Corydoras és un gènere de peixos gats cuirassats (subfamília Corydoradinae) d'aigua dolça de climes temperats o tropicals de l'Amèrica del Sud: des de l'est dels Andes fins a la costa atlàntica i des de l'Illa de Trinitat fins al riu de La Plata al nord de l'Argentina.[3]
L'espècie tipus d'aquest gènere és Corydoras geoffroy. El nom prové del grec kory (casc) i doras (pell).
Són un peixos pacífics, molt apreciats en l'aquariofília, que es mouen pels fons cercant-hi aliment.
Corydoras és un gènere de peixos gats cuirassats (subfamília Corydoradinae) d'aigua dolça de climes temperats o tropicals de l'Amèrica del Sud: des de l'est dels Andes fins a la costa atlàntica i des de l'Illa de Trinitat fins al riu de La Plata al nord de l'Argentina.
L'espècie tipus d'aquest gènere és Corydoras geoffroy. El nom prové del grec kory (casc) i doras (pell).
Són un peixos pacífics, molt apreciats en l'aquariofília, que es mouen pels fons cercant-hi aliment.
Pancéřníček (Corydoras) je jeden z osmi rodů ryb z čeledi pancéřníčkovitých (Callichthyidae) a je také největším rodem v rámci této čeledi.
Označení rodu Corydoras je odvozeno z řečtiny (corys = přilba a doras = pancíř) a odpovídá celkového vzhledu ryby – tvaru a ochrany těla kostěnými destičkami.
Rod zavedl v roce 1803 francouzský přírodovědec Bernard Germain de Lacépède při popisu druhu C. geoffroy. Podčeleď pancéřnatí (Corydoradinae), do níž rod Corydoras patří, se liší od kožnatých (Callichthyinae) absencí jedné řady kostěných destiček mezi hřbetní a tukovou ploutví a také menším vzrůstem. Ten se pohybuje mezi 2 a 12 cm a dále se liší charakteristickou skladbou těla (dvojitá řada kostěných destiček, křížících se a vzájemně přesazených postupně odpředu dozadu a vytvářejících pancéřovou desku) a velmi variabilním zabarvením. Hlavním poznávacím znakem k určování druhů je tvar zoubkování a počet prsních trnů. Až na několik výjimek se jedná u těchto sumců o ryby dna, ty však díky přídatnému střevnímu dýchání vyplouvají občas k hladině pro přísun atmosférického kyslíku, obzvláště pravidelně a často pak ve vodách chudých na rozpuštěný kyslík.
Rozšíření tohoto rodu zahrnuje území celé tropické a subtropické Jižní a Střední Ameriky. Převážnou měrou pak oblast Amazonie a rovněž tak i Karibskou oblast např. Surinam, Trinidad, ad. Dále se vyskytují kromě oblasti centrální brazilské vysočiny až po pampové oblasti Argentiny. Tyto rozdílné zeměpisné poměry přiměřeně přinutily jednotlivé druhy přizpůsobit se velice rozdílným podmínkám. To vylučuje možnost paušálně specifikovat souhrnné chovné podmínky pro všechny akvarijně chované druhy. Ryby rodu Corydoras nacházíme jak v „bílých“ vodách (např. Rio Maranon, Rio Huallaga, Rio Napo), jejichž vodu barví hlína a bohaté nerostné látky, tak v „černých“ vodách (např. řeky Rio Negro), s vodami tmavě hnědými až černými obarvených kyselými huminovými látkami a také v „čirých“ čistých vodách slabě kyselých (např. řeky v centrální Brazílii, Rio Juruena, Rio Xingu, Rio Araguaia ad.). Odborná literatura přesně uvádí a popisuje různé biotopy rodu Corydoras i z hlediska rozdílných teplotních poměrů. Např. druhy Corydoras nacházející se v centrální brazilské vysočině jsou vystaveny kolísání teplot v rozmezí 8–10 stupňů mezi nejteplejším a nejchladnější měsícem. Oproti tomu v Karibské oblasti žijí druhy při téměř stálých teplotách mezi 25 a 27 °C.
Ryby rodu Corydoras jsou většinou nenáročné, klidné, neútočné a k ostatním druhům nevšímavé. Jsou to hejnové a převážně ryby dna. Často prudce vyráží a vrací se zpátky ke dnu. U hladiny polyká vzduch a ukládá si jej do silně prokrveného střeva, může tedy žít i v méně okysličených vodách.[1] Nejmenší druhy jako pancéřníček malý (Corydoras pygmeus) a pancéřníček trpasličí (Corydoras hastatus) jsou velcí jen 2–3 cm. Největší pak dorůstají až 12 cm. Chov je nejlepší v hejnu kolem 6 až 8 kusů. Akvárium je lépe použít větší od 80 litrů s minimální délkou 50 cm. Při dodržení nižší početní obsádky ryb je možno použít i akvárií menších rozměrů. Tyto pancéřníčky je možno chovat ve společnosti všech teter, malých cichlid (např. rodů Apistogramma a Microgeophagus) a dalších druhů klidných ryb.
Krmit je nejlepší častěji denně po menších dávkách. Pancéřníčci nejraději přijímají živou potravu jako červené komáří larvy, nitěnky, roupice, mikry. Další důležitou stravou jsou buchanky a perloočky. Nepohrdnou však ani sušenou vločkovou potravou. Doporučuje se také občasné podávání tablet s rostlinnou složkou.
Rod pancéřníček čítá zatím asi 150 platných druhů, částečně dělených ve skupinách. Při revizi tohoto rodu by mohly být ze skupin vyčleněny nové druhy, jako se to stalo s pancéřníčkem vousatým (Scleromystax barbatus) vedeným dříve jako (C. barbatus). Při revizi Corydoradinae byli v rámci rodu Corydoras nalezeny rozdílné monofyletické klady. Tak byl upřesněn rod Brochis jako synonymum k rodu Corydoras. Tři druhy rodu Bochis jsou blízké druhu Corydoras aeneus a tvoří s ním jeden monofyletický, dosud bezejmenný taxon. Přesto část Brittovy práce je ovšem poněkud sporná, neboť rod Brochis je přes jasně vyšší počet paprsků hřbetní ploutve od rodu Corydoras velmi dobře rozlišitelný. Proto v tomto bodě mnozí autoři nenásledují Britta a nadále řadí rod Brochis jako samostatný. To však neznamená, že ostatní příslušníci jiných druhů nemohou být přeřazeny, čemuž však musí nejprve předcházet podrobná revize souboru druhu C. aeneus.
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Corydoras na německé Wikipedii.
Obrázky, zvuky či videa k tématu Corydoras ve Wikimedia Commons
Pancéřníček (Corydoras) je jeden z osmi rodů ryb z čeledi pancéřníčkovitých (Callichthyidae) a je také největším rodem v rámci této čeledi.
Označení rodu Corydoras je odvozeno z řečtiny (corys = přilba a doras = pancíř) a odpovídá celkového vzhledu ryby – tvaru a ochrany těla kostěnými destičkami.
Corydoras ist eine Gattung von Fischen aus der Familie der Panzer- und Schwielenwelse (Callichthyidae). Die Gattung gehört zur Unterfamilie der Panzerwelse (Corydoradinae), die sich von der Unterfamilie der Schwielenwelse (Callichthyinae) durch das Fehlen einer Knochenplattenreihe zwischen Rücken- und Fettflosse und die geringere Größe unterscheidet. Die zwischen 3 und 12 cm großen Tiere zeichnen sich durch einen charakteristischen Körperbau (Doppelreihe von Knochenplatten, dachziegelartig von vorn nach hinten überlappend: Panzerplatten) und sehr variable Färbung aus. Ein wichtiges Unterscheidungsmerkmal zur Artbestimmung ist (unter anderem) die Ausprägung und die Anzahl der Zähnung (Odontoden) auf den Pektoralstacheln. Mit wenigen Ausnahmen handelt es sich bei diesen Welsen um Bodenfische, die jedoch als Darmatmer bei mangelndem Sauerstoffgehalt im Wasser in regelmäßigen Abständen an die Wasseroberfläche schwimmen können, um dort atmosphärischen Sauerstoff aufzunehmen und am Boden zu veratmen. Das Phänomen der Darmatmung ist auch unter optimalen Hälterungsbedingungen zu beobachten, wenngleich seltener. Aus der Fähigkeit zur Darmatmung kann nicht auf eine größere Toleranz gegenüber mangelnder Wasserqualität geschlossen werden.
