Argulus japonicus, also known as the Japanese fish louse, is a species of crustacean in the family Argulidae.[1] This species is light brown in colour and may be between 4 and 9 mm long and 3 to 6 mm wide. It has a stumpy tail, and is shaped somewhat like a round shield. The female and male are phenotypically distinct, categorizing them as a dioecious species. Although they are not drastically different, their transparent skin highlights the minor differences such as the different copulatory accessories.[2][3]
Argulus japonicus is native to Asian countries, where it parasitises carp species such as goldfish and common carp.[4] This species is highly invasive, and is now found throughout the world, probably via the pet fish trade. Many fish host this louse, which is probably able to parasitize almost every species of freshwater fish.
This parasite can severely damage the host's integument and affect its appetite, sometimes killing it. It attaches itself to the gills, fins or skin of the host using its suckers, and then feeds by injecting a toxin into the host which pre-digests the tissue. It then uses its mandibles to draw the food into its mouth.[5]
Argulus japonicus reproduces sexually, with females laying anywhere from 1-9 strings of 5–226 eggs after mating occurs on the host. These eggs are deposited on hard surfaces, then covered by gelatinous excretions from the female. After eggs hatch in about 2 weeks (or longer at lower temperatures), larvae are only able to survive for 1–2 days before requiring nutrition from a host fish. After attachment to a host, larvae will pass through several stages before maturing into adult form.[4]
The insecticide Dipterex is able to kill both adult and larval stages of Argulus japonicus; however, eggs are unaffected by this treatment, meaning an initial application of the compound must be repeated after 2 weeks (after which any eggs laid will have hatched) in order to achieve an effective reduction of the parasite.[4]
Argulus japonicus, also known as the Japanese fish louse, is a species of crustacean in the family Argulidae. This species is light brown in colour and may be between 4 and 9 mm long and 3 to 6 mm wide. It has a stumpy tail, and is shaped somewhat like a round shield. The female and male are phenotypically distinct, categorizing them as a dioecious species. Although they are not drastically different, their transparent skin highlights the minor differences such as the different copulatory accessories.
Argulus japonicus es un copépodo ectoparásito de una amplia gama de peces de agua dulce. Son los agentes causantes de la enfermedad conocida como argulosis.
Los adultos miden entre 4 y 9 mm de largo, y sobre unos 3,6 mm de ancho. Tiene una morfología característica aunque variable en las etapas de su ciclo. Presentan un cuerpo aplanado, con un caparazón en forma de escudo y bajo este se encuentra la cabeza, el tórax y cuatro pares de patas nadadoras. En la parte anterior de la cabeza tienen un par de ojos simples y bajo estos se puede encontrar una probóscide, que tiene una ventosa a cada lado. Saliendo por la parte posterior del caparazón se observa el abdomen bilobulado. No presentan dimorfismo sexual, respecto a la forma del cuerpo, aunque los machos suelen ser de menor tamaño. Se pueden observar una columna prioral en la línea media ventral y espinas post-antenales. En la primera tiene un pomo en la parte anterior y en la segunda hay dos secciones nudosas en la parte basal y tres secciones en la parte distal.
Los juveniles de A. japonicus se unen a los peces mediante garras que poseen en la cabeza, pero los adultos lo hacen por medio de un enorme par de ventosas modificadas. Estos se adhieren a branquias, aletas o a la piel y cuando están fijados, vierte toxinas sobre los tejidos, para predigerirlos y posteriormente los introduce en su boca. Esto provoca graves daños en su tegumento, puede incluso llegar a causarle la muerte. Las heridas que ocasionan a los peces suelen infectarse con bacterias. Normalmente en los peces afectados se observa una menor tasa de crecimiento porque afecta al apetito del pez. La actuación de estos parásitos contribuye a la transmisión de Rhabdoviris carpio, larvas de nematodos y de la enfermedad micótica causada por Saprolegnia.
Presentan reproducción sexual dioica. El tercer y el cuarto par de patas del macho se modifican durante la época de apareamiento para transferir el esperma a la hembra. El apareamiento se produce cuando se encuentra en los peces, hay una copula en la que el macho transfiere es esperma a la hembra y después esta va a depositar 1-9 cuerdas de 5-226 huevos en 1-6 filas en sustrato duro (como pueden ser tallos de plantas y piedras), que van a recubrir con excreciones gelatinosas.
La puesta de huevos se produce de forma continua durante todo el año, aunque en invierno están en forma latente, hasta la llegada de temperaturas más favorables.
La temperatura óptima para la eclosión de los huevos se encuentra entre los 20-30 ºC, si están a 35 ºC tardarán en eclosionar 25 días y si es a 10 ºC 61 días.
Eclosiona del huevo una larva metanauplio que pasa por seis estadios larvarios antes de sufrir la metamorfosis para convertirse en adulto. Las larvas que han eclosionado necesitan alimentarse de las células epiteliales y del moco del huésped.
