dcsimg

Grysborsboomekster ( африканс )

добавил wikipedia AF

Die grysborsboomekster (Dendrocitta formosae) is ’n Asiatiese boomekster, ’n mediumgroot lid van die familie Kraaiagtiges. Hulle kom wydverspreid voor aan die voorheuwels van die Himalaja in die Indiese Subkontinent en ook verder weg tot in Indo-China, Suid-China en Taiwan. Die bevolkings se vere verskil en daar is verskeie subspesies.

Die voëls is omnivore wat in woude en digte plantegroei floreer. Hulle kom dikwels saam met die witkeellystergaai in ’n gemengde swerm voor. Hulle werk stelselmatig saam deur die woude, bergrose, eike en ander breëblaarbome, veral soggens.

Beskrywing

’n Grysborsboomekster van Indië.

Grysborsboomeksters is sowat 36-40 cm lank en weeg omtrent 89-121 g.[2] Hulle is net so groot soos die ander Dendrocitta-spesies en lyk anders vanweë die grys kleur van hul hele lyf. Somme rasse het ’n wit lyf en swart stert.

Die voël se gesig en keel is donker en swart. Die rug en agternek is gryserig en die swart vlerke het ’n prominente wit vlek.[3] Die snawel is swart, die bene swartbruin en die oë rooi of rooibruin. Die mannetjies en wyfies lyk eenders. Die jong voëls is dowwer, met ’n bruin agternek en al die vere het rooibruin punte.[2]

Die spesie kom oor ’n groot gebied voor en verskil effens van streek tot streek wat die kleur en lengte van die stert betref. Daar is al voorgestel dat die spesie ’n superspesie vorm saam met Dendrocitta occipitalis en Dendrocitta cinerascens.[4]

Verspreiding en habitat

Die grysborsboomekster word ’n groot verskeidenheid habitats aangetref, insluitende woude, landerye en menslike omgewings. Hulle is versprei oor die voorheuwels van die Himalaja, die Oos-Ghats (Indië), Bangladesj,[5] Birma, Thailand, China, Hainan, Taiwan en Noord-Indo-China.[2]

Verwysings

  1. "Dendrocitta formosae". IUCN Rooilys van Bedreigde Spesies. Weergawe 2013.2. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur. 2012. Besoek op 3 Maart 2018.
  2. 2,0 2,1 2,2 Madge, Steve (2010). Crows and Jays. A&C Black. pp. 113–114. ISBN 9781408131695.
  3. Rasmussen PC; JC Anderton (2005). Birds of South Asia: The Ripley Guide. Volume 2. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. pp. 595–596.
  4. Dickinson, E.C. (2004). “Systematic notes on Asian birds. 44. A preliminary review of the Corvidae”. Zool. Verh. Leiden 350: 85–109.
  5. http://www.iucnredlist.org/details/22705839/0

Eksterne skakels

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia skrywers en redakteurs
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AF

Grysborsboomekster: Brief Summary ( африканс )

добавил wikipedia AF

Die grysborsboomekster (Dendrocitta formosae) is ’n Asiatiese boomekster, ’n mediumgroot lid van die familie Kraaiagtiges. Hulle kom wydverspreid voor aan die voorheuwels van die Himalaja in die Indiese Subkontinent en ook verder weg tot in Indo-China, Suid-China en Taiwan. Die bevolkings se vere verskil en daar is verskeie subspesies.

Die voëls is omnivore wat in woude en digte plantegroei floreer. Hulle kom dikwels saam met die witkeellystergaai in ’n gemengde swerm voor. Hulle werk stelselmatig saam deur die woude, bergrose, eike en ander breëblaarbome, veral soggens.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia skrywers en redakteurs
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AF

Dendrocitta formosae ( астурски )

добавил wikipedia AST

La pega gris, (Dendrocitta formosae)[2] ye una especie d'ave de la familia Corvidae. Son de tamañu medianu y cola llarga, habiten nes estribaciones del Himalaya nel sur d'Asia, Indochina, el sur de China y Taiwán. La población tien plumaxe de diversos colores y dellos son reconocíos como subespecies.

La pega gris ye omnívora y aliméntase ente la trupa xamasca y nos montes. Dacuando xúnense a bandaes con otres especies tales como charranes, especialmente'l de gargüelu blancu. Percuerren de manera sistemática los montes montanos, rododendros, carbayos y otros árboles de fueya grande, especialmente pela mañana.

Descripción

Tien el mesmu tamañu qu'otres especies de Dendrocitta y estrémase pol color gris del so cuerpu. Les races nel oeste de la zona onde habita tienen cuartos traseros abuxaos y daqué de gris na so cola ente que la forma qu'habita nel este tien cuartos traseros blancos y una cola negra. La cara y el gargüelu son escuros y negros con una mázcara difusa. El cuerpu ye gris nel so parte inferior virando al blancu escontra'l so parte posterior. El so llombu y escapulas son marrones. La coroniella y la nuca son abuxaes y les ales negres tienen un prominente llurdiu carpal blanca. El so parte posterior ye ablonda y les coles esteriores de la cola y los estremos de les plumes centrales son negros.[3]

Distribución y hábitat

La pega gris ye una ave principalmente arbórea y habita en diversos hábitats incluyíos montes, zones de cultivos y vecindaes de villes. Atópase n'India, Nepal, Assam, Myanmar, Tailandia, el sur de Tibet, Taiwán y Indochina.

Referencies

  1. BirdLife International (2012). «Dendrocitta formosae» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 26 de payares de 2013.
  2. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (2010). «Nomes en castellán de les aves del mundu recomendaes pola Sociedá Española d'Ornitoloxía (Decimocuarta parte: Orden Passeriformes, Familias Malaconotidae a Passeridae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 57 (1): pp. 199-205. ISSN 0570-7358. http://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_57_1.pdf. Consultáu el .
  3. Rasmussen PC & JC Anderton (2005). Birds of South Asia: The Ripley Guide. Volume 2.. Smithsonian Institution & Lynx Edicions, 595–596.

Enllaces esternos



лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AST

Dendrocitta formosae: Brief Summary ( астурски )

добавил wikipedia AST

La pega gris, (Dendrocitta formosae) ye una especie d'ave de la familia Corvidae. Son de tamañu medianu y cola llarga, habiten nes estribaciones del Himalaya nel sur d'Asia, Indochina, el sur de China y Taiwán. La población tien plumaxe de diversos colores y dellos son reconocíos como subespecies.

La pega gris ye omnívora y aliméntase ente la trupa xamasca y nos montes. Dacuando xúnense a bandaes con otres especies tales como charranes, especialmente'l de gargüelu blancu. Percuerren de manera sistemática los montes montanos, rododendros, carbayos y otros árboles de fueya grande, especialmente pela mañana.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AST

Dendrocitta formosae ( бретонски )

добавил wikipedia BR
lang="br" dir="ltr">

Dendrocitta formosae[1] a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Corvidae.

Doareoù pennañ

Dendrocitta formosae,
tresadenn gant Hardwicke.

Boued

Hollzebrer eo ar spesad : bevañ a ra diwar amprevaned a bep seurt ha divellkeineged all koulz ha greun, had, hugennoù, ploged, stlejviled bihan, sun-bleuñv ha vioù.

