Water Horsetail

Skrzyp bagienny (Equisetum fluviatile L.) – gatunek rośliny bagiennej należący do rodziny skrzypowatych. Występuje w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. W Polsce dość pospolity gatunek rodzimy.

Morfologia

Kłos zarodnionośny

Pochwa liściowa

Skrzyp bagienny - przerwany pęd z widocznym kanałem powietrznym.

Pokrój

Roślina szuwarowa. Pędy płonne i zarodnionośne podobne.

Łodyga

Dorasta do wysokości (30) 50 – 150 cm, szerokości 0,2-1,2 cm. Dęta, zielona, gładka, biało prążkowana, słabo rozgałęziona, z 10-30 płaskimi żeberkami. Kanał powietrzny zajmuje min. 4/5 średnicy łodygi.

Liście

Wyrastają w okółkach. Pochwy liściowe otulają łodygę w węzłach, długie na 1 cm, zielone, przylegające, wybiegają w brunatno-czarne, trójkątne ząbki długie ma 3-4 mm, bardzo wąsko, biało obrzeżone. Ząbków (10)15-30.

Kłos zarodnionośny

Zarodnie zebrane są w tępo zakończony kłos na szczycie pędu płodnego. Kłos zbudowany ze skupionych na szczycie okółków wolnych liści zarodnionośnych, zakończonych tarczkami pod którymi znajdują się zarodnie wytwarzające zarodniki. Zarodniki rozsiewane są przez wiatr (anemochoria).

Biologia

Rozwój

Bylina. Hydrofit, geofit. Zarodnikowanie odbywa się od maja do czerwca.

Biotop

Rośnie na terenach bagiennych. Tworzy gęste kobierce nad brzegami wód stojących na głębokości kilkudziesięciu cm do 1,5 m.

Fitosocjologia

Jest gatunkiem charakterystycznym dla klasy (Cl.) roślinności szuwarowej Phragmitetea i zespołu roślinności (Ass.) Equisetetum fluviatilis^[2].

Genetyka

2n = 216

Przypisy

Bibliografia

1. Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
2. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.