L'aligot de Ridgway (Buteo ridgwayi) és un ocell de la família dels accipítrids (Accipitridae) que habita boscos poc densos de la Hispaniola i petites illes properes.
L'aligot de Ridgway (Buteo ridgwayi) és un ocell de la família dels accipítrids (Accipitridae) que habita boscos poc densos de la Hispaniola i petites illes properes.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Bwncath Ridgway (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: bwncathod Ridgway) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Buteo ridgwayi; yr enw Saesneg arno yw Ridgway's hawk. Mae'n perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae) sydd yn urdd y Falconiformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn B. ridgwayi, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Mae'r bwncath Ridgway yn perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aquila spilogaster Aquila spilogaster Aquila wahlbergi Aquila wahlbergi
.jpg){kind=small}
_by_Jarkko_J%C3%A4rvinen.jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Bwncath Ridgway (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: bwncathod Ridgway) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Buteo ridgwayi; yr enw Saesneg arno yw Ridgway's hawk. Mae'n perthyn i deulu'r Eryr (Lladin: Accipitridae) sydd yn urdd y Falconiformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn B. ridgwayi, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Der Haiti-Bussard (Buteo ridgwayi) ist ein Greifvogel aus der Gattung der Bussarde, beheimatet in Haiti und der Dominikanischen Republik. Das Artepitheton ehrt den US-amerikanischen Ornithologen Robert Ridgway.
Der Haiti-Bussard ist ein 36 bis 41 Zentimeter großer Greifvogel aus der Familie der Habichtartigen. Der Kopf und die Oberseite ist bei den Altvögeln braungrau. Eine grau gebänderte Unterseite mit rostbraunen Schenkeln kontrastiert mit einem schwarz-weiß gebänderten Schwanz. Das Männchen weist eine intensivere Graufärbung auf als das Weibchen. Es hat eine helle rostbraune Schulter, die bei den Weibchen braun getönt ist. Das Weibchen ist unterseits heller und stärker gebändert. Die Jungvögel haben eine braungelbstichige weiße Unterseite mit grauen und braunen Streifen. Der Schwanz ist bei ihnen weniger markiert. Sein Ruf ist schrill.
Der Haiti-Bussard ist in Haiti, der Dominikanischen Republik sowie den kleinen vorgelagerten Inseln Gonâve, Grande Cayamite, Beata und Île-à-Vache beheimatet. Auf letzterer ist er vermutlich ausgestorben. Ein früherer Report aus Culebra zeigt, dass er in der Vergangenheit weiter verbreitet war. Die einzig verbleibende Population lebt heute im Los Haitises National Park im Nordosten der Dominikanischen Republik.
Sein Lebensraum sind unbeeinträchtigte Wälder in einer Höhe bis 2000 m NN. Er bevorzugt Regenwälder, subtropische Nebelwälder, Kiefernwälder und Karstwälder. Gelegentlich findet man ihn im Sekundärwald und in landwirtschaftlich genutzten Regionen. Seine Nahrung besteht aus kleinen Säugetieren, Vögeln, Eidechsen und Schlangen. Von Februar bis März werden in den Wipfeln hoher Bäume (z. B. Palmen) die Nester errichtet. Die Brutzeit ist von März bis April.
Dieser Bussard gehört mit einem Bestand von nur noch 120 Paaren (Stand: 2006) zu den am stärksten gefährdeten Greifvögeln der Welt. Er ist akut vom Aussterben bedroht, weil sein Lebensraum Schafweiden und Kaffeeplantagen weichen musste. Zudem wird er nach wie vor gejagt.
Der Haiti-Bussard (Buteo ridgwayi) ist ein Greifvogel aus der Gattung der Bussarde, beheimatet in Haiti und der Dominikanischen Republik. Das Artepitheton ehrt den US-amerikanischen Ornithologen Robert Ridgway.
