Die ploegbreker (Erythrina zeyheri, vernoem na Karl Zeyher) is 'n bladwisselende dwergstruik van Suid-Afrika en Lesotho wat niks hoër as 60 cm groei nie.[1] Eintlik is hulle ondergrondse koraalbome[2] en hulle naam verwys na die feit dat 'n ploeg dikwels breek indien dit op so 'n ondergrondse boom stoot.
Die peulplant is inheems aan die sentrale plato, waar dit wydverspreid voorkom in grasveld.[3] Hulle groei in kleigrond en soms sandgrond, in die nabye van spruite en vleie, waar hulle in kolonies kan voorkom.[1]
Die haarlose, drieledige blare het skerp gekromde stekels langs die hoofas en groter syare,[4] wat aan die ondersy opgehewe is. Die lote en blare word jaarliks uitgestoot, en sterf weg tydens strawwe hoëveldse winters,[1] wanneer die plant oorleef as 'n aansienlike knolagtige wortelstok met kort bogrondse stingels. Bloeiwyses word in die somer voortgebring, van Oktober tot Januarie.[1] Die hangende skarlakenkleurige, of by uitsondering wit,[4] blomme het rooi blomkelke.
Die vrugte is gladde, swart peule, wat elk 'n paar harde, oranjerooi sade bevat.[1][4]
Dit is 'n voedselplant vir die mot Terastia margaritis.[5]
|first= (help) 
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Erythrina zeyheri.Die ploegbreker (Erythrina zeyheri, vernoem na Karl Zeyher) is 'n bladwisselende dwergstruik van Suid-Afrika en Lesotho wat niks hoër as 60 cm groei nie. Eintlik is hulle ondergrondse koraalbome en hulle naam verwys na die feit dat 'n ploeg dikwels breek indien dit op so 'n ondergrondse boom stoot.
Die peulplant is inheems aan die sentrale plato, waar dit wydverspreid voorkom in grasveld. Hulle groei in kleigrond en soms sandgrond, in die nabye van spruite en vleie, waar hulle in kolonies kan voorkom.
Die haarlose, drieledige blare het skerp gekromde stekels langs die hoofas en groter syare, wat aan die ondersy opgehewe is. Die lote en blare word jaarliks uitgestoot, en sterf weg tydens strawwe hoëveldse winters, wanneer die plant oorleef as 'n aansienlike knolagtige wortelstok met kort bogrondse stingels. Bloeiwyses word in die somer voortgebring, van Oktober tot Januarie. Die hangende skarlakenkleurige, of by uitsondering wit, blomme het rooi blomkelke.
Die vrugte is gladde, swart peule, wat elk 'n paar harde, oranjerooi sade bevat.
Dit is 'n voedselplant vir die mot Terastia margaritis.
Erythrina zeyheri, commonly known as the ploughbreaker, is a deciduous, geoxylic subshrub and member of the Fabaceae, which is endemic to southern Africa. It grows no more than 60 cm tall[1] and occurs naturally in the higher altitude grasslands of South Africa's central plateau, and that of adjacent Lesotho.[2] They favour deep clay soil in the vicinity of creeks and marshes, and often form colonies.[1] Its specific name commemorates the 19th century botanist, Karl Zeyher.
It is a geoxylic plant, sometimes called an "underground tree",[3] that produces annual stems, some 50 to 60 cm long.[4] It has glabrous, leathery, trifoliolate leaves with large leaflets. The rachis and main leaf venation, which are prominently raised below, are armed with recurved spines on both leaf surfaces.[5] The petioles and stems are likewise armed to discourage browsers. The shoots and leaves are deciduous, dying away during harsh highveld winters,[1] when the plant survives as an extensive woody, tuberous rootstock.
