dcsimg

Cunninghamia konishii ( polonèis )

fornì da wikipedia POL
Systematyka[1][2] Domena eukarionty Królestwo rośliny Klad rośliny naczyniowe Klad rośliny nasienne Klad nagonasienne Rząd cyprysowce Rodzina cyprysowate Rodzaj stroigła Nazwa systematyczna Cunninghamia konishii Hayata
Gard. Chron. III, 43: 194 1908[3] Synonimy
  • Cunninghamia kawakamii Hayata
  • Cunninghamia lanceolata var. konishii (Hayata) Fujita[3]

Cunninghamia konishiigatunek drzewa z rodziny cyprysowatych. Przez długi czas gatunek uważany był za endemiczny dla Tajwanu, jednak potwierdzony został także z chińskiej prowincji Fujian oraz z obszarów na północnym pograniczu Laosu i Wietnamu. Rośnie w rozproszeniu w górskich lasach iglastych lub tworzy czyste drzewostany na terenach górskich, od 600 do 2200 m n.p.m. Nazwa gatunkowa upamiętnia japońskiego botanika – Noriaki Konishiego, który w 1906 zebrał materiał zielnikowy, który stał się typem nomenklatorycznym gatunku. Gatunek nie jest tak rozpowszechniony w uprawie jak gatunek siostrzany (stroigła chińska) ze względu na mniejszą odporność na mróz (wymaga 9 strefy mrozoodporności)[4].

Morfologia

Pokrój
Drzewa o pędach rozgałęzionych okółkowo (u młodych okazów), później nieregularne. Osiągają 50 m wysokości, a ich pień 2,5 m średnicy. Boczne gałązki z czasem zasychają i są odrzucane[5]. Pień pokryty jest jasno czerwonobrązową, łuskowatą korą[4].
Liście
Wąsko lancetowate, sztywne, ułożone na pędach skrętolegle, gęsto, na brzegach drobno piłkowane, pośrodku zwykle nieco wygięte. Żywe przez 5 lat lub nieco dłużej, potem zasychają. Liście są nieco woskowane, dzięki czemu listowie ma nieco niebieskawy odcień. Liście osiągają 1,5–2 cm długości i 1,5–2,5 mm szerokości[4].
Organy generatywne
Rośliny jednopienne. Strobile męskie kotkowate, długości do 2,5 cm, skupione są po 14–16 na końcach gałązek. W każdym strobilu znajduje się od 30 do 100 skrętolegle wyrastających łuskowatych mikrosporofili. Łuski mają kształt trójkątno-owalny, są piłkowane i zawierają po 3 kuliste worki pyłkowe. Szyszki żeńskie owalne ze skórzastymi, sztywnymi, trójkątnymi łuskami, na brzegach piłkowanymi i kolczasto zakończonych na szczycie. Szyszki mają 2–2,5 cm długości i 1,5–2 cm szerokości. Wyrastają pojedynczo lub rzadko skupione po kilka. Na szczycie często przerastają dalej rosnącym, ulistnionym pędem[5][4].
Nasiona
Rozwijają się po 3 na łuskach nasiennych, nieco spłaszczone, po bokach z wąskimi skrzydełkami. Mają ok. 6 mm długości[5][4].
Rośliny podobne
Drugi z gatunków w obrębie rodzaju (stroigła chińska) ma wyraźnie większe liście (powyżej 3 cm długości i 3 mm szerokości) oraz szyszki (powyżej 2,5 cm długości)[4].

Przypisy

  1. P. F. Stevens: Angiosperm Phylogeny Website. 2001–.
  2. Christenhusz, M.J.M., J.L. Reveal, A. Farjon, M.F. Gardner, R.R. Mill, and M.W. Chase (2011). A new classification and linear sequence of extant gymnosperms. Phytotaxa 19: 55-70.
  3. a b Cunninghamia (ang.). W: The Plant List [on-line]. The Kew Gardens i in.. [dostęp 2011-11-17].
  4. a b c d e f James E. Eckenwalder: Conifers of the world: the complete reference. Timber Press, 2009, s. 209-210.
  5. a b c John Silba: Encyclopaedia Coniferae. Harold N. Moldenkeand, Alma L. Moldenke, 1986, s. 58, seria: Phytologia Memoroirs VIII.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia POL

Cunninghamia konishii: Brief Summary ( polonèis )

fornì da wikipedia POL

Cunninghamia konishii – gatunek drzewa z rodziny cyprysowatych. Przez długi czas gatunek uważany był za endemiczny dla Tajwanu, jednak potwierdzony został także z chińskiej prowincji Fujian oraz z obszarów na północnym pograniczu Laosu i Wietnamu. Rośnie w rozproszeniu w górskich lasach iglastych lub tworzy czyste drzewostany na terenach górskich, od 600 do 2200 m n.p.m. Nazwa gatunkowa upamiętnia japońskiego botanika – Noriaki Konishiego, który w 1906 zebrał materiał zielnikowy, który stał się typem nomenklatorycznym gatunku. Gatunek nie jest tak rozpowszechniony w uprawie jak gatunek siostrzany (stroigła chińska) ze względu na mniejszą odporność na mróz (wymaga 9 strefy mrozoodporności).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia POL