Callicarpa

Callicarpa (lat. Callicarpa) – dalamazkimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.

Növləri

• Callicarpa acuminata
• Callicarpa americana
• Callicarpa ampla
• Callicarpa bodinieri
• Callicarpa cana
• Callicarpa cathayana
• Callicarpa dichotoma
• Callicarpa erioclona
• Callicarpa formosana
• Callicarpa japonica
• Callicarpa kwangtungensis
• Callicarpa lanata
• Callicarpa longifolia
• Callicarpa macrophylla
• Callicarpa maingayi
• Callicarpa mollis
• Callicarpa nudiflora
• Callicarpa pedunculata
• Callicarpa pentandra
• Callicarpa reevesii
• Callicarpa rubella
• Callicarpa shikokiana

İstinadlar

Xarici keçidlər

• Scientists Confirm Folk Remedy Repels Mosquitoes Missisipi Unifersiteti 3 iyul 2006
• Dr. Duke's Databases: Callicarpa americana – List of Chemicals
• Callicarpa info
• Eat the Weeds – Beautyberry

krásnoplodka

Krásnoplodka (Callicarpa) je rod rostlin náležící do čeledi hluchavkovité (Lamiaceae). Některé druhy patří mezi opadavé dřeviny, jiné jsou stálezelené. Je popsáno asi 150 druhů.

Použití

V Česku je pěstována krásnoplodka Callicarpa bodinieri. Keř je pěstován pro ozdobné účely. Je dekorativní svými plody od září do října. Výrazné fialové plody 2-5 mm velké mohou na větvích zůstat až do vánoc. Listy keře se barví na podzim červeně a žlutě. Během ostatních období roku jsou rostliny nevýrazné. V ČR je krásnooplodka méně otužilá a může namrzat.

Příklady druhů

• Callicarpa acuminata
• Callicarpa americana
• Callicarpa bodinieri
• Callicarpa cana
• Callicarpa japonica
• Callicarpa cathayana
• Callicarpa dichotoma
• Callicarpa erioclona
• Callicarpa formosana

• Callicarpa kwangtungensis
• Callicarpa lanata
• Callicarpa longifolia
• Callicarpa macrophylla
• Callicarpa maingayi
• Callicarpa mollis
• Callicarpa nudiflora
• Callicarpa pedunculata
• Callicarpa pentandra

• Callicarpa reevesii
• Callicarpa rubella
• Callicarpa shikokiana
• Callicarpa tomentosa

Pěstování

Nároky

Krásnoplodky druhu Callicarpa dichotoma, Callicarpa japonica a Callicarpa macrophyllarostou na slunci i v polostínu. Při pěstování v mírném pásmu (ČR) druh Callicarpa bodinieri vyžaduje plné slunce. Vhodná je propustná, humózní až hlinitá půda, vlhká, nebo dobře zásobená vodou a živinami. Vyžaduje zimní přikrývku, může namrzat. Snáší pH půdy 5.6 - 7.5, tedy kyselé až neutrální.^[1] Snáší exhalace. Dobře snáší řez, ale většinou jej nevyžaduje, obvykle netrpí škůdci.

Rozmnožování

Rozmnožuje se řízkováním bylinnými, nebo dřevitými řízky. ^[1]

Odkazy

Reference

1. ↑ ^{a b} (anglicky) PlantFiles [online]. [cit. 2009-11-19]. Dostupné online. (anglicky)

Externí odkazy

• Obrázky, zvuky či videa k tématu krásnoplodka ve Wikimedia Commons
• Taxon Callicarpa ve Wikidruzích
• taxonomie, druhy na biolib,cz (česky)
• popis jednotlivých druhů na rostliny.net (česky)
• Scientists Confirm Folk Remedy Repels Mosquitoes University Of Mississippi (ScienceDaily) July 3 2006
• Callicarpa americana List of Chemicals (Dr. Duke's Databases)
• Callicarpa info
• Beautyberry at Eat the Weeds

Glasbær-slægten (Callicarpa) er udbredt i Østasien og Nordamerika. Det er løvfældende buske med iøjnefaldende, halvt gennemsigtige frugter. Her beskrives kun de arter, som dyrkes i Danmark.

• Glasbær (Callicarpa bodinieri)
• Amerikansk Glasbær (Callicarpa americana)

• Callicarpa acuminata
• Callicarpa ampla
• Callicarpa brevipetiolata
• Callicarpa cathayana
• Callicarpa cumingiana
• Callicarpa dichotoma
• Callicarpa formosana
• Callicarpa japonica
• Callicarpa kochiana
• Callicarpa longissima

• Callicarpa macrophylla
• Callicarpa mollis
• Callicarpa nudiflora
• Callicarpa pedunculata
• Callicarpa pentandra
• Callicarpa rubella
• Callicarpa tomentosa
• Callicarpa tosaensis
• Callicarpa vestita

Callicarpa ist eine Pflanzengattung in der Familie der Lippenblütler (Lamiaceae). Von den etwa 165 Arten kommen die meisten im tropischen bis subtropischen Asien vor.

Beschreibung

Illustration aus Blanco von Callicarpa pedunculata

Illustration aus Addisonia, 1918, Tafel 103 von Callicarpa japonica

Vegetative Merkmale

Callicarpa-Arten sind verholzende Pflanzen, die meist als kleine Bäume und Sträucher,^[1] selbständig aufrecht oder nur selten kletternd wachsen.^[2] Oberirdische Pflanzenteile sind oft behaart,^[1] wobei die Trichome ganz unterschiedlich aufgebaut sein können.^[2] Die Zweige sind stielrund oder vierkantig.^[2]

Die gegenständig oder zu dritt in Quirlen an den Zweigen angeordneten Laubblätter sind einfach.^[2] Die Blattränder sind meist gezähnt, selten glatt.^[1]

Generative Merkmale

Die seitenständigen, zymösen Blütenstände können über einem Blütenstandsschaft stehen, sind kürzer als die Laubblätter und enthalten meist viele Blüten.^[1] Die Tragblätter sind linealisch.^[2]

Die meist relativ kleinen,^[1] zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch und meist vier-, selten fünfzählig mit doppelter Blütenhülle (Perianth). Die meist vier Kelchblätter sind kurz röhrig oder glockenförmig verwachsen. Die meist vier Kelchzähne sind winzig.^[1][2] Der Kelch bleibt an der Frucht erhalten, aber vergrößert sich nicht. Die weißen, blauen, violetten, mauve- oder purpurfarbenen Kronblätter sind zu einer radiärsymmetrischen, relativ kurzen,^[1] röhren- bis trichter- oder tellerförmigen Krone verwachsen, die in meist vier,^[2] nur selten fünf Kronlappen endet. Es sind nur vier (selten fünf bis sieben) Staubblätter vorhanden, die epipetal angeordnet sind und meist etwas über die Krone hinausragen. Die dünnen Staubfäden sind in der Kronröhre inseriert.^[1][2] Ihre Staubbeutel sind langgestreckt oder elliptisch, rückseitig fixiert und bestehen aus zwei parallel stehenden Theken, die sich über Längsschlitze oder Poren an den Spitzen öffnen. Vier oder selten fünf Fruchtblätter sind unvollständige zu einem zweikammerigen, oberständigen Fruchtknoten verwachsen. Jede Fruchtknotenkammer enthält zwei Samenanlagen.^[1][2] Der Griffel ist meist länger als die Staubblätter.^[2] Die Narbe ist schild- oder köpfchenförmig und manchmal gelappt.

Die relativ kleine, mehr oder weniger kugelförmige, mehrsamige Steinfrucht^[1] besitzt 4–5 Samen. Jeder Samen ist von einem steinharten Endokarp (Pyrene) umgeben. Diese voneinander getrennten Pyrenen sind in das fleischige Mesokarp eingebettet. Den Abschluss bildet das dünne, häutige Exocarp.^[2] Der relativ kleine, längliche Samen enthält kein Endosperm und besitzt eine häutige Samenschale.^[2] Die Keimblätter (Kotyledonen) sind fleischig.^[2]

Systematik und Verbreitung

Die Auflistung der Gattung in der 1753 veröffentlichten ersten Auflage des Werkes Species Plantarum von Carl von Linné auf Seite 111 gilt als Erstveröffentlichung des Gattungsnamens Callicarpa.^[3][4] Typusart ist Callicarpa americana L.^[3] Synonyme für Callicarpa L. sind: Aganon Raf., Amictonis Raf., Burchardia Duhamel, Geunsia Blume, Illa Adans., Johnsonia Mill. nom. rej., Porphyra Lour., Sphondylococcum Schauer, Spondylococcos Mitch., Tomex L.^[4]

Die Stellung der Gattung Callicarpa wurde oft diskutiert. So wurde sie beispielsweise zu den Verbenaceae gestellt und wird in die Lamiaceae eingeordnet, mit noch unklarer Position innerhalb der großen Familie.

Eine 1951 vorgeschlagene Aufteilung der Gattung teilt diese anhand von Merkmalen der Staubblätter in zwei Sektionen: Sektion Callicarpa mit eiförmigen Staubbeuteln, die sich über Längsschlitze öffnen und Sektion Verticirima mit langgestreckten Staubbeuteln, die sich über Poren an den Spitzen öffnen.

