La guatlla muntanyenca (Anurophasis monorthonyx) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita praderies alpines de la serralada de Sudirman, a Nova Guinea central. És l'única espècie del gènere Anurophasis.
La guatlla muntanyenca (Anurophasis monorthonyx) és un ocell de la família dels fasiànids (Phasianidae) que habita praderies alpines de la serralada de Sudirman, a Nova Guinea central. És l'única espècie del gènere Anurophasis.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sofliar eira (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: soflieir eira) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Anurophasis monorthonyx; yr enw Saesneg arno yw Snow mountain quail. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. monorthonyx, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r sofliar eira yn perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Ceiliog coedwig coch Gallus gallus Ceiliog coedwig gwyrdd Gallus varius
.jpg)
_Male.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Sofliar eira (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: soflieir eira) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Anurophasis monorthonyx; yr enw Saesneg arno yw Snow mountain quail. Mae'n perthyn i deulu'r Ffesantod (Lladin: Phasianidae) sydd yn urdd y Galliformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. monorthonyx, sef enw'r rhywogaeth.
Die Schneegebirgswachtel (Synoicus monorthonyx, Syn.: Anurophasis monorthonyx) ist eine Art der Familie der Fasanenartigen. Sie wurde früher als einzige Vertreterin der Gattung Anurophasis angesehen. Heute wird sie zusammen mit der Chinesischen Zwergwachtel, der Adansonwachtel und der Ypsilonwachtel in die Gattung Synoicus gestellt. Sie kommt ausschließlich in Südostasien vor. Ähnlich wie die Schwarzwachtel zählt die Schneegebirgswachtel zu den am wenigsten erforschten Hühnervögeln. Die Art gilt als gefährdet.
Die Schneegebirgswachtel erreicht eine Körperlänge von 25 bis 28 Zentimetern und wiegt etwa 401 Gramm.[1] Beim Männchen ist die Grundfärbung des Gefieders ein rötliches Kastanienbraun. An den Kopfseiten, der Kehle und der Körperunterseite fehlen jegliche Markierungen. Die Ohrflecken, die Brust und die Flanken weisen dagegen breite schwarze Querstreifen auf. Das Weibchen ist deutlich heller. Die Querstreifen im Gefieder sind etwas weniger ausgeprägt als beim Männchen. Jungvögel haben unregelmäßigere und häufig durchbrochene Querstreifen.
Die Art kommt ausschließlich in den schneebedeckten Gebirgen Neuguineas und Javas vor. Besiedelt werden unter anderem die Carstensz-Pyramide und das Wilhelminagebirge. Der Lebensraum sind alpine Matten auf Nordhängen und Plateaus in Höhenlagen zwischen 3100 und 4200 Meter.[2]
Über die Lebensweise der Schneegebirgswachtel ist nahezu nichts bekannt. Bislang wurde sie überwiegend einzeln oder in Paaren beobachtet. Nur in Ausnahmefällen sah man mehr als drei Schneegebirgswachteln gemeinsam. Bislang wurde nur ein Nest gefunden, das drei Eier enthielt. Die Nahrung besteht aus Grassamen, Blättern, Blüten, Raupen und anderen Wirbellosen.
Die Schneegebirgswachtel (Synoicus monorthonyx, Syn.: Anurophasis monorthonyx) ist eine Art der Familie der Fasanenartigen. Sie wurde früher als einzige Vertreterin der Gattung Anurophasis angesehen. Heute wird sie zusammen mit der Chinesischen Zwergwachtel, der Adansonwachtel und der Ypsilonwachtel in die Gattung Synoicus gestellt. Sie kommt ausschließlich in Südostasien vor. Ähnlich wie die Schwarzwachtel zählt die Schneegebirgswachtel zu den am wenigsten erforschten Hühnervögeln. Die Art gilt als gefährdet.
