Jedle šupinatá (Abies squamata) je jehličnatý strom z čeledi borovicovité, z rodu jedlí, původem z Číny a Tibetu, blízký příbuzný jedle Abies delavayi.
Stálezelený, jehličnatý, pomalu rostoucí strom, dorůstající do výšky 40 m. Koruna pyramidální. Borka hnědočervená, odloupávající se po tenkých plátcích jako papír, podobně jako u břízy. Letorosty hnědé. Jehlice modrozelené, 1,5-2,5 cm dlouhé a 2 mm široké, hustě uspořádané, vztyčené, na koncích zakulacené či pichlavé. Šišky 5-8 cm dlouhé a 2,5-3,5 cm široké, zpočátku fialové, později černé, válcovité. Semena dozrávají v říjnu.
Jedle Abies squamata je příbuzná jedli Abies delavayi.
Strom rostoucí v nadmořských výškách 3000-4700 m, patří mezi stromy rostoucí v nejvyšších nadmořských výškách na světě. Klima je zde studené, poměrně suché, strom získává vodu ze stálého sněhu, kterého je na vrcholcích hor dostatek. Půdy jsou zde tvořeny šedohnědým podzolem či lithosolem, pH kolem 5, tj. kyselá půda. Strom snáší přistínění, nesnáší znečištění ovzduší. Mrazuvzdorný do minus 23 °C. Tvoří často lesy s dalšími stromy například s Abies recurvata, Abies fargesii varieta faxoniana, Picea likiangensis varieta rubescens, Picea asperata, Picea linzhiensis, Larix potaninii, Tsuga forrestii, z listnatých stromů Betula albosinensis.
Čína - provincie Čching-chaj, provincie S'-čchuan, provincie Kan-su a Tibet. V Evropě a v Severní Americe vzácně pěstována pouze v botanických zahradách a arboretech, kde roste velmi pomalu.
Dřevo stromu se používá ve stavebnictví a na nábytek, není ale příliš často komerčně využívané díky výskytu stromu vysoko v horách na nepřístupných místech.
I přes stabilní populaci je strom hodnocen jako zranitelný, neboť vzhledem k jeho velmi pomalému růstu nedochází při potenciálním kácení k dostatečně rychlé obnově jeho populace. V západní Číně je vyhlášen zákaz jeho kácení.
Obrázky, zvuky či videa k tématu jedle šupinatá ve Wikimedia Commons
Jedle šupinatá (Abies squamata) je jehličnatý strom z čeledi borovicovité, z rodu jedlí, původem z Číny a Tibetu, blízký příbuzný jedle Abies delavayi.
Die Schuppenrindige Tanne (Abies squamata) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Tannen (Abies) in der Familie der Kieferngewächse (Pinaceae). Sie kommt endemisch in den Gebirgen West-Chinas vor.