Der Name Corydoras (deutsch etwa „mit Helm und Speer“) leitet sich von griechisch kory („Helm“) und dory („Lanze“, „Speer“) ab und bezieht sich vermutlich auf die den Körper panzernden Knochenplatten und den stachelartigen ersten Strahl der Brustflossen.[1]
Das Verbreitungsgebiet der Gattung umfasst das ganze tropische und subtropische Südamerika, das Amazonasbecken, das zentralbrasilianische Hochland, die nördliche Pampa Argentiniens und ebenso z. B. die Karibikinsel Trinidad. Diesen geographischen Angaben entsprechend sind die einzelnen Arten an zum Teil sehr unterschiedliche Verhältnisse angepasst. Corydoras kommen im Weißwasser (z. B. Marañón, Río Huallaga, Rio Branco, Río Napo, lehmfarben, mineralreiche Schwebstoffe), Schwarzwasser (z. B. Rio Negro, teerbraun bis colafarben, huminstoffreich, sauer) und Klarwasser (Zentralbrasilien, Rio Guyana, schwach sauer) vor. Die in der Fachliteratur zitierten Corydoras-Biotopbeschreibungen machen deutlich, wie unterschiedlich auch die Temperaturverhältnisse sein können. So sind Corydoras-Arten im zentralbrasilianischen Hochland an Temperaturschwankungen von 8 bis 10 Grad Celsius zwischen dem wärmsten und kältesten Monat gewöhnt. Im Guayanaschild anzutreffende Arten indes leben bei nahezu konstanten Temperaturen zwischen 25 und 27 Grad Celsius.
Gemeinsam ist den allermeisten Corydoras-Arten das gesellige Verhalten. Einzeln oder pärchenweise kommen praktisch nur Arten der Corydoras acutus-Gruppe vor. Eine artgerechte Aquarienhaltung erfordert – bis auf die genannte Ausnahme – eine Gruppenhaltung (mindestens 6 Tiere pro Art) und Pflanzen, an welche die meisten Arten ihre Eier heften. Arten der Acutus-Gruppe können hingegen ein recht ausgeprägtes Territorialverhalten aufweisen und kommen auch in der Natur nicht in Gruppen der eigenen Art, sondern eher alleine, paarweise oder auch zusammen mit anderen meist ähnlich gefärbten kurzschnäuzigen Corydoras-Arten vor.
Rote Mückenlarven, Tubifex, Enchyträen (alle: lebend) werden gern genommen. Unter Aquarienbedingungen ist hochwertiges Trockenfutter (in Tablettenform) eine gute Ergänzung. In der Fachliteratur mehrfach berichtet und häufig zu beobachten ist die Aufnahme von Detritus (Schweb- und Sinkstoffe organischer Herkunft aus pflanzlichen und tierischen Gewebeteilen) vom Bodengrund. Mulm wird daher ständig durchwühlt und gefressen.
Es gibt inzwischen fast 160[2] gültige Arten. Corydoras gilt als paraphyletische Sammelgattung, d. h., dass die Gattung nicht alle Nachkommen der jüngsten gemeinsamen Stammform umfasst. So stehen die Arten der inzwischen nicht mehr als valide angesehenen Gattung Brochis z. B. verwandtschaftlich innerhalb der Gattung Corydoras und, wie eine jüngste Studie zeigt, auch die Gattungen Aspidoras und Scleromystax. Die Autoren der Studie, die darin Fälle von Müllerscher Mimikry zwischen verschiedenen Corydoras-Arten zeigen, untersuchten insgesamt über 400 beschriebene und unbeschriebene Corydoras-Arten und Farbformen, teilten sie in neun Verwandtschaftslinien (inklusive Aspidoras und Scleromystax) und schlugen für einige neue Gattungsnamen vor.[3][4][5]
Vereinfachtes Kladogramm der Panzerwelse nach Alexandrou et al.[3][4]
CorydoradinaeCorydoras acutus-Gruppe (Corydoras s. str.)
„Microcorydoras“
„Gastrodermus“, Corydoras elegans-Gruppe + Aspidoras pauciradiatus
Corydoras paleatus-Gruppe
„Osteogaster“, Corydoras aeneus-Gruppe
spitzschnäuzige Panzerw. (incl. „Brochis“)
„Hoplisoma“, kurzschnäuzige Panzerwelse
Corydoras ist eine Gattung von Fischen aus der Familie der Panzer- und Schwielenwelse (Callichthyidae). Die Gattung gehört zur Unterfamilie der Panzerwelse (Corydoradinae), die sich von der Unterfamilie der Schwielenwelse (Callichthyinae) durch das Fehlen einer Knochenplattenreihe zwischen Rücken- und Fettflosse und die geringere Größe unterscheidet. Die zwischen 3 und 12 cm großen Tiere zeichnen sich durch einen charakteristischen Körperbau (Doppelreihe von Knochenplatten, dachziegelartig von vorn nach hinten überlappend: Panzerplatten) und sehr variable Färbung aus. Ein wichtiges Unterscheidungsmerkmal zur Artbestimmung ist (unter anderem) die Ausprägung und die Anzahl der Zähnung (Odontoden) auf den Pektoralstacheln. Mit wenigen Ausnahmen handelt es sich bei diesen Welsen um Bodenfische, die jedoch als Darmatmer bei mangelndem Sauerstoffgehalt im Wasser in regelmäßigen Abständen an die Wasseroberfläche schwimmen können, um dort atmosphärischen Sauerstoff aufzunehmen und am Boden zu veratmen. Das Phänomen der Darmatmung ist auch unter optimalen Hälterungsbedingungen zu beobachten, wenngleich seltener. Aus der Fähigkeit zur Darmatmung kann nicht auf eine größere Toleranz gegenüber mangelnder Wasserqualität geschlossen werden.
Der Name Corydoras (deutsch etwa „mit Helm und Speer“) leitet sich von griechisch kory („Helm“) und dory („Lanze“, „Speer“) ab und bezieht sich vermutlich auf die den Körper panzernden Knochenplatten und den stachelartigen ersten Strahl der Brustflossen.
Quell dal corydoras l'è un gener da pess trupical d'acqua dulsa da la fameja di Callichthyidae, sota-fameja di Corydoradinae.
Коридорастар (лат. Corydoras) — майда жаян балыктардын бир уруусу, көбүнчө аквариумда багылат.
