dcsimg

Panama tree ( англиски )

добавил EOL authors

A large tree from moist tropical America ranging from Mexico to Brazil, widely planted for its timber and the valued seeds. A fast growing species that prefers light fertile soils in the wild; grown trees can be drought tolerant. The edible seeds are used as a snack raw or roasted; they can be pounded as for culinary use and an oil (used as cosmetic or lubricant) can be extracted from them.

Наводи

  • http://tropical.theferns.info/viewtropical.php?id=Sterculia+apetala
  • https://en.wikipedia.org/wiki/Sterculia_apetala
  • http://www.forestgeneration.com/panama-tree.html
  • http://www.discoverlife.org/mp/20q?search=Sterculia+apetala
  • http://plants.usda.gov/core/profile?symbol=STAP

лиценца
cc-by-3.0
авторски права
Gaetano Pisciotta
автор
Gaetano Pisciotta
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
EOL authors

Pistachdèzenn ( хаитски; хаитски креолски )

добавил wikipedia emerging languages

Pistachdèzenn se yon plant. Li nan fanmi plant kategori: Sterculiaceæ . Non syantifik li se Sterculia apetala Karsten

Istwa

Istwa

referans

Kèk lyen

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Otè ak editè Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

Pistachdèzenn: Brief Summary ( хаитски; хаитски креолски )

добавил wikipedia emerging languages

Pistachdèzenn se yon plant. Li nan fanmi plant kategori: Sterculiaceæ . Non syantifik li se Sterculia apetala Karsten

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Otè ak editè Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

Sterculia apetala ( англиски )

добавил wikipedia EN

Sterculia apetala, commonly known as the Panama tree,[2] camoruco, manduvi tree or anacagüita,[3] is a species of flowering plants in the family Malvaceae.[1] It is found in Central and South America, as well as the Caribbean islands. Sterculia apetala is recognized as the national tree of the Republic of Panama.[4]

Description

Sterculia apetala is perennial and deciduous.[2] Trunks are straight, cylindrical, and have large buttresses at the base. Height ranges from 20–40 meters.[5]

Leaves are alternate, palmate with five lobes, and cluster densely at the end of branches. Including the petiole, leaf length ranges from 15-50 centimeters.[6]

Flowers are purple and yellow, and have five sepals. S. apetala flowers have no petals; structures that resemble them are in fact sepals. Flower diameter ranges between 2.5-3.5 centimeters. These flowers are unisexual, meaning there are distinct male and female individuals used for reproduction.[7]

Fruit are compounds of up to five follicles, stemming from peduncles that can reach as long as 30 centimeters. Inside the follicles are seeds, as well as orange urticating hairs that may cause pain when touched. Naturally, the tree typically flowers and bears fruit between December and March.[8]

Seeds are black ellipsoids, typically with the dimensions 2.5 x 1.5 centimeters.[4] These seeds contain sterculic acid and malvalic acid, two types of cyclopropene fatty acids.[9] Antioxidant compounds can be obtained from the seeds via continuous or batch extractions using water or ethanol as solvents.[10]

Taxonomy and nomenclature

Sterculia apetala belongs to the genus Sterculia, classified under the mallow family Malvaceae. Apetala is one of 150 known species of Sterculia.[11]

The generic name Sterculia is derived from the Latin word "stercus", which translates to "excrement". This is because of the strong odor characteristic of flowers and leaves within this genus.[4]

Distribution

Sterculia apetala is found in the tropical regions of Bermuda, Mexico, Barbados, Belize, Cuba, El Salvador, Guatemala, Honduras, Jamaica, Montserrat, Panama, Puerto Rico, Saint Kitts and Nevis, Trinidad and Tobago, Bolivia, Brazil, Colombia, Ecuador, Peru, and Venezuela.[12]

Uses

Wood from Sterculia apetala is used to produce cases, crates, industrial and domestic woodware, canoes, and tool handles. The tree is often grown for shade, resulting from its large leaves.[4][12] In some regions, seeds are consumed after being boiled or roasted, used to flavor chocolate, or given to animals as fodder.[9] The flowers are used as antitussive.[13]

Conservation

In the Pantanal wetlands of Central Brazil, the endangered hyacinth macaw (Anodorhynchus hyacinthinus) makes its nest almost exclusively in the natural hollows of S. apetala.[14]

