L'ànec mexicà (Anas diazi) és un ocell de la família dels anàtids (Anatidae) molt semblant a l'ànec coll-verd, fins al punt de ser considerat una subespècie. Viu a zones humides dels Estats Units i Mèxic, al sud-est d'Arizona, sud de Nou Mèxic, centre de Texas, Jalisco, Michoacán, Tlaxcala i Puebla.
Die Mexikoente (Anas diazi) ist ein Entenvogel, der zu den Schwimmenten gerechnet wird. Sie ist im Süden der USA sowie in Mexiko beheimatet.
Die Mexikoente ist eine große Gründelente. Sie erreicht eine Körperlänge von 51 bis 56 Zentimetern. Ihr Federkleid ähnelt sehr dem Weibchen der Stockente. Das Körpergefieder ist jedoch etwas dunkler und das Gesicht heller, wenn auch der Kontrast nicht so ausgeprägt ist wie bei der Dunkelente. Da sich weder das Verbreitungsgebiet der Dunkelente noch normalerweise das der gleichfalls ähnlichen Floridaente mit dem der Mexikoente überlappen, kann allein aus der Verbreitung auf die Art geschlossen werden.
Die Mexikoente hat einen grünlichen Flügelspiegel mit einem schmalen weißen Band am Ende. Die Schwanzfedern weisen wenig bis gar kein Weiß auf. Diese beiden Merkmale dienen zur Unterscheidung von der Stockente.
Die Mexikoente weist weder einen saisonalen Dimorphismus noch einen ausgeprägten Geschlechtsdimorphismus auf. Auffällig ist im Vergleich zur Stockente vor allem der eher schwärzliche Schwanz und die kontrastierenden hellen Gesichts- und Halsseiten. Der Schnabel des Männchens ist grünlich gelb, während der des Weibchens mehr olivgrün ist. Der Schnabel kann an der Basis fast orange sein. Auf dem Oberschnabel finden sich keine dunklen Markierungen. Das Federkleid von noch nicht geschlechtsreifen Jungenten wirkt etwas gestreift.
Grundsätzlich ist das Federkleid der Mexikoente sehr variabel. Im Verbreitungsgebiet finden sich außerdem zahlreiche Hybriden vor allem mit Stockenten.[1]
Die Mexikoente kam früher vom Süden der USA bis nach Zentralmexiko vor. Das Verbreitungsgebiet ist heute infolge von Lebensraumveränderungen fragmentiert. Zu den Brutgebieten zählt der Einzugsbereich des Rio Grande in New Mexico und Texas sowie der Einzugsbereich des Gila Rivers im Südwesten von New Mexico sowie ein kleines Gebiet an der Grenze zwischen Arizona und New Mexico.
In Mexiko brütet die Mexikoente überwiegend in den Bundesstaaten Chihuahua, Durango, Jalisco und México.
Die Mexikoente gilt überwiegend als Standvogel. Es gibt jedoch Indizien dafür, dass sie entlang des Rio Grande zieht. Im mexikanischen Bundesstaat Chihuahua sind im Winterhalbjahr außerdem nur sehr wenige Mexikoenten zu beobachten.
Die Mexikoente weist eine hohe Ähnlichkeit zu der Stockente auf und wird gelegentlich als Unterart der Stockente eingeordnet. Ihr Federkleid ist sehr variabel und sie kreuzt sich häufig mit der Stockente und der Floridaente. DNA-Analysen, die in den letzten Jahren durchgeführt wurden, weisen jedoch darauf hin, dass es sich bei ihr um eine zwar noch verhältnismäßig junge, aber durchaus eigenständige Art handelt.[2] Die Untersuchungen legen nahe, dass vor allem eine Verwandtschaft mit der Dunkelente besteht. Die Einordnung der Mexikoente zu den Stockenten war hauptsächlich in der Mitte des 20. Jahrhunderts üblich. Auch die Laysanente und die Hawaiiente, die heute weitgehend unumstritten als eigenständige Arten gesehen werden, wurden während dieser Zeit der Stockente zugeordnet.
