Dendrocopos mahrattensis[2] ye una especie d'ave piciforme de la familia Picidae qu'habita nel subcontinente indiu y el sudeste asiáticu.
Ye un picatueru de tamañu mediu, col plumaxe de les partes cimeres principalmente de color negru densamente motudu en blancu. Los sos partes inferiores tán veteadas en pardu y blancu, anque los machos presenten el banduyu coloráu. La so cara ye anteado, la frente, el pileo y la nuca de les femes son amarellentaes, ente que los machos solo tienen amarellentáu la parte frontera amarellentada, siendo la posterior de la so pileu y la nuca colorada.
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Dendrocopos mahrattensis ye una especie d'ave piciforme de la familia Picidae qu'habita nel subcontinente indiu y el sudeste asiáticu.
Leiopicus mahrattensis[1] (Dendrocopos mahrattensis kent) a zo ur spesad evned bihan eus ar c'herentiad Picidae.
Ar spesad nemetañ er genad Leiopicus an hini eo.
Anvet e voe Picus Mahrattensis (kentanv) da gentañ-penn (e 1801) gant an evnoniour saoz John Latham (1740-1837).
Ar spesad a gaver an daou isspesad anezhañ[2] :
Renket e veze er genad Dendrocopos kent[3].
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Leiopicus mahrattensis (Dendrocopos mahrattensis kent) a zo ur spesad evned bihan eus ar c'herentiad Picidae.
Ar spesad nemetañ er genad Leiopicus an hini eo.
Anvet e voe Picus Mahrattensis (kentanv) da gentañ-penn (e 1801) gant an evnoniour saoz John Latham (1740-1837).
El picot garser maratha (Leiopicus mahrattensis) és un ocell de la família dels pícids (Picidae) que habita boscos àrids, deserts, zones amb bambú i encara ciutats de l'est de Pakistan, l'Índia, Sri Lanka, oest, centre i sud de Birmània, centre i nord-est de Tailàndia i sud de Laos.
Ha estat considerat l'única espècie del gènere Leiopicus Bonaparte, 1801, però fa poc s'ha inclòs també dins aquest gènere dues espècies més:
El picot garser maratha (Leiopicus mahrattensis) és un ocell de la família dels pícids (Picidae) que habita boscos àrids, deserts, zones amb bambú i encara ciutats de l'est de Pakistan, l'Índia, Sri Lanka, oest, centre i sud de Birmània, centre i nord-est de Tailàndia i sud de Laos.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cnocell gorunfelen (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: cnocellau corunfelyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Picoides mahrattensis; yr enw Saesneg arno yw Yellow-crowned woodpecker. Mae'n perthyn i deulu'r Cnocellod (Lladin: Picidae) sydd yn urdd y Piciformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. mahrattensis, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
Mae'r cnocell gorunfelen yn perthyn i deulu'r Cnocellod (Lladin: Picidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cnocell fraith Japan Yungipicus kizuki Cnocell gorunfrown Yungipicus moluccensis_-_Flickr_-_Lip_Kee.jpg)
_on_tree_trunk_(crop_1).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cnocell gorunfelen (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: cnocellau corunfelyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Picoides mahrattensis; yr enw Saesneg arno yw Yellow-crowned woodpecker. Mae'n perthyn i deulu'r Cnocellod (Lladin: Picidae) sydd yn urdd y Piciformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. mahrattensis, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Asia.
पहेंलोटाउके काष्ठकुट नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा येल्लो-क्राउन्ड वुड्पेकर (Yellow-crowned Woodpecker) भनिन्छ ।
भारतमा पाइएको भाले
भारतको एक वन्यजन्तु आरक्षणमा
पहेंलोटाउके काष्ठकुट नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा येल्लो-क्राउन्ड वुड्पेकर (Yellow-crowned Woodpecker) भनिन्छ ।
மஞ்சள் நெற்றி மரங்கொத்தி (Yellow-fronted Pied Woodpecker) இந்திய துணைகண்டத்தில் காணப்படும் ஒரு மரங்கொத்தியாகும்.
