Jelonkowiec błotny[3], jelonek błotny[4], sarenka wodna[potrzebny przypis] (Hydropotes inermis) – gatunek ssaków parzystokopytnych z rodziny jeleniowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Hydropotes Swinhoe, 1870.
Rodzaj i gatunek po raz pierwszy opisany naukowo przez R. Swinhoe'a[5]. Opis ukazał się w czasopiśmie Proceedings of the Zoological Society of London w 1870 roku[5]. Wprawdzie Swinhoe opis oparł na okazie zakupionym w Szanghaju, ale w oparciu o miejsce w którym autor zobaczył gatunek w środowisku naturalnym, miejsce typowe ogranicza się do Deer Island, nad rzeką Jangcy, w prefekturze Zhenjiang, w prowincji Jiangsu w Chinach[6]. Jedyny przedstawiciel podrodziny jelonkowców[3] (Hydropotinae) utworzonego przez É. L. Trouessarta w 1898 roku[7] oraz rodzaju jelonkowiec[3] (Hydropotes).
Hydropotes inermis Swinhoe, 1870
Wyróżniono dwa podgatunki H. inermis[8][3][2]:
Chiny i Korea, podgatunek chiński został z powodzeniem introdukowany w parkach w Europie (Anglia i Francja).
Osiąga około 75-100 cm długości ciała, ok. 50 cm wysokości w kłębie i waży 10-15 kg. U obu płci nie występuje poroże. Jego silnie rozwinięte, lekko zakrzywione górne kły wystają spod warg. Szorstka, gęsta sierść ubarwiona jest na grzbiecie i bokach jasnobrązowo z czarnymi plamkami, a na brzuchu biało.
Żyje zwykle samotnie lub w parach, w nadrzecznych błotach i trzcinowiskach. Czasami na polach i stokach górskich. Gody odbywają się jesienią. Samica rodzi wiosną 4-7 młodych. Jest najpierwotniejszym gatunkiem rodziny jeleniowatych.
Jelonkowiec błotny, jelonek błotny, sarenka wodna[potrzebny przypis] (Hydropotes inermis) – gatunek ssaków parzystokopytnych z rodziny jeleniowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Hydropotes Swinhoe, 1870.