Corydoras is a genus of freshwater catfish in the family Callichthyidae and subfamily Corydoradinae. The species usually have more restricted areas of endemism than other callichthyids, but the area of distribution of the entire genus almost equals the area of distribution of the family, except for Panama where Corydoras is not present.[1] Corydoras species are distributed in South America where they can be found from the east of the Andes to the Atlantic coast, from Trinidad to the Río de la Plata drainage in northern Argentina.[2] Species assigned to Corydoras display a broad diversity of body shapes and coloration.[3] Corydoras are small fish, ranging from 2.5 to 12 cm (1.0 to 4.7 in) in SL.,[2] and are protected from predators by their body armor and by their sharp, typically venomous spines.[4]
The name Corydoras is derived from the Greek kory (helmet) and doras (skin).[5] Corydoras is by far the largest genus of Neotropical fishes with more than 160 species.[5] It is the sole genus in the tribe Corydoradini.[6] C. difluviatilis is recognized as the basalmost species of Corydoradini, exhibiting several plesiomorphic features compared to the other species of Corydoras.[6][3] The type species for this genus is Corydoras geoffroy.[5] Several hundred species are not yet classified, but kept by aquarists. These species are given 'C-numbers', originally devised by Hans-Georg Evers for the German fishkeeping magazine DATZ in 1993. In 2006, 153 C-numbers had been assigned, of which 32 had been assigned appropriate scientific names.[7]
The species C. barbatus, C. macropterus and C. prionotos have been reclassified into the genus Scleromystax.[6] Brochis had been differentiated from Corydoras due to the higher number of dorsal fin rays; however, Brochis has recently been suggested to be a synonym of Corydoras.[6] This is contested and has not been universally accepted. The sixray corydoras belongs in Aspidoras.[8]
Brochis is a formerly recognized genus of catfish. Between one and three fish of the Callichthyidae in the Siluriformes order are referred to as Brochis, however following recent classification these three species have been grouped in the genus Corydoras. The genus is considered defunct by most scientific authorities,[9] or as a junior synonym or subgenus of Corydoras.[10] Consequently, it is an example of Obsolete taxa
Despite being considered defunct, there are several morphological differences that fish formerly classified in the genus Brochis have. These include a noticeably larger body, a more lyre-like tail and most decisively, the extended dorsal fins that have more rays than those of Corydoras [11] Corydoras have 7-10 rays on their dorsal fins, while Brochis have 10–18.[12] Brochis are very large for their family, as all three species can exceed 8 centimetres in length. In the Brochis stable, Corydras splendens is the largest. It is also the largest Corydoras attaining a maximum size of 9.9 centimetres and 40 grams [13]
Corydoras are generally found in smaller-sized streams, along the margins of larger rivers, in marshes, and in ponds.[2] They are native to slow-moving and almost still (but seldom stagnant) streams and small rivers of South America, where the water is shallow and very murky. Most species are bottom-dwellers, foraging in sand, gravel or detritus.[2] The banks and sides of the streams are covered with a dense growth of plants and this is where the Corydoras are found. They inhabit a wide variety of water types but tend toward soft, neutral to slightly acidic or slightly alkaline pH and 5-10 degrees of hardness. They can tolerate only a small amount of salt (some species tolerate none at all) and do not inhabit environments with tidal influences. They are often seen in shoals.[2] Most species prefer being in groups and many species are found in schools or aggregations of hundreds or even thousands of individuals, usually of a single species, but occasionally with other species mixed in. Unlike most catfishes, which are nocturnal, these species are active during the daytime.[2] Corydoras are capable of breathing both water and air, often swimming to the surface to quickly ingest air before re-submerging. The frequency of this air breathing behavior increases when Corydoras are exposed to water with low oxygen availability, allowing them to tolerate periods of aquatic hypoxia.[14]
Their main food is bottom-dwelling insects and insect larvae and various worms, as well as some vegetable matter. Although no Corydoras are piscivorous, they will eat flesh from dead fishes. Their feeding method is to search the bottom with their sensory barbels and suck up food items with their mouth, often burying their snout up to their eyes.[15]
In several species of Corydoras, it has been observed that the fishes, after initial evasive reaction to threat, lie still; this is suggested to be a form of cryptic behavior. However, it is also argued that most species do not have cryptic coloration nor freezing behavior and continue to exist,[2] likely due to their armor and venom. A few species of Otocinclus: (O. affinis, O. flexilis, O. mimulus and O. xakriaba) are considered to be Batesian mimics of certain Corydoras species (C. diphyes, C. garbei, C. nattereri and C. paleatus, respectively). These species have bony plates of armor and strong, frequently venomous[16] spines as defenses, making them less palatable; by mimicking these species in size and coloration, Otocinclus avoid predation.[2]
A unique form of insemination has been described in Corydoras aeneus. When these fish reproduce, the male will present his abdomen to the female. The female will attach her mouth to the male's genital opening, creating the well-known "T-position" many Corydoras exhibit during courtship. The female will then drink the sperm. The sperm rapidly moves through her intestines and is discharged together with her eggs into a pouch formed by her pelvic fins. The female can then swim away and deposit the pouch somewhere else alone. Because the T-position is exhibited in other species than just C. aeneus, it is likely that this behavior is common in the genus.[17]
The genus is well known among aquarists for its many ornamental species.[18] They are well suited to tropical freshwater community aquariums, as they get along well with other species and are not aggressive. Corydoras are quite timid and peaceful and are recommended to be kept in shoals of four to six or more. Corydoras are mostly bottom feeders, so they should be offered sinking pellets as well as supplements of live and frozen foods. If flake foods are used, care should be taken to prevent all food from being eaten by faster moving fish at the higher levels of the tank.
Most Corydoras prefer soft, acidic water. They can, however, tolerate a wide range of water conditions, including temperatures that are cooler than tropical. They do not do well in fish tanks with high nitrate levels. This ion leads to the infection of the barbels, which will shorten and become useless. The barbels may also be affected by constant contact with a sharp substrate. Contrary to popular belief, these fish can be kept in a tank with gravel without affecting their barbels, as long as there are no sharp edges on the gravel, although they do prefer sand substrate. They are more likely to thrive if there is an open area of substrate on the bottom of the tank where they can obtain submerged food. It is a myth that salt cannot be used on this species of fish as a means of parasite medication. Salt can be added to the water of the Corydoras catfish in order to rid the fish of ich. These fish are fairly easy to keep, being peaceful, hardy, active and entertaining. Occasionally they will dart to the surface, sticking their snout above the water for an instant to take a breath of air. This behavior is perfectly normal and is not an indication that anything is wrong with the fish. However, if this is done in excess, it can indicate poor water conditions.
Where investigated, Corydoras sp. have been shown to be diurnal and crepuscular rather than nocturnal and activity can even peak at twilight.[19] Corydoras are a very popular choice for a community aquarium and are widely kept throughout the world. Their longevity in the aquarium is noteworthy; C. aeneus is said to have lived 27 years in captivity and 20 years is not too uncommon.
There are currently 161 recognized extant species in this genus, as well as one known extinct species:
{{cite web}}: CS1 maint: uses authors parameter (link) {{cite web}}: CS1 maint: uses authors parameter (link) {{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) {{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) {{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) {{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) {{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) {{cite journal}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) Corydoras is a genus of freshwater catfish in the family Callichthyidae and subfamily Corydoradinae. The species usually have more restricted areas of endemism than other callichthyids, but the area of distribution of the entire genus almost equals the area of distribution of the family, except for Panama where Corydoras is not present. Corydoras species are distributed in South America where they can be found from the east of the Andes to the Atlantic coast, from Trinidad to the Río de la Plata drainage in northern Argentina. Species assigned to Corydoras display a broad diversity of body shapes and coloration. Corydoras are small fish, ranging from 2.5 to 12 cm (1.0 to 4.7 in) in SL., and are protected from predators by their body armor and by their sharp, typically venomous spines.
Corydoras es un género de peces actinopterigios siluriformes de agua dulce que aparecieron en el Paleoceno y sobreviven hasta el presente. Muchas especies de este género son frecuentemente empleadas en acuariofilia.Son peces comunitarios y no atacan a ningún otro habitante del acuario.
La palabra Corydoras viene del griego kóry (‘casco’) y doras (‘piel’). Esto se justifica en la carencia de escamas y la presencia de escudos óseos a lo largo del cuerpo.
En acuarismo son frecuentemente denominados: corronchos,Georges, basureros, coridoras, limpiafondos, barrefondos o tachuelas.[1]
Los peces del género Corydoras tienen una amplia distribución natural: desde el este de los Andes hasta las costas del Océano Atlántico, y desde Colombia y Trinidad hasta el centro de Argentina. Ocupan una amplia red de hábitats, desde ríos y lagos hasta pantanos y estuarios. Las coridoras generalmente se pueden encontrar en hábitat natural, en ríos y lagos de agua fría.
