Multimedia w Wikimedia Commons Nibylis[13] (Lycalopex) – rodzaj ssaka drapieżnych z rodziny psowatych (Canidae).
Występowanie
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[14].
Morfologia
Długość ciała samców 44,5–92,5, samic 48–89 cm, ogona 11,5–49,3 cm; masa ciała samców 1,9–13,8 kg, samic 1,8–10 kg[15].
Systematyka
Etymologia
Nazwa rodzajowa jest połączeniem słów z języka greckiego: λύκος lýkos – „wilk” oraz αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos – „lis”[16].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące żyjące współcześnie gatunki[13][14]:
oraz wymarły:
Uwagi
-
↑ Greckie προ pro – „przed”; κυων kuōn, κυνος kunos – „pies”.
-
↑ Łacińskie vulpes, vulpis – „lis”.
-
↑ Greckie ψευδος pseudos – „fałszywy”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos – „lis”.
-
↑ Greckie θως thōs, θωος thōus – „drapieżnik taki jak wilk, prawdopodobnie szakal”.
-
↑ Zdrobnienie nazwy rodzaju Lupus Oken, 1816.
-
↑ Greckie νοθος nothos – „fałszywy, nieprawdziwy”; κυων kuōn, κυνος kunos – „pies”.
-
↑ a b Inny wariant pisowni nazwy Pseudalopex Burmeister, 1856.
-
↑ Greckie ευ eu – „ładny, piękny, typowy”; rodzaj Nothocyon Wortman & Matthew, 1899.
-
↑ Łacińskie angustus „wąski, mały”; -ceps – „-głowy” (caput, capitis – „głowa”).
-
↑ Greckie μικρος mikros – „mały”; κυων kuōn, κυνος kunos – „pies”.
-
↑ Rodzaj Viverra Linnaeus, 1758; -ceps – „-głowy” (caput, capitis – „głowa”).
Przypisy
-
↑ Lycalopex, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ H. Burmeister: Systematische Uebersicht der Thiere Brasiliens : welche während einer Reise durch die Provinzen von Rio de Janeiro und Minas geraës gesammlt oder beobachtet Wurden. T. 1. Berlin: G. Reimer, 1854, s. 95. (niem.)
-
↑ G. Fischer: Zoognosia tabulis synopticis illustrata: in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Moskwa: Typis Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. XI. (łac.)
-
↑ W. Martin. [Observations upon a New Fox from Mr. Darwin's Collection (Vulpes fulvipes)]. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 5, s. 11, 1837 (ang.).
-
↑ H. Burmeister: Erlauterungen zur fauna Brasiliens: enthaltend Abbildungen und ausfuhrliche Beschreibungen neuer oder ungenugend bekannter Thier-Arten. Berlin: Georg Reimer, 1856, s. 24, 44. (niem.)
-
↑ J. E. Gray. Notes on the Skulls of the Species of Dogs, Wolves, and Foxes (Canidae) in the Collection of the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”, s. 514, 1868 (ang.).
-
↑ J. L. Wortman, W. D. Matthew. The ancestry of certain members of the Canidae, the Viverridae, and Procyonidae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 12 (6), s. 62, 1899 (ang.).
-
↑ a b R. A. Philippi. Einige neue Chilenische Canis-Arten. „Archiv für Naturgeschicthe”. 69, s. 157, 1903 (niem.).
-
↑ J. A. Allen: Reports of the Princeton University Expeditions to Patagonia, 1896-1899. Wyd. 1. Cz. 3. Princeton: The University, 1905, s. 152. (ang.)
-
↑ Hilzheimer 1906 ↓, s. 114.
-
↑ É. L. Trouessart. Sur une espèce nouvelle du genre Icticyon (Speothos), provenant de l'Equateur. „Comptes Rendus Hebdomadaires des Séances de l'Académie des Sciences”. 143, s. 1186, 1906 (fr.).
-
↑ Hilzheimer 1906 ↓, s. 116.
-
↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9.
-
↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lycalopex. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-07-12]
-
↑ C. Sillero-Zubiri: Family Canidae (Dogs). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 429–432. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.)
-
↑ T. S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 388, seria: North American Fauna. (ang.)
-
↑ Mariano A. Ramírez i Francisco J. Prevosti. Systematic revision of some fossil foxes (Carnivora, Canidae) from the Pleistocene of Argentina. „Ameghiniana”. 51 (1), s. 37–51, 2014 (ang.).
Bibliografia
-
M. Hilzheimer. Papio mundamensis, Felis deliensis, Canis reissii und andre neue Säugetiere. „Zoologischer Anzeiger”. 30, s. 109-118, 1906 (niem.).
