dcsimg

Geositta poeciloptera ( астурски )

добавил wikipedia AST
Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Geositta poeciloptera, tamién denomináu andarín (Paraguái), caminera de campu, caminera brasileña o andarilho (en portugués, Brasil),[2] ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Geositta qu'integra la familia Furnariidae. Vive nel centru y este de Suramérica.[3]

 src=
Geositta poeciloptera; ilustración de Smit, 1866.
 src=
Patrón de coloración de la parte inferior de la so nala.

Descripción

Mide 12,5 cm. Ye pardu penriba con una fina llista superciliar blanca; nales escures, con ablondu nes plumes de vuelu (visibles en vuelu); la cola, curtia, ye ablonda con una ancha faxa subterminal negra. Gargüelu blancu, pardu pembaxo col pechu enllordiáu.[4]

Distribución y hábitat

Distribuyir nos estaos del centro sur del Brasil,dende'l centru de Mato Grosso, Goiás, hasta'l centru de Minas Gerais; en São Paulo considérase-y estinguíu. Tamién caltién poblaciones alcontraes nel estremu este de Bolivia (nordés de Santa Cruz na Serranía de Huanchaca), y un espécime foi colectado nel estremu norte del Paraguái en 1938.[1]
Ye una especie carauterística del ecosistema del zarráu. Los sos hábitats naturales son les sabanes d'llanura, con camperes ralos, abiertes o chiscaes con escasos árboles y parrotales, principalmente ente los 500 y los 1200 msnm. Ye más numberosu en terrenes apocayá quemaos, hasta cuando'l suelu ta inda fumiando y sumió de delles árees (São Paulo, por casu) de zarráu por cuenta de la falta de quemaes.[1]

Estáu de caltenimientu

Esta especie foi calificada como “vulnerable” pol IUCN debíu al rápidu declinio de la so población como resultáu de la destrucción y conversión del so hábitat de zarráu pa usu humanu.[1]

Amenaces

Asocedió una estensa conversión de los hábitats de zarráu p'agricultura mecanizada, creación de ganáu y plantíos d'árboles non nativos. Considerábase que dos tercios del zarráu fueren moderada o extensivamente alteriaos escontra 1993, cola mayor destrucción asocediendo dende 1950. La supresión de les quemaes naturales nel zarráu causaron la desapaición d'esta especie de delles árees del estáu de São Paulo.[5] Zarraos abiertos en terrenes planos (tales como alto de pandos) son sitios preferíos pa conversión, de forma que esta especie puede sufrir de la peor forma. Nun s'afai a camperes artificiales y nun ye atopada en sabanes quemaes frecuentemente.[1]

Aiciones de caltenimientu

Foi rexistráu n'árees protexíes de Brasil, como los parques nacionales de Serra da Canastra, Chapada dos Veadeiros, Emas y en Brasilia.[1]

Comportamientu

Vive en pareya, ye terrícola y discretu, despintar nes camperes y, si amenaciáu, parte de sópitu nun llargu vuelu.[4] Esíbese sobre montículos elevaos abriendo les nales y executa vuelos d'exhibición batiendo les nales sincronizadamente.[6]
Los vezos d'esta ave son pocu conocíos, y hai una serie de cuestiones ensin respuesta en relación a la so hestoria natural. Por exemplu, ye esta especie capaz de faer movimientos comparativamente de llarga distancia ente fragmentos d'hábitat conveniente, yá que paez cuasi sumir d'árees favorables dempués de la reproducción? y más allá, como ye capaz de ‘recolonizar' árees apocayá quemaes tan rápido, si esta especie nun ye, ello ye que residente?[7]

Reproducción

Nidifica en cueves d'armadíos nos campos, onde constrúi'l so nial con materia vexetal seca.[6]

Vocalización

El cantar ye un “tlitlitlip!” simple y repitíu, dáu mientres el vuelu d'exhibición que'l so timbre recuerda al forneru común (Furnarius rufus).[4]

Sistemática

Descripción orixinal

La especie G. poeciloptera describióse orixinalmente pol naturalista alemán Maximilian zu Wied-Neuwied nel añu 1830, sol nome científicu de Anthus poecilopterus. La so llocalidá tipu ye: «“Inner Campos Geraës of Brazil” = Llende ente Minas Gerais y Badea».[3]

