Exidia recisa (Ditmar) Fr. 1822

Kisielnica wierzbowa (Exidia recisa (Ditm.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny uszakowatych (Auriculariaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Exidia, Auriculariaceae, Auriculariales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1813 r. L.P.Fr. Ditmar nadając mu nazwę Tremella recisa. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1822 r. Elias Fries, przenosząc go do rodzaju Exidia^[1].

Synonim naukowy Tremella recisa Ditmar^[2].

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 1999 r., wcześniej przez tego samego autora gatunek ten opisywany był jako kisielec wierzbowy^[3].

Morfologia

Owocnik kulisty, u nasady często jamkowato-pofałdowany, galaretowato-miękki; młody – żółtobrązowy, stary – ciemny, czerwonobrązowy, wyschnięty – czarny. Od 2 cm wysokości i szerokości^[4].

Występowanie i siedlisko

W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – zagrożony wyginięciem^[5].

Występuje w lasach liściastych i mieszanych, w zaroślach, szczególnie nad rzekami i potokami, na opadłych gałęziach drzew i krzewów. Obserwowano go na olszy szarej, olszy czarnej, czereśni ptasiej, topoli osice, wierzbie białej, wierzbie iwie, wierzbie szarej, wierzbie kruchej oraz lipie. Owocniki pojawiają się przez cały rok^[3].

Przypisy