Hucho taimen és una espècie de peix de la família dels salmònids i de l'ordre dels salmoniformes.
Té lloc durant el mes de maig.[6]
Viu a zones d'aigües dolces temperades.[5]
Es troba des de les conques fluvials de la Mar Càspia i àrtiques fins al riu Amur.[5][7][8]
Pot arribar a viure 16 anys.[9]
Es troba amenaçat d'extinció a causa de la sobrepesca, la destrucció del seu hàbitat i la contaminació.[10]
Tajmen sibiřský, též hlavatka sibiřská nebo pouze tajmen (Hucho taimen), je největší lososovitá ryba světa, dorůstající délky až 200 cm a hmotnosti přes 80 kg. Vyskytuje se v řekách Mongolska a Sibiře, např. v Selenze, Ononu, Angaře a Leně.
Vzhledem i způsobem života se tajmen podobá blízce příbuzné hlavatce obecné, je však tmavší a má větší hlavu. Zbarvení je červenohnědé až šedé, s kovovým leskem a zdobené četnými skvrnami, ploutve mají načervenalou barvu. Je to dravec, živící se menšími rybami, ale také vodními ptáky, savci a obojživelníky. Tajmen je stálá, výrazně teritoriální ryba, hájící si svůj revír. Tře se na jaře, v dubnu až červnu, na štěrkovém dně. Ryby před třením vytloukají do dna miskovité prohlubně, kam uloží oplodněné jikry a překryjí je štěrkem.
Pro svou velikost a sílu je tajmen vyhledávanou trofejní rybou. Sportovní rybáři ho chytají většinou přívlačí na umělé nástrahy (třpytky, woblery) nebo mrtvé rybky. Hlavní sezóna lovu připadá na podzim. Vzrůstové možnosti tajmena jsou mimořádné, běžně dorůstá délky přes 120 cm a hmotnosti 40 kg, výjimečně i přes 200 cm a 80 kg. Největší tajmen, chycený roku 1943, vážil 105 kg a měřil 210 cm.
Tajmen sibiřský, též hlavatka sibiřská nebo pouze tajmen (Hucho taimen), je největší lososovitá ryba světa, dorůstající délky až 200 cm a hmotnosti přes 80 kg. Vyskytuje se v řekách Mongolska a Sibiře, např. v Selenze, Ononu, Angaře a Leně.
Der Taimen (Hucho taimen) ist ein Knochenfisch aus der Familie der Lachsfische. Sein Name kommt aus dem Finnischen taimen, und bedeutet Forelle.
Der Körper des langgestreckten Fisches erreicht eine Länge von einem Meter und mehr und hat ein Gewicht von 30 bis 60, in den sibirischen Flüssen bis über 80 Kilogramm. Ein 1988 im Kotui gefangenes Exemplar hatte die Rekordlänge von 2,10 Metern und wog 105 Kilogramm[1].
Der Taimen ähnelt dem Huchen, der Kopf ist aber stärker hechtartig abgeflacht und anders als beim Huchen mit kleinen schwarzen Flecken gezeichnet. Er hat 26 bis 30 Schuppenreihen über der Seitenlinie, der Huchen nur 22 bis 26. Jungtiere haben dunkle Querbinden. Während der Laichzeit werden alte Tiere stark kupferrot.
Er ist ein Fisch der sibirischen Stromsysteme von der Wolga über Ural, Ob, Jenissei, Selenga, Lena bis zum Amur. Er lebt stationär im Süßwasser (kein anadromer Wanderfisch) und bevorzugt starke und stärkste Strömung. In Seen wird er nur vereinzelt gefunden. Zur Laichzeit im Mai wandert er in die Oberläufe und selbst in flache Bäche. Die Laichplätze befinden sich auf Geröll und grobem Kies.
Seine Nahrung besteht vorwiegend aus Karpfenfischen und Coregonen. Große Exemplare können auch kleine Säugetiere und Vögel erbeuten. Einer intensiven Nahrungsaufnahme im Frühling und Herbst folgen Hungerperioden im Sommer und Winter. Der Taimen wird mit Wurfnetzen und verschiedenen Angelmethoden gefangen, besonders beliebt ist das Fliegenfischen.
Der Taimen (Hucho taimen) ist ein Knochenfisch aus der Familie der Lachsfische. Sein Name kommt aus dem Finnischen taimen, und bedeutet Forelle.
Кызылбалык, шулай ук кызылча (рус. Обыкнове́нный тайме́нь)[3], (лат. Hucho taimen) — сөләйман балыксыманнар отрядына керүче ерткыч балык. Ерак Көнчыгыш һәм Себер елгаларында таралган.
Аның озынлыгы 1 м, авырлыгы 30-60 кг. Яшәвенең 5-7 нче елында җенси җитлегә. Май — июньдә су температурасы 8-10 °C булганда уылдык чәчә. Үрчемлелеге 14,3 мең бөртек уылдык. 10 ел яшиләр.
Рәсәйнең Кызыл китабына кертелгән.
Кызылбалык, шулай ук кызылча (рус. Обыкнове́нный тайме́нь), (лат. Hucho taimen) — сөләйман балыксыманнар отрядына керүче ерткыч балык. Ерак Көнчыгыш һәм Себер елгаларында таралган.
Аның озынлыгы 1 м, авырлыгы 30-60 кг. Яшәвенең 5-7 нче елында җенси җитлегә. Май — июньдә су температурасы 8-10 °C булганда уылдык чәчә. Үрчемлелеге 14,3 мең бөртек уылдык. 10 ел яшиләр.
Рәсәйнең Кызыл китабына кертелгән.
