Galbula dea[3] ye una especie d'ave piciforme de la familia Galbulidae que s'atopa en Bolivia, Perú, Ecuador, Colombia, Brasil y Guayana Francesa, Surinam y Guyana.[1]
Común nel dosel del interior y los cantos de los montes de terra firme y nel monte de galería. Como se posa nes cañes más altes, pasa desapercibíu hasta que canta.[4] Atopóse a menos de 300 m de altitú.[5]
En promediu mide 31 cm de llargor, la metá de los cualos correspuenden a la so cola, y pesa 32 g.[4] La mayoría del plumaxe ye azul escuru coritu, qu'oldea col gargüelu blancu; el pileu ye de color marrón afumáu y les nales d'una verde morenura polenca. El so llargu picu tien forma d'aguya y la cola paez un estilete.[5]
La especie describióse científicamente por Carlos Linneo na so obra Systema naturae en 1758 col nome de Alcedo dea.[2] Dos años dempués Mathurin Jacques Brisson creó'l xéneru Galbula,[6] al cual treslladóse esta especie. Reconócense cuatro subespecies:[6]
Aliméntase d'inseutos. Executa axilosos vuelos curtios pa prindalos.[4]
Añera en furacos escavaos nos montículos de termites nes copes de los árboles.[4]
Galbula dea ye una especie d'ave piciforme de la familia Galbulidae que s'atopa en Bolivia, Perú, Ecuador, Colombia, Brasil y Guayana Francesa, Surinam y Guyana.
El jacamar cuallarg[1] (Galbula dea) és un ocell de la família dels galbúlids (Galbulidae) que habita en boscos i límits de les sabanes del sud-est de Colòmbia, sud de Veneçuela, Guaiana, est d'Equador i de Perú, nord de Bolívia i oest de Brasil.
El jacamar cuallarg (Galbula dea) és un ocell de la família dels galbúlids (Galbulidae) que habita en boscos i límits de les sabanes del sud-est de Colòmbia, sud de Veneçuela, Guaiana, est d'Equador i de Perú, nord de Bolívia i oest de Brasil.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Jacamar paradwys (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: jacamarod paradwys) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Galbula dea; yr enw Saesneg arno yw Paradise jacamar. Mae'n perthyn i deulu'r Jacamarod (Lladin: Galbulidae) sydd yn urdd y Piciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. dea, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
Mae'r jacamar paradwys yn perthyn i deulu'r Jacamarod (Lladin: Galbulidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Jacamar brongoch Galbula pastazae Jacamar bronlas Galbula cyanescens Jacamar brown Brachygalba lugubris Jacamar clustwyn Galbalcyrhynchus leucotis Jacamar cynffongoch Galbula ruficauda Jacamar cynffonwyrdd Galbula galbula Jacamar efydd Galbula leucogastra Jacamar gyddflas Galbula cyanicollis Jacamar gyddfwyn Brachygalba albogularis Jacamar mawr Jacamerops aureus Jacamar paradwys Galbula dea Jacamar pigfelyn Galbula albirostris Jacamar porffor Galbula chalcothorax Jacamar Purus Galbalcyrhynchus purusianus Jacamar tribys Jacamaralcyon tridactylaAderyn a rhywogaeth o adar yw Jacamar paradwys (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: jacamarod paradwys) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Galbula dea; yr enw Saesneg arno yw Paradise jacamar. Mae'n perthyn i deulu'r Jacamarod (Lladin: Galbulidae) sydd yn urdd y Piciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. dea, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.