Ridgway's hawk (Buteo ridgwayi) is a bird of prey in the family Accipitridae endemic to the island of Hispaniola (both Haiti and the Dominican Republic) in the Caribbean. It is classified as Critically Endangered because of habitat destruction and human persecution in the Dominican Republic; however, due to conservation efforts, the population is now increasing.[1]
It is named in honour of the ornithologist Robert Ridgway.
B. ridgwayi is a medium-sized, compact hawk, measuring 36–41 cm long. The adult has brown-grey upperparts and greyish barred underparts, with a reddish-brown wash, rufous-tinged thighs, and a black-and-white barred tail. The male is greyer than the female, and the legs and the base of bill are yellow.
Ridgway's hawk feeds on rodents, bats, centipedes, birds, anoles, skinks, frogs, and snakes. It nests in the crowns of tall trees, such as Roystonea borinquena, with nest-building in December through June, and egg-laying in January to June. The clutch size is 1 to 3 eggs. Most pairs raise 1 to 2 young, though 3 have been reported.
Ridgway's hawk's original breeding range included all of the island of Hispaniola and some of the adjacent isles and keys, such as Gonâve Island, Île-à-Vache, Tortuga, Beata Island, and Alto Velo Island. However, it has since been extirpated from a large area of the Dominican Republic and almost all of Haiti, due to extensive deforestation and loss of habitat there. It was thought to be completely extirpated from all of Haiti; however, recent expeditions to the islands of Les Cayemites discovered a breeding population there.[1] In the Dominican Republic, the only known surviving populations outside of reintroductions is in and around Los Haitises National Park, and a relict population in the Samaná Peninsula.
This bird is described as critically endangered, due to clearance of its forest habitat and persecution by local farmers, who claim that the species preys upon their domestic fowl. Conservationists have countered that poultry is nothing more than a minor element of their diet, and that the Ridgway's hawk has a highly varied prey base, with reptiles comprising up to 90% of its diet. Electrocution from power poles and nestling parasitism by Philornis pici flies are also reasons for population decline. Reintroductions in the Ecological Center of the Puntacana Resort and Club in La Altagracia Province have proven successful; 25 individuals were also released in Aniana Vargas National Park in Sánchez Ramírez Province, with more releases planned. It is proposed that a "Ridgway's Hawk Day" should become a national holiday in the Dominican Republic, in order for the species to become more publicly known and protected.[1]
Ridgway's hawk (Buteo ridgwayi) is a bird of prey in the family Accipitridae endemic to the island of Hispaniola (both Haiti and the Dominican Republic) in the Caribbean. It is classified as Critically Endangered because of habitat destruction and human persecution in the Dominican Republic; however, due to conservation efforts, the population is now increasing.
It is named in honour of the ornithologist Robert Ridgway.
La Hispaniola buteo aŭ Buteo de Ridgway (Buteo ridgwayi) estas rabobirdo de la familio de Akcipitredoj, kiu inkludas ankaŭ aglojn, akcipitrojn kaj vulturojn. Tiu birdo apartenas al genro Buteo de specioj de larĝaj flugiloj.
La origina reprodukta teritorio de la Hispaniola buteo estas Haitio kaj la Dominga Respubliko (kiujn enhavas la insulo de Hispaniolo) kaj kelkaj el la apudaj insuloj kaj rifoj. Je 2006 ties nura konata populacio loĝas en la Nacia Parko Los Haitises de nordoriento de la Dominga Respubliko, kio estas ĉefe kovrata de humidaj arbaroj kalkaj.
Tiu estas mezgranda, fortika buteo, 36–41 cm longa. Plenkreskulo havas brungrizajn suprajn partojn, grizecajn striecajn subajn partojn kun ruĝecbruna nuanco, ruĝecnuancajn femurojn kaj nigrablankan striecan voston. La masklo estas pli griza ol la ino. La kruroj kaj bekobazo estas flavaj.
