Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brân Fflores (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: brain Fflores) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Corvus florensis; yr enw Saesneg arno yw Flores crow. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. florensis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r brân Fflores yn perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn rhisgl Falcunculus frontatus Aradrbig Eulacestoma nigropectus
.JPG)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brân Fflores (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: brain Fflores) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Corvus florensis; yr enw Saesneg arno yw Flores crow. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. florensis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
The Flores crow (Corvus florensis) is a species of bird in the family Corvidae. It is endemic to Indonesia.
Its natural habitats are subtropical or tropical dry forest and subtropical or tropical moist lowland forest. It is threatened by habitat loss.
The Flores crow (Corvus florensis) is a species of bird in the family Corvidae. It is endemic to Indonesia.
Its natural habitats are subtropical or tropical dry forest and subtropical or tropical moist lowland forest. It is threatened by habitat loss.
El cuervo de Flores (Corvus florensis)[2][3] es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae. Es endémica de la isla de Flores en Indonesia. Está amenazado por la pérdida de su hábitat.
El cuervo de Flores (Corvus florensis) es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae. Es endémica de la isla de Flores en Indonesia. Está amenazado por la pérdida de su hábitat.
Corvus florensis Corvus generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.
Floresinvaris (Corvus florensis) on varisten heimoon kuuluva Indonesian kotoperäinen varpuslintu. Se elää vain Pieniin Sundasaariin kuluvalla Floresilla. Laji on erittäin uhanalainen ja sen kanta on vain 1 000–2 500 yksilöä. Johann Büttikofer kuvaili lajin holotyypin Floresin Maumereltä vuonna 1894.[2]
Floresinvaris (Corvus florensis) on varisten heimoon kuuluva Indonesian kotoperäinen varpuslintu. Se elää vain Pieniin Sundasaariin kuluvalla Floresilla. Laji on erittäin uhanalainen ja sen kanta on vain 1 000–2 500 yksilöä. Johann Büttikofer kuvaili lajin holotyypin Floresin Maumereltä vuonna 1894.
Corvus florensis
La Corneille de Florès (Corvus florensis) est une espèce de passereaux de la famille des Corvidae. Cet oiseau est endémique d'Indonésie.
Elle fréquente les forêts sèches et les forêts tropicales humides. Elle a une taille d'environ 40 cm[1].
La cause principale du déclin de cette corneille est la perte de son habitat.
Corvus florensis
La Corneille de Florès (Corvus florensis) est une espèce de passereaux de la famille des Corvidae. Cet oiseau est endémique d'Indonésie.
Elle fréquente les forêts sèches et les forêts tropicales humides. Elle a une taille d'environ 40 cm.
La cause principale du déclin de cette corneille est la perte de son habitat.
Gagak flores adalah burung dari keluarga Corvidae, endemik dari Flores[2], selain Kehicap Flores (Monorcha Sacerdatum),Serindit Flores (Loriculus Flosculus), dan Celepuk Flores (Otus Alfredi)[3].
Panjangnya 40 cm. Hitam; iris gelap; busur paruh berbulu dari pangkal sampai setengah panjangnya. Nada cwaaa atau cawaraa atau waak tinggi, parau, menurun, diulang 1-3 kali. Juga, adakalanya suara letupan dan degukan pol-ok atau burr-ok bergaung luar biasa yang mendalam dengan pengulangan; dan suara kontak berciut-ciut, parau, tenang.[butuh rujukan]
Sendiri, berpasangan, dan adakalanya dalam kelompok hingga hingga 6 ekor. Pemalu dan waspada. Umumnya sering di kanopi atau kanopi bawah. Terbang cepat dan mirip pergam, kepakan sayap mengeluarkan bunyi mendengung. Saat mengeluarkan suara panggilan, ekor digerakkan ke bawah; atau menahan tubuhnya horisontal, kepala direndahkan dan ekor dirapatkan dengan baik, dan menaikkan dan menurunkan kepala kembali dengan kejang setiap bersuara[4].
Gagak flores adalah endemik Flores dan Rinca, Nusa Tenggara, Indonesia di bagian barat Flores[5].
Gagak flores adalah burung dari keluarga Corvidae, endemik dari Flores, selain Kehicap Flores (Monorcha Sacerdatum),Serindit Flores (Loriculus Flosculus), dan Celepuk Flores (Otus Alfredi).
La cornacchia di Flores o corvo di Flores (Corvus florensis Büttikofer, 1894) è un uccello passeriforme della famiglia dei corvidi[2].
Il nome scientifico della specie, florensis, rappresenta un riferimento al suo areale: il nome comune altro non è che la traduzione di quello scientifico.