El ciclo de vida se va a realizar sobre el pez en un período de 30 a 100 días. El tiempo que va a sobrevivir los adultos fuera del hospedador dependerá del tiempo desde la última comida, del nivel de actividad y de la temperatura. Se ha observado puede sobrevivir 13 días cuando se encuentra a una temperatura de 15ºC.
Este parásito es oriundo de Asia, donde se encuentran asociado con peces de colores (Carassius auratus) y a la carpa común (Cyprinus carpio). Pero también puede parasitar a otros peces de agua dulce, además se ha convertido en una especie invasiva en todo el mundo por la transferencia de peces.
En Europa se suele confundir con el llamado piojo común del pescado (Argulus foliaceus), para diferenciarlos es necesario hacer un examen cuidadoso, en el que se compare la forma de la tercera y la cuarta pata nadadora del macho, y la forma del abdomen de la hembra.
Se encuentra distribuido en el sureste de EE. UU., así como en los estados de Florida, Georgia, Luisiana, California, Illinois, Maryland, Washington, Wisconsin y las islas Hawái. También se ha encontrado en Malasia, Puerto Rico, Cuba, Sudáfrica, Nueva Zelanda y Gran Bretaña. La propagación de A. japonicus está restringida a lugares con bajas temperatura, porque este parásito tiene una reducida capacidad a sobrevivir en estas. Pero el cambio climático puede provocar que este se expanda al aumentar la temperatura del agua.
Están causando problemas en el drenaje del lago Míchigan porque parasita al bagre (Ictalus punctatus) que interviene en este proceso, al igual sucede cuando parasita a C.auratus y a C.carpio.
Se ha observado que presenta capacidad para parasitar a una gran cantidad de especies de todo el mundo y al estar tan ampliamente distribuido, tiene el potencial de causar efectos drásticos en poblaciones de peces locales. En algunos lugares de Sudáfrica se ha llegado a producir un nivel de epizootia. Tiene una alta tasa de reproducción, puede ocasionar gran mortandad de peces de aguas lénticas, criaderos de peces, instalaciones de acuicultura, lagos de pesca recreativa y en grandes acuarios públicos.
Insecticidas como el Dipterex matan tanto a los estados adultos como a los larvarios. Los huevos no se ven afectados por el tratamiento. Por este motivo se debe hacer una aplicación inicial y otra después de dos semanas, pues en este momento habrán eclosionado los huevos de la nueva generación, esto se hace para reducir la reproducción del parásito.
Argulus japonicus es un copépodo ectoparásito de una amplia gama de peces de agua dulce. Son los agentes causantes de la enfermedad conocida como argulosis.
De Japanse visluis (Argulus japonicus) is een visluizensoort uit de familie van de Argulidae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1900 door Thiele.
Bronnen, noten en/of referentiesJapansk fiskelus, eller Argulus japonicus, er en art av fiskelus. Dette er en type krepsdyr som lever som parasitter på større dyr, i regelen fisk men også tidvis på for eksempel rumpetroll. Arten ble beskrevet i 1900. I USA lever den i hele landet. Vertsfisken er gullfisk, og dermed sprer arten seg med utbredelsen av denne fisken.
Anatomien er særegen, kroppen er sammenklemt og et stort skjold dekker det meste av den, men på undersiden er kroppens ledd og anatomi godt synlig. Inndelingen i hode, kropp (thorax) og bakkropp (abdomen) er tydelig. Arten er mellomstor, den er noen mm lange. Øynene er store tydelige, og de har også et naupilus-øye. Begge antenne-parene er omdannet til haker som holder fiskelusen fast i vertsdyret.
Japansk fiskelus, eller Argulus japonicus, er en art av fiskelus. Dette er en type krepsdyr som lever som parasitter på større dyr, i regelen fisk men også tidvis på for eksempel rumpetroll. Arten ble beskrevet i 1900. I USA lever den i hele landet. Vertsfisken er gullfisk, og dermed sprer arten seg med utbredelsen av denne fisken.
Anatomien er særegen, kroppen er sammenklemt og et stort skjold dekker det meste av den, men på undersiden er kroppens ledd og anatomi godt synlig. Inndelingen i hode, kropp (thorax) og bakkropp (abdomen) er tydelig. Arten er mellomstor, den er noen mm lange. Øynene er store tydelige, og de har også et naupilus-øye. Begge antenne-parene er omdannet til haker som holder fiskelusen fast i vertsdyret.
Argulus japonicus (ang. Japanese fishlouse) – gatunek należący do skorupiaków będących pasożytami zewnętrznymi ryb słodkowodnych, z rodziny Argulidae. Ciało Argulus japonicus jest brązowe i osiąga od 4 do 9 mm długości (samice zazwyczaj są większe) oraz od 3 do 6 mm szerokości,kształtem przypomina okrągłą tarczę.
Argulus japonicus wywodzi się z Azji. Obecnie jego zasięg rozszerzył się ze względu na handel ozdobnymi karpiami, w związku z czym występuje również w Europie, Afryce oraz Ameryce Północnej
Pasożyt przyczepia się do gospodarza zazwyczaj w okolicach płetwy lub skrzeli i odżywia się jego krwią oraz limfą, które pobiera po przekłuciu skóry ofiary[2]. Nakłucia powodowane przez pasożyta mogą prowadzić do zarażenia gospodarza bakterią Pseudomonas punctata jak również do powstawania pleśniawek[3].