Тул (Hucho taimen) нь Хулд овгийн загас юм. Энэ загас нь урсгал усанд амьдрах ба манай орны Сэлэнгэ, Орхон, Эг, Үүрийн гол зэрэг гол мөрөнд элбэг тохиолдох ба загасчлах сонирхол бүхий жуулчдын анхаарлыг ихэд татдаг. Гадаад байдал Тул загасны өнгө нь газарзүйн бүсээс хамааран ялгаатай байх боловч голдуу оливын ногоон өнгөтэй ба толгойноос нуруу, сүүл хүртэл улаан бордуу өнгө хосолсон байна. Яргайн овгийн загас дотор хамгийн том нь юм. Биеийн урт нь голчилон 1,5-2 метр урт байх ба биеийн жин нь 60-80 кг хүрдэг. Өдгөө бүртгэгдсэн рекорд нь 210 см урт, 105 кг жинтэй болно. Тул загас 40 хүртэл насалдаг. Бэлгийн бойжилт нь 5-7 настайдаа гүйцэх ба энэ үе дээ 55-60 см урттай, 1,5 - 3 кг жинтэй байдаг. Нэг удаа түрслэхдээ 10-34 мянган ширхэг түрс гаргадаг. Түрс нь 30-45 хоногийн дараа хагарч жаараахай болдог ба яргайн овогийн загаснуудаас хамгийн эрт хагарч жараахай болдог. Түрс нь улбар шар, ягаавтар өнгийн 4-7 мм ийн диаметртэй байдаг. Зэвэг загаснаас ялгагдах хамгийн гол онцлог нь зэвэг загасыг бодвол харьцангуй том амтай ба ам нь нүдний ар хэсгээс илүү гарсан байхад зэвэг загасны ам нүд хүртэл урт байдаггүй. Насанд хүрсэн тул нь бусад загасаар хооллох ба мөн оготно,зурам, жирэх, хэрэм зэрэг мэрэгч амьтад болон зарим шувуу болон тэднийдэгдээхэйгээр (нугас, ангир г.м.) хооллодог ажээ.
Ҡыҙылса, Ҡыҙылбалыҡ (лат. Hucho taimen, рус. Обыкнове́нный тайме́нь[1]) — ҡараһыу тәңкәле, ҡыҙғылт ҡанатлы йыртҡыс балыҡ[2]; һөмбаш балыҡтар ғаиләһенә ҡарай. Шулай уҡ, урыны менән ҡыҙыл суртан, шүкә һәм крәсүлә тигән атама менән дә йөрөй. «Ҡыҙыл китап»ҡа кергән.
Ҡиммәтле һөмбаш балыҡтарға ҡарай. Ҡыҙыл төҫтәге балыҡ. Тәне оҙонсай, итләс. Ҙур ауыҙында осло үткер тештәре эс яҡҡа бөгөлөп тора.
Һөмбаштар балыҡтар араһында иң эреһе. Оҙонлоғо 1,5—2 м-ға, ауырлығы 60—80 кг-ға етә.
Суртандыҡына оҡшап, туҡмаҡ башлы. Шуға «ҡыҙыл суртан», «шүкә» тигән исеме лә бар. Арғаяш яҡтарында, Уралда, ҡыҙыл балыҡты крәсүлә тиҙәр.
Ваҡ тәңкәле. Ҡабырға яҡтарында тәңкәләре сағыу көмөш төҫөндә йәки һорораҡ була. Арҡаһындағылары ҡара-һоро булып, ҡорһаҡ яғындағылыр тоноҡ аҡ төҫтә.
Башы, ҡабырғалары, йөҙгөстәре таптар менән ҡапланған. Ҡойроҡ йөҙгөсө ҡыҙыл йәки ҡыҙыл ҡара.
Арҡа, күкрәк һәм ҡорһаҡ йөҙгөстәре ҡара-һоро. Үрсеү осоронда ут ҡыҙыл төҫкә инеп балҡып тора.
Уралда ҡыҙыл балыҡтар Ҡариҙел, Ағиҙел, Нөгөш, Еҙем баштарында һәм уларҙың ҡушылдыҡтарының ҡайһы берҙәрендә ҡалған.
Башҡортостан киңлектәренән, Ырымбур яҡтарынан Пермь яҡтарына хәтле таралған.
Яйыҡ йылғаһы тармаҡтарында осрай, ләкин унда ла шаҡтай һирәк. Заманында крәсүлә Кесе Эйектә күренгеләгән.
Миәс йылғаһында (Силәбе өйәҙендә) үтә һирәк булмаған. Бик ҙур балыҡтар шулай уҡ Пермь, Өфө губерналарының ҡайһы бер завод быуаларында осраған.
Ҡыҙыл суртан хатта һирәкләп Волгала (Камар эргәһендә лә) осраштырғылаған. Ул башлыса Себер яҡтарында йәшәүсе балыҡтың иң көнбайыштағы сиген билдәләгән.
Арғаяш яҡтарында, Уралда, ҡыҙыл балыҡты крәсүлә тиҙәр.
Ихтиолог ғалимдар белдереүенсә, ҡасандыр ҡыҙыл балыҡ Ҡара диңгеҙ бассейнынан Себер аша Тымыҡ океан бассейнына тиклем таралған булған. Хәҙер көнбайыштараҡ һыуҙарҙа ул бөткән.
XIX быуат аҙаҡтарында уҡ Кама менән Ҡариҙелдә ҡыҙыл балыҡ һирәк- һаяҡ осраштыра. Ә инде үткән йөҙҙөң 60-сы йылдарында Ағиҙелдә был балыҡ ҡаҙағы бер тәңкәнән һатылған, йәғни мул ауланған.
Беҙҙең көндәрҙә ҡыҙыл балыҡ Иҙел башында әле лә һаҡланып ҡалған. Һирәкләп кенә булһа ла, Ағиҙелдә 8—12 килограмға хәтле тартҡан ҡыҙыл балыҡтар осрай. Әммә бында ла балыҡтың һаны кәмегәндән-кәмей бара.