Misura 40 cm di lunghezza, per 175 g di peso[3].
i tratta di uccelli dall'aspetto robusto e massiccio, muniti di piccola testa arrotondata con becco conico e appuntito, non troppo lungo se paragonato a quello di altre specie di corvo (sebbene esso sembri più corto a causa delle lunghe vibrisse alla base, orientate in avanti, che nascondono anche le narici insolitamente grandi): le ali sono digitate, le zampe forti e la coda squadrata e di media lunghezza.
Il piumaggio si presenta di colore nero lucido su tutto il corpo, con vaghe sfumature di color bruno-ruggine sul petto e presenza di riflessi metallici purpurei su testa, ali e dorso.
I due sessi sono del tutto simili nella colorazione.
Il becco e le zampe sono di colore nero, mentre gli occhi sono di colore bruno scuro.
Si tratta di uccelli dalle abitudini di vita diurne e moderatamente sociali, che vivono in gruppi di una ventina di individui. Durante il giorno, i gruppi si disperdono nell'areale, frazionandosi in singoli esemplari o coppie, che passano la maggior parte della giornata alla ricerca di cibo nella canopia o fra i rami degli alberi: sul far della sera, essi si riuniscono fra i rami di un albero che funge da dormitorio, dove passano del tempo a socializzare fra loro prima di rifugiarsi nel folto della vegetazione per passare la notte al riparo da eventuali predatori.
I richiami di questi uccelli sono nasali e belanti, generalmente emessi a gruppi di due: essi ricordano vagamente il miagolio di un gatto o il pianto di un neonato.
Sebbene manchino dati precisi riguardo all'alimentazione di questi uccelli, si suppone che essi siano degli onnivori opportunisti che si cibano di un'ampia varietà di alimenti, dalle granaglie ai piccoli animali passando per frutta e bacche.
Si tratta di uccelli monogami, la cui stagione riproduttiva si estende da settembre a gennaio[3].
I due sessi collaborano sia nella costruzione del nido (una voluminosa struttura a coppa costruita con rametti intrecciati a circa 13 m d'altezza, possibilmente su un albero isolato) che nell'allevamento della prole, mentre la cova è appannaggio esclusivo della femmina (che però viene accudita ed imbeccata dal maschio, il quale si occupa anche di tenere a bada i dintorni del nido, durante l'incubazione).
Come intuibile dal nome comune, il corvo di Flores è endemico di Flores, nelle piccole Isole della Sonda, della quale la specie popola la porzione occidentale.
L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalla foresta monsonica semi-decidua di pianura, preferibilmente in prossimità di fonti d'acqua dolce permanente: i corvi di Flores popolano sia la foresta primaria che secondaria, purché vi sia presenza di alti alberi.
La cornacchia di Flores o corvo di Flores (Corvus florensis Büttikofer, 1894) è un uccello passeriforme della famiglia dei corvidi.
De floreskraai (Corvus florensis) behoort tot de familie van de kraaiachtigen. Het is een bedreigde, endemische vogelsoort op de Kleine Soenda-eilanden (Indonesië).
Deze kraai is 40 cm lang, iets groter dan een kauw. Het is een bosbewonende kraai met een geheel zwart verenkleed en ook een donker oog. Deze kraai kan verward worden met de dikbekkraai (C. macrorhynchos), maar die heeft een veel grotere snavel en die is veel groter (46 tot 59 cm).[2]
Deze soort is endemisch op de eilanden Flores, Rinca en de Kleine Soenda-eilanden. Het is een bosvogel die voorkomt in de boomkronen van vochtig, groenblijvend moessonbos van zeeniveau tot 950 m daarboven.[2]
De floreskraai heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2012 door BirdLife International geschat op 600 tot 1700 volwassen individuen en de populatie-aantallen nemen af. Het leefgebied wordt aangetast door versnippering en ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor zelfvoorzieningslandbouw en menselijke bewoning. Om deze redenen staat deze soort als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe floreskraai (Corvus florensis) behoort tot de familie van de kraaiachtigen. Het is een bedreigde, endemische vogelsoort op de Kleine Soenda-eilanden (Indonesië).
Wrona floreska (Corvus florensis) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). To endemiczny gatunek dla obszaru Indonezji (wyspy Flores, gdzie widuje się go w zachodniej nizinnej połowie, i Rinca).
Naturalnym siedliskiem wrony floreskiej są subtropikalne lub tropikalne lasy suche i nizinne tropikalne monsunowe lasy tropikalne. Występuje zwłaszcza wzdłuż cieków wodnych od poziomu morza po 950 m n.p.m. przesiadując głównie w koronach drzew. Zagraża jej utrata naturalnych siedlisk, w tym fragmentaryzacja lasów przez rolnictwo. Żeruje na skrajach lasów i na odpowiednich terenach uprawnych.
