en el comerç internacional.[2]
Té descrites dos subespècie s:[3]
El lori vermell ( Eos bornea ) és una espècie d'au de la família dels lloros (Psittacidae). És endèmica dels boscos i matolls tropicals i subtropicals de les Moluques.
Encara que no es considera amenaçada, està protegida pel tractat CITES. És una espècie valorada com a mascota i des de 1981 s'han comptabilitzat gairebé 100.000 exemplars en el comerç internacional.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Lori goch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: lorïaid cochion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Eos bornea; yr enw Saesneg arno yw Red lory. Mae'n perthyn i deulu'r Lorïaid (Lladin: Loridae) sydd yn urdd y Psittaciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn E. bornea, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r lori goch yn perthyn i'r genws Eos, yn nheulu'r Lorïaid (Lladin: Loridae). Dyma aelodau eraill y genws:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Lori adeinddu Eos cyanogenia Lori glustlas Eos semilarvata
.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Lori goch (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: lorïaid cochion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Eos bornea; yr enw Saesneg arno yw Red lory. Mae'n perthyn i deulu'r Lorïaid (Lladin: Loridae) sydd yn urdd y Psittaciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn E. bornea, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Lori červený (Eos bornea, občas také Eos rubra) je jasně zbarvený pták z čeledi Psittaculidae. Dorůstá průměrně 31 cm a je téměř celý červený, výjimkou je pouze modré a černé opeření na hřbetě a křídlech a červenohnědý ocas. Je endemitem pro souostroví Moluky a několik obklopujících ostrovů v Indonésii, kde obývá vlhké nížinné a tropické mangrovové lesy.
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Red Lory na anglické Wikipedii.
Obrázky, zvuky či videa k tématu lori červený ve Wikimedia Commons
Galerie lori červený ve Wikimedia Commons
Lori červený (Eos bornea, občas také Eos rubra) je jasně zbarvený pták z čeledi Psittaculidae. Dorůstá průměrně 31 cm a je téměř celý červený, výjimkou je pouze modré a černé opeření na hřbetě a křídlech a červenohnědý ocas. Je endemitem pro souostroví Moluky a několik obklopujících ostrovů v Indonésii, kde obývá vlhké nížinné a tropické mangrovové lesy.
ఎర్ర లోరీ (ఇయోస్ బోర్నియా లేదా ఇయోస్ రుబ్రా)అనేది ప్సిట్టాసిడాయే కుటుంబానికి చెందిన ఒక చిలుక ప్రజాతి. [1].ఈ చిలుక ఇండోనేషియాలోని మలుక్కాస్, దాని చుట్టుపక్కల దీవులకి పరిమితమైనది.వీటి సహజ సిద్ధమైన నివాస స్థానాలు ఉష్ణ మండల లోతట్టు చిత్తడి అడవులు,ఉష్ణ మండల మడ అడవులు. ఎర్ర లోరీ అనేది సాధారణంగా ఇళ్ళలో పెంచే లోరీ.ఈ తెలివైన చిలుక ఎంతో అందంగా,రంగు రంగులుగా,చలాకీగా ఉంటుంది.ఎర్ర లోరీలు సాధారణంగా ఎర్రగా ఉండి కొంత నలుపు,నెమలి కంఠం రంగు మచ్చలతో ఉంటాయి.రెక్కలు,నుదురు మీద ఉండే మచ్చలు ప్రతీ దానికీ వేరు వేరుగా ఉంటాయి.తోక ముదురు ఎరుపు రంగులో ఉంటుంది.వాటి పరిమాణం 10-12 ఇంచుల పొడవు కలిగి ఉంటుంది.ముక్కు నారింజ రంగులో ఉంటుంది. ఉపప్రజాతులు అయిన బురు ఎర్ర లోరీ (ఇయోస్ బోర్నియా క్యానోనోథస్) ఇంకా ముదురు ఎరుపు రంగులో ఉంటుంది.ఈ రెండు జాతులనూ గుర్తించటంలో కొంత గందరగోళం ఏర్పడుతూ ఉంటుంది.ఈ రెండు జాతుల కలయికతో ఏర్పడ్డ చిలుకలు కూడా ఉండటంతో పెంచేవారికి రెండిటి మధ్య గుర్తించటానికి ఒక చక్కని తేడా లేకుండా పోయింది.మిగిలిన రెండు ఉపప్రజాతులు కొచెం అరుదు.రోథ్ఛైల్డ్స్ ఎర్ర లోరీ (ఇయోస్ బోర్నియా రోథ్ఛైల్డి), బెర్నస్టైన్స్ ఎర్ర లోరీ (ఇయోస్ బోర్నియా బెర్నస్టైని).
