Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
La melampitta chica (Melampitta lugubris) [2] ye una especie d'ave na familia Melampittidae. Ye un ave cantora terrestre de tamañu medianu de les viesques montiegues de Nueva Guinea. Na actualidá alcuéntrase clasificada na so propia familia Melampittidae, anque en delles referencies ye considerada próxima o en dalgunos de los siguientes grupos: Orthonychidae, Paradisaeidae, Corcoracidae, Cnemophilidae o Monarchidae. [3]
El nome llocal que-y da'l pueblu Ketengban de les montes Jayawijaya, ye golík[4]
Mide unos 18 cm de llargu y el so plumaxe ye dafechu negru, les sos pates son llargues y la so cola ye curtia. Dambos sexos son casi idénticos, estremar el color del iris, el machu tien un iris carmensí, ente que el de la fema ye marrón escuru. La melampitta chica constrúi niales en forma de domo nos montes. La so dieta ye principalmente inseutos.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. La melampitta chica (Melampitta lugubris) ye una especie d'ave na familia Melampittidae. Ye un ave cantora terrestre de tamañu medianu de les viesques montiegues de Nueva Guinea. Na actualidá alcuéntrase clasificada na so propia familia Melampittidae, anque en delles referencies ye considerada próxima o en dalgunos de los siguientes grupos: Orthonychidae, Paradisaeidae, Corcoracidae, Cnemophilidae o Monarchidae.
El nome llocal que-y da'l pueblu Ketengban de les montes Jayawijaya, ye golík
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Melampita bach (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: melampitaid bach) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Melampitta lugubris; yr enw Saesneg arno yw Lesser melampitta. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Dreingwt (Lladin: Orthonychidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. lugubris, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r melampita bach yn perthyn i deulu'r Adar Dreingwt (Lladin: Orthonychidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn dreingwt Spalding Orthonyx spaldingii Aderyn dreingwt Temminck Orthonyx temminckii
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Melampita bach (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: melampitaid bach) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Melampitta lugubris; yr enw Saesneg arno yw Lesser melampitta. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Dreingwt (Lladin: Orthonychidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. lugubris, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
The lesser melampitta (Melampitta lugubris) is a medium-sized enigmatic terrestrial songbird of mountain forests of New Guinea. It is the only species in the genus Melampitta. It is now classified (with the greater melampitta) in the family Melampittidae,[2] but in some other sources it is variously considered close to or in the Orthonychidae (logrunners), Paradisaeidae (birds of paradise), Corcoracidae (Australian mud-nesters), Cnemophilidae (satinbirds) or Monarchidae (monarch flycatchers).[3]
A local name, used by the Ketengban people of the Jayawijaya Mountains, is golík.[4]
It is approximately 18 cm long and has an all-black plumage with long legs and short tail. Both sexes are almost similar, distinguished by the color of the iris. The male has crimson red iris while the female's are dark brown.
The lesser melampitta builds dome-like nest in the forests. The diet consists mainly of insects.
Widespread and a common species throughout its habitat range, the lesser melampitta is evaluated as least concern on the IUCN Red List of Threatened Species.[5]
The lesser melampitta (Melampitta lugubris) is a medium-sized enigmatic terrestrial songbird of mountain forests of New Guinea. It is the only species in the genus Melampitta. It is now classified (with the greater melampitta) in the family Melampittidae, but in some other sources it is variously considered close to or in the Orthonychidae (logrunners), Paradisaeidae (birds of paradise), Corcoracidae (Australian mud-nesters), Cnemophilidae (satinbirds) or Monarchidae (monarch flycatchers).
A local name, used by the Ketengban people of the Jayawijaya Mountains, is golík.
It is approximately 18 cm long and has an all-black plumage with long legs and short tail. Both sexes are almost similar, distinguished by the color of the iris. The male has crimson red iris while the female's are dark brown.
The lesser melampitta builds dome-like nest in the forests. The diet consists mainly of insects.
Widespread and a common species throughout its habitat range, the lesser melampitta is evaluated as least concern on the IUCN Red List of Threatened Species.
La melampita chica (Melampitta lugubris)[2] es una especie de ave paseriforme de la familia Melampittidae endémica de los bosques tropicales montanos de Nueva Guinea. En la actualidad se clasifica en la familia Melampittidae pero anteriormente se consideró próxima o en algunos de los siguientes grupos: Orthonychidae, Paradisaeidae, Corcoracidae, Cnemophilidae o Monarchidae.[3]
El nombre local que le da el pueblo Ketengban de las montañas Jayawijaya, es golík[4]
Mide unos 18 cm de largo y su plumaje es completamente negro, sus patas son largas y su cola es corta. Ambos sexos son casi idénticos, los distingue el color del iris, el macho posee un iris carmensí, mientras que el de la hembra es marrón oscuro. La melampitta chica construye nidos en forma de domo en los bosques. Su dieta es principalmente insectos.