The upright inflorescences appear in summer, with the leaves,[4] from October to January.[1] The drooping scarlet, or rarely white flowers,[5] are capped by a red calyxes. Their fruit are smooth black pods when mature, each containing a few large (1.0 to 1.7 cm long) seeds.[4] These are hard and orange-red in colour.[1][5]
It is a foodplant for the moth Terastia margaritis.[6]
Abaxial leaf surface armed with recurved spines on main veins
The perennial tuberous rootstock
Green pods and seed
Erythrina zeyheri, commonly known as the ploughbreaker, is a deciduous, geoxylic subshrub and member of the Fabaceae, which is endemic to southern Africa. It grows no more than 60 cm tall and occurs naturally in the higher altitude grasslands of South Africa's central plateau, and that of adjacent Lesotho. They favour deep clay soil in the vicinity of creeks and marshes, and often form colonies. Its specific name commemorates the 19th century botanist, Karl Zeyher.
De ploegbreker (Erythrina zeyheri, vernoemd naar Karl Zeyher) is een bladverliezende dwergstruik van Zuid-Afrika en Lesotho, die niet hoger wordt dan 60 cm.[1]. De plant hoort tot het geslacht van de koraalbomen. De naam ploegbreker heeft een eenvoudige verklaring. De plant bezit een enorme ondergrondse wortelstok, bijna zoals een ondergrondse boom, die er bij het bewerken van het land berucht voor is schade te kunnen berokkenen aan een ploeg.[2]
De peulplant is inheems op de centrale hoogvlakte en komt daar in grasveld wijdverspreid voor.[3] De planten groeien op klei- en soms op zandgronden, vaak in de nabijheid van bronnen en beekjes, waar ze in kolonies kunnen voorkomen.[1]
De haarloze, drieledige bladeren hebben scherpe gekromde stekels langs de hoofdas en de grotere zijaderen.[4] De loten en bladeren worden jaarlijks afgestoten, en sterven af tijdens strenge winters op Hoogveld.[1] De plant overleeft dan in de vorm van een aanzienlijke knolachtige wortelstok met korte bovengrondse stengels. Bloeiwijzes worden in de zomer gevormd van oktober tot januari.[1] De hangende scharlakenkleurige, of bij uitzondering ook witte,[4] bloemen hebben rode bloemkelken.
De vruchten vormen gladde zwarte peulen, die ieder een paar harde, oranjerode zaden bevatten.[1][4]
De ploegbreker is een waardplant voor de mot Terastia margaritis.[5]
Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Afrikaanse Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
De ploegbreker (Erythrina zeyheri, vernoemd naar Karl Zeyher) is een bladverliezende dwergstruik van Zuid-Afrika en Lesotho, die niet hoger wordt dan 60 cm.. De plant hoort tot het geslacht van de koraalbomen. De naam ploegbreker heeft een eenvoudige verklaring. De plant bezit een enorme ondergrondse wortelstok, bijna zoals een ondergrondse boom, die er bij het bewerken van het land berucht voor is schade te kunnen berokkenen aan een ploeg.
De peulplant is inheems op de centrale hoogvlakte en komt daar in grasveld wijdverspreid voor. De planten groeien op klei- en soms op zandgronden, vaak in de nabijheid van bronnen en beekjes, waar ze in kolonies kunnen voorkomen.
De haarloze, drieledige bladeren hebben scherpe gekromde stekels langs de hoofdas en de grotere zijaderen. De loten en bladeren worden jaarlijks afgestoten, en sterven af tijdens strenge winters op Hoogveld. De plant overleeft dan in de vorm van een aanzienlijke knolachtige wortelstok met korte bovengrondse stengels. Bloeiwijzes worden in de zomer gevormd van oktober tot januari. De hangende scharlakenkleurige, of bij uitzondering ook witte, bloemen hebben rode bloemkelken.
De vruchten vormen gladde zwarte peulen, die ieder een paar harde, oranjerode zaden bevatten.
De ploegbreker is een waardplant voor de mot Terastia margaritis.
Erythrina zeyheri là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được Harv. miêu tả khoa học đầu tiên.[1]
Erythrina zeyheri là một loài thực vật có hoa trong họ Đậu. Loài này được Harv. miêu tả khoa học đầu tiên.