Gallery

References

  1. ^ a b c "Sterculia apetala (Jacq.) H.Karst". The Plant List. 2013. Retrieved 28 March 2015.
  2. ^ a b USDA, NRCS (n.d.). "Sterculia apetala". The PLANTS Database (plants.usda.gov). Greensboro, North Carolina: National Plant Data Team. Retrieved 3 December 2015.
  3. ^ Roig, Juan Tomás (2014). Diccionario Botánico de nombres vulgares Cubanos. Edition Científico-Ténica. p. 77. ISBN 978-959-05-0713-7.
  4. ^ a b c d Comisión Nacional para el Conocimiento y Uso de la Biodiversidad (CONABIO). "Sterculia apetala" (PDF). Gobierno de México.
  5. ^ Fontoura, Fernanda Mussi; Matias, Rosemary; Ludwig, Juliane; Oliveira, Ademir Kleber Morbeck de; Bono, José Antonio Maior; Martins, Pedro de Figueiredo Rocha Barbosa; Corsino, Joaquim; Guedes, Neiva Maria Robaldo; Fontoura, Fernanda Mussi (September 2015). "Seasonal effects and antifungal activity from bark chemical constituents of Sterculia apetala (Malvaceae) at Pantanal of Miranda, Mato Grosso do Sul, Brazil". Acta Amazonica. 45 (3): 283–292. doi:10.1590/1809-4392201500011. ISSN 0044-5967.
  6. ^ "Panama watershed tree atlas". ctfs.si.edu. Retrieved 2018-04-12.
  7. ^ Condit, Richard (2011). Trees of Panama and Costa Rica. Pérez, Rolando, 1963-, Daguerre, Nefertaris, 1969-. Princeton, N.J.: Princeton University Press. ISBN 9780691147109. OCLC 705945360.
  8. ^ STRI. "Smithsonian Tropical Research Institute-Sterculia apetala". biogeodb.stri.si.edu. Retrieved 2018-04-16.
  9. ^ a b Herrera-Meza, Socorro; Rodríguez-Landa, Juan Francisco; Martínez, Armando J.; Herrera-Meza, Grecia; Fernández-Demeneghi, Rafael; Reyes-Saldaña, Karla; Oliart-Ros, Rosa María (2017-11-01). "Behavioral Effect of Sterculia apetala Seed Oil Consumption in Male Zucker Rats". Journal of Medicinal Food. 20 (11): 1133–1139. doi:10.1089/jmf.2017.0006. PMID 28777691.
  10. ^ Mosca, Federica; Hidalgo, Gádor Indra; Villasante, Juliana; Almajano, María Pilar (2018). "Continuous or Batch Solid-Liquid Extraction of Antioxidant Compounds from Seeds of Sterculia apetala Plant and Kinetic Release Study". Molecules. 23 (7): 1759. doi:10.3390/molecules23071759. PMC 6100467. PMID 30021965.
  11. ^ "Malvaceae | plant family". Encyclopedia Britannica. Retrieved 2018-04-14.
  12. ^ a b "Sterculia apetala (Panama tree)". www.cabi.org. Retrieved 2018-04-15.
  13. ^ Roig, Juan Tomás (2016). Plantas medicinales, aromáticas o venenosas de Cuba; Tomo I. Edition Científico-Ténica. p. 140. ISBN 978-959-05-0663-5.
  14. ^ Pizo, Marco Aurélio; Donatti, Camila I.; Guedes, Neiva Maria R.; Galetti, Mauro (2008). "Conservation puzzle: Endangered hyacinth macaw depends on its nest predator for reproduction". Biological Conservation. 141 (3): 792–796. doi:10.1016/j.biocon.2007.12.023.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Sterculia apetala: Brief Summary ( англиски )

добавил wikipedia EN

Sterculia apetala, commonly known as the Panama tree, camoruco, manduvi tree or anacagüita, is a species of flowering plants in the family Malvaceae. It is found in Central and South America, as well as the Caribbean islands. Sterculia apetala is recognized as the national tree of the Republic of Panama.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Sterculia apetala ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

El camoruco, panamá o anacahuita (Sterculia apetala) es un árbol de gran tamaño oriundo de América Central y norte de Sudamérica, de tronco recto ramificado a gran altura y que se encuentra ampliamente distribuido desde México hasta Venezuela, Colombia e inclusive en las Antillas. En Venezuela se encuentra en todas las tierras bajas, especialmente en los estados de Aragua y Carabobo, donde llega a alturas gigantescas.[1]

Es el árbol nacional de la República de Panamá, donde se le conoce como árbol panamá.