Annez hag isspesadoù

Ar spesad a gaver an eizh isspesad[2] anezhañ :

Liammoù diavaez

Notennoù ha daveennoù

  1. N'en deus ar spesad anv boutin ebet testeniekaet e brezhoneg evit poent.
  2. (en) Roadennoù IOC World Bird List diwar-benn Dendrocitta formosae.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia BR

Dendrocitta formosae: Brief Summary ( бретонски )

добавил wikipedia BR
lang="br" dir="ltr">

Dendrocitta formosae a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Corvidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia BR

Sgrech-bioden yr Himalaia ( велшки )

добавил wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sgrech-bioden yr Himalaia (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: sgrech-biod yr Himalaia) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Dendrocitta formosae; yr enw Saesneg arno yw Himalayan tree pie. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn D. formosae, sef enw'r rhywogaeth.[2]

Teulu

Mae'r sgrech-bioden yr Himalaia yn perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn rhisgl Falcunculus frontatus Aradrbig Eulacestoma nigropectus
EulacestomaNigropectusKeulemans.jpg
Brân paith Stresemann Zavattariornis stresemanni
Zavattariornis stresemanni -Yabello Wildlife Sanctuary, Ethiopia-8.jpg
Cigydd gwrychog Pityriasis gymnocephala
Barite chauve.JPG
Cigydd-sgrech gribog Platylophus galericulatus
Haubenhäher1.jpg
Pêr-chwibanwr llwyd Colluricincla harmonica
Colluricincla harmonica mortimer.jpg
Piapiac Ptilostomus afer
Piapiac Kedougou.jpg
Pioden adeinlas Cyanopica cyanus
2011 Blauelster in Shanghai.jpg
Pioden adeinwen y De Platysmurus leucopterus
Black Magpie Platysmurus leucopterus.jpg
Sgrech frown Psilorhinus morio
Cyanocorax morio (Brown jay).JPG
Sgrech Pinyon Gymnorhinus cyanocephalus
Gymnorhinus cyanocephalus1.jpg
Sgrech-bioden gynffon rhiciog Temnurus temnurus
Temnurus temnurus 1838.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Awduron a golygyddion Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CY

Sgrech-bioden yr Himalaia: Brief Summary ( велшки )

добавил wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sgrech-bioden yr Himalaia (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: sgrech-biod yr Himalaia) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Dendrocitta formosae; yr enw Saesneg arno yw Himalayan tree pie. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn D. formosae, sef enw'r rhywogaeth.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Awduron a golygyddion Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CY

Ka-ka-á ( Nan )

добавил wikipedia emerging languages

Ka-ka-á (咖咖仔,Hôa-gú Hàn-jī: 樹鵲) (Eng-gú: Himalayan Tree Pie, Grey Tree Pie; ha̍k-miâ: Dendrocitta formosae), Tâi-oân te̍k-iú a-chéng. Seng-oa̍h tī tiong kē hái-poa̍t ê soaⁿ-khu. Tī Gio̍k-san Kok-ka Kong-hn̂g 2,800 m hái-poa̍t ê koân-tō· bat ū chhut-hiān ê kì-lo̍k.

Tāi-pō·-hūn hioh-tī tōa-châng chhiū-á ê tiong-kan kap téng-koân-chàn. Poe--khí-lâi ûn-ûn-á, hui-hêng ê sî ē-tàng chheng-chhó khoàⁿ-tio̍h si̍t-á ê pe̍h-pan kap pak-tó·-io ê pe̍h-mo·.

Ka-ka-á kiò-siaⁿ chiâⁿ chho·, chhin-chhiūⁿ "ka-á ka-á" ê siaⁿ, só·-í hō-chò ka-ka-á.

Chhùi-hêng chho·-ióng, lio̍h-á oan-khiau. Si̍t-bu̍t lâi-goân chē, sio̍k-î cha̍p-si̍t-sèng. Kóe-chí, thâng-thōa, pâ-thiông, lióng-chhe-lūi, ah-sī chiáu-á-siū lāi-té ê chiáu-á-kiáⁿ kap nn̄g, lóng sī i ê si̍t-bu̍t.

Sòaⁿ-téng chu-gôan

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

Ka-ka-á: Brief Summary ( Nan )

добавил wikipedia emerging languages

Ka-ka-á (咖咖仔,Hôa-gú Hàn-jī: 樹鵲) (Eng-gú: Himalayan Tree Pie, Grey Tree Pie; ha̍k-miâ: Dendrocitta formosae), Tâi-oân te̍k-iú a-chéng. Seng-oa̍h tī tiong kē hái-poa̍t ê soaⁿ-khu. Tī Gio̍k-san Kok-ka Kong-hn̂g 2,800 m hái-poa̍t ê koân-tō· bat ū chhut-hiān ê kì-lo̍k.

Tāi-pō·-hūn hioh-tī tōa-châng chhiū-á ê tiong-kan kap téng-koân-chàn. Poe--khí-lâi ûn-ûn-á, hui-hêng ê sî ē-tàng chheng-chhó khoàⁿ-tio̍h si̍t-á ê pe̍h-pan kap pak-tó·-io ê pe̍h-mo·.

Ka-ka-á kiò-siaⁿ chiâⁿ chho·, chhin-chhiūⁿ "ka-á ka-á" ê siaⁿ, só·-í hō-chò ka-ka-á.

Chhùi-hêng chho·-ióng, lio̍h-á oan-khiau. Si̍t-bu̍t lâi-goân chē, sio̍k-î cha̍p-si̍t-sèng. Kóe-chí, thâng-thōa, pâ-thiông, lióng-chhe-lūi, ah-sī chiáu-á-siū lāi-té ê chiáu-á-kiáⁿ kap nn̄g, lóng sī i ê si̍t-bu̍t.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

Témia ed Swinhoe ( пикардски )

добавил wikipedia emerging languages

Témia ed Swinhoe (Dendrocitta formosae)

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

पहाडी कोकले ( непалски )

добавил wikipedia emerging languages

पहाडी कोकले (Dendrocitta formosae) नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो ।

यो पनि हेर्नुहोस्

सन्दर्भ सामग्रीहरू

बाह्य लिङ्कहरू

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
विकिपेडिया लेखक र सम्पादकहरू
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

पहाडी कोकले: Brief Summary ( непалски )

добавил wikipedia emerging languages

पहाडी कोकले (Dendrocitta formosae) नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो ।

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
विकिपेडिया लेखक र सम्पादकहरू
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

Grey treepie ( англиски )

добавил wikipedia EN

The grey treepie (Dendrocitta formosae), also known as the Himalayan treepie, is an Asian treepie, a medium-sized and long-tailed member of the crow family. The species was first described by Robert Swinhoe in 1863. They are widely distributed along the foothills of the Himalayas in the Indian Subcontinent and extending into Indochina, southern mainland China and Taiwan. The populations vary in plumage and several are named as subspecies.

Grey treepies are omnivorous birds mostly thriving among dense foliage and in forests. They sometimes take part in mixed species flocks with laughingthrushes, especially the white-throated laughingthrush. They systematically work together through the hill forests, rhododendrons, oaks and other broad-leaved trees, especially in the mornings.