La melampita chica (Melampitta lugubris) es una especie de ave paseriforme de la familia Melampittidae endémica de los bosques tropicales montanos de Nueva Guinea. En la actualidad se clasifica en la familia Melampittidae pero anteriormente se consideró próxima o en algunos de los siguientes grupos: Orthonychidae, Paradisaeidae, Corcoracidae, Cnemophilidae o Monarchidae.
El nombre local que le da el pueblo Ketengban de las montañas Jayawijaya, es golík
Melampitta lugubris Melampitta generoko animalia da. Hegaztien barruko Incertae sedis/Aves familian sailkatua dago.
Melampitta lugubris Melampitta generoko animalia da. Hegaztien barruko Incertae sedis/Aves familian sailkatua dago.
Pittali (Melampitta lugubris)[2] eli aiemmalta nimeltään pikkujuoksutimali on varpuslintu, joka BirdLife Suomen luokittelussa kuuluu pittalien heimoon.
Pittalia tavataan Uuden-Guinean saarella. Lajin kannankehitys on vakaa, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Pittali (Melampitta lugubris) eli aiemmalta nimeltään pikkujuoksutimali on varpuslintu, joka BirdLife Suomen luokittelussa kuuluu pittalien heimoon.
La melampitta minore (Melampitta lugubris Schlegel, 1871) è un uccello passeriforme della famiglia Melampittidae, unica specie ascritta al genere Melampitta [2].
Il nome scientifico del genere, Melampitta, è un portmanteau delle parole melampo (a sua volta derivata dalle parole greche μήλανος - mèlanos, "nero", e ποῦς - pous, "piede") e pitta, col significato di "pitta dai piedi neri", mentre il nome della specie, lugubris, deriva dal latino: entrambi si riferiscono alla livrea di questi uccelli.
Nella zona dei Monti Jayawijaya, questi uccelli sono noti col nome locale di golík[3].
Misura 17-18 cm di lunghezza, per 29-32 g di peso[4]
Questi uccelli possono ricordare delle pitte o dei pettirossi interamente neri, per la conformazione robusta e paffuta, la corta coda, le forti e lunghe zampe ed il corto becco.
La livrea è interamente nera su tutto il corpo, con tendenza a schiarirsi assumendo sfumature bluastre su gola, petto e fianchi: anche zampe e becco sono neri, mentre il colore degli occhi presenta dimorfismo sessuale, essendo l'iride di colore rosso vermiglio nei maschi e bruno scuro nelle femmine. Sull'alta fronte le penne sono erettili in ambedue i sessi.
Si tratta di uccelli dalle abitudini diurne e solitarie, che passano la maggior parte del tempo al suolo sondando il terreno col becco, rimuovendo sassolini, foglie e detriti alla ricerca di cibo, muovendosi a saltelli, pronti a nascondersi nel folto del sottobosco al minimo accenno di disturbo.
La melampitta minore è un uccello dalle abitudini essenzialmente insettivore, la cui dieta si compone perlopiù di insetti ed altri artropodi e dalle loro larve, ragni, vermi e lumache, oltre che di piccoli vertebrati (rane e lucertole) e sporadicamente anche semi e frutta matura[4].
Il periodo riproduttivo sembrerebbe concentrarsi fra settembre e novembre, coi piccoli che nascono e crescono così durante la stagione delle piogge, quando il cibo è più abbondante[4].
SI tratta di uccelli monogami, che tendono a formare coppie stabili: i due sessi collaborano nella costruzione del nido, che è una struttura sferica molto elaborata ottenuta intrecciando muschio ai lati di un tronco, un ramo o una fronda. Al suo interno la femmina depone un unico uovo, di colore bianco sporco con sparsissime maculature scure, che essa provvede da sola a covare (mentre il maschio si occupa di reperire il nutrimento per sé e la coniuge) per circa 27 giorni, un periodo insolitamente lungo per uccelli di taglia così piccola[5]. Ambedue i genitori si occupano di nutrire il nidiaceo, cieco e ricoperto di piumino alla nascita, che è in grado di involarsi attorno ai 37 giorni dalla schiusa, anche questo un periodo piuttosto lungo rispetto ad altri passeriformi di taglia simile.
La melampitta minore è endemica della Nuova Guinea, dove è diffusa in tutto l'asse montuoso centrale dell'isola, dai monti Arfak a nord-ovest ai monti Owen Stanley a sud-est, passando per la Cordigliera centrale e la penisola di Huon.
L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalla foresta pluviale montana e dalla foresta nebulosa fra i 2000 e i 3500 m di quota: in particolare questi uccelli sono più facilmente osservabili nei valloni in prossimità di corsi d'acqua e con presenza di denso sottobosco[4].