Die Callicarpa-Arten sind in gemäßigten, subtropischen und tropischen Gebieten hauptsächlich Asiens und seltener der Neuen Welt, in tropischen Gebieten Australiens sowie auf einigen Inseln im Pazifik verbreitet. In China kommen etwa 48 Arten vor.^[2] In Kuba kommen etwa 23 Arten vor, 22 davon nur dort und die meisten davon sind Endemiten des östlichen Kubas.^[4]

Literatur

• R. M. Harley, S. Atkins, A. L. Budantsev, P. D. Cantino, B. J. Conn, R. Grayer, M. M. Harley, R. de Kok, T. Krestovskaja, R. Morales, A. J. Paton, O. Ryding, T. Upson: Labiatae. ab S. 167-275. In: Joachim W. Kadereit: Dicotyledons, Lamiales (except Acanthaceae, including Avicenniaceae). In: Klaus Kubitzki et al. (Hrsg.): The families and genera of vascular plants. Band VII: Flowering Plants - Springer Verlag, 2004, ISBN 978-3-540-40593-1.
• Shou-liang Chen, Michael G. Gilbert: Verbenaceae.: In: Wu Zheng-yi, Peter H. Raven (Hrsg.): Flora of China. Volume 17: Verbenaceae through Solanaceae. Science Press und Missouri Botanical Garden Press, Beijing und St. Louis 1994, ISBN 0-915279-24-X. Callicarpa, S. 4 - textgleich online wie gedrucktes Werk.
• C. Leeratiwong, P. Chantaranothai, A. J. Paton: A synopsis of the genus Callicarpa L. (Lamiaceae) in Thailand. In: Thai Forest Bulletin (Botany), Volume 37, 2009, S. 36–58.
• G. L. Bramley: The genus Callicarpa (Lamiaceae) on Borneo. In: Botanical Journal of the Linnean Society, Volume 159, 2009, S. 416–455.
• G. L. C. Bramley: The genus Callicarpa (Lamiaceae) in the Philippines. In: Kew Bulletin, Volume 68, 2013, S. 369–418.

Einzelnachweise

1. ↑ ^{a b c d e f g h i j} Callicarpa bei Tropicos.org. In: Flora of Pakistan. Missouri Botanical Garden, St. Louis.
2. ↑ ^{a b c d e f g h i j k l m n} Shou-liang Chen, Michael G. Gilbert: Verbenaceae.: In: Wu Zheng-yi, Peter H. Raven (Hrsg.): Flora of China. Volume 17: Verbenaceae through Solanaceae. Science Press und Missouri Botanical Garden Press, Beijing und St. Louis 1994, ISBN 0-915279-24-X. Callicarpa, S. 4 - textgleich online wie gedrucktes Werk.
3. ↑ ^{a b} Callicarpa bei Tropicos.org. Missouri Botanical Garden, St. Louis, abgerufen am 8. Januar 2018
4. ↑ ^{a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj bk bl bm bn bo bp bq br bs bt bu bv bw bx by bz ca cb cc cd ce cf cg ch ci cj ck cl cm cn co cp cq cr cs ct cu cv cw cx cy cz da db dc dd de df dg dh di dj dk dl dm dn do dp dq dr ds dt du dv dw dx dy dz ea eb ec ed ee ef eg eh ei ej ek el em en eo ep eq er es et eu ev ew ex ey ez fa fb fc fd fe ff fg fh fi fj fk fl fm fn fo fp fq fr fs ft fu fv fw fx fy fz ga gb gc gd ge gf gg gh gi gj gk gl gm gn go gp gq} Rafaël Govaerts (Hrsg.): Callicarpa. In: World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) – The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, abgerufen am 13. Dezember 2019.

Callicarpa (beautyberry) is a genus of shrubs and small trees in the family Lamiaceae.^[2][3][4] They are native to east and southeast Asia (where the majority of the species occur), Australia, Madagascar, southeast North America and South America.^{[1][5][6][7][8]}

Growth

Callicarpa bush in autumn

The temperate species are deciduous, the tropical species evergreen. The leaves are simple, opposite, and 5–25 cm long. The flowers are in clusters, white to pinkish. The fruit is a berry, 2–5 mm diameter and pink to red-purple with a highly distinctive metallic lustre, are very conspicuous in clusters on the bare branches after the leaves fall. The berries last well into the winter or dry season and are an important survival food for birds and other animals, though they will not eat them until other sources are depleted. The berries are highly astringent but are made into wine and jelly. Callicarpa species are used as food plants by the larvae of some Lepidoptera species in Asia including Endoclita malabaricus and Endoclita undulifer.

Familiar species

Callicarpa bodinieri flowers

American beautyberry Callicarpa americana is native to the southeastern United States.^[9] It can typically reach 1 to 2 meters in height. A jelly can be made from its ripe berries.

Ornamental varieties of Callicarpa americana have been bred to have pink or white berries.

• Bodinier's beautyberry Callicarpa bodinieri, native to west-central China (Sichuan, Hubei, Shaanxi), is more cold-tolerant than C. americana, and is the species most widely cultivated in northwestern Europe. It can reach 3 meters tall.
• Japanese beautyberry Callicarpa japonica, native to Japan, is also cultivated in gardens. It is called Murasakishikibu in Japanese, in honor of Murasaki Shikibu.
• Purple beautyberry Callicarpa dichotoma, native to Japan, China, and Korea.

Uses

Insect repellent

American beautyberry has been used as a folk remedy to prevent mosquito bites.^[10][11] Four chemicals isolated from Callicarpa have been shown to act as insect repellents: borneol,^[12] callicarpenal, intermedeol, and spathulenol.^[13] The use of callicarpenal has been patented by the United States Department of Agriculture's Agriculture Research Service as a mosquito repellent.^[10]

Anticancer activity

The beautyberry leaves have been shown to possess anticancer activity against human lung adenocarcinoma cell line, A549 via alteration of the redox homeostasis.^[14]

Species

Accepted species^[1]

References

Kalikarpo, Callicarpa, estas genro de plantoj de la familio Lamiacoj, Lamiaceae.

Priskribo

Ilustraĵoj el Blanco de Callicarpa pedunculata

ilustraĵo el Addisonia, 1918, tabulo 103 de Callicarpa japonica

Vegetativaj karakterizaĵoj

Callicarpa-specioj estas lignigitaj specioj, kiuj plej ofte estas arboj kaj arbustoj, kiuj vertikale kreskas kaj nur malofte grimpas, la supergrundaj plantpartoj estas kovrataj de haroj. La triĥomoj povas esti diversmaniere konstruitaj. La branĉoj estas ronda aŭ kvareĝaj.

La kontraŭstarantaj aŭ verticile starantaj folioj estas simplaj. La folirando plej ofte estas kun ‘‘denteto‘‘ aŭ malofte glataj.

Generativaj karakterizaĵoj

La flanke starantaj, cumaj floraroj estas pli mallongaj ol la folioj kaj enhavas multajn florojn. La brakteoj estas liniformaj.

La duseksaj floroj estas malgrandaj kaj havas duoblan involukron (perianto). La ovario staras epigine. Ĉiun ovarian kameron havas du ovolojn.

La malgranda plursema globforma drupeto havas 4–5 semojn. Ĉiu semo estas ĉirkaŭita de malmola endokarpo (pireno).

Sistematiko kaj disvastigo

La enlistigado de la genro kun la genra nomo Callicarpa aperis en la jaro 1753 unuafoje en la verko Species Plantarum de Carl von Linné sur paĝo 111. La tipospecio estis Callicarpa americana L. sinonimoj por Callicarpa L. estas: Aganon RAF. , Amictonis RAF. , Burchardia DUHAMEL , Geunsia BLUME , Illa ADANS. , Johnsonia Mill. NOM. REJ., Porphyra LOUR. , Sphondylococcum SCHAUER , Spondylococcos MITCH. , TOMEX .

Kelkfoje la genro Callicarpa estis enordigita en la familio Verbenacoj aŭ en la familio Lamiacoj. La enordigo ne estas certa.

La Callicarpa-specioj nature kreskas en moderaj, subtropikaj kaj tropikaj regionoj precipe en Azio kaj malpli ofte en la Nova Mondo, en tropikaj regionoj de Aŭstralio kaj sur kelkaj insuloj de la Pacifiko. En Ĉinujo troviĝas ĉ. 48 specioj. En Kubo estas ĉ. 23 , el tiuj 22 nur tie. La plej multaj el tiuj estas endemioj en orienta Kubo.