The paradise jacamar (Galbula dea) is a species of bird in the family Galbulidae. It is found in Bolivia, Brazil, Ecuador, French Guiana, Guyana, Peru, Suriname, and Venezuela.[2][3]
Early in the 20th century the paradise jacamar was placed in the monotypic genus Urogalba, but it has been in Galbula since the middle of the century.[4] It has four subspecies, the nominate Galbula dea dea, G. d. amazonum, G. d. brunneiceps, and G. d. phainopepla.[2] It is possible that they are actually clinal variations of one species.[3]
The paradise jacamar is 25.5 to 34 cm (10.0 to 13.4 in) long and weighs 25 to 32.5 g (0.88 to 1.15 oz). Both sexes of the nominate have a dark brown crown and are glossy black on the rest of the upper parts. They have a white throat and upper breast; the rest of the underparts are blackish. The other subspecies differ in a few ways. G. d. amazonum's crown is lighter and the white throat more extensive, and G. d. phainopepla is similar to it. G. d. brunneiceps's crown is lighter and its upper parts have a bronzy greenish sheen.[3]
The paradise jacamar is found throughout most of the Amazon Basin. The subspecies are distributed thus:[3]
The paradise jacamar mostly inhabits terra firme, várzea, and savanna forests, both primary and secondary. It is also found in dry forest and gallery forest. It is most often found along edges or in open areas such as clearings and treefalls, and rarely in the forest interior. Unusually for a jacamar, it is mostly seen in the canopy rather than the mid level. It is most often found below 500 m (1,600 ft) of elevation but locally occurs up to 1,100 m (3,600 ft).[3]
The paradise jacamar's diet is primarily Lepidoptera, Odonata, Diptera, and Hymenoptera, but it also takes other flying insects. It perches on exposed branches by itself, in pairs, or in small groups and sallies out to catch its prey. It sometimes joins mixed-species foraging flocks in the canopy.[3]
A pair of paradise jacamars was seen excavating a burrow in an arboreal termite nest, and pairs have often been seen near such nests. No other information about the species' breeding phenology has been recorded.[3]
The paradise jacamar's song is "a well-spaced “peep peep peep peep peep peep pee pee pe pe”, usually descending, becoming slightly faster and weaker towards [the] end" [1]. Its calls are variously "a single 'pip', 'peeap' or 'glewweh'" [2].[3]
The IUCN has assessed the paradise jacamar as being of Least Concern.[1] It varies from rare to common throughout its range and has been recorded in many protected areas. "No immediate threats are known, but general habitat destruction presumably continues to reduce populations."[3]
The paradise jacamar (Galbula dea) is a species of bird in the family Galbulidae. It is found in Bolivia, Brazil, Ecuador, French Guiana, Guyana, Peru, Suriname, and Venezuela.
El jacamará colilargo,[3] jacamar del paraíso o jacamar negro (Galbula dea)[4] es una especie de ave piciforme de la familia Galbulidae que se encuentra en Bolivia, Perú, Ecuador, Colombia, Brasil y Guayana Francesa, Surinam y Guyana.[1]
Común en el dosel del interior y los bordes de los bosques de terra firme y en el bosque de galería. Como se posa en las ramas más altas, pasa desapercibido hasta que canta.[5] Se ha encontrado a menos de 300 m de altitud.[6]
En promedio mide 31 cm de longitud, la mitad de los cuales corresponden a su cola, y pesa 32 g.[5] La mayoría del plumaje es azul oscuro negruzco, que contrasta con la garganta blanca; el píleo es de color marrón ahumado y las alas de un verde bronceado lustroso. Su largo pico tiene forma de aguja y la cola parece un estilete.[6]
La especie fue descrita científicamente por Carlos Linneo en su obra Systema naturae en 1758 con el nombre de Alcedo dea.[2] Dos años después Mathurin Jacques Brisson creó el género Galbula,[7] al cual se trasladó esta especie. Se reconocen cuatro subespecies:[7]
Se alimenta de insectos. Ejecuta ágiles vuelos cortos para capturarlos.[5]
Anida en agujeros excavados en los montículos de termitas en las copas de los árboles.[5]
El jacamará colilargo, jacamar del paraíso o jacamar negro (Galbula dea) es una especie de ave piciforme de la familia Galbulidae que se encuentra en Bolivia, Perú, Ecuador, Colombia, Brasil y Guayana Francesa, Surinam y Guyana.
Galbula dea Galbula generoko animalia da. Hegaztien barruko Galbulidae familian sailkatua dago.
Galbula dea Galbula generoko animalia da. Hegaztien barruko Galbulidae familian sailkatua dago.
Galbula dea
Le Jacamar à longue queue (Galbula dea) est une espèce d'oiseau de la famille des galbulidés (ou Galbulidae).
Galbula dea
Le Jacamar à longue queue (Galbula dea) est une espèce d'oiseau de la famille des galbulidés (ou Galbulidae).