Taxonomía

Enantes yera clasificáu formando un xéneru monotípicu: Geobates.[8][9] Estudios moleculares de Cheviron et al. (2005)[10] y Derryberry et al. (2011)[11] demostraron que ten de ser arrexuntáu dientro del xéneru Geositta, lo que foi aprobáu na Propuesta N° 172 al South American Classification Committee (SACC).[12] Les carauterístiques del plumaxe y la distribución en tierres baxes suxuren un parentescu con Geositta cunicularia. Ye monotípica.[3]
Dellos autores y clasificaciones, como Ridgely y Tudor (2009)[13] y el Comité Brasileñu de Rexistros Ornitolóxicos (CBRO), consideren a esti xéneru dientro de la familia Scleruridae Swainson, 1827 xuntu al xéneru Sclerurus y separáu de Furnariidae.[14]

Referencies

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 BirdLife International. «Geositta poeciloptera» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.3.
  2. Mineru Brasileñu (Geositta poeciloptera) (Wied-Neuwied, 1830) en Avibase. Consultada'l 31 de xineru de 2015.]
  3. 3,0 3,1 3,2 Geositta poeciloptera en The Internet Bird Collection. Consultada'l 31 de xineru de 2015.
  4. 4,0 4,1 4,2 Ridgely, Robert, Geositta poeciloptera, p. 184, en Gwyne, John, Ridgely, Robert, Tudor, Guy & Arxel, Martha, 2010. Aves do Brasil Vol.1 Pantanal y Zarráu. Editora Horizonte. ISBN 978-85-88031-29-6
  5. Willis, Y. O.; Oniki, Y. 1993. New and reconfirmed birds from the state of São Paulo, Brazil, with notes on disappearing species. Bulletin of the British Ornithologists' Club 113: 23-34.
  6. 6,0 6,1 Guia de Campu Avis Brasilis – Avifauna brasileira / Tomes Sigrist; ilustráu por Tomes Sigrist – São Paulo: Avis Brasilis, 2013. Geositta poeciloptera, p. 306. ISBN 978-85-60120-25-3
  7. 2010. Neotropical Birds Online (T. S. Schulenberg, Editor). Ithaca: Cornell Lab of Ornithology; baxáu de Campu Miner (Geositta poeciloptera) en 2 de febreru de 2015.
  8. Sibley, C.G.; Ahlquist, J.Y. (1990). Phylogeny and Classification of Birds (n'inglés). New Haven, CT: Yale University Press.
  9. Sibley, C.G.; Monroe, B.L. (1990). Distribution and Taxonomy of the Birds of the World (n'inglés). New Haven, CT: Yale University Press.
  10. Cheviron, Z.A.; Capparella, A.P.; Vuilleumier, F.. «Molecular phylogenetic relationships among the Geositta miners (Furnariidae) and biogeographic implications for avian speciation in Fueu-Patagonia» (n'inglés). Auk (122).
  11. Derryberry, Y.P.; Claramunt, S.; Derryberry, G.; Chesser, R.T.; Cracraft, J.; Aleixo, A.; Pérez-Emán, J.; Remsen, Jr., J.V.; Brumfield, R.T.. «Lineage diversification and morphological evolution in a large-scale continental radiation: the Neotropical ovenbirds and woodcreepers (Aves: Furnariidae)» (n'inglés). Evolution 65 (10).
  12. Camudar la secuencia linear de les especies en Geositta Propuesta (172) al South American Classification Committee. N'inglés.
  13. Ridgely Robert, Scleruridae, p. 263 y 312, en Field guide to the songbirds of South America: the passerines / Robert Ridgely and Guy Tudor. – 1st ed. – (Mildred Wyatt-World series in ornithology). ISBN 978-0-292-71748-0
  14. Comitê Brasileiro de Rexistros Ornitolóxicos (2014) Llistes das aves do Brasil. 11ª Edição, 1/1/2014 (en português). Disponible en Llistes das aves do Brasil. Consultáu'l 2 de febreru de 2015; p. 24.