La ĉirkaŭ 165 Callicarpa-specioj

Branĉo kun folioj kaj fruktoj de la Amerika Kalikarpo (Callicarpa americana)

branĉo kun folioj kaj floraroj de Callicarpa ampla

Branĉo kun folio kaj fruktoj de Callicarpa brevipes

Floraroj de Callicarpa cathayana

Floraroj de Callicarpa dichotoma

Branĉo kun kontraŭstarantaj folioj kaj fruktaroj de Callicarpa dichotoma

Floraroj de ĉina kalikarpo (Callicarpa giraldii var. giraldii ‘Profusion’)

Callicarpa japonica ‘Issai’ ein aŭtuno

Floraroj de Callicarpa kwangtungensis

Branĉo kun folioj kaj floraroj de Callicarpa macrophylla

Callicarpa mollis

Branĉo kun folioj kaj floraroj de Callicarpa pedunculata

fruktoj de Callicarpa pedunculata

fruktoj de Callicarpa shikokiana

Callicarpa tomentosa

• Callicarpa acuminata KUNTH : Ekzistas tri varioj.
  • Callicarpa acuminata KUNTH VAR. acuminata (Sin.: Callicarpa bonplandiana SCHULT. & SCHULT. f. , Callicarpa mollis WILLD. EX SCHAUER, Callicarpa minutiflora RUSBY , Callicarpa schlimii TURCZ. , Callicarpa subintegerrima KUNTH): Ĝi hejmiĝas de Meksikio trans Mezameriko ĝis la norda Sudameriko.
  • Callicarpa acuminata var. argutidentata MOLDENKE: Ĝi hejmiĝas en la meksikia ŝtato Tamaulipas kaj en Honduro.
  • Callicarpa acuminata var. pringlei |(BRIQ.) MOLDENKE (sin.: Callicarpa pringlei BRIQ. ): Ĝi troviĝas en Meksikio.
• Callicarpa acutidens SCHAUER: Ĝi troviĝas en Vjetnamio .
• Callicarpa acutifolia C.H.CHANG : Ĝi troviĝas en la ĉinaj provincoj Gŭangŝjio kaj Guangdongo.
• Callicarpa albidotomentella MERR.: Tiu ĉi endemito troviĝas nur en la nordokcidenta parto de Luzono.
• Callicarpa alongensis DOP: Ĝi troviĝas en Vjetnamujo.
• amerika kalikarpo (Callicarpa americana L. ,sin.: Callicarpa serrata MOENCH , Callicarpa viburnifolia SALISB., Callicarpa americana var. lactea F.J.MÜLL. , Callicarpa americana var. purpurea F.J.MÜLL. , Callicarpa americana var. alba REHDER): troviĝas en meza kaj sudorienta Usonokaj disvastiĝis trans la Bahamoj kaj Bermudoj ĝis Kubo.
• Callicarpa ampla SCHAUER : Tiu ĉi endemito troviĝas nur sur Puertoriko.
• Callicarpa angusta SCHAUER (sin.: Callicarpa rivularis MERR. ): Ĝi troviĝas en Filipinoj.
• Callicarpa angustifolia KING & GAMBLE (sin.: Callicarpa poilanei DOP ): Ĝi disvastiĝis de sud-meza Ĉinujo trans Kamboĝo, Tajlando kaj Vjetnamujo ĝis la Malaja Duoninsulo.
• Callicarpa anisodonta BRAMLEY : Ĝi estis unuafaje priskribita 2012 el Sulaveso.
• Callicarpa anisophylla C.Y.WU EX W.Z.FANG : Gi troviĝas en la ĉinaj provincoj Gŭiĝoŭo kaj Guanŝjio.
• Callicarpa anomala (RIDL.) B.L.BURTT: Tiu ĉi endemito troviĝis nur sur Saravako.
• Callicarpa apoensis ELMER: Ĉi tiu endemito nur krekas sur la monto Apo en Mindanao. * Callicarpa arborea ROXB. (Sin: Callicarpa magna SCHAUER , Callicarpa tectonifoliaWALL. NOM. NUD., Callicarpa villosissima RIDL. , Callicarpa tomentosa var. magna (SCHAUER) BAKH. , Callicarpa arborea var. villosa KING & GAMBLE): ĝi estas vaste trovebla de la hinda subkontinento trans la sudo de Ĉinujo kaj hindiĉino ĝis la tropika Azio.
• Callicarpa areolata URB.: Tiu ĉi endemito nur troviĝas en orienta Kubo.
• Callicarpa argentii BRAMLEY: Ĝi estis 2009 el Kalimantano unuafoje priskribita.
• Callicarpa bachmaensis SOEJIMA & TAGANE: Ĝi estis 2016 el Vjetnamujo unuafoje priskribita.
• Callicarpa badipilosa S.ATKINS: Ĝi estis unuafoje priskribita en 1997 el Brunejo.
• Callicarpa barbata RIDL.: Ĝi kreskas sur Borneo.
• Callicarpa basilanensis MERR.: Ĝi nur troviĝas sur Filippinoj , tie nur sur la insuloj Basilano kaj Mindanao.
• Callicarpa basitruncata MERR. EX MOLDENKE: Ĝi nur troveblas en Hajnano.
• ‘‘‘ Callicarpa baviensis MOLDENKE : Ĝi nur troveblas en Vjetnamujo.
• Callicarpa bicolor JUSS. (sin.: Callicarpa bicolor var. bermejosii MOLDENKE , Callicarpa bicolor var. subintegrifolia MOLDENKE): Tiu specio troveblas nur en la nordo de Sulaveso, sur Palaŭo kaj sur la Bismarkoj.
• Callicarpa bodinieri H.LÉV. : Ekzistas ekde 2011 tri varioj:
  • Callicarpa bodinieri |H.Lév. var. bodinieri (sin.: Callicarpa feddei H.LÉV. , Callicarpa giraldiana HESSE , Callicarpa glandulosa H.R.FLETCHER , Callicarpa seguinii H.Lév. , Callicarpa tonkinensis DOP, Callicarpa tsiangii MOLDENKE , Callicarpa giraldiana var. subcanescens |REHDER ): Ĝi estas disvastigita de la suda Ĉinujo ĝis Hindoĉinio.
  • Callicarpa bodinieri var. iteophylla |C.Y.WU : en 2011 el Junano.
  • Callicarpa bodinieri var. rosthornii |(DIELS) REHDER (Sin.: Callicarpa longifolia var. rosthornii |DIELS , Callicarpa giraldiana var. rosthornii |(DIELS) REHDER ): El Siĉuano.
• Callicarpa bodinieroides |R.H.MIAO: la specio estas el Guizhou.
• Callicarpa borneensis |MOLDENKE: Tiu specio estas de Borneo.
• Callicarpa bracteata |DOP: Tiu estas el Vjetnamio
• Callicarpa brevipes |(BENTH.) HANCE (Sin.: Callicarpa longifolia var. brevipes |BENTH. ): Ekzistas tu variojn.
  • Callicarpa brevipes |(BENTH.) HANCE var. brevipes (Sin.: Callicarpa breviceps |HANCE ): Ĝi estas disvastigita en sudorienta Ĉinujo ĝis Kamboĝo kaj Vjentamio.
  • Callicarpa brevipes var. obovata H.T.CHANG: Ĝi troviĝas en la ĉinaj provincoj Guangdong kaj Hajnano.
• Callicarpa brevipetiolata MUNIR MERR. (sin.: Callicarpa eriophylla RIDL.): Ĝi nur troviĝas sur Sumatro.
• Callicarpa brevistyla : Tiu ĉi endemito troviĝas nur en la norda parto de la aŭstralia Nordorientaj Teritorioj.
• Callicarpa bucheri MOLDENKE :Tiu ĉi endemito nur troviĝas en la orienta Kubo.
• Callicarpa candicans |(BURM. F.) HOCHR. : Ekzistas kvar varioj.:
  • Callicarpa candicans |(BURM. F.) HOCHR. var. candicans (sin.: Callicarpa adenanthera R.BR. , Callicarpa cana L. , Callicarpa heynei ROTH , Callicarpa macrocarpa RAEUSCH. NOM. NUD., Callicarpa rheedei KOSTEL. , Callicarpa sinensis STEUD. , Callicarpa sumatrana MIQ. , Callicarpa tomentosa LAM. NOM. ILLEG.): Ĝi disvastigis de la sudorienta Ĉinujo trans Hindoĉinio Borneo, Sumatro ĝis la norda Aŭstralio.
  • Callicarpa candicans var. integrifolia (H.J.LAM) FOSBERG : Tiu ĉi endemio troviĝas nur sur la Karolinoj.
  • Callicarpa candicans var. paucinervia |(MERR.) FOSBERG (Sin.: Callicarpa paucinervia MERR.): Ĝi troviĝas nur sur la Marianoj.
  • Callicarpa candicans var. ponapensis FOSBERG: Tiu ĉi endemio nur troviĝas nur sur la Karolinoj , tie sur la insulo Pohnpei.
• Callicarpa cathayana C.H.CHANG : Ĝi troviĝas nur en suda Ĉinujo.
• Callicarpa caudata MAXIM. (Sin.: Callicarpa lancifolia |MERR. NOM. ILLEG., Callicarpa merrillii MOLDENKE , Callicarpa stenophylla MERR.): Ĝi troviĝas en meza kaj sudorienta Malajzio ĝis la Salomonoj kaj Kvinslando.
• Callicarpa cinnamomea (HALLIER F.) GOVAERTS : Tiu ĉi endemio nur troviĝas en sudoriento de Sulaveso.
• Callicarpa collina DIELS : Ĝi troviĝas en la ĉinaj provincoj Guangdongo kaj la suda Ĝjangŝio.
• Callicarpa coriacea BRAMLEY : Ĝi estis unuafoje priskribita 2009 el Sabaho.
