Mecostethus parapleurus is a species of band-winged grasshopper in the family Acrididae. It is found in the Palearctic.[1][2]
These subspecies belong to the species Mecostethus parapleurus:
Mecostethus parapleurus is a species of band-winged grasshopper in the family Acrididae. It is found in the Palearctic.
Mecostethus parapleurus is een rechtvleugelig insect uit de familie veldsprinkhanen (Acrididae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1822 door Hagenbach.
Bronnen, noten en/of referenties
Naboczeń bagienny[1], naboczeń[2] (Mecostethus parapleurus) – gatunek dużego, ciepłolubnego, euroazjatyckiego owada z rodziny szarańczowatych (Acrididae)[3]. Występuje na wilgotnych łąkach południowej i zachodniej Europy oraz Azji. W Polsce bardzo rzadki[2].
Samce osiągają 17–21 mm długości ciała. Samice są większe, długości 24–30 mm[4]. Skrzydła u przedstawicieli obydwu płci sięgają końca odwłoka. Umożliwiają tym szarańczakom wykonywanie lotów na krótkich dystansach.
Samice składają do gleby pakiety jajowe w ootekach. Larwy rozwijają się wiosną. W Europie Środkowej osobniki dorosłe (magines) można obserwować od sierpnia[2].
Na terenie Polski gatunek ten nie jest chroniony. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt zaliczony został do kategorii VU (gatunki wysokiego ryzyka, narażone na wyginięcie)[2]. Za główne zagrożenie dla Mecostethus parapleurus uważana jest intensywna gospodarka człowieka.
Naboczeń bagienny, naboczeń (Mecostethus parapleurus) – gatunek dużego, ciepłolubnego, euroazjatyckiego owada z rodziny szarańczowatych (Acrididae). Występuje na wilgotnych łąkach południowej i zachodniej Europy oraz Azji. W Polsce bardzo rzadki.
Samce osiągają 17–21 mm długości ciała. Samice są większe, długości 24–30 mm. Skrzydła u przedstawicieli obydwu płci sięgają końca odwłoka. Umożliwiają tym szarańczakom wykonywanie lotów na krótkich dystansach.
Samice składają do gleby pakiety jajowe w ootekach. Larwy rozwijają się wiosną. W Europie Środkowej osobniki dorosłe (magines) można obserwować od sierpnia.
Na terenie Polski gatunek ten nie jest chroniony. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt zaliczony został do kategorii VU (gatunki wysokiego ryzyka, narażone na wyginięcie). Za główne zagrożenie dla Mecostethus parapleurus uważana jest intensywna gospodarka człowieka.