Description

Grey treepie from Sattal India

The grey treepie is 36–40 cm (14–16 in) long and weighs 89–121 g (3.1–4.3 oz).[2] It is the same size as other Dendrocitta species and is separated from them by the overall grey colour of the body. The races in the western part of the distribution have a greyish rump and some grey in tail while the eastern forms have a white rump and a black tail. The face and throat are dark and black with a diffuse mask. The body is grey on the underside becoming whiter towards the vent. The back and scapulars are brownish. The crown and nape are greyish and the black wing has a prominent white carpal patch. The vent is rufous and the outer tail feathers and tips of the central feathers are black.[3] The beak is black, the legs are blackish-brown and the eyes are red or reddish-brown. The two sexes are similar. The juvenile bird is duller, with a browner nape, and all of its feathers have rufous tips.[2]

The species occupies a large geographical range and has several recognised regional forms that differ slightly from one another for instance in colour and tail length. These include occidentalis of the western Himalayan foothills (identified by its slightly longer tail), himalayana from the central Himalayas east into Thailand and Vietnam. A disjunct population, said to have a smaller or narrower bill, is found in the Eastern Ghats of peninsular India, sarkari, that is sometimes subsumed into himalayana.[4][5][6] The Southeast Asian races include assimilis, sapiens, sinica, formosae (the nominate race from Taiwan) and insulae (Hainan Island).

It has been suggested that this species forms a superspecies along with Dendrocitta occipitalis and Dendrocitta cinerascens.[7]

Distribution and habitat

The grey treepie is largely arboreal and is found in a wide range of habitats including forest, cultivation and human habitation. The distribution range includes the foothills of the Himalayas, the Eastern Ghats (India), Bangladesh,[1] Myanmar, Thailand, China, Hainan, Taiwan and northern Indochina.[2] In the Himalayas, it is found up to 2,400 m (7,900 ft) above sea level, and in southeastern China, it is found between 400 m (1,300 ft) and 1,200 m (3,900 ft).[8]

Behaviour and ecology

pair of D. f. himalayana
Pokhara, Nepal

This treepie is mostly an arboreal feeder but will take some food from the ground, especially in cultivated regions. It eats a wide range of insects and other invertebrates, berries, nectar, grain and other seeds, and also small reptiles, eggs and nestlings. It sometimes joins mixed-species foraging flocks.[9]

In the foothills of the Himalayas in India, they are known to breed from 2000 to 6000 feet high mainly during the months of May to July. The nest is a shallow cup lined with hair and is built in trees and bushes or clumps of bamboo with 3-4 eggs per clutch.[10] The eggs can be whitish, buffish or pale green, with brown or grey spots. Both the male and female build the nest and feed the young birds.[2]

The voice is described as harsh and grating, but like other species is quite varied and includes a grating k-r-r-r-r sound as well as more melodious notes not unlike those of the rufous treepie. These include a tiddly-aye-kok, ko-ku-la and barking braap...braap...braap calls.[3]

Status

The global population size is not known. In China, there are an estimated 10,000 to 100,000 breeding pairs, and the population size in Taiwan is estimated at 10,000 to 100,000 breeding pairs.[1] The population in Hainan may be endangered by habitat destruction.[2] The species has a large range, and the population decline does not appear to be very rapid, so the IUCN Red List has assessed the species to be of least concern.[1]

References

  1. ^ a b c d BirdLife International (2016). "Dendrocitta formosae". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T22705839A94037364. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22705839A94037364.en. Retrieved 19 November 2021.
  2. ^ a b c d e Madge, Steve (2010). Crows and Jays. A&C Black. pp. 113–114. ISBN 9781408131695.
  3. ^ a b Rasmussen PC; JC Anderton (2005). Birds of South Asia: The Ripley Guide. Volume 2. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. pp. 595–596.
  4. ^ Abdulali, Humayun (1980). "On the validity of Dendrocitta formosae sarkari, Kinnear & Whistler". Journal of the Bombay Natural History Society. 77 (1): 142–143.
  5. ^ Biswas, Biswamoy (1963). "The birds of Nepal. Part II". Journal of the Bombay Natural History Society. 60 (3): 638–654.
  6. ^ Ali, S; S D Ripley (1986). Handbook of the birds of India and Pakistan. Vol. 5 (2nd ed.). Oxford University Press. pp. 225–228.
  7. ^ Dickinson, E.C.; S. Eck & J. Martens (2004). "Systematic notes on Asian birds. 44. A preliminary review of the Corvidae". Zoologische Verhandelingen. Leiden. 350: 85–109.
  8. ^ MacKinnon, John; Phillipps, Karen (2000). A Field Guide to the Birds of China. Oxford: Oxford University Press. pp. 266–267. ISBN 9780198549406.
  9. ^ Chen, Chao-Chieh; Hsieh, Fushing (2002). "Composition and foraging behaviour of mixed-species flocks led by the Grey-cheeked Fulvetta in Fushan Experimental Forest, Taiwan". Ibis. 144 (2): 317. doi:10.1046/j.1474-919X.2002.00020.x.
  10. ^ Hume, AO (1889). The nests and eggs of Indian birds. Volume 1. R H Porter. pp. 23–25.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Grey treepie: Brief Summary ( англиски )

добавил wikipedia EN

The grey treepie (Dendrocitta formosae), also known as the Himalayan treepie, is an Asian treepie, a medium-sized and long-tailed member of the crow family. The species was first described by Robert Swinhoe in 1863. They are widely distributed along the foothills of the Himalayas in the Indian Subcontinent and extending into Indochina, southern mainland China and Taiwan. The populations vary in plumage and several are named as subspecies.

Grey treepies are omnivorous birds mostly thriving among dense foliage and in forests. They sometimes take part in mixed species flocks with laughingthrushes, especially the white-throated laughingthrush. They systematically work together through the hill forests, rhododendrons, oaks and other broad-leaved trees, especially in the mornings.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Griza arbopigo ( есперанто )

добавил wikipedia EO

La Griza arbopigo, konata ankaŭ kiel Himalaja arbopigo, (Dendrocitta formosae) estas birdo de la aziaj arbopigoj, mezgranda membro de la familio de Korvedoj kiu inkludas la korvojn kaj la garolojn.

Ĝi estas similgranda kiel la Eŭrazia garolo aŭ iome pli malgranda kun nigra strio ĉe la okuloj kaj ardeznigreca vizaĝo. La resto de la kolo kaj brusto estas malhelgriza al hela en malsupra ventro kaj pugo kaj en krono kaj nuko estas arĝentgrizo. La unuarangaj flugilplumoj estas nigraj kun blankaj punktoj en la bazo de la flugilkovriloj kaj la vosto estas relative mallonga kaj ankaŭ nigra, kiel la beko, gamboj kaj piedoj. Ĝenerale estas grizeca birdo (kio nomigas la specion) sed montras ruĝecan dorson, kiel la rilata samgenrano nome Ruĝeca arbopigo; ambaŭ nomoj konvenus same, sed la Griza arbopigo havas plihelan ventron, dum la alia estas pli ruĝoranĝa kaj krome havas rimarkindan blankan markon en flugiloj, kiu nuancigas la ĝeneralan grizecon.

Tiu birdo kovras tre grandan geografian areon kaj sekve havas kelkajn agnoskatajn regionajn formojn kiuj diferenciĝas iome unu el alia ekzemple pro koloro kaj vostolongo.

La teritorio estas el nordorienta Barato, Nepalo, Asamo, Birmo, Tajlando, suda Ĉinio, Tajvano (de kie la nomiga subspecio estas endemio) kaj Hindoĉinio. La kutima habitato estas arbaroj de montoj kaj montetoj kaj tre ofte ili troviĝas en areoj de teraskultivejoj.