Enllaces esternos

Protonotaria-citrea-002 edit.jpg Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AST

Geositta poeciloptera: Brief Summary ( астурски )

добавил wikipedia AST
Geositta poeciloptera Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Geositta poeciloptera, tamién denomináu andarín (Paraguái), caminera de campu, caminera brasileña o andarilho (en portugués, Brasil), ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Geositta qu'integra la familia Furnariidae. Vive nel centru y este de Suramérica.

 src= Geositta poeciloptera; ilustración de Smit, 1866.  src= Patrón de coloración de la parte inferior de la so nala.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia AST

Geositta poeciloptera ( каталонски; валенсиски )

добавил wikipedia CA

Geositta poeciloptera és un ocell de la família dels furnàrids (Furnariidae), que era ubicat al monotípic gènere Geobates (Swainson, 1838), però que actualment és inclòs a Geositta en base als treballs de Cheviron et al. 2005[1]

Descripció

  • Fa uns 12,5 cm de llargària.[2]
  • Ocell terrestre de cua curta i poc vistós. Color general beix. Ales amb bandes fosques i rogenques notables en vol. Gola blanca i cella color gamussa. Cua rogenca amb plomes centrals fosques i ampla banda subterminal negra.[3]

Hàbitat i distribució

Habita praderies obertes esguitades d'arbres i camps de les terres baixes del sud de Brasil i nord-est de Bolívia.[3][4]

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Geositta poeciloptera Modifica l'enllaç a Wikidata
  1. Z.A.Cheviron, A.P. Capparella, F.Vuilleumier. (2005). "Molecular phylogenetic relationships among the Geositta miners (Furnariidae) and biogeographic implications for avian speciation in Fuego-Patagonia". Auk 122: 158-174.
  2. Fitxa de Geositta poeciloptera a Birdlife International (anglès)
  3. 3,0 3,1 Geositta poeciloptera a Wiki Aves (portuguès)
  4. Distribució i justificació d'estatus en IUCN Redlist Rev. 14/11/2013 (anglès)
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autors i editors de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CA

Geositta poeciloptera: Brief Summary ( каталонски; валенсиски )

добавил wikipedia CA

Geositta poeciloptera és un ocell de la família dels furnàrids (Furnariidae), que era ubicat al monotípic gènere Geobates (Swainson, 1838), però que actualment és inclòs a Geositta en base als treballs de Cheviron et al. 2005

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autors i editors de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CA

Mwynwr y campo ( велшки )

добавил wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Mwynwr y campo (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: mwynwyr y campo) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Geositta poeciloptera; yr enw Saesneg arno yw Campo miner. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Pobty (Lladin: Furnariidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. poeciloptera, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.

Teulu

Mae'r mwynwr y campo yn perthyn i deulu'r Adar Pobty (Lladin: Furnariidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Cropiwr coronog Lepidocolaptes affinis Cropiwr daear pigsyth Ochetorhynchus ruficaudus
Ochetorhynchus ruficaudus montanus 1847.jpg
Cropiwr daear y graig Ochetorhynchus andaecola
Rock Earthcreeper argentina.jpg
Cropiwr pen rhesog Lepidocolaptes souleyetii
Flickr - Rainbirder - Streak-headed Woodcreeper (Lepidocolaptes souleyetii).jpg
Cropiwr sythbig Dendroplex picus
Straight-billed Woodcreeper.jpg
Cropiwr Zimmer Dendroplex kienerii
Dendroplex kienerii - Zimmer's Woodcreeper.JPG
Heliwr coed bronresog Thripadectes rufobrunneus
Thripadectes rufobrunneus.jpg
Heliwr coed penresog Thripadectes virgaticeps
Streak-capped Treehunter (Thripadectes virgaticeps) (8079775965).jpg
Heliwr coed pigddu Thripadectes melanorhynchus
Thripadectes melanorhynchus - Black-billed Treehunter.jpg
Heliwr coed plaen Thripadectes ignobilis
Thripadectes ignobilis - Uniform treehunter; Cerro Montezuma, Risaralda, Colombia.jpg
Heliwr coed rhesog Thripadectes holostictus
Striped Treehunter Side Shot.png
Heliwr coed rhibiniog Thripadectes flammulatus
Thripadectes flammulatus -NBII Image Gallery-a00252.jpg
Rhedwr bach y paith Ochetorhynchus phoenicurus
Eremobius phoenicurus - Gould.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Awduron a golygyddion Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CY

Mwynwr y campo: Brief Summary ( велшки )

добавил wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Mwynwr y campo (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: mwynwyr y campo) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Geositta poeciloptera; yr enw Saesneg arno yw Campo miner. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Pobty (Lladin: Furnariidae) sydd yn urdd y Passeriformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. poeciloptera, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Awduron a golygyddion Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia CY

Campo miner ( англиски )