Carecen de escamas; en cambio, poseen dos hileras de placas a lo largo del cuerpo. Su característica más notable son los seis barbillones que poseen alrededor de la boca. También poseen una pequeña aleta adiposa, del mismo modo que numerosos carácidos. Los peces del género Corydoras son muy resistentes: sobreviven en aguas con poco oxígeno en las épocas de sequía, pues respiran directamente aire atmosférico,[2] e incluso pueden arrastrarse por tierra, si es necesario.
La mayoría de las coridoras tiene una vida de un promedio de 15 a 20 años, aunque se han registrado ejemplares que han superado los 30 años, esto depende tomando en cuenta si son criadas en cautiverio, si son de hábitat natural, y su alimentación.
Muchas especies de este género son frecuentemente empleadas en acuariofilia con un doble objetivo: la belleza estética que pueden aportarle al acuario y, principalmente, para que cumplan la tarea de eliminar del fondo los restos de alimento que se hayan depositado allí. Una cualidad valiosa es ser totalmente inofensivos para otros peces.
Este género posee más de 170 especies, de las cuales alrededor de 50 se comercializan para acuarios. Las especies C. barbatus, C. macropterus y C. prionotos han sido incluidas en un nuevo género: Scleromystax. Otra especie ha sido cambiada de género e incluida en el género Aspidoras. Además, desde hace poco tiempo (cuando?) se ha considerado al género Brochis un sinónimo de Corydoras.
Corydoras es un género de peces actinopterigios siluriformes de agua dulce que aparecieron en el Paleoceno y sobreviven hasta el presente. Muchas especies de este género son frecuentemente empleadas en acuariofilia.Son peces comunitarios y no atacan a ningún otro habitante del acuario.
Corydoras Callichthyidae familiaren barruan sailkatzen den arrain genero bat da.
Corydoras Callichthyidae familiaren barruan sailkatzen den arrain genero bat da.
Monniset (Corydoras) on monnisten (Corydoradinae) alaheimoon kuuluva kalasuku. Suuressa osassa seura-akvaarioita uiskentelee jokin pieni monnislaji. Yleisin lienee kuparimonninen.
Corydoras-monniset ovat yksi monnisten (Corydoradinae) alaheimon kolmesta suvusta. Muut suvut ovat soukkamonniset (Aspidoras) ja Scleromystax.[1]
Corydoras-monnisia on kuvattu yli 130 lajia, ja ainakin noin 50 tuntematonta lajia on kuvattujen lisäksi jo esiintynyt akvaariokaupan piirissä. [2]
Tyypillisiä monnislajeja ovat mm. korumonninen (Corydoras elegans), kuparimonninen (Corydoras aeneus), täplämonninen (Corydoras paleatus) ja kirjomonninen (Corydoras schwartzi).
Monnisilla ei ole muille kaloille tyypillisiä suomuja, vaan luulevyistä muodostunut panssari.[3] Monniset jäävät pieniksi. Pääosa monnislajeista on 4-7 cm:n mittaisia, lähes kaikki alle 10-senttisiä.[2]
Monniset ovat kotoisin Etelä-Amerikasta ja ovat levinneet ylhäältä maanosan pohjoisosasta alas Argentiinan pohjoisosaan saakka.[2]
Monniset oleskelevat mieluiten pohjassa, jonka hiekan (ei soran) pitää olla pienirakeista ja pyöreää ilman teräviä reunoja.
Monniset ovat useimmiten kotoisin yläjuoksulta ja viileämmästä vedestä n. 22 Celsius-asteen ollessa usein optimaalinen. Monniset syövät peruskuivaruokaa. Ne tonkivat ruokaa soran joukosta, jonne ruoka helposti muuten jäisi pilaantumaan, ja ovat näin ollen hyviä "roskisdyykkareita".[2]
Monniset (Corydoras) on monnisten (Corydoradinae) alaheimoon kuuluva kalasuku. Suuressa osassa seura-akvaarioita uiskentelee jokin pieni monnislaji. Yleisin lienee kuparimonninen.
Corydoras (les corydoras en français) est un genre de poissons-chats d'Amérique du Sud de la famille des Callichthyidae.
Il y aurait plus de 200 espèces recensées de Corydoras, chaque rivière ou ruisseau ayant son espèce endémique. Ce sont des animaux pacifiques appréciés en aquariophilie, qui fouillent le sol à la recherche de nourriture.
En plus des caractéristiques habituelles des poissons osseux, les poissons du genre Corydoras portent trois paires de barbillons autour de la bouche, grâce auxquels ils détectent la nourriture comme le font les poissons fouilleurs. Leur nageoire adipeuse n’apparaît chez quelques espèces (telles que le Corydoras aeneus) qu'à l'état adulte.
Le nom Corydoras (en grec κορυδορáς) est formé à partir des deux mots grecs κόρυς, kόrus (casque) et δορά, -ᾶς, dorá, -ãs (peau écorchée, cuir, cuirasse). Corydoras est de loin le plus grand genre de poissons tropicaux avec plus de 142 espèces reconnues. En outre, de nombreuses variétés existent. C'est le seul genre de la tribu Corydoradini. C. difluviatilis est reconnu comme l'espèce de base des Corydoradini, il présente plusieurs fonctionnalités par rapport aux autres espèces de Corydoras. L'espèce type de ce genre est Corydoras geoffroy. Plusieurs centaines d'espèces ne sont pas encore classifiées, mais maintenues par les aquariophiles. Ces espèces possèdent un C -Number, initialement conçu par Hans-Georg Evers pour le Magazine allemand d'aquariophilie DATZ en 1993. En 2006, on comptait 153 C - Number attribués, dont 32 ont été assignés d'un nom scientifique.
C. barbatus, C. macropterus, et C. prionotos ont été reclassés dans le genre Scleromystax. Le genre Brochis avait été différencié de Corydoras en raison du nombre plus élevé de rayons de la nageoire dorsale, mais Brochis pourrait être un synonyme de Corydoras. Ceci est contesté.
Corydoras (les corydoras en français) est un genre de poissons-chats d'Amérique du Sud de la famille des Callichthyidae.
Il y aurait plus de 200 espèces recensées de Corydoras, chaque rivière ou ruisseau ayant son espèce endémique. Ce sont des animaux pacifiques appréciés en aquariophilie, qui fouillent le sol à la recherche de nourriture.
Bryngranar (fræðiheiti: Corydoras) eru ættkvísl ferskvatnsgrana af ætt Callichthyidae og undirætt Corydoradinae. Heitið Corydoras kemur úr grísku; kory (hjálmur) og doras (húð). Tegundir sem hafa verið flokkaðar eru um 160 talsins og eru litaafbrigði sem og útlit fjölbreytt. Stærð er frá 2.5 til 12 sentimetra.
Útbreiðslusvæði bryngrana er í Suður-Ameríku, austur af Andesfjöllum til Atlantshafs; frá Trínidad og Tóbagó til Norður-Argentínu. Þeir lifa í torfum í lækjum, meðfram stærri ám, í mýrum og tjörnum. Meginfæða eru smá skordýr, skordýralirfur, grot og plöntur sem þeir finna á botninum. Undirtegundir bryngrana eru vinsælar hjá gæludýrafiskaeigendum og hreinsa þeir upp leifar af botni búrsins.
Corydoras pantanalensis.
Corydoras sterbai.
Corydoras melini.
Corydoras aeneus.
Corydoras semiaquilus.
Corydoras habrosus.
Bryngranar (fræðiheiti: Corydoras) eru ættkvísl ferskvatnsgrana af ætt Callichthyidae og undirætt Corydoradinae. Heitið Corydoras kemur úr grísku; kory (hjálmur) og doras (húð). Tegundir sem hafa verið flokkaðar eru um 160 talsins og eru litaafbrigði sem og útlit fjölbreytt. Stærð er frá 2.5 til 12 sentimetra.