The Snow Mountain quail (Synoicus monorthonyx), is a roughly 28-cm-long (11 in), dark brown quail of alpine grasslands. It was formerly considered the only member of the genus Anurophasis, but phylogenetic analysis places it as the sister species to the brown quail (S. ypsilophorus) in the genus Synoicus.[2] It has heavily marked brown plumage, a pale yellow bill, yellow legs and a brown iris. The underparts of the female are whitish and more distinctly barred black than in the male.
The Snow Mountain quail is confined to Western New Guinea's highest elevations, the Snow and Star Mountains. This little-known bird is protected only by the remoteness of its habitat, a mostly inaccessible area at altitudes of 3,000–4,200 m (9,800–13,800 ft).[1]
The female usually lays up to three, pale brown, dark-spotted eggs in a hollow nest under the edge of a grass tussock. The diet consists mainly of seeds, flowers, leaves, and other vegetable matter.
Due to its limited range, parts of which are getting increasingly accessible, the Snow Mountain quail is evaluated as "near threatened" on the IUCN Red List of Threatened Species.[1]
The Snow Mountain quail (Synoicus monorthonyx), is a roughly 28-cm-long (11 in), dark brown quail of alpine grasslands. It was formerly considered the only member of the genus Anurophasis, but phylogenetic analysis places it as the sister species to the brown quail (S. ypsilophorus) in the genus Synoicus. It has heavily marked brown plumage, a pale yellow bill, yellow legs and a brown iris. The underparts of the female are whitish and more distinctly barred black than in the male.
Chick of the Snow Mountain quailAdult male in Lorentz National Park The Snow Mountain quail is confined to Western New Guinea's highest elevations, the Snow and Star Mountains. This little-known bird is protected only by the remoteness of its habitat, a mostly inaccessible area at altitudes of 3,000–4,200 m (9,800–13,800 ft).
The female usually lays up to three, pale brown, dark-spotted eggs in a hollow nest under the edge of a grass tussock. The diet consists mainly of seeds, flowers, leaves, and other vegetable matter.
Due to its limited range, parts of which are getting increasingly accessible, the Snow Mountain quail is evaluated as "near threatened" on the IUCN Red List of Threatened Species.
La Sudirmana koturno aŭ Montokoturno, Anurophasis monorthonyx estas granda, ĉirkaŭ 28 cm longa, malhelbruna koturno de alpaj herbejoj. Ĝi estas la ununura membro de la genro Anurophasis. Ĝi havas brunan plumaron, kornokoloran bekon, flavajn krurojn kaj brunan irison. La subaj partoj de ino estas blankecaj kaj pli nigre striecaj ol ĉe masklo.
Ĝi estas endemia de Indonezio kaj limigita fakte en la plej altaj altitudoj de la insulo de Novgvineo, nome la Sudirmana Montaro de Papuo. Tiu malmulte konata birdo estas protektata nur de la malproksimeco de sia habitato; neatingebla areo de altitudo de ĉirkaŭ 3,000 metroj.
La ino kutime demetas ĝis 3 palbrunajn, malhelpunktecajn ovojn en neprofunda nesto sub bordo de herbotufo. La dieto konsistas ĉefe de semoj, floroj, folioj kaj alia vegetala materialo.
Pro sia limigita teritorio kaj esti neprotektata de la indonezia registaro, la Neĝokoturno estas taksata kiel Preskaŭ Minacata ĉe la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj.
La Sudirmana koturno aŭ Montokoturno, Anurophasis monorthonyx estas granda, ĉirkaŭ 28 cm longa, malhelbruna koturno de alpaj herbejoj. Ĝi estas la ununura membro de la genro Anurophasis. Ĝi havas brunan plumaron, kornokoloran bekon, flavajn krurojn kaj brunan irison. La subaj partoj de ino estas blankecaj kaj pli nigre striecaj ol ĉe masklo.
Ĝi estas endemia de Indonezio kaj limigita fakte en la plej altaj altitudoj de la insulo de Novgvineo, nome la Sudirmana Montaro de Papuo. Tiu malmulte konata birdo estas protektata nur de la malproksimeco de sia habitato; neatingebla areo de altitudo de ĉirkaŭ 3,000 metroj.
