El talègol de Waigeo (Aepypodius bruijnii) és un ocell de la família dels megapòdids (Megapodiidae) que viu en escàs nombre als boscos de muntanya de l'illa de Waigeo, prop de Nova Guinea.
El talègol de Waigeo (Aepypodius bruijnii) és un ocell de la família dels megapòdids (Megapodiidae) que viu en escàs nombre als boscos de muntanya de l'illa de Waigeo, prop de Nova Guinea.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Twrci Bruijn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: twrcïod Bruijn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Aepypodius bruijnii; yr enw Saesneg arno yw Bruijn's brush turkey. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. bruijnii, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r twrci Bruijn yn perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn malî Leipoa ocellata Eulipoa wallacei Eulipoa wallacei
_(18204839675).jpg){kind=small}
_(cropped).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Twrci Bruijn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: twrcïod Bruijn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Aepypodius bruijnii; yr enw Saesneg arno yw Bruijn's brush turkey. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Tomen (Lladin: Megapodiae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. bruijnii, sef enw'r rhywogaeth.
Das Braunbrust-Buschhuhn (Aepypodius bruijnii) ist ein 43 Zentimeter großer Vertreter aus der Familie der Großfußhühner.
Diese Vögel sehen einem Truthahn äußerlich zum Verwechseln ähnlich. Sie haben einen rötlichorangen, kahlen Kopf und Hals. An Hals und Nacken haben sie längliche herunterhängende Hautlappen. Die Brust und der Bauch sind braun. Der Schnabel und die Beine sind grau. Der übrige Teil des Rückens und das Schwanzende sind schwarz. Es sind aber auch völlig schwarze – bis auf den rötlichen kahlen Kopf und Hals – gefärbte Exemplare bekannt. Männchen und Weibchen unterscheiden sich äußerlich nicht in der Farbe des Gefieders voneinander. In der Brutzeit sind die Hautlappen am Hals und Kopf des Männchens kräftiger gefärbt.
Diese Art kommt nur auf der 3.155 km² großen Insel Waigeo im Nordwesten der Insel Neuguinea vor. Dort lebt sie am Erdboden. Die Lebenserwartung beträgt ca. 13 Jahre. Die Lautäußerungen sind ein Durcheinander von Gacker- und Grunztönen. Sie ernähren sich von Insekten, Früchten und Knollen verschiedenster Pflanzen.
Sie legen ihre 12 bis 30 Eier in hohe Hügel aus verrottetem Pflanzenmaterial, das die nötige Brutwärme abliefert. Das Männchen reguliert die Wärme des Nestes, indem es Pflanzenmaterial hinzufügt oder entfernt. Die Jungen sind nach dem Schlupf sofort selbstständig und werden von den Altvögeln nicht versorgt.
Diese endemische Art wird von BirdLife International als „stark gefährdet“ (endangered) gelistet.[1] Vereinzelt wird sie vom Menschen zum Fleischverzehr bejagt. Außerdem stellen verwilderte Haushunde ihnen nach oder verwilderte Hausschweine zerstören ihre Gelege. Zum Schutz der Art wurde das Cagar Alam Waigeo Barat Nature Reserve eingerichtet. Es werden der Gesamtbestand und die Auswirkungen von Buschfeuern auf diese Art dokumentiert.
Diese Art wurde vom niederländischen Kaufmann Anton August Bruijn auf einem lokalen Markt entdeckt. Mit dem Artepitheton bruijnii wird er geehrt. Die Erstbeschreibung des Braunbrust-Buschhuhns erfolgte 1880 durch Émile Oustalet unter dem wissenschaftlichen Namen Talegallus Bruijnii. Erst später wurde die Art der Gattung Aepypodius zugeordnet. Von 1793 bis 1937 wurde diese Art nicht gesehen. Erst im Jahre 1938 wurde ein Weibchen dieser Art gefangen. Der nächste Nachweis geschah erst im Jahr 2001, als man frische Knochenreste dieser Art fand. Am 14. Mai 2002 entdeckte der Ornithologe Iwein Mauro auf dem Mount Nok in 700 Metern Höhe mehrere Bruthügel dieser Art.