Tiu birdo manĝas malgrandajn mamulojn, birdojn, lacertojn kaj serpentojn. Ili nestumas en kronoj de altaj arboj, kaj nestokonstruado okazas en februaro kaj marto kaj ovodemetado en marto kaj aprilo.
Tiu birdo estas draste endanĝerita pro arbarklarigado de sia arbara habitato kaj persekutado fare de lokaj farmistoj, kiu erare kredas, ke la specio predas hejmajn kokojn, kvankam fakte reptilioj formas ĝis 90 % el ties dieto. Ĝi havas ĉirkaŭkalkulatan populacion de nur 80 al 120 paroj,[1] kio faras ĝin, kun la Malhelbrusta kukolo (Coccyzus rufigularis), la plej minacata birdo de Hispaniolo.
La alternativa komuna nomo de tiu birdo laŭ la latina scienca nomo konstruiĝis laŭ la ornitologo Robert Ridgway.
La Hispaniola buteo aŭ Buteo de Ridgway (Buteo ridgwayi) estas rabobirdo de la familio de Akcipitredoj, kiu inkludas ankaŭ aglojn, akcipitrojn kaj vulturojn. Tiu birdo apartenas al genro Buteo de specioj de larĝaj flugiloj.
La origina reprodukta teritorio de la Hispaniola buteo estas Haitio kaj la Dominga Respubliko (kiujn enhavas la insulo de Hispaniolo) kaj kelkaj el la apudaj insuloj kaj rifoj. Je 2006 ties nura konata populacio loĝas en la Nacia Parko Los Haitises de nordoriento de la Dominga Respubliko, kio estas ĉefe kovrata de humidaj arbaroj kalkaj.
Tiu estas mezgranda, fortika buteo, 36–41 cm longa. Plenkreskulo havas brungrizajn suprajn partojn, grizecajn striecajn subajn partojn kun ruĝecbruna nuanco, ruĝecnuancajn femurojn kaj nigrablankan striecan voston. La masklo estas pli griza ol la ino. La kruroj kaj bekobazo estas flavaj.
Tiu birdo manĝas malgrandajn mamulojn, birdojn, lacertojn kaj serpentojn. Ili nestumas en kronoj de altaj arboj, kaj nestokonstruado okazas en februaro kaj marto kaj ovodemetado en marto kaj aprilo.
Tiu birdo estas draste endanĝerita pro arbarklarigado de sia arbara habitato kaj persekutado fare de lokaj farmistoj, kiu erare kredas, ke la specio predas hejmajn kokojn, kvankam fakte reptilioj formas ĝis 90 % el ties dieto. Ĝi havas ĉirkaŭkalkulatan populacion de nur 80 al 120 paroj, kio faras ĝin, kun la Malhelbrusta kukolo (Coccyzus rufigularis), la plej minacata birdo de Hispaniolo.
La alternativa komuna nomo de tiu birdo laŭ la latina scienca nomo konstruiĝis laŭ la ornitologo Robert Ridgway.
El busardo de la Española (Buteo ridgwayi),[2] también llamado gavilán dominicano o guaraguaito, es una especie de ave accipitriforme de la familia Accipitridae endémica de la isla de La Española, y algunas otras islas menores adyacentes. Es una de las rapaces americanas más amenazada de extinción, pues únicamente quedan entre 80 y 120 parejas. No se conocen subespecies.[3]
El busardo de la Española (Buteo ridgwayi), también llamado gavilán dominicano o guaraguaito, es una especie de ave accipitriforme de la familia Accipitridae endémica de la isla de La Española, y algunas otras islas menores adyacentes. Es una de las rapaces americanas más amenazada de extinción, pues únicamente quedan entre 80 y 120 parejas. No se conocen subespecies.
Buteo ridgwayi Buteo generoko animalia da. Hegaztien barruko Accipitridae familian sailkatua dago.
Buteo ridgwayi Buteo generoko animalia da. Hegaztien barruko Accipitridae familian sailkatua dago.