Die Schuppenrindige Tanne wächst als immergrüner Baum, der Wuchshöhen von bis zu 40 Metern und Brusthöhendurchmesser von bis zu 1 Meter erreichen kann. Die Stammborke von Altbäumen ist in raue, quadratische Platten zerteilt. Die innere Rinde ist rot. Junge Bäume und die Äste von Altbäumen haben eine Borke, die sich in unregelmäßigen, papierartigen Schuppen ablöst. Die glatte oder behaarte Zweigrinde ist bei Jungbäumen anfangs braun, ab dem zweiten bis dritten Jahr bräunlich-grau gefärbt.[1]
Die kugeligen Winterknospen sind harzig. Die geraden oder leicht gebogenen, spitzen oder stumpfen Nadeln werden 1,5 bis 3 Zentimeter lang und rund 2 Millimeter breit. Die Nadeloberseite ist dunkelgrün gefärbt. An der Nadelunterseite findet man zwei weiße Stomatabänder. Die Nadeln stehen in zwei Reihen dicht gedrängt an den Zweigen.[1]
Die aufrecht stehenden, kurz-zylindrischen bis fast ovalen Zapfen werden 5 bis 8 Zentimeter lang und 2,5 bis 3,5 Zentimeter dick. Zur Reife sind sie violettbraun gefärbt. Die geflügelten, breit keilförmigen Samen werden rund 5 Millimeter groß. Der Samenflügel ist ungefähr gleich groß wie der Samen.[1]
Das natürliche Verbreitungsgebiet der Schuppenrindigen Tanne liegt in China. Dort findet man sie in den Gebirgen des südlichen Gansu, des südlichen Qinghai, des westlichen und nördlichen Sichuan sowie im südöstlichen Xizang. Sie wächst in Höhenlagen von 3000 bis 4700 Metern.[1]
Die Schuppenrindige Tanne wird innerhalb der Gattung der Tannen (Abies) der Sektion Pseudopicea sowie als einzige Art der Untersektion Squamatae zugeordnet. Die Erstbeschreibung durch Maxwell Tylden Masters erfolgte 1906 in The Gardeners’ Chronicle.[1]
Das Holz findet als Bau- und Möbelholz sowie zur Herstellung von Holzstoff Verwendung.[1]
In der Roten Liste der IUCN wird die Schuppenrindige Tanne als „gefährdet“ geführt. Es wird jedoch darauf hingewiesen, dass eine erneute Überprüfung der Gefährdung nötig ist. Als Hauptgefährdungsgründe werden der fortschreitende Einschlag zur Holzgewinnung sowie Lebensraumzerstörung genannt.[2]
Die Schuppenrindige Tanne (Abies squamata) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Tannen (Abies) in der Familie der Kieferngewächse (Pinaceae). Sie kommt endemisch in den Gebirgen West-Chinas vor.
Abies squamata (лат. Abies squamata) – быдмассэзлӧн пожум котырись ньыв увтырын торья вид. Ньывпуыс быдмӧ 40 метра вылына да овлӧ 1 метра кыза диаметрын. Ньывпу пантасьӧ Китайын.
Abies squamata is a species of conifer in the family Pinaceae. This fir is common in the Southeast of the Tibetan Plateau (China) in an altitude from 3200 m to tree-line in 4400 m. It is dominant on North-facing slopes and often grows with Balfour's spruce, Picea balfouriana. Government sector logging that was rampant until the logging ban in 1998 reduced fir stands significantly. Reforestation after the ban was dominated by spruce, since Abies squamata is susceptible to stem rot and thus shunned by the state forest bureaus (Ryavec & Winkler 2009). Undergrowth is most commonly dominated by members of the genus Rhododendron. Local Tibetans know this fir as "bollo", but that term is a general term for firs and spruces.
Wikimedia Commons has media related to Abies squamata. Abies squamata is a species of conifer in the family Pinaceae. This fir is common in the Southeast of the Tibetan Plateau (China) in an altitude from 3200 m to tree-line in 4400 m. It is dominant on North-facing slopes and often grows with Balfour's spruce, Picea balfouriana. Government sector logging that was rampant until the logging ban in 1998 reduced fir stands significantly. Reforestation after the ban was dominated by spruce, since Abies squamata is susceptible to stem rot and thus shunned by the state forest bureaus (Ryavec & Winkler 2009). Undergrowth is most commonly dominated by members of the genus Rhododendron. Local Tibetans know this fir as "bollo", but that term is a general term for firs and spruces.
Skvama abio (Abies squamata) estas palearktisa abio, endemia en Ĉinujo, kun oranĝa kaj rozete bruna ŝelo estiganta grandajn skvamojn paperecajn, volviĝemajn. Ĝi estas trovebla en Ĉinghajo, Gansuo, Siĉuano kaj Tibeto. Tiuj arboj povas esti ĝis 40 m altaj kaj ties trunkoj povas havi diametron de ĝis 100 cm.
