Synapturichthys kleinii és un peix teleosti de la família dels soleids i de l'ordre dels pleuronectiformes.[1]
Pot arribar als 40 cm de llargària total.[2]
Es troba des de les costes del Mediterrani fins a Sud-àfrica.[2]
Synapturichthys kleinii és un peix teleosti de la família dels soleids i de l'ordre dels pleuronectiformes.
Synapturichthys kleinii es una especie de pez de la familia Soleidae en el orden de los Pleuronectiformes.
Pueden alcanzar los 40 cm de longitud total.[1]
Se encuentra desde las costas del Mediterráneo hasta Sudáfrica.
Synapturichthys kleinii es una especie de pez de la familia Soleidae en el orden de los Pleuronectiformes.
Synapturichthys kleinii Synapturichthys generoko animalia da. Arrainen barruko Soleidae familian sailkatzen da.
Espezie hau Egeo itsasoan aurki daiteke.
Synapturichthys kleinii Synapturichthys generoko animalia da. Arrainen barruko Soleidae familian sailkatzen da.
Synapturichthys kleinii (Risso, 1827) é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos soleidos,[1] a única existente no xénero Synapturichthys,[2] coñecido en galego como linguado xaspeado.[3]
Trátase dun linguado que habita nas costas do Atlántico leste (incluído o mar Mediterráneo), de Suráfrica e do océano Índico occidental
O xénero foi creado en 1927 polo ictiólogo francés Paul Chabanaud.[2]
A especie foi descrita por primeira vez en 1827 polo naturalista nizardo Antoine Risso, co nome de Rhombus kleinii.[1]
Ademais de polo nome orixinario que lle outorgou Risso, e de polo actualmente válido, a especie coñeceuse tamén ao longo do tempo polos seguites sinónimos:[1]
O xenérico Synapturichthys está fomado pola adición a Synaptura nome doutro xénero de soleidos — véxase a súa etimoloxía en Synaptura— da adaptación latina do termo do grego antigo ἰχθύς chthýs, "peixe".
O epíteto específico, kleinii, foi unha homenaxe que lle fixo Risso ao naturalista xermano-polaco Jacob Theodor Klein .[Cómpre referencia]
Como todos os linguados ten unha aparencia característica, asimétrica e con ambos os ollos no mesmo lado do corpo, o chamado "lado" ocular" ou "lado pigmentado" (o dereito, neste caso), mentres que o lado sen ollos é o chamado "lado cego.
O corpo, como o de todos os soleidos, ten forma de lingua (de aí os seus nomes vulagares) ou de sola de sandalia (de aí, os seu nome científico), máis alto cara a arriba, cara á cabeza, pero que se vai estritando pouco a pouco cara ao extremo caudal.
As escamas do lado ocular están provistas de espínulas, o que fai que o tarto da súa pel sexa áspero.
A liña lateral é recta e visíbel no lado ocular, con tan só unha soa pequena curvatura cerca da cabeza, á altura da aleta pectoral.
A zona superior das narinas do lado cego está expandida, formando unha roseta, como nas especies do xénero Pegusa.
Aa aletas dorsal e anal están unidas na súa parte posterior, por unha membrana, á aleta caudal.[4][5]
A súa columna vertebral está constituída por de 46 a 47 vértebras. A aleta dorsal presenta de 75 a 92 raios, e a anal, de 63 a 72.[6]
A coloración da súa cara pigmantada é típica: beixe ou de cor area, salferida ás veces de manchas escuras, con puntos brancos. A aletas dorsal e anal están boredas de escuro. A aleta pectoral deste lado leva unha mancha negra no centro, e o extremo é abrancazado. O lado cego è abrancazado.[4][5][7][8]
Pode alcanzar un tamaño máximo de até os 40 cm,[8] aínda que os espécimes capturados rondan os 15 cm.[9]
O linguado xaspeado é un peixe mariño e de augas salobres, demersal, que habita en fondos de entre os 20 e os 460 m de profundidade,[10] en augas subtropicais, entre os 44° N e os 32° S, nas costas do Atlántico leste (incluído o mar Mediterráneo), de Suráfrica e do océano Índico occidental.[6]
Encóntrase en fondos areosos e lamacentos, principalmente en augas pouco profundas.[8]
O linguado xaspeado captúrase nas áreas de pesca 27, 34, 37 e 47 (Atlántico nordeste, Atlántico centro-leste, Mediterráneo e Atlántico sueste, respectivamente).[3]
Synapturichthys kleinii (Risso, 1827) é unha especie de peixe teleósteo da orde dos pleuronectiformes, suborde dos pleuronectoideos e familia dos soleidos, a única existente no xénero Synapturichthys, coñecido en galego como linguado xaspeado.