• Callicarpa crassinervis URB.: Tiu ĉi endemio troviĝas en la orienta Kubo.
• Callicarpa cubensis |URB. (Sin.: Callicarpa incana |(TURCZ.) MOLDENKE NOM. ILLEG., Callicarpa cubensis var. parviflora MOLDENKE ): Tiu ĉi endemito troviĝas en okcidenta Kubo.
• Callicarpa cuneifolia BRITTON & P.WILSON : Tiu ĉi endemio troviĝas en okcidenta Kubo.
• Callicarpa denticulata MERR.: Tiu endemito troviĝas sur Filipinoj nur sur la insulo Batano.
• Callicarpa dentosa |(H.T.CHANG) W.Z.FANG (sin.: Callicarpa brevipes var. dentosa |H.T.CHANG ): Tiu ĉi endemito troviĝas en la norda Guangdongo.
• Callicarpa dichotoma (LOUR.) K.KOCH (sin.: Callicarpa japonica var. dichotoma (LOUR.) BAKH. , Callicarpa japonica var. angustifolia SAV. , Callicarpa gracilis SIEBOLD & ZUCC. , Callicarpa jamamurasaki SIEBOLD EX MIQ. , Callicarpa purpurea Juss. ): Ĝi estas disvastigita de Ĉinujo, Vjetnamio kaj Koreujo aĝis la suda Japanujo.
• Callicarpa dolichophylla MERR. (Sin.: Callicarpa longifolia var. longissima HEMSL. , Callicarpa longissima |(HEMSL.) MERR. ): Ĝi troviĝas de la suda Ĉinujo, Hajnano, Tajvano, Vietnam ĝis Luzono.
• Callicarpa endertii |(MOLDENKE) BRAMLEY (sin.: Callicarpa kinabaluensis var. endertii |MOLDENKE): Tiu ĉi novkombinaĵo okazis 2009.Ĝi troviĝas nur en Kalimantano.
• Callicarpa erioclona SCHAUER (sin.: Callicarpa cana var. repanda WARB. , Callicarpa repanda |(WARB.) K.SCHUM. & WARB. , Callicarpa erioclona var. repanda (WARB.) H.J.LAM): Ĝi troviĝas de Vjetnamio ĝis Papuo.
• Callicarpa erythrosticta MERR. & CHUN: Ĝi troviĝas nur en Hajnano.
• Callicarpa fasciculiflora MERR. : Tiu ĉi endemito nur troviĝas en Filipinoj kaj tie nur en Bucas Grande.
• Callicarpa ferruginea SW. (Sin.: Callicarpa maestrensis |URB. ): Ĝi troviĝas nur en la orientra Kubo kaj Jamaiko.
• Callicarpa flavida ELMER (sin: Callicarpa epiphytica |ELMER): Ĝi troviĝas nur en Filipinoj, Mindanao kaj Dinagato .
• Callicarpa floccosa URB. : Tiu endemio nur troviĝas en la orienta Kubo.
• Callicarpa fulvaA.RICH. (Sin.: Callicarpa APICULATA URB. Callicarpa fulva var. glabrescens |MOLDENKE ): Tiu ĉi endemito troviĝas nur en orienta Kubo.
• Callicarpa fulvohirsuta MERR. : Tiu ĉi endemito troviĝas nur en Sabaho.
• Callicarpa furfuracea RIDL. : Ĝi troviĝas nur de la Istmo de Kra trans suda Tajlando ĝis la Malaja duoninsulo.
• Callicarpa gibaroana BARO & P.HERRERA: Ĝi troviĝas nur en Kubo.
• Ĉina Kalikarpo (Callicarpa giraldii HESSE EX REHDER , sin.: Callicarpa bodinieri var. giraldii |(HESSE EX REHDER) REHDER ): Ekzistas tri varioj.
  • Callicarpa giraldii var. chinyunensis (C.PEI & W.Z.FANG) S.L.CHEN (sin.: Callicarpa chinyunensis C.PEI & W.Z.FANG ): Ĝi troviĝas en Siĉuano.
  • Callicarpa giraldii HESSE EX REHDER var. giraldii (Sin.: Callicarpa mairei |H.LÉV.: Ĝi troviĝas en meza kaj suda Ĉinujo .
  • Callicarpa giraldii var. subcanescens REHDER (Sin.: Callicarpa lyi |H.LÉV. , Callicarpa bodinieri var. lyi (H.LÉV.) REHDER , Callicarpa giraldii var. lyi |(H.LÉV.) C.Y.WU , Callicarpa glabra |KOIDZ. , Callicarpa grisea HAND.-MAZZ. , Callicarpa inamoena C.Y.WU ): Ĝi troviĝis en suda Ĉinujo.
• Callicarpa glabrifolia S.ATKINS :Ĝi troviĝas sur Borneo.
• Callicarpa gracilipes REHDER: Ĝia hejmregiono estas la ĉinaj provincoj Siĉuano kaj Hubejo.
• Callicarpa grandiflora (HALLIER F.) GOVAERTS : Ĝi troviĝas sur Sumatro kaj Sulaveso.
• Callicarpa grisebachii URB. : Tiu ĉi endemito troviĝas nur en la orienta Kubo.
• Callicarpa hainanensis Z.H.MA & D.X.ZHANG : Ĝi estis priskripita 2012 unuafoje el Hajnano.
• Callicarpa havilandii (KING & GAMBLE) H.J.LAM (Sin.: Callicarpa kinabaluensis var. tonsa MOLDENKE):
• Callicarpa heterotricha Merr.: Ĝi troviĝis nur en Vjetnamio.
• Callicarpa hispida (MOLDENKE) BRAMLEY (sin.: Callicarpa havilandii var. hispida MOLDENKE ): Ĝi ricevis 2009 la rangon de specioj kaj nur troviĝas en Sabaho.
• Callicarpa hitchcockii MILLSP. : Ĝi troviĝas sur la Bahamoj kaj Kubo.
• Callicarpa homoeophylla (HALLIER F.) GOVAERTS (Sin.: Geunsia homoeophylla HALLIER F. ): Ĝia novkombinaĵo okazis 1999 sur Borneo kaj Sulaveso.
• Callicarpa hungtaii C.PEI & S.L.CHEN : Ĝi troviĝis nur en Guangdongo.
• Callicarpa hypoleucophylla T.P.LIN & J.L.WANG : Tiu ĉi endemio troviĝas nur en suda Tajvano.
• Callicarpa inaequalis TEIJSM. & BINN. EX BAKH.: Tiu ĉi endemio nur troviĝas sur Javo.
• Callicarpa integerrima CHAMP. EX BENTH. : Ekzistas ekde 1991 du varioj.
  • Callicarpa integerrima var. chinensis (C.PEI) S.L.CHEN (Sin.: Callicarpa formosana var. chinensis |C.PEI Callicarpa pedunculata var. chinensis (C.PEI) METCALF, Callicarpa peii C.H.CHANG : Ĝi troviĝas nur en la suda Ĉinujo.
  • Callicarpa integerrima CHAMP. EX BENTH. var. integerrima: Ĝi troviĝas en sudorienta Ĉinujo.
• Callicarpa involucrata MERR. : Ĝi troviĝas nur sur Borneo.
• Callicarpa japonica Thunb. : Ekzistas du varioj:
  • Callicarpa japonica THUNB. var. japonica (Sin.: Callicarpa caudatifolia KOIDZ. , Callicarpa mimurazakii HASSK. NOM. NUD., Callicarpa murasakii SIEBOLD NOM. NUD., Callicarpa taquetii H.LÉV. , Callicarpa longifolia var. subglabrata SCHAUER , Callicarpa japonica var. erythrocarpa |SIEBOLD , Callicarpa japonica var. leucocarpa SIEBOLD , Callicarpa japonica var. taquetii (H.LÉV.) NAKAI , Callicarpa japonica var. glabra NAKAI NOM. ILLEG.): Ĝi disvastiĝas de Ĉinujo kaj Tajvano ĝis la moderaj zonoj de orienta Azio.
  • Callicarpa japonica var. luxurians REHDER (sin.: Callicarpa antaoensis HAYATA , Callicarpa australis KOIDZ. , Callicarpa kotoensis HAYATA , Callicarpa japonica var. kotoensis |(HAYATA) MASAM. , Callicarpa japonica subsp. luxurians |(REHDER) MASAMURA & YANAGIH.):Ĝi estas disvastigita trans la suda Koreujo trans la meza respektive suda Japanujo ĝis Tajvano.
• Callicarpa kerrii LEERAT. & A.J.PATON: Ĝi estis unuafoje priskribita 2009 el Tajlando.
• Callicarpa kinabaluensis BAKH. & HEINE (sin.: Callicarpa kinabaluensis BAKH. EX MOLDENKE NOM. ILLEG., Callicarpa kinabaluensis var. gibotii Moldenke ): Ci tiu endemio troviĝas sur Borneo en Gunung Kinabalu.
• Callicarpa kochiana MAKINO : Ekzistas du variojn.
  • Callicarpa kochiana MAKINO var. kochiana (Sin.: Callicarpa longiloba MERR. , Callicarpa longituba MERR. , Callicarpa loureiroi HOOK. & ARN. , Callicarpa tomentosa WILLD. NOM. ILLEG.): Ĝi troviĝas en Vjetnamujo Tajvano sudorienta Ĉinujo kaj suda kaj meza Japonujo.
  • Callicarpa kochiana var. laxiflora (H.T.CHANG) W.Z.FANG (SIN.: Callicarpa loureiroi var. laxiflora H.T.CHANG): Ĝi nur kreskas en Hajnano.
• Callicarpa kwangtungensis CHUN : Ekzistas du varioj.
  • Callicarpa kwangtungensis var. kwangtungensis: Ĝi troviĝas nur en la suda Ĉinujo.
  • Callicarpa kwangtungensis var. trichocarpa L.Q.Li : Ĝi hejmiĝas nur en Fujiano
• Callicarpa laciniata H.J.LAM : Tiu ĉi endemito nur kreskas sur Timoro.
• Callicarpa lamii HOSOK. (Sin.: Callicarpa glabra H.J.LAM NOM. ILLEG.): Ĝi troviĝas sur la [[Marianoj]

