Het gezoomd wilgenhaantje (Chrysomela collaris) is een keversoort uit de familie bladhaantjes (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[1][2]
Bronnen, noten en/of referenties
Chrysomela collaris er en bille som tilhører familiegruppen bladbiller (Chrysomelidae).
Chrysomela collaris er mellom 5,5-7,5 mm lang. Kroppen er litt langsmal eller mer oval som bladbillene ofte er. Dekkvingene er ensfarget med en metallisk glans. De har uregelmessig punktur, ikke ordnet i langsgående rekker. Halskjoldet er bredt rødlig eller gult på sidene og har metallglans. Antennens niende og tiende ledd er bredere enn de er lange.
Både larvene og de voksne (imago) billene lever av å spise blad på næringsplanten, som er blad på trær og busker. Vanligvis seljer (Salix). Larvene er klumpige, korte og tykke, de er lite kamuflert, men har en viss beskyttelse ved at de lukter vondt.
Chrysomela collaris tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er radikalt forskjellige fra de voksne i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Den norske entomologen Lauritz Sømme studerte kuldetoleranse hos virvelløse dyr på avblåste og snøfrie rabber i høyfjellet, ved den vitenskapelige forskningsstasjonen på Finse. Det viste seg at Chrysomela collaris hadde et underkjølingspunkt ved minus 40° C før kroppsvæsken frøs og dyret døde.[1]
Chrysomela collaris er en bille som tilhører familiegruppen bladbiller (Chrysomelidae).
Multimedia w Wikimedia Commons Rynnica wierzbowa[1] (Chrysomela collaris) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.
Chrząszcz o ciele długości od 5,5 do 7,5 mm, ubarwiony granatowo z żółtoczerwonymi: wierzchołkami nasadowych członów czułków, bokami przedplecza, a czasem też częściowo odnóżami. Barwa pokryw może natomiast być błękitna, ciemnozielona, czarnofioletowa bądź czarnomiedziana. Przedplecze jest u nasady wyraźnie węższe od pokryw, a jego boczne brzegi są wałeczkowato zgrubiałe i od pozostałej jego wierzchniej strony odgraniczone bruzdą, biegnącą znacznie bliżej krawędzi niż jego środka. Brzegi boczne pokryw również są wałeczkowato pogrubione, a u wierzchołków, w kątach przyszwowych opatrzone wgłębieniem. Boczne krawędzie pokryw są z tyłu nieorzęsione, a ich epipleury z tyłu silnie zwężone. Punktowanie powierzchni pokryw jest silne i gęste, a między punktami występują delikatne zmarszczki. Odnóża mają zewnętrzne krawędzie goleni na całej długości rynienkowato wgłębione. Samca charakteryzuje stosunkowo krótkie prącie z parą wgłębień na wierzchołku płytki grzbietowej[2].
Owad ten zasiedla torfowiska, rozlewiska, pobrzeża wód i rowów oraz skraje wilgotnych lasów i łąk[3]. Roślinami żywicielskimi larw i owadów dorosłych są wierzby, m.in. wierzba krucha, wierzba rokita i wierzba uszata. Żerują na liściach (foliofagi)[2][3].
Gatunek palearktyczny, w Europie stwierdzony został m.in. we Francji, Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Łotwie[4], Polsce[4][5], Czechach, Węgrzech, Bośni i Hercegowinie, Serbii, Bułgarii, Albanii, Macedonii, Grecji i Rosji[4]. Dalej na wschód sięga przez zachodnią i środkową Syberię po północny wschód Chin[2][3]. W Polsce podawany jest z nielicznych lokalizacji, położonych głównie na północy i zachodzie kraju[3].
Rynnica wierzbowa (Chrysomela collaris) – gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.
Chrząszcz o ciele długości od 5,5 do 7,5 mm, ubarwiony granatowo z żółtoczerwonymi: wierzchołkami nasadowych członów czułków, bokami przedplecza, a czasem też częściowo odnóżami. Barwa pokryw może natomiast być błękitna, ciemnozielona, czarnofioletowa bądź czarnomiedziana. Przedplecze jest u nasady wyraźnie węższe od pokryw, a jego boczne brzegi są wałeczkowato zgrubiałe i od pozostałej jego wierzchniej strony odgraniczone bruzdą, biegnącą znacznie bliżej krawędzi niż jego środka. Brzegi boczne pokryw również są wałeczkowato pogrubione, a u wierzchołków, w kątach przyszwowych opatrzone wgłębieniem. Boczne krawędzie pokryw są z tyłu nieorzęsione, a ich epipleury z tyłu silnie zwężone. Punktowanie powierzchni pokryw jest silne i gęste, a między punktami występują delikatne zmarszczki. Odnóża mają zewnętrzne krawędzie goleni na całej długości rynienkowato wgłębione. Samca charakteryzuje stosunkowo krótkie prącie z parą wgłębień na wierzchołku płytki grzbietowej.
Owad ten zasiedla torfowiska, rozlewiska, pobrzeża wód i rowów oraz skraje wilgotnych lasów i łąk. Roślinami żywicielskimi larw i owadów dorosłych są wierzby, m.in. wierzba krucha, wierzba rokita i wierzba uszata. Żerują na liściach (foliofagi).
Gatunek palearktyczny, w Europie stwierdzony został m.in. we Francji, Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Łotwie, Polsce, Czechach, Węgrzech, Bośni i Hercegowinie, Serbii, Bułgarii, Albanii, Macedonii, Grecji i Rosji. Dalej na wschód sięga przez zachodnią i środkową Syberię po północny wschód Chin. W Polsce podawany jest z nielicznych lokalizacji, położonych głównie na północy i zachodzie kraju.
Chrysomela collaris là một loài bọ cánh cứng trong họ Chrysomelidae. Loài này được Linnaeus miêu tả khoa học năm 1758.[2]
Bài viết về phân họ côn trùng Chrysomelinae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Chrysomela collaris là một loài bọ cánh cứng trong họ Chrysomelidae. Loài này được Linnaeus miêu tả khoa học năm 1758.
Chrysomela collaris Linnaeus, 1758
Синонимы
Синий ивовый листоед (лат. Chrysomela collaris) — вид жуков-листоедов из подсемейства хризомелин. Распространён в Европе, Сибири, Казахстане, Монголии, на Дальнем Востоке России и в северо-восточном Китае[2]. Длина тела имаго 5,5—7,5 мм[4].
Питаются на различных ивах, в частности на иве ползучей, иве прутовидной, иве ушастой, иве ломкой и иве розмаринолистной[2], а также некоторыми видами тополей, в том числе тополь чёрный и осина[4].
Синий ивовый листоед (лат. Chrysomela collaris) — вид жуков-листоедов из подсемейства хризомелин. Распространён в Европе, Сибири, Казахстане, Монголии, на Дальнем Востоке России и в северо-восточном Китае. Длина тела имаго 5,5—7,5 мм.
Питаются на различных ивах, в частности на иве ползучей, иве прутовидной, иве ушастой, иве ломкой и иве розмаринолистной, а также некоторыми видами тополей, в том числе тополь чёрный и осина.
