Xestochilus is a genus of eel in the family Ophichthidae. The genus contains one species being Xestochilus nebulosus (nebulosus snake eel). X. Nebulosus lives in the indo-pacific ocean in 2 to 42 meter deep waters. The nebulosus snake eel are found in tidepools, weed bottoms and sand inside tropical waters .The species max length is 47 centimeters.[1]
Xestochilus is a genus of eel in the family Ophichthidae. The genus contains one species being Xestochilus nebulosus (nebulosus snake eel). X. Nebulosus lives in the indo-pacific ocean in 2 to 42 meter deep waters. The nebulosus snake eel are found in tidepools, weed bottoms and sand inside tropical waters .The species max length is 47 centimeters.
Xestochilus nebulosus Xestochilus generoko animalia da. Arrainen barruko Ophichthidae familian sailkatzen da.
Xestochilus nebulosus Xestochilus generoko animalia da. Arrainen barruko Ophichthidae familian sailkatzen da.
Xestochilus nebulosus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van slangalen (Ophichthidae).[2] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1962 door Smith.
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2009.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
Xestochilus nebulosus – słabo poznany gatunek morskiej ryby węgorzokształtnej z rodziny żmijakowatych (Ophichthidae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Xestochilus. Został opisany naukowo przez J. L. B. Smitha w 1962 pod nazwą Callechelys nebulosus. McCosker przeniósł go do rodzaju Xestochilus w 1998[3]. Występuje w tropikalnych wodach Indo-Pacyfiku, na głębokościach 2–42 m[2]. Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają maksymalnie do około 47 cm długości standardowej (SL)[4]. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) figuruje w kategorii najmniejszej troski (LC). Nie stwierdzono dla niego istotnych zagrożeń[2].
Xestochilus nebulosus – słabo poznany gatunek morskiej ryby węgorzokształtnej z rodziny żmijakowatych (Ophichthidae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Xestochilus. Został opisany naukowo przez J. L. B. Smitha w 1962 pod nazwą Callechelys nebulosus. McCosker przeniósł go do rodzaju Xestochilus w 1998. Występuje w tropikalnych wodach Indo-Pacyfiku, na głębokościach 2–42 m. Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają maksymalnie do około 47 cm długości standardowej (SL). W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) figuruje w kategorii najmniejszej troski (LC). Nie stwierdzono dla niego istotnych zagrożeń.