Trátase dun linguado que habita nas costas do Atlántico leste (incluído o mar Mediterráneo), de Suráfrica e do océano Índico occidental
La sogliola turca[1] (Synapturichthys kleinii (Risso, 1827)) è un pesce osseo marino appartenente alla famiglia Soleidae. È l'unica specie del genere Synapturichthys Chabanaud, 1827.[2][3]
La sogliola turca è conosciuta, nelle varie regioni italiane, con nomi dialettali diversi:[4]
Come tutti i pesci piatti ha un aspetto caratteristico, asimmetrico e con entrambi gli occhi su un lato del corpo che viene denominato "lato oculare" (in questa specie il destro) mentre il lato privo di occhi viene chiamato "lato cieco". Il corpo è a forma di lingua, alto verso la testa ma che si restringe gradualmente vertso l'estremità caudale. Le scaglie del lato oculare sono dotate di spinule. La linea laterale è dritta e visibile, con un'unica curva nei pressi della testa. La narice anteriore del lato cieco è ampliata a rosetta come nelle specie del genere Pegusa. La pinna dorsale e la pinna anale sono unite da una membrana dalla pinna caudale[5][6].
La livrea è tipica: beige o color sabbia, talvolta con macchie scure indistinte, con fitte punteggiature bianche. Le pinne dorsale e anale sono bordate di scuro. La pinna pettorale de lato oculare porta una macchia nera al centro ed ha l'estremità biancastra. Il lato cieco è biancastro.[7][6][5].
La misura massima è di 40 cm, la media di 15 cm[2].
Questa specie vive nel mar Mediterraneo, nell'Oceano Atlantico orientale tra il golfo di Cadice e il Sudafrica e nell'Oceano Indiano occidentale[2][5].
Vive su fondi mobili di sabbia o di fango, talvolta nei pressi di vegetazione marina, a profondità comprese tra i 20 e i 460 metri, di solito però si incontra attorno ai 100 metri[2][6][7]. Nei mari italiani è rara. In Liguria è la sogliola meno comune in assoluto costituendo lo 0,05% dello sbarcato di Soleidae[5][6].
Sono stati riportati i seguenti sinonimi:[2]
Viene talvolta catturata con le reti a strascico e da posta e non abbocca alle lenze. Le carni sono buone come quelle delle altre sogliole[6].
Più piccola della soglia comune è comunque ottima e cucinabile allo stesso modo.[4]
La sogliola turca (Synapturichthys kleinii (Risso, 1827)) è un pesce osseo marino appartenente alla famiglia Soleidae. È l'unica specie del genere Synapturichthys Chabanaud, 1827.
Synapturichthys kleinii is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de eigenlijke tongen (Soleidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1827 door Risso.
Bronnen, noten en/of referenties克氏擬箬鰨為輻鰭魚綱鰈形目鰨亞目鰨科的其中一種,分布於地中海至南非德班半鹹水、海域,棲息深度20-460公尺,本魚體褐色,有不規則的白色或黑色線條、斑點與假眼斑,體長可達40公分,棲息在沙泥底質底層水域,生活習性不明,可為食用魚。