La ino kutime demetas ĝis 3 palbrunajn, malhelpunktecajn ovojn en neprofunda nesto sub bordo de herbotufo. La dieto konsistas ĉefe de semoj, floroj, folioj kaj alia vegetala materialo.
Pro sia limigita teritorio kaj esti neprotektata de la indonezia registaro, la Neĝokoturno estas taksata kiel Preskaŭ Minacata ĉe la IUCN Ruĝa Listo de Minacataj Specioj.
La codorniz Papúa (Anurophasis monorthonyx),[1][2] es una especie de ave galliforme de la familia Odontophoridae que vive en Nueva Guinea. Es el único miembro del género Anurophasis.
Es un animal grande de unos 28 cm de largo. Su plumaje es marrón oscuro, su pico es de color hueso, patas amarillas y el iris marrón. Las zonas inferiores de la hembra son blancuzcas y con pintas negras más intensas en los machos.
Por lo general la hembra pone tres huevos marrón pálido con pintas en un nido en el suelo cerca de un pastizales tussock. Se alimenta de semillas, flores hojas y otros productos vegetales.
Es endémica de Indonesia, estando confinada a las montañas más elevadas de la isla de Nueva Guinea, las Montañas Sudirman de la provincia de Papúa, Indonesia. Esta ave se encuentra protegida por lo remoto de su hábitat, una zona inaccesible de praderas montañosas a una altitud superior a 3,000 m.
A causa de lo reducido de su rango y que no posee una protección especial de parte del gobierno de Indonesia, se considera a la Perdiz Papúa como una especie casi amenazada en la Lista roja de la IUCN de Especies Amenazadas.
La codorniz Papúa (Anurophasis monorthonyx), es una especie de ave galliforme de la familia Odontophoridae que vive en Nueva Guinea. Es el único miembro del género Anurophasis.
Anurophasis monorthonyx Anurophasis generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Anurophasis monorthonyx Anurophasis generoko animalia da. Hegaztien barruko Phasianidae familian sailkatua dago.
Anurophasis monorthonyx
La Caille de montagne (Anurophasis monorthonyx) ou Caille des neiges, est un oiseau de la famille des Phasianidae, endémique de Nouvelle-Guinée occidentale. C'est la seule espèce du genre Anurophasis.
Corps rond et massif. Mâle: Plumage entièrement brun-roux sombre fortement barré sur le dos, les ailes et le poitrine. Femelle: Tête, nuque, ailes, dos et queue brun terne. Gorge, poitrine et ventre gris pale. Fortement barré également sur les ailes, le dos, la poitrine et le ventre. Bec massif et crochu, et pattes jaune terne. Iris brun. Mensurations: 25-28 cm, 400 g[1].
Peut être confondu avec les sous-espèces lamonti et monticola de la Caille tasmane (Coturnix ypsilophora) qui sont toutes deux sombres et vivent à des altitudes similaires en Nouvelle-Guinée[2].
Du fait de son habitat particulièrement inaccessible, cette espèce est très peu connue et peu d'observations ont été réalisées dans la nature. Oiseau généralement solitaire, parfois observé en couple. Se nourrit de graines, de feuilles, de jeunes pousses, de fleurs, de chenilles et d'insectes.
Voix: Entendu une fois seulement. Le son ressemblant à un gloussement couiné, sorte de quee-U répété 4-5 fois.
Nidification: Quasiment inconnue. Un nid contenant trois œufs aurait été découvert au pied d'une touffe de tussock en septembre[3].
Cet oiseau vit dans les prairies alpines des Monts Snow (également appelés Monts Maoke) et Star sur le Plateau de Kemabu entre 3 100 et 4 200 m d'altitude au centre de la province indonésienne de Papouasie, en Nouvelle-Guinée.
Cette région peu habitée et très isolée font que l'espèce est virtuellement protégée des interactions humaines. Cependant plusieurs projets miniers dans cette zone et le fait que la Caille de montagne ne soit pas protégée par la loi indonésienne font courir un risque à cette espèce, d'où son classement comme NT (Quasi-menacée) par l'UICN[4].