Zu Beginn des 20. Jahrhunderts unterschied man für die Mexikoente zwei Unterarten: Anas diazi diazi galt als Unterart mit dem südlicheren Verbreitungsgebiet, Anas diazi novimexicana wurde ein Verbreitungsgebiet in Neu-Mexiko zugeordnet. Diese Einteilung wird heute nicht mehr als valide angesehen.[1]
Die Mexikoente (Anas diazi) ist ein Entenvogel, der zu den Schwimmenten gerechnet wird. Sie ist im Süden der USA sowie in Mexiko beheimatet.
De Mexikoaant(e) (Anas diazi) höört to de Familie vun de Aantenvagels, un dor to de Aanten an sik. Tohuse is se in den Süden vun de USA un in Mexiko, as de Naam al seggt.
De Mexikoaante is en grote Grünnelaante. Se warrt 51 bit 56 cm lang. Mit ehr Fedderkleed sleiht se na dat Seken vun de Graue Aant, man se is an't Lief en beten wat dunkerer un in't Gesicht wat heller. Man de Kontrast is nich so dull, as bi de Amerikaansche Swatte Aaante. Ok de Floridaaante sleiht na de Mexikoaant, man all dree kaamt nich in desülvigen Gemarken vör. Anners, as de Graue Aante,hett de Mexikoaant en grönen Flunkenspegel mit en smallen witten Band an't Enne. An de Steertfeddern sitt avers gor keen Witt an. So kann se mit de Graue Aante ut'neen holen weern. Waart un Aante verscheelt sik nich groot un ok over't Johr hen ännert sik bi Heken un Seken dat Fedderkleed nich. An un for sik gifft dat bi de Mexikoaante avers en ganzen Barg Varianten in de Farv. Sunnerlich kaamt ok veel Hybriden mit de Graue Aante vör.[1]
Fröher is de Mexikoaante vun'n Süden vun de USA bit na Zentralmexiko hen vörkamen. Hüdigendags leevt se dor bloß noch to'n Deel, vunwegen, datt sik de Umwelt bannig ännert hett. Bröden deit se in de Gemarken vun den Rio Grande in Mexiko un in Texas, un in de Gemarken rund um den Gila River in'n Süüdwesten vun New Mexiko un in en lüttjet Rebeet an de Grenz twuschen Arizona un Mexiko. In Mexiko brott de Aante sunnerlich in de Bundsstaten Chihuahua, Durango, Jalisco un México. De Mexikoaante treckt normolerwiese in'n Winter nich weg, man blifft, wo se is. Man langs den Rio Grande liggt de Saak unner Umstänn anners.
De Mexikoaante sütt meist so ut, as de Graue Aante un warrt vundeswegen hen un wenn as en Unneraard vun de Graue Aante ankeken. Faken krüüzt se sik ok mit de Graue Aant un mit de Floridaante. Man bi Analysen vun de DNA is in de lesten Johre rutsuert, datt sik dat bi de Mexikoaante um en tämlich junge, man egenstännige Aart hanneln deit[2] Sunnerlich sütt dat nu so ut, as wenn de Mexikoaante verwandt weer mit de Amerikaansche Swatte Aant.
De Mexikoaant(e) (Anas diazi) höört to de Familie vun de Aantenvagels, un dor to de Aanten an sik. Tohuse is se in den Süden vun de USA un in Mexiko, as de Naam al seggt.
The Mexican duck (Anas diazi)[2] is a species of dabbling duck that breeds in Mexico and the southwestern United States.
Most of the population is resident, but some northern birds migrate south to Mexico in winter. The species also occurs widely, but in limited numbers, in Colorado in all seasons and there are photographs of birds referable to this taxon from Utah, Wyoming, Nebraska, and Montana.[3]
It is a bird of most wetlands, including ponds and rivers, and usually feeds by dabbling for plant food or grazing. It nests usually on a river bank, but not always particularly near water.
Mexican ducks are fond of the green shoots of alfafa and feed at night on irrigated fields.