ఎర్ర లోరీ సుమారు 31 సెం.మీ. (12 ఇంచులు)పొడవు ఉంటుంది.ఎక్కువ శాతం ఎర్రగా ఉంటుంది.పై భాగం పూర్తి ఎరుపు.రెక్కల మీద,వీపు మీద నల్ల,నీలం మచ్చలు ఉంటాయి.తోక కుంకుమ రంగులో ఉండి,లోపలి వైపునీలం రంగు ఉంటుంది. ముక్కు నారింజ రంగులో,కాళ్ళు బూడిద రంగులో ఉంటాయి.కంటి పాపలు బెర్నస్టైని రకంలో ఊదా రంగులోనూ,మిగిలిన వాటిలో ఎర్ర రంగులోనూ ఉంటాయి.కింది దవడ దగ్గర ఈకలు లేని చర్మం ఉండదు.ఆడ వాటికి,మగ వాటికి బాహ్య రూపంలో తేడా ఉండదు.పిల్లలు,లేత రంగులో ఉండి,ముక్కు,కంటి పాపలు ఊదా రంగులో ఉంటాయి.[1]
_Jurong_Bird_Park-3.jpg)
_Jurong_Bird_Park2-3c.jpg)
Kuala Lumpur Bird Park, Malaysia
Jurong BirdPark, Singapore
Feeding Ardastra Gardens, Zoo and Conservation Centre, Nassau, Bahamas
_-two_on_food_tray.jpg)
|dateformat= ignored (help); Cite web requires |website= (help)
The red lory (Eos bornea) is a species of parrot in the family Psittaculidae. It is the second-most commonly kept lory in captivity, after the rainbow lorikeet.
In 1751 the English naturalist George Edwards included an illustration and a description of the red lory in the fourth volume of his A Natural History of Uncommon Birds. He used the English name "The long-tailed scarlet lory". Edwards based his hand-coloured etching on a stuffed specimen that he had purchased from a toyshop in London. He was uncertain of its origin. Edward gave his specimen to the collector Hans Sloane and subsequently a visitor to Sloane's house suggested that the bird may have come from Borneo.[2] When in 1758 the Swedish naturalist Carl Linnaeus updated his Systema Naturae for the tenth edition, he placed the red lory with the other parrots in the genus Psittacus. Linnaeus included a brief description, coined the binomial name Psittacus borneus and cited Edwards' work.[3] The red lory is now one of six species placed in the genus Eos that was introduced by the German naturalist Johann Georg Wagler in 1832.[4][5] The genus name is from the Ancient Greek eōs meaning "dawn". The specific epithet borneus, bornea is a toponym from Borneo. This is an error as the species does not occur on the island.[6]
There is some uncertainty as to whether Edwards' plate actually depicts a red lory and the binomial name Eos rubra (Gmelin, 1788) has sometimes been used for this species.[5][7]
The word "lory" comes from the Malay lūri, a name used for a number of species of colourful parrots.[8] The name was used by the Dutch writer Johan Nieuhof in 1682 in a book describing his travels in the East Indies.[9] The spelling "laurey" was used by English naturalist Eleazar Albin in 1731 for a species of parrot from Brazil,[10] and then in 1751 Edwards used the spelling "lory" for five species of parrot from the East Indies. Edwards credited Nieuhof for the name.[11]
Two subspecies are recognised:[5]
The red lory is about 31 cm (12 in) long. They weigh 30-300 grams.[12] It is mostly red and all the plumage of the upper body is red. There are red, blue, and black marks on the back and wings, and the tail is reddish-brown with blue under-tail coverts. The beak is orange and the legs are grey. The irises are red except in E. b. bernsteini, which has brown irises. There is no bare skin at the base of the lower mandible. The male and female have identical external appearance. Juveniles are duller and have brown irises and a brownish beak.[13] Their bills are narrower and less powerful than other types of parrots and their gizzards are generally thin-walled and weak. A defining characteristic of a Lory is their brush tongues with papillae at the tips to help them feed on pollen and nectar.[14]
Lories and lorikeets live in Indonesia, New Guinea, Australia and the Pacific.[14] The red lory in particular is endemic to the Moluccas and surrounding islands in Indonesia. Its natural habitats are tropical moist lowland forests and tropical mangrove forests. It also was introduced to Taiwan.