добавил wikipedia EN

The campo miner (Geositta poeciloptera) is a Vulnerable species of bird in the subfamily Sclerurinae, the leaftossers and miners, of the ovenbird family Furnariidae.[2][1] It is found in Bolivia and Brazil, and as a vagrant in Paraguay.[3]

Taxonomy and systematics

The campo miner was originally placed alone in genus Geobates and has sometimes been treated there since, but genetic data place it firmly in Geositta.[4] It is monotypic.[2]

Description

The campo miner is a small member of its genus. It is 11 to 12 cm (4.3 to 4.7 in) long and weighs 17 to 19 g (0.60 to 0.67 oz). The sexes are alike. It has a dull rufescent brown face with a buff supercilium. It is dull grayish brown from its crown to its rump; the crown has vague brown spots and its rump and uppertail coverts have a rufescent tinge. Its tail is short; its feathers are rufous with a blackish brown band near the end. Its wing coverts are dark brownish with paler edges. Its axillaries ("wing pits") are cinnamon. Its flight feathers are blackish with a wide chestnut-rufous band that shows in flight. Its throat is whitish, its upper breast dull buff with brown flecks, its lower breast and belly whitish, and its flanks and undertail coverts pale rufous. Its iris is brown, its shortish bill is dark horn or blackish with a pale horn or pinkish gray base to the mandible, and its legs and feet are pale brown to pale gray or even dull pinkish.[4][5]

Distribution and habitat

The campo miner is found in south-central Brazil, in an area roughly bounded by the states of Mato Grosso, Bahia, and Paraná, and in northeastern Santa Cruz Department in Bolivia. There is also at least one record in Paraguay.[4][3] It inhabits campo grasslands and cerrado, open landscapes with at most scattered trees. It favors recently burned areas, especially for breeding. In elevation it ranges between 500 and 1,250 m (1,600 and 4,100 ft).[4][5]

Behavior

Movement

The campo miner is non-migratory, but makes local movements among areas of suitable habitat.[4]

Feeding

The campo miner forages singly or in pairs. It gleans food from the ground while hopping, not walking. Its diet is mostly arthropods; known items include Hymenoptera, Coleoptera, Mantidae, and spiders.[4]

Breeding

The campo miner's breeding season has not been fully documented but includes at least September and October. The three known nests were in side chambers in armadillo burrows; the chambers were lined with dead grass and hair. The one clutch was of three eggs.[4]

Vocalization

The campo miner's display flight song is a "high, level, hurried, rolling 'turruturrut---' " that lasts 15 to 20 seconds.[5] Its flight call is "pit-pit".[4]

Status

The IUCN originally assesssed the campo miner as Near Threatened but since 2009 has rated it as Vulnerable. Its population size is not known and is believed to be rapidly decreasing. At least two-thirds of its original cerrado habitat has been converted to cropland, cattle ranching, and plantations of non-native trees. Ironically, fire suppression has reduced its breeding habitat in some areas.[1] It occurs in some protected areas but is considered generally uncommon to rare. Brazilian authorities declared it Endangered in 2014.[4]

References

  1. ^ a b c BirdLife International (2018). "Geositta poeciloptera". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T22701974A131318445. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T22701974A131318445.en. Retrieved 2 May 2023.
  2. ^ a b Gill, F.; Donsker, D.; Rasmussen, P., eds. (January 2023). "Ovenbirds, woodcreepers". IOC World Bird List. v 13.1. Retrieved 27 April 2023.
  3. ^ a b Remsen, J. V., Jr., J. I. Areta, E. Bonaccorso, S. Claramunt, A. Jaramillo, D. F. Lane, J. F. Pacheco, M. B. Robbins, F. G. Stiles, and K. J. Zimmer. 28 March 2023. Species Lists of Birds for South American Countries and Territories. https://www.museum.lsu.edu/~Remsen/SACCCountryLists.htm retrieved April 15, 2023
  4. ^ a b c d e f g h i Remsen, Jr., J. V. and C. J. Sharpe (2020). Campo Miner (Geositta poeciloptera), version 1.0. In Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie, and E. de Juana, Editors). Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA. https://doi.org/10.2173/bow.cammin2.01 retrieved May 2, 2023
  5. ^ a b c van Perlo, Ber (2009). A Field Guide to the Birds of Brazil. New York: Oxford University Press. p. 210. ISBN 978-0-19-530155-7.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Campo miner: Brief Summary ( англиски )

