dcsimg

Cuzqun ( азерски )

добавил wikipedia AZ
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AZ

Cuzqun: Brief Summary ( азерски )

добавил wikipedia AZ

Cuzqun (lat. Calligonum) — qırxbuğumkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipediya müəllifləri və redaktorları
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AZ

Juzgʻun ( узбечки )

добавил wikipedia emerging languages
 src=
Juzgʻun

Juzgʻun yoki qandim (Calligonum) — torondoshlar oilasining bir turkumi. Oʻrta Osiyoda 90 ga yaqin turi bor, asosan, choʻllarda oʻsadi. Boʻyi 50 sm dan 3 m gacha. Mevasi quruq, 4—8 qanotchali, changchilari 12—18 ta. Barglari ketma-ket joylashgan, tez toʻkiladi. Shuningdek, bu turdagi oʻsimlik koʻrimsiz hisoblanib, uzunligi 5—7 mm, tasmasimon. Gullari ikki jinsli, oq, mayda, xushboʻy. Yogʻochi qattiq. Oʻzbekistonda, asosan, Qizilqumda va Markaziy Fargʻona qumlarida qora juzgʻun (lotincha: Calligonum aphyllum), norjuzgʻun (lotincha: Calligonum eriopodum), oq juzgʻun (lotincha: Calligonum junceum), qizil juzgʻun (lotincha: Calligonum caput-medusae) va boshqa turlari oʻsadi. Juzgʻunlar, asosan, koʻchma qumlarni toʻxtatish uchun ekiladi. Ayrim turlari tarkibida oshlovchi moddalar va alkaloidlar bor. Juzg‘unni mollar yeydi. Manzarali oʻsimlik sifatida ham ekiladi. Yonilgʻi-oʻtin sifatida qoʻllaniladi. Juzgʻunlar oʻrtacha 25 yilgacha oʻsadi.[1]

Manbalar

  1. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipediya mualliflari va muharrirlari
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

Juzgʻun: Brief Summary ( узбечки )

добавил wikipedia emerging languages
 src= Juzgʻun

Juzgʻun yoki qandim (Calligonum) — torondoshlar oilasining bir turkumi. Oʻrta Osiyoda 90 ga yaqin turi bor, asosan, choʻllarda oʻsadi. Boʻyi 50 sm dan 3 m gacha. Mevasi quruq, 4—8 qanotchali, changchilari 12—18 ta. Barglari ketma-ket joylashgan, tez toʻkiladi. Shuningdek, bu turdagi oʻsimlik koʻrimsiz hisoblanib, uzunligi 5—7 mm, tasmasimon. Gullari ikki jinsli, oq, mayda, xushboʻy. Yogʻochi qattiq. Oʻzbekistonda, asosan, Qizilqumda va Markaziy Fargʻona qumlarida qora juzgʻun (lotincha: Calligonum aphyllum), norjuzgʻun (lotincha: Calligonum eriopodum), oq juzgʻun (lotincha: Calligonum junceum), qizil juzgʻun (lotincha: Calligonum caput-medusae) va boshqa turlari oʻsadi. Juzgʻunlar, asosan, koʻchma qumlarni toʻxtatish uchun ekiladi. Ayrim turlari tarkibida oshlovchi moddalar va alkaloidlar bor. Juzg‘unni mollar yeydi. Manzarali oʻsimlik sifatida ham ekiladi. Yonilgʻi-oʻtin sifatida qoʻllaniladi. Juzgʻunlar oʻrtacha 25 yilgacha oʻsadi.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Vikipediya mualliflari va muharrirlari
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia emerging languages

Calligonum ( англиски )

добавил wikipedia EN

Calligonum is a genus of plants in the family Polygonaceae with about 80 species across the Mediterranean Sea region, Asia and North America.

Description

Plants of the genus Calligonum are shrubs, diffusely but irregularly branched, with flexuous woody branches. Leaves are simple, opposite, nearly sessile, linear or scale-like, sometimes absent or very small, linear or filiform, distinct or united with short membranous ochreae. Flowers are bisexual, solitary or in loose axillary inflorescences. Flowers have persistent, 5-parted perianths not accrescent in fruit, and 10-18 stamens with filaments connate at the base. The ovary is tetragonous.[1][2]

Taxonomy

The genus Calligonum was first published by Carl Linnaeus in 1753.[3] It is placed in the subfamily Polygonoideae, tribe Calligoneae, along with its sister genus, Pteropyrum.[4]