This intelligent bird has a playful personality and a colourful appearance. They are often described as flamboyant, theatrical and pugnacious birds.[14] The subspecies, Buru red lory (Eos bornea cyanonothus) is darker, more maroon in colour, and is often confused in captivity with the nominate. Inadvertent interbreeding between the two subspecies has made a clear identification difficult for pet owners as hybrids can be found. The other two subspecies are not as common, Rothschild's red lory (Eos bornea rothschildi) and Bernstein's red lory (Eos bornea bernsteini). Lories are very intelligent, trainable, affectionate, playful and curious and they can display interesting behaviors. For example, some lories have wrapped themselves in a washcloth for sleeping or some sleep on their backs with their feet up in the air. When kept as a pet, they should be given toys (ropes, bells, balls, swings), chewing items and branches. They require much attention and care. They should be bathed frequently in a bird bath, bowl or shower, and they can be dried by the sun or by a blow drier. A moderate amount of their feathers should be clipped to prevent them from flying. Young birds must be socialized and exposed to new people and new things (new cages, toys, vet visits, wing and nail clippings). Outdoor housing is preferred, but if housed in cages, the cages must be large and cleaned often. They may be kept alone or with others, as long as they are closely monitored for signs of aggression. Mated pairs defend their territories forcefully.[12][15]
In the wild, lories eat nectar, pollen, fruits, and occasional insects. As pets they should be fed a good formulated diet. Smaller lories should be fed fresh nectar (commercial or home-made) daily. Larger birds can be fed pellets from a bird food company, or fruits and vegetables such as apples, pomegranates, papaya, grapes, cantaloupe, pineapple, figs, kiwi, and corn-on-the-cob. Lories can be given treats to reward positive behavior. Fresh, clean water should be provided daily.[12][15]
_Jurong_Bird_Park2-3c.jpg)
Jurong BirdPark, Singapore, Jurong
Jurong BirdPark. Video clip
The red lory (Eos bornea) is a species of parrot in the family Psittaculidae. It is the second-most commonly kept lory in captivity, after the rainbow lorikeet.
La Skarlata lorio, ankaŭ konata kiel Reĝa lorio aŭ Bornea lorio (Eos bornea aŭ Eos rubra)[1] estas specio de papago el familio Psittaculidae kaj subfamilio Loriinae. Ĝi estas endemia de la Molukoj kaj ĉirkaŭaj insuloj de Indonezio. Ties natura habitato estas tropikaj humidaj arbaroj de altaj teroj kaj manglejoj.
El lori rojo[2] (Eos bornea) es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittaculidae. Es endémica de los bosques y zonas de matorral húmedos tropicales de las islas Molucas meridionales y ha sido introducido en Singapur.[1] En la naturaleza, los loris se alimentan de néctar, polen, fruta y, en ocasiones, insectos.[cita requerida]
Aunque no se considera en peligro de extinción, está protegida por el tratado CITES. Es una especie valorada como mascota y desde 1981 se han contabilizado casi 100 000 ejemplares en el comercio internacional.[1]
Tiene descritas dos subespecies:[3]
El lori rojo mide unos 31 cm de longitud y pesa de 30 a 300 gramos. Es principalmente rojo y el plumaje de su parte superior es completamente rojos. Tiene marcas rojas, azules y negras en el lomo y las alas, y su cola es granate con partes azules. Su pico es naranja y las piernas, grises. Los iris son rojos. No tiene piel desnuda en la base de la mandíbula inferior. Hembras y machos tienen una apariencia externa idéntica. Los juveniles tienen un color más apagado y tienen iris y pico marrones. Sus picos son marrones y menos fuertes que los de otros tipos de loro y tienen las mollejas finas y débiles. Una característica de los loris es su lengua en forma de cepillo con papilas en la punta para ayudarle a alimentarse de polen y néctar.[4]
El lori rojo (Eos bornea) es una especie de ave psitaciforme de la familia Psittaculidae. Es endémica de los bosques y zonas de matorral húmedos tropicales de las islas Molucas meridionales y ha sido introducido en Singapur. En la naturaleza, los loris se alimentan de néctar, polen, fruta y, en ocasiones, insectos.[cita requerida]
Aunque no se considera en peligro de extinción, está protegida por el tratado CITES. Es una especie valorada como mascota y desde 1981 se han contabilizado casi 100 000 ejemplares en el comercio internacional.