தமிழில் :மஞ்சள் நெற்றி மரங்கொத்தி
ஆங்கிலப்பெயர் :Yellow-fronted Pied Woodpecker Yellow-crowned woodpecker
அறிவியல் பெயர் :Dendrocopos mahrattenis
18 செ.மீ. - குங்குமச் சிவப்பான உச்சிக் கொண்டையையும் மஞ்சள் நெற்றியையும் உடைய பழுப்பு நிறம் தோய்ந்த இதன் கருப்பு உடலில் வெள்ளைத் திட்டுக்கள் ஒழுங்கின்றிக் காணப்படும். மோவாய், தொண்டை, முன்கழுத்து ஆகியன வெண்மை; மார்பும் வயிறும் செம்மஞ்சளாகப் பழுப்புக் கீற்றுக்களுடன் காணப்படும். அடிவயிறு பளிச்சென்று குங்குமச் சிவப்பு நிறமாக இருக்கும்.
தமிழ்நாட்டில் கிழக்குக் கடற்கரை சார்ந்த கரை ஓரப் பகுதிகள் தவிர எங்கும் ஓரளவு தாராளமாகக் காணக் கூடியது. கள்ளிப் புதர்கள், சாலை ஓர மரங்கள் கருவைக் காடுகள், மாந்தோப்புகள் ஆகியவற்றில் திரியும். இது பசுமைமாறாக் காடுகளை விரும்புவதில்லை. புழு பூச்சிகளைத் தேடி உண்ணும் பறவைகளின் கூட்டத்தோடு கலந்து மரத்துக்கு மரம் தாவி பட்டைகளை அலகால் தட்டி, வெளிவரும் பூச்சிகளையும் அதன் முட்டைகளையும் பிடித்துத் தின்னும். கிளிக் கிளிக் என கீச்சுக் குரலில் கத்தும். [2]
பிப்ரவரி முதல் மே வரை மா வன்னி நுழைவாயிலுள்ள வங்கு குடைந்து 3 முட்டைகள் இடும்.
ஹரியானா ஃபாரிதாபாத்
ஹரியானா ஃபாரிதாபாத்
கவால் வன விலங்குகள் சரணாலயம்,இந்தியா
மஞ்சள் நெற்றி மரங்கொத்தி (Yellow-fronted Pied Woodpecker) இந்திய துணைகண்டத்தில் காணப்படும் ஒரு மரங்கொத்தியாகும்.
The yellow-crowned woodpecker (Leiopicus mahrattensis) or Mahratta woodpecker is a species of small pied woodpecker found in the Indian subcontinent. It is the only species placed in the genus Leiopicus.
The yellow-crowned woodpecker was originally described by the English ornithologist John Latham in 1801 under the binomial name Picus mahrattensis.[2] It is now the only species placed in the genus Leiopicus that was introduced by the French ornithologist Charles Lucien Bonaparte in 1854.[3] The specific epithet mahrattensis is from Marhatta, a historical region in the modern Indian state of Maharashtra. The genus name Leiopicus combines the Classical Greek leios meaning "smooth" or "beardless" and pikos meaning "woodpecker".[4] The yellow-crowned woodpecker is closely related to the woodpeckers in the genus Dendrocoptes.[5]
A medium-small (17.5 cm, 6.9 inches, 28-46 grams, 1–1.6 ounces), pale-headed, pied woodpecker. Upper-parts black, heavily spotted and barred white. Underparts dark, streaked dingy white with red belly patch. Irregular brown cheek and neck patches. Female has yellowish crown and nape. In male nape scarlet and fore-crown yellow.
The yellow-crowned woodpecker (Leiopicus mahrattensis) or Mahratta woodpecker is a species of small pied woodpecker found in the Indian subcontinent. It is the only species placed in the genus Leiopicus.