Útbreiðslusvæði bryngrana er í Suður-Ameríku, austur af Andesfjöllum til Atlantshafs; frá Trínidad og Tóbagó til Norður-Argentínu. Þeir lifa í torfum í lækjum, meðfram stærri ám, í mýrum og tjörnum. Meginfæða eru smá skordýr, skordýralirfur, grot og plöntur sem þeir finna á botninum. Undirtegundir bryngrana eru vinsælar hjá gæludýrafiskaeigendum og hreinsa þeir upp leifar af botni búrsins.
Corydoras pantanalensis.
Corydoras sterbai.
Corydoras melini.
Corydoras aeneus.
Corydoras semiaquilus.
Corydoras habrosus.
Il genere Corydoras comprende 145 specie di pesci d'acqua dolce, appartenenti alla famiglia Callichthyidae.
Queste specie sono diffuse nelle acque dolci fluviali del Sudamerica. Abitano ambienti diversi.
Tutte le specie del genere Corydoras sono caratterizzate da un corpo tozzo e compresso ai fianchi, entrambi protetti da una corazza composta da 2 file di placche disposte verticalmente. La testa è tondeggiante e massiccia, assume con il muso una forma conica (di profilo appare triangolare): la bocca presenta 2 paia di barbigli sensoriali ai lati, con funzione di scovare il nutrimento tra gli anfratti ed il substrato. Questa operazione è possibile grazie alla presenza di papille gustative situate proprio sui barbigli, così da poter trovare detriti organici commestibili anche in acque con notevole torbidità e per la presenza di fibre muscolari che li rendono mobili, utili proprio per scavare, estrarre vermi ed altri organismi vegetali ed animali dal fondo sabbioso. La conformazione della bocca funge per alcune specie anche da ancoraggio (imitando una ventosa) in caso di forte corrente. Le pinne dorsali e le pettorali sono dotate di aculei robusti con funzioni di difesa. La pinna caudale è piuttosto tozza, con margine bilobato e leggermente inciso.
Le dimensioni variano da 3 a 15 cm a seconda delle specie.
Una caratteristica tipica di questo genere è la capacità d'integrare la carenza di ossigeno disciolto nell'acqua con l'ossigeno atmosferico grazie ad una evoluzione dell'intestino: questo organo infatti risulta essere notevolmente vascolarizzato e presenta l'endotelio più sottile nella parte posteriore, ciò permette al pesce di ingerire aria con la bocca facendo una puntata verso la superficie esterna dell'acqua che viene così ad ossigenare il sangue. L'anidride carbonica viene espulsa dall'orifizio anale.
Affine è il genere Brochis (3 specie), che presenta aspetto simili ma più tozzi, robusti e con pinna dorsale provvista di un maggior numero di raggi molli.
I Corydoras hanno dieta onnivora.
Molte specie del genere Corydoras sono ampiamente allevate in acquariofilia, in special modo Corydoras aeneus e Corydoras paleatus. Vengono inseriti in vasca sia per la loro utile funzione di spazzini (cibandosi anche del mangime avanzato dai pesci che vivono negli strati superiori della vasca, e arrivato al fondo), sia per il loro comportamento attivo che smuove la superficie del fondo dell'acquario. Ciononostante, è sempre necessario integrare l'alimentazione con cibo specifico (pastiglie di mangime affondanti e piccoli animali bentonici congelati o vivi). Essendo un pesce gregario, è consigliabile allevarlo in gruppi, con un fondo di sabbia fine in modo tale da permettergli di trovare il cibo senza ferirsi i delicati barbigli.
Il genere Corydoras comprende 145 specie di pesci d'acqua dolce, appartenenti alla famiglia Callichthyidae.
Šarvuotieji šamukai (lot. Corydoras, angl. Cory catfish, cory cats, simply corys) - šarvuotųjų šamukų (Callichthyidae) šeimos žuvų gentis.
Tai vienos iš populiariausių akvariumuose auginamų žuvų. Dauguma atsparūs, lengvai prisitaikantys, takingi ir laikosi būrelaisi. Žuvys greitai judina akis. Akiai pasisukant žemyn kurį laiką nesimato rainelės, o trumpam matomi akį supantys audiniai. Akiai grįžtant atgal į įprastą padėtį atrodo, kad žuvis mirksėjo. Tinklalapelekis šamukas dažniausiai laikomas ir pačiu populiariausiu iš visų Corydoras genties rūšių.
Gentyje 142 rūšys.
Šarvuotieji šamukai (lot. Corydoras, angl. Cory catfish, cory cats, simply corys) - šarvuotųjų šamukų (Callichthyidae) šeimos žuvų gentis.
Tai vienos iš populiariausių akvariumuose auginamų žuvų. Dauguma atsparūs, lengvai prisitaikantys, takingi ir laikosi būrelaisi. Žuvys greitai judina akis. Akiai pasisukant žemyn kurį laiką nesimato rainelės, o trumpam matomi akį supantys audiniai. Akiai grįžtant atgal į įprastą padėtį atrodo, kad žuvis mirksėjo. Tinklalapelekis šamukas dažniausiai laikomas ir pačiu populiariausiu iš visų Corydoras genties rūšių.
Gentyje 142 rūšys.
Corydoras is een geslacht binnen de familie der pantsermeervallen (Callichthyidae).
Alle soorten van dit geslacht komen voor in Zuid-Amerika. De soorten komen voor vanaf Trinidad tot aan het La Plata-bekken in het noorden van Argentinië. Ze leven in langzaam stromende, vaak verontreinigde rivieren.
De pantsermeervallen hebben een benig pantser op de kop, flanken en soms ook op de rug. Soorten van Corydoras kunnen ademen via hun kieuwen, maar ook in zuurstofarm water, via darmademhaling. Dit houdt in dat lucht wordt ingeslikt, waarna de darmen de zuurstof opnemen.[1]
Het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes is vooral te zien aan de rugvin. Bij mannetjes is de rugvin namelijk puntig en bij vrouwtjes is deze rond. Tevens zijn vrouwtjes forser dan mannetjes. Ze worden meestal niet groter dan 8 cm.
Het voedsel van deze omnivoren bestaat vooral uit voedselresten die op de bodem te vinden zijn. Verder eten ze insecten die in of vlak boven de bodem leven en eten ze ook algen.
Het geslacht bevat in totaal 156 soorten.
Corydoras is een geslacht binnen de familie der pantsermeervallen (Callichthyidae).
Pansermallar (Corydoras) er ei stor slekt mallar i pansermallefamilien. Dei er utbreidd i temperert og tropisk ferskvatn i store delar av Sør-Amerika, frå Trinidad til Argentina, og er den største fiskegruppa her. Amazonasbassenget er det viktigaste området, med dei fleste artane. Vitskapen kjenner til 142 artar; i tillegg kjem det eit vell av ikkje klassifiserte variantar og uregistrerte artar. Mange, både beskrivne og ubeskrivne artar, er populære som akvariefisk.
Ubeskrivne artar som vert heldt i akvarium vert ofte omtalt som C-artar. Desse er kjende, men er enno ikkje registrert vitskapleg.
Corydoras er små fisk, frå 25 til 70 mm. Dei har vanlegvis ein grå eller metallfarga (sølv med skjær av grønt eller blått) grunnfarge med varierande mønster i svart. Nokre artar har også markeringar i gult, oransje eller gull-farge. Kroppen har to radar overlappande beinplater på kvar side. Munnen er liten og sit på undersida, og har eit sett med skjeggtrådar framfor seg.