La folioj estas malhele verdaj pinglecaj, longas 1,5 – 3 cm kaj larĝas 2 mm. La strobiloj estas sidantaj, starantaj, cilindraj, nigraj aŭ purpur-brunaj; ili longas 5 – 8 cm kaj havas diametron de 2,5 – 3,5 cm.
Skvama abio (Abies squamata) estas palearktisa abio, endemia en Ĉinujo, kun oranĝa kaj rozete bruna ŝelo estiganta grandajn skvamojn paperecajn, volviĝemajn. Ĝi estas trovebla en Ĉinghajo, Gansuo, Siĉuano kaj Tibeto. Tiuj arboj povas esti ĝis 40 m altaj kaj ties trunkoj povas havi diametron de ĝis 100 cm.
La folioj estas malhele verdaj pinglecaj, longas 1,5 – 3 cm kaj larĝas 2 mm. La strobiloj estas sidantaj, starantaj, cilindraj, nigraj aŭ purpur-brunaj; ili longas 5 – 8 cm kaj havas diametron de 2,5 – 3,5 cm.
Abies squamata, el abeto escamoso de la China,[2] es una especie de conífera perteneciente a la familia Pinaceae. Son endémicas de China.
Son árboles que alcanzan los 40 metros de altura y 100 cm de diámetro su tronco. Las hojas son lineales de color verde oscuro de 1.5–3 cm de longitud y 2 mm de ancho. Tiene piñas subsésiles, erectas, cilíndricas y de color negro o violeta-marrón de 5–8 cm de longitud y 2.5-3.5 cm de ancho.
Abies squamata fue descrita por Maxwell Tylden Masters y publicado en The Gardeners' Chronicle, ser. 3 39: 299, f. 121. 1906.[3][4][5]
Abies: nombre genérico que viene del nombre latino de Abies alba.[6]
squamata: epíteto latino que significa "escamoso".[7] =
Abies squamata, el abeto escamoso de la China, es una especie de conífera perteneciente a la familia Pinaceae. Son endémicas de China.
Abies squamata, le Sapin écailleux est un conifère appartenant à la famille des Pinacées. Il est originaire des hautes montagnes de l'ouest de la Chine.
Abies squamata peut mesurer jusqu'à 40 mètres de haut[1] et son tronc peut atteindre 1,5 mètre de diamètre. Abies squamata possède un port conique.
Ses aiguilles sont droites, rigides et pointues sur les rameaux vigoureux. Elles mesurent de 1,6 à 3 cm de longueur pour une largeur de 2 mm. Sur la face supérieure, elles sont sillonnées et de couleur gris-vert foncé. La face inférieure contient deux bandes cireuses vert-blanchâtre.
L'écorse est brun-pourpre et desquame en grandes écailles minces rectangulaires ou en bandes[2]. Les rameaux d'un an sont brun foncé, fortement pubescents et sillonnés.
Les bourgeons sont blancs, résineux, ovoïdes ou globuleux.
Les cônes mâles sont pourpres et font 2 à 3 cm.
Les cônes femelles sont d'abord violets puis deviennent bruns-violacés très sombres voir quasiment noirs. Ils sont résineux. Ils sont oblongs ou ovoïdes, sont étroits et mesurant de 5 à 8 cm de longueur sur 2 à 4 cm de largeur. Leurs écailles sont réniformes c'est-à-dire qu'elles ressemblent à des reins. Ils contiennent des graines faisant de 5 à 6 mm avec une aile très légèrement plus longue.
Sa croissance est lente.
Abies squamata pousse naturellement à partir de 3000 mètres jusqu'à 4700 mètres d'altitude dans les hautes montagnes de l'ouest de la Chine (plus précisément dans le Gansu, le Sichuan, le Qinghai et le Tibet)[3]. Avec l'épicéa Picea likiangensis, ils dominent les forêts de conifères subalpines des monts Hengduan.
Il s'agit du seul conifère pouvant prospérer à une altitude maximale si élevée[4]. Abies squamata a été introduit en Europe dès 1910[5].