Tiu arbopigo estas ĉefe arbema manĝanto sed prenas ankaŭ iom de sugrunde ĉefe en kultivataj regionoj. Ili manĝas ampleksan gamon de insektoj kaj aliaj senvertebruloj inklude berojn, nektaron, grenon kaj aliajn semojn kaj ankaŭ etajn reptiliojn, ovojn kaj birdidojn. Ili foje veturas en manĝantaroj kun la turdedoj de la genro Garrulax.

La nesto estas tre profunda kaj konstruita en arboj kaj arbustoj aŭ tigaroj de bambuo, kie la ino demetas 3-4 ovojn.

La voĉo estas priskribita kiel akra kaj malagrabla, sed kiel ĉe aliaj specioj de korvedoj estas tre varia kaj inkludas akran “k-a-a-a-a” kaj aliajn pli muzikecajn notojn.

Referencoj

Bildoligo

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EO

Griza arbopigo: Brief Summary ( есперанто )

добавил wikipedia EO

La Griza arbopigo, konata ankaŭ kiel Himalaja arbopigo, (Dendrocitta formosae) estas birdo de la aziaj arbopigoj, mezgranda membro de la familio de Korvedoj kiu inkludas la korvojn kaj la garolojn.

Ĝi estas similgranda kiel la Eŭrazia garolo aŭ iome pli malgranda kun nigra strio ĉe la okuloj kaj ardeznigreca vizaĝo. La resto de la kolo kaj brusto estas malhelgriza al hela en malsupra ventro kaj pugo kaj en krono kaj nuko estas arĝentgrizo. La unuarangaj flugilplumoj estas nigraj kun blankaj punktoj en la bazo de la flugilkovriloj kaj la vosto estas relative mallonga kaj ankaŭ nigra, kiel la beko, gamboj kaj piedoj. Ĝenerale estas grizeca birdo (kio nomigas la specion) sed montras ruĝecan dorson, kiel la rilata samgenrano nome Ruĝeca arbopigo; ambaŭ nomoj konvenus same, sed la Griza arbopigo havas plihelan ventron, dum la alia estas pli ruĝoranĝa kaj krome havas rimarkindan blankan markon en flugiloj, kiu nuancigas la ĝeneralan grizecon.

Tiu birdo kovras tre grandan geografian areon kaj sekve havas kelkajn agnoskatajn regionajn formojn kiuj diferenciĝas iome unu el alia ekzemple pro koloro kaj vostolongo.

La teritorio estas el nordorienta Barato, Nepalo, Asamo, Birmo, Tajlando, suda Ĉinio, Tajvano (de kie la nomiga subspecio estas endemio) kaj Hindoĉinio. La kutima habitato estas arbaroj de montoj kaj montetoj kaj tre ofte ili troviĝas en areoj de teraskultivejoj.

Tiu arbopigo estas ĉefe arbema manĝanto sed prenas ankaŭ iom de sugrunde ĉefe en kultivataj regionoj. Ili manĝas ampleksan gamon de insektoj kaj aliaj senvertebruloj inklude berojn, nektaron, grenon kaj aliajn semojn kaj ankaŭ etajn reptiliojn, ovojn kaj birdidojn. Ili foje veturas en manĝantaroj kun la turdedoj de la genro Garrulax.

La nesto estas tre profunda kaj konstruita en arboj kaj arbustoj aŭ tigaroj de bambuo, kie la ino demetas 3-4 ovojn.

La voĉo estas priskribita kiel akra kaj malagrabla, sed kiel ĉe aliaj specioj de korvedoj estas tre varia kaj inkludas akran “k-a-a-a-a” kaj aliajn pli muzikecajn notojn.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EO

Dendrocitta formosae ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

La urraca gris (Dendrocitta formosae)[2]​ es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae que habita en las estribaciones del Himalaya en el sur de Asia, Indochina, el sur de China y Taiwán. Son de tamaño mediano y cola larga. La población tiene plumaje de diversos colores y varios son reconocidos como subespecies.

La urraca gris es omnívora y se alimenta entre el denso follaje y de los bosques. A veces se unen a bandadas con otras especies tales como charlatanes, especialmente el de garganta blanca. Recorren de manera sistemática los bosques montanos, rododendros, robles y otros árboles de hoja grande, especialmente por la mañana.

Descripción

Posee el mismo tamaño que otras especies de Dendrocitta y se diferencia por el color gris de su cuerpo. Las razas en el oeste de la zona donde habita poseen cuartos traseros grisáceos y algo de gris en su cola mientras que la forma que habita en el este posee cuartos traseros blancos y una cola negra. El rostro y la garganta son oscuros y negros con una máscara difusa. El cuerpo es gris en su parte inferior virando al blanco hacia su parte posterior. Su espalda y escapulas son marrones. La coronilla y la nuca son grisáceas y las alas negras poseen una prominente mancha carpal blanca. Su parte posterior es rufa y las colas exteriores de la cola y los extremos de las plumas centrales son negros.[3]

Distribución y hábitat

La urraca gris es un ave principalmente arbórea y habita en diversos hábitats incluidos bosques, zonas de cultivos y vecindades de villas. Se la encuentra en India, Nepal, Assam, Burma (Myanmar), Tailandia, el sur de Tíbet, Taiwán e Indochina.

Referencias

  1. BirdLife International (2012). «Dendrocitta formosae». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2013.2 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 26 de noviembre de 2013.
  2. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (2010). «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Decimocuarta parte: Orden Passeriformes, Familias Malaconotidae a Passeridae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 57 (1): 199-205. ISSN 0570-7358. Consultado el 5 de noviembre de 2014.
  3. Rasmussen PC & JC Anderton (2005). Birds of South Asia: The Ripley Guide. Volume 2. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. pp. 595-596.

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Dendrocitta formosae: Brief Summary ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

La urraca gris (Dendrocitta formosae)​ es una especie de ave paseriforme de la familia Corvidae que habita en las estribaciones del Himalaya en el sur de Asia, Indochina, el sur de China y Taiwán. Son de tamaño mediano y cola larga. La población tiene plumaje de diversos colores y varios son reconocidos como subespecies.

La urraca gris es omnívora y se alimenta entre el denso follaje y de los bosques. A veces se unen a bandadas con otras especies tales como charlatanes, especialmente el de garganta blanca. Recorren de manera sistemática los bosques montanos, rododendros, robles y otros árboles de hoja grande, especialmente por la mañana.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Dendrocitta formosae ( баскиски )

добавил wikipedia EU

Dendrocitta formosae Dendrocitta generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipediako egileak eta editoreak
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EU

Dendrocitta formosae: Brief Summary ( баскиски )

добавил wikipedia EU

Dendrocitta formosae Dendrocitta generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipediako egileak eta editoreak
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EU

Naamioviidakkoharakka ( фински )

добавил wikipedia FI

Naamioviidakkoharakka (Dendrocitta formosae)[3] on varisten heimoon kuuluva varpuslintu.