Һуғыштан элек Бөрйән яҡтарындағы Һеүәнәккә, Көньяҡ Уралдың саф һыулы бәләкәй йылғаларҙың береһенә ыуылдырыҡ сәсергә тип Ағиҙелдән ҡыҙыл балыҡтар күп үрләгән булған. Хәҙер инде Көньяҡ Уралда ҡыҙыл балыҡ тик Ағиҙелдә һәм уның инештәрендә күренгеләй.
Сөсө һыулы ятҡылыҡтарҙы төйәк итә. Шәп аҡҡан, таҙа, һалҡын һыулы йылғаларҙа йәшәй. Иң ағын урындарҙы һайлай.
Башҡортостанда Ҡариҙел, Ағиҙел, Еҙем йылғаларында осрай. Сөсө һыулы күлдәрҙә лә осраштырғылай.
Йәй осоронда бәләкәйерәк йылғаларға өҫтөнлөк бирә. Кышын ҙур йылғаларға, күлдәргә күсә. Яратҡан урындары шаршыларға, тупһалы ерҙәрҙән алыҫ булмаған ятыуҙар, соҡорҙар, сөңгөлдәр.
Йәш балыҡтар өйөрҙәргә туплана. Олораҡтары, эрерәк балыҡтар яңғыҙ һунар итеүҙе үҙ итә.
Ҡыҙыл балыҡ көслө, сос һәм етеҙ йыртҡыс. Ташбашҡа, сабаҡҡа, маймаға, бәрҙегә һәм башҡа ваҡ балыҡтарға һунар итә.
Һыуҙағы ғына түгел, ярҙағы хәрәкәт итеүсе обьекттарҙы ла һәйбәт күрә. Табыштары араһында һыуҙа йөҙөүсе ваҡ йән эйәләре, ҡоштар, ҡоро ер хайуандары ла бар.
Ҡыҙыл балыҡтың иң әүҙем мәле ыуылдырыҡ сәскәндән һуң башлана һәм яҙ мәленә, йәй башына тура килә. Йәйге эҫе мәлдәрҙә балыҡ һүлпәнәйә. Яңынан әүҙемләшеүе август аҙағына башлана.
Енси етлегеү, үрсей башлау мәле 5-7 йәштәренә тура килә. Ҡыҙыл балыҡ ыуылдырыҡ сәсеү өсөн шәп ағымлы йылғалар үренә йөҙәр километрға күтәрелә.
Ыуылдырығын һай урындарҙа, ҡомдарҙан оя өйөп, һала. Ояларының тәрәнлеге яртышар метрға етә яҙа. Үрсем һаны 10—34 мең тирәһендә тирбәлә
Ыуылдырыҡтарын сәсеү менән йәшәгән урындарына кире йүнәләләр.
Яралғы осоро һыу температураһына бәйле һәм 28-38 тәүлек тирәһенә һуҙыла.
Ҡыҙылса, Ҡыҙылбалыҡ (лат. Hucho taimen, рус. Обыкнове́нный тайме́нь) — ҡараһыу тәңкәле, ҡыҙғылт ҡанатлы йыртҡыс балыҡ; һөмбаш балыҡтар ғаиләһенә ҡарай. Шулай уҡ, урыны менән ҡыҙыл суртан, шүкә һәм крәсүлә тигән атама менән дә йөрөй. «Ҡыҙыл китап»ҡа кергән.
உக்கோ டெய்மன் (Hucho taime, Siberian taimen அல்லது Siberian salmon) என்பது உலகின் நன்னீர் மீன்களில் பெரியது. இரண்டு மீட்டருக்கும் மேல் வளரக் கூடியது. பெரும்பான்மையான மீன்களின் நீளமானது, 70 முதல் 120 செ. மீ. ஆகும். இதன் எடையானது, 15-30 கி. கி. கொண்டதாகக் காணப்படுகிறது.[1] மங்கோலியாவில் அதிகம் இருக்கிறது. ஏனெனில், அவர்கள் மதக்காரணங்களுக்காக மீன்கறியை அதிகம் உண்பதில்லை என்பதால் பெரிய மீன்கள் அங்கு அழியாமல் இருக்கிறது. டைய்மன் என்றே அதிகம் அழைக்கப்படுகிறது. 1943 ஆம் ஆண்டு இரசியாவில் 105 கிலோ கிராம் எடையும், 210 செ. மீ. நீளமும் உள்ள கண்டறியப்பட்ட இவ்வகை மீனே, இம்மீனினங்களில் பெரியது ஆகும்.[2] இந்த மீனினத்தின் வாழ்நாள் ஏறத்தாழ 55 வருடங்கள் ஆகும். இது மற்ற மீன் இனங்களை, உண்டு வாழும்(piscivores) இயல்புடையது.
உக்கோ டெய்மன் (Hucho taime, Siberian taimen அல்லது Siberian salmon) என்பது உலகின் நன்னீர் மீன்களில் பெரியது. இரண்டு மீட்டருக்கும் மேல் வளரக் கூடியது. பெரும்பான்மையான மீன்களின் நீளமானது, 70 முதல் 120 செ. மீ. ஆகும். இதன் எடையானது, 15-30 கி. கி. கொண்டதாகக் காணப்படுகிறது. மங்கோலியாவில் அதிகம் இருக்கிறது. ஏனெனில், அவர்கள் மதக்காரணங்களுக்காக மீன்கறியை அதிகம் உண்பதில்லை என்பதால் பெரிய மீன்கள் அங்கு அழியாமல் இருக்கிறது. டைய்மன் என்றே அதிகம் அழைக்கப்படுகிறது. 1943 ஆம் ஆண்டு இரசியாவில் 105 கிலோ கிராம் எடையும், 210 செ. மீ. நீளமும் உள்ள கண்டறியப்பட்ட இவ்வகை மீனே, இம்மீனினங்களில் பெரியது ஆகும். இந்த மீனினத்தின் வாழ்நாள் ஏறத்தாழ 55 வருடங்கள் ஆகும். இது மற்ற மீன் இனங்களை, உண்டு வாழும்(piscivores) இயல்புடையது.