Il vit sous un climat froid et relativement sec. La neige qui tombe perpétuellement à une certaine altitude suffit à lui procurer l'humidité nécessaire[6].
Il prospère facilement dans tous types de terres et il résiste très bien au froid jusqu'à -23 °C.
Son bois est utilisé pour les constructions[7].
Abies squamata, le Sapin écailleux est un conifère appartenant à la famille des Pinacées. Il est originaire des hautes montagnes de l'ouest de la Chine.
Abies squamata er sígrænt tré í þallarætt. Þessi þinur er algengur í suðaustur Tíbethásléttunni (Kína) frá 3200 metrum upp í trjálínu í 4400 metrum yfir sjávarmáli. Hann er ríkjandi í norðurhlíðum og vex oft með, Picea balfouriana. Ríkisskógarhögg var hömlulaust til skógarhöggsbanns 1998, en þá var búið að minnka skógana umtalsvert. Skógrækt eftir bannið einkennist af greni, þar sem Abies squamata hættir til stofnrots (stem rot) og þar með sniðgenginn af ríkisstofnunum (Ryavec & Winkler 2009). Undirgróður er aðallega tegundir af Rhododendron. Tíbetar á svæðinu kalla hann "bollo", en það er orð sem er bæði yfir þin og greni.
Abies squamata er sígrænt tré í þallarætt. Þessi þinur er algengur í suðaustur Tíbethásléttunni (Kína) frá 3200 metrum upp í trjálínu í 4400 metrum yfir sjávarmáli. Hann er ríkjandi í norðurhlíðum og vex oft með, Picea balfouriana. Ríkisskógarhögg var hömlulaust til skógarhöggsbanns 1998, en þá var búið að minnka skógana umtalsvert. Skógrækt eftir bannið einkennist af greni, þar sem Abies squamata hættir til stofnrots (stem rot) og þar með sniðgenginn af ríkisstofnunum (Ryavec & Winkler 2009). Undirgróður er aðallega tegundir af Rhododendron. Tíbetar á svæðinu kalla hann "bollo", en það er orð sem er bæði yfir þin og greni.
Abies squamata (Mast., 1906), è un abete endemico della Cina (Xizang, Sichuan e Qinghai.[1]
Il nome generico Abies, utilizzato già dai latini, potrebbe, secondo un'interpretazione etimologica, derivare dalla parola greca ἄβιος, ovvero "longevo".[2] Il nome specifico squamata è riferito alla corteccia rugosa e a placche.[3]
È una conifera sempreverde di taglia media che può raggiungere i 40 metri d'altezza con un diametro del tronco fino a 2 m, a chioma conica, e i rami del primo ordine che si sviluppano orizzontalmente, i più bassi in maniera pendente, mentre quelli del secondo ordine sono ascendenti. I virgulti sono di color rossastro scuro, o marrone purpureo, prevalentemente lisci.[3]
Le foglie sono aghi lunghi 1,5-2,5 cm, color verde argentato superiormente, e con due larghe bande bianco-argentate di stomi inferiormente, con punte acute o ottuse; sono arrangiati a spirale, rigidi, disposti in due serie a pettine. Le gemme sono arrotondate e ovoidali, ricoperte di resina bianca.[3]
Gli strobili maschili sono pendenti, giallastri e lunghi 2-3 cm, con microsporofilli purpurei.[3]
Sono coni eretti cilindrici-ovoidali, con corto peduncolo, lunghi 5-7 cm e larghi circa 3-4 cm , di colore blu-viola da giovani, marroni-viola da maturi; le scaglie, flabellate-cuneate, sono larghe 1,5 cm., lisce e puberulenti. Le brattee, oblunghe-spatolate, sono lunghe 1,5-1,8 cm.[3]
La corteccia del fusto, liscia da giovane e purpurea, si sfoglia come nelle specie del genere Betula; negli alberi anziani si spacca in placche di color marrone-arancione.[3]
È una specie di alta montagna, vegetante a quote comprese tra i 3500 e i 4500 metri, tra le specie arboree che al mondo si spingono alle altitudini più elevate; predilige podzol o litosuoli montani. Il clima di riferimento è freddo e relativamente secco, anche se le nevi permanenti normalmente forniscono l'umidità necessaria per tutto l'anno. Cresce prevalentemente in foreste miste con altre conifere come Abies recurvata, Abies fargesii, Picea likiangensis, Picea asperata, Picea linzhiensis, Larix potaninii e Tsuga forrestii. Poche le caducifoglie a tali quote (Betula albosinensis e Betula utilis).[1]
L'areale di alta quota non permette lo sfruttamento economico del suo legno. La sua coltivazione è rara in orticoltura, rimanendo confinata a pochi orti botanici.[3]
Lo sfruttamento di questa specie nel passato ha provocato una riduzione della popolazione di circa il 30 % negli ultimi 150 anni; per questo motivo viene classificata come specie vulnerabile nella Lista rossa IUCN.[1]
Abies squamata é uma espécie de conífera da família Pinaceae.