Se ne riconoscono tre sottospecie[2]:
La melampitta minore (Melampitta lugubris Schlegel, 1871) è un uccello passeriforme della famiglia Melampittidae, unica specie ascritta al genere Melampitta .
De kleine paradijspitta (Melampitta lugubris) is een kleine, eigenaardige zangvogel uit het monotypische geslacht Melampitta.
De kleine paradijspitta is ongeveer 18 cm lang. Het is een onopvallende zwart gekleurde vogel. Hij is aanmerkelijk kleiner dan de paradijspitta (Megalampitta gigantea) en heeft geen bijzonder grote snavel. Het is een schuwe, lastig waar te nemen vogelsoort die leeft op de grond en zelden vliegt.
De vogel is endemisch in Nieuw-Guinea en komt voor in bergwouden op een hoogte tussen de 1400 meter boven de zeespiegel tot aan de boomgrens. Binnen dit habitat is de vogel niet zeldzaam.[2]
De soort telt 3 ondersoorten:
Moleculair genetisch onderzoek wijst erop dat de kleine paradijspitta en de (gewone) paradijspitta mogelijk thuis horen bij de familie slijknestkraaien (Corcoracidae).[3] Sinds 2014 is het geslacht in een aparte familie (Melampittidae) geplaatst.[4]
Bronnen, noten en/of referentiesDe kleine paradijspitta (Melampitta lugubris) is een kleine, eigenaardige zangvogel uit het monotypische geslacht Melampitta.
Mindre svartpitta[2] (Melampitta lugubris) är en av två fågelarter i familjen svartpittor inom ordningen tättingar, båda enbart förekommande på Nya Guinea.[3]
Mindre svartpitta är en 18 centimeter lång helsvart fågel med långa ben och kort stjärt. Könen är nästan lika, men skiljer sig på irisens färg, där hanens är karmosinröd och honans mörkbrun.
Mindre svartpitta förekommer på Nya Guinea. Den behandlas antingen som monotypisk[3] eller delas in i tre underarter med följande utbredning:[4]
Svartpittornas familjetillhörighet har historiskt varit omtvistad, där olika auktoriteter placerat dem bland familjer som marksmygar, monarker, paradisfåglar, murarkråkor och satängfåglar. DNA-studier visar dock att de utgör en egen utvecklingslinje, nära släkt med både paradisfåglar och murarkråkor.[5][6]
Fågeln förekommer i bergsskogar, där den bygger kupolformade bon. Födan består huvudsakligen av insekter.
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling och tros inte vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som lokalt ganska vanlig till vanlig.[7]
Namnet svartpitta är en direktöversättning av det vetenskapliga namnet Melampitta, så kallad för svartpittorna ursprungligen placerades i familjen Pittidae, tidigare kallade pittor, numera juveltrastar. Pitta kommer från det dravidiska språket Telugu där det betyder liten fågel.[8]
Wikispecies har information om Melampitta lugubris.
Wikimedia Commons har media som rör mindre svartpitta.
Mindre svartpitta (Melampitta lugubris) är en av två fågelarter i familjen svartpittor inom ordningen tättingar, båda enbart förekommande på Nya Guinea.
Вид поширений у лісах Нової Гвінеї.
Птах завдовжки 18 см, чорного забарвлення, з довгими ногами та коротким хвостом. Статевий диморфізм проявляється лише у забарвленні райдужної оболонки: у самців вона темно-червона, у самиць — темно-коричнева.
Це незавершена стаття з орнітології.
Melampitta lugubris là một loài chim trong họ Paradisaeidae.[1]
Melampitta lugubris là một loài chim trong họ Paradisaeidae.
Melampitta lugubris
Schlegel, 1871
Малый чёрный флейтист[1] (лат. Melampitta lugubris) — вид птиц семейства Melampittidae. Единственный вид в роде Melampitta. Распространён в Индонезии и Папуа-Новой Гвинее.
Птица длиной 17—18 см, массой 29—32 г[2], чёрного окраса, с длинными ногами и коротким хвостом. Половой диморфизм проявляется только в окраске радужной оболочки: у самцов она тёмно-красная, у самок — тёмно-коричневая.
Птицы строят куполообразное гнездо в лесах. Рацион питания состоит в основном из насекомых.
Малый чёрный флейтист (лат. Melampitta lugubris) — вид птиц семейства Melampittidae. Единственный вид в роде Melampitta. Распространён в Индонезии и Папуа-Новой Гвинее.
Птица длиной 17—18 см, массой 29—32 г, чёрного окраса, с длинными ногами и коротким хвостом. Половой диморфизм проявляется только в окраске радужной оболочки: у самцов она тёмно-красная, у самок — тёмно-коричневая.
Птицы строят куполообразное гнездо в лесах. Рацион питания состоит в основном из насекомых.