De paradijsglansvogel (Galbula dea) is een vogel uit de familie Galbulidae (glansvogels).
Deze soort komt voor in het Amazonebekken en telt 4 ondersoorten:
De paradijsglansvogel (Galbula dea) is een vogel uit de familie Galbulidae (glansvogels).
Złotopiór wspaniały (Galbula dea) – gatunek średniego ptaka z rodziny złotopiórów (Galbulidae). Zasiedla obszar od Wenezueli po południową Boliwię. Nie jest zagrożony, wyróżnia się 4 podgatunki.
Złotopiór wspaniały (Galbula dea) – gatunek średniego ptaka z rodziny złotopiórów (Galbulidae). Zasiedla obszar od Wenezueli po południową Boliwię. Nie jest zagrożony, wyróżnia się 4 podgatunki.
Charakterystyka Nie występuje dymorfizm płciowy. Długi, szary dziób. Cały wierzch ciała, łącznie z głową czarny. Białe gardło, ciemny brzuch zielono opalizuje. Poza tym ogólnie jest cały ciemny i opalizujący, na skrzydłach na złoto. Żółtawe brzegi lotek. Wydłużone środkowe sterówki. Wymiary długość ciała: 30 cm rozpiętość skrzydeł: 25-30 cm masa ciała: 25,5-31 g Biotop Tropikalne lasy i sawanna. Zachowanie Nierzadko przebywa w wielogatunkowych stadach. Przelatujące owady łapie z czatowni na drzewie, ogólnie żywi się tylko latającymi owadami. Piosenka to seria wysokich sylab. Lęgi Wyprowadza 1 lęg. Nora gniazdowa mieści się w kopcu termitów. Składa 2-4 jaja, które wysiaduje 20-23 dni. Młode umieją latać po 25 dniach. Podgatunki G. d. dea (Linnaeus, 1758) G. d. amazonum (Sclater,PL, 1855) G. d. brunneiceps (Todd, 1943) G. d. phainopepla (Todd, 1943)Ariramba-do-paraíso (nome científico: Galbula dea) é uma espécie de ave galbuliforme.[1]
A ave também é conhecida como upianá, uirá-piana, ariramba-da-mata-virgem e ariramba-da-copa.[2]
Pode ser encontrada na Bolívia, Colômbia, Equador, Brasil, Peru, Suriname, Guianas e Venezuela. Os seus habitats naturais são: florestas de terras baixas úmidas tropicais ou subtropicais.
São reconhecidas quatro subespécies:[3]
|lingua3=
(ajuda) Ariramba-do-paraíso (nome científico: Galbula dea) é uma espécie de ave galbuliforme.
Paradisjakamar[2] (Galbula dea) är en fågel i familjen jakamarer inom ordningen hackspettartade fåglar.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Paradisjakamar delas in i fyra underarter:[3]
Familjen jakamarer placeras ofta tillsammans med trögfåglarna (Galbulidae) i den egna ordningen Galbuliformes.[3] Studier visar dock att de är relativt nära släkt med de hackspettartade fåglarna och inkluderas allt oftare i denna ordning.
Paradisjakamar (Galbula dea) är en fågel i familjen jakamarer inom ordningen hackspettartade fåglar. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Paradisjakamar delas in i fyra underarter:
G. d. dea – förekommer i södra Venezuela, Guyanaregionen och Brasilien norr om Amazonområdet (öster om Rio Negro) G. d. amazonum – förekommer i norra Bolivia (Río Beni) och Brasilien söder om Amazonområdet (österut till Pará) G. d. brunneiceps – förekommer längst ut i östra Colombia, i östra Peru och i västra Brasilien G. d. phainopepla – förekommer i västra Brasilien, söder om Amazonområdet och väster om Rio Madeira)Familjen jakamarer placeras ofta tillsammans med trögfåglarna (Galbulidae) i den egna ordningen Galbuliformes. Studier visar dock att de är relativt nära släkt med de hackspettartade fåglarna och inkluderas allt oftare i denna ordning.
Galbula dea là một loài chim trong họ Galbulidae.[2]
Galbula dea là một loài chim trong họ Galbulidae.