Quercus myrsinifolia (lat. Quercus myrsinifolia) - fıstıqkimilər fəsiləsinin palıd cinsinə aid bitki növü.
Palıd cinsinə aid növlər Q. grisea• Q. oblongifolia• Q. acerifolia• Q. acuta• Q. acutissima• Q. afares• Q. agrifolia• Q. alba• Q. albocinta• Q. aliena• Q. alnifolia• Q. arizonica• Q. arkansana• Q. aucheri• Q. austrina• Q. basaseachicensis• Q. benthamii• Q. berberidifolia• Q. bicolor• Q. boyntonii• Q. brandegeei• Q. brenesii• Q. breviloba• Q. buckleyi• Q. bumelioides• Q. calliprinos• Q. canariensis• Q. castaneifolia• Q. cedrosensis• Q. cerrioides• Q. cerris• Q. chapmanii• Q. chrysolepis• Q. coahuilensis• Q. coccifera• Q. coccinea• Q. convallata• Q. conzattii• Q. copeyensis• Q. cornelius-mulleri• Q. corrugata• Q. costaricensis• Q. cubana• Q. deliquescens• Q. dentata• Q. depressa• Q. depressipes• Q. devia• Q. diversifolia• Q. douglasii• Q. dumosa• Q. durata• Q. ellipsoidalis• Q. emoryi• Q. engelmannii• Q. excelsa• Q. faginea• Q. falcata• Q. flagellifera• Q. frainetto• Q. fulva• Q. fusiformis• Q. galeanensis• Q. gambelii• Q. garryana• Q. georgiana• Q. germana• Q. glauca• Q. glaucoides• Q. graciliformis• Q. gravesii• Q. gulielmitreleasei• Q. havardii• Q. hemisphaerica• Q. hintonii• Q. hintoniorum• Q. humboldtii• Q. hypoxantha• Q. iberica• Q. ilex• Q. ilicifolia• Q. imbricaria• Q. invaginata• Q. john-tuckeri• Q. kelloggii• Q. laceyi• Q. laevis• Q. lamellosa• Q. laurifolia• Q. libani• Q. liebmannii• Q. lobata• Q. lusitanica• Q. lyrata• Q. macdonaldii• Q. macdougallii• Q. macranthera• Q. macrocarpa• Q. macrolepis• Q. marilandica• Q. martinezii• Q. michauxii• Q. miquihuanensis• Q. mohriana• Q. mongolica• Q. muehlenbergii• Q. myrsinifolia• Q. nigra• Q. oglethorpensis• Q. oleoides• Q. pacifica• Q. pagoda• Q. palmeri• Q. palustris• Q. peninsularis• Q. perpallida• Q. petraea• Q. phellos• Q. planipocula• Q. polymorpha• Q. pontica• Q. praeco• Q. praineana• Q. prinoides• Q. prinus• Q. pubescens• Q. pungens• Q. purulhana• Q. rapurahuensis• Q. robur• Q. robusta• Q. rubra• Q. rugosa• Q. rysophylla• Q. sadleriana• Q. sebifera• Q. shumardii• Q. skinneri• Q. skutchii• Q. stellata• Q. suber• Q. subspathulata• Q. tardifolia• Q. texana• Q. tomentella• Q. tonduzii• Q. toumeyi• Q. trojana• Q. turbinella• Q. undata• Q. uxoris• Q. vacciniifolia• Q. variabilis• Q. velutina• Q. vincentensis• Q. wislizeni• Q. xalapensis• Q. zempoaltepecana• Q. × alvordiana 
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
Quercus myrsinifolia (lat. Quercus myrsinifolia) - fıstıqkimilər fəsiləsinin palıd cinsinə aid bitki növü.
El Quercus myrsinifolia, el roure de fulla de Lladoner, també dit roure de fulla de bambú és un arbre originari de l'Àsia de fulla perenne.
Sinonímia:
Creix a l'est i sud-est d'Àsia (Xina, Japó, i Corea).
De port arrodonit, aquest roure d'escorça gris fosc pot arribar de 12 a 15 m d'alçada després d'un creixement lent.
El seu fullatge persistent és fi, lanceolat (semblant al lledoner o al bambú), molt lleugerament dentat, bronze al brot, i porpra a la tardor.
Pertany al subgènere Cyclobalanopsis (els roures anell-buidats), es distingeix del subgènere Quercus en què tenen glans amb els capirotes distintius que porten anells concrescents a escales, les glans comunament també en penjolls de diverses.
El Quercus myrsinifolia, el roure de fulla de Lladoner, també dit roure de fulla de bambú és un arbre originari de l'Àsia de fulla perenne.