Es el árbol emblemático del Estado Carabobo, en Venezuela.[2]

 src=
Fruto del camoruco

Características

Se reproduce por semilla. Durante el período de crecimiento requiere de sombra para su desarrollo. Es un árbol exigente en cuanto a suelos, sus raíces son profundas y tiene vida larga. El tronco es recto y desarrolla a menudo, sobre todo cuando es de gran tamaño, unos contrafuertes que le sirven del apoyo y soporte necesarios por su corpulencia, ya que llega a medir de 25 hasta unos 50 m de altura.

Las hojas son acorazonadas y cuando son jóvenes presentan la cara inferior tomentosa. Las flores son moradas y poco vistosas. El fruto está compuesto de 4 o 5 folículos péndulos, dehiscente con 2 a 4 semillas aladas de color marrón.

Usos

Siendo un árbol de gran desarrollo y de hojas grandes se usa en casi toda la isla de Cuba para sombra. La madera es suave y sirve solo como formaletas para la construcción. Las flores, de suave olor parecido al del saúco, se usan como expectorantes. Algunas personas comen sus frutos, parecidos a las semillas del maní.[3]​ El sabor es excelente, similar a los pistachos.

Otros nombres

En Colombia se le conoce como camaruca, y en áreas de la costa norte también se le conoce con el nombre de camajorú. En Cuba, con el nombre mexicano de anacahuita o anacagüita, aunque también en el sureste de México se le conoce como castaño y a su fruto como castaña.

Topónimos

Respecto al origen del nombre de la Ciudad de Panamá, la cual a su vez le dio nombre al país centroamericano, una teoría afirma que los nativos de la zona se reunían a la sombra de un árbol enorme al cual llamaban panamá.

Existen en Venezuela y Colombia algunos lugares con el nombre de Camoruco, entre ellos, los Valles de Camoruco en la ciudad de Valencia, con unos 2000 habitantes, el sector de Camoruco en la ciudad de La Asunción en la isla de Margarita y un pequeño caserío (unos 110 habitantes) del departamento del Arauca en los Llanos colombianos.[4]

Por último, una pieza musical de María Luisa Escobar, pianista y compositora venezolana, de Valencia, se llama Luna de Camoruco, aunque seguramente hace referencia al lugar y no al árbol.

Taxonomía

Sinonimia
  • Chichaea hilariana C. Presl
  • Clompanus apetalus (Jacq.) Kuntze
  • Clompanus chichus (A. St.-Hil. ex Turpin) Kuntze
  • Clompanus punctatus (DC.) Kuntze
  • Helicteres apetala Jacq.
  • Mateatia curiosa Vell.
  • Mateatia robusta K. Schum.
  • Opsopea foetida Raf.
  • Sterculia acerifolia (C. Presl) Hemsl.
  • Sterculia capitata G. Karst. ex F. Seym.
  • Sterculia carthaginensis Cav.
  • Sterculia chicha A. St.-Hil. ex Turpin
  • Sterculia convoluta St.-Lag.
  • Sterculia curiosa (Vell.) Taroda
  • Sterculia elata Ducke
  • Sterculia helicteres Pers.
  • Sterculia punctata DC.[5][6]

Referencias

  1. Jesús Hoyos F. Guía de árboles de Venezuela. Caracas: Fundación de Ciencias Naturales La Salle, Monografía N° 32, 1983, pp318-319
  2. Jesús Hoyos F. Flora emblemática de Venezuela. Caracas: Armitano Editores, 1985
  3. Roig y Mesa, Juan Tomás, 1988, Diccionario botánico de nombres vulgares cubanos, La Habana: Editorial Científico-Técnica.
  4. Camoruco, Departamento del Arauca, Colombia [1]
  5. Sterculia apetala en PlantList
  6. «Sterculia apetala». World Checklist of Selected Plant Families. Consultado el 1 de febrero de 2014.