Levinneisyys

Naamioviidakkoharakkaa tavataan Aasian itäosissa. Lajin kokonaispopulaatiota ei ole arvioitu, mutta sen on raportoitu olevan melko yleinen tai yleinen. Se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]

Lähteet

  1. a b BirdLife International: Dendrocitta formosae IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. 2012. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. Viitattu 7.3.2014. (englanniksi)
  2. Grey Treepie (Dendrocitta formosae) IBC. Viitattu 22.4.2013. (englanniksi)
  3. Maailman lintujen suomenkieliset nimet BirdLife Suomi. Viitattu 22.4.2013.
Tämä lintuihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedian tekijät ja toimittajat
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FI

Naamioviidakkoharakka: Brief Summary ( фински )

добавил wikipedia FI

Naamioviidakkoharakka (Dendrocitta formosae) on varisten heimoon kuuluva varpuslintu.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedian tekijät ja toimittajat
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FI

Témia de Swinhoe ( француски )

добавил wikipedia FR

Dendrocitta formosae

La Témia de Swinhoe ou Pie grise (Dendrocitta formosae) est une espèce de passereaux de taille moyenne et à longue queue de la famille des Corvidae. Elle est largement répandue le long des contreforts de l'Himalaya et son territoire s'étend jusqu'en Asie du sud-est. Les populations présentent des variations de plumage et plusieurs sont désignées comme sous-espèces.

Description

Elle a sensiblement la même taille que les autres espèces de Témia, mais s'en distingue par le plumage globalement gris de son corps. Les individus vivant dans la partie ouest de leur territoire de répartition ont un croupion gris et un peu de gris dans la queue tandis que les formes de l'est ont un croupion blanc et une queue noire. La face et le cou sont noirs formant un masque sombre. Le corps gris sur la partie inférieure devient blanc vers l'évent. Le dos et les scapulaires sont brunâtres. La couronne et la nuque sont grises et les ailes noires ont une importante tache blanche carpiene. L'évent est roux et les rectrices externes et l'extrémité des plumes centrales sont noires[1].

L'espèce couvre une grande étendue géographique et a plusieurs sous-espèces régionales qui diffèrent légèrement l'une de l'autre, par exemple dans la couleur et la longueur de la queue. Il s'agit notamment D.f. occidentalis des contreforts ouest de l'Himalaya (identifiée par sa queue un peu plus longue), D.f. himalayana qui va du centre de l'Himalaya jusqu'en Thaïlande et au Vietnam. Une population isolée, censée avoir un bec plus court et étroit, vit dans les Ghats orientaux de l'Inde, D.f. sarkari, qui est parfois englobée dans himalayana[2],[3],[4]. Les sous-espèces d'Asie du sud-est comprennent D.f. assimilis, sapiens, sinica, formosae (la sous-espèce de Taïwan) et insulae (île de Hainan).

On a suggéré que cette espèce forme une super-espèce avec Dendrocitta occipitalis et Dendrocitta cinerascens[5].

Répartition et habitat

La Témia de Swinhoe est un oiseau principalement arboricole que l'on trouve dans un large éventail d'habitats, notamment la forêt, les champs et les habitations humaines. Son aire de répartition comprend le Pakistan, l'Inde, le Népal, l'Assam, la Birmanie, la Thaïlande, la Chine du Sud, Taïwan et l'Indochine.

Comportement et écologie

Alimentation

Surtout arboricole, elle doit trouver une partie de sa nourriture sur le sol en particulier dans les régions cultivées. Elle se nourrit d'une large gamme d'insectes et autres invertébrés, mais aussi de baies, de nectar, de céréales et autres graines et de petits reptiles, œufs et oisillons. Elle se regroupe parfois avec d'autres espèces pour se nourrir[6].

Reproduction

Dans les contreforts de l'Himalaya en Inde, elle est connue pour nicher entre 700 et 2000 m principalement pendant les mois de mai à juillet. Le nid est une coupe peu profonde bordée de poils et est construit dans les arbres et les buissons ou des touffes de bambou avec 3 à 4 œufs par couvée[7].

Sa voix est décrite comme rude et désagréable, mais comme les autres espèces de Témia, elle peut être très variée et comprend un bruit de caillebotis ainsi que plusieurs notes mélodieuses qui ne sont pas sans rappeler celles de la Témia vagabonde[1].

Taxonomie

Cette espèce a été décrite en 1863 par le naturaliste britannique Robert Swinhoe.

Selon Alan P. Peterson, il en existe huit sous-espèces :

  • Dendrocitta formosae assimilis Hume 1877 ;
  • Dendrocitta formosae formosae Swinhoe 1863 ;
  • Dendrocitta formosae himalayana Jerdon 1864 ;
  • Dendrocitta formosae insulae Hartert 1910 ;
  • Dendrocitta formosae occidentalis Ticehurst 1925 ;
  • Dendrocitta formosae sapiens (Deignan) 1955 ;
  • Dendrocitta formosae sarkari Kinnear & Whistler 1930 ;
  • Dendrocitta formosae sinica Stresemann 1913.

Galerie

Références

  • (en) Cet article est partiellement ou en totalité issu de l’article de Wikipédia en anglais intitulé .
  1. a et b (en) PC Rasmussen & JC Anderton, Birds of South Asia : The Ripley Guide. Volume 2., Smithsonian Institution & Lynx Edicions, 2005, p. 595–596
  2. (en) Humayun Abdulali, « On the validity of Dendrocitta formosae sarkari, Kinnear & Whistler », J. Bombay Nat. Hist. Soc., vol. 77, no 1,‎ 1980, p. 142–143
  3. (en) Biswamoy Biswas, « The birds of Nepal. Part 11 », J. Bombay Nat. Hist. Soc., vol. 60, no 3,‎ 1963, p. 638–654
  4. (en) S. Ali & S D Ripley, Handbook of the birds of India and Pakistan, vol. 5, Oxford University Press, 1986, 2e éd., p. 225–228
  5. (en) E.C. Dickinson, S. Eck & J. Martens, « Systematic notes on Asian birds. 44. A preliminary review of the Corvidae », Zool. Verh. Leiden, vol. 350,‎ 2004, p. 85–109 (lire en ligne)
  6. (en) Chao-Chieh Chen et Fushing Hsieh, « Composition and foraging behaviour of mixed-species flocks led by the Grey-cheeked Fulvetta in Fushan Experimental Forest, Taiwan », Ibis, vol. 144,‎ 2002, p. 317 (DOI )
  7. (en) A.O. Hume, The nests and eggs of Indian birds. Volume 1, R H Porter, 1889 (lire en ligne), p. 23–25

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Témia de Swinhoe: Brief Summary ( француски )

добавил wikipedia FR

Dendrocitta formosae

La Témia de Swinhoe ou Pie grise (Dendrocitta formosae) est une espèce de passereaux de taille moyenne et à longue queue de la famille des Corvidae. Elle est largement répandue le long des contreforts de l'Himalaya et son territoire s'étend jusqu'en Asie du sud-est. Les populations présentent des variations de plumage et plusieurs sont désignées comme sous-espèces.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Dendrocitta formosae ( италијански )

добавил wikipedia IT

La dendrogazza grigia (Dendrocitta formosae Swinhoe, 1863) è un uccello passeriforme appartenente alla famiglia Corvidae[2].

Etimologia

Il nome scientifico della specie, formosae, significa "di Formosa" in latino, e rappresenta una sineddoche dell'areale di questi uccelli.

Descrizione

 src=
Esemplare nel distretto di Nainital.
 src=
Esemplare a Taipei.

Dimensioni

Misura 36-40 cm di lunghezza, per 89-121 g di peso[3].

Aspetto

Si tratta di uccelli dall'aspetto robusto, muniti di testa arrotondata, becco conico forte e visibilmente ricurvo verso il basso, forti zampe, ali digitate e lunga coda rettangolare.