Both sexes of this 51–56 cm length bird resemble a female mallard, but with a slightly darker body. The Mexican duck is mainly brown, with a blue speculum edged with white, obvious in flight or at rest. The male has a brighter yellow bill than the female.
The male has a nasal call, whereas the female has the very familiar "quack" commonly associated with ducks.
Including the Mexican duck in the mallard is a relic from the usual practice of much of the mid-late 20th century, when all North American "mallardines" as well as the Hawaiian and Laysan ducks were included in the mallard proper as subspecies. This was based on the assumption that hybridization, producing fertile offspring, is an indicator of lack of speciation.
Rather, in these birds it indicates a fairly recent allopatric radiation, which has not yet established solid barriers against gene flow on the molecular level; mate choice is conferred by cues of behavior and plumage in the mallardine ducks, and this, under natural conditions, has precluded a strong selective pressure towards establishment of genetic incompatibility.
Although a species of least concern, the Mexican duck is undergoing a slow but marked decline due to destruction of habitat and overhunting. It hybridizes with mallards which are better-adapted to utilizing habitat altered by human activity and thus are spreading throughout this range. Concern has been expressed that this combination of factors may ultimately lead to the disappearance of the Mexican duck as a recognizable taxonomic entity (Rhymer & Simberloff 1996, McCracken et al. 2001, Rhymer 2006), but fairly limited measures such as wetland preservation and preferential hunting of drake mallards would prevent this. The Mexican duck was listed as endangered species at the United States Fish and Wildlife Service in 1967 but was removed in 1978.[4]
.jpg)
{{cite web}}: Missing or empty |title= (help) 
The Mexican duck (Anas diazi) is a species of dabbling duck that breeds in Mexico and the southwestern United States.
La Meksika anaso (Anas diazi,[1] kaj vidu sube) estas birdospecio de la grupo de la plaŭdanasoj de la genro Anas kiu reproduktiĝas en Meksiko kaj suda Usono. Plej populacioj estas de loĝantaj birdoj, sed kelkaj nordaj birdoj migras suden al Meksiko vintre.
Ĝi estas birdo ĉefe de humidejoj, inklude lagetoj kaj riveroj, kaj kutime manĝas per plaŭdado plantomaterialon aŭ per paŝtado. Ili nestumas kutime ĉe riverbordo, sed ne ĉiam precize ĉe akvo.
Ambaŭ seksoj de tiu 51–56 cm longa birdo similas al ino de Platbeka anaso, sed kun iome pli malhela korpo. La Meksika anaso estas ĉefe bruna, kun blua speguleto kun blankaj bordoj, evidenta dumfluge aŭ eĉ ripoze. La masklo havas pli brilflavan bekon ol la ino.
La masklo havas nazecan alvokon, dum la ino havas tre familiaran kvakadon komune asocia al anasoj.
Tiu specio estis iam – kaj foje ankoraŭ estas - konsiderata subspecio de la Platbeka anaso, kiel Anas platyrhynchos diazi (AOU 1983). Tio povas esti ne ĝusta, tamen, ĉar zorgaj analizoj de DNA – inklude hibridiĝajn kazojn – indikas, ke ĝi estas la sudokcidenta parenco de la Oranĝkrura anaso kaj kunhavas ĵusan komunan praulon kun tiu specio (McCracken et al. 2001).
Inkludi la Meksikan anason ene de la Platbeka anaso estas restaĵo el kutima praktiko de multe de la meza al fina 20a jarcento, kiam ĉiuj nordamerikaj "mallardine" same kiaj la Havaja kaj la Lajsana anasoj estis inkludataj en la Platbeka anaso kiel subspecioj. Tio estis bazata sur akcepto ke hibridiĝo, produktanta fekundajn idarojn, estas indikilo de manko de speciigo.