El pico mahratta (Leiopicus mahrattensis)[2] es una especie de ave piciforme de la familia Picidae que habita en el subcontinente indio y el sudeste asiático. Es la única especie del género Leiopicus.[3]
Es un pájaro carpintero de tamaño medio, con el plumaje de las partes superiores principalmente de color negro densamente moteado en blanco. Sus partes inferiores están veteadas en pardo y blanco, aunque los machos presentan el vientre rojo. Su rostro es anteado, la frente, el pileo y la nuca de las hembras son amarillentas, mientras que los machos solo tienen amarillento la parte frontal amarillenta, siendo la posterior de su píleo y la nuca roja.
El pico mahratta (Leiopicus mahrattensis) es una especie de ave piciforme de la familia Picidae que habita en el subcontinente indio y el sudeste asiático. Es la única especie del género Leiopicus.
Dendrocopos mahrattensis Dendrocopos generoko animalia da. Hegaztien barruko Picidae familian sailkatua dago.
Dendrocopos mahrattensis Dendrocopos generoko animalia da. Hegaztien barruko Picidae familian sailkatua dago.
Helmiselkätikka (Dendrocopos mahrattensis) on eteläaasialainen tikkalaji. Sen esiintymisalue käsittää Pakistanin itäosan, Intian, Sri Lankan, Myanmarin, itäisen Kambodžan ja Laosin eteläosan. Thaimaasta laji on hävinnyt. Siitä tunnetaan kaksi alalajia, ja sen holotyypin kuvaili John Latham Mahrattasta Lounais-Intiasta vuonna 1801.[2]
Helmiselkätikka (Dendrocopos mahrattensis) on eteläaasialainen tikkalaji. Sen esiintymisalue käsittää Pakistanin itäosan, Intian, Sri Lankan, Myanmarin, itäisen Kambodžan ja Laosin eteläosan. Thaimaasta laji on hävinnyt. Siitä tunnetaan kaksi alalajia, ja sen holotyypin kuvaili John Latham Mahrattasta Lounais-Intiasta vuonna 1801.
Dendrocopos mahrattensis
Le Pic mahratte (Leiopicus mahrattensis, anciennement Dendrocopos mahrattensis) est une espèce d'oiseau de la famille des Picidae.
D'après la classification de référence (version 6.2, 2016) du Congrès ornithologique international, cette espèce est constituée des deux sous-espèces suivantes :
Dendrocopos mahrattensis
Le Pic mahratte (Leiopicus mahrattensis, anciennement Dendrocopos mahrattensis) est une espèce d'oiseau de la famille des Picidae.
De Indische bonte specht (Leiopicus mahrattensis synoniem:Dendrocopos mahrattensis) is een vogel uit de familie Picidae (Spechten).
Deze soort komt wijdverspreid voor in Azië en tel 2 ondersoorten:
De Indische bonte specht (Leiopicus mahrattensis synoniem:Dendrocopos mahrattensis) is een vogel uit de familie Picidae (Spechten).
Mahrattaspett[2] (Leiopicus mahrattensis) är en asiatisk fågel i familjen hackspettar inom ordningen hackspettartade fåglar.[3]
Mahrattaspetten förekommer från Pakistan till Indokina och delas in i två underarter med följande utbredning:[4]
Arten placerades tidigare i släktet Dendrocopos. DNA-studier visar dock att den står närmare de afrikanska hackspettarna i släktet Dendropicos och förs därför till släktet Leiopicus.[5] Vissa inkluderar även de närbesläktade arterna mellanspett, arabspett och brunpannad hackspett i släktet,[1] medan andra placerar dem i ett eget, Dendrocoptes.
IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
_Im_IMG_9624.jpg)
Wikimedia Commons har media som rör mahrattaspett.
Wikispecies har information om Leiopicus mahrattensis.
Mahrattaspett (Leiopicus mahrattensis) är en asiatisk fågel i familjen hackspettar inom ordningen hackspettartade fåglar.
Dendrocopos mahrattensis là một loài chim trong họ Picidae.[2]
_I3_IMG_9638.jpg)
Bài viết liên quan đến bộ Gõ kiến này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Dendrocopos mahrattensis (Latham, 1802)
Синонимы
Желтошапочный дятел[1] (лат. Dendrocopos mahrattensis) — птица семейства дятловых. Распространён в засушливых районах Индостана и Индокитая, в частности в сухих редколесьях плоскогорья Декан. Также встречается на сельскохозяйственных посадках фруктовых деревьев и вдоль дорог. Питается древесными насекомыми, плодами и нектаром древесных растений.