Das Braunbrust-Buschhuhn (Aepypodius bruijnii) ist ein 43 Zentimeter großer Vertreter aus der Familie der Großfußhühner.
The Waigeo brushturkey (Aepypodius bruijnii) or Bruijn's brushturkey, is a large (approximately 43 cm long) brownish-black megapode with a bare red facial skin, red comb, maroon rump and chestnut brown below. There are two elongated red wattles on the back of the head and a long wattle on the foreneck. Both sexes are similar. The female has a smaller comb and no wattles.
An Indonesian endemic, the Waigeo brushturkey inhabits mountain forests on Waigeo Island of West Papua.
Previously known from less than twenty-five specimens, this little-known species was relocated in 2002. The name commemorates the Dutch merchant Anton August Bruijn.
This bird is threatened by hunting, ongoing habitat loss, small population size and a limited range. It was formerly classified as a Vulnerable species by the IUCN.[2] But new research has shown it to be rarer than it was believed. Consequently, it was uplisted to Endangered status in 2008.[3]
The Waigeo brushturkey (Aepypodius bruijnii) or Bruijn's brushturkey, is a large (approximately 43 cm long) brownish-black megapode with a bare red facial skin, red comb, maroon rump and chestnut brown below. There are two elongated red wattles on the back of the head and a long wattle on the foreneck. Both sexes are similar. The female has a smaller comb and no wattles.
An Indonesian endemic, the Waigeo brushturkey inhabits mountain forests on Waigeo Island of West Papua.
Previously known from less than twenty-five specimens, this little-known species was relocated in 2002. The name commemorates the Dutch merchant Anton August Bruijn.
This bird is threatened by hunting, ongoing habitat loss, small population size and a limited range. It was formerly classified as a Vulnerable species by the IUCN. But new research has shown it to be rarer than it was believed. Consequently, it was uplisted to Endangered status in 2008.
La Vaigea nestamasulo aŭ Vaigea megapodo (Aepypodius bruijnii) estas specio de birdo de la familio de Megapodedoj. Ĝi estas unu el du specioj de la genro Aepypodius kies alia specio estas la Brida nestamasulo.
Ĉiuj specioj de la familio de nestamasuloj kovas kaj kovis la ovojn ne per rekta sidado sur ili, sed per enterigo en amasnestoj el sablo, mortintaj folioj kaj alitipa rubo, el kio devenas la komuna nomo de la familio. La latina scienca nomo kaj de la genro kaj de la familio devenas el kunmetaĵo de du radikoj el la antikva greka signife respektive granda kaj piedo, alude al ties grandaj, fortikaj kruroj kaj piedoj necesaj por rasti enormajn kvantojn de tero kaj vegetala materialo, kies putriĝo poste varmigos la ovojn.
La Vaigea nestamasulo estas granda (proksimume 43 cm longa) brunecnigra megapodo kun nuda (senpluma) ruĝa vizaĝo, ruĝa krono, marona pugo kaj helbruna sube. Estas du longaj ruĝaj bridoj dorse de la kapo kaj longa brido ĉe la nuko. Ambaŭ seksoj estas similaj. Sed la ino havas pli malgranda kronkresto kaj ne havas bridojn.
Ĝi estas endemia de Indonezio, nome la Vaigea nestamasulo, kiel la komuna nomo sugestas, loĝas en montararbaroj de la insulo Vaigeo de la provinco Okcidenta Papuo.
Antaŭe konata el malpli ol 25 specimenoj, tiu malmulte konata specio estis relokigita en 2002. La latina scienca nomo rememoras la nederlandan komerciston Antonie Augustus Bruijn.
