Multimedia w Wikimedia Commons Tamandua północna[4], mrówkojad meksykański[5] (Tamandua mexicana) – gatunek ssaka z rodziny mrówkojadowatych[6]. W niewoli żyje około 9,5 roku[7].
Niezależnie od płci, osiągają wzrost 102–130 cm (w tym ogon o długości 40–60 cm). Dorosłe osobniki ważą od 3,2 do 5,4 kg. Mają żółtawe futro z charakterystyczną czarną „kamizelką” na grzbiecie. Sierść jest krótka, szorstka i gęsta, a długie pazury służą do niszczenia mrowisk i termitier. Duże, sterczące uszy i niewielkie oczy.
Język mrówkojada meksykańskiego, tak jak innych mrówkojadów, jest długi i pokryty lepką śliną, która umożliwia podnoszenie termitów i mrówek. Szczęka nie zawiera zębów, a jej mięśnie oraz żuchwa są zredukowane.
Dzięki chwytnym łapom mogą one wspinać się na drzewa. Duży pazur na środkowym palcu dolnej kończyny i mocne mięśnie umożliwiają rozdarcie kory drzewa, aby zdobyć pożywienie[8].
Występuje w południowo-wschodnim Meksyku i Ameryce Środkowej, a w Ameryce Południowej na zachód od Andów od północnej części Wenezueli do północnej części Peru[9]. Żyje zarówno w lasach tropikalnych, jak i w formacjach sawannowych (campos, llanos). Preferują miejsca w okolicach wody i drzew pokrytych mchem[7], gdyż tam łatwiej im znaleźć pożywienie.
Gdy nie są aktywne, tamanduy najczęściej rezydują w pustych pniach drzew lub norach innych zwierząt.
W Panamie często można zobaczyć mrówkojady meksykańskie przepływające między wyspami[10].
Jest samotnikiem, prowadzi zarówno dzienny, jak i nocny tryb życia. Wykazuje aktywność około 8 godzin na dobę, resztę czasu spędzając w pustych pniach drzew. Do jego największych drapieżników należą jaguar amerykański i harpia wielka[8].
Żywi się głównie mrówkami (z wyjątkiem produkujących chemiczne odstraszacze, jak mrówki wędrowne[potrzebny przypis]) i termitami mającymi swoje gniazda u podstaw drzew, w lub na których tamandua zamieszkuje[11].
Na Barro Colorado Island zostało przeprowadzone badanie, w którym stwierdzono, że tamandua zjada około 9000 mrówek dziennie, atakując przy tym 50–80 mrowisk[10].
Mrówkojady meksykańskie komunikują się między sobą przez syczące dźwięki lub silny odór wydzielany przez gruczoły znajdujące się w ich odbycie[11]. Z powodu tego szczególnego sposobu komunikacji są czasem nazywane „leśnymi śmierdzielami”.
Rozmnaża się na jesieni, na wiosnę przychodzą na świat potomki. W miocie rodzą się pojedyncze młode, natomiast zdarzały się przypadki bliźniąt. Ruja występuje u tych zwierząt parę razy w roku i trwa najczęściej 130–150 lub 160–190 dni[9].
Po urodzeniu młode zostają w towarzystwie matek, które bronią je, karmią i opiekują się nimi przez około rok. Po upływie tego czasu, odchodzą one i rozpoczynają własne cykle rozmnażania[7].
Zarówno samce jak i samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 1 roku[11].
Tamandua północna, mrówkojad meksykański (Tamandua mexicana) – gatunek ssaka z rodziny mrówkojadowatych. W niewoli żyje około 9,5 roku.