Скорее мелкий дятел с достаточно длинным прямым клювом. Общая длина 17—18 см, вес 28—46 г[2]. Характерная черта этой птицы, хорошо выделяющая её среди других пёстрых дятлов (за исключением буролобого) — золотисто-жёлтое оперение в области лба и темени. Затылок у самца ярко-красный, у самки — буровато-охристый. «Усы» выражены слабее остальных родственных видов, окрашены в светло-коричневый цвет. Щёки, кроющие ушей, подбородок и горло белые с коричневатыми пестринами. Верхняя часть туловища типичная для большинства родственных видов — чёрная либо чёрно-бурая с белыми пятнами и пестринами, поясница — белая. Брюхо белое с оранжево-красным пятном по центру. Молодые окрашены более невзрачно — буроватые сверху и с размытыми тёмными пятнами снизу. Клюв конической формы с широким основанием, неострый[3][2].
В сравнении с буролобым дятлом у желтошапочного белые пятна на спине не размыты, а чётко разделены; «усы» значительно менее заметные; хвост полосатый чёрно-белый (у буролобого только крайние рулевые чёрно-белые, а средние — полностью чёрные)[3].
Позывка — слабое «пик». Временами издаёт резкое «клик..клик», в более продолжительном варианте переходящее в трель «клик..клик..ррррр». Неголосовое средство общения — барабанная дробь[4].
Ареал разбит на несколько изолированных участков, самый крупный из которых охватывает большую часть Индийского субконтинента от долины Инда (восточный Пакистан) к северу и северо-востоку до подножьев Гималаев, к востоку до индийского штата Ассам, к югу до Шри-Ланки. Второй по размеру участок находится в границах Мьянмы. Наконец, дятел распространён во внутренних районах Лаоса, Камбоджи и Вьетнама[5]. До недавнего времени небольшая популяция птиц была отмечена в западном Таиланде, однако в настоящее время она считается вымершей[6].
Населяет сухие листопадные, саванные, галерейные леса, остепнённые редколесья, колючие скрэбы (кустарниковые заросли с ксерофильной растительностью), зрелые рощи маслины африканской. В западной части Индии иногда проникает в муссонные дождевые леса. Нередко селится вдоль дорог, на фруктовых плантациях, в садах. На Шри-Ланке обычно ассоциируется с местами, богатыми посадками молочая древнего (Euphorbia antiquorum). В Непале встречается на высоте до 1700 м, на юге Индии — до 2000 м над уровнем моря, но обычно область обитания не превышает 1000 м над уровнем моря[4].
Основной корм — древесные насекомые: гусеницы (в том числе пядениц), личинки щелкунов, долгоносиков, златок, стрекоз. Кормится в кроне деревьев, очень редко спускаясь на землю[4].
Сезон размножения на Индостане с февраля по июль, в Индокитае — с февраля по июль. Для гнезда выбивается дупло в подгнившей части живого дерева на высоте до 10 м над поверхностью земли, часто в нижне части боковой ветви. Известны случаи использования старых гнёзд малого индо-малайского дятла. В кладке 3 яйца, насиживают и выводят птенцов оба родителя. Срок инкубации 13 дней[4].
Желтошапочный дятел (лат. Dendrocopos mahrattensis) — птица семейства дятловых. Распространён в засушливых районах Индостана и Индокитая, в частности в сухих редколесьях плоскогорья Декан. Также встречается на сельскохозяйственных посадках фруктовых деревьев и вдоль дорог. Питается древесными насекомыми, плодами и нектаром древесных растений.
_I3_IMG_9638.jpg)
_Im_IMG_9624.jpg)
_in_Kawal_WS,_AP_W_IMG_2103.jpg)
_I_IMG_9639.jpg)
_Im_IMG_9624.jpg)
_in_Kawal_WS,_AP_W_IMG_2103.jpg)
_I3_IMG_9638.jpg)