Tiu birdo estas minacata pro ĉasado, pliiĝanta habitatoperdo, malgranda populacigrando kaj limigita teritorio. Ĝi estis iam klasita kiel Vundebla specio fare de IUCN.[1] Sed nova studaro montris, ke ĝi estas pli rara ol supozite. Sekve ĝi estis suprenlistita al statuso de Endanĝerita en 2008.[2]
La Vaigea nestamasulo aŭ Vaigea megapodo (Aepypodius bruijnii) estas specio de birdo de la familio de Megapodedoj. Ĝi estas unu el du specioj de la genro Aepypodius kies alia specio estas la Brida nestamasulo.
El talégalo de la Waigeo (Aepypodius bruijnii)[2] es una especie de ave galliforme de la familia Megapodiidae endémica de la isla de Waigeo. Su nombre científico conmemora al comerciante holandés Anton August Bruijn
Es una especie de megapódido grande, de unos 43 cm de largo. El plumaje de sus partes superiores es negruzco y el de las inferiores pardo, con el obispillo granate. Presenta la cabeza y cuello prácticamente pelados y de color rojo. Los machos tienen una cresta de aspecto piloso sobre el píleo y dos carúnculas colgantes en el cuello.
Se encuentra únicamente en los bosques de montaña de la isla de Waigeo, al noroeste de Nueva Guinea, en la provincia de Papúa Occidental en Indonesia.
Debido a la limitada distribución y su reducida población esta ave está amenazada por la caza, la pérdida de hábitat. Estuvo clasificada como especie en peligro de extinción por la UICN.[3]
El talégalo de la Waigeo (Aepypodius bruijnii) es una especie de ave galliforme de la familia Megapodiidae endémica de la isla de Waigeo. Su nombre científico conmemora al comerciante holandés Anton August Bruijn
Aepypodius bruijnii Aepypodius generoko animalia da. Hegaztien barruko Megapodiidae familian sailkatua dago.
Aepypodius bruijnii Aepypodius generoko animalia da. Hegaztien barruko Megapodiidae familian sailkatua dago.
Aepypodius bruijnii
Le Talégalle de Bruijn (Aepypodius bruijnii) est une espèce de la famille des Megapodiidae.
Il mesure environ 43 cm, a un plumage brun tirant sur le gris sur le dessus du corps. Sa tête ainsi que son cou sont roses car dépourvus de plumes.
Aepypodius bruijnii
Le Talégalle de Bruijn (Aepypodius bruijnii) est une espèce de la famille des Megapodiidae.
Il tacchino di boscaglia di Waigeo, megapodio di Bruijn, tacchino australiano di Bruijn o tacchino di boscaglia di Bruijn (Aepypodius bruijnii (Oustalet, 1880)) è un uccello galliforme della famiglia Megapodiidae.[2]
La IUCN Red List classifica Aepypodius bruijnii come specie in pericolo di estinzione (Endangered).[1]
Il tacchino di boscaglia di Waigeo, megapodio di Bruijn, tacchino australiano di Bruijn o tacchino di boscaglia di Bruijn (Aepypodius bruijnii (Oustalet, 1880)) è un uccello galliforme della famiglia Megapodiidae.
La IUCN Red List classifica Aepypodius bruijnii come specie in pericolo di estinzione (Endangered).
Bruijns boskalkoen (Aepypodius bruijnii) is een boskalkoen uit de familie van de grootpoothoenders. De vogel is endemisch voor de bergwouden van het eiland Waigeo van West-Papoea (Indonesië). De vogel is vernoemd naar de Nederlandse natuuronderzoeker Antonie Augustus Bruijn.