добавил wikipedia EN

The campo miner (Geositta poeciloptera) is a Vulnerable species of bird in the subfamily Sclerurinae, the leaftossers and miners, of the ovenbird family Furnariidae. It is found in Bolivia and Brazil, and as a vagrant in Paraguay.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia authors and editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EN

Geositta poeciloptera ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

El minero brasileño[4]​ (Geositta poeciloptera), también denominado andarín (en Paraguay) o caminera de campo,[3]​ es una especie de ave paseriforme perteneciente al género Geositta de la familia Furnariidae. Es nativo del centro y este de Sudamérica.[5]

Distribución y hábitat

Se distribuye en los estados del centro sur del Brasil, desde el centro de Mato Grosso, Goiás, hasta el centro de Minas Gerais; en São Paulo se le considera extinto. También mantiene poblaciones localizadas en el extremo este de Bolivia (noreste de Santa Cruz en la Serranía de Huanchaca), y un espécimen fue colectado en el extremo norte del Paraguay en 1938.[1]

Es una especie característica del ecosistema del cerrado. Sus hábitats naturales son las sabanas de llanura, con pastos ralos, abiertos o salpicadas con escasos árboles y arbustos, principalmente entre los 500 y los 1200 m de altitud. Es más numeroso en terrenos recientemente quemados, hasta cuando el suelo está todavía humeando y ha desaparecido de algunas áreas (São Paulo, por ejemplo) de cerrado debido a la falta de quemadas.[1]

Descripción

Mide entre 11 y 12 cm de longitud y pesa entre 17 y 19 g. Es pardo por arriba con una fina lista superciliar blanca; alas oscuras, con rufo en las plumas de vuelo (visibles en vuelo); la cola, corta, es rufa con una ancha faja subterminal negra. Garganta blanca, pardo por abajo con el pecho manchado.[6]

Comportamiento

Vive en pareja, es terrícola y discreto, se oculta en los pastos y, si amenazado, parte de repente en un largo vuelo.[6]​ Se exhibe sobre montículos elevados abriendo las alas y ejecuta vuelos de exhibición batiendo las alas sincronizadamente.[7]

Los hábitos de esta ave son poco conocidos, y hay una serie de cuestiones sin respuesta en relación a su historia natural. Por ejemplo, es esta especie capaz de hacer movimientos comparativamente de larga distancia entre fragmentos de hábitat conveniente, dado que parece casi desaparecer de áreas favorables después de la reproducción? y más allá, como es capaz de ‘recolonizar’ áreas recientemente quemadas tan rápido, si esta especie no es, de hecho, residente?[8]

Reproducción

Nidifica en cuevas de armadillos en los campos, donde construye su nido con materia vegetal seca.[7]

Vocalización

El canto es un «tlitlitlip!» simple y repetido, dado durante el vuelo de exhibición cuyo timbre recuerda al hornero común (Furnarius rufus).[6]

Estado de conservación

El minero brasileño ha sido calificado como amenazado de extinicón en grado vulnerable por la Unión Internacional para la Conservación de la Naturaleza (IUCN) debido al rápido declinio de su población como resultado de la destrucción y conversión de su hábitat de cerrado para uso humano.[1]

Amenazas

Ha ocurrido una extensa conversión de los hábitats de cerrado para agricultura mecanizada, creación de ganado y plantaciones de árboles no nativos. Se consideraba que dos tercios del cerrado habían sido moderada o extensivamente alterados hacia 1993, con la mayor destrucción habiendo ocurrido desde 1950. La supresión de las quemadas naturales en el cerrado han causado la desaparición de esta especie de algunas áreas del estado de São Paulo.[9]​ Cerrados abiertos en terrenos planos (tales como alto de mesetas) son sitios preferidos para conversión, de forma que esta especie puede haber sufrido de la peor forma. No se adapta a pastos artificiales y no es encontrada en sabanas quemadas frecuentemente.[1]

Acciones de conservación

Ha sido registrado en áreas protegidas de Brasil, como los parques nacionales de Sierra de Canastra, Chapada dos Veadeiros, Emas y en Brasilia.[1]

Sistemática

 src=
Geositta poeciloptera; ilustración de Smit, para Proceedings of the Zoological Society of London, 1866.
 src=
Patrón de coloración de la parte inferior de su ala.

