Die Vlagsterte (Kuhliidae) is 'n vis-familie van die orde Perciformes. Hulle kom natuurlik in die Indiese Oseaan en Stille Oseaan voor. Daar is een genus en dertien spesies in die familie, waarvan slegs K. rupestris 'n varswaterspesie is en slegs twee spesies kom aan die Suider-Afrikaanse kus voor.
Vlagsterte het 'n silwer voorkoms. Hulle vorm bedags skole en versprei in die aand op soek na kos. Hulle vreet soöplankton en vis. Die vis kan 'n lengte van 50 cm bereik.
Die volgende genus en gepaardgaanse spesies kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor:
Die Vlagsterte (Kuhliidae) is 'n vis-familie van die orde Perciformes. Hulle kom natuurlik in die Indiese Oseaan en Stille Oseaan voor. Daar is een genus en dertien spesies in die familie, waarvan slegs K. rupestris 'n varswaterspesie is en slegs twee spesies kom aan die Suider-Afrikaanse kus voor.
Kuhlia és un gènere de peixos pertanyent a l'ordre dels perciformes i l'únic de la família Kuhliidae.[2]
Es troba a l'Índic, el Pacífic i la mar Mediterrània (Itàlia).[3][4]
Kuhlia és un gènere de peixos pertanyent a l'ordre dels perciformes i l'únic de la família Kuhliidae.
Die Flaggen- oder Fahnenschwänze (Kuhlia) sind eine Fischgattung aus der Ordnung der Sonnenbarschartigen (Centrarchiformes). Eine Art lebt im östlichen Atlantik, alle anderen im Indopazifik. Gattung und Familie wurden nach dem deutschen Zoologen Heinrich Kuhl (1797–1821) benannt.
Flaggenschwänze haben meist einen silberfarbenen, seitlich abgeflachten Körper. Nur der Schwanz ist durch ein Streifenmuster gezeichnet. Die Fische werden 11 bis 45 Zentimeter lang. Ihr Maul ist vorstülpbar (protraktil). Kiefer und Gaumen sind mit feinen Zähnen besetzt. Ihre Rückenflosse hat in der Mitte, vor dem weichstrahligen Teil, eine tiefe Einbuchtung. Sie wird von zehn starken Hart- und 9 bis 12 Weichstrahlen gestützt. Die Afterflosse hat drei Hart- und 9 bis 13 Weichstrahlen. Beide können in Schuppenscheiden zurückgelegt werden. Auf dem Kiemendeckel finden sich zwei Stacheln. Die Anzahl der Wirbel beträgt 25.
Oft halten sich die Schwarmfische in Mangroven oder im Gezeitenbereich auf. Jungfische bleiben bei Ebbe oft in kleinen Restwassern zurück. Viele Arten gehen auch in Flussmündungen und in Brackwasser und Kuhlia rupestris ist ein reiner Süßwasserbewohner. Flaggenschwänze fressen in der Nacht und ernähren sich vor allem von kleinen pelagischen Krebstieren.
Insgesamt gibt es 13 Arten:
Die Flaggen- oder Fahnenschwänze (Kuhlia) sind eine Fischgattung aus der Ordnung der Sonnenbarschartigen (Centrarchiformes). Eine Art lebt im östlichen Atlantik, alle anderen im Indopazifik. Gattung und Familie wurden nach dem deutschen Zoologen Heinrich Kuhl (1797–1821) benannt.
The Hawaiian flagtails are species of the genus of flagtail fishes found in the Hawaiian Islands. Two species are Kuhlia sandvicensis[1] and K. xenura.[2] K. xenura is endemic to the islands.
In the Hawaiian language, āholehole refers to the young stage,[3] and āhole the mature fish. It was sometimes called puaʻa kai, literally "sea pig".[4] Keahole Point and the Kona International Airport located there are named for the fish.[5] Wai`ahole Valley on O`ahu is named after the fish as well, where the ocean and the Wai'ahole River meet there are many fish there.
The Hawaiian flagtails are species of the genus of flagtail fishes found in the Hawaiian Islands. Two species are Kuhlia sandvicensis and K. xenura. K. xenura is endemic to the islands.
In the Hawaiian language, āholehole refers to the young stage, and āhole the mature fish. It was sometimes called puaʻa kai, literally "sea pig". Keahole Point and the Kona International Airport located there are named for the fish. Wai`ahole Valley on O`ahu is named after the fish as well, where the ocean and the Wai'ahole River meet there are many fish there.
Kuhlia est un genre de poissons appartenant à la famille des Kuhliidae.
Selon World Register of Marine Species (5 juin 2015)[2] :
Kuhlia caudavittata (banc de juvéniles)
Kuhlia mugil (banc de juvéniles)
Kuhlia is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van vlagvissen (Kuhliidae).[1] Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1861 door Gill.
Kuhlia is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van vlagvissen (Kuhliidae). Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1861 door Gill.
Kuhlia[1] är ett släkte av fiskar. Kuhlia ingår i familjen Kuhliidae.[1]
De flesta arterna förekommer i saltvatten i Indiska oceanen och Stilla havet samt i angränsande flodmynningar med bräckt vatten. Arten Kuhlia rupestris lever i sötvatten. De största familjemedlemmarna når en längd av 50 cm. Dessa fiskar bildar ofta stim och de letar på natten efter kräftdjur. Ungar vistas främst i pölar som bildas av tidvatten. Släktet är uppkallat efter den tyska zoologen Heinrich Kuhl.[2]
Kuhlia är enda släktet i familjen Kuhliidae.[1]
Arter enligt Catalogue of Life[1]:
Denna fiskrelaterade artikel saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Kuhlia är ett släkte av fiskar. Kuhlia ingår i familjen Kuhliidae.
De flesta arterna förekommer i saltvatten i Indiska oceanen och Stilla havet samt i angränsande flodmynningar med bräckt vatten. Arten Kuhlia rupestris lever i sötvatten. De största familjemedlemmarna når en längd av 50 cm. Dessa fiskar bildar ofta stim och de letar på natten efter kräftdjur. Ungar vistas främst i pölar som bildas av tidvatten. Släktet är uppkallat efter den tyska zoologen Heinrich Kuhl.
Kuhlia är enda släktet i familjen Kuhliidae.
Arter enligt Catalogue of Life:
Kuhlia boninensis Kuhlia caudavittata Kuhlia malo Kuhlia marginata Kuhlia mugil Kuhlia munda Kuhlia nutabunda Kuhlia petiti Kuhlia rubens Kuhlia rupestris Kuhlia salelea Kuhlia sandvicensis Kuhlia xenura
.jpg)
.jpg)
Wikimedia Commons har media som rör 
Wikispecies har information om 