Species

References

  1. ^ "Flora of Pakistan". Efloras.org. Retrieved 2013-11-23.
  2. ^ "Flora of China". Efloras.org. Retrieved 2013-11-23.
  3. ^ "Plant Name Details for Calligonum L." The International Plant Names Index. Retrieved 2019-03-08.
  4. ^ Schuster, Tanja M.; Reveal, James L.; Bayly, Michael J. & Kron, Kathleen A. (2015), "An updated molecular phylogeny of Polygonoideae (Polygonaceae): Relationships of Oxygonum, Pteroxygonum, and Rumex, and a new circumscription of Koenigia", Taxon, 64 (6): 1188–1208, doi:10.12705/646.5
Wikimedia Commons has media related to Calligonum.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Calligonum: Brief Summary ( англиски )

добавил wikipedia EN

Calligonum is a genus of plants in the family Polygonaceae with about 80 species across the Mediterranean Sea region, Asia and North America.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Calligonum ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

Calligonum es un género de plantas de la familia Polygonaceae con alrededor de 80 especies alrededor delMediterráneo, Asia y Norteamérica.[1]

Características

Las plantas del género Calligonum son arbustos, con ramas difusas e irregulares, flexibles y leñosas . Hojas simples, opuestas, casi sésiles, lineares y casi escamosas. Flores bisexuales, solitarias en inflorescencias axilares sueltas .

Taxonomía

Calligonum fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 530. 1753.[2]​ La especie tipo es: Calligonum polygonoides L

Especies

Referencias

  1. Calligonum en PlantList
  2. «Calligonum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado el 5 de junio de 2012.

Bibliografía

  1. Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Calligonum: Brief Summary ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

Calligonum es un género de plantas de la familia Polygonaceae con alrededor de 80 especies alrededor delMediterráneo, Asia y Norteamérica.​

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Calligonum ( француски )

добавил wikipedia FR

Calligonum est un genre regroupant près de quatre-vingts plantes de la famille des Polygonaceae, vivant dans la région méditerranéenne, en Asie et en Amérique du Nord.

Caractéristiques

Les plantes du genre Calligonum sont des arbustes à ramifications diffuses mais irrégulières, à branches ligneuses flexibles. Les feuilles sont simples, opposées, presque sessiles, linéaires ou en écailles, parfois absentes ou très petites, absente ou filiformes, distinctes ou unies avec de courtes ochrées membraneuses. Les fleurs sont bisexuées, solitaires ou en inflorescences axillaires libres. Les fleurs ont des périanthes persistants à 5 parties qui non accrescent dans les fruits, et 10 à 18 étamines avec des filaments à la base. L'ovaire est tétragone.[2]

Liste d'espèces

Selon Catalogue of Life (16 juillet 2015)[3] :

Selon GRIN (16 juillet 2015)[4] :

Selon ITIS (16 juillet 2015)[5] :

Selon NCBI (16 juillet 2015)[6] :

Selon The Plant List (16 juillet 2015)[7] :

Selon Tropicos (16 juillet 2015)[1] (Attention liste brute contenant possiblement des synonymes) :

Selon World Register of Marine Species (16 juillet 2015)[8] :

Notes et références

  1. a et b Tropicos.org. Missouri Botanical Garden., consulté le 16 juillet 2015
  2. (en) « Flore du Pakistan », sur eFloras
  3. Bánki, O., Roskov, Y., Vandepitte, L., DeWalt, R. E., Remsen, D., Schalk, P., Orrell, T., Keping, M., Miller, J., Aalbu, R., Adlard, R., Adriaenssens, E., Aedo, C., Aescht, E., Akkari, N., Alonso-Zarazaga, M. A., Alvarez, B., Alvarez, F., Anderson, G., et al. (2021). Catalogue of Life Checklist (Version 2021-10-18). Catalogue of Life. https://doi.org/10.48580/d4t2, consulté le 16 juillet 2015
  4. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland., consulté le 16 juillet 2015
  5. Integrated Taxonomic Information System (ITIS), www.itis.gov, CC0 https://doi.org/10.5066/F7KH0KBK, consulté le 16 juillet 2015
  6. NCBI, consulté le 16 juillet 2015
  7. The Plant List (2013). Version 1.1. Published on the Internet; http://www.theplantlist.org/, consulté le 16 juillet 2015
  8. World Register of Marine Species, consulté le 16 juillet 2015

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Calligonum: Brief Summary ( француски )

добавил wikipedia FR

Calligonum est un genre regroupant près de quatre-vingts plantes de la famille des Polygonaceae, vivant dans la région méditerranéenne, en Asie et en Amérique du Nord.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Calligonum ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Calligonum: Brief Summary ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