Corydoras lever vilt i småbekkar, langs breddene av større elvar, i myrer og i tjern. Dei skal helst ha ein del vegetasjon. Slekta er tilpassingsdyktig, men føretrekk tilnærma pH-nøytralt vatn og ei hardheitsgrad på 5-10 dH. Vasstemperaturen bør over lengre tid vera mellom 22° og 28° C. Dei fleste artane lever i stim på botnen, og er dagaktive. Dei finn maten sin i sand, grus eller detritus. Stimane er på frå tre til seks fisk, og opp til 30-40.
Hovudføden til Corydoras er botnlevande insekt og nokre makk. Dei kan òg ta litt plantemateriale. Stundom tek dei òg åtsel av andre fisk, sjølv om ingen artar har dette som nokon viktig bestanddel i kosten.
Hjå minst ein Corydoras-art (Corydoras aeneus) vert hoa befrukta via munnen. Observasjon av den såkalla T-forma hjå andre artar tyder på at dette er vanleg innanfor slekta.
Dei fleste artar pansermalle er enkle akvariefisk å halda. Dei går godt i lag med dei fleste andre artar, sidan dei korkje er aggressive eller særleg attraktive som bytte for større fisk. Det er tilrådd at ein bør ha dei i små stimar på 6-8 fisk for at dei skal trivast. Ein bør òg nytta fôr som søkk fort for at ikkje fisk i øvre lag av vatnet skal eta det før det rekk ned til mallane. Såkalla pellets er lette å få kjøpt i akvariebutikkar.
Pansermallar er hardføre, og klarar seg bra i nesten all slags vatn. Ein bør likevel prøva å halda nivået av nitrat nede, då dette kan skada skjeggtrådene deira. Skjeggtrådene kan òg bli skada av skarpkanta grus på botnen. Dei er dessutan følsomme for salt.
Det er ti til femten artar som lett leikar i fangenskap, og kor ein får kjøpt oppdrettsfisk.
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Pansermallar Pansermallar (Corydoras) er ei stor slekt mallar i pansermallefamilien. Dei er utbreidd i temperert og tropisk ferskvatn i store delar av Sør-Amerika, frå Trinidad til Argentina, og er den største fiskegruppa her. Amazonasbassenget er det viktigaste området, med dei fleste artane. Vitskapen kjenner til 142 artar; i tillegg kjem det eit vell av ikkje klassifiserte variantar og uregistrerte artar. Mange, både beskrivne og ubeskrivne artar, er populære som akvariefisk.
Ubeskrivne artar som vert heldt i akvarium vert ofte omtalt som C-artar. Desse er kjende, men er enno ikkje registrert vitskapleg.
Corydoras er en slekt pansermaller. Navnet kommer av gresk kory (hjelm) og doras (hud). Corydoras er en veldig stor slekt med over 180 beskrevne arter. I tillegg finnes det mange varianter. Flere hundre Corydoras-arter har ikke blitt klassifisert enda, men holdes av akvarister. Disse artene gis C-numre. Pr. 2006 er 153 C-numre utdelt, hvorav 32 senere har fått skikkelige vitenskapelige navn.
Corydoras finnes i naturen i saktestrømmende og nesten stille (men sjelden stagnant) vann, hvor vannet er grunt og klart. Disse fiskene ser ut til å foretrekke sandbunn, eller sand blandet med gjørme, enkelte ganger dekket med detritus eller døde blader. Elvebankene og -breddene har rik plantevekst, og her er det Corydoras-fiskene finnes. De lever i et bredt spekter av vanntyper, men er oftest å finne i bløtt vann som er nøytralt eller svakt alkalisk. De tåler veldig lite salt i vannet (noen arter tåler ikke salt i det hele tatt), og holder derfor ikke til i områder med tidevann. Mange arter samles i stimer på hundrevis eller tusenvis av individer, vanligvis av en enkelt art, men noen ganger med andre arter i blandingen.
Corydoras er en slekt pansermaller. Navnet kommer av gresk kory (hjelm) og doras (hud). Corydoras er en veldig stor slekt med over 180 beskrevne arter. I tillegg finnes det mange varianter. Flere hundre Corydoras-arter har ikke blitt klassifisert enda, men holdes av akvarister. Disse artene gis C-numre. Pr. 2006 er 153 C-numre utdelt, hvorav 32 senere har fått skikkelige vitenskapelige navn.
Corydoras finnes i naturen i saktestrømmende og nesten stille (men sjelden stagnant) vann, hvor vannet er grunt og klart. Disse fiskene ser ut til å foretrekke sandbunn, eller sand blandet med gjørme, enkelte ganger dekket med detritus eller døde blader. Elvebankene og -breddene har rik plantevekst, og her er det Corydoras-fiskene finnes. De lever i et bredt spekter av vanntyper, men er oftest å finne i bløtt vann som er nøytralt eller svakt alkalisk. De tåler veldig lite salt i vannet (noen arter tåler ikke salt i det hele tatt), og holder derfor ikke til i områder med tidevann. Mange arter samles i stimer på hundrevis eller tusenvis av individer, vanligvis av en enkelt art, men noen ganger med andre arter i blandingen.
Multimedia w Wikimedia Commons Corydoras – rodzaj słodkowodnych ryb sumokształtnych z rodziny kiryskowatych (Callichthyidae). Wiele gatunków to popularne ryby akwariowe.
Gatunki zaliczane do tego rodzaju[2]:
Gatunkiem typowym jest Corydoras geoffroy.
Corydoras – rodzaj słodkowodnych ryb sumokształtnych z rodziny kiryskowatych (Callichthyidae). Wiele gatunków to popularne ryby akwariowe.
Coridora[1] é a designação comum aos peixes siluriformes, da família dos calictiídeos, do gênero Corydoras, com cerca de 105 espécies. São encontrados em rios da América do Sul, possuem a região do focinho achatada ou arredondada, sendo muito apreciados por aquariófilos, devido a graciosidade do seu nado e pela beleza que proporciona ao aquários. Também conhecidos pelos nomes de limpa-plantas, limpa-vidro e sarro, sendo que elas tecnicamente não limpam o áquario, como muitos pensam. Elas na verdade ao procurar alimento no cascalho parecem que estão a comer os detritos, quando na verdade os engole e os elimina pelas guelras. Sendo limpa-vidros apenas uma expressão
Coridora é a designação comum aos peixes siluriformes, da família dos calictiídeos, do gênero Corydoras, com cerca de 105 espécies. São encontrados em rios da América do Sul, possuem a região do focinho achatada ou arredondada, sendo muito apreciados por aquariófilos, devido a graciosidade do seu nado e pela beleza que proporciona ao aquários. Também conhecidos pelos nomes de limpa-plantas, limpa-vidro e sarro, sendo que elas tecnicamente não limpam o áquario, como muitos pensam. Elas na verdade ao procurar alimento no cascalho parecem que estão a comer os detritos, quando na verdade os engole e os elimina pelas guelras. Sendo limpa-vidros apenas uma expressão
Corydoras är ett släkte fiskar i familjen pansarmalar som förekommer i Syd- och Centralamerika. Familjen omfattar sammanlagt strax under 200 arter fördelade över 9 släkten, och släktet Corydoras är med sins drygt 150 arter det i särklass största av dem.[2] Ett stort antal av arterna hålls dessutom som akvariefiskar.
Denna lista visar i alfabetisk ordning de hittills kända arterna i släktet Corydoras efter deras vetenskapliga namn, följt av artens auktor, årtal och (då det finns) artens svenska trivialnamn. Observera att några av arterna delar samma trivialnamn.[2]
Denna fiskrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Corydoras är ett släkte fiskar i familjen pansarmalar som förekommer i Syd- och Centralamerika. Familjen omfattar sammanlagt strax under 200 arter fördelade över 9 släkten, och släktet Corydoras är med sins drygt 150 arter det i särklass största av dem. Ett stort antal av arterna hålls dessutom som akvariefiskar.