Hispaniolanhiirihaukka (Buteo ridgwayi)[2] on äärimmäisen uhanalainen päiväpetolintu. Niitä on jäljellä alle kaksisataa paria.[1]
Hispaniolanhiirihaukka on eurooppalaista hiirihaukkaa selvästi pienempi petolintu. Sen pituus on 36-41 cm. Yleisväri on harmaanruskea, koiras on harmaampi kuin naaras.
Hispaniolanhiirihaukan elinalueeseen on alun perin kuulunut Haiti, Dominikaaninen tasavalta sekä läheisiä pikkusaaria, mutta nykyisin siitä on varmoja havaintoja vain Dominikaanisessa tasavallassa.
Se on vaähentynyt sekä metsänhakkuun että suorien vainojen takia.[3]
Hispaniolanhiirihaukan pesä on tyypillisesti isossa puussa. Pesä rakennetaan helmi-maaliskuussa ja muninta on käynnissä maaliskuussa tai huhtikuussa.
Hispaniolanhiirihaukan ravintoa ovat liskot ja käärmeet, hiiret ja muut jyrsijät sekä linnut. Viljelijät ovat surmanneet niitä paljon suojellakseen kanojaan, vaikka 90% hiirihaukan ravinnosta koostuu matelijoista.
Hispaniolanhiirihaukka (Buteo ridgwayi) on äärimmäisen uhanalainen päiväpetolintu. Niitä on jäljellä alle kaksisataa paria.
Buteo ridgwayi
La Buse de Ridgway (Buteo ridgwayi) ou buse d'Hispaniola, est une espèce de rapaces diurnes, nommés buses, de la famille des Accipitridae.
Elle est endémique de l'île d'Hispaniola[1].
D'après le Congrès ornithologique international, c'est une espèce monotypique (non divisée en sous-espèces)[1].
Buteo ridgwayi
La Buse de Ridgway (Buteo ridgwayi) ou buse d'Hispaniola, est une espèce de rapaces diurnes, nommés buses, de la famille des Accipitridae.
Elle est endémique de l'île d'Hispaniola.
D'après le Congrès ornithologique international, c'est une espèce monotypique (non divisée en sous-espèces).
Elang Ridgway (Buteo ridgwayi Cory,1883) adalah salah satu jenis burung pemangsa dihutan yang berukuran kecil. keberadaannya di alam sangat terancam.[1]
Pulau Karibia Hispaniola di negara-negara Haiti dan Republik Dominika
Status perlindungan IUCN CR (Critical endangered) dan CITES Appendix II
Elang Ridgway (Buteo ridgwayi Cory,1883) adalah salah satu jenis burung pemangsa dihutan yang berukuran kecil. keberadaannya di alam sangat terancam.
Pulau Karibia Hispaniola di negara-negara Haiti dan Republik Dominika
Status perlindungan IUCN CR (Critical endangered) dan CITES Appendix II
La poiana di Ridgway (Buteo ridgwayi (Cory, 1883))[2] è un uccello rapace appartenente alla famiglia Accipitridae, endemico della Repubblica Dominicana.[3]
Si tratta di una poiana di medie dimensioni (36–41 cm di lunghezza) con schiena bruno-grigiastra, ventre grigio, cosce rossastre, e coda a bande bianche e nere; le zampe e la base del rostro sono gialle. Si osserva un discreto dimorfismo sessuale: il maschio risulta più piccolo (330-350 g) e più grigio della femmina, che può arrivare a 360-420 g.[4]
La specie rappresenta al momento un endemismo della Repubblica Dominicana, dal momento che nella parte occidentale dell'isola di Hispaniola (ossia lo stato di Haiti) è considerata estinta. L'areale è limitato alle foreste e alle zone umide dell'isola, con particolare riferimento al Los Haitises National Park, ove è sottoposta a tutela.[1][3][4]
Il verso è rappresentato da richiami striduli e acuti.[4]