Calligonum is een geslacht uit de duizendknoopfamilie (Polygonaceae). De soorten komen voor in het Middellandse Zeegebied, Azië en Noord-Amerika.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Calligonum ( полски )

добавил wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Calligonum Benth. – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych (Polygonaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajduje się 158 gatunków o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy kolejnych 14 taksonów ma status gatunków niepewnych (niezweryfikowanych)[3]. Występuje naturalnie w Azji oraz basenie Morza Śródziemnego[4][5]. Gatunkiem typowym jest C. polygonoides L.[2]

Morfologia

Pokrój
Zrzucające liście krzewy i półkrzewy, zazwyczaj gęsto rozgałęzione[5].
Liście
Ulistnienie jest naprzeciwległe. Liście pojedyncze, siedzące lub osadzone na krótkich ogonkach liściowych. Ich całobrzega blaszka liściowa ma kształt od równowąskiego do łuskokształtnego. Gatka jest błoniasta, czasami zrośnięta u podstawy[5].
Kwiaty
Promieniste, obupłciowe, zebrane w pęczki, rozwijają się w kątach pędów. Mają 5 wolnych i trwałych listków okwiatu. Pręcików jest 12–18, ich nitki są zrośnięte u nasady. Zalążnia jest górna[5].
Owoce
Trójboczne niełupki[5].

Systematyka

Uwagi taksonomiczne
Pod względem taksonomicznym jest to bardzo trudny rodzaj, o klasyfikacji zmieniającej się na przestrzeni lat. W pierwotnym, szerokim ujęciu ustalonym przez Karola Linneusza należał do rodzaju Polygonum (sensu lato)[1]. Ponieważ ten rodzaj tak definiowany ma charakter parafiletyczny, od wielu lat różni taksonomowie proponują nowe ujęcia mające na celu wyodrębnienie rodzajów monofiletycznych. Przełomowy charakter ma publikacja Kerstin Haraldson z 1978[6], bowiem jej klasyfikacja została później potwierdzona dalszymi dowodami, w tym molekularnymi[7]. W efekcie współczesne publikacje taksonomiczne wyodrębniają w miejscu dawnego rodzaju rdest (Polygonum sensu lato) następujące rodzaje: Polygonum sensu stricto (z włączeniem lub wyodrębnieniem drobnego rodzaju Polygonella), Persicaria, Bistorta, Oxygonum, Fallopia, Pteropyrum, Atraphaxis i Calligonum[7]. Calligonum wraz z innymi wymienionymi rodzajami wchodzi w skład plemienia Polygoneae[7][8].
Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016)[1]
Należy do podrodziny Polygonoideae, rodziny rdestowatych (Polygonaceae), rzędu goździkowców (Caryophyllales) w obrębie dwuliściennych właściwych[1].
 src=
Kwiaty C. comosum
 src=
Pokrój C. crinitum
 src=
Pokrój C. polygonoides
Lista gatunków[3]

Przypisy

  1. a b c d Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-06-01].
  2. a b c d Calligonum (ang.). W: botany.si.ed [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 26 października 2016].
  3. a b Calligonum (ang.). The Plant List. [dostęp 26 października 2016].
  4. D. J. Mabberley: The Plant-book: A Portable Dictionary of the Vascular Plants (Second Edition). Cambridge University Press, 1997, s. 115. ISBN 978-0-521-41421-0. (ang.)
  5. a b c d e Calligonum (fr.). Plantes & botanique. [dostęp 10 października 2016].
  6. Haraldson, K. 1978. Anatomy and taxonomy in Polygonaceae subfam. Polygonoideae Meisn. emend. Jaretzky Symbolae Botanicae Upsalienses, 22: 1–95.
  7. a b c Sang-Tae Kim, Michael J. Donoghue. Molecular phylogeny of Persicaria (Persicarieae, Polygonaceae). „Systematic Botany”. 33(1), s. 77–86, 2008.
  8. Heywood V. H., Brummitt R. K., Culham A., Seberg O.: Flowering plant families of the world. Ontario: Firely Books, 2007, s. 263-264. ISBN 1-55407-206-9.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia POL

Calligonum: Brief Summary ( полски )

добавил wikipedia POL

Calligonum Benth. – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych (Polygonaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju znajduje się 158 gatunków o nazwach zweryfikowanych i zaakceptowanych, podczas gdy kolejnych 14 taksonów ma status gatunków niepewnych (niezweryfikowanych). Występuje naturalnie w Azji oraz basenie Morza Śródziemnego. Gatunkiem typowym jest C. polygonoides L.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia POL