'Callicarpa lancifolia MILLSP. : Tiu ĉi endomito hejmiĝas nur en ka orienta regiono de Kubo.

• Callicarpa leonis |MOLDENKE: Tiu ĉi endomito hejmiĝas en orienta Kuba.
• Callicarpa lingii MERR.: tiu specio kreskas en sudorienta Ĉinujo.
• Callicarpa loboapiculata METCALF: Ĝi kredkas en sudorienta Ĉinujo kaj Hajnano.
• Callicarpa longibracteata |C.H.CHANG : Tiu ĉi endomito nur troviĝas en Hongkongo:
• Callicarpa longifolia LAM. (sin.: Callicarpa albida BLUME , Callicarpa attenuata Wall. ex Walp. , Callicarpa attenuifolia, ELMER , Callicarpa blumei ZOLL. & MORITZI , Callicarpa qianyiyongii LI BING ZHANG , Callicarpa horsfieldii TURCZ. , Callicarpa japonica var. rhombifolia H.J.LAM , Callicarpa lanceolaria ROXB. ex Hornem. , Callicarpa minutiflora Y.Y.QIAN NOM. ILLEG., Callicarpa nigrescens MERR. , Callicarpa oblongifolia Hassk. , Callicarpa RHYNCHOPHYLLA MIQ. , Callicarpa roxburghiana SCHULT. & SCHULT. F. , Callicarpa tenuiflora LI BING ZHANG & YI F.DUAN NOM. ILLEG., Callicarpa longifolia var. lanceolaria (ROXB. ex Hornem.) C.B.CLARKE , Callicarpa longifolia var. floccosa SCHAUER , Callicarpa longifolia var. horsfieldii |(TURCZ.) MOLDENKE , Callicarpa longifolia var. glabrescens RIDL. , Callicarpa longifolia var. areolata |H.J.LAM ): Ĝi troviĝas de la tropika ĝis subtropoka Azio, de Sudazio kaj Novgvineo ĝis Kvinslando.
• Callicarpa longipes DUNN : Ekzistas du varioj:
  • Callicarpa longipes DUNN var. longipes (Sin.: Callicarpa longipes var. laui |MOLDENKE ): Ĝi troviĝas en la sudorienta Sie kommt im südöstlichen China vor.
  • Callicarpa longipes var. mixiensis (Z.X.Yua) S.L.Chen (sin.: Callicarpa mixiensis |Z.X.YUA ): Ĝi nur troviĝas en Jiangxi.
• Callicarpa longipetiolata MERR. (Sin.: Callicarpa tomentosa var. longipetiolata (MERR.) BAKH.
• Callicarpa longipetiolata var. glabrescens MOLDENKE ): Tiu endemio troviĝas sur Luzono.
• Callicarpa luteopunctata C.H.CHANG : Ĝi venis el la ĉina provinco Siĉuano.
• Callicarpa macrophylla VAHL (sin.: Callicarpa cana GAMBLE SENSU AUCT. Callicarpa dunniana H.LÉV. , Callicarpa incana |ROXB. , Callicarpa roxburghii WALL. nom. superfl., Callicarpa salviifolia GRIFF. NOM. NUD., Callicarpa tomentosa J.KOENIG EX VAHL NOM. ILLEG., Callicarpa macrophylla var. griffithii |C.B.CLARKE , Callicarpa macrophylla var. kouytchensis H.LÉV. ): Ĝi hejmiĝas en la tropikaj kaj subtropikaj regionoj de Filipinoj kaj Novgvineo ĝis Kvinslando.
• Callicarpa madagascariensis MOLDENKE : Ĝi kreskas en Madagaskaro.
• Callicarpa magnifolia MERR. : Tiu ĉi endemio troviĝas sur Luzono sur la monto Masingit
• Callicarpa maingayi KING & GAMBLE : Ĝi kreskas nature sur la tajlanda duoninsulo kaj en Malajzio.
• Callicarpa membranacea C.H.CHANG (sin.: Callicarpa japonica var. angustata REHDER ): Ĝi troviĝas en meza kaj suda Ĉinujo.
• Callicarpa mendumiae BRAMLEY : Ĝia unua priskribo okazis 2012 el Sulaveso.
• Callicarpa micrantha S.VIDAL (Sin.: Callicarpa elegans HAYEK , Callicarpa phanerophlebia |MERR.): Ĝi troviĝas en Filipinoj kaj sur la Karolinoj, tie sur la insuloj Palaŭo respektive Yap
• Callicarpa moana BORHIDI & O.MUÑIZ : Tiu ĉi endemito krekas en la orienta parto de Kubo.
• Callicarpa moldenkeana A.RAJENDRAN & P.DANIEL : Tiu ĉi endemio nur troviĝas en Asamo kaj Meghalajo
• Callicarpa mollis SIEBOLD & ZUCC. (sin.: Callicarpa chejuensis Y.H.CHUNG & H.KIM , Callicarpa farinosa SIEBOLD EX MIQ. , Callicarpa zollingeriana SCHAUER , Callicarpa mollis var. ramosissima Nakai ): Ĝi troviĝas en Sudkoreujo kaj en la meza kaj suda partoj de Japanujo.
• Callicarpa nipensis BRITTON & P.WILSON: Tiu ĉi endemio troviĝas nur en la orienta parto de Kubo
• Callicarpa nishimurae KOIDZ.: Tiu ĉi endemio troviĝas nur sur du insuloj Ogasavaraoj Ani-jima kaj Chichi-jima.
• Callicarpa nudiflora HOOK. & ARN. (sin.: Callicarpa acuminata ROXB. NOM. ILLEG., Callicarpa acuminata var. angustifolia METCALF , Callicarpa reevesii WALL. EX WALP. , Callicarpa macrophylla var. sinensis C.B.CLARKE: Ĝi troviĝasmulte de la hinda subkontinento trans Ĉinujo kaj Vjetnamujo al la Malaja duoninsulo.
• Callicarpa oblanceolata URB.: Tiu ĉi endemio troviĝas en la prienta Kubo.
• Callicarpa oligantha MERR.: Ĝi troviĝas nur en Guangdongo.
• Callicarpa oshimensis HAYATA : Ekzistas tri varioj.
  • Callicarpa oshimensis var. iriomotensis (MASAM.) HATUS. (sin.: Callicarpa iriomotensis ): Tiu ĉi endemio troviĝas nur en Nansei-shoto.
  • Callicarpa oshimensis var. okinawensis (NAKAI) HATUS. (sin.: Callicarpa okinawensis NAKAI ): Tiu ĉi endemio troviĝas nur en Nansei-shoto.
  • Callicarpa oshimensis HAYATA var. oshimensis: Tiu ĉi endemio troviĝas nur en Nansei-shoto.
• Callicarpa pachyclada QUISUMB. & MERR. : Ĝi troviĝas en Filipinoj, tie sur Luzono kaj Samaro.
• Callicarpa paloensis ELMER ( sin.: Callicarpa pentandra var. paloensis (ELMER) BAKH. ): Ĝi troviĝis en Filipinoj kaj tie nur sur Luzono kaj Lejteo.
• Callicarpa parvifolia HOOK. & ARN. :Ĝi troviĝas en la meksikia ŝtato Nayarit.
• Callicarpa pauciflora CHUN EX H.T.CHANG : Ĝi nur troviĝas en la ĉinaj provincoj Guangdongo kaj Ĝjangŝio
• Callicarpa pedunculata R.BR. (sin.: Callicarpa pedunculata var. typica H.J.Lam , Callicarpa aspera Hand.-Mazz. , Callicarpa bicolor ERN.-VILL. NOM. ILLEG., Callicarpa blancoi ROLFE , Callicarpa dentata ROTH , Callicarpa cuspidata ROXB. , Callicarpa formosana Rolfe , Callicarpa ningpoensis MATSUDA , Callicarpa taiwaniana SUZUKI , Callicarpa obtusifolia MERR. , Callicarpa ovata C.B.ROB. , Callicarpa tiliifolia TEIJSM. & BINN. EX C.B.CLARKE , Callicarpa viridis DOMIN , Callicarpa pedunculata var. longifolia (SUZUKI) C.H.CHANG , Callicarpa integerrima var. serrulata |H.L.LI , Callicarpa brevipes var. glabrescens MOLDENKE , Callicarpa formosana var. glabrata T.T.CHEN , Callicarpa formosana var. longifolia SUZUKI): Ĝi troviĝas de la tropika kaj subtropika Azio trans Filipinoj kaj Novgvineo ĝis orienta Aŭstralio.
• Callicarpa peichieniana H.MA & W.B.YU :Ĝi estis unuafoje priskribita en orienta Ĉinujo en la jaro 2011. />
• Callicarpa pentandra ROXB. (Sin.: Callicarpa acuminatissima TEIJSM. & BINN. , Callicarpa affinis ELMER , Callicarpa clemensiorum MOLDENKE , Callicarpa cumingiana |CHAUER , Callicarpa hexandra TEIJSM. & BINN. , Callicarpa longivillosa MERR. , Callicarpa serrulata (HALLIER F.) GOVAERTS , Callicarpa subternata (HALLIER F.) GOVAERTS , Callicarpa weberi MERR. , Callicarpa cumingiana var. dentata (BAKH.) MOLDENKE , Geunsia hexandra var. macrophylla Moldenke , Callicarpa pentandra var. cumingiana (SCHAUER) BAKH. ): Gi disvastiĝas de la Istmo de Krao kaj suda Tajlando ĝis Papua Azio
