Der Hainlaufkäfer (Carabus nemoralis) ist ein Käfer aus der Familie der Laufkäfer (Carabidae) innerhalb der Gattung der Echten Laufkäfer (Carabus).
Die Käfer werden 18 bis 22 Millimeter lang. Sie haben einen glänzend dunkel-bronzebraunen oder schwarzgrünen Körper, die Ränder der Deckflügel und des Halsschildes sind violett bis blau gefärbt. Die Deckflügel sind fein längsgerillt, manche Rippen sind durch mehrere aneinandergereihte, flache Grüben unterbrochen. Der Kopf ist grob gerunzelt.
Die Tiere kommen in ganz Europa, nördlich bis etwa an den Polarkreis vor. In Nordamerika wurden sie eingeschleppt. In Nord- und Mitteleuropa sind sie weit verbreitet und zählen zu den häufigsten Carabus-Arten. Sie leben vor allem in Wäldern, kommen aber auch auf Feldern, Wiesen, in Hecken und auch in Gärten vor. Man findet sie vom Flachland bis in Höhen von etwa 2000 Metern im Frühjahr und Herbst. Im Sommer legen sie eine Diapause ein.
Hainlaufkäfer sind tag- und nachtaktiv. Sie jagen Insekten, vor allem aber Schmetterlingsraupen, weshalb sie für die Landwirtschaft sehr nützlich sind. Gelegentlich fressen sie auch Obst. Die Käfer sind Einzelgänger und häufig in altem Holz und unter Steinen anzufinden, wo sie im Sommer während ihrer Ruhepause zu finden sind. Die Larven verpuppen sich im Boden.
Der Hainlaufkäfer (Carabus nemoralis) ist ein Käfer aus der Familie der Laufkäfer (Carabidae) innerhalb der Gattung der Echten Laufkäfer (Carabus).
Carabus nemoralis (commonly called the "bronze carabid") is a ground beetle common in central and northern Europe, as well as Iceland and Canada. While native to Europe, it has been introduced to and is expanding its range throughout North America.[1]
Carabus nemoralis is a beneficial predator as it eats the agricultural pest Deroceras reticulatum slug in its young stage and also its eggs. Use of Carabus nemoralis as a biocontrol agent for multiple pests in large scale farming operations have been tested in recent years.[2]
It is known that some Carabus nemoralis populations will regurgitate foul-smelling brownish-red liquid as a defense mechanism.
Carabus nemoralis typically has one breeding period in the spring with eggs hatching in autumn of the same year. [3])
Carabus nemoralis (commonly called the "bronze carabid") is a ground beetle common in central and northern Europe, as well as Iceland and Canada. While native to Europe, it has been introduced to and is expanding its range throughout North America.
Larva
Carabus nemoralis, es una especie de coleóptero adéfago perteneciente a la familia Carabidae. Habita en el centro y norte de Europa, así como en Islandia y la Isla de Terranova. Ha sido introducida en Norteamérica.
Carabus nemoralis es un depredador beneficioso, ya que se come la plaga para la agricultura de la babosa Deroceras reticulatum, en su etapa joven y también sus huevos.
Mide 22-25 mm. Es sinantrópico, se encuentra cerca de habitaciones humanas.[2]
Carabus nemoralis, es una especie de coleóptero adéfago perteneciente a la familia Carabidae. Habita en el centro y norte de Europa, así como en Islandia y la Isla de Terranova. Ha sido introducida en Norteamérica.
Aiajooksik (Carabus nemoralis) on mardikaliste seltsi kuuluv putukaliik.
Putukat on ka Eestis.[1]
Aiajooksik (Carabus nemoralis) on mardikaliste seltsi kuuluv putukaliik.
Putukat on ka Eestis.
Carabus nemoralis • Carabe sylvestre
Le Carabe des bois (Carabus nemoralis) est un coléoptère commun, de la famille des Carabidae et du genre Carabus.
C'est un Carabe oblong (il mesure entre 20 et 26 mm), « au thorax plus large que long ; les élytres ont des stries fines et quelques fossettes alignées. Les mâles ont les articles 6 à 8 échancrés sur les antennes. Les coloris les plus fréquents sont : brun, bronzé, vert brillant, quelquefois bleu[1]. »
Il se nourrit de vers, limaces et escargots.
L'espèce Carabus nemoralis a été décrite par l'entomologiste danois Otto Friedrich Müller en 1764.
