The finny snake eel[1] (Caecula pterygera) is an eel in the family Ophichthidae (worm/snake eels).[2] It was described by Martin Vahl in 1794.[3] It is a marine, tropical eel which is known from the Indian Ocean, including southern India. It is known to inhabit inshore areas of turbid waters and estuaries, though not specifically for breeding purposes. Males can reach a maximum total length of 30 centimetres, but more commonly reach a TL of 20 cm.[2]
The finny snake eel is marketed fresh, and used primarily for fishing bait.[2]
The finny snake eel (Caecula pterygera) is an eel in the family Ophichthidae (worm/snake eels). It was described by Martin Vahl in 1794. It is a marine, tropical eel which is known from the Indian Ocean, including southern India. It is known to inhabit inshore areas of turbid waters and estuaries, though not specifically for breeding purposes. Males can reach a maximum total length of 30 centimetres, but more commonly reach a TL of 20 cm.
The finny snake eel is marketed fresh, and used primarily for fishing bait.
Caecula pterygera Caecula generoko animalia da. Arrainen barruko Ophichthidae familian sailkatzen da.
Caecula pterygera Caecula generoko animalia da. Arrainen barruko Ophichthidae familian sailkatzen da.
Caecula pterygera is een straalvinnige vissensoort uit de familie van slangalen (Ophichthidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1794 door Vahl.
Bronnen, noten en/of referentiesCaecula pterygera – słabo poznany gatunek morskiej ryby węgorzokształtnej z rodziny żmijakowatych (Ophichthidae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Caecula. Został opisany naukowo przez Martina Vahla w 1794. Występuje w estuariach i przybrzeżnych, mętnych wodach strefy tropikalnej Oceanu Indyjskiego[2][3]. Osiąga przeciętnie ok. 20 cm, maksymalnie 30 cm długości całkowitej (TL)[3]. Sprzedawany świeży i używany głównie na przynęty[3].
Caecula pterygera – słabo poznany gatunek morskiej ryby węgorzokształtnej z rodziny żmijakowatych (Ophichthidae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Caecula. Został opisany naukowo przez Martina Vahla w 1794. Występuje w estuariach i przybrzeżnych, mętnych wodach strefy tropikalnej Oceanu Indyjskiego. Osiąga przeciętnie ok. 20 cm, maksymalnie 30 cm długości całkowitej (TL). Sprzedawany świeży i używany głównie na przynęty.