• Callicarpa petelotii DOP : Ĝi troviĝas en Vjetnamio.
• Callicarpa phuluangensis LEERAT. & A.J.PATON: Ĝi estis unuafoje priskribita en la jaro 2009 el Tajlando
• Callicarpa pilosissima MAXIM. (Sin.: Callicarpa pilosissima var. henryi YAMAM. ): Ĝi nur troviĝas en Tajvano.
• Callicarpa pingshanensis C.Y.WU EX W.Z.FANG : Ĝi nur troviĝas en Siĉuano.
• Callicarpa platyphylla MERR. : Ĝi troviĝas en Filipinoj kaj tie nur sur Luzono kaj la arkipelago de Polillo.
• Callicarpa plumosa QUISUMB. & MERR.: Tiu endemio nur troviĝas eb la norda parto de Luzon.
• Callicarpa prolifera C.Y.WU: Ekzistas ekde 1991 du varioj:
  • Callicarpa prolifera var. prolifera: Ĝi venas el la ĉinaj provincoj Junano kaj Gŭangŝjio.
  • Callicarpa prolifera var. rubroglandulosa S.L.CHEN: Tiu ĉi endemito troviĝas nur en Gŭangŝjio.
• Callicarpa pseudorubella C.H.CHANG : Ĝi troviĝas nur en Guangdongo.
• Callicarpa pseudoverticillata BRAMLEY : Ĝi unuafoje priskribiĝis en la jaro 2012 el Sulaveso.
• Callicarpa psilocalyx C.B.CLARKE : Ĝi kreskas nature de Asamo (Meghalajo) ĝis Hindoĉinio.
• Callicarpa pullei (H.J.LAM) GOVAERTS : Ĝi troviĝas en Nov-Gvineo
• Callicarpa quaternifolia (HALLIER F.) GOVAERTS : Ĝi troviĝas en Borneo kaj Sulaveso.
• Callicarpa ramiflora MERR. (Sin.: Callicarpa cauliflora |MERR.): Ĝi nur troviĝas sur Filipinoj.
• Callicarpa randaiensis HAYATA (Sin.: Callicarpa parvifolia |HAYATA NOM. ILLEG.): Ĝi troviĝas nur en Tajvano.
• Callicarpa remotiflora T.P.LIN & J.L.WANG: Tiu ĉi endemio troviĝas nur sur la duoninsulo Henĉuno en Tajvano.
• Callicarpa remotiserrulata HAYATA: Tiu ĉi endemio troviĝas nur sur la tajvano duoninsulo Hengĉuno.
• Callicarpa resinosa C.WRIGHT & MOLDENKE: Tiu ĉi endemio nur troviĝas en la orienta Kubo.
• Callicarpa reticulata SW. : Tiu endemio venas el Jamajko.
• Callicarpa revoluta MOLDENKE : Tiu ĉi endemio nur troviĝas en la orienta Kubo.
• Callicarpa ridleyi S.MOORE: Ĝi troviĝas nur sur la insulo Javo.
• Callicarpa roigii BRITTON (Sin.: Callicarpa melanocarpa C.WRIGHT EX MOLDENKE): Tiu endemio nur venas el la orienta parto de Kubo.
• Callicarpa rubella LINDL. (Sin.: Callicarpa lasiantha LEM., Callicarpa panduriformis H.LÉV., Callicarpa purpurea LEM. NOM. ILLEG., Callicarpa sessilifolia WALL. EX WALP., Callicarpa tenuiflora CHAMP. EX BENTH., Callicarpa rubella var. hemsleyana DIELS , Callicarpa rubella var. dielsii |(H.LÉV.) H.L.LI , Callicarpa rubella var. subglabra (C.PEI) H.T.CHANG ): Ĝi estas disvastigita de la orienta Himalajo trans suda Ĉinujo kaj Hindoĉino kaj Malajzio,
• Callicarpa rudis S.MOORE : Ĝi troviĝas sur Sumatro.
• Callicarpa ruptofoliata R.H.MIAO: Ĝi troviĝas en Guangdongo.
• Callicarpa saccata STEENIS: Ĝi troviĝas sur Borneo.
• Callicarpa salicifolia C.PEI & W.Z.FANG: Ĝi troviĝas en suda ĝis meza Ĉinujo.
• Callicarpa scandens |(MOLDENKE) GOVAERTS : Ĝi troviĝas nur en la nordo de Borneo.
• Callicarpa selleana |URB. & EKMAN : Tiu endemio troviĝas nur en la ‘‘Massif de la Selle‘‘ en Haitio.
• Callicarpa shaferi BRITTON & P.WILSON : Tiu endemio nur troviĝas en la okcidento de Kubo kaj la insulo Isla de la Juventud.
• Callicarpa shikokiana |MAKINO (Sin.: Callicarpa yakusimensis KOIDZ.): Ĝi troviĝas sur la japanaj insuloj suda Honŝuo, suda Ŝikokuo kaj Kjuŝuo.
• Callicarpa ×shirasawana| MAKINO Callicarpa japonica × Callicarpa mollis: Ĝi troviĝas en suda Koreujo kaj la japana insulo Honŝuo.
• Callicarpa simondii DOP : Ĝi troviĝas nur en Vjetnamujo.
• Callicarpa siongsaiensis METCALF : Tiu endemito troviĝas nur en orienta Fujano.
• Callicarpa sordida URB. : Tiu endemito nur troviĝas en la Doetakania respubliko.
• Callicarpa stapfii MOLDENKE : Ĝi troviĝas nur sur Sabah.
• Callicarpa subaequalis BRAMLEY : Ĝi estis unuafoje prisskribita 2009 el Kalimantan.
• Callicarpa subalbida ELMER (Sin.: Callicarpa erioclona var. subalbida (ELMER) BAKH. ): Ĝi nur troviĝas sur Luzon kaj Mindoro sur la Filipinoj.
• Callicarpa subglandulosa ELMER (sin.: Callicarpa megalantha MERR.): Gi troviĝas en Filipinoj nur sur la insulo Negros.
• Callicarpa subintegra MERR. (Sin.: Callicarpa subintegra var. parva MERR. , Callicarpa ramosii |(MOLDENKE) GOVAERTS ): Ĝi troviĝas sur la insulo Luzono.
• Callicarpa subpubescens HOOK. & ARN. (sin.: Callicarpa boninensis HAYATA : Ĝi nur troviĝis sur la Ogasavaraj insuloj kaj la insuloj de la japanaj Vulkanaj Insuloj .
• Callicarpa superposita MERR. : Ĝi nur troviĝas sur Borneo.
• Callicarpa surigaensis MERR. : Ĝi troviĝas en Filipinoj sur la insulo Samaro kaj Mindanao
• Callicarpa takakumensis HATUS. : Tiu ĉi endemito troviĝas nur sur monto Takakuma sur la japana insulo Kyushu.
• Callicarpa teneriflora BRAMLEY : Ĝi estis priskribita unuafoje en 2009 el Kalimantano.
• Callicarpa thozetii MUNIR : Ĝi troviĝas nur sur la aŭstralia ŝtato Kvinslando.
• Callicarpa tikusikensis MASAM. (sin.: Callicarpa acuminatissima T.S.LIU & C.C.TSENG NOM. ILLEG.: Ĝi nur troviĝas en norda Tajvano.
• Callicarpa tingwuensis C.H.CHANG : Ĝi nur troviĝas en Guangdongo.
• Callicarpa toaensisBORHIDI & O.MUÑIZ : Ĝi hejmiĝas en Kubo.
• Callicarpa tomentosa (L.) L. (Sin.: Callicarpa arborea MIQ. EX C.B.CLARKE , Cornutia corymbosa Lam. NOM. ILLEG., Callicarpa farinosa ROXB. EX C.B.CLARKE , Callicarpa lobata C.B.CLARKE , Callicarpa tomex POIR. NOM. ILLEG., Callicarpa villosa VAHL , Callicarpa wallichiana WALP. , Callicarpa tomentosa var. lanata (L.) BAKH.): Ĝi hejmiĝas de Srilanko kaj Hindujo trans la Himalajo al Hindoĉino kaj ĝis la Malaja duoninsulo.
• Callicarpa ×tosaensis MAKINO Callicarpa japonica × Callicarpa kochiana: Ĝi hejmiĝas en Japanujo.
• Callicarpa vansteenisii MOLDENKE: Ĝi hejmiĝas sur Sumatro.
• Callicarpa vestita |WALL. EX C.B.CLARKE (sin.: Callicarpa hookeri C.B.CLARKE , Callicarpa lanata |GAMBLE): Ĝi hejmiĝas de la meza kaj orienta Himalajo ĝis Bangladeŝo.
• Callicarpa woodii MERR.: Ĝi hejmiĝas en Borneo.
• Callicarpa wrightii BRITTON & P.WILSON : Tiu ĉi endemio hejmiĝas en orienta Kubo.
• Callicarpa yunnanensis W.Z.FANG: Ĝi troviĝas en suda Junano kaj en Vietnamio.