Gęstość rozmieszczenia szacuje się na 0,4-2 osobniki żyjące na 1 km2 (zawsze jest niska), co daje ogólną populację 730 do 3 652 ptaków (najpewniej zakres rzeczywisty znajduje się w przedziale 1000-2500 osobników). Nad wybrzeżami spotyka się wronę floreską na pojedynczych bambusach, monsunowych terenach podmokłych lub w buszu z bardzo suchymi i naświetlonymi obszarami. Badania dowodzą, że nigdy nie zbył to ptak liczny, choć więcej tych wron można spotkać na bardziej dziewiczych terenach. Najczęściej spotyka się pojedyncze okazy.
Ten dość zminiaturyzowany gatunek wrony jest ograniczony do bardzo małej populacji, która nadal się zmniejsza w obliczu nasilania wycinki lasów na rodzimych wyspach i pasożytnictwa lęgowego kukieli i żłobianek (w umiarkowanym tempie). Stąd jego status ptaka zagrożonego wyginięciem.
Mierzy 30 cm długości. W całości upierzenie czarne, ciemne tęczówki. Dziób jest do połowy pokryty piórami. Jest mniejszy od wrony wielkodziobej i ma mniej masywny dziób.
Wydaje wysokie odgłosy, różnie schodzące w niższe tony "kwaaa", "kawaraa" i "waak" powtarzane 1-3 razy, ostre rezonansowe dźwięki i świszczące, rechotliwe zawołania kontaktowe.
Wrona floreska (Corvus florensis) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). To endemiczny gatunek dla obszaru Indonezji (wyspy Flores, gdzie widuje się go w zachodniej nizinnej połowie, i Rinca).
Naturalnym siedliskiem wrony floreskiej są subtropikalne lub tropikalne lasy suche i nizinne tropikalne monsunowe lasy tropikalne. Występuje zwłaszcza wzdłuż cieków wodnych od poziomu morza po 950 m n.p.m. przesiadując głównie w koronach drzew. Zagraża jej utrata naturalnych siedlisk, w tym fragmentaryzacja lasów przez rolnictwo. Żeruje na skrajach lasów i na odpowiednich terenach uprawnych.
Gęstość rozmieszczenia szacuje się na 0,4-2 osobniki żyjące na 1 km2 (zawsze jest niska), co daje ogólną populację 730 do 3 652 ptaków (najpewniej zakres rzeczywisty znajduje się w przedziale 1000-2500 osobników). Nad wybrzeżami spotyka się wronę floreską na pojedynczych bambusach, monsunowych terenach podmokłych lub w buszu z bardzo suchymi i naświetlonymi obszarami. Badania dowodzą, że nigdy nie zbył to ptak liczny, choć więcej tych wron można spotkać na bardziej dziewiczych terenach. Najczęściej spotyka się pojedyncze okazy.
Ten dość zminiaturyzowany gatunek wrony jest ograniczony do bardzo małej populacji, która nadal się zmniejsza w obliczu nasilania wycinki lasów na rodzimych wyspach i pasożytnictwa lęgowego kukieli i żłobianek (w umiarkowanym tempie). Stąd jego status ptaka zagrożonego wyginięciem.
Mierzy 30 cm długości. W całości upierzenie czarne, ciemne tęczówki. Dziób jest do połowy pokryty piórami. Jest mniejszy od wrony wielkodziobej i ma mniej masywny dziób.
Wydaje wysokie odgłosy, różnie schodzące w niższe tony "kwaaa", "kawaraa" i "waak" powtarzane 1-3 razy, ostre rezonansowe dźwięki i świszczące, rechotliwe zawołania kontaktowe.
Corvus florensis é uma espécie de ave da família Campephagidae.
É endémica da Indonésia.
Os seus habitats naturais são: florestas secas tropicais ou subtropicais e florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude.[1]
Está ameaçada por perda de habitat.[1]
Corvus florensis é uma espécie de ave da família Campephagidae.
É endémica da Indonésia.
Os seus habitats naturais são: florestas secas tropicais ou subtropicais e florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude.
Está ameaçada por perda de habitat.
Floreskråka[2] (Corvus florensis) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar.[3] Den förekommer enbart i låglänta områden på ön Flores (i västra Små Sundaöarna i Indonesien).[3] IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Floreskråka.
Wikispecies har information om Corvus florensis.
Floreskråka (Corvus florensis) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar. Den förekommer enbart i låglänta områden på ön Flores (i västra Små Sundaöarna i Indonesien). IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.
Corvus florensis (Ворона флореська) — вид горобцеподібних птахів роду Крук (Corvus) родини Воронові (Corvidae).