Krome ĉe tiuj birdoj ĝi indikas tre ĵusan alopatrian radiadon, kiu ankoraŭ ne starigis solidajn barilojn kontraŭ genofluo je molekula nivelo; la elekto de partnero rilatas al aferoj pri konduto kaj plumaro ĉe la anasoj mallardine, kaj tio, laŭ naturaj kondiĉoj, malakceptis fortan premon por selekto al starigo de genetika malkongruo.
Kvankam temas pri specio Malplej Zorgiga, la Meksika anaso estas suferanta malrapidan sed markatan malpliiĝon pro habitatodetruo kaj troa ĉasado. Ĝi hibridiĝas kun la Platbeka anaso kiu estas pli bone adaptata uzi habitatojn tuŝitajn de homa agado kaj tiele disvastiĝis tra sia tuta teritorio. Oni asertis, ke tiu kombinado de faktoroj povas finfine konduki al malapero de la Meksika anaso kiel rekonebla taksonomia entaĵo (Rhymer & Simberloff 1996, McCracken et al. 2001, Rhymer 2006), sed limiga politiko kia konservado de humidejoj kaj prefera ĉasado de maskloj de Platbeka anaso evitus tion. La Meksika anaso estis listita kiel endanĝerita specio ĉe la United States Fish and Wildlife Service (Fiŝkapta kaj Natura Servo de Usono) en 1967 sed estis forigita en 1978.[2]
La Meksika anaso (Anas diazi, kaj vidu sube) estas birdospecio de la grupo de la plaŭdanasoj de la genro Anas kiu reproduktiĝas en Meksiko kaj suda Usono. Plej populacioj estas de loĝantaj birdoj, sed kelkaj nordaj birdoj migras suden al Meksiko vintre.
Ĝi estas birdo ĉefe de humidejoj, inklude lagetoj kaj riveroj, kaj kutime manĝas per plaŭdado plantomaterialon aŭ per paŝtado. Ili nestumas kutime ĉe riverbordo, sed ne ĉiam precize ĉe akvo.
Ambaŭ seksoj de tiu 51–56 cm longa birdo similas al ino de Platbeka anaso, sed kun iome pli malhela korpo. La Meksika anaso estas ĉefe bruna, kun blua speguleto kun blankaj bordoj, evidenta dumfluge aŭ eĉ ripoze. La masklo havas pli brilflavan bekon ol la ino.
La masklo havas nazecan alvokon, dum la ino havas tre familiaran kvakadon komune asocia al anasoj.
Tiu specio estis iam – kaj foje ankoraŭ estas - konsiderata subspecio de la Platbeka anaso, kiel Anas platyrhynchos diazi (AOU 1983). Tio povas esti ne ĝusta, tamen, ĉar zorgaj analizoj de DNA – inklude hibridiĝajn kazojn – indikas, ke ĝi estas la sudokcidenta parenco de la Oranĝkrura anaso kaj kunhavas ĵusan komunan praulon kun tiu specio (McCracken et al. 2001).
Inkludi la Meksikan anason ene de la Platbeka anaso estas restaĵo el kutima praktiko de multe de la meza al fina 20a jarcento, kiam ĉiuj nordamerikaj "mallardine" same kiaj la Havaja kaj la Lajsana anasoj estis inkludataj en la Platbeka anaso kiel subspecioj. Tio estis bazata sur akcepto ke hibridiĝo, produktanta fekundajn idarojn, estas indikilo de manko de speciigo.
Krome ĉe tiuj birdoj ĝi indikas tre ĵusan alopatrian radiadon, kiu ankoraŭ ne starigis solidajn barilojn kontraŭ genofluo je molekula nivelo; la elekto de partnero rilatas al aferoj pri konduto kaj plumaro ĉe la anasoj mallardine, kaj tio, laŭ naturaj kondiĉoj, malakceptis fortan premon por selekto al starigo de genetika malkongruo.
Anas diazi
Le Canard du Mexique (Anas diazi) est une espèce d'oiseaux de la famille des Anatidae. Elle était et est parfois encore considérée comme une sous-espèce du Canard colvert (A. platyrhynchos).
Cette espèce vit au Mexique et dans le sud des États-Unis.