Literaturo

• R. M. Harley, S. Atkins, A. L. Budantsev, P. D. Cantino, B. J. Conn, R. Grayer, M. M. Harley, R. de Kok, T. Krestovskaja, R. Morales, A. J. Paton, O. Ryding, T. Upson: Labiatae. ab S. 167-275. In: Joachim W. Kadereit: Dicotyledons, Lamiales (except Acanthaceae, including Avicenniaceae). In: Klaus Kubitzki et al. (Hrsg.): The families and genera of vascular plants. Band VII: Flowering Plants - Springer Verlag, 2004, ISBN 978-3-540-40593-1.
• Shou-liang Chen, Michael G. Gilbert: Verbenaceae.: In: Wu Zheng-yi, Peter H. Raven (Hrsg.): Flora of China. Volume 17: Verbenaceae through Solanaceae. Science Press und Missouri Botanical Garden Press, Beijing und St. Louis 1994, ISBN 0-915279-24-X. Callicarpa, S. 4
• C. Leeratiwong, P. Chantaranothai, A. J. Paton: A synopsis of the genus Callicarpa L. (Lamiaceae) in Thailand. In: Thai Forest Bulletin (Botany), Volume 37, 2009, S. 36–58.
• G. L. Bramley: The genus Callicarpa (Lamiaceae) on Borneo. In: Botanical Journal of the Linnean Society, Volume 159, 2009, S. 416–455.
• G. L. C. Bramley: The genus Callicarpa (Lamiaceae) in the Philippines. In: Kew Bulletin, Volume 68, 2013, S. 369–418.

Referencoj

• Shou-liang Chen, Michael G. Gilbert: Verbenaceae.: In: Wu Zheng-yi, Peter H. Raven (Hrsg.): Flora of China. Volume 17: Verbenaceae through Solanaceae. Science Press und Missouri Botanical Garden Press, Beijing und St. Louis 1994, ISBN 0-915279-24-X. *Callicarpa, p. 4

Callicarpa es un género de pequeños árboles perteneciente a la familia Lamiaceae. Comprende 324 especies descritas y de estas, solo 170 aceptadas.^[2]​

Distribución

Son nativos del este y sudeste de Asia (donde se encuentran la mayoría de las especies), Australia, sudeste de Norteamérica y Centroamérica.

Descripción

Las especies de zonas templadas tienen las hojas caducas y la de climas tropicales son perennes. Las hojas son simples, opuestas con 5-25 cm de longitud. Las flores se encuentran en racimos axilares blancos o rosáceos. La fruta es una baya, de 2-2,5 mm color rosa a rojo-púrpura con lustre metálico, son muy visibles en racimos en las ramas peladas cuando caen las hojas. Las bayas duran el invierno o estación seca, siendo un alimento importante para la supervivencia de pájaros y otros animales. Las bayas son astringentes. Las especies Callicarpa son usadas como alimento por las larvas de algunas Lepidoptera incluyendo especies como Endoclita malabaricus y Endoclita undulifer. Algunas como C. boudinieri, americana o japónica son cultivadas como ornamentales en jardines y se ha seleccionado un cultivar de bayas blancas. La coloración otoñal de las hojas en las especies caducas suele tender hacia tonos amarillo rosados a sepia, a menudo llamativos aunque de escasa duración, las bayas sin embargo tienen un color metálico muy vistoso a finales del otoño (en el hemisferio N) y son la principal causa de que se plante en jardines ya que las flores son pequeñas y en sí poco ornamentales.

Callicarpa americana (American Beautyberry)
Hemingway, Carolina del Sur.

Callicarpa japónica.

Taxonomía

El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 111. 1753.^[3]​ La especie tipo es: Callicarpa americana

Especies seleccionadas

• Callicarpa ampla
• Callicarpa americana
• Callicarpa bodinieri
• Callicarpa cathayana (China)
• Callicarpa dichotoma (China, Japón)
• Callicarpa formosana (Taiwán)
• Callicarpa japonica (Japón)
• Callicarpa kwangtungensis (China)
• Callicarpa longifolia (China)
• Callicarpa macrophylla (India a Malasia)
• Callicarpa mollis (Japón, Corea)
• Callicarpa nudiflora (China)
• Callicarpa pedunculata (Australia)
• Callicarpa rubella (Asia)
• Callicarpa shikokiana (Japón)

Referencias

Callicarpa

Les Callicarpes^[1] forment le genre Callicarpa : ce sont des arbustes de la famille des Lamiacées originaires d'Amérique du Nord ou d'Asie : Chine, Corée, Japon. Les horticulteurs apprécient notamment leurs baies décoratives de couleur rose, violet, mauve, plus rarement blanches, qui sont à l'origine de leur nom vernaculaire d'arbustes ou arbres aux bonbons bien qu'elles ne soient pas comestibles par les humains, car très astringentes.

Étymologie

Le nom scientifique Callicarpa vient du grec kalli « beau » et karpos « fruit », en référence à la beauté des fruits de cette plante^[2].

Classification

Ce genre a été décrit pour la première fois en 1753 par le naturaliste suédois Carl von Linné. Il était traditionnellement classé dans la famille des Verbénacées dans la classification de Cronquist, mais les recherches phylogénétiques récentes ont conduit à le positionner dans la famille des Lamiacées.

Le genre comprend environ 150 espèces parmi lesquelles on peut citer :

• Callicarpa americana - Callicarpe d'Amérique : cette espèce est originaire du sud-est des États-Unis (de la Virginie au Texas). C'est un arbuste de 2 m de haut aux feuilles duveteuses au revers argenté. Il porte des petites fleurs mauves en juillet et de gros fruits (4 mm de diamètre) violets en octobre. Il est appelé beautyberry aux États-Unis.
• Callicarpa bodinieri : cette espèce originaire de Chine porte des petites fleurs roses en juillet, groupées en bouquets à l'aisselle des feuilles sur les rameaux de l'année.
• Callicarpa cathayana
• Callicarpa dichotoma
• Callicarpa japonica : cette espèce, originaire du Japon, est un arbuste ramassé, à floraison rose en août. Les feuilles sont colorées en automne, tout en portant des fruits violacés.
• Callicarpa kwangtungensis
• Callicarpa mollis : cette espèce originaire de Chine peut atteindre 3 m de haut. C'est un arbuste au feuilles oblongues, duveteuses au revers. Les fleurs roses et sont suivies de fruits lilas.
• Callicarpa rubella : cet arbuste donne des fruits roses et peut atteindre 3 m de haut.

• Callicarpa americana, fleurs

• Callicarpa americana, baies

• Callicarpa bodinieri, aspect général en automne

• Callicarpa bodinieri, baies

• Callicarpa cathayana, fleurs

• Callicarpa dichotoma, fruits

• Callicarpa japonica, fruits

• Callicarpa mollis, fruits

Liste d'espèces et hybrides

Callicarpa pedunculata

Callicarpa dichotoma albifructus

Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (14 janvier 2014)^[3] :

Notes et références

Callicarpa é un xénero de arbusto que pertence á familia das lamiáceas.^[1][2][3] Son plantas nativas de Asia (de onde proceden a meirande parte das especies), Australia, Madagascar, o sueste de Norteamérica e Suramérica.^{[4][5][6][7][8]}

Usos

A Callicarpa americana emprégase de xeito tradicional como repelente das picadelas de mosquitos.^[9]

Especies

Listaxe das especies aceptadas^[4]

Notas

Kalikarpa (lat. Callicarpa), rod uresnog grmlja i manjeg drveća iz porodice medićevki (Lamiaceae). Postoji preko 160 vrsta u tropskim krajevima Amerike i Azije, na Madagaskaru i Australiji^[1].