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Sterculia apetala: Brief Summary ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

El camoruco, panamá o anacahuita (Sterculia apetala) es un árbol de gran tamaño oriundo de América Central y norte de Sudamérica, de tronco recto ramificado a gran altura y que se encuentra ampliamente distribuido desde México hasta Venezuela, Colombia e inclusive en las Antillas. En Venezuela se encuentra en todas las tierras bajas, especialmente en los estados de Aragua y Carabobo, donde llega a alturas gigantescas.​

Es el árbol nacional de la República de Panamá, donde se le conoce como árbol panamá.

Es el árbol emblemático del Estado Carabobo, en Venezuela.​

 src= Fruto del camoruco
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Panaminė sterkulija ( литвански )

добавил wikipedia LT

Panaminė sterkulija (lot. Sterculia apetala) – dedešvinių (Malvaceae) šeimos tropinių medžių rūšis. Auga Centrinėje ir Pietų Amerikoje bei Karibų salose.

Medis užauga ~50 m aukščio, turi tvirtą statmeną kamieną, plačiai išsišakojusias šakas. Lapai širdiški, kvapnūs, žiedai smulkūs, rausvi. Vaisius sudarytas iš 4-5 kabančių lapavaisių, kurių kiekvienas turi po 2-4 rudas sėklas.

Panaminė sterkulija yra Panamos bei Venesuelos Karabobo valstijos simbolis.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia LT

Sterculia chicha ( португалски )

добавил wikipedia PT

Sterculia chicha é uma árvore da subfamília Sterculioideae (Malvaceae), também conhecida como chichá, boia-unha-d'anta, pau-de-cortiça, pau-de-boia,[1] arachichá, araxixá, axixá e bóia.

O nome do fruto, de nome xixá (não confundir com o nome da árvore, que é chichá), termo Indígena, que significa "Fruto semelhante a mão ou punho fechado".

Ocorrência

Sul da Bahia, Espírito Santo, Rio de Janeiro e São Paulo, na floresta pluvial atlântica.

Características

Altura de 10-20 m, com tronco provido de sapopemas basais, de 40-60 cm de diâmetro, revestido por casca pardo acinzentada e fina. Flores amarelas com interior avermelhado, monoclamídeas, dispostas em racemos axilares e subapicais. Fruto cápsula lenhosa grande, vermelha quando madura, deiscente, que ao se abrir forma estrutura semelhante a um trevo, expondo na parte interna, as sementes de cor negra e ainda fixas à placentação.

Referências

  1. «Árvores Nativas do Brasil - Nomes Científicos / Nomes populares». www.ecologiaonline.com. Consultado em 7 de abril de 2010 Texto " Ecologia Online " ignorado (ajuda)

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia PT

Sterculia chicha: Brief Summary ( португалски )

добавил wikipedia PT

Sterculia chicha é uma árvore da subfamília Sterculioideae (Malvaceae), também conhecida como chichá, boia-unha-d'anta, pau-de-cortiça, pau-de-boia, arachichá, araxixá, axixá e bóia.

O nome do fruto, de nome xixá (não confundir com o nome da árvore, que é chichá), termo Indígena, que significa "Fruto semelhante a mão ou punho fechado".

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia PT

Sterculia apetala ( виетнамски )

добавил wikipedia VI

Sterculia apetala là một loài thực vật có hoa trong họ Cẩm quỳ. Loài này được (Jacq.) H.Karst. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1862.[1]

Chú thích

  1. ^ The Plant List (2010). Sterculia apetala. Truy cập ngày 4 tháng 6 năm 2013.

Liên kết ngoài

 src= Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Sterculia apetala  src= Wikispecies có thông tin sinh học về Sterculia apetala


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan đến họ Cẩm quỳ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia tác giả và biên tập viên
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia VI

Sterculia apetala: Brief Summary ( виетнамски )

добавил wikipedia VI

Sterculia apetala là một loài thực vật có hoa trong họ Cẩm quỳ. Loài này được (Jacq.) H.Karst. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1862.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia tác giả và biên tập viên
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia VI