Il piumaggio è di un caldo color bruno scuro su fronte, sopracciglia, faccia e gola, che si schiarisce in bruno-pesca su guance, collo, petto e dorso, diluendosi ulteriormente in un grigio-rosato su ventre e groppa, mentre il sottocoda è di color bruno-arancio ed il codione è bianco-argenteo: anche vertice, nuca, spalle e lati del collo sono di questo colore, mentre le remiganti e le copritrici primarie sono nere (le prime con presenza di una banda bianca), con orlo tendente al bluastro. La coda è completamente nera nelle sottospecie orientali (tranne che nella nominale, che presenta colorazione caudale simile a quella osservabile nelle sottospecie occidentali), con riflessi color cannella, mentre in quelle occidentali le lunghe penne centrali presentano metà basale bianco-grigiastra.

Il becco e le zampe sono di colore nerastro, mentre gli occhi sono di colore bruno-rossiccio.

Biologia

Si tratta di uccelli dalle abitudini di vita prettamente diurne, attivi soprattutto al mattino, quando si muovono in gruppetti (non di rado in associazione con altre specie dalle abitudini di vita simili, come il garrulo golabianca[4]) fra i rami degli alberi alla ricerca di cibo, scendendo molto raramente al suolo.

La dendrogazza grigia, similmente alle altre gazze, è un uccello molto rumoroso e ciarliero: i vari esemplari di un gruppo si tengono in contatto vocale fra loro in maniera quasi incessante, mediante una serie di richiami che vanno da aspri gracchi d'allarme fino a fischi melodiosi, passando attraverso dei gracchi sibilanti vagamente simili a quelli delle ghiandaie.

Alimentazione

 src=
Esemplare si alimenta di fichi.
 src=
Esemplare mangia un insetto.

La dendrogazza grigia è un uccello virtualmente onnivoro, che si nutre sia di alimenti di origine vegetale (bacche, frutta matura, granaglie) che di origine animale (insetti ed altri invertebrati, larve, uova e nidiacei reperiti saccheggiando i nidi, topolini, lucertole, piccoli serpenti, rane, carne reperita da carcasse e frugando nella spazzatura), con netta preponderanza della seconda componente sulla prima.

Riproduzione

Si tratta di uccelli rigidamente monogami, la cui stagione degli amori segue a breve giro di posta la stagione delle piogge, andando generalmente da aprile a luglio[3].

Ambedue i sessi collaborano nella costruzione del nido, che consiste in una coppa grossolana fatta di rametti e fibre vegetali intrecciate fra le fronde di un albero: al suo interno, la femmina depone 3-5 uova azzurrine con maculatura bruno-grigiastra, che provvede a covare da sola (col maschio che tuttavia rimane nei pressi del nido a guardia della compagna, per la quale reperisce inoltre il cibo) per una ventina di giorni.
I pulli schiudono ciechi ed implumi: essi vengono imbeccati e accuditi da entrambi i genitori, ed in tal modo sono pronti per l'involo a circa tre settimane dalla schiusa, rendendosi indipendenti a una quarantina di giorni di vita.

Distribuzione e habitat

 src=
Esemplare nel Bhutan.
 src=
Esemplare a Taiwan.
 src=
Esemplare in natura.
 src=
Esemplare nell'Uttarakhand.

La dendrogazza grigia occupa un areale piuttosto vasto, il quale va dall'area di Murri (nell'estremo nord del Punjab Pakistano) a Shanghai, attraverso Kashmir, Himachal Pradesh, Uttarakhand, Nepal, Sikkim, Bhutan, Bangladesh, Assam e Cina centrale e orientale, mentre a sud questi uccelli si spingono fino in Indocina settentrionale attraverso Birmania centrale e settentrionale, Thailandia settentrionale, Laos centro-settentrionale e Vietnam centro-settentrionale (Tonchino e nord dell'Annam): è inoltre possibile osservare questi animali anche a Taiwan e ad Hainan, mentre una popolazione disgiunta (corrispondente a una sottospecie a sé) popola l'India centro-orientale (Ghati orientali, fra Andhra Pradesh e Odisha).
Si tratta di uccelli residenti, che non effettuano spostamenti rilevanti all'interno del loro areale di diffusione: le popolazioni montane possono scendere di quota in autunno, per sfuggire ai rigori invernali dell'alta quota.

L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalla foresta pedemontana e montana, sia decidua (in particolare le aree a prevalenza di querce e rododendri) che sempreverde, fra i 400 e i 2400 m (sebbene specialmente nel nord-est del proprio areale raramente la si osservi sopra i 1200 m[5]) di quota[3]: la dendrogazza grigia popola sia le aree di foresta primaria che secondaria, oltre alle macchi dei bambù, spingendosi senza grosso timore anche nelle coltivazioni e negli ambienti antropizzati con sufficiente copertura vegetale arborea.

Tassonomia

 src=
Esemplare della sottospecie nominale a Taiwan.

Se ne riconoscono otto sottospecie[2]:

  • Dendrocitta formosae occidentalis Ticehurst, 1925 - diffusa nella porzione occidentale dell'areale occupato dalla specie, dal Pakistan al Nepal occidentale;
  • Dendrocitta formosae himalayana Jerdon, 1864 - diffusa dal Nepal allo Yunnan meridionale e da lì a sud fino all'Annam centro-settentrionale;
  • Dendrocitta formosae sarkari Kinnear & Whistler, 1930 - endemica dei Ghati orientali;
  • Dendrocitta formosae assimilis Hume, 1877 - diffusa in Birmania centro-meridionale e in Thailandia;
  • Dendrocitta formosae sinica Stresemann, 1913 - diffusa nella porzione orientale dell'areale occupato dalla specie, dalla Cina orientale al nord del Tonchino;
  • Dendrocitta formosae sapiens (Deignan, 1955) - endemica del Sichuan centrale;
  • Dendrocitta formosae formosae Swinhoe, 1863 - la sottospecie nominale, endemica di Taiwan;
  • Dendrocitta formosae insulae Hartert, 1910 - endemica di Hainan;

Alcuni autori riconoscerebbero inoltre una sottospecie intermedia del Tonchino occidentale[3], mentre altri accorperebbero la sottospecie sarkari a himalayana[6] o addirittura l'intera specie alle affini D. occipitalis e D. cinerascens, a formare una superspecie[7].
Le sottospecie sono differenziabili in due gruppi, uno occidentale più grande e scuro (ma con coda chiara) ed uno orientale più piccolo e tendente al bruno, con coda scura: i due gruppi differiscono inoltre fra loro a livello di vocalizzazioni, e sono necessari ulteriori studi di carattere molecolare per verificare se ciò corrisponde ad una distanza genetica[3].

Note

  1. ^ (EN) BirdLife International, Dendrocitta formosae, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.
  2. ^ a b (EN) Gill F. and Donsker D. (eds), Family Corvidae, in IOC World Bird Names (ver 9.2), International Ornithologists’ Union, 2019. URL consultato il 26 settembre 2018.
  3. ^ a b c d e (EN) Grey Treepie (Dendrocitta formosae), su Handbook of the Birds of the World. URL consultato il 26 settembre 2018.
  4. ^ Chen, C.-C. & Hsieh, F., Composition and foraging behaviour of mixed-species flocks led by the Grey-cheeked Fulvetta in Fushan Experimental Forest, Taiwan, in Ibis, vol. 144, n. 2, 2002, p. 317, DOI:10.1046/j.1474-919X.2002.00020.x.
  5. ^ MacKinnon, J. & Phillipps, K., A Field Guide to the Birds of China, Oxford University Press, 2000, p. 266–267, ISBN 978-0-19-854940-6.
  6. ^ Abdulali, H., On the validity of 'Dendrocitta formosae sarkari, Kinnear & Whistler, in J. Bombay Nat. Hist. Soc., vol. 77, n. 1, 1980, p. 142–143.
  7. ^ Dickinson, E. C.; Eck, S.; Martens, J., A preliminary review of the Corvidae, in Zool. Verh. Leiden, vol. 350, n. 44, 2004, pp. 85–109.