Tiene descritas dos subespecies:
E. b. bornea (Linnaeus, 1758) E. b. cyanonotha (Vieillot, 1818)Eos bornea Eos generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Eos bornea Eos generoko animalia da. Hegaztien barruko Psittacidae familian sailkatua dago.
Punaluri (Eos bornea) on punalurien sukuun kuuluva papukaija. Lajista käytetään myös nimeä Eos rubra .
Linnun pituus on noin 31 cm. Aikuisen linnun höyhenpuku on yleisväriltään punainen. Käsisulat ja kyynärsulkien kärjet ovat mustat. Isojen peitinhöyhenten reunat ovat sinimustat, alimmat tertiaalit ja pyrstön alapeitinhöyhenet siniset. Pyrstö on yläpuolelta punaruskea ja alapuolelta himmeän punainen. Nokka on oranssinpunainen, iiris punainen ja koivet tummanharmaat.
Nuoret linnut ovat himmeämmän punaisia, korvan peitinhöyhenet ovat joskus heikosti sinertävät, pyrstön alapeitinhöyhenet ovat punaiset ja vatsahöyhenet sinireunaiset. Hyvin nuoren linnun nokka on mustahko. Sukupuolet ovat samannäköisiä.[2]
Punaluri esiintyy Indonesian kaakkoisnurkassa Amboinan, Saparuan, Burun, Ceramin, Ceramlautin sekä Watubela ja Kai saarilla. Neljä tunnettua alalajia elävät eri saarilla. Alalajien rothschildi ja bernsteini välinen ero on häilyvä, sillä välimuotoja esiintyy.[2]
Punalurin esiintymisalue on 20 000–50 000 neliökilometriä ja sen kanta on elinvoimainen.[1]
Punalurit elävät metsissä, erityisesti mangrovemetsissä, aina 1 250 metrin korkeuteen saakka.[2]
Ilmeisesti yksiavioinen. Pesintä tunnetaan puutteellisesti. Pesä sijaitsee korkealla puunkolossa. Pesintää tapahtuu ainakin marras-joulukuussa. Vankeudessa pesinyt naaras muni 2 munaa ja poikaset lähtivät pesästä 7 ja 9 viikon ikäisinä.[2]
Punalurit liikkuvat meluisissa parvissa, joissa on tavallisesti vähintään 20 yksilöä, ja ne ruokailevat enimmäkseen puiden (muun muassa Erythrina ja Eugenia lajien) latvuksissa. Ne syövät kukkia, siitepölyä, mettä, hedelmiä ja hyönteisiä, ja niiden nokka ja kieli ovat erilaistuneet siten, että nokka on kapea ja kielen päässä on eräänlainen harja.[2]
Punaluri (Eos bornea) on punalurien sukuun kuuluva papukaija. Lajista käytetään myös nimeä Eos rubra .
Eos bornea
Le Lori écarlate (Eos bornea [ Linnaeus, 1758 ] ou Eos rubra Gmelin) est une espèce d'oiseau de la famille des Psittacidae.
Il est endémique de l'Indonésie.
Il vit dans les forêts tropicales humides côtières et les forêts de mangrove.
Eos bornea
Le Lori écarlate (Eos bornea [ Linnaeus, 1758 ] ou Eos rubra Gmelin) est une espèce d'oiseau de la famille des Psittacidae.