Anurophasis monorthonyx
La Caille de montagne (Anurophasis monorthonyx) ou Caille des neiges, est un oiseau de la famille des Phasianidae, endémique de Nouvelle-Guinée occidentale. C'est la seule espèce du genre Anurophasis.
Anurophasis monorthonyx je jedina vrsta roda Anurophasis iz porodice fazanki, koja živi u jugoistočnoj Aziji. Slično kao i kratkokljuna trčka, jedna je od najmanje poznatih ptica iz reda kokoški. Živi u snježnim planinama Nove Gvineje i Jave. Staništa su joj alpski travnjaci na sjevernim padinama i visoravnima nadmorske visine 3100-4200 metara.
Duga je 25-28 centimetara, a teška oko 400 grama. Mužjaci su crvenkasto-kestenjaste boje, sa širokim crnim prugama na ušima, prsima i bokovima. Ženka je, međutim mnogo svjetlija i vodoravne pruge na perju nešto su manje izraženije nego kod mužjaka. Pilići imaju nepravilne, izlomljene pruge.
O životnim navikama ove ptice jako je malo poznato. Viđana je isključivo pojedinačno ili u paru. Međutim, samo jednom su viđene tri jedinke zajedno. Do sad je pronađeno samo jedno gnijezdo skriveno u travi, koje je sadržavalo tri blijedosmeđa jaja s tamnim pjegama. Ishrana joj se sastoji od sjemenki, lišća, cvijeća, gusjenica i drugih beskralježnjaka.
Anurophasis monorthonyx je jedina vrsta roda Anurophasis iz porodice fazanki, koja živi u jugoistočnoj Aziji. Slično kao i kratkokljuna trčka, jedna je od najmanje poznatih ptica iz reda kokoški. Živi u snježnim planinama Nove Gvineje i Jave. Staništa su joj alpski travnjaci na sjevernim padinama i visoravnima nadmorske visine 3100-4200 metara.
Puyuh Pegunungan Salju atau disebut juga Puyuh Salju dalam bahasa latin dikenal dengan (Anurophasis monorthonyx), juga dikenal sebagai The Snow Mountains Quail, besarnya sekitar 28 cm (11 in) panjang, coklat gelap puyuh padang rumput Alpine. Ini adalah satu-satunya anggota dari genus Anurophasis. Ia memiliki bulu coklat, tanduk berwarna, kaki kuning dan iris coklat. Para hamster dari perempuan keputihan dan lebih berat daripada hitam dilarang pada pria. Gambar ini di samping menunjukkan perempuan di atas.
Sebuah endemik Indonesia, Puyuh Pegunungan Salju terbatas pada New Guinea elevasi tertinggi, Pegunungan Salju Irian Jaya yaitu di wilayah Taman Nasional Lorentz yang berada di Kabupaten Yahukimo. Burung ini dikenal sedikit terlindung oleh keterpencilan habitatnya, daerah tidak dapat diakses pada ketinggian lebih dari 3.000 m (9.850 kaki).
Betina biasanya meletakkan sampai tiga coklat muda, telur gelap tutul di sarang berongga di bawah tepi tussock rumput. Diet sebagian besar terdiri dari biji, bunga, daun dan bahan nabati lainnya.
Karena jangkauan terbatas dan itu menjadi tidak dilindungi oleh pemerintah Indonesia, burung Puyuh Pegunungan Salju dievaluasi sebagai hampir terancam pada IUCN Daftar Merah Spesies Terancam.
Puyuh Pegunungan Salju atau disebut juga Puyuh Salju dalam bahasa latin dikenal dengan (Anurophasis monorthonyx), juga dikenal sebagai The Snow Mountains Quail, besarnya sekitar 28 cm (11 in) panjang, coklat gelap puyuh padang rumput Alpine. Ini adalah satu-satunya anggota dari genus Anurophasis. Ia memiliki bulu coklat, tanduk berwarna, kaki kuning dan iris coklat. Para hamster dari perempuan keputihan dan lebih berat daripada hitam dilarang pada pria. Gambar ini di samping menunjukkan perempuan di atas.