La dieta comprende principalmente rettili (lucertole e serpenti rappresentano circa l'80% delle prede) e rane. Occasionalmente può attaccare piccoli mammiferi, come pipistrelli e roditori, così come altri uccelli, oppure artropodi.[5]
Il nido viene costruito tra gennaio e marzo in mezzo ai rami più alti degli alberi della zona, preferendo soprattutto la specie Roystonea borinquena O.F.Cook (Arecaceae).[5][6][7]
La deposizione, normalmente due o tre uova, avviene tra febbraio ed aprile, con il maschio che partecipa alla cova.[8]
Il disturbo antropico rappresenta la principale minaccia per quanto riguarda la riproduzione di questo rapace.[5]
Non sono state individuate sottospecie.[3]
Una specie simile è la poiana codarossa o poiana della Giamaica (Buteo jamaicensis), che è un po' più grande, e possiede una coda più rossiccia.[4]
A causa della limitatezza dell'areale, della sua forte frammentazione e del rapido calo del numero degli individui, la Lista Rossa IUCN ha attribuito a questo taxon lo status "CR" (critico).[1]
La poiana di Ridgway (Buteo ridgwayi (Cory, 1883)) è un uccello rapace appartenente alla famiglia Accipitridae, endemico della Repubblica Dominicana.
Ridgways buizerd (Buteo ridgwayi) is een roofvogel uit de familie der havikachtigen (Accipitridae).
De vogel is 36 tot 41 cm lang en weegt 330 tot 420 gram, het vrouwtje is gemiddeld 50 gram zwaarder. De vogel lijkt sterk op de roodstaartbuizerd (Buteo jamaicensis), maar Ridgways buizerd is veel kleiner en heeft geen rode staart.[2]
Deze soort komt voor in de Dominicaanse Republiek. In Haïti is deze vogel uitgestorven. Het leefgebied bestaat uit diverse typen van ongestoord bos tot op een hoogte van 2000 m boven de zeespiegel zoals regenwoud, subtropisch loofbos, naaldbos, bos in karstgebied of moerassen waar de vogel jaagt op reptielen en kikkers. Bij uitzondering wordt deze roofvogel ook waargenomen in agrarisch landschap en secundair bos. Daarom is het een bedreigde vogelsoort die bijna uitsluitend voorkomt in speciale natuurgebieden.[1]
In 2010 werd het totaal aantal geschat op 200 tot 300 exemplaren. Om deze redenen staat deze roofvogel als ernstig bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesRidgways buizerd (Buteo ridgwayi) is een roofvogel uit de familie der havikachtigen (Accipitridae).
Myszołów siwogłowy (Buteo ridgwayi) — gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny jastrzębiowatych, podrodziny jastrzębi. Endemiczny dla Dominiki (Małe Antyle). Krytycznie zagrożony wyginięciem.
Dawny zasięg występowania obejmował całą wyspę Haiti, wyspy Beata i Alto Velo oraz pobliskie wyspy Cayemite Islands. Obecnie zasiedla północno-wschodnią Dominikę; zasięg występowania szacowany jest na 210 km2.
Występuje dymorfizm płciowy, samice są większe (co jest charakterystyczne dla szponiastych), lecz nieznacznie różnią się ubarwieniem. Długość skrzydła u samców wynosi 210-235 mm, u samic 236-244 mm; ogona odpowiednio 137-151,5 mm oraz 148,9-163 mm. Stęp u samic mierzy 63,2-68,5 mm, a u samców 60,4-65,5 mm. Długość dzioba u 9 zbadanych osobników męskich wynosiła od 17 do 19,7 mm, a u pięciu osobników żeńskich od 19,7 do 21 mm[3].