Види роду Corydoras дають широке розмаїття форм тіла і забарвлення. Це дрібні риби, від 25 до 120 міліметрів. Усі види роду коридорас мають відносно коротке тіло з опуклою спинкою. По усьому тілу йдуть два ряди кісткових пластин, що перекриваються, які власне і дали назву родині (російською родина називається панцирні соми). Рот нижній, пристосований для захоплення їжі з дна і викопування смачних черв'яків. Орієнтуватися в каламутній воді коридорасам допомагають три пари маленьких вусиків. Ще одна цікава особливість коридорасів — вони подібно до лабіринтових уміють дихати повітрям. Правда коридораси розв'язали цю проблему з властивим усім сомам талантом і винахідливістю — вони просто ковтають бульбашку повітря і засвоюють з неї кисень в товстій кишці. Завдяки такому типу дихання коридораси з легкістю переносять сезонні пересихання водойм, багато дослідників відмічають, що зграї коридорасів, що годуються, можуть виповзати на мулке мілководдя з мінімумом води, так що спинки залишаються на повітрі.
Види Corydoras як правило, мають більш обмежені області ендемізму, ніж інші калліхтіди, але ареал всього роду майже дорівнює площі розподілу родини, за винятком Панами, де представників Corydoras немає. Поширюються на схід від Анд до Атлантичного узбережжя, від Тринідаду до Ріо-де-ла-Плата в північній Аргентині. Мешкають в різних середовищах.
У природі вони мешкають в дуже м'якій (загальна жорсткість зазвичай близька до нуля) і слабокислій воді (рН=6-6.5), у багатьох випадках в «чорній воді» — воді перенасиченій продуктами гниття опалого листя і усіляких корчів. «Чорна вода» характеризується підвищеним вмістом дубильних речовин і гумінових кислот і має сильний антибактеріальний ефект. Ґрунт м'який, найчастіше мулкий, або з дрібного піску. Багато затінених листям дерев ділянок, а також корчів, під якими сомики можуть знаходити собі укриття. Температура варіюється в межах від 22 до 26, хоча деякі південніші види переносять досить низькі температури.
Розмноження у усіх коридорасів проходить за схожою схемою і відрізняється оригінальністю. Нерест зазвичай груповий — одна самиця нереститься одночасно з декількома самцями. Спочатку самці активно ганяють самицю, потім вона підпливає до одного з самців і набирає в рот його молочка. В цей же час у самиці зрушуються черевні плавники і в «мішечок», що утворився, відкладається декілька ікринок. З ікринками в плавниках і молочками у роті самиця вирушає шукати місце, на яке вона відкладе ікру. Вибравши відповідну ділянку (у акваріумі таким нерідко буває скло) самиця очищає його і попутно змащує молочками. А потім клеїть на це місце ікринки.
Спосіб унікальний і забезпечує дуже високу ефективність — відсоток незапліднених ікринок украй малий. За один раз ікри відкладається зовсім не багато — штук 5-6, рідко більше (це залежить від виду). Потім усе повторюється, знову самиця вибирає самця, знову набирає в рот молочка і знову підшукує містечко для ікри. Після відкладання ікри коридораси ніяких батьківських почуттів не проявляють, а деякі особливо несвідомі самці можуть в процесі ікрометання і поласувати свіжою ікрою.
В роді описані 154 види:[1]
Сучасні види
Викопний вид
Corydoras là một chi cá nước ngọt thuộc họ Callichthyidae. Chi này còn được gọi là Chi cá chuột bao gồm các loài cá chuột. Nhiều loài trong chi này được ưa chuộng để nuôi làm cảnh vì kích cỡ nhỏ nhắn và màu sắc bắt mắt.
Corydoras là một chi cá nước ngọt thuộc họ Callichthyidae. Chi này còn được gọi là Chi cá chuột bao gồm các loài cá chuột. Nhiều loài trong chi này được ưa chuộng để nuôi làm cảnh vì kích cỡ nhỏ nhắn và màu sắc bắt mắt.
Коридорасы[1], или панцирники[2] (лат. Corydoras) — род лучепёрых рыб семейства панцирных сомов (Callichthyidae).
Представители рода — небольшие (3—12 см в длину) рыбы, держащиеся преимущественно у дна и питающиеся придонными организмами. Форма тела — вытянутая, приплюснутая снизу, половой диморфизм выражен слабо, обычно самки несколько полнее самцов, у самцов спинной плавник заострён. Тело покрыто роговыми чешуйками. На челюстях имеют четыре усика — по два на верхней и нижней.
Кроме жаберного, для представителей рода характерно кишечное дыхание.
Рекомендуемые условия содержания: температура 20—28 °С, жёсткость 3—15 °dH, кислотность pH 6,5—8. Необходимы заросли растений. Корм ищут на дне. Грунт — мелкозернистый песок.
Самку, готовую к размножению, можно узнать по полному брюху, набитому икрой. На нерест сажают 4—6 самцов и 2—3 самки, которых до этого держат отдельно. Добавление свежей воды стимулирует нерест. Самка откладывает от 50 до 1000 икринок, прикрепляя их к мелколистным растениям. Для икрометания хорошо подходит яванский мох. После откладки следует либо отсадить родителей, либо поместить икру в инкубатор. Инкубационный период длится от 3 до 10 дней. Начальный корм мальков: «живая пыль». Половозрелыми рыбки становятся в возрасте около года.
Представители рода Corydoras распространены по всей Южной Америке в бассейнах рек Амазонка, Парагвай, Ориноко и других.
Коридорасы, или панцирники (лат. Corydoras) — род лучепёрых рыб семейства панцирных сомов (Callichthyidae).