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autori e redattori di Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia IT

Dendrocitta formosae: Brief Summary ( италијански )

добавил wikipedia IT

La dendrogazza grigia (Dendrocitta formosae Swinhoe, 1863) è un uccello passeriforme appartenente alla famiglia Corvidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autori e redattori di Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia IT

Pelēkā koku žagata ( латвиски )

добавил wikipedia LV

Pelēkā koku žagata jeb Himalaju koku žagata (Dendrocitta formosae) ir vārnu dzimtas (Corvidae) putns. Izdala 8 pasugas.[1]

Izplatība

 src=
Pelēko koku žagatu nepieredzējis vērotājs var viegli sajaukt ar brūno koku žagatu (Dendrocitta vagabunda)

Pelēkā koku žagata ir parasta ligzdotāja Āzijas dienvidos un dienvidaustrumos: Pakistānā, Indijā, Nepālā, Asamā, Birmā, Taizemē, Ķīnas dienvidos, Taivānā un Indoķīnā. Tās izplatības areāls robežojas ar Himalaju piekalnēm, bet augstāk kalnos par 1800 metriem virs jūras līmeņa tās nav sastopamas.

Izskats un īpašības

 src=
Austrumos dzīvojošās pelāko koku žagatu pasugas ir brūnākas nekā rietumos dzīvojošās pasugas

Pelēkā koku žagata ir vidēji liels putns ar garu asti. Ķermeņa garums 36—40 cm, svars 89—121 g.[2]

Ārēji pelēkā koku žagata ir līdzīga pārējām garastes koku žagatām. Tās galvenā pazīme ir kopējais pelēcīgais apspalvojums. Izplatības areāla rietumu reģionos tā ir izteikti pelēka, asti ieskaitot. Toties austrumu reģionos pavēdere ir gaiša, gandrīz balta un aste melna.

Seja un pakakle pelēkajai koku žagatai ir tumši brūna vai melna. Muguras apspalvojums ir brūnīgi pelēks vai brūns. Galvas vidus un pakausis ir pelēks vai pelēkzils, bet spārni melni vai tumši zili. Uz spārniem ir neliels, balts, bet viegli pamanāms kontrastējošs laukums.[3]

Tā kā izplatības areāls ir liels, pelēkajai koku žagatai ir vairākas pasugas, kas savā starpā atšķiras ar apspalvojuma krāsu un astes garumu. Piemēram, Himalaju pakājē dzīvojošajām pelēkajām koku žagatām ir garāka aste kā pārējām pasugām. Indijas pasugai ir mazāks un šaurāks knābis.[4]

Uzvedība un barība

 src=
Pelēkā koku žagata barību meklē galvenokārt kokos
 src=
Pelēkajai koku žagatai ir 8 pasugas

Pelēkā koku žagata pamatā barojas tikai kokos, bet reizēm nolaižas baroties kultivētos lauksaimniecības tīrumos. Barojas ar dažādiem kukaiņiem un citiem bezmugurkaulniekiem, ogām, augļiem, nektāru, sēklām, graudiem, maziem rāpuļiem, citu putnu olām un putnēniem.

Pelēkā koku žagata Himalajos un Indijā ligzdo no maija līdz jūlijam. Ligzdai ir seklas bļodas forma, kas no iekšpuses izklāta ar vilnu. Ligzda tiek būvēta dažādos kokos un krūmos vai bambusu biezokņos. Dējumā parasti ir 3—4 gaišas olas ar brūniem vai pelēkiem raibumiņiem.[5] Ligzdu būvē, perē un par mazuļiem rūpējas abi vecāki.[6]

Sistemātika

Pelēkajai koku žagatai ir 8 pasugas:[1]

  • Dendrocitta formosae formosae — nominālpasuga, sastopama Taivānā;
  • Dendrocitta formosae assimilis — sastopama Mjanmā un Taizemē;
  • Dendrocitta formosae himalayana — sastopama no Nepālas centrālās daļas un Indijas ziemeļaustrumiem līdz Ķīnas dienvidiem un Indoķīnas centrālajai daļai;
  • Dendrocitta formosae insulae — sastopama Hainaņas salā;
  • Dendrocitta formosae occidentalis — sastopama no Himalaju ziemeļrietumiem līdz Nepālas rietumiem;
  • Dendrocitta formosae sapiens — sastopama Ķīnas centrālajā daļā;
  • Dendrocitta formosae sarkari — sastopama Indijas austrumos;
  • Dendrocitta formosae sinica — sastopama Ķīnas austrumos un dienvidaustrumos, Vjetnamas ziemeļos.

Atsauces

  1. 1,0 1,1 World Bird List: Crows, mudnesters & birds-of-paradise, 2018
  2. Alive: Grey Treepie (Dendrocitta formosae)
  3. Rasmussen PC & JC Anderton (2005). Birds of South Asia: The Ripley Guide. Volume 2.. Smithsonian Institution & Lynx Edicions. pp. 595–596.
  4. Abdulali,Humayun (1980). "On the validity of Dendrocitta formosae sarkari, Kinnear & Whistler". J. Bombay Nat. Hist. Soc. 77 (1): 142–143.
  5. The nests and eggs of Indian birds
  6. «Birding in Taiwan: Gray Treepie». Arhivēts no oriģināla, laiks: 2018. gada 16. februārī. Skatīts: 2018. gada 18. februārī.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia autori un redaktori
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia LV

Pelēkā koku žagata: Brief Summary ( латвиски )

добавил wikipedia LV

Pelēkā koku žagata jeb Himalaju koku žagata (Dendrocitta formosae) ir vārnu dzimtas (Corvidae) putns. Izdala 8 pasugas.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia autori un redaktori
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia LV

Grijsborstboomekster ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

Vogels

De grijsborstboomekster (Dendrocitta formosae) is een zangvogel uit de familie van de kraaien en het geslacht boomeksters. De Maleise boomekster (D. occipitalis) en de Borneose boomekster (D. cinerascens) werden in de vorige eeuw vaak als ondersoorten van deze boomekster beschouwd.[2]

Kenmerken

De grijsborstboomekster is een vrij forse vogel gemiddeld 38 cm lang, met een lange staart die trapvormig afloopt, met bruine, ronde vleugels en betrekkelijk kleine poten. De vogel is van onder grijs geleidelijk naar de buik toe lichter wordend. Ondesoorten in het westelijk deel van het verspreidingsgebied hebben een grijze stuit en grijs op de staart, terwijl de ondersoorten in het oosten een witte stuit hebben en meer zwart op de staart hebben. De kop en de keelstreek van de grijsborstboomekester zijn donker, met rondom het oog een vaag bijna zwart masker. Op de kruin en nek is deze boomekster weer lichtgrijs. De rug en de bovenste bovenste vleugeldekveren zijn bruin, de slagpennen zijn bijna zwart met een duidelijke witte vlek.[3]

Verspreiding en leefgebied

De grijsborstboomekster heeft een groot verspreidingsgebied waarbinnen acht ondersoorten worden onderscheiden:[4]

  • D. f. occidentalis (in het Himalayagebied tot in het westen van Nepal).
  • D. f. himalayana (Midden-Nepal, noordoostelijk India, het zuiden van China en het midden van Indochina)
  • D. f. sarkari (Oost-India)
  • D. f. assimilis (Zuidwest- en Oost-Myanmar en Thailand)
  • D. f. sinica (Oost- en Zuidoost China en Noord-Vietnam)
  • D. f. sapiens (Midden-China)
  • D. f. formosae (Taiwan)
  • D. f. insulae (eiland Hainan)

Het leefgebied bestaat uit de randen van tropische bossen, gebieden met struikgewas en ook in cultuur gebracht land. In het Himalayagebied broedt de vogel tot op 1800 m boven de zeespiegel. Boomeksters foerageren in de kronen van bomen en door struikgewas, soms alleen, vaak ook in groepjes. Ze eten bessen en kleine vruchten, zaden en grote insecten.