Il lori rosso (Eos bornea Linnaeus, 1758) è un uccello della famiglia degli Psittaculidi.[2]
La taglia è 31 cm. Si tratta di un pappagallo dalla forma slanciata, con coda corta e forti ali che lo rendono ottimo volatore. Come tutti gli appartenenti al genere Eos, ha una colorazione sgargiante: la base è di un rosso acceso omogeneo, con striature blu e nere su ali e sottocoda. Il becco è arancio vivo, e l'occhio è scuro cerchiato di arancio. Le forti zampe sono grigio piombo. Non c'è dimorfismo sessuale e i soggetti immaturi si presentano simili agli adulti, ma con i colori più opachi, e spesso presentano la punta delle penne nera in modo tale che il piumaggio generale sembra a chiazze[3].
Predilige le zone ricche di vegetazione, anche per le sue esigenze dietetiche: fiori, da cui estrae abilmente nettare e polline, frutta, germogli freschi e qualche insetto o invertebrato (soprattutto nel periodo riproduttivo). Ama le foreste rivierasche di mangrovie e palme e le foreste primarie. È stato localizzato fino a 1250 metri sul livello del mare. È gregario e chiassoso, abbastanza socievole e vive in gruppi normalmente di una ventina di individui. La nidificazione inizia a ottobre-novembre. Il nido viene collocato nel cavo di un albero dove la femmina depone in genere 2 uova che cova per 24 giorni. I piccoli sono indipendenti a circa 9 settimane.
È diffuso in alcune isole indonesiane e a ovest della Nuova Guinea.
Oltre alla sottospecie nominale è stata descritta la sottospecie E. b. cyanonotha (Vieillot), che presenta il piumaggio molto più scuro della sottospecie nominale.[2]
Il lori rosso (Eos bornea Linnaeus, 1758) è un uccello della famiglia degli Psittaculidi.
De rode lori (Eos bornea) is een vogel uit de familie papegaaien van de Oude Wereld (Psittaculidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Psittacus borneus in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2]
De vogel is 31 cm lang, overwegend rood, met een oranje snavel. Rond het oog is de huid kaal en donkergrijs. De vleugeldekveren hebben zwarte uiteinden, de handpennen zijn zwart met een rode "spiegel". De armpennen en onderstaartdekveren zijn blauw. De staart is dofrood en de poten zijn donkergrijs.[3]
Het voedsel bestaat hoofdzakelijk uit nectar, stuifmeel, vruchten en zaden. Hebben ze eenmaal een partner, dan blijven ze deze hun hele leven trouw.
Deze soort is endemisch op de Molukken en telt 2 ondersoorten:
Het leefgebied bestaat uit secundair bos in middengebergte tot 1800 m (op Buru), maar vooral uit laaglandbos, mangrovebos en kokospalmplantages.[3]
De rode lori heeft een klein verspreidingsgebied en daardoor is de soort gevoeliger voor uitsterven dan een soort met een groot verspreidingsgebied. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. De vogel is plaatselijk nog talrijk, maar gaat in aantal achteruit, vooral door grootschalige vangst voor de kooivogelhandel. Sinds 1981 is de handel aan beperkingen onderhevig want de soort staat in Bijlage II van het CITES-verdrag. Deze lori staat als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe rode lori (Eos bornea) is een vogel uit de familie papegaaien van de Oude Wereld (Psittaculidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Psittacus borneus in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.
O papagaio-escarlate, lóris-vermelho ou lóris-borneo (Eos bornea) é uma espécie de papagaio na família Psittaculidae. É endêmica da Indonésia. Seu habitat natural são os manguezais tropicais e planícies tropicais.
https://avibase.bsc-eoc.org/species.jsp?lang=PT&avibaseid=1A4139ABC2A98BC3
O papagaio-escarlate, lóris-vermelho ou lóris-borneo (Eos bornea) é uma espécie de papagaio na família Psittaculidae. É endêmica da Indonésia. Seu habitat natural são os manguezais tropicais e planícies tropicais.
Röd lori[2] (Eos bornea) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.[3]
Röd lori delas in i två underarter:[3]
Wikimedia Commons har media som rör rödlori.
Wikispecies har information om Eos bornea.
Röd lori (Eos bornea) är en fågel i familjen östpapegojor inom ordningen papegojfåglar.