Quercus myrsinifolia is an Asian species of tree in the beech family Fagaceae. It has several common names, including bamboo-leaf oak,[3] Chinese evergreen oak, and Chinese ring-cupped oak. Its Chinese name is 小叶青冈; pinyin: xiǎo yè qīng gāng, which means little leaf ring-cupped oak (literally translated as little leaf green ridge tree), in Japan it is called white oak (白樫, shirakashi, not to be confused with Quercus alba) and in Korea it is known as gasinamu (가시나무).[4] It is native to east central and southeast China, Japan, Korea, Laos, northern Thailand, and Vietnam.[5][6] It is placed in subgenus Cerris, section Cyclobalanopsis.[7]
Quercus myrsinifolia is an evergreen oak tree that grows up to 20 metres (66 ft) tall. Leaves are 60–110 × 18–40 mm with serrulate margins; the petiole is 10–25 mm long. The acorns are ovoid to ellipsoid, 14–25 × 10–15 mm, and glabrous with a rounded apex; the flat scar is approx. 6 mm in diameter. Cupules are 5–8 × 10–18 mm, enclosing 1/3–1/2 of acorn, bracts are not connate at the apex.[5]
Quercus myrsinifolia is an Asian species of tree in the beech family Fagaceae. It has several common names, including bamboo-leaf oak, Chinese evergreen oak, and Chinese ring-cupped oak. Its Chinese name is 小叶青冈; pinyin: xiǎo yè qīng gāng, which means little leaf ring-cupped oak (literally translated as little leaf green ridge tree), in Japan it is called white oak (白樫, shirakashi, not to be confused with Quercus alba) and in Korea it is known as gasinamu (가시나무). It is native to east central and southeast China, Japan, Korea, Laos, northern Thailand, and Vietnam. It is placed in subgenus Cerris, section Cyclobalanopsis.
Quercus myrsinifolia, la encina de hoja de Almez, también llamada encina de hoja de bambú es un árbol originario de Asia de hoja persistente.
Asia del este y del sudeste (China, Japón, y Corea)
De porte redondeado, este roble de corteza gris oscuro puede alcanzar de 12 a 15 m de altura después de un crecimiento lento.
Su follaje persistente es estrecho, lanceolado (parecido al Alméz o al Bambú), muy ligeramente dentado, bronce al brote, y púrpura en otoño.
Pertenece al subgénero Cyclobalanopsis (los robles anillo-ahuecados), se distingue del subgénero Quercus en que tienen bellotas con los capirotes distintivos que llevan anillos concrescentes en escalas. Las bellotas suelen aparecer agrupadas en racimos.
Quercus myrsinifolia fue descrita por Carl Ludwig Blume y publicado en Museum Botanicum 1(20): 305–306. 1850.[1]
Quercus: nombre genérico del latín que designaba igualmente al roble y a la encina.
myrsinifolia: epíteto latín que significa "con las hojas de Myrsine.
Encino blanco, encino de hoja ancha, encino laurel, encino laurelillo.
Quercus myrsinifolia, la encina de hoja de Almez, también llamada encina de hoja de bambú es un árbol originario de Asia de hoja persistente.
Le Chêne à feuilles de myrsine (Quercus myrsinifolia Syn. Cyclobalanopsis myrsinifolia), aussi appelé Chêne à feuilles de bambou est une espèce d’arbres, originaire d'Asie.
De port arrondi, ce chêne à écorce gris foncé peut atteindre 12 à 15 m de haut après une croissance lente.
Son feuillage persistant est fin, lancéolé, très légèrement denté, bronze au débourrement, pourpre à l'automne.
Selon Tropicos (12 juillet 2014)[2] :
Le Chêne à feuilles de myrsine (Quercus myrsinifolia Syn. Cyclobalanopsis myrsinifolia), aussi appelé Chêne à feuilles de bambou est une espèce d’arbres, originaire d'Asie.
Quercus myrsinifolia er et eviggrønt tre i eikeslekta.
Det kan bli opptil 20 m høyt, men vokser ofte som en lavere busk med flere stammer. Barken er rødlig grå med smale, oransje furer. Bladene er 5–12 cm lange, 2–4 cm brede og spisse; de har noen få tenner ved spissen, men er ellers helrandete. Bladene er gulgrønne på oversiden og blågrå på undersiden. Unge blad er purpurfargete. Bladstilken er 1,5 cm lang, gulgrønn og uten hår. Nøttene er 1,4–2,5 cm lange, 1–1,5 cm brede og sitter 2–8 sammen på en 3–4 cm lang stilk. Arten vokser i Kina, Japan, Korea, Laos, nordlige Thailand og Vietnam.
Quercus myrsinifolia er et eviggrønt tre i eikeslekta.
Det kan bli opptil 20 m høyt, men vokser ofte som en lavere busk med flere stammer. Barken er rødlig grå med smale, oransje furer. Bladene er 5–12 cm lange, 2–4 cm brede og spisse; de har noen få tenner ved spissen, men er ellers helrandete. Bladene er gulgrønne på oversiden og blågrå på undersiden. Unge blad er purpurfargete. Bladstilken er 1,5 cm lang, gulgrønn og uten hår. Nøttene er 1,4–2,5 cm lange, 1–1,5 cm brede og sitter 2–8 sammen på en 3–4 cm lang stilk. Arten vokser i Kina, Japan, Korea, Laos, nordlige Thailand og Vietnam.