Sebuah endemik Indonesia, Puyuh Pegunungan Salju terbatas pada New Guinea elevasi tertinggi, Pegunungan Salju Irian Jaya yaitu di wilayah Taman Nasional Lorentz yang berada di Kabupaten Yahukimo. Burung ini dikenal sedikit terlindung oleh keterpencilan habitatnya, daerah tidak dapat diakses pada ketinggian lebih dari 3.000 m (9.850 kaki).
Betina biasanya meletakkan sampai tiga coklat muda, telur gelap tutul di sarang berongga di bawah tepi tussock rumput. Diet sebagian besar terdiri dari biji, bunga, daun dan bahan nabati lainnya.
Karena jangkauan terbatas dan itu menjadi tidak dilindungi oleh pemerintah Indonesia, burung Puyuh Pegunungan Salju dievaluasi sebagai hampir terancam pada IUCN Daftar Merah Spesies Terancam.
La quaglia gigante (Anurophasis monorthonyx van Oort, 1910), unica specie del genere Anurophasis van Oort, 1910, è un uccello galliforme della famiglia dei Fasianidi, endemico della Nuova Guinea.[2]
Misura 25-28 cm di lunghezza per circa 401 g di peso[3].
Ha corpo rotondo e massiccio. Il maschio è ricoperto da un piumaggio interamente di colore bruno-rossastro scuro fortemente barrato su dorso, ali e petto. La femmina ha testa, nuca, ali, dorso e coda di colore marrone scuro. Gola, petto e ventre sono di colore grigio chiaro. Ali, dorso, petto e ventre sono abbondantemente barrati. Il becco è tozzo e uncinato e le zampe sono di colore giallo scuro. L'iride è marrone.
Nell'identificazione può essere confusa con gli esemplari appartenenti alle sottospecie mafulu e monticola della quaglia bruna (Coturnix ypsilophora), entrambe di colore scuro e diffuse ad altitudini simili in Nuova Guinea[3].
Il richiamo è stato sentito solo una volta. Il suo suono somiglia ad un chiocciare stridulo, una sorta di quee-u ripetuto 4-5 volte[3].
A causa del suo habitat quasi inaccessibile, questa specie è quasi completamente sconosciuta ed è stata osservata in natura solo poche volte. Uccello generalmente solitario, è stato talvolta osservato anche in coppia. Si nutre di semi, di foglie, di giovani germogli, di fiori, di bruchi e di insetti[3].
Le abitudini riproduttive sono praticamente sconosciute. Un nido contenente tre uova è stato scoperto ai piedi di un gruppo di tussock nel mese di settembre[3].
Questo uccello vive nelle praterie alpine dei monti Snow (noti anche come monti Maoke) e Star sull'altopiano di Kemabu tra 3100 e 4200 m di altitudine al centro della provincia indonesiana di Papua, in Nuova Guinea[3].
Questa regione scarsamente popolata e molto isolata fa sì che la specie sia virtualmente al sicuro delle interazioni umane. Tuttavia, diversi progetti di sfruttamento minerario e il fatto che la quaglia gigante non è protetta dalla legge indonesiana rappresentano un rischio per questa specie, e come tale viene classificata come «prossima alla minaccia» (Near Threatened) dalla IUCN[1].
La quaglia gigante (Anurophasis monorthonyx van Oort, 1910), unica specie del genere Anurophasis van Oort, 1910, è un uccello galliforme della famiglia dei Fasianidi, endemico della Nuova Guinea.
De Nieuw-Guinese bergpatrijs (Anurophasis monorthonyx) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1910 door de Nederlandse ornitholoog Eduard Daniël van Oort.