Apenas pode ser encontrada na China.
Країни проживання: Китай (Ганьсу, Цинхай, Сичуань, Тибет). Це субальпійський вид високогірного західного Китаю, де він має місце між 3500 м і 4500 м над рівнем моря. Ґрунти, як правило, сіро-бурі гірські підзолі або літозолі. Клімат холодний, відносно сухий (посушливий у сх. Тибеті), але, як правило, вічні сніги на височинах забезпечують достатню кількість вологи протягом усього року. Є складовою частиною хвойно-висотних лісів, росте з Abies recurvata, Abies fargesii var. faxoniana, Picea likiangensis var. rubescens, Picea asperata, Picea linzhiensis (у сх. Тибеті), Larix potaninii і, можливо, також Tsuga forrestii. Є дуже мало широколистих дерев на цих великих висотах, Betula albosinensis і Betula utilis var. prattii є найбільш поширеними.
Дерево до 40 м заввишки. Кора червонувато-коричнева, розшаровується тонким паперовим шаром, як у берези, навіть на деревах тільки 6 років життя. Пагони з щільними коричневими волосками. Бруньки кулясті, червоно-коричневі, дуже смолисті. Голки щільно розташовані, прямостоячі, розміром 1,5-2,5 см, округлі або з гострою вершиною, блакитно-зелені, з 2 білими смугами на нижній поверхні. Шишки довгасто-яйцеподібні, 5-6 см завдовжки, фіолетові, коли молоді.
Є потенційним деревом деревини, але його перебування на гранично великих висотах у важкодоступних місцях заважає бути використаним в комерційних цілях. Хоча вид був успішно впроваджений в Європі та Північній Америці, він залишився рідкісним, обмежуючись кількома колекціями ботанічних садів і дендраріїв, де він, як правило, повільно росте. Його незвичайна кора має привабливість для дендрологів, але якщо нові збори насіння від диких джерел не буде відновлена, цей вид може поступово зникнути з садівництва.
На цих великих висотах ліси утворюють ізольовані ділянки на пригожих місцях, оточені безлісою субальпійскою рослинністю. Пряма експлуатація деревини в цих лісових залишках через дуже повільне зростання легко призвела до зниження цього та інших видів хвойних дерев у цих лісах. Уряд Китаю недавно наклав заборону на вирубку в західному Китаї.
Це незавершена стаття про родину Соснові.Abies squamata là một loài thực vật hạt trần trong họ Thông. Loài này được Mast. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1906.[1]
Abies squamata là một loài thực vật hạt trần trong họ Thông. Loài này được Mast. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1906.
鳞皮冷杉（学名：Abies squamata）为松科冷杉属的植物，是中国的特有植物。分布在中国大陆的青海、西藏、阿坝、四川：甘孜等地，生长于海拔2,700米至4,600米的地区，见于山谷或阴坡，目前已由人工引种栽培。
鳞皮枞（中国祼子植物志）
这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。 