Calligonum ( португалски )

добавил wikipedia PT
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia PT

Calligonum: Brief Summary ( португалски )

добавил wikipedia PT

Calligonum L. é um género botânico pertencente à família Polygonaceae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia PT

Calligonum ( шведски )

добавил wikipedia SV


Calligonum[1] är ett släkte av tvåhjärtbladiga blomväxter som ingår i familjen slideväxter.[1]


Dottertaxa till Calligonum, i alfabetisk ordning[1]

Källor

  1. ^ [a b c] Roskov Y., Kunze T., Orrell T., Abucay L., Paglinawan L., Culham A., Bailly N., Kirk P., Bourgoin T., Baillargeon G., Decock W., De Wever A., Didžiulis V. (ed) (9 april 2014). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2014 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2014/browse/tree/id/17278865. Läst 26 maj 2014.


Externa länkar

Blue morpho butterfly 300x271.jpg Denna artikel om slideväxter saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia författare och redaktörer
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia SV

Calligonum: Brief Summary ( шведски )

добавил wikipedia SV


Calligonum är ett släkte av tvåhjärtbladiga blomväxter som ingår i familjen slideväxter.


лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia författare och redaktörer
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia SV

Жузгун ( руски )

добавил wikipedia русскую Википедию
 src=
Цветки Calligonum comosum

В целом развитие особей джузгунов происходит очень быстро, и кустарник достигает свойственных ему размеров в возрасте 5-6 лет. Приблизительно в таком же возрасте наблюдается и первое цветение. Корневая система отдельного взрослого экземпляра занимает очень большую площадь, так как длина боковых горизонтальных корней достигает около 20 м.

Листья малозаметные, линейные, игловидные или шиловидные, 3-7 мм длиной, в основании с чешуевидно-кожистым стеблеобъемлющим раструбом, рано опадающие. Фотосинтезирующую функцию в течение лета выполняют у них однолетние зеленые побеги, цилиндрические, сравнительно тонкие, осенью также опадающие.

Цветки пазушные, обоеполые, душистые, одиночные, правильные, с простым 5-членным околоцветником, по 1-3 (до 5) в пазухах раструбов. Листочки околоцветника белые, розовые, розовато-фиолетовые, зеленоватые. Тычинок 12-18, тычиночные нити у основания с пучками коротких волосков. Завязь верхняя, 4-гранная, на верхушке с 4 короткими столбиками и головчатыми рыльцами.

Плод — орешек прямой или скрученный по оси, с твердым околоплодником, крылатый или усаженный простыми или ветвистыми щетинками, которые в несколько раз длиннее орешка и придают плоду в целом шаровидную форму. Крылатые семена легко разносятся ветром. Деревянистая оболочка задерживает прорастание, и поэтому всхожесть семян обычно невелика.

Размножается семенами, пнёвой порослью и корневыми отпрысками, в культуре — черенками. Вегетация этих пустынных кустарников начинается в конце марта — начале апреля. Цветение наблюдается в середине или конце апреля, а плодоношение и обсеменение в конце мая или начале июня. Ассимиляционные побеги опадают одновременно с плодами, но во влажные годы могут сохраняться до поздней осени. Семена, находившиеся на поверхности почвы и среди травы в течение зимы, начинают прорастать ранней весной. Большинство видов сохраняет всхожесть семян в течение 5-9 лет, что с учётом «подвижности» плодов растения под действием ветров дает возможность им прорастать только после попадания в благоприятные условия.

Распространение

Ареал рода простирается с запада на восток от пустыни Сахара в Северной Африке до пустынь Ордос и Алашань в Китае. Род насчитывает свыше 150 видов — в песчаных пустынях и степях Западной Сибири, Средней, Центральной и Передней Азии, Северной Африки. Хорошо растёт на песках, выдерживает засыпание почти до вершины. Джузгуны определяют ландшафт многих районов пустынной зоны, выдерживая экстремальные условия в большинстве местообитаний. Они страдают больше всего от эпизодических весенних заморозков, когда при температурах 2-5 °C молодые побеги чернеют и усыхают, уступая через некоторое время место вторично отрастающим новым побегам.

Применение

Молодые побеги и плоды употребляются калмыками для утоления жажды, а из свилеватых наростов, образующихся как на стволах, так и на корнях, выделываются калмыками курительные трубки и небольшие чашки для питья арке (водки из кислого молока) и арзу (передвоенной арке).