Wierzch głowy i kark szare. Grzbiet również szary, lecz ciemniejszy. Pokrywy skrzydłowe I rzędu rudobrązowe. Broda i gardło białawe. Pierś u góry szara, w pozostałych obszarach pokryta rudo-białymi pasami, podobnie jak brzuch i pokrywy podogonowe. Sterówki ciemnoszare z około trzema cienkimi, białymi pasami rozmieszczonymi w regularnych odstępach. Lotki czarne. Nogi i stopy żółte. Dziób szary, woskówka żółta. U samicy pokrywy skrzydłowe rudobrązowe, głowa pokryta biało-brązowym wzorem.
Według IUCN myszołów siwogłowy posiada status krytycznie zagrożonego wyginięciem (CR, Critically Endangered). Populacja szacowana jest na 110-160 osobników. Zagrożeni stanowi niszczenie habitatu pod pastwiska lub uprawy roślin, np. kawy. Zasięg występowania gatunku obejmuje jeden obszar chroniony, Park Narodowy Los Haitises. W 2005 monitoringiem objęte było 28 gniazd, z czego cztery zostały zniszczone przez ludzi. Piąte gniazdo zostało porzucone w wyniku zabicia samicy w trakcie inkubacji. Prawdopodobnie działalność ludzka doprowadziła do niepowodzenia lęgów w pięciu innych gniazdach.
Myszołów siwogłowy (Buteo ridgwayi) — gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny jastrzębiowatych, podrodziny jastrzębi. Endemiczny dla Dominiki (Małe Antyle). Krytycznie zagrożony wyginięciem.
Zasięg występowaniaDawny zasięg występowania obejmował całą wyspę Haiti, wyspy Beata i Alto Velo oraz pobliskie wyspy Cayemite Islands. Obecnie zasiedla północno-wschodnią Dominikę; zasięg występowania szacowany jest na 210 km2.
MorfologiaWystępuje dymorfizm płciowy, samice są większe (co jest charakterystyczne dla szponiastych), lecz nieznacznie różnią się ubarwieniem. Długość skrzydła u samców wynosi 210-235 mm, u samic 236-244 mm; ogona odpowiednio 137-151,5 mm oraz 148,9-163 mm. Stęp u samic mierzy 63,2-68,5 mm, a u samców 60,4-65,5 mm. Długość dzioba u 9 zbadanych osobników męskich wynosiła od 17 do 19,7 mm, a u pięciu osobników żeńskich od 19,7 do 21 mm.
Wierzch głowy i kark szare. Grzbiet również szary, lecz ciemniejszy. Pokrywy skrzydłowe I rzędu rudobrązowe. Broda i gardło białawe. Pierś u góry szara, w pozostałych obszarach pokryta rudo-białymi pasami, podobnie jak brzuch i pokrywy podogonowe. Sterówki ciemnoszare z około trzema cienkimi, białymi pasami rozmieszczonymi w regularnych odstępach. Lotki czarne. Nogi i stopy żółte. Dziób szary, woskówka żółta. U samicy pokrywy skrzydłowe rudobrązowe, głowa pokryta biało-brązowym wzorem.
Status, zagrożeniaWedług IUCN myszołów siwogłowy posiada status krytycznie zagrożonego wyginięciem (CR, Critically Endangered). Populacja szacowana jest na 110-160 osobników. Zagrożeni stanowi niszczenie habitatu pod pastwiska lub uprawy roślin, np. kawy. Zasięg występowania gatunku obejmuje jeden obszar chroniony, Park Narodowy Los Haitises. W 2005 monitoringiem objęte było 28 gniazd, z czego cztery zostały zniszczone przez ludzi. Piąte gniazdo zostało porzucone w wyniku zabicia samicy w trakcie inkubacji. Prawdopodobnie działalność ludzka doprowadziła do niepowodzenia lęgów w pięciu innych gniazdach.
Hispaniolavråk[2] (Buteo ridgwayi) är en akut hotad fågel i familjen hökartade rovfåglar inom ordningen hökfåglar.[3]
Hispaniolavråken är en medelstor och kompakt vråk med en längd på 36-41 centimeter. Den vuxna fågeln är gråbandad och rödbrun undertill, gråbrun ovan och stjärten är bandad svartvit. I flykten syns vita halvmåneformade fönster. Hanen är mindre och gråare än honan, som dessutom är blekare och mer bandad undertill.