Bruijns boskalkoen is een vrij groot, zwartbruin boskalkoen van ongeveer 43 cm lengte. De kleur is overwegend bruinachtig zwart met rond het oog een rood gekleurde naakte huid, een rode hanenkam en 3 (2 aan de zijkant en één van voren) langgerekte, rode lellen aan de nek. Verder heeft de vogel een kastanjekleurige stuit, borst en buik.[2]
Tot 1938 was deze boskalkoen alleen bekend van 21 verzamelde exemplaren in musea. Onderzoek in de jaren 1990 leverde geen nieuwe waarnemingen en ook de plaatselijke bevolking kende de vogel niet (meer). In 2002 werd de Bruijns boskalkoen waargenomen in een strook bos op een bergrichel bij de Majalibitbaai op meer dan 600 m hoogte. Bij nader onderzoek in 2005 werd de populatie geschat op 595 tot 1227 vogels. Gezien het grote aantal verzamelde exemplaren uit de periode voor 1938 moet de vogel enorm in aantal zijn achteruitgegaan. Daarom staat de Bruijns boskalkoen als bedreigde vogelsoort op de internationale Rode Lijst van de IUCN.[1][3]
Bronnen, noten en/of referentiesBruijns boskalkoen (Aepypodius bruijnii) is een boskalkoen uit de familie van de grootpoothoenders. De vogel is endemisch voor de bergwouden van het eiland Waigeo van West-Papoea (Indonesië). De vogel is vernoemd naar de Nederlandse natuuronderzoeker Antonie Augustus Bruijn.
O peru-do-mato-da-waigeo (Aepypodius bruijnii) é um megapodídeo endêmico da Nova Guiné Ocidental na Indonésia, onde é encontrado apenas na ilha de Waigeo.[1]
O peru-do-mato-da-waigeo (Aepypodius bruijnii) é um megapodídeo endêmico da Nova Guiné Ocidental na Indonésia, onde é encontrado apenas na ilha de Waigeo.
Waigeobuskhöna[2] (Aepypodius bruijnii) är en fågel i familjen storfotshöns inom ordningen hönsfåglar.[3]
Fågeln förekommer enbart på ön Waigeo utanför Nya Guinea.[3]
IUCN kategoriserar arten som starkt hotad.[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Antonie Augustus Bruijn (1842-1890), kapten i holländska flottan, naturforskare, handelsman i Moluckerna och engagerad i handeln med fjäderplymer på Nya Guinea.[4]
Wikispecies har information om Aepypodius bruijnii.
Waigeobuskhöna (Aepypodius bruijnii) är en fågel i familjen storfotshöns inom ordningen hönsfåglar.
Aepypodius bruijnii là một loài Megapodiidae lớn (dài chừng 43 cm). Chúng có thân màu nâu-đen, da mặt trụi lông màu đỏ, mào đỏ, phao câu màu hạt dẻ, mặt dưới thân nâu hạt đẻ. Cả con trống và mái tương tự nhau. Con mái có mào nhỏ hơn và thiếu yếm thịt.
Đây là loài đặc hữu của đảo Waigeo thuộc Tây Papua của Indonesia.
Tên loài được đặt để vinh danh thương buôn Hà Lan Anton August Bruijn.
Loài này bị đe doạ bởi sự săn bắn, mất môi trường sống, kích thước quần thể bé và phạm vi phân bố nhỏ. Nó từng được IUCN xếp là loài dễ thương tổn.[2] Nhưng nghiên cứu cho thấy nó hiếm hơn người ta nghĩ. Bởi vậy, nó được xếp lại thành loài nguy cấp năm 2008.[3]
Aepypodius bruijnii là một loài Megapodiidae lớn (dài chừng 43 cm). Chúng có thân màu nâu-đen, da mặt trụi lông màu đỏ, mào đỏ, phao câu màu hạt dẻ, mặt dưới thân nâu hạt đẻ. Cả con trống và mái tương tự nhau. Con mái có mào nhỏ hơn và thiếu yếm thịt.
Đây là loài đặc hữu của đảo Waigeo thuộc Tây Papua của Indonesia.
Tên loài được đặt để vinh danh thương buôn Hà Lan Anton August Bruijn.
Loài này bị đe doạ bởi sự săn bắn, mất môi trường sống, kích thước quần thể bé và phạm vi phân bố nhỏ. Nó từng được IUCN xếp là loài dễ thương tổn. Nhưng nghiên cứu cho thấy nó hiếm hơn người ta nghĩ. Bởi vậy, nó được xếp lại thành loài nguy cấp năm 2008.