Anas diazi
Le Canard du Mexique (Anas diazi) est une espèce d'oiseaux de la famille des Anatidae. Elle était et est parfois encore considérée comme une sous-espèce du Canard colvert (A. platyrhynchos).
Il germano messicano (Anas diazi Ridgway, 1886) è un uccello della famiglia degli Anatidi.[1]
Gli esemplari di questa specie (sia maschi che femmine) sono molto simili alle femmine del germano reale.[2] I germani messicani sono infatti di color marrone, anche se più scuro di quello dei germani reali, con alcune piume blu acceso sulla punta delle ali. I maschi hanno il becco di un color giallo acceso. Entrambi i sessi di questa specie sono lunghi dai 51 ai 56 centimetri.
Anas diazi abita il Messico e la parte sud degli Stati Uniti. Alcuni gruppi sono stanziali mentre altri migrano.
Preferisce le zone umide e nidifica vicino ai corsi d'acqua.
De Mexicaanse eend (Anas diazi) is een eend uit de familie van de Anatidae.
Hij leeft in Mexico en in het zuiden van de Verenigde Staten. In de winter trekken deze uit de Verenigde Staten echter altijd naar Mexico.
Deze eend wordt vaak nog beschouwd als ondersoort van de wilde eend (Anas platyrhynchos diazi), onder andere door BirdLife International. Daarom valt de Mexicaanse eend onder dezelfde rode lijst-categorie (niet bedreigd).
Mexikansk and[1] (Anas diazi) är en fågel i familjen änder inom ordningen andfåglar.[2]
Mexikansk and förekommer från södra Texas, New Mexico och Arizona söderut till centrala Mexiko.[3] Tidigare behandlades den som underart till gräsanden på grund av omfattande hybridisering och bland andra American Ornithological Society (AOS, tidigare AOS) gör det fortfarande. Efter DNA-studier som visar att diazi står närmare fläckand och svartand än gräsand urskiljs den dock allt oftare som egen art. Vissa behandlar den istället som underart till fläckand (A. fulvigula).[4]
IUCN erkänner den inte som art, varför den inte placeras i någon hotkategori.
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Augustín Díaz (1829-1893), mexikansk militäringenjör, geograf och upptäcktsresande.[5]
Wikimedia Commons har media som rör mexikansk and.
Wikispecies har information om Anas diazi.
Мексиканская кряква (лат. Anas diazi) — настоящая утка из рода речных уток.
Оба пола длиной 51-56 см и похожи на самку кряквы, но у них слегка более тёмное тело. Мексиканская кряква в основном коричневая, у неё синее зеркало, окаймленное белым, открывающееся в полёте или в покое. У самца жёлтый клюв, более яркий, чем у самки.
Гнездится в Мексике и на юге США. Большая часть популяции постоянные жители, но некоторые северные птицы совершают перелеты зимой на юг Мексики.
Эта птица по большей части заболоченных местностей, включающих озера и реки, питается обычно, добывая на поверхности воды растительную пищу или щипля траву.
Гнездится обычно на берегах рек, не всегда исключительно возле воды.
Самец издает носовой крик, в то время как самка очень знакомое кряканье, обычное для всех уток.
Этот вид был прежде — и все ещё рассматривается — подвидом кряквы, как Anas platyrhynchos diazi (AOU 1983). Это может быть не правильно, но все же данные сравнительного анализа mtDNA — принимая во внимание число скрещиваний — указывают на то, что это юго-западная разновидность американской чёрной кряквы и в недавнем прошлом эти виды имели общую родословную (McCracken et al. 2001).
Включение мексиканской кряквы в вид кряква является последствием обычной практики большей части середины XX века, когда все кряквы Северной Америки, также как гавайская и лайсанская кряквы, включались в вид кряква, как её подвиды. Это базировалось на условии, что скрещивание, производя плодовитое потомство, является показателем нехватки видообразования. Скорее всего, эти птицы показывают недавнюю адаптивную радиацию, которая ещё не установила твёрдых барьеров против изменения генов на молекулярном уровне; половой отбор определил среду обитания и окраску оперения крякв, и это в природных условиях препятствовало сильному селективному давлению в направлении генетической несовместимости.