Hispaniolavråken förekommer från havsnivå upp till 2.000 meter över havet i olika ostörda skogstyper, från regnskog till tallskog.[1] Födan består huvudsakligen av ormar och ödlor, men också grodor.[1] Boet placeras i trädkronor, framför allt i trädet Roystonea hispaniolana.[1] Den lägger två till tre ägg och hanarna deltar i ruvningen.[1]
Fågeln förekommer på Hispaniola och några omkringliggande småöar.[3] Numera återfinns den bara i Dominikanska republiken, med i princip alla sentida observationer gjorda i Los Haitises National Park.
IUCN kategoriserar arten som akut hotad på grund av den mycket begränsade utbredningen och det ringa antalet som dessutom fortsätter att minska. [1] 2014 uppskattades populationen till endast mellan 240 till 260 vuxna individer.[1] Arten har minskat till följd av skogsavverkning och direkt förföljelse. Endast 40% av häckningarna är framgångsrika på grund av mänskliga störningar som tjuvjakt, avverkning eller avlivning av ägg eller ungar. Lokalbefolkningen betraktar fortfarande arten som ett hot mot höns, även om det bara finns ett enda dokumenterat fall när en hispaniolavråk tagit höns som föda, då i form av en veckogammal kyckling. Även inavel ses som ett hot mot populationen.
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar amerikanske ornitologen Robert Ridgway (1850-1929).[4]
Wikispecies har information om Buteo ridgwayi.
Hispaniolavråk (Buteo ridgwayi) är en akut hotad fågel i familjen hökartade rovfåglar inom ordningen hökfåglar.
Buteo ridgwayi là một loài chim trong họ Accipitridae.[2]
Buteo ridgwayi là một loài chim trong họ Accipitridae.
島鵟（學名：Buteo ridgwayi）[2]是一種猛禽，屬於鳥綱隼形目鷹科鵟屬。原分佈於海地、多明尼加共和國及附近的海島上，但在2006年的普查中發現牠們目前僅分佈在多明尼加共和國東南面的國家公園內，主要為潮濕的石灰石森林。棲地嚴重破壞及當地居民誤會以家禽為食導致數量劇減，全球僅餘下80至120對繁殖對。
島鵟是種中型、小巧的鵟，體長36至41厘米。成鳥上半身灰黑，下半身灰色帶條紋，並有細碎紅棕色。淡赤褐色的大腿及黑白條紋的尾羽。雄鳥體色較雌鳥灰。腿及喙基均為黃色。幼鳥下部為淡黃至白色，帶有灰棕色斑紋。以小型哺乳動物、鳥類、蜥蜴及蛇類為食。於高大的樹冠上築巢，2至3月期間築新巢後於3至4月間便會下蛋。
由於此鳥生活的地區與人類活動範圍較近，因此其棲息地被嚴重破壞，當地農民也錯誤地認為此鳥常以家禽為食而處處逼害——但實際上此鳥有90%的食物來自爬蟲類。保肓工作正在進行[3]，但目前相信僅餘下80至120對繁殖對[4]，故在IUCN紅色名錄內被評為極危物種。
此鳥的名字是為紀念美國鳥類學家羅伯特·里奇韋（Robert Ridgway）。
島鵟（學名：Buteo ridgwayi）是一種猛禽，屬於鳥綱隼形目鷹科鵟屬。原分佈於海地、多明尼加共和國及附近的海島上，但在2006年的普查中發現牠們目前僅分佈在多明尼加共和國東南面的國家公園內，主要為潮濕的石灰石森林。棲地嚴重破壞及當地居民誤會以家禽為食導致數量劇減，全球僅餘下80至120對繁殖對。