コリドラスは、南米に広く分布するナマズ目カリクティス科コリドラス亜科コリドラス属に分類される熱帯魚の総称。
体長は3cmから最大10cm程度で、河川の浅瀬に生息し水底の微生物や有機物を採食する。
コリドラスという属名には、ギリシャ語で「ヘルメットのような皮膚」といった意味がある。体は硬く大きな鎧状の二列の鱗板で覆われており、頭部はヘルメットのような頭骨で形成されている。
非常に種類が多く[1]、2015年現在、学名が記されている種は166[2]、未記載種も含めると200種にものぼるといわれており、全ての魚種で最多の種を含む属である。一般的に知られている種類でも学名が付いていない場合もあるため、アクアリウムにおいては学名と併用して「Cナンバー」というアラビア数字による分類がなされている。
愛嬌のある熱帯魚として広く流通している。日本では、アマゾン水系・オリノコ水系・ラプラタ水系等南米各地で採取されたものと、東南アジアで養殖されたものが流通する。
一般的に、コリドラスは大規模な河川から分岐した比較的幅の狭い支流、沼地や池に生息し、流れが遅く透明度の高い浅瀬を好む。ほとんどの種は砂や小石、有機物が堆積した水底に住んで餌を探す底棲魚である。硬度5-10程度の軟水で弱酸性から中性の水質に適応する。塩分を含んだ水は好まず、潮の満ち引きの影響のある水域には生息しない。ほとんどの種は群れを作り、種によっては数百匹～数千匹以上の大群を作ることもある。多くのナマズは夜行性であるが、コリドラスは昼間に活動する。なお、夜間は不活発でほとんど動かないが、わずかな光のある夕暮れには昼間よりも活発になる。主に底に堆積した泥の中の有機物や微生物を餌としている。魚食性のコリドラスは存在しないが、魚の死骸を食べることもある。顔に生えたヒゲで底面を探り、短い管状の口から吸い込む。しばしば砂に顔を埋めるほど深く潜ることもあるため、飼育下では細かい砂が適する。コリドラスは普段は水底で活動するが、腸管呼吸のために時々水面に顔を出すこともある。また、腸呼吸する時に尻から空気が出る事がある。
コリドラスは硬い外皮を持ち、ヒレの棘に毒を持つ種類も存在するため、魚食魚や鳥の捕食対象になりづらい。そのため、コリドラスのいくつかの種は他の魚の擬態（ベイツ型擬態）の対象となっている。オトシンクルスの一部の種類がコリドラス・パレアトゥスやその近縁種に模様を似せて擬態しているほか、Pimelodella科のBrachyrhamdia属の仲間がコリドラスに擬態している。Brachyrhamdia属の場合は、imitator種がコリドラス・メラニスティウスに、ranbarrani種がアドルフォイやデビッドサンズィに、meesi種がナッテレリーに似せた体色や模様を持ち、それらのコリドラスの群れに混じって生活している。またそれらとは逆に、コリドラス・ハスタートゥスはカラシンの一部に似せた模様と高い遊泳性を持ち、カラシンの群れに混じって生活している。
コリドラスはユニークな繁殖行動でも知られる。交尾の際、雄が雌に対して腹を向けて泳ぐ。雌は雄の生殖口から精子を吸い取り、腸管を経由して腹びれの間に抱えられた卵に放出することで受精が完了する。その後、雌は卵を石や水草などの表面にその卵を産み付ける。
寿命はナマズ類の中では短く、いずれの品種とも3年から5年前後である。
水槽の底床部で活動し、底にある餌を食べる。アクアリウムにおいては「水槽の掃除屋」の仲間とされ、底床部に残った他の魚の食べ残しの餌などを処理する働きをするが、オトシンクルス、プレコ、サイアミーズ・フライングフォックスなど他の「水槽の掃除屋」と称される魚と異なり、水槽のガラス面などに付着する藻類や水苔は食べない。昼行性で他の底棲魚に比べ活発な魚であり、昼間水槽底床部を縦横に泳ぎ回る様子を観察できるが、臆病であったり物陰に身を潜めることを好む個体もいるので、岩石や流木、オブジェなどで体を隠す場所を用意しておくと良い。水温には他の熱帯魚より広く適応できるが、適温は概ね25℃程度である。水質については比較的敏感であり、底床部で活動するため、底床を清潔に保つ必要がある。底床が汚れている場合は病気にかかりやすい。ヒゲで底の餌を探るので、ヒゲを傷つけないように角の無い大磯、ソイル、砂を底砂にすると良い。健康状態の確認は、通常のチェックポイントに加え、尾ひれとヒゲに注意をする。ヒゲが切れていたら底砂選択が誤っていないか検討する。ヒゲが溶けていたら病気であり、尾ひれがバラバラになっている場合はカラムナリス病の初期症状である。繁殖は、独特なTポジションを伴う。産卵は水草の葉か水槽のガラス面に行われるが、そのままにしておくと食べられてしまう場合が多い。雑食性であり、餌は市販されている一般的な観賞魚用の餌やコリドラス専用のタブレットなど、水底に沈下するものであれば何でも食べるが、赤虫やイトメを好む傾向がある。性格は概ねおとなしく、他を攻撃することはない。従ってコリドラスの各品種同士や近縁各属、また他の熱帯魚や金魚、その他淡水魚などとも水温や大きさが合えばだいたい混泳は可能であるが、上述の通り水の汚れには割と敏感なため、水をよく汚す金魚等との混泳についてはより注意深い水質管理が必要になる。野生では群れで生活しており、個体間でテリトリーは主張しないため、テリトリーを主張する性質を持つプレコなどの底棲魚との混泳については注意を要する。
アエネウス、パレアトゥス、パンダなど一部の品種やブロキス属（後述）にはヒレが通常の個体より伸長している「ロングフィン」と名付けられたものがあるが、観賞用に品種改良し固定したものである。
コリドラスに近縁な属として、同じカリクティス科のコリドラス亜科にアスピドラス(Aspidoras)、ブロキス(Brochis)、スクレロミスタックス(Scleromystax)が存在する。
また、カリクティス科のカリクティス亜科にはカリクティス属、ホプロステルヌム属、ディアネマ属、カタフラクトプス属の4つの属が存在し、いずれもコリドラスに比べると大型であるが、行動やヒゲなどコリドラスと類似した特徴を持っている。
코리도라스속 메기는 안데스 산맥 동쪽부터 대서양 해안까지, 트리니다드에서 리오 라 플라타 수계까지 남아메리카 대륙 담수에 널리 분포하는 갑옷메기상과에 속하는 메기류이다.[1] 코리라고도 불린다. 국내외 동호회나 수족관 등에서는 코리도라스아과(Corydoradinae)에 속하는 또 다른 속인 스클레로미스텍스,브로키스,아스피도라스등을 포함하여 칭하는 경우가 많다.
코리도라스라는 이름은 그리스어 코리(투구,Kory) 와 도라스(피부,doras) 가 합쳐져 만들어졌다.[2] 코리도라스 속은 신열대구 에 사는 가장 큰 속이며, 160종이 넘는 종이 속해있고 지속적으로 신종이 발견되고있다. 또한, 변종이나 개량종등도 많이 있다. 많은종의 코리도라스속 관상어들이 아직 종명을 받지 못하였으나 아름다운 외모로 여러 나라의 관상어 시장에서 유통되고 있다.종명을 받지 못하였지만 이미 시중에 유통되고있는 코리도라스들은 명칭의 혼란을 방지하기 위하여 플레코스토머스의 L-넘버와 같이 C-넘버 혹은 CW-넘버를 받는다. 코리도라스 바바투스, 메크롭테루스, 프리오노토스 들은 코리도라스 속에서 스클레로미스텍스속으로 바뀌었다.[3] 브로키스속은 코리도라스속과 비교했을 때 등지느러미의 살 수가 더 많기 때문에 다른 속으로 분리되었다.
코리도라스들은 유속이 매우 느리고 물이 맑고 앝은, 큰 강 주변의 작은 하천에서 서식한다.[1] 이들이 주로 발견되는 하천 가장자리에서는 식물이 무성하게 자란다. 대부분의 코리도라스 종들은 모래나 자갈 또는 낙엽이 깔린 하천 바닥에서 먹이를 찿는다.[1] 일반적으로 중성에 가까운 ph를 선호한다. 코리도라스들은 약간의 소금기 있는 물을 견딜 수 있지만(일부 종들은 아예 견디지 못함), 조수의 영향을 받는 곳에서는 생활할 수 없다. 대부분의 코리도라스들은 무리 짓는 것을 선호하고 많은 종들은 한 종의 수백 개체가 모여 생활한다. 때때로 일부 무리는 여러 종들이 섞여 생활하기도 한다. 대부분의 메기는 야행성인데 비해, 코리도라스는 주행성이다.[1] 또한, 코리도라스는 장호흡을 할 수 있다. 주로 수서곤충과 그 유충, 다양한 지렁이, 약간의 식물성 먹이를 먹는다. 많은 메기 종류와 비슷하게 수염으로 먹이를 찾은 후, 입으로 빨아들여 섭취한다. 일부 Brachyrhamdia속 메기와 일부 테트라와 오토싱크루스는 코리도라스를 의태하여 무리에 섞여 살아가기도 한다.
코리도라스는 T-포지션이라는 매우 독특한 번식 방법을 가지고 있다. 번식 시에는 수컷이 자신의 총배설강을 암컷에게 노출시키면, 암컷은 입으로 총배설강을 자극해, 정자를 흡입한다. 이때 암수가 붙어 있는 모습이 알파벳 T 와 비슷해 T포지션이라는 이름이 붙여졌다. 정자는 재빠르게 암컷의 내장기관을 거쳐, 암컷이 미리 산란해, 배지느러미로 붙잡고 있는 알들로 이동해 수정이 이루어진다.[4] 이후, 암컷은 알을 붙일 안전한 장소로 이동해 알을 붙인다. 이후 암컷은 여러 수컷들에게도 같은 행동을 반복한다. 알은 접착성이 있어, 그 위치에 붙어 있을 수 있다.
.JPG)
_im_Aquarium.jpg)
.JPG)