Хотя это вид не вызывает беспокойства, мексиканская кряква подвергается медленному снижению численности из-за разрушения среды обитания и чрезмерной охоты. Гибриды с кряквой, лучше адаптировались к среде обитания, измененной в результате человеческой деятельности, и таким образом распространяются по области распространения. Вызывает беспокойство то, что комбинация этих факторов может в конечном счете привести к исчезновению мексиканской кряквы, как отдельному распознаваемому таксонометрическому объекту (Rhymer & Simberloff 1996, McCracken et al. 2001, Rhymer 2006), но справедливые ограничения, такие как сохранение заболоченных мест и ограниченная охота на селезней крякв предотвратили бы это.
Мексиканская кряква (лат. Anas diazi) — настоящая утка из рода речных уток.
墨西哥鴨（學名：Anas diazi）是一種鑽水鴨，分佈於墨西哥與美國新墨西哥州、亞利桑那州與德克萨斯州南方[1]，墨西哥鴨大多數不會遷徙，但少數棲地較北方的族群會南遷至墨西哥過冬。墨西哥鴨可棲息於溪流與湖泊等多數水域，喜歡食用紫花苜蓿的幼芽，其種小名是為紀念墨西哥地理學家與工程師奧古斯汀·迪亞茲（Augustin Diaz）[2]。
墨西哥鴨的體長為51-56公分，外形與綠頭鴨的雌鴨相似，但體色較深。其體色大致為棕色，臉顏色較淺，藍色翼鏡（英语：speculum feather）的邊緣帶有白色，與綠頭鴨的近似，但翼鏡顏色與綠頭鴨相比較偏綠，且邊緣白色條紋較窄。另一項與綠頭鴨的差異是墨西哥鴨的尾部沒有白色羽毛[2]。
墨西哥鴨過去與夏威夷鴨（英语：Hawaiian duck）和列山島野鴨因皆能與綠頭鴨雜交，並生出有繁殖能力的子代，被認為缺乏生殖隔離，而皆屬於綠頭鴨的亞種[3]，事實上這些鴨能夠互相雜交的現象代表它們分支於一個較晚近的異域種化事件，尚未形成在分子層次上阻止物種間基因流動的機制，而只以行為、羽色等差異達成生殖隔離，在自然情況下這些差異已足以阻止雜交發生。粒線體DNA分析顯示墨西哥鴨與北美黑鴨（英语：American black duck）關係密切，兩者分支的時間相當晚近[4]。
墨西哥鴨過去因外型差異，曾有學者提出兩個亞種的存在：指名亞種Anas diazi diazi分布於墨西哥，Anas diazi novimexicana則分佈於新墨西哥州，但許多研究隨後證實Anas diazi novimexicana是無效的分類單元[2]。
墨西哥鴨雖不至瀕臨絕種的程度，但其數量仍因棲地破壞與過度捕獵而明顯下降，另外綠頭鴨較適應受人類活動影響的棲地，又能與墨西哥鴨雜交，導致其純種比例下降[2]，使某些研究者擔心墨西哥鴨作為一個獨立的分類單元有消失之虞[5]。墨西哥鴨曾於1967年被美國魚類及野生動物管理局列為瀕危物種，但在1978年除名[6]。
.jpg)
|url=为空 (帮助) 墨西哥鴨（學名：Anas diazi）是一種鑽水鴨，分佈於墨西哥與美國新墨西哥州、亞利桑那州與德克萨斯州南方，墨西哥鴨大多數不會遷徙，但少數棲地較北方的族群會南遷至墨西哥過冬。墨西哥鴨可棲息於溪流與湖泊等多數水域，喜歡食用紫花苜蓿的幼芽，其種小名是為紀念墨西哥地理學家與工程師奧古斯汀·迪亞茲（Augustin Diaz）。