Argulus japonicus (ang. Japanese fishlouse) – gatunek należący do skorupiaków będących pasożytami zewnętrznymi ryb słodkowodnych, z rodziny Argulidae. Ciało Argulus japonicus jest brązowe i osiąga od 4 do 9 mm długości (samice zazwyczaj są większe) oraz od 3 do 6 mm szerokości,kształtem przypomina okrągłą tarczę.
チョウ(金魚蝨、学名:Argulus japonicus)は、甲殻亜門顎脚綱鰓尾目(チョウ目)チョウ科に含まれる小動物である。主として魚類の外部寄生虫である。別名ウオジラミ。
チョウは薄い円盤状の体の甲殻類で、淡水の魚類の外部寄生虫である。鰓尾綱では最もよく知られたものである。吸盤や鈎など、魚にしがみつく構造を持つと同時に、游泳の能力も持ち、よく泳ぐことができる。養魚場など、魚を多数飼育している場所では重篤な被害を出すことがある。別名を「ウオジラミ」と言うが、この名はカイアシ類の寄生虫などにも用いられるので、注意を要する。チョウの名の由来についてはよくわからない。
小型の動物で、大抵、3 - 6mm前後。ほぼ透明で、黒い色素が点在する。全体に円盤形をしている。これは、頭胸部が左右に広がり、さらに腹部の両側にも広がって全体の形を作っているためである。そのため、全身で吸盤になるような構造をしている。頭部の先端付近の腹面には、触角に由来する2対の小さな鈎がある。その後方、腹側に1対の大きな吸盤を持つ。その吸盤は第1小顎の変形したものである。
腹部は頭胸部に埋もれたようになっているが、はっきりした体節が5節あって、最初の節には顎脚が、残りの四節には遊泳用に適応した附属肢がある。尾部は頭胸部の形作る円盤から突き出しており、扁平で後端が二つに割れる。
キンギョ、コイ、フナなどの淡水魚類の皮膚に寄生して鋭い口器で、その血液を吸う外部寄生虫である。全身のどこにでもとりつき、体表に付着した姿は鱗の一枚のように見える。
自由に游泳することができるため、時折り宿主を離れて泳ぐ。3-5日間は宿主を離れても死ぬことはない。ただし、魚を離れて泳ぎだしたものが魚に食われる例も多いようである。
産卵時には宿主を離れ、水底の石の表面などに卵を産み付ける。産卵は夜間に行われ、1頭の雌が4日おきに時には10回も産卵する。1回の産卵数は数十から数百で、総計2000を生んだ例もあるという。卵は2-4週で孵化、七齢の幼生期がある。幼生は外見的には成体に似ているが、当初は腹部の附属肢がなく、触角は游泳に適する形をしているので、ノープリウスに近い体制と言える。
なお、何種かの金魚が混泳する水槽でチョウが発生すると、次第にリュウキンなどひれの長い品種の寄生率が高くなるという。これは、この寄生虫が時折、魚を離れて泳ぐこと、それにひれの長い品種ほど泳ぐのが遅い傾向があることによるものらしい。
養魚家の最も嫌うものの1つ。チョウの駆除にはメトリホナートが有効。少数の場合には目につきにくいので、いつの間にか大繁殖している場合がある。体液を吸われて魚が衰弱するだけでなく、体表に傷を付けられることからミズカビ類の侵入を引き起こしやすいと言われる。
日本で発見、記載されたものが先取権を持ったために japonicus (日本の)の名を持つが、現在はユーラシア、アメリカなど、世界各地に広く分布することがわかっている。おそらく魚類の人為的な移動、移植によって移動したためと考えられる。
日本ではごく近似のものとして以下の種がある。
さらにいくつかの海産種が知られる。
물이(fish louse)는 물고기빈대과에 속하며 학명은 Argulus japonicus이다. 물고기진드기 또는 잉어빈대라고도 한다. 몸이 편평한 원반 모양이고 투명하다. 머리와 제1가슴마디가 유합하여 동그란 모양의 배갑을 형성한다. 배에는 빨판이 있는데, 이것을 숙주의 몸에 밀착시켜 주둥이로 숙주의 체액이나 혈액을 빨아먹는다. 이것이 다수 기생하면 숙주는 쇠약해져서 죽는다. 숙주를 떠날 때는 네 쌍의 유영 다리를 움직여 헤엄친다. 번식기는 여름에서 가을까지인데, 수온이 15°C가 넘으면 산란한다. 한배의 산란수는 100-500개 정도이고 수초 등에 붙여 둔다. 알은 약 4주 후면 부화하고 노플리우스·메타노플리우스기를 거쳐 기생생활을 한다. 물이가 물고기에 기생하면 그 부위에 출혈반점이 생기고 심하면 비늘이 떨어진다. 물이는 원래 일본 고유종이었는데, 지금은 세계 각지에 퍼져서 분포한다.