Хозяйственное значение этих кустарников очень значительно. Их молодые ветви и плоды, имеющие приятный кисловатый вкус, охотно поедаются овцами и верблюдами. Зимой овцы поедают с земли опавшие веточки и плоды. Питательность этих продуктов в условных кормовых единицах довольно высока. Зеленые веточки джузгуна содержат дубильные вещества. Древесина древовидных видов плотная, тяжёлая (тонет в воде), с розовым ядром, служит в условиях пустыни хорошим строительным материалом и топливом, идёт на различные поделки. Наконец, джузгуны являются превосходными закрепителями песков и используются в целях мелиорации в условиях подвижных песчаных массивов. Они способны образовывать новые боковые (придаточные) корни в основании своих стволиков после засыпания их песком.

Виды

Основная статья: Виды рода Джузгун

По информации базы данных The Plant List, род включает 158 видов[3]:

Примечания

  1. Об условности указания класса двудольных в качестве вышестоящего таксона для описываемой в данной статье группы растений см. раздел «Системы APG» статьи «Двудольные».
  2. 1 2 Сосков Ю. Д. Род Calligonum L. - Жузгун. — Новосибирск: РИЦ СибНСХБ, 2011. — 362 с.
  3. Calligonum (англ.). The Plant List. Version 1.1. (2013). Проверено 7 августа 2016.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Авторы и редакторы Википедии
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia русскую Википедию

Жузгун: Brief Summary ( руски )

добавил wikipedia русскую Википедию
 src= Цветки Calligonum comosum

В целом развитие особей джузгунов происходит очень быстро, и кустарник достигает свойственных ему размеров в возрасте 5-6 лет. Приблизительно в таком же возрасте наблюдается и первое цветение. Корневая система отдельного взрослого экземпляра занимает очень большую площадь, так как длина боковых горизонтальных корней достигает около 20 м.

Листья малозаметные, линейные, игловидные или шиловидные, 3-7 мм длиной, в основании с чешуевидно-кожистым стеблеобъемлющим раструбом, рано опадающие. Фотосинтезирующую функцию в течение лета выполняют у них однолетние зеленые побеги, цилиндрические, сравнительно тонкие, осенью также опадающие.

Цветки пазушные, обоеполые, душистые, одиночные, правильные, с простым 5-членным околоцветником, по 1-3 (до 5) в пазухах раструбов. Листочки околоцветника белые, розовые, розовато-фиолетовые, зеленоватые. Тычинок 12-18, тычиночные нити у основания с пучками коротких волосков. Завязь верхняя, 4-гранная, на верхушке с 4 короткими столбиками и головчатыми рыльцами.

Плод — орешек прямой или скрученный по оси, с твердым околоплодником, крылатый или усаженный простыми или ветвистыми щетинками, которые в несколько раз длиннее орешка и придают плоду в целом шаровидную форму. Крылатые семена легко разносятся ветром. Деревянистая оболочка задерживает прорастание, и поэтому всхожесть семян обычно невелика.

Размножается семенами, пнёвой порослью и корневыми отпрысками, в культуре — черенками. Вегетация этих пустынных кустарников начинается в конце марта — начале апреля. Цветение наблюдается в середине или конце апреля, а плодоношение и обсеменение в конце мая или начале июня. Ассимиляционные побеги опадают одновременно с плодами, но во влажные годы могут сохраняться до поздней осени. Семена, находившиеся на поверхности почвы и среди травы в течение зимы, начинают прорастать ранней весной. Большинство видов сохраняет всхожесть семян в течение 5-9 лет, что с учётом «подвижности» плодов растения под действием ветров дает возможность им прорастать только после попадания в благоприятные условия.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Авторы и редакторы Википедии
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia русскую Википедию

沙拐枣属 ( кинески )

добавил wikipedia 中文维基百科

沙拐枣属学名Calligonum)是蓼科下的一个属,为刚硬、多分枝灌木植物。该属共有80种,分布于地中海沿岸(北非西亚南欧)。[1]

参考文献

  1. ^ 中国种子植物科属词典. 中国数字植物标本馆. (原始内容存档于2012-04-11).

外部链接

小作品圖示这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
维基百科作者和编辑
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 中文维基百科

沙拐枣属: Brief Summary ( кинески )

добавил wikipedia 中文维基百科

沙拐枣属(学名:Calligonum)是蓼科下的一个属,为刚硬、多分枝灌木植物。该属共有80种,分布于地中海沿岸(北非西亚南欧)。

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
维基百科作者和编辑
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia 中文维基百科