Status

De grijsborstboomekster heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de wereldpopulatie is niet gekwantificeerd. Volgens BirdLife International is de vogel nog plaatselijk algemeen, maar gaan de aantallen achteruit. Het tempo van deze achteruitgang ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze boomekster als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b (en) Grijsborstboomekster op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. (en) King et al, 1983. A field guide to the birds of South-East Asia. Collins, London. ISBN 0 00 219206 3
  3. Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Engelstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  4. (en) F. Gill, M. Wright D. & Donsker (2012) - IOC World Bird Names (version 3.2)
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Grijsborstboomekster: Brief Summary ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

De grijsborstboomekster (Dendrocitta formosae) is een zangvogel uit de familie van de kraaien en het geslacht boomeksters. De Maleise boomekster (D. occipitalis) en de Borneose boomekster (D. cinerascens) werden in de vorige eeuw vaak als ondersoorten van deze boomekster beschouwd.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Grå trädskata ( шведски )

добавил wikipedia SV

Grå trädskata[2] (Dendrocitta formosae) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar.[3]

Utbredning och systematik

Grå trädskata delas in i åtta underarter med följande utbredning:[3]

Status

IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]

Bilder

Referenser

  1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Dendrocitta formosae Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2 www.iucnredlist.org. Läst 2015-08-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2017) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2017-08-14
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2017) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2017 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2017-08-11

Externa länkar

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia författare och redaktörer
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia SV

Grå trädskata: Brief Summary ( шведски )

добавил wikipedia SV

Grå trädskata (Dendrocitta formosae) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia författare och redaktörer
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia SV

Choàng choạc xám ( виетнамски )

добавил wikipedia VI

Choàng choạc xám (danh pháp khoa học: Dendrocitta formosae) là một loài chim trong họ Corvidae.[2]

Phân loài

  • D. f. occidentalis Ticehurst, 1925: Tây bắc Himalaya tới tây Nepal.
  • D. f. himalayana Jerdon, 1864: Trung Nepal và đông bắc Ấn Độ tới nam Trung Quốc và trung Đông Dương.
  • D. f. sarkari Kinnear & Whistler, 1930: Đông Ấn Độ.
  • D. f. assimilis Hume, 1877: Tây nam và đông Myanmar, Thái Lan.
  • D. f. sinica Stresemann, 1913: Đông và đông nam Trung Quốc, bắc Việt Nam.
  • D. f. sapiens (Deignan, 1955): Trung Trung Quốc.
  • D. f. formosae Swinhoe, 1863: Đài Loan.
  • D. f. insulae Hartert, 1910: Đảo Hải Nam (đông nam Trung Quốc).

Hình ảnh

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2016). Dendrocitta formosae. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2016. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 12 tháng 1 năm 2019.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo

Hình tượng sơ khai Bài viết Bộ Sẻ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia tác giả và biên tập viên
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia VI

Choàng choạc xám: Brief Summary ( виетнамски )

добавил wikipedia VI

Choàng choạc xám (danh pháp khoa học: Dendrocitta formosae) là một loài chim trong họ Corvidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia tác giả và biên tập viên
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia VI

灰树鹊 ( кинески )

добавил wikipedia 中文维基百科
二名法 Dendrocitta formosae
Swinhoe, 1863[2][3]

灰树鹊学名Dendrocitta formosae),又名树鹊,是鸦科树鹊属的一种,分布于香港巴基斯坦不丹孟加拉国老挝中国大陆越南印度泰国缅甸台湾尼泊尔。該物種的模式產地在台灣[4]

特征

灰树鹊体长30-35厘米,平均体重约为103.8克;喙强健而微弯,与头的前部都为黑色;头顶及上背为暗石板灰色,下背颜色稍淡;翼和尾为黑色;飞羽中带有白道,飞行时外显;喉部以下为灰色沾有褐色,腹部为灰白色,尾下覆羽为赭色。

分布

栖息地包括亚热带或热带的(低地)湿润疏灌丛、亚热带或热带的湿润低地林、耕地、亚热带或热带严重退化的前森林、温带森林和亚热带或热带的湿润山地林。该物种的模式产地在台湾[2]

亚种

参考文献

 src= 维基共享资源中相关的多媒体资源:灰树鹊
  1. ^ BirdLife International. Dendrocitta formosae. IUCN Red List of Threatened Species 2013.2. International Union for Conservation of Nature. 2012 [26 November 2013].
  2. ^ 2.0 2.1 中国科学院动物研究所. 灰树鹊. 《中国动物物种编目数据库》. 中国科学院微生物研究所. [2009-04-04]. (原始内容存档于2014-02-02).
  3. ^ Robert Swinhoe. The Ornithology of Formosa, or Taiwan. Ibis. 1863, 5 (3): 250–311.
  4. ^ Dendrocitta formosae. BirdLife.org. [2011-06-27].
  5. ^ 中国科学院动物研究所. 灰树鹊指名亚种. 《中国动物物种编目数据库》. 中国科学院微生物研究所. [2009-04-04]. (原始内容存档于2016-03-05).
  6. ^ 中国科学院动物研究所. 灰树鹊云南亚种. 《中国动物物种编目数据库》. 中国科学院微生物研究所. [2009-04-04]. (原始内容存档于2014-02-02).
  7. ^ 中国科学院动物研究所. 灰树鹊海南亚种. 《中国动物物种编目数据库》. 中国科学院微生物研究所. [2009-04-04]. (原始内容存档于2016-03-05).
  8. ^ 中国科学院动物研究所. 灰树鹊四川亚种. 《中国动物物种编目数据库》. 中国科学院微生物研究所. [2009-04-04]. (原始内容存档于2016-03-05).
  9. ^ 中国科学院动物研究所. 灰树鹊华南亚种. 《中国动物物种编目数据库》. 中国科学院微生物研究所. [2009-04-04]. (原始内容存档于2016-03-05).
 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
维基百科作者和编辑
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 中文维基百科

灰树鹊: Brief Summary ( кинески )

добавил wikipedia 中文维基百科

灰树鹊(学名:Dendrocitta formosae),又名树鹊,是鸦科树鹊属的一种,分布于香港巴基斯坦不丹孟加拉国老挝中国大陆越南印度泰国缅甸台湾尼泊尔。該物種的模式產地在台灣

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
维基百科作者和编辑
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 中文维基百科