Quercus myrsinifolia Blume – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w Wietnamie oraz południowych Chinach (w prowincjach Guangdong i Hajnan, a także w regionie autonomicznym Kuangsi)[3].
Rośnie w gęstych lasach, na wysokości od 500 do 2200 m n.p.m. Kwitnie od lutego do marca, natomiast owoce dojrzewają od sierpnia do listopada[3].
Quercus myrsinifolia Blume – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w Wietnamie oraz południowych Chinach (w prowincjach Guangdong i Hajnan, a także w regionie autonomicznym Kuangsi).
Sồi sim (danh pháp khoa học: Quercus myrsinifolia) là một loài thực vật có hoa trong họ Cử. Loài này được Blume miêu tả khoa học đầu tiên năm 1851.[1]
Sồi sim có mặt trên đảo Hoàng Sa.[2]
Phương tiện liên quan tới Quercus myrsinifolia tại Wikimedia Commons
Sồi sim (danh pháp khoa học: Quercus myrsinifolia) là một loài thực vật có hoa trong họ Cử. Loài này được Blume miêu tả khoa học đầu tiên năm 1851.
Sồi sim có mặt trên đảo Hoàng Sa.
小叶青冈（学名：Cyclobalanopsis myrsinifolia），又名黑櫟，为壳斗科青冈属下的一个种。
|access-date=中的日期值 (帮助)
|access-date=中的日期值 (帮助) 
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
シラカシ（白樫・白橿）は、ブナ科コナラ属の常緑高木、いわゆるカシ類の一種である。学名Quercus myrsinifolia （シノニムCyclobalanopsis myrsinifolia）。 名前は、材が白色であることから。樹皮の黒さから「くろかし」の名もある。
シラカシは常緑樹だが, 一部の葉を春に落葉する。2016/04/20筑波大学構内
シラカシは晩春に新葉を出す。2016/05/28つくば市
シラカシの実（まだ小さい頃）。2016/08/18つくば市
シラカシの実。2016/09/04つくば市
シラカシ（白樫・白橿）は、ブナ科コナラ属の常緑高木、いわゆるカシ類の一種である。学名Quercus myrsinifolia （シノニムCyclobalanopsis myrsinifolia）。 名前は、材が白色であることから。樹皮の黒さから「くろかし」の名もある。
分布：福島県以西、朝鮮半島南部の山地に自生するが、主に関東地方の照葉樹林帯に多い。照葉樹林の構成種ではあるが、この森林帯の北限付近で多く見られる。本州南岸以南では数が少ない。 樹高：20m 樹皮：黒色。 葉：5〜12cmの長楕円形で互生し厚い。上半部の縁には鋸歯があり、上面は濃い緑色でつやがあり、下面は薄い緑。ウラジロガシのように白いわけではない。 花：雄花は6〜9cmの尾状花序で黄褐色、雌花は数花を上向きにつける。 果実：堅果で、下部は殻斗に包まれる。10月頃結実。 用途 樹木：防風樹、防火樹、生垣、公園樹、街路樹、庭木。 材：固くて重く、弾力に富む。器具、薪。木刀。 葉：ウラジロガシと同様の結石溶解作用があるとして、民間薬として服用される。
가시나무는 상록활엽교목으로 참나무과에 속하며 겨울에 늘푸른 큰키나무이다. 가서목(歌舒木)이라고 불리기도 한다.
한국의 전남, 경남의 해안 도서지방, 진도와 제주도에 자생한다. 다 자라면 높이가 20미터, 지름은 1미터 정도이다. 잎은 긴 타원형으로 끝이 뾰족하고 위쪽 가장자리에만 뾰족한 톱니가 있다. 개화기는 4월에서 5월이다. 꽃은 4월에 피는데, 수꽃이삭은 전해에 난 가지에서 밑으로 처져 달리고, 그보다 짧은 암꽃이삭은 새로 생긴 가지에 곧게 서서 달린다. 열매인 도토리는 10월에 익는다. 열매는 견과로, 가시라고 하며 뚜껑처럼 생긴 각두(깍정이)가 열매를 1/3~1/2 정도 감싸고 있다. 각두에 줄이 6~9개 있다. 바닷가에 방풍림으로 심거나 관상수로 재배하며, 열매를 먹는다.
도토리가 달리는 나무로 상록성은 가시나무, 개가시나무, 종가시나무, 참가시나무, 붉가시나무가 있다. 낙엽성은 갈참나무, 굴참나무, 졸참나무, 신갈나무, 떡갈나무, 상수리나무가 있다.
가시나무는 그 이름 때문에 나무에 가시가 많이 있을 것으로 생각하기 쉬우나 그렇지 않다. 가시나무라는 이름은 '가서목(歌舒木)→가서나무→가시나무'로 변화된 것이다. 가서목에서 가는 언니(형) 가(哥)이며 서는 떨 서(舒)이고 목은 나무 목(木)으로, 잎이 바람에 흔들리는 것이 떠는 것같이 보인 데서 유래된 것으로 추정된다.
가시와 잎
줄기
프랑스 Vallée-aux-Loups 식물원에 사는 가시나무