Це ендемік островів Флорес і Рінка (Індонезія). Мешкає у напіввічнозелених лісах і деградованих, вологих, листяних мусонних лісах (особливо вздовж водотоків) від рівня моря до 950 м. У прибережних районах зустрічається у відкритих бамбуках і відкритих мусонних лісах або чагарниках, які являють собою дуже суху, злегка лісисту місцевість. Вид, очевидно, потерпає від деякої деградації лісів і годується на узліссі, але його відсутність у невеликих реліктових лісових масивах припускає, що, можливо, вид не добре адаптується до фрагментації середовища проживання.
Основною загрозою є подальше скорочення і фрагментацію місць існування, головним чином через розширення сільськогосподарських угідь, які вже великі на Флорес, і, ймовірно, призвели до істотного скорочення чисельності та скорочення ареалу виду. Хоча здається, вид досить терпимий до деградації лісів, вів в основному лісозалежний. Вид записаний у англ. Wolo Tadho Strict Nature Reserve і англ. Wae Wuul Nature Reserve.
Це незавершена стаття з орнітології.Corvus florensis (Ворона флореська) — вид горобцеподібних птахів роду Крук (Corvus) родини Воронові (Corvidae).
Corvus florensis là một loài chim trong họ Corvidae.[2]
Corvus florensis (Büttikofer, 1894)
Ареал
Флоресский ворон[1] (лат. Corvus florensis) — вид птиц из рода во́ронов.
Размером ворон небольшой (40 см), оперение полностью чёрное с чётким тусклым фиолетовым блеском и дымчато-серое у основания. Радужка глаза тёмная. Верхняя часть клюва до половины покрыта перьями. Внешне флоресский ворон представляет собой уменьшенного представителя вида большеклювых ворон (Corvus macrorhynchos).
Флоресский ворон входит в группу «Corvus enca», которая состоит из следующих видов[2]:
Популяция этих небольших ворон, и так не многочисленная, продолжает уменьшаться, в условиях неконтролируемой вырубки лесов на острове, где они обитают. В частности большой участок влажных лиственных лесов в долине на Golo Bilas (одно из двух мест, где вид был отнесён к категории «часто встречающийся») в настоящее время отдан под вырубку на дрова и строительные материалы.
Также, угрозу представляет паразит, перенесённый на кукушках таких видов, как Исполинская кукушка[3] (Scythrops novaehollandiae) и Азиатский Коэл[4] (Eudynamys scolopacea), хотя эти виды достаточно редко встречаются в западном Флоресе.
По результатам проведённых недавно двух научных исследований на острове Флорес, флоресский ворон был занесён в заповедники Wolo Tadho и WAE Wuul.
Мерами по сохранению вида предусмотрено следующее:
Флоресский ворон обитает в полу-вечнозеленых лесах и в низких влажных лиственных муссонных лесах (особенно вдоль рек) на высоте от уровня моря и до 950 метров выше, где он обычно встречается в тропических или субтропических лесах. В прибрежных районах он обитает в открытых бамбуковых зарослях и в открытых муссонных лесах или кустарниках, которые представляет собой очень сухую, почти лишённую леса местность. Вороны очевидно перенесут вымирание лесов и будут кормиться на окраинах леса и близлежащих территориях для выращивания овощей, но их отсутствие в небольших (фрагментированных) участках реликтовых лесов позволяет предположить, что они не слишком хорошо адаптируется к фрагментации среды обитания. Птица ест плоды, насекомых и мелких грызунов.
Флоресский ворон является эндемиком островов Флорес и Ринка (Малые Зондские острова, Индонезия), где он появляется преимущественно в низинах и западной части Флореса. Вполне вероятно, что этот вид всегда был сравнительно редким, хотя встречаются и локальные популяции в нетронутых человеком районах.
Голос высокий, нисходящий до звуков похожих на «квааа» или «кавараа» (cwaaa, cawaraa). А также «ваак» (waak) повторяется от 1 до 3 раз, отдаваясь хлопающими или булькающими и свистящими звуками (используются для общения птиц между собой). Коренные жители опасались этих звуков, так как верили что они являются недобрым предзнаменованием, особенно страшным им казался грубый, похожий на вопль, звук «кла — кела» (kcla kela).
佛罗乌鸦（学名：Corvus florensis），是鸦科鸦属的一种，为印度尼西亚的特有种。全球活动范围约为9,100平方千米。该物种的保护状况被评为濒危。[1][2]
佛罗乌鸦的栖息地为亚热带或热带的湿润低地林。
佛罗乌鸦（学名：Corvus florensis），是鸦科鸦属的一种，为印度尼西亚的特有种。全球活动范围约为9,100平方千米。该物种的保护状况被评为濒危。
佛罗乌鸦的栖息地为亚热带或热带的湿润低地林。
_(8074132731).jpg)