Descripción original

La especie G. poeciloptera fue descrita originalmente por el naturalista alemán Maximilian zu Wied-Neuwied en el año 1830, bajo el nombre científico de Anthus poecilopterus. Su localidad tipo es: «“Inner Campos Geraës of Brazil” = Límite entre Minas Gerais y Bahia».[5]

Etimología

El nombre genérico femenino «Geositta» es una combinación de la palabra griega «geō»: suelo, y del género Sitta, con quien se pensaba que se asemejaban las especies de este género en la época de la descripción;[10]​ y el nombre de la especie «poeciloptera», proviene del griego « poikilopteros»: con alas de tonalidad variable.[11]

Taxonomía

Anteriormente era clasificado formando un género monotípico: Geobates.[12][13]​ Estudios moleculares de Cheviron et al. (2005)[14]​ y Derryberry et al. (2011)[15]​ demostraron que debe ser agrupado dentro del género Geositta, lo que fue aprobado en la Propuesta N° 172 al Comité de Clasificación de Sudamérica (SACC).[16]​ Las características del plumaje y la distribución en tierras bajas sugieren un parentesco con Geositta cunicularia; sin embargo, los análisis de ADN la colocan en un grupo con G. crassirostris y G. rufipennis.[15]​ Es monotípica.[5]

Referencias

  1. a b c d e f BirdLife International (2016). «Geositta poeciloptera». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2018.1 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 6 de noviembre de 2018.
  2. Wied-Neuwied, M. zu (1830-1831). Beiträge zur Naturgeschichte von Brasilien (en alemán). Band III erste Abtheilung. Aves Vögel, 1278 pp. Pt.1, 1830: pp. i-xii, 1-636; Pt.2, 1831: pp. 637-1278. Weimar: Gr. H.S. priv. Landes-Industrie-Comptoirs. Anthus poecilopterus, descripción original, p.633, no 2. Disponible en Biodiversitas Heritage Library. doi:10.5962/bhl.title.3088.
  3. a b c d Minero Brasileño Geositta poeciloptera (Wied-Neuwied, 1830) en Avibase. Consultada el 6 de noviembre de 2018.]
  4. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (2003). «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Octava parte: Orden Passeriformes, Familias Eurylaimidae a Rhinocryptidae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 50 (1): 103-110. ISSN 0570-7358. Consultado el 30 de enero de 2015; p.104.
  5. a b c Campo Miner (Geositta poeciloptera) en Handbook of the Birds of the World - Alive (en inglés). Consultada el 6 de noviembre de 2018.
  6. a b c Gwyne, John; Ridgely, Robert; Tudor, Guy & Argel, Martha. 2010. Geositta poeciloptera, p. 189, en Aves do Brasil Vol.1 Pantanal e Cerrado. Editora Horizonte., São Paulo. ISBN 978-85-88031-29-6
  7. a b Sigrist, Tomas. 2014. Guia de Campo Avis Brasilis – Avifauna brasileira – São Paulo: Avis Brasilis. Geositta poeciloptera, p.306. ISBN 978-85-60120-33-8
  8. 2010. Campo Miner (Geositta poeciloptera) en Neotropical Birds Online (T. S. Schulenberg, Editor). Ithaca: Cornell Lab of Ornithology; consultdo el 2 de febrero de 2015.
  9. Willis, E. O.; Oniki, Y. (1993). «New and reconfirmed birds from the state of São Paulo, Brazil, with notes on disappearing species». Bulletin of the British Ornithologists' Club 113: 23-34.
  10. Jobling, J. A. (2017). Geositta Key to Scientific Names in Ornithology (en inglés). En: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Consultado el 1 de octubre de 2018.
  11. Jobling, J.A. (2017) poeciloptera Key to Scientific Names in Ornithology (en inglés). En: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Consultado el 6 de noviembre de 2018.
  12. Sibley, C.G.; Ahlquist, J.E. (1990). Phylogeny and Classification of Birds (en inglés). New Haven, CT: Yale University Press. |fechaacceso= requiere |url= (ayuda)
  13. Sibley, C.G.; Monroe, B.L. (1990). Distribution and Taxonomy of the Birds of the World (en inglés). New Haven, CT: Yale University Press. |fechaacceso= requiere |url= (ayuda)
  14. Cheviron, Z.A.; Capparella, A.P.; Vuilleumier, F. (2005). «Molecular phylogenetic relationships among the Geositta miners (Furnariidae) and biogeographic implications for avian speciation in Fuego-Patagonia». The Auk (en inglés) (122): 158-174. ISSN 0004-8038. doi:10.1642/0004-8038(2005)122[0158:MPRATG]2.0.CO;2.
  15. a b Derryberry, E.; Claramunt, S.; Derryberry, G.; Chesser, R.T.; Cracraft, J.; Aleixo, A.; Pérez-Éman, J.; Remsen, Jr, J.v.; & Brumfield, R.T. (2011). «Lineage diversification and morphological evolution in a large-scale continental radiation: the Neotropical ovenbirds and woodcreepers (Aves: Furnariidae)». Evolution (en inglés) (65): 2973-2986. ISSN 0014-3820. doi:10.1111/j.1558-5646.2011.01374.x.
  16. Van Remsen con soporte de Cheviron, Z., abril de 2005. «Cambiar la secuencia linear de las especies en Geositta» Propuesta (172) al South American Classification Committee. En inglés.