Carabus nemoralis appartient au sous-genre Carabus (Archicarabus) donc le nom complet de cette espèce est Carabus (Archicarabus) nemoralis O.F. Müller, 1764.
Carabus nemoralis • Carabe sylvestre
Le Carabe des bois (Carabus nemoralis) est un coléoptère commun, de la famille des Carabidae et du genre Carabus.
Miškinis puošniažygis (lot. Carabus nemoralis, vok. Hainlaufkäfer) – žygių (Carabidae) šeimos vabalas.
Kūnas 20-26 mm ilgio, juodas, viršutinė pusė bronzinio atspalvio. Priešnugarėlės ir antsparnių kraštai violetiniai. Antsparniai su neryškiomis vagutėmis ir smulkiomis duobutėmis.
Paplitęs miškuose, soduose, parkuose, daržuose.
Lietuvoje labai dažna rūšis.
Miškinis puošniažygis (lot. Carabus nemoralis, vok. Hainlaufkäfer) – žygių (Carabidae) šeimos vabalas.
Kūnas 20-26 mm ilgio, juodas, viršutinė pusė bronzinio atspalvio. Priešnugarėlės ir antsparnių kraštai violetiniai. Antsparniai su neryškiomis vagutėmis ir smulkiomis duobutėmis.
Paplitęs miškuose, soduose, parkuose, daržuose.
Lietuvoje labai dažna rūšis.
De tuinschallebijter (ook wel tuinschalebijter, tuinloopkever, gewone veldloopkever of woudloopkever)[1] (Carabus nemoralis) is een kever uit de familie Carabidae, en een echt roofdier. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1764 gepubliceerd door Otto Frederik Müller.
De kever heeft een vrij groot lichaam en een zwarte kleur met een wat violette glans op de randen van het borststuk en de dekschilden. De dekschilden zijn in de lengterichting gekorreld zonder duidelijke doorlopende ribben, met op ieder dekschild drie rijen ondiepe stippen. De antennes zijn zwart en na het vierde lid fijn behaard. De poten zijn groot en lang. Prooidieren als slakken, regenwormen en insectenlarven worden in stukjes geknipt en opgegeten. De maximale lengte is ongeveer 30 millimeter; het afgebeelde exemplaar is ongeveer 25 mm.
De soort komt voor in het Nearctisch en Palearctisch gebied. In Nederland en België is deze soort nog algemeen, hoewel plaatselijk zeldzaam.
De kever kan worden aangetroffen in bossen en parken maar ook in tuinen. De tuinschallebijter is 's nachts actief en schuilt overdag onder stenen en houtblokken. Ook de larve is een roofdier maar is veel langzamer en wacht de prooi af. De imago is een zeer snelle renner. De vleugels zijn bij deze soort altijd slechts rudimentair aanwezig, en hij kan daar niet mee vliegen.
BronnenDe tuinschallebijter (ook wel tuinschalebijter, tuinloopkever, gewone veldloopkever of woudloopkever) (Carabus nemoralis) is een kever uit de familie Carabidae, en een echt roofdier. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1764 gepubliceerd door Otto Frederik Müller.
Vanlig jordløper (Carabus nemoralis) er en av billene i delgruppen (underfamilien) jordløpere i familiegruppen løpebiller. Systematikken følger Carabidae of the World.[1] Vanlig jordløper er trolig den vanligste norske løpebillen og er ikke sjelden, den finnes på mange ulike levesteder.
Vanlig jordløper finnes i nesten hele Europa, men er noe sjeldnere helt i sør. Den er utbredt østover i Midtøsten, Asia og i Nord-Amerika. Finnes i Norge.
Vanlig jordløper er mørk, svart, men ofte med et bronsefarget utseende og er mellom 22-26 millimeter lang. Slekten Carabus er slekten med de «ekte jordløperne». Beina er lange løpebein, kroppen er elegant bygd. Dekkvingene har lett metallglans og er vanligvis svakt blå-fiolett langs ytterkanten. De er uten lengderibber men har tre rader med små groper. Antennens tredje og fjerde ledd med en lang børste/børster i spissen, mens leddene ellers er bare (nakne) og helt uten fine korte hår. (Krever forstørrelse for å se).
Den kan ligne fiolett jordløper, men kan skilles på at vanlig jordløper er mindre (kortere) og bredere, og at dekkvingene har lett metallglans og tydelige lengderekker av punktgroper. Det finnes også mange andre, store arter i slekten Carabus.