Najpoznatija je Callicarpa americana grm sa juga SAD–a, od Marylanda na jug do Bahama i Kube, i od Texasa do Floride, koje se često uzgaja po vrtovima kao ukrasni grm.

Izvori

Flores da Callicarpa bodinieri.

Callicarpa L. é um gênero botânico da família Verbenaceae, encontrados na Ásia, [Austrália]], América do Norte e América Central.

Sinonímia

• Geunsia Blume
• Porphyra Lour.
• Tomex L.

Espécies

Callicarpa acuminata
Callicarpa americana
Callicarpa bodinieri
Callicarpa cana
Callicarpa japonica
Callicarpa cathayana
Callicarpa dichotoma
Callicarpa erioclona
Callicarpa formosana
Callicarpa kwangtungensis
Callicarpa lanata
Callicarpa longifolia
Callicarpa macrophylla
Callicarpa maingayi
Callicarpa mollis
Callicarpa nudiflora
Callicarpa pedunculata
Callicarpa pentandra
Callicarpa reevesii
Callicarpa rubella
Callicarpa shikokiana
Callicarpa tomentosa

• «Lista completa»

Classificação do gênero

Callicarpa este un gen de plante magnoliofite ce cuprinde circa 145 de specii.

Acest articol din domeniul botanicii este un ciot. Puteți ajuta Wikipedia prin completarea lui.

Chi Tu hú, chi Nàng nàng hay chi Tử châu (danh pháp khoa học: Callicarpa) là một chi chứa các loài cây bụi và cây gỗ nhỏ trong họ Hoa môi (Lamiaceae)^[1], nhưng đôi khi cũng được gán vào họ Cỏ roi ngựa (Verbenaceae)^[2][3][4]; với số lượng loài được các nhà thực vật học khác nhau công nhận nằm trong khoảng 40-150 (APG công nhận 140 loài). Các loài này là bản địa ở miền đông và đông nam châu Á (nơi có sự sinh sống của phần lớn các loài), Australia, đông nam Bắc Mỹ và Trung Mỹ.

Phát triển

Các loài sinh sống tại khu vực ôn đới là cây có lá sớm rụng còn các loài nhiệt đới là cây thường xanh. Các lá đơn, mọc đối, dài 5–25 cm. Hoa mọc thành cụm, màu từ trắng tới ánh hồng. Quả là dạng quả mọng có đường kính 2–5 mm và có màu từ hồng tới tía đỏ với ánh kim rất đặc biệt, rất dễ thấy trong các cụm trên các cành trần trụi sau khi lá rụng. Các quả mọng này tồn tại tốt trong mùa đông hay mùa khô và là loại thức ăn quan trọng cho sự sinh tồn của nhiều loài chim và các động vật khác, mặc dù chúng sẽ không ăn các quả này cho tới khi các nguồn thức ăn khác cạn kiệt. Các quả mọng này có tính chất làm se rất mạnh nhưng vẫn được chế biến thành rượu vang và thạch quả. Các loài Callicarpa bị ấu trùng của một số loài cánh vẩy (Lepidoptera) như Endoclita malabaricus và Endoclita undulifer phá hại.

Các loài

Hoa của Callicarpa bodinieri.

Danh sách dưới đây liệt kê một số loài:

• Callicarpa acuminata: Tử châu lá nhọn.
• Callicarpa americana: Tử châu Mỹ
• Callicarpa anisophylla: Tử châu lá lạ
• Callicarpa arborea: Tu hú gỗ, tử châu gỗ, phà ha.
• Callicarpa bodinieri: Tu hú Bodinier, tử châu, chìa vôi.
• Callicarpa candicans: Nàng nàng, tử châu lông trắng, cây trứng ếch.
• Callicarpa japonica: Tử châu Nhật Bản
• Callicarpa cathayana: Tử châu hoa
• Callicarpa dichotoma: Tu hú lá nhỏ, cây thuốc kê, tử châu lá nhỏ.
• Callicarpa erioclona: Tu hú lông
• Callicarpa heterotricha: Tử châu lông dị hình
• Callicarpa formosana: Nàng nàng Đài Loan, tử châu Đài Loan.
• Callicarpa kochiana: Tu hú Koch, tử châu thùy dài.
• Callicarpa kwangtungensis: Tử châu Quảng Đông
• Callicarpa lanata
• Callicarpa longifolia: Tu hú lá dài, tử châu lá dài
• Callicarpa longissima: Tu hú lá nhọn, tu hú Hạ Long, tử châu lá nhọn.
• Callicarpa macrophylla: Tu hú lá to
• Callicarpa maingayi
• Callicarpa mollis
• Callicarpa nudiflora: Tu hú hoa trần, tử châu hoa trần.
• Callicarpa pauciflora: Tử châu hoa nhỏ
• Callicarpa pedunculata
• Callicarpa pentandra
• Callicarpa reevesii
• Callicarpa rubella: Tu hú quả tím, tu hú hồng
• Callicarpa shikokiana
• Callicarpa tomentosa
• Callicarpa salicifolia: Thủy kim hoa
• Callicarpa siongsaiensis: Tử châu Thượng Sư
• Callicarpa tingwuensis: Tử châu Đỉnh Hồ
• Callicarpa yunnanensis: Tử châu Vân Nam

Tử châu Mỹ (Callicarpa americana) là loài bản địa ở miền đông nam Hoa Kỳ. Nó thông thường cao 1–2 m. Thạch quả có thể chế biến từ các quả mọng đã chín.

Tu hú Bodinier hay tử châu hoặc chìa vôi (Callicarpa bodinieri) là loài bản địa ở miền trung-tây Trung Quốc (Tứ Xuyên, Hồ Bắc, Thiểm Tây) chịu lạnh tốt hơn so với C. americana và là loài được trồng phổ biến nhất ở tây bắc châu Âu. Nó có thể cao tới 3 m.

Tử châu Nhật Bản (Callicarpa japonica), loài bản địa Nhật Bản, cũng được gieo trồng trong các khu vườn. Trong tiếng Nhật nó được gọi là ムラサキシキブ (Murasakishikibu) để vinh danh Murasaki Shikibu.

Thành phần hóa học

Bốn hợp chất dường như gây ra tác dụng làm se đã được cô lập. Đó là borneol^[5], callicarpenal, intermedeol và spathulenol. Phát hiện và sử dụng callicarpenal của ARS trực thuộc USDA đã được cấp bằng sáng chế trong vai trò tác nhân xua đuổi muỗi^[6]

Chú thích

Tham khảo

• Scientists Confirm Folk Remedy Repels Mosquitoes Đại học Mississippi (ScienceDaily) ngày 3 tháng 7 năm 2006
• Callicarpa americana: List of Chemicals (Dr. Duke's Databases)
• Thông tin về Callicarpa
• Beautyberry at Eat the Weeds

• Aganon Raf. (1838)
• Amictonis Raf. (1838)
• Burchardia Duhamel (1755)
• Geunsia Blume (1823)
• Illa Adans. (1763)
• Johnsonia Mill. (1754), nom. rej.
• Porphyra Lour. (1790)
• Rodschiedia Dennst. (1818)
• Sphondylococcum Schauer (1847)
• Spondylococcos Mitch. (1769)
• Tomex L. (1753)

紫珠属（学名：Callicarpa）是唇形科中的一个属，其中的植物主要是灌木和小型的树。根据不同的生物学家的定义它有40到150个种。大多数这些种生长在亚洲东部和东南部，其它生长在澳大利亚、北美洲的东南部和中美洲。

形態

Callicarpa bodinieri

紫珠属中生长在温带的种是落叶植物，生长在热带的种是常绿植物。叶简单，生长在茎的两侧，5至25厘米长。花成簇，白色至粉色。果实是浆果，直径2至5毫米，粉色至红紫色，带有一种非常不寻常的金属光泽。叶子落掉后它们在光秃秃的树干上成簇非常明显。浆果可以一直维持到冬天或者旱季，是鸟和其它动物的重要食物。不过动物只有在找不到其它事物时才会吃紫珠属的果实。紫珠属的果实味道非常不好，不适宜人吃。一些鱗翅目动物的幼虫吃紫珠属的果实。

应用

美洲紫珠是一种自然的驱虫剂。其中有四种物质被发现有驱虫效应，包括冰片^[1]。它也对传播黄热病、疟疾的蚊子和传播莱姆病的蜱有驱虫效应。美国农业部农业科研局把这个效应申报了专利^[2]。

参考资料

外部链接

• （简体中文）中国数字植物标本馆中的相关内容：紫珠属
• 植物通^{[永久失效連結]}