 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Geositta poeciloptera: Brief Summary ( шпански; кастиљски )

добавил wikipedia ES

El minero brasileño​ (Geositta poeciloptera), también denominado andarín (en Paraguay) o caminera de campo,​ es una especie de ave paseriforme perteneciente al género Geositta de la familia Furnariidae. Es nativo del centro y este de Sudamérica.​

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores y editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia ES

Geositta poeciloptera ( баскиски )

добавил wikipedia EU

Geositta poeciloptera Geositta generoko animalia da. Hegaztien barruko Furnariidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipediako egileak eta editoreak
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EU

Geositta poeciloptera: Brief Summary ( баскиски )

добавил wikipedia EU

Geositta poeciloptera Geositta generoko animalia da. Hegaztien barruko Furnariidae familian sailkatua dago.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipediako egileak eta editoreak
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia EU

Pikkukaivaja ( фински )

добавил wikipedia FI

Pikkukaivaja (Geositta poeciloptera)[2] on kaivajien heimoon kuuluva varpuslintu.

Levinneisyys

Pikkukaivajaa tavataan Boliviassa ja Brasiliassa. Paraguaysta se on luultavasti hävinnyt. Lajia uhkaa elinympäristöjen tuhoutuminen, ja se on luokiteltu vaarantuneeksi.[1]

Lähteet

  1. a b c Geositta poeciloptera IUCN Red List of Threatened Species. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. (englanniksi)
  2. Maailman lintujen suomenkieliset nimet BirdLife Suomi. Viitattu 8.3.2018.
Tämä lintuihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedian tekijät ja toimittajat
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FI

Pikkukaivaja: Brief Summary ( фински )

добавил wikipedia FI

Pikkukaivaja (Geositta poeciloptera) on kaivajien heimoon kuuluva varpuslintu.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedian tekijät ja toimittajat
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FI

Géositte des campos ( француски )

добавил wikipedia FR

Geositta poeciloptera

La Géositte des campos (Geositta poeciloptera) est une espèce de passereaux de la famille des Furnariidae.

Répartition

On la trouve en Bolivie, Brésil et Paraguay.

Habitat

Elle vit dans les savanes sèches.

Menaces

Elle est menacée par la perte de son habitat.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Géositte des campos: Brief Summary ( француски )

добавил wikipedia FR

Geositta poeciloptera

La Géositte des campos (Geositta poeciloptera) est une espèce de passereaux de la famille des Furnariidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia FR

Camposholengraver ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

Vogels

De Camposholengraver (Geositta poeciloptera) is een zangvogel uit de familie Furnariidae (ovenvogels).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor in het zuidelijke deel van Centraal-en zuidoostelijk Zuid-Amerika in het zuidelijke deel van Centraal-Brazilië en noordoostelijk Bolivia.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Camposholengraver: Brief Summary ( холандски; фламански )

добавил wikipedia NL

De Camposholengraver (Geositta poeciloptera) is een zangvogel uit de familie Furnariidae (ovenvogels).

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia-auteurs en -editors
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia NL

Geositta poeciloptera ( португалски )

добавил wikipedia PT

A Geositta poeciloptera, comummente conhecida como andarilho[2][3], é uma ave passeriforme, da família dos furnarídeos[4] que vive nos estados de Goiás, Bahia, Mato Grosso, São Paulo e Minas Gerais, além da Bolívia e Paraguai. É uma ave terrícola que vive em campinas ralas, áreas com gramíneas esparsas entre arbustos e árvores do Cerrado.[5] Está ameaçada por perda de habitat.