Vanlig jordløper er trolig den vanligste norske arten i slekten Carabus. Den kan finnes på mange ulike leveområder (habitat), ofte i parker, villahager og på dyrket mark. De lever som predator på mindre dyr, blant annet insekter og snegler som ellers kunne gjort skade i åkre og hager. De ser ut til å spise mange snegler og kan kanskje være en viktig naturlig fiende for skadearten brunskogsnegl (Arion lusitanicus). De overvintrer som voksen (imago), nedgravd i et hulrom under en stein eller en rot.
Larvene er mørke og opptil 30 mm lange. De lever som predatorer, skjult i øverste laget av jorden.
Den tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Vanlig jordløper (Carabus nemoralis) er en av billene i delgruppen (underfamilien) jordløpere i familiegruppen løpebiller. Systematikken følger Carabidae of the World. Vanlig jordløper er trolig den vanligste norske løpebillen og er ikke sjelden, den finnes på mange ulike levesteder.
Multimedia w Wikimedia Commons Biegacz gajowy (Carabus nemoralis) – gatunek dużego chrząszcza z rodziny biegaczowatych, występujący w centralnej Europie, wprowadzony również na tereny Ameryki Północnej. Dorosły osobnik osiąga zwykle od 22 do 26 mm długości. Żyje na terenach zalesionych[2], pod kamieniami oraz opadłymi liśćmi i korą. Często można go spotkać na terenach rolniczych, jak i w miejskich ogrodach. Żywi się dżdżownicami (Lumbicidae)[2].
Na terenie Polski jest gatunkiem pospolitym[2], niechronionym[3], choć dawniej objętym ścisłą ochroną gatunkową[4].
Biegacz gajowy (Carabus nemoralis) – gatunek dużego chrząszcza z rodziny biegaczowatych, występujący w centralnej Europie, wprowadzony również na tereny Ameryki Północnej. Dorosły osobnik osiąga zwykle od 22 do 26 mm długości. Żyje na terenach zalesionych, pod kamieniami oraz opadłymi liśćmi i korą. Często można go spotkać na terenach rolniczych, jak i w miejskich ogrodach. Żywi się dżdżownicami (Lumbicidae).
Na terenie Polski jest gatunkiem pospolitym, niechronionym, choć dawniej objętym ścisłą ochroną gatunkową.
Carabus nemoralis é uma espécie de insetos coleópteros pertencente à família Carabidae.[1]
A autoridade científica da espécie é O.F. Muller, tendo sido descrita no ano de 1764.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Carabus nemoralis é uma espécie de insetos coleópteros pertencente à família Carabidae.
A autoridade científica da espécie é O.F. Muller, tendo sido descrita no ano de 1764.
Trata-se de uma espécie presente no território português.
Parklöpare (Carabus nemoralis) är en skalbagge i familjen jordlöpare (Carabidae).
Parklöparen är svart metallglänsande. Den har tre rader med små gropar på varje täckvinge. Liknar trädgårdslöparen.
Parklöparen finns i centrala och norra Europa. Den är allmän i hela Sverige utom längst i norr. Troligtvis inkommen till Sverige på 1800-talet och konkurrerar med trädgårdslöparen om samma ekologiska nisch. Även inplanterad i Nordamerika.
Parklöparen är ett nattaktivt rovdjur som springer ifatt sina byten, som till exempel andra insekter, insektslarver, sniglar och maskar. Även larven är ett rovdjur. På dagtid kan man hitta dem under stenar, bark eller liknande.
Wikimedia Commons har media som rör Parklöpare.
Denna insekts-relaterade djurartikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Carabus nemoralis là một loài bọ cánh cứng đất phổ biến ở Trung và Nam Âu. Nó cũng được du nhập và mở rộng phạm vi phân bố ở Bắc Mỹ. Carabus nemoralis ăn những loài vật gây hại nông nghiệp như Deroceras reticulatum lúc con mồi ở giai đoạn trứng hoặc còn non.
Larva
Bài viết liên quan đến Bọ cánh cứng mặt đất (Carabidae) này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Carabus nemoralis là một loài bọ cánh cứng đất phổ biến ở Trung và Nam Âu. Nó cũng được du nhập và mở rộng phạm vi phân bố ở Bắc Mỹ. Carabus nemoralis ăn những loài vật gây hại nông nghiệp như Deroceras reticulatum lúc con mồi ở giai đoạn trứng hoặc còn non.
Это заготовка статьи по энтомологии. Вы можете помочь проекту, дополнив её. 