De Nieuw-Guinese bergpatrijs ziet eruit als een forse kwartel (27 cm). Het mannetje is donkerbruin met roodbruine dwarsstrepen over de rug en van onder kastanjebruin met een donkere streping op de buik, flanken en onderstaartdekveren. De kop is iets lichter, meer kaneelkleurig getint. Het vrouwtje heeft bijna hetzelfde verenkleed, alleen iets bleker. De vogel wordt meestal pas waargenomen als hij (per ongeluk) wordt opgejaagd, waarna hij meestal na 50 tot 100 m weer landt.[2]
Deze bergpatrijs komt voor in graslanden van de alpiene zone van het Maokegebergte van Papoea (Indonesië) op hoogten tussen de 3200-4200 meter boven de zeespiegel. Sinds 2000 zijn er ook waarnemingen in het Sterrengebergte. De vogel is schaars in al deze gebieden.[1]
Het verspreidingsgebied is door het alpiene karakter van het leefgebied gefragmenteerd, want alleen aanwezig rond de toppen van het hooggebergte. Daarom is de populatie gevoelig voor verstoring, zeker als door dit leefgebied snelwegen worden aangelegd (ten behoeve van de mijnbouw) die het gebied gemakkelijker toegankelijk maken voor jagers. Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort daarom ook de status gevoelig.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe Nieuw-Guinese bergpatrijs (Anurophasis monorthonyx) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1910 door de Nederlandse ornitholoog Eduard Daniël van Oort.
Papuavaktel[2] (Anurophasis monorthonyx) är en fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.[3]
Fågeln förekommer på alpina gräsmarker i Sudirmanbergen, i västra Nya Guinea.[3] På 2000-talet har den upptäckts även i Star Mountains.[1]
Arten placeras som enda art i släktet Anurophasis. DNA-studier visar dock att den är en del av vaktlarna i Coturnix. Än så länge har det inte lett till några taxonomiska förändringar.
IUCN kategoriserar arten som nära hotad.[1]
Wikimedia Commons har media som rör papuavaktel.
Wikispecies har information om Anurophasis monorthonyx.
Papuavaktel (Anurophasis monorthonyx) är en fågel i familjen fasanfåglar inom ordningen hönsfåglar.
Anurophasis monorthonyx — птах родини фазанових (Phasianidae), один з кількох десятків видів під загальною назвою перепілка та єдиний представник свого роду. Це велика (28 см завдовжки) темнокоричнева перепілка, мешканець альпійських луків. Її оперення коричневе, дзьоб рогового кольору, ноги жовті, а райдужка коричнева. Нижні частини тіла самки бежеві та більш смугасті, ніж у самця.
Цей птах є ендеміком найвищих гір індонезійської частини острова Нова Гвінея — Снігових гір (зокрема хребта Судірман), де мешкає на висоті понад 3000 м над рівнем моря. Через малий ареал вид є досить уразливим, але його захищає недоступність місць мешкання.
Самка зазвичай відкладає до 3 блідих плямистих яєць у створене в траві гніздо. Живиться насінням, нектаром, листям та іншим рослинним кормом.
Це незавершена стаття з орнітології.Anurophasis monorthonyx — птах родини фазанових (Phasianidae), один з кількох десятків видів під загальною назвою перепілка та єдиний представник свого роду. Це велика (28 см завдовжки) темнокоричнева перепілка, мешканець альпійських луків. Її оперення коричневе, дзьоб рогового кольору, ноги жовті, а райдужка коричнева. Нижні частини тіла самки бежеві та більш смугасті, ніж у самця.
Цей птах є ендеміком найвищих гір індонезійської частини острова Нова Гвінея — Снігових гір (зокрема хребта Судірман), де мешкає на висоті понад 3000 м над рівнем моря. Через малий ареал вид є досить уразливим, але його захищає недоступність місць мешкання.
Самка зазвичай відкладає до 3 блідих плямистих яєць у створене в траві гніздо. Живиться насінням, нектаром, листям та іншим рослинним кормом.
Anurophasis monorthonyx là một loài chim trong họ Phasianidae.[2]
Anurophasis monorthonyx là một loài chim trong họ Phasianidae.
.png){kind=small}