Estudos moleculares demonstraram que o andarilho, anteriormente classificado no gênero monotípico Geobates,[6][7] pertence ao gênero Geositta.[8][9]

Referências

  1. BirdLife International (2012). Geositta poeciloptera (em inglês). IUCN 2012. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2012 . Página visitada em 7 de agosto de 2012..
  2. Paixão, Paulo (2021). Os Nomes Portugueses das Aves de Todo o Mundo (PDF). Bruxelas, Bélgica: A Folha — Boletim da língua portuguesa nas instituições europeias. p. 191. 334 páginas. ISBN 978-989-33-2134-8. ISSN 1830-7809
  3. Infopédia. «andarilho | Dicionário Infopédia da Língua Portuguesa». Infopédia - Porto Editora. Consultado em 22 de abril de 2022
  4. http://www.museum.lsu.edu/~remsen/SACCprop172.html
  5. http://www.ib.usp.br/ceo/livro/geo_poe.htm
  6. SIBLEY, C.G.; AHLQUIST, J.E. (1990). Phylogeny and Classification of Birds. New Haven, CT: Yale University Press
  7. SIBLEY, C.G.; MONROE, B.L. (1990). Distribution and Taxonomy of the Birds of the World. New Haven, CT: Yale University Press
  8. CHEVIRON, Z.A.; CAPPARELLA, A.P.; VUILLEUMIER, F. (2005). «Molecular phylogenetic relationships among the Geositta miners (Furnariidae) and biogeographic implications for avian speciation in Fuego-Patagonia». Auk. 122: 158-174
  9. DERRYBERRY, E.P.; CLARAMUNT, S.; DERRYBERRY, G.; CHESSER, R.T.; CRACRAFT , J.; ALEIXO, A.; PÉREZ-EMÁN, J.; REMSEN, Jr., J.V.; BRUMFIELD, R.T. (2011). «Lineage diversification and morphological evolution in a large-scale continental radiation: the Neotropical ovenbirds and woodcreepers (Aves: Furnariidae)». Evolution. 65 (10): 2973-2986
 title=
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia PT

Geositta poeciloptera: Brief Summary ( португалски )

добавил wikipedia PT

A Geositta poeciloptera, comummente conhecida como andarilho, é uma ave passeriforme, da família dos furnarídeos que vive nos estados de Goiás, Bahia, Mato Grosso, São Paulo e Minas Gerais, além da Bolívia e Paraguai. É uma ave terrícola que vive em campinas ralas, áreas com gramíneas esparsas entre arbustos e árvores do Cerrado. Está ameaçada por perda de habitat.

Estudos moleculares demonstraram que o andarilho, anteriormente classificado no gênero monotípico Geobates, pertence ao gênero Geositta.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Autores e editores de Wikipedia
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia PT

Campominerare ( шведски )

добавил wikipedia SV

Campominerare[2] (Geositta poeciloptera) är en fågel i familjen ugnfåglar inom ordningen tättingar.[3] Arten förekommer i sydcentrala Brasilien (Minas Gerais till São Paulo) och angränsande nordöstra Bolivia.[3] IUCN kategoriserar arten som sårbar.[1]

Referenser

  1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Geositta poeciloptera Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2 www.iucnredlist.org. Läst 2015-08-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2015) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2015-07-01
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2015-08-11

Externa länkar

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia författare och redaktörer
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia SV

Campominerare: Brief Summary ( шведски )

добавил wikipedia SV

Campominerare (Geositta poeciloptera) är en fågel i familjen ugnfåglar inom ordningen tättingar. Arten förekommer i sydcentrala Brasilien (Minas Gerais till São Paulo) och angränsande nordöstra Bolivia. IUCN kategoriserar arten som sårbar.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia författare och redaktörer
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia SV

Geositta poeciloptera ( виетнамски )

добавил wikipedia VI

Geositta poeciloptera là một loài chim trong họ Furnariidae.[2]

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2012). Geositta poeciloptera. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2013.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 26 tháng 11 năm 2013.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan họ chim Furnariidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia tác giả và biên tập viên
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia VI

Geositta poeciloptera: Brief Summary ( виетнамски )

добавил wikipedia VI

Geositta poeciloptera là một loài chim trong họ Furnariidae.

лиценца
cc-by-sa-3.0
авторски права
Wikipedia tác giả và biên tập viên
изворно
посети извор
соработничко мреж. место
wikipedia VI