Siberian taimen (Hucho taimen), also known as the common taimen (Russian: Обыкнове́нный тайме́нь, romanized: Obyknovénnyĭ taĭménʹ), Siberian giant trout or Siberian salmon, is a species of salmon-like ray-finned fish from the genus Hucho in the family Salmonidae. These fish are found in rivers in Siberia and adjacent regions, and are harvested throughout the year.
The taimen is distributed from the Volga and Pechora River basins in the west to the Yana and Amur River basins in the east, spanning portions of Russia, Kazakhstan, Mongolia, and China. On a larger scale, this includes parts of the Caspian, Arctic, and Pacific drainages in Eurasia. In Mongolia, the taimen is found in both the Arctic and Pacific drainages, specifically the Yenisei/Selenga, the Lena, and the Amur River Basins. The taimen lives in flowing water and is only occasionally found in lakes, usually near the mouth of a tributary. The taimen is not anadromous, but does show increased movement rates during the spawning season. The average home range size of taimen in the Eg-Üur rivers of Mongolia is 23 kilometres (14 mi), but some tagged individuals show home ranges up to 93 kilometres (58 mi).[2] Some authors consider the taimen to be a subspecies of the huchen, i.e. Hucho hucho taimen.
Coloration varies geographically, but is generally olive green on the head blending to reddish brown in the tail. Adipose, anal, and caudal fins are often dark red. The belly ranges from nearly white to dark gray. The taimen appears to be the largest salmonid in the world, being heavier at average and maximum sizes than the largest North American salmonid, the chinook salmon.[3][4][5] Most mature fish caught weigh from 15 to 30 kg (33 to 66 lb).[6] The average length is from 70 to 120 cm (28 to 47 in). The maximum length is about 150 to 180 cm (59 to 71 in). The maximum size is not assured, but supposedly a fish caught in the Kotui River in Russia in 1943 with a length of 210 cm (83 in) and a weight of 105 kg (231 lb) is the largest size recorded.[7] The IGFA world record is 45.80 kg (101.0 lb) with a length of 150.00 cm (59.06 in).[8] It can reach at least 55 years of age.
Adult taimen are mainly piscivores, though they frequently eat terrestrial prey such as rodents and birds.
The taimen is becoming a more well-known game fish, particularly for fly fishers. Catch-and-release with barbless hooks is practiced in many areas to conserve dwindling populations of this species. Organizations such as the Taimen Conservation Fund are working to conserve the remaining populations. While the taimen is sometimes (often illegally) harvested commercially, its low price and slow growth and reproduction make it more valuable as a game fish.
Siberian taimen (Hucho taimen), also known as the common taimen (Russian: Обыкнове́нный тайме́нь, romanized: Obyknovénnyĭ taĭménʹ), Siberian giant trout or Siberian salmon, is a species of salmon-like ray-finned fish from the genus Hucho in the family Salmonidae. These fish are found in rivers in Siberia and adjacent regions, and are harvested throughout the year.
El Taimen (Hucho taimen) es una especie de pez de la familia Salmonidae en el orden de los Salmoniformes.
Los machos pueden alcanzar 200 cm de longitud total y 100 kg de peso.[2][3]
Tiene lugar durante el mes de mayo.[4]
Es un depredador ápice que se alimenta principalmente de peces como carpas; lucios; anguilas y otros salmones, aunque también come aves acuáticas, roedores y perros que cruzan los ríos donde habitan.
Vive en zonas de aguas dulces templadas.
Se encuentra desde las cuencas fluviales del mar Caspio y árticas hasta el río Amur.
Puede llegar a vivir 16 años.
Se encuentra amenazado de extinción debido a la sobrepesca, la destrucción de su hábitat y la contaminación.
Zeb Hogan, el protagonista de una serie llamada Peces monstruosos, biólogo y pescador fue a Mongolia para pescar con mosca y capturar a esta especie, medirla, pesarla, etiquetarla y devolverlo al agua como lo hace un verdadero pescador pesca y suelta, el subtítulo original es La terrible trucha de Mongolia en otros países el subtítulo se dice como: La trucha gigante, Taimen y El monstruo del lago frío de Mongolia.
El Taimen (Hucho taimen) es una especie de pez de la familia Salmonidae en el orden de los Salmoniformes.
Hucho taimen Hucho generoko animalia da. Arrainen barruko Salmonidae familian sailkatzen da.
Hucho taimen Hucho generoko animalia da. Arrainen barruko Salmonidae familian sailkatzen da.
Siperianjokilohi (Hucho taimen) on suurin lohien heimon (Salmonidae) kaloista. Useimmissa kielissä, mm. venäjässä, ruotsissa, saksassa, ranskassa ja englannissa se tunnetaan nimellä taimen, mutta sillä ei ole mitään tekemistä suomessa taimeneksi kutsutun lajin (Salmo trutta) kanssa. Siperianjokilohi voi kasvaa yli 1,5-metriseksi ja satakiloiseksi.
Siperianjokilohi on Euraasian itäosien sisävesien kala, jonka levinneisyys ulottuu Euroopan-puoleisen Venäjän itäosista Tyynenmeren rannikolle. Se elää Jäämereen laskevissa vesistöissä Petšorasta Janajoelle sekä Volgassa ja muissa Kaspianmeren joissa. Itä-Aasiassa se elää myös Tyyneenmereen laskevissa joissa, erityisesti Amurissa ja Ussurissa, myös Mongolian ja Kiinan alueella.
Keski-Euroopassa siperianjokilohen korvaa lähisukuinen tonavanjokilohi (Hucho hucho), ja jotkut pitävät sitä tämän alalajina (Hucho hucho taimen).
Siperianjokilohi elää etenkin suurissa, vahvasti virtaavissa joissa, mutta myös kylmissä järvissä. Se tekee jokseenkin lyhyitä kutuvaelluksia, muttei koskaan laskeudu mereen. Kutu tapahtuu pienissä matalissa sivujoissa toukokuulla.
Siperianjokilohi on kalaa syövä petokala, mutta voi saalistaa myös nisäkkäitä ja lintuja. Se on urheilu- ja salakalastuksen haluttu kohde, muttei taloudelliseti kovin tärkeä ruokakala. Sen ympärille pyritään kehittämään pyydä- ja päästä –kalastukseen perustuvaa ekoturismia.
Siperianjokilohi (Hucho taimen) on suurin lohien heimon (Salmonidae) kaloista. Useimmissa kielissä, mm. venäjässä, ruotsissa, saksassa, ranskassa ja englannissa se tunnetaan nimellä taimen, mutta sillä ei ole mitään tekemistä suomessa taimeneksi kutsutun lajin (Salmo trutta) kanssa. Siperianjokilohi voi kasvaa yli 1,5-metriseksi ja satakiloiseksi.
Taïmen, Saumon de Sibérie
Le taïmen (Hucho taimen), également connu sous le nom de taïmen de Sibérie et de saumon de Sibérie, est une espèce de poissons de la famille des Salmonidae, dans l'ordre des Salmoniformes.
Le taïmen est distribué depuis le bassin de la Volga et de la Petchora à l'ouest jusqu'à celui de la Iana au nord et celui de l'Amour au sud. Son habitat comprend donc des parties des bassins versants de la Caspienne et de l'Océan arctique en Eurasie et de l'Océan pacifique en Mongolie et en Russie. En Mongolie, il se trouve dans les bassins de l'Ienisseï/Selenga, de la Léna et de l'Amour.
Le taïmen vit dans les eaux courantes et parfois dans des lacs, habituellement près de l'embouchure d'un affluent. Il ne migre pas, mais se déplace vers l'amont des cours d'eau au moment du frai. En Mongolie, leur territoire moyen couvre 23 km, mais certains individus marqués ont des territoires atteignant 93 km[1].
Le taïmen est une espèce proche du Huchon européen.
Sa couleur varie localement, elle va généralement du vert olive sur la tête jusqu'au brun-rouge au niveau de la queue. Les nageoires adipeuse, anale et caudale sont souvent rouge profond. Le ventre varie du presque blanc au gris foncé.
Le taïmen semble être le plus grand des salmonidés : il est plus lourd et plus grand en moyenne que le plus grand salmonidé nord-américain, le saumon royal (Oncorhynchus tshawytscha)[2],[3],[4]. La plupart des poissons matures capturés pèsent de 15 à 30 kilos[5]. Leur longueur moyenne varie de 70 à 120 cm. La taille maximale n'est pas assurée, mais un poisson pêché en 1943 dans la Kotouï, en Russie, aurait fait 210 cm et 105 kg[6]. Le record de l'Association internationale de la pêche sportive (en) (IGFA) est de 41,95 kg pour 156 cm.
Le taïmen peut vivre au moins 55 ans.
Les taïmen adultes sont principalement piscivores, même s'ils consomment souvent d'autres proies comme des rongeurs et des oiseaux.
Le taïmen est devenu connu en pêche sportive, particulièrement pour la pêche à la mouche. Dans de nombreuses régions, seule la pêche no-kill avec des hameçons sans ardillon est autorisée, pour maintenir les effectifs de l'espèce. Des organisations comme le Taimen Conservation Fund s'attachent à préserver les populations restantes.
Le taïmen est parfois capturé (souvent illégalement) pour être vendu, mais son bas prix, sa croissance et sa reproduction lentes le rendent plus intéressant comme poisson de pêche sportive.
Taïmen, Saumon de Sibérie
Le taïmen (Hucho taimen), également connu sous le nom de taïmen de Sibérie et de saumon de Sibérie, est une espèce de poissons de la famille des Salmonidae, dans l'ordre des Salmoniformes.
Il taimen (Hucho taimen (Pallas, 1773)), noto anche come taimen siberiano o salmone siberiano, è un pesce salmoniforme della famiglia dei Salmonidi.
L'areale del taimen si estende verso est dai bacini del Volga e della Pečora fino al fiume Jana, a nord, e all'Amur, a sud. Su scala maggiore esso comprende parti dei bacini idrografici del Caspio e del mar Glaciale Artico e, in Mongolia e Russia, di quello del Pacifico (Amur). In Mongolia il taimen si incontra sia nei fiumi che scorrono verso il mar Glaciale Artico (Enisej, Selenga/Lena) che in quelli che fluiscono verso il Pacifico (Amur). È una creatura delle acque correnti e solo occasionalmente si incontra nei laghi, quasi sempre nei pressi della bocca di un tributario. Non è un animale anadromo, ma compie ugualmente delle migrazioni alla ricerca di zone favorevoli per deporre le uova. Alcuni autori lo ritengono una sottospecie del salmone del Danubio; il suo nome scientifico, allora, sarebbe Hucho hucho taimen.
La colorazione del taimen varia molto a seconda delle zone in cui vive, (dato gli consente di mimetizzarsi nell'ambiente circostante) ma è generalmente di un verde oliva che si fa marrone rossastro man mano ci si avvicina verso la coda. Le pinne adipose, anali e caudali sono spesso di color rosso scuro. I lati del corpo sono provvisti di piccole macchie nere. Il ventre assume toni variabili dal biancastro al grigio scuro. Il taimen è il più grande salmonide del mondo. Le sue dimensioni massime non sono note con certezza, ma si ritiene che il più grande esemplare conosciuto sia un pesce catturato in Russia, nel fiume Kotuj, lungo 210 cm e del peso di 105 kg (Holcik et al. 1988). Secondo l'International Game Fish Association (IGFA) il suo peso medio è di poco inferiore ai 45 kg [1] Archiviato il 28 settembre 2007 in Internet Archive.. Possiede denti aguzzi sulle mascelle e sulla lingua. Può vivere fino a 55 anni.
I taimen adulti sono quasi completamente piscivori, ma talvolta catturano anche animali terrestri, come roditori e uccelli.
Il taimen sta diventando sempre più popolare nell'ambito della pesca sportiva, soprattutto tra i pescatori con la mosca. In molte aree, allo scopo di preservare la specie, il taimen viene catturato con ami privi di ardiglione e rilasciato in acqua.[2] Varie organizzazioni, come il Taimen Conservation Fund, sono attualmente al lavoro per assicurare un futuro alle popolazioni rimaste. Sebbene le carni di taimen vengano talvolta messe in commercio (spesso illegalmente), il loro basso prezzo e la lentezza con cui questo animale raggiunge l'età riproduttiva rendono tale specie più adatta alla pesca sportiva.
Il taimen (Hucho taimen (Pallas, 1773)), noto anche come taimen siberiano o salmone siberiano, è un pesce salmoniforme della famiglia dei Salmonidi.
Sibirinė lašiša (lot. Hucho taimen) arba taimenis – lašišinių (Salmonidae) šeimos žuvų rūšis. Paplitusi Rusijos upėse ir gėlavandeniuose pratakiuose ežeruose: nuo Pečioros ir Kamos baseinų vakaruose iki rytų Jakutijos ir Tolimųjų Rytų (Amūro, Janos, Aldano baseinai). Taip pat gausi Mongolijoje.
Kūno ilgis iki 2 m, sveria iki 80 kg. Neršia nedideliuose kalnų upeliuose. Neršto metu išleidžia 10–34 tūkst. ikrų[1]. Iš jų žuvytės išsirita per mėnesį.
Sibirinė lašiša yra nykstanti, įtraukta į Rusijos raudonąją knygą.
Sibirinė lašiša (lot. Hucho taimen) arba taimenis – lašišinių (Salmonidae) šeimos žuvų rūšis. Paplitusi Rusijos upėse ir gėlavandeniuose pratakiuose ežeruose: nuo Pečioros ir Kamos baseinų vakaruose iki rytų Jakutijos ir Tolimųjų Rytų (Amūro, Janos, Aldano baseinai). Taip pat gausi Mongolijoje.
Kūno ilgis iki 2 m, sveria iki 80 kg. Neršia nedideliuose kalnų upeliuose. Neršto metu išleidžia 10–34 tūkst. ikrų. Iš jų žuvytės išsirita per mėnesį.
Sibirinė lašiša yra nykstanti, įtraukta į Rusijos raudonąją knygą.
De taimen[2] (Hucho taimen) is een straalvinnige vis uit de familie der zalmen (Salmonidae).
De taimen komt voor in de Wolga en de Petsjora tot aan de rivier de Amoer in het zuiden. Ook in delen van de Kaspische Zee, Noordelijke IJszee en delen van de Grote Oceaan in Rusland en Mongolië komt deze soort voor. Vroeger kwam deze soort ook voor in Europa.
De kleur van hun schubben varieert per gebied, maar meestal is de kop olijfgroen en de staart roodbruin. De vinnen zijn meestal donkerrood van kleur en de buik varieert van wit tot donkergrijs. De taimen is de grootste zalmachtige ter wereld, en daarom de droomvangst van iedere vliegvisser. De lengte - gewicht relatie is niet precies bekend, maar hengelvangsten van vissen van meer dan een meter lang en met een gewicht tussen de 30 en de 60 kg zijn geen uitzondering. De grootste taimen ooit gevangen had een lengte van 210 cm en een gewicht van 105 kg.[3]
De taimen is een piscivoor, maar eet soms ook kleine zoogdieren en vogels. In Mongolië worden de dieren gigantisch groot en hebben de bijnaam Mongolian terror trout gekregen. Dit omdat deze soort bekendstaat om het soms opeten van kleine honden. Lokaal wordt de vis ook wel rivierwolf genoemd.
De taimen is een bedreigde diersoort in Europees Rusland en dreigt te verdwijnen uit het stroomgebied van de Petsjora. Verder gaat de taimen in aantal achteruit in sommige delen van het verspreidingsgebied in Azië als gevolg van watervervuiling en overbevissing, waaronder ook het sterk toegenomen sportvisserstoerisme.[4] Op wereldschaal is de soort niet bedreigd, maar de soort staat wel als kwetsbaar op de lijst van de IUCN.
Species summary Hucho taimen in Fishbase
De taimen (Hucho taimen) is een straalvinnige vis uit de familie der zalmen (Salmonidae).
De taimen komt voor in de Wolga en de Petsjora tot aan de rivier de Amoer in het zuiden. Ook in delen van de Kaspische Zee, Noordelijke IJszee en delen van de Grote Oceaan in Rusland en Mongolië komt deze soort voor. Vroeger kwam deze soort ook voor in Europa.
Tajmień[3], tajmen[4] (Hucho taimen) – gatunek słodkowodnej ryby łososiokształtnej, największej i ewolucyjnie najstarszej w rodzinie łososiowatych (Salmonidae). Jest blisko spokrewniona z głowacicą (była klasyfikowane jako jej podgatunek H. h. taimen).
Tajmień występuje w Europie i Azji – dorzecze górnej Wołgi, Uralu i Peczory. Licznie pojawia się także w rzekach Syberii oraz w rzece i dorzeczu Amuru. Historyczny, naturalny zasięg tego gatunku sięgał po Chiny, Kazachstan i Mongolię[2].
Od głowacicy różni się liczbą wyrostków skrzelowych na pierwszym łuku skrzelowym (głowacica ma 16, a tajmień 11 bądź 12), osiąga również większe rozmiary (może dorastać do 2 metrów i ważyć 100 kg[5]). Samce przed tarłem stają się bardziej jaskrawe, a dolna część płetwy grzbietowej i płetwa odbytowa stają się pomarańczowo czerwone.
Na podstawie badań populacji w Ussuri (2002, 2003) w Chinach uznana za gatunek zagrożony[2]. Gatunek zagrożony na całym terytorium swojego występowania ze względu na smaczne mięso i tradycję połowów.
W języku polskim Hucho taimen spotykana jest pod dwiema nazwami – tajmień i tajmen. Tajmen jest odzwierciedleniem łacińskiej nazwy, a dokładniej epitetu gatunkowego taimen, w kręgach zoologów i językoznawców uważanym za właściwą nazwę zwyczajową[6][7]. Natomiast w powszechnym użyciu, również w literaturze – zarówno wędkarskiej, popularnonaukowej[8] jak i specjalistycznej[3] – stosowana jest nazwa tajmień wywodząca się z jęz. rosyjskiego[4] (таймень).
Wysoko ceniona w wędkarstwie sportowym[5].
Tajmień, tajmen (Hucho taimen) – gatunek słodkowodnej ryby łososiokształtnej, największej i ewolucyjnie najstarszej w rodzinie łososiowatych (Salmonidae). Jest blisko spokrewniona z głowacicą (była klasyfikowane jako jej podgatunek H. h. taimen).
Sibirski sulec (znanstveno ime Hucho taimen) je sladkovodna riba, ki se nahaja na območju Rusije in je iz družine postrvi.
Je največji predstavnik sulcev na svetu. Po fizionomiji je zelo podoben sulcu, kakršnega poznamo pri nas. Razlikuje se po velikosti in v barvi repa, ki pri sibirskem sulcu prehaja v rdečo. Ima značilno veliko glavo, z velikimi usti in zobmi, po telesu pa značilne črne pike. Odrasli primerki so veliki preko 1 metra in težki med 30 in 50 kg, v sibirskih rekah tudi preko 80 kg. Leta 1988 je bil na reki Kotui ulovljen največji primerek velik 210 cm in težak 105 kg. Lahko dočaka starost tudi preko 55 let.
Razširjen je po celotnem sibirskem porečju, od Volge, preko Urala, Oba, Jeniseja, Selenge, Lene, pa vse do Amurja. Tako kot sulec (znanstveno ime Hucho hucho) živi tudi sibirski sulec v hitrih in bolj hitrih predelih rek.
Kot je za športni ribolov zanimiv sulec, je sibirski sulec še toliko bolj zanimiv, zaradi njegove velikosti. Poseben izziv za športne ribiče pa je ulov s tehniko muharjenja.
Je riba plenilka, ki se večinoma hrani z ostalimi vrstami rib. Večji primerki lahko uplenijo tudi manjše sesalce in ptice.
Sibirski sulec (znanstveno ime Hucho taimen) je sladkovodna riba, ki se nahaja na območju Rusije in je iz družine postrvi.
Cá taimen hay cá hồi Xibia (danh pháp hai phần: Hucho taimen) là một loài cá thuộc họ Cá hồi. Loài cá này sinh sống ở lưu vực sông Volga và sông Pechora về phía đông đến sông Yana và sông Amur ở phias nam. Ở phạm vi rộng hơn, phạm vi phân bố của chúng thuộc một phần hệ thống sông ngòi đổ ra biển Caspi và Bắc Băng Dương ở Nga và Mông Cổ. Đây là loài săn mồi với con mồi là các loài cá nhỏ hơn khác. Chúng sinh sống ở vùng nước chảy xiết và thỉnh thoảng được tìm thấy ở hồ, thường gần cửa của nhánh sông đổ vào hồ. Chúng không phải là loài di cư nhưng cũng di chuyển trong mùa sinh sản. Trung bình nó có khu vực sinh sống dài 23 km ở sông Eg-Uur ở Mông Cổ nhưng có cá thể có phạm vi 93 km.[1] Một số tác gia xem taimen là phân loài của Huchen, nghĩa là Hucho hucho taimen.
Cá taimen hay cá hồi Xibia (danh pháp hai phần: Hucho taimen) là một loài cá thuộc họ Cá hồi. Loài cá này sinh sống ở lưu vực sông Volga và sông Pechora về phía đông đến sông Yana và sông Amur ở phias nam. Ở phạm vi rộng hơn, phạm vi phân bố của chúng thuộc một phần hệ thống sông ngòi đổ ra biển Caspi và Bắc Băng Dương ở Nga và Mông Cổ. Đây là loài săn mồi với con mồi là các loài cá nhỏ hơn khác. Chúng sinh sống ở vùng nước chảy xiết và thỉnh thoảng được tìm thấy ở hồ, thường gần cửa của nhánh sông đổ vào hồ. Chúng không phải là loài di cư nhưng cũng di chuyển trong mùa sinh sản. Trung bình nó có khu vực sinh sống dài 23 km ở sông Eg-Uur ở Mông Cổ nhưng có cá thể có phạm vi 93 km. Một số tác gia xem taimen là phân loài của Huchen, nghĩa là Hucho hucho taimen.
Hucho taimen (Pallas, 1773)
Охранный статусОбыкнове́нный тайме́нь[1], или таймень[2] (лат. Hucho taimen) — рыба рода таймени семейства лососёвых.
Самый крупный представитель семейства лососёвых, достигающий 1,5—2 м длины и 60—80 кг веса.
Откладывает 10—34 тысяч икринок, мальки вылупляются примерно через один месяц.
Обитает в пресной воде — реках и проточных холодноводных озёрах, никогда не выходит в море. Встречается в России на обширной территории: от Предуралья (бассейны рек Печоры и Камы) до восточных окраин Якутии и юга Дальнего Востока (реки Яна, Алдан, Уда, Тугур, в Амуре с его притоками Гур, Бира,Катэн, Кафэн, Сукпай, Кур, Тунгуска, Анюй, Хор), на Сахалине (нерест в реке Тымь в районе посёлков Тымовское, Красная Тымь, Белое, расположенных в 200 км от устья,Мелкой и Богатой, а также в реке Поронай). Сахалинский таймень обитает в Охотском море. Водится в Хакасии в реке Абакан. Таймень любит быстрое течение. Встречается также в истоке реки Бия (Телецкое озеро, Республика Алтай), и реке Катунь. Распространён в сибирских реках Енисей, Ангаре, Малой и Большой Белой, Чикое, Белой, Оноте, Урике, Оке, но уже в ограниченном количестве. В Забайкалье сохранился в реках Ононе, Витиме, но на территории Монголии в этой реке рыбы намного больше. В республике Бурятия — в реке Уде. Есть в реке Турке, Максимихе, Баргузине. В Приморском крае распространён в реках, впадающих в Японское море — Аввакумовке, Милоградовке, Маргаритовке, также в озере Ханка.
В летнее время обитает в горных реках с холодной водой, зимой выходит и в равнинные реки бассейна Амура.
Летом таймень ловится спиннингом на различные блёсны, джиг-головки, искусственных мышей, зимой — на «махалку» с зимними блёснами.
Таймень, как и прочие лососёвые рыбы, некостляв, мясо нежное, жирное, бледно-розового цвета.
Таймень на кукане.
Внесён в Красную книгу России, Красную книгу ХМАО-Югры[3], Красную книгу Иркутской области[4] и другие.
Обыкнове́нный тайме́нь, или таймень (лат. Hucho taimen) — рыба рода таймени семейства лососёвых.
Самый крупный представитель семейства лососёвых, достигающий 1,5—2 м длины и 60—80 кг веса.
Откладывает 10—34 тысяч икринок, мальки вылупляются примерно через один месяц.
哲罗鲑(學名:Hucho taimen)又名哲罗鱼、大红鱼,是一种鲑科哲罗鱼属的冷水性淡水食肉鱼类。
身体延长侧扁,体型大,身长在1米以上至2米多,体重可達50公斤(但曾經有發現長達4米,重達90公斤的個體),口大,連舌上也有牙,牙齿尖锐,個性凶猛,背面棕褐色,体侧银白,并有十字形黑斑,生殖期腹面和鳍呈現红色。
哲罗鱼為大型肉食性鱼类,主要捕食其他鱼类,以及在依水生活的蛙类、蛇类、鼠类、鸟类等。
哲罗鱼为冷水性鱼类,淡水生活,大部分时间生活在水流湍急的溪水中,秋季會游到主流的深处,在较深的水体如大江干流、湖泊中越冬。春季洄游到水流湍急、底多沙砾的支流中掘穴产卵。幼鱼经4-5年才成熟。
哲罗鱼主要分布在亚洲北部地区,西至伏尔加河流域及俄罗斯额尔齐斯河流域等、东至伯朝拉河流域、南至黑龙江流域,包括中国东北各大河流,北至勒拿河流域均有发现。[2] 该物种的模式产地在图拉河和西伯利亚其他河流。[1]。
哲罗鱼近似种有布氏哲罗鱼(H.bleekeri),俗称“虎嘉鱼”,产于中国四川岷江上游。
哲罗鲑肉味鲜美,是重要而珍贵的食用及養殖魚,另可作為遊釣魚(英语:Sport fish),但目前新疆一帶的哲羅鮭已有一段時間未出現過,似乎已經絕種,而目前全中國的哲羅鮭數量也已所剩無幾。
|access-date=
中的日期值 (帮助)
アムールイトウ(学名 Hucho taimen)は、サケ科イトウ属に属する淡水魚である。別名タイメン。シベリア、モンゴルなどの河川に生息し、体長2m、体重90kgに達するものもある。環境破壊や乱獲により個体数が減少、保護活動がおこなわれている[1]。本種をドナウイトウの亜種として、Hucho hucho taimen の学名を与える研究者もいる。
ヴォルガ川・ペチョラ川・エニセイ川・セレンガ川・レナ川・ヤナ川・アムール川などに分布する。これらの川は主にカスピ海・北極海に注ぐが、アムール川は太平洋に注ぐ。主に流れのある場所に生息し、湖にはほとんど出現しない。河川の合流口でよく見られる。回遊は行わないが、繁殖期には広範囲を移動する。モンゴル、Eg-Uur川での標識調査では、行動圏は平均して23km、最大93kmであることが示された[2]。
体色は地域によって変化するが、頭部は薄緑で尾部には赤褐色が交じることが多い。脂鰭・臀鰭・尾鰭は暗赤色。腹部は白から暗灰色。寿命は55年以上。
世界最大のサケ類の一つで、成熟個体は15kgから30kgにもなる[3]。最大サイズは不明だが、ロシアのコトゥイ川では210cm・105kgが記録されている[4]。IGFAの世界記録は45kg弱である。
成体は主に魚食性だが、水辺に近づいたネズミなどの齧歯類、蛇、鳥類を捕食することもある。
アムールイトウ(学名 Hucho taimen)は、サケ科イトウ属に属する淡水魚である。別名タイメン。シベリア、モンゴルなどの河川に生息し、体長2m、体重90kgに達するものもある。環境破壊や乱獲により個体数が減少、保護活動がおこなわれている。本種をドナウイトウの亜種として、Hucho hucho taimen の学名を与える研究者もいる。