Conioselinum altaicum Rupr.
Conioselinum boreale Schischk. Conioselinum chinense subsp. boreale (Schischk.) Á.Löve & D.Löve
Conioselinum fischeri Wimm. & Grab.
Conioselinum gmelinii (Bray) Steud.
Conioselinum ingricum Fisch. ex Ledeb.
Conioselinum latifolium Rupr.
Conioselinum neglectum Fisch. ex Steud.
Conioselinum papyraceum (C.B.Clarke) Pimenov & Kljuykov
Conioselinum schugnanicum B.Fedtsch.
Conioselinum tataricum Hoffm.
Conioselinum univittatum Turcz. ex Kar. & Kir.
Conioselinum univittatum Turcz.
Cortia papyracea (C.B.Clarke) Leute
Ligusticum vaginatum Spreng.
Selinum gmelinii Bray[2]
Szczwoligorz tatarski, szczwoligorz pochwiasty (Conioselinum vaginatum (Spreng.) Thell.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych.
Występuje w Europie północnej, środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej oraz w Azji w strefie umiarkowanej[3]. W Polsce występuje na pojedynczych stanowiskach w Tatrach i Pieninach. Rośnie w Tatrach Zachodnich w Dolinie Chochołowskiej, Dolinie Długiej i na Wyżniej Polanie Tomanowej oraz w Pieninach w przełomie Dunajca u podnóża Facimiecha i w Małych Pieninach na wschód od Wysokiej[4][5].
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do września. Rośnie w szczelinach skał wapiennych w piętrze regla dolnego. Liczba chromosomów 2n=22[4][5].
Gatunek umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (2001) w kategorii LR (gatunek niższego ryzyka). W wydaniu z 2014 roku posiada kategorię EN (zagrożony)[7]. Tę samą kategorię otrzymał na polskiej czerwonej liście[8]. W Czerwonej Księdze Karpat Polskich posiada kategorię VU (narażony na wyginięcie). Stanowiska w Tatrach i Pieninach Centralnych chronione są w Tatrzańskim Parku Narodowym i Pienińskim Parku Narodowym.
Szczwoligorz tatarski, szczwoligorz pochwiasty (Conioselinum vaginatum (Spreng.) Thell.) – gatunek rośliny należący do rodziny selerowatych.