Podocarpus sellowii is a species of conifer in the family Podocarpaceae. It is found only in Brazil.
Podocarpus sellowii grows as a small tree. Lichens and mosses grow epiphytically on the tree.[1]
Podocarpus sellowii is endemic to Brazil, where it is confined to areas of the Atlantic Forest in the south of the country. Its habitat is at altitudes from 800–1,800 m (3,000–6,000 ft).[1]
Podocarpus sellowii has been assessed as Endangered on the IUCN Red List. It is threatened by conversion of land for agriculture. Only limited parts of the species' range are in protected areas.[1]
Podocarpus sellowii is a species of conifer in the family Podocarpaceae. It is found only in Brazil.
Adult tree (center)
El piñeiriño, o pino-bravo (Podocarpus sellowii), es una especie arbórea perennifolia de la familia Podocarpaceae, perteneciente a las coníferas. Es nativa de las selvas húmedas del Brasil.[4]
Pertenece al género Podocarpus, y dentro de él, a la sección Capitulatis, la cual incluye especies distribuidas en el centro-sur de Chile y sudoeste de la Argentina, sur de Brasil y noreste de la Argentina, y los Andes desde Ecuador hasta el noroeste de la Argentina.[5]
Se distribuye de manera endémica en las selvas del Brasil, por el norte desde los estados de Amazonas,[6] Pernambuco, y Ceará; por el oeste en áreas de altitud del cerrado en los estados de Rondonia, Mato Grosso, y Mato Grosso do Sul; y por el sur hasta Río Grande del Sur, en selvas de altitud de la Mata Atlántica.
Habita en selvas con condiciones ambientales muy húmedas gracias al aumento en la altitud, lo que redunda en una alteración gradual de la composición de las especies, las cuales presentan una fisonomía perenne. Allí la vegetación está al abrigo de la sequedad y de los incendios. Estos sitios tienen un suelo forestal húmedo, compuesto por una importante acumulación de material orgánico.
En Campos do Jordão, Estado de São Paulo, a una altitud de alrededor de 1800 msnm, acompañan a Podocarpus sellowii otras especies leñosas, como Araucaria angustifolia, Podocarpus lambertii, Drimys brasiliensis, etc.[7]
Entre las rocas del monte Anhangava, en el estado de Paraná, a una altitud mayor a 1200 msnm, así como en otras cumbres graníticas de la Serra do Mar, puede crecer en forma de árbol enano de menos de un metro de altura, en bosques montanos dominados por especies del género Ilex.[8]
Es un árbol, dioico, generalmente de tamaño mediano. Las hojas son coriáceas y tienen forma de tiras de 10 a 15 cm de largo, y 12 a 18 mm de ancho. Alcanza una altura de hasta 15 m y un diámetro de hasta 1 m. Es un árbol de crecimiento lento, pero de buena madera.[9]
Está incluido este taxón dentro de la Lista Roja de la UICN en la categoría de especie con datos insuficientes (DD), pues no existe la información adecuada sobre ella para hacer una evaluación de su riesgo de extinción, basándose en la distribución y las tendencias de la población. Si bien no está amenazada, se admite que ante la eventualidad de investigaciones futuras que demuestren amenaza para la población, el estado deberá ser replanteado.[10]
Entre las áreas de conservación en donde la especie es protegida se encuentra el parque nacional de Chapada Diamantina y el parque nacional da Chapada dos Veadeiros.
El piñeiriño, o pino-bravo (Podocarpus sellowii), es una especie arbórea perennifolia de la familia Podocarpaceae, perteneciente a las coníferas. Es nativa de las selvas húmedas del Brasil.
Podocarpus sellowii ou pinheiro-bravo, é uma pequena árvore, nativa das áreas de altitude da Mata Atlântica, ocorrendo desde o Nordeste (Ceará) até o Rio Grande do Sul. Há referências na bibliografia de ocorrência dessa espécie para áreas de altitude no cerrado (Mato Grosso, Mato Grosso do Sul e Rondônia) e no estado do Amazonas. As folhas são coriáceas, 8–15 cm de comprimento e 12–18 mm de largura. As sementes tem 4–8 mm de diâmetro e, como ocorre na maior parte das espécies de Podocarpus, possuem um pendúnculo carnoso, de cor avermelhada nesta espécie.[2]
Podocarpus sellowii ou pinheiro-bravo, é uma pequena árvore, nativa das áreas de altitude da Mata Atlântica, ocorrendo desde o Nordeste (Ceará) até o Rio Grande do Sul. Há referências na bibliografia de ocorrência dessa espécie para áreas de altitude no cerrado (Mato Grosso, Mato Grosso do Sul e Rondônia) e no estado do Amazonas. As folhas são coriáceas, 8–15 cm de comprimento e 12–18 mm de largura. As sementes tem 4–8 mm de diâmetro e, como ocorre na maior parte das espécies de Podocarpus, possuem um pendúnculo carnoso, de cor avermelhada nesta espécie.
Країни поширення: Бразилія (Парана, Ріо-де-Жанейро, Ріу-Гранді-ду-Сул, Санта-Катаріна, Сан-Паулу). Має берегове поширення у південній частині Бразилії і росте в Атлантичному лісі. Залишки цього лісу розташовані в прибережних горах. Ці ліси вічнозелені субтропічні і ростуть на кислих ґрунтах, отриманих з граніту і гнейсу. P. sellowii росте на висоті від 800 м і 1800 м над рівнем моря. Досягає висоти 10-15 м.
Оскільки це невелике дерево, вид має невелике комерційне значення для деревини. Може локально використовуватися на дрова, й іноді для стовпів огорожі. Не відомо, чи є у вирощуванні.
Вирубка лісів для розширення сільського господарства вже знищила місця проживання цього виду. Цей вид присутній в кількох ПОТ.
Podocarpus sellowii là một loài thực vật hạt trần trong họ Thông tre. Loài này được Klotzsch ex Endl. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1847.[1]
Podocarpus sellowii là một loài thực vật hạt trần trong họ Thông tre. Loài này được Klotzsch ex Endl. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1847.