Kırmızı lori (Eos bornea), papağangiller familyasından bir papağan türüdür.
Kırmızı lori, Endonezya'ya özgü bir türdür.
_Jurong_Bird_Park-3.jpg)
_Jurong_Bird_Park2-3c.jpg)
_-two_on_food_tray.jpg)
_-looking_upwards.jpg)
Papağan ile ilgili bu madde bir taslaktır. Madde içeriğini geliştirerek Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz. Kırmızı lori (Eos bornea), papağangiller familyasından bir papağan türüdür.
Kırmızı lori, Endonezya'ya özgü bir türdür.
Vẹt Lory đỏ (tên khoa học Eos bornea) là một loài chim thuộc họ Psittaculidae. Nó là loài đặc hữu Moluccas và xung quanh hòn đảo ở Indonesia. Môi trường sống tự nhiên của nó là rừng ẩm nhiệt đới vùng đất thấp và rừng ngập mặn nhiệt đới.
Vẹt Lory đỏ là loại vẹt lory phổ biến nhất được nuôi nhốt. Chim thông minh này có một tính cách vui tươi và bề ngoài đầy màu sắc. Vẹt Lori đỏ là có màu sắc chủ yếu là màu đỏ sâu sắc với màu đen và điện đánh dấu màu xanh trên cánh và đuôi, kiểu màu khác nhau ở từng cá thể. Đuôi có màu hạt dẻ sẫm màu hơn. Chúng có kích thước dài 10-12 inch và có một cái mỏ màu cam.
Phân loài vẹt đỏ Lory Buru (Eos bornea cyanonothus) tối hơn, màu nâu trong, và thường bị nhầm lẫn trong điều kiện nuôi nhốt với các đề cử. Hai phân loài khác không phải là phổ biến, Vẹt đỏ Lory Rothschild (Eos bornea rothschildi) và Vẹt đỏ Lory Bernstein (Eos bornea bernsteini).
Vẹt Lory đỏ (tên khoa học Eos bornea) là một loài chim thuộc họ Psittaculidae. Nó là loài đặc hữu Moluccas và xung quanh hòn đảo ở Indonesia. Môi trường sống tự nhiên của nó là rừng ẩm nhiệt đới vùng đất thấp và rừng ngập mặn nhiệt đới.
Vẹt Lory đỏ là loại vẹt lory phổ biến nhất được nuôi nhốt. Chim thông minh này có một tính cách vui tươi và bề ngoài đầy màu sắc. Vẹt Lori đỏ là có màu sắc chủ yếu là màu đỏ sâu sắc với màu đen và điện đánh dấu màu xanh trên cánh và đuôi, kiểu màu khác nhau ở từng cá thể. Đuôi có màu hạt dẻ sẫm màu hơn. Chúng có kích thước dài 10-12 inch và có một cái mỏ màu cam.
Phân loài vẹt đỏ Lory Buru (Eos bornea cyanonothus) tối hơn, màu nâu trong, và thường bị nhầm lẫn trong điều kiện nuôi nhốt với các đề cử. Hai phân loài khác không phải là phổ biến, Vẹt đỏ Lory Rothschild (Eos bornea rothschildi) và Vẹt đỏ Lory Bernstein (Eos bornea bernsteini).
Красный лори[1] (лат. Eos bornea) — птица семейства попугаевых.
Длина тела 30 см, хвоста 10—11 см. Окраска оперения ярко-красная. Кроющие перья плеча, перевязь с обеих сторон и подхвостье синего цвета. Верхняя сторона рулевых перьев коричнево-красная, кончики маховых перьев чёрно-коричневые. Окраска клюва в жёлтых и оранжевых тонах. Радужка коричневая. Ноги и восковица серые. Самки почти не отличаются от самцов.
Обитает на южных Молуккских островах (Малайский архипелаг): Буру, Амбон, на островах Ватубе.
Самка откладывает два яйца. Примерно через 4 недели появляются птенцы, вылетают они из гнезда примерно через 2—2,5 месяца.
Вид включает в себя 2 подвида.
В зависимости от классификации количество подвидов может варьировать, и вид может включать до 4 подвидов, в том числе:
Красный лори (лат. Eos bornea) — птица